Tips bij verlatingsangst

Geef elkaar de ruimte - hou ook je eigen leven
Als je een relatie hebt, dan betekent dit niet dat je altijd samen moet zijn in je vrije tijd. Word niet te afhankelijk van elkaar.

Hou ook je eigen leven. Hou je eigen hobby's. Spreek met je vrienden/vriendinnen af (ook zonder je partner). Dit kan juist een extra impuls geven aan je relatie.

En het is dus ook goed dat jouw partner zijn/haar eigen hobby's heeft en tijd met vrienden/vriendinnen doorbrengt.

Op die manier kun je meer autonoom blijven in je relatie, en brengen jullie ook allebei nieuwe energie in de relatie.

Liefde kan zich manifesteren in een relatie maar begint in diepe afzondering.

Als je gelukkig bent in je alleen-zijn, als je de ander geheel niet nodig hebt, als de ander geen vereiste is, dan ben je in staat tot liefhebben.

Zolang de ander een vereiste is, kun je wel exploiteren, manipuleren, domineren, maar je kunt niet liefhebben.

Oefen met mindfulness
Kijk met milde, zachte en vriendelijke aandacht naar je verlatingsangst. 

Aanvaard dat de verlatingsangst er is, zonder dat je jezelf met je bindingsangst identificeert. Jij bent de verlatingsangst niet. Je hebt de verlatingsangst. 

Door op een zachte manier met jezelf en met je verlatingsangst om te gaan, kun je meer ontspannen en kan je verlatingsangst ook gemakkelijker zachter worden.

Als je last van verlatingsangst hebt en je wilt er therapie voor gaan volgen, dan kan het de overweging waard zijn om samen met je partner in relatietherapie te gaan.

Er is namelijk een grote kans, dat je partner bindingsangst heeft. Vooral als je partner veel afstand houdt, weinig toekomstplannen wil maken en weinig last heeft van de relatie (behalve dan van jouw onzekerheid, emoties en behoefte aan erkenning).

Neem verantwoordelijkheid voor je eigen onzekerheid en angsten. Maak het niet de verantwoordelijkheid van je partner om het op te lossen.

 

Als je iemand anders verantwoordelijk maakt, dan kun je het zelf niet oplossen. Op het moment dat je het je eigen verantwoordelijkheid maakt om je zeker te voelen, dan kun je er ook iets aan doen.

 

Aanvaard dat jij en je partner allebei een individu zijn. Jullie hebben misschien een relatie, maar jullie zijn ook nog individu. Dit kan je helpen om je kracht te geven om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen behoeftes.

De één sluit zich af, de ander gaat 'najagen'.
Een dynamiek die in verschillende gradaties in relaties voorkomt.

Misschien herken je dat; je partner sluit zich af en jij gaat juist dán vragen stellen. Met als gevolg dat je partner zich nóg meer gaat afsluiten en emotioneel onbeschikbaar wordt. En dát voelt weer uiterst onveilig voor jou.

Hoe meer de één zich afsluit, des te meer zoekt de ander verbinding. Beide ben je niet meer in contact met jezelf. De 'afsluiter' niet, want die heeft daarvoor ruimte nodig maar krijgt het niet. En de 'najager' is zo gericht op verbinding met de ander dat hij of zij de verbinding met zichzelf kwijtraakt.

De 'afsluitende' partner wil de relatie redden door de situatie niet te laten escaleren. De 'najagende' partner wil de relatie redden door de verbinding te herstellen.

Tip voor de 'afsluitende' partner: blijf communiceren; geef aan dat je even ruimte nodig hebt en later bij de ander terug komt.

Tip voor de 'najagende' partner: respecteer de grens van de ander en richt de aandacht op jezelf: wat is jouw aandeel, wat heb je nodig?

Boekentip: "Liefdesbang" van Hannah Cuppen
Filmtip: "Docu "Geeft niets, mag best" van Maartje Vos (verwacht in 2021)

"Werkelijke liefde begint daar, waar niets terug wordt verwacht"
~ A. de Saint-Exupéry

Verbind je in het moment

Stel jezelf minimaal drie keer per dag de vraag: Hoe voel ik me op dit moment?

Ga daarbij met je aandacht naar je lichaam. Stem je af op wat je op dit moment voelt in je lichaam. Is er nu een bepaalde behoefte of emotie: heb je honger of dorst, heb je het warm of koud, voel je je prettig of verdrietig? Of is er iets wat je geraakt heeft?

Sta er dan een moment bij stil en verwelkom alles wat je tegenkomt.

Op die manier leer je je steeds vaker af te stemmen op je gevoel in het huidige moment. Het helpt je om je overlevingsstrategieën te doorbreken en je met jezelf te verbinden.

Verlatingsangst is een angst die van heel diep weg komt. Het heeft alles te maken met de wijze waarop je gehecht bent.

 

Wanneer er een geliefde in het spel komt, iemand die heel dicht bij je staat, kunnen dezelfde oude mechanismen in werking treden. Dit kan zich uiten in jaloezie, controle..

 

Om deze angst maar niet te voelen, kan het zijn dat je ontzettend veel vragen of eisen gaat stellen aan je partner. Dit kan gekmakend voor de ander zijn.

 

De ander gaat op eieren lopen omdat deze niet weet hoe te voldoen aan je vragen of eisen op een bevredigende wijze. Wat belangrijk is, is dat je beseft dat het onder controle houden van de ander, jouw angst niet minder gaat maken. Misschien heel eventjes, maar niet op de lange termijn.

 

Wat er moet gebeuren is dat jij ipv control te houden, open kan leren zijn over wat er in je speelt. Vertel je angsten en je neigingen. Huil erom. Deze angst zit diep en is ook overweldigend om alleen te managen.

 

Juist door los te laten, in gesprek te gaan en ruimte te geven aan je pijn kan er rust en vertrouwen gaan groeien.

We hebben de volgende boekentips:

 

• Liefdesbang
• Hou me vast
• Verslaafd aan liefde
• Meesterschap in liefde
• Lijden, Creëren, Mindful leven

Mensen die ooit verlaten zijn, zijn vaak in een nieuwe relatie bang dat dat nog een keer gebeurt.

 

Verlatingsangst vertelt je dat je gelooft dat dat nu weer zal gebeuren. Door je angst zend je onbewust uit 'verlaat me' . Verlaten worden doet pijn als je je gehecht hebt aan iemand. Ga jij misschien onbewust het hechten uit de weg? Zoals Vera Helleman zo mooi zegt:

Verlatingsangst waarschuwt je jezelf niet te verlaten in een relatie".

Het gaat er dus om een midden te vinden tussen wel verbonden zijn met een ander en tegelijkertijd verbonden te blijven met jezelf. De angst vraagt jou leiding te nemen over je eigen leven.

Het boek "verbonden, hechting en liefde", van Amir Levine en Rachel Heller is een prachtig boek waarin helder uitgelegd wordt hoe je hechtingsstijl je relatie kan bepalen.

 

Waar je angsten vandaan komen maar vooral hoe er mee om te gaan, wat je valkuilen zijn en hoe je (wel) een gezonde relatie kunt krijgen en behouden. In het boek kun je tevens onderzoeken door middel van vragenlijsten welke hechtingsstijl je hebt en wat de hechtingsstijl van je partner is.

 

Dit boek was voor mij een eye-opener terwijl ik al meerdere boeken heb gelezen over dit onderwerp. Ik gebruik het dan ook graag in mijn praktijk bij relatietherapie.

Verlatingsangst
Onderzoek wat je werkelijke behoefte is en spreek met jezelf af dat je daarvoor zorgt. Heb je behoefte aan stilte, creëer dan momenten van stilte.

 

Heb je behoefte aan verbinding met jezelf, maak dan contact met je gevoelens. Heb je behoefte aan warmte, ga naar de sauna of neem een warm bad. Neem zelf verantwoordelijkheid voor de vervulling van je behoeften (vgl. H.Cuppen).

Probeer met hulp van een therapeut je verlatingsangst op te lossen voor je nieuwe relaties aangaat. Dit voorkomt bij jezelf en bij een ander veel spanning en verdriet. Bovendien helpt het je op een zuivere manier partnerkeuze(s) te maken.

Bij verlatingsangst kun je jezelf afvragen hoe ben ik gehecht vroeger.

• Wat maakte mij toen zo angstig om alleen te zijn?
  
  
• En hoe doe ik dat nu in relaties?
  
  
• Wat doe ik hetzelfde en waar zitten verschillen?
  
  
• Aan wie ben ik nog gebonden als ik zo angstig ben om verlaten te worden? Wat heb je nodig om echt uithuis te gaan?

Bespreek dit met je dierbare.

Een relatietherapeut kan je helpen bij deze zoektocht.

In 'Het is niet bij jou begonnen' zet Mark Wolynn helder uiteen hoe familietrauma van invloed is op jou en jouw relaties. En hoe je hierin herstel kunt realiseren.

Heb jij angst om verlaten te worden door de mensen om jou heen?
Voel je de spanning oplopen als bijvoorbeeld jouw partner een weekend weg gaat?

Het loont de moeite om uit te zoeken waar deze gevoelens vandaan komen. Wat is de oorsprong van jouw verlatingsangst? Dit kan te maken hebben met jouw verleden. Verleden op relationeel gebied of nog verder terug. Zoek uit waarom jij verlatingsangst voelt. Alleen dat is een duurzame verandering voor de toekomst. Succes met jouw zoektocht!

Durf bij je gevoel aanwezig te blijven. Leg 1 hand geruststellend op je buik en 1 op je hart. En adem door. Blijf aanwezig voor dat wat in je opkomt aan gedachten en gevoelens, terwijl je door je mond rustig in en uit blijft ademen. En blijf terugkeren naar je gevoel. Zucht es diep als je merkt dat je eruit schiet en keer terug, naar je adem achter je handen en keer terug naar je gevoel en gedachten. Blijf nieuwsgierig en open en sta toe dat de golf van emoties door je heen stroomt. Af en toe koppie onder en dan weer boven water komend. De drenkeling verwelkomend als een moeder, haar pasgeboren kind.

Angst om verlaten te worden kan een teken zijn van angstige of ambivalente hechting. Als dit bij je aan de hand is, dan is het fijn om het bij jezelf (of bij je partner) te leren herkennen en om te leren hoe je ermee om kunt gaan. Dit boek geeft veel inzicht in verschillende hechtingspatronen en geeft handreikingen om te oefenen met veilige hechting:

'De kracht van gehechtheid' van Diane Poole Heller.

Je kunt de vaardigheden van veilige hechting ook oefenen in relatietherapie of in individuele therapie, hier help ik je graag bij.

Podcast tip
"de podcast psycholoog"
Nummer 28 heet: hechting
Samen met Fatima Jelti, psychotherapeut en relatietherapeut wordt gepraat over het belang van een veilige hechting en de invloed van onze hechtings-
stijl op de huidige (liefdes) relaties.
Een echte aanrader!

In een relatie willen we elkaar niet kwetsen, willen we niet boos zijn op elkaar, willen we geen ruzie maken, willen we elkaar niet teleurstellen, ...

Maar een relatie bestaat uit 2 individuen, waardoor het niet anders kan dan eens niet op dezelfde lijn te zitten, en aldus elkaar onbedoeld te kwetsen. Ga dit niet uit de weg. Als je probeert te vermijden om elkaar te kwetsen, wordt het probleem achteraf vaak erger.

TIP 1: Wees zo transparant mogelijk met elkaar.
TIP 2: Ga altijd uit van de goede bedoelingen van de ander.

Verwacht niet van een ander wat je niet van jezelf krijgt.
Denk eens na:
Zie jij jezelf graag?
Ben jij nooit eens boos op jezelf?
Maak jij tijd voor jezelf?

Nee? Af en toe?
Verwacht dan ook geen 'ja' van de ander!

Binnen een relatie kan de dynamiek van verlatingsangst en bindingsangst sterk voelbaar zijn als de situatie voor één partner of allebei (even) onveilig is. Hiervoor gebruiken we de metaforen van de schildpad en de chimpansee.
Op een onveilig moment in de relatie kan de éne partner onbewust in de rol van chimpansee stappen, en de ander in de rol van schildpad.
De schildpad trekt zich terug, wordt emotioneel onbereikbaar en gaat uit verbinding omdat er iets is in de relatie of in hem/haar zelf onveilig voelt. De schildpad heeft ruimte nodig om emoties op een rijtje te zetten.
De chimpansee zoekt door die onveiligheid juist verbinding met de schildpad en gaat juist vragen stellen of kritiek geven. Hierdoor wordt het nóg onveiliger voor de schildpad en die zich steeds meer terug trekt, waardoor de chimpansee nog harder gaat werken en contact zoeken.
Tip voor de schildpad is: blijf in contact door te communiceren wat je nodig hebt: bv ruimte. Tip voor de chimpansee: respecteer de grens van de schildpad en vraag of deze naar je toe komt als hij/zij daar weer ruimte voor voelt.

Verlatingsangst en bindingsangst wie heeft er niet mee te maken...En komt uit onze vroegere jeugd waarin we gehecht of minder goed gehecht zijn met (bijvoorbeeld) onze ouders. We willen iets vasthouden wat je niet 'kan' vasthouden. In een relatie heb je namelijk weinig invloed op de ander zijn gedrag...

Een goede coach/therapeut ondersteunt je in het proces van loslaten en je gaat zien dat er andere mogelijkheden zijn/komen die je eerder niet zag of wilde zien. Het leven wordt leuker en je relatie verbeterd vaak!

"Als je los laat heb je je handen vrij"

De afgelopen maanden heb ik het boek Liefdesbang gelezen. Ik ben van mening dat dit één van mijn favoriete boeken is. In Liefdesbang legt Hannah Cuppen de dans van verlatingsangst en bindingsangst  uit. Wil je graag een relatie maar trekt de ander zich steeds terug? Word je elke keer verliefd op iemand die al een partner heeft? Of heb je de neiging de ander op afstand te houden? 

Hannah Cuppen beschrijft de dynamiek van verlatingsangst en bindingsangst helder en herkenbaar. Cuppen schrijft over het conflict tussen onze behoefte aan intimiteit enerzijds en de behoefte aan vrijheid anderzijds. Cuppen geeft inzicht en laat zien welke stappen je kunt zetten richting meer eigenwaarde. Liefdesbang: een aanrader!

Het kenmerk van de dynamiek tussen verlatingsangst en bindingsangst is dat je niet met en niet zonder elkaar kan.
Je gaat het niet echt aan, maar je laat ook niet echt los.
Wat is jouw aandeel in dit patroon?
Wat bereik je ermee en wat vermijd je ermee?
Doorvoel deze twee vragen eens in je lijf. Wat zou dan voor jou een helende beweging zijn vanuit liefde voor jezelf?

De liefde wordt niet voor niets vergeleken met eb en vloed, onder regie van de maan. Het is altijd in beweging; het stroomt en heeft een ritme.

Het ritme van inademing en uitademing, dag en nacht, van komen en gaan, groei en afbraak, insluiten en uitsluiten, ik en wij, controle en chaos.

Iedere relatie beweegt in een ritme, bewust of onbewust. Zo kent iedereen periodes waarin je jezelf goed voelt en periodes waarin, soms door onverklaarbare redenen, het allemaal niet zo lekker loopt.

Wanneer je de verschillende ritmes in je relatie (h)erkent kun je kiezen om ertegen in te gaan of erop mee te bewegen. Waar kies jij voor?

Ga op zoek naar hoe je zelf je eigen behoefte zou kunnen vervullen binnen de morele grenzen, in plaats van je afhankelijk op te stellen van je partner.

Wanneer je partner erg druk is en jij behoefte hebt aan rust, probeer dan niet je partner rustig te krijgen, maar pak je eigen rust. Ga lekker zitten, maar een wandelingetje of doe he le maal niets.

Wanneer je zelf verantwoordelijkheid neemt voor je behoeftes is het makkelijker om gaan met verlatingsangst.

Verlatingsangst heeft met een bepaalde fase in je ontwikkeling als kind te maken. Onze tip is om innerlijk kind therapie sessies te ondergaan. Hierbij maak je contact met het deel in jouzelf wat nog kind is. Iedereen heeft naast het volwassen deel ook een innerlijk kind deel die nog aanwezig is en ook blijft. Je kunt anders leren omgaan met het gevoel van verlaten zijn en worden. Dit is een gevoel van het gekwetste en verlaten kind. Daarom is het zo belangrijk om dit te helen om jezelf gezond te kunnen verbinden met een ander mens.

Boekentip - Liefdesbang

Worstel je met bindingsangst of verlatingsangst? Ik geef je dan graag de tip van een prachtig boek: Liefdesbang van Hannah Cuppen.

Het boek neemt je mee in ervaringen van de auteur, voorbeeldverhalen, uitleg, inzichten en kennis over bindingsangst en verlatingsangst.

Een boek, liefdevol geschreven, van verlatingsangst en bindingsangst naar eigenwaarde, zelfliefde en verbinding.

Je bent bang dat je verlaten wordt. Door je partner, wat het diepst raakt, en vaak kan je het ook merken bij vriendschappen en andere relaties.

Iedereen heeft dit, al merkt niet iedereen het zo sterk.
Jij hebt er waarschijnlijk echt last van en merkt het heel duidelijk.

Verlatingsangst gaat gepaard met negatief denken over jezelf: ik ben klaarblijkelijk niet de moeite waard om bij te blijven.

Dit is een imprint die in je jonge jaren is ontstaan.

Je zal het als helend ervaren om hier licht op te werpen, om het te voelen.
Zodat je jezelf telkens weer op die momenten een helpende hand kunt toesteken. Sterkte!

Misschien heb je van het boek 'Liefdesbang' al eens gehoord of gelezen.

Onlangs is het vervolg erop verschenen: 'Liefdeskunst. Een werkboek bij Liefdesbang' met heel veel oefeningen, vragen, meditaties enz.

Het helpt je om je eigen dynamiek nader te onderzoeken.

Mocht je het lastig vinden om dit in je eentje te doen, dan kun je uiteraard ook met je vragen terecht bij een (relatie)therapeut.

We hebben allemaal last van verlatingsangst. Niemand heeft als kindje de juiste nabijheid gehad van mamma (soms pappa). En het familiesysteem daarachter speelt ook nog een rol...

In een relatie kan verlatingsangst enorm opspelen, juist omdat onze partner zoveel veiligheid en waardering lijkt te bieden. Zodra dat minder zo lijkt slaat de angst toe. Het is jouw angst en er speelt ook iets bij jouw partner. Die heeft misschien moeite zich te binden.

Dus kijk je angst aan en open ook het gesprek met je partner, zo nodig met de hulp van een relatietherapeut.

Lees het boek liefdesbang. 

Het is een feest van herkenning en er staan veel handreikingen in om met je verlatingsangst om te gaan.

 

De helende beweging zit hem in stil te staan bij je gevoelens als de ander je niet geeft wat je nodig hebt.

 

Dan maak je weer contact met jezelf en herstel je de verbinding met jezelf. Hierdoor kun je de ander weer vrijlaten in het contact omdat je geen claim meer legt.

Als de angst zo sterk is/wordt dat jij of je partner er wekelijks problemen van krijgen dan is het vaak nodig een relatietherapeut in de schakelen. Een therapeut kan je helpen de angsten te verminderen.

Door middel van een open communicatie, een goed overzicht en de situatie te analyseren krijg je weer wat meer lucht en zekerheid. En precies die zekerheid is nodig om er samen weer sterker uit te komen!

Een heel mooi boek over relaties is "Ik heb je liefde nodig - is dat waar?" van Byron Katie.
Aanrader voor ieder die worstelt met relaties!

Stel jezelf iedere avond de vraag: hoe heb ik vandaag voor mijn grenzen gezorgd? Geef jezelf een compliment als je trouw bent geweest aan jezelf.

 

Als je je niet aan je grenzen hebt gehouden, vergeef dan jezelf en onderzoek wat je nodig hebt om het de volgende keer anders te doen. Schrijf dat op en hang het op een zichtbare plaats waar je geregeld komt. Wat je aandacht geeft, dat groeit! ( vgl. H. Cuppen)

Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen. Je kunt jouw verhaal delen op het verlatingsangst-lotgenotenforum op deze website.

Als je een angstige hechtingsstijl hebt, is de kans groot dat je intense emoties ervaart in relaties. Je voelt je snel afgewezen, je maakt je veel zorgen over de liefde en je bent misschien geneigd om te veel te investeren in de ander.

1. Angst voor verlating
Mensen met een angstige hechtingsstijl zijn voortdurend bang dat hun partner hen zal verlaten. Dit betekent niet dat je geen liefde ontvangt, maar dat je brein altijd op zoek is naar mogelijke tekenen van afwijzing.

🔹 Stuurt je partner even wat minder berichtjes? Dan denk je al snel: “Zie je wel, hij/zij vindt me niet meer leuk.”
🔹 Heeft je partner behoefte aan ruimte? Dan interpreteer je dat als: “Hij/zij trekt zich terug, ik word verlaten.”

Dit kan leiden tot clinging behavior: je zoekt constant bevestiging, stelt veel vragen of raakt in paniek als je partner even afstand nodig heeft.

2. Overmatig pleasen
Je wilt je partner zo graag bij je houden, dat je misschien geneigd bent om jezelf aan te passen en je eigen behoeften opzij te zetten. Je zegt ja als je nee bedoelt, je cijfert jezelf weg en je probeert op alle mogelijke manieren te voldoen aan de verwachtingen van de ander.

Dit patroon lijkt in eerste instantie liefdevol, maar zorgt er uiteindelijk voor dat je jezelf verliest in de relatie.

3. Emotionele achtbaan
Een relatie met een angstige hechtingsstijl voelt vaak als een emotionele rollercoaster. Als je partner liefdevol en aanwezig is, voel je je op de top van de wereld. Maar zodra er afstand ontstaat, stort je in.

Deze continue wisseling tussen hoop en angst kan ontzettend vermoeiend zijn – zowel voor jou als voor je partner.

Waarom trek je vaak vermijdende partners aan?
Als je een angstige hechtingsstijl hebt, is de kans groot dat je valt op iemand met een vermijdende hechtingsstijl. Dit is iemand die moeite heeft met intimiteit en die zich snel verstikt voelt in een relatie.

Dit klinkt als een rampzalige combinatie – en dat is het vaak ook. Jij wilt méér verbinding, terwijl je partner juist behoefte heeft aan afstand. Dit leidt tot een pijnlijk patroon waarin jij achter je partner aanjaagt en je partner steeds meer terugtrekt.

Herken je dit? Dan is het belangrijk om te begrijpen dat je in een patroon zit dat je waarschijnlijk al van jongs af aan kent.

Hoe kun je een angstige hechtingsstijl helen?
Het goede nieuws? Je kunt leren om veiliger te hechten en gezondere relaties aan te trekken.

🔹 Leer je eigen patronen herkennen – Begrijp waar je angst vandaan komt en wees je bewust van hoe je reageert in relaties.
🔹 Ontwikkel een gezonde relatie met jezelf – Hoe meer je jezelf leert geruststellen, hoe minder afhankelijk je wordt van bevestiging van een ander.
🔹 Werk aan zelfliefde en zelfvertrouwen – Je bent waardevol, los van hoe een ander jou behandelt.
🔹 Kies voor emotioneel beschikbare partners – Zoek iemand die je niet constant onzeker maakt, maar die stabiel en liefdevol is.
🔹 Communiceer je behoeften duidelijk – Durf te zeggen wat je nodig hebt in een relatie, zonder bang te zijn dat je ‘te veel’ bent.

Waar laat jij nog over je heen lopen door mensen die allerlei verwachtingen van je hebben?

Waarom neem jij nog genoegen met een relatie die niet werkt?

Wat maakt dat je accepteert dat de beste jaren al geweest zijn?

Waarin mag jij meer van jezelf laten zien in plaats van dat masker waarachter je verschuilt?

Misschien heb je het gevoel dat je in dienst staat van je gezin en dat de behoeften van je man, je vrouw of je kinderen, altijd voor gaan op die van jou. En waarschijnlijk is dit niks nieuws. Waarschijnlijk heb je altijd al meer gegeven en meer geïnvesteerd in relaties met andere mensen dan dat je ervoor terugkrijgt.

Je bent gewend om jezelf opzij te zetten, anderen voor te laten gaan, jezelf naar beneden te halen, jezelf te bekritiseren en jezelf op je kop te geven als je het weer niet goed gedaan hebt.

Wanneer ga jij jezelf meer waard vinden?
Jezelf meer energie, geld, aandacht, liefde en tijd waard vinden? Dat je jezelf net zo veel gunt als dat je anderen gunt?

De kans is groot dat je nu denkt: ‘Ja, hèhè, dit is juist wat ik wil, dat mijn gezin mij ook eens wat gunt en helpt mijn leven leuker te maken. Ik ben het zal om die voetveeg, die deurmat te zijn.

Ik doe alles voor anderen, ik vraag nooit iets terug. Niemand vraagt hoe het met mij gaat, wat ik nodig heb, wat ik wil. Iedereen loopt maar over me heen alsof ze met mij geen rekening hoeven te houden, alsof ik niks ben.’

Lieve pleaser, ik gun je het respect en de liefde die je verdient. En ik wil je vragen: wat maakt dat je jezelf als voetveeg laat behandelen? Je slaat soms met je vuist op tafel uit protest, maar in de kern verander je je gedrag niet. Je laat niet zien dat JIJ jezelf met respect, liefde en aandacht behandelt, dus waarom zou de ander dit dan doen?

Heb je door dat het gevoel dat anderen je geven, dat je dit diep van binnen over jezelf al veel langer voelt?
Het gevoel niet goed genoeg te zijn, niet belangrijk genoeg, niet waardevol, niet de moeite waard.

Als je wilt dat andere mensen jou belangrijk, waardevol en de moeite waard gaan vinden, laat ze dan zien hoe dit eruit ziet door jezelf in de eerste plaats zo te gaan behandelen. Bepaal je grenzen en spreek ze uit. Neem tijd voor zelfzorg, wat dit ook voor jou inhoudt. Heb net zoveel compassie voor je eigen fuck-ups als dat je dit voor anderen hebt.

Jij, lieve pleaser, leeft volgens het gezegde: Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden.

Voor jou is het nu tijd voor een ander gezegde: Behandel jezelf net zoals je anderen behandelt.

Luister eens naar de Realistische Relatie Podcast waarin de aflevering over hechtingsstijlen je veel leert over jouw afhankelijkheid van de liefde.

Wanneer jij herkent dat jij verlatingsangst hebt dan kun je dit aanpakken. Dit verkennen is de eerste stap. Wanneer je de podcast luistert weet je van welke stijlen jij last hebt en wat je zelf ervaart. Het geeft praktische tips over hoe je dit kunt aanpakken. Zoek op Spotify de Realistische Relatie Podcast #1 op.

Ik las in het boek van Edith Eger "Het geschenk" een mooie vraag.
Wanneer ben jij gestopt met kind zijn?? Of ben je ooit kind geweest?
Denk hier eens over na en kijk met compassie naar jezelf als kind.

Voel je je angstig om verlaten te worden en alleen te zijn? Ga dan eens in gesprek met jezelf. Het is een uitgelezen kans om te onderzoeken; wie ben ik? Waar hou ik van? Wat mis ik in deze eenzaamheid? Waar kan ik dat vinden? Gebruik de tijd om te onderzoeken!

Echt geluk zit diep van binnen en heeft ook te maken met het kunnen en durven genieten van (grote & kleine) dingen in je leven. Dat vraagt het bewust (kunnen/durven) beleven van de dag. Dat vraagt ook tijd, ruimte en energie hebben om bewust stil te staan; en je dan te laten leiden door je hart.
Dan word je vaker verrast door een diep (en écht) gevoel van vreugde en innerlijk geluk. Dat kan voelen als een binnenpretje, dankbaarheid, tevredenheid of als het gevoel dat alles goed is zoals het nu is.. dan glimlacht je hart.

Maar dit gaat ook over DURVEN... ja durven! Als je iets wilt veranderen in je leven of relatie, al is het maar 'meer genieten' - dan is de eerste stap 'bewustzijn' over je wens en de tweede belangrijke stap 'durven'!

Durf jij diep in je hart te kijken en te ont-dekken wat je werkelijk voelt? Durf jij te ontdekken wie je werkelijk bent en je kwetsbaar op te stellen?

Durven heeft alles te maken met je laten zien, je letterlijk én figuurlijk bloot durven geven en aan laten raken...
Een gelukkige relatie vraagt partners die zich tonen en durven geven, zonder het gevoel iets (van jezelf) kwijt te raken. En mét het gevoel dat je beiden OK bent.

Als je daar moeite mee hebt, sta je je eigen geluk in de weg. Als je er hulp bij nodig hebt, kom ik graag op je weg..
M@rion

Eén van de belangrijke ontdekkingen is dat mensen helemaal niet ingesteld zijn op 'zelfstandig' zijn in de zin van dat je het in je eentje moet kunnen redden. Veelal is het tegenovergestelde het geval. We zijn allemaal mensen die geborgenheid zoeken, verbinding met iemand die we lief kunnen hebben en die ons liefheeft. Het is een basisbehoefte van ons mens zijn. Dus als je het idee hebt dat je niet 'zonder de ander ' kan is dat niet meteen verlatingsangst. Je verlangt, net als ieder ander mens, naar geborgenheid en warmte. Pas wanneer je obsessief claimend bent en absoluut niet alleen kunt zijn moet je toch eens kijken of je geen hulp nodig hebt. Voordat het zover is, is heel veel gewoon een fundamenteel verlangen dat je deelt met ieder sociaal wezen.

Vaak willen we onze eenzaamheid in een relatie niet voelen. De ander moet ons 'probleem' oplossen. We kunnen dan in een overlevingsmechanisme komen van almacht-onmacht-strijdmacht
Bij het eerste weet diegene het beste hoe het moet, is er perfectionistisch moet naar zijn idee gebeuren men maakt zich als het ware groter om niet kwetsbaar te hoeven zijn. Bij onmacht is het meer de slachtofferrol 'ik kan het niet', 'het lukt mij niet' enz, men maakt zich kleiner. Bij strijdmacht gaat men de strijd voor eigen gelijk aan zonder te kijken naar de relatie. Probeer uit deze driehoek te blijven, maar eenzaamheid vanuit kracht aan te gaan.

Sterkte en mocht je toch hulp nodig hebben, dan hoor ik het graag.

Als in een liefdesrelatie bang bent om verlaten te worden is het belangrijk om te gaan kijken naar je eerste relatie in je leven en dat is met je moeder. Veel kinderen hebben helaas een moeder gehad zie zelf niet vervuld is in haar eigen eindbehoeften en emotioneel leeg of koud is. Dan is het heel erg moeilijk om zelf de liefde te geven die je niet hebt gehad. Vaak kom je hier pas achter als je zelf in een niet werkende of destructieve relatie zit. Dan is het tijd om de relatie met je moeder te gaan onderzoeken zodat je leert wat je hebt gemist en wat je nodig hebt. Vroeger van je moeder en nu vooral van jezelf. Graag wil ik dit samen met je onderzoeken zodat je minder bang wordt om verlaten te worden omdat je meer in je kracht komt te staan als volwassene.

Tip: Telkens wanneer jij je hecht aan iemand die zich niet wil committeren aan jou, dan plaats jij jezelf in een ongezonde situatie. Vergeef jezelf, ben moedig en move on.

Herken je dat je niet voor jezelf durft op te komen in je relatie omdat je bang bent afgewezen te worden. En afgewezen worden snijdt diep in je hart. Die angst voor de pijn houdt je in zn greep. Maar telkens jezelf aanpassen aan de wensen van je partner voelt ook niet goed. Neem kleine stapjes om toch iets te zeggen wat je fijn zou vinden of wat je niet fijn vindt van je partner. Al gaat het maar over dat kopje koffie dat je ook eens graag aangeboden wilt krijgen.

Mensen met verlatingsangst worden vaak gestigmatiseerd in overdreven doen, aanstelgedrag en dat soort benamingen. Maar iets in jou wordt diepgeraakt waardoor je in je verlatingsangst komt. Je kunt daar niets aan doen, het is op een heel diepe fysieke en emotionele laag. Vaak komt het voort uit je vroege kinderjaren maar heb je er geen bewuste herinneringen aan. Hierdoor snap je niet waar het vandaag komt. Maar ga samen met een (relatie) therapeut op onderzoek waar je angst vandaan komt. Dan kun je het namelijk beter herkennen en begrijpen en hopelijk transformeren. Graag maak ik een afspraak met je/jullie op op onderzoek te gaan naar dat wat maakt dat je angstig bent!

Als je pijnlichaam onbewust je pijn weergeeft en je moeite hebt om alleen te zijn, heb je wellicht een patroon van veel geven aan de ander en jezelf voorbij lopen. Je biedt de ander als het ware verworven rechten. In de hoop dat die jou ziet en je bevestigd. Om uit dit patroon te stappen kun je zelf met liefde en compassie naar je pijnlichaam kijken en dit aanvaarden, op jouw plek gaan staan. Dan kun je de keuze zetten om de liefde uit jezelf te halen, je bent compleet, alles zit in je.
Veel succes en liefde gewenst.

Zolang je niet bewust bent van je pijnlichaam, wat wellicht een gevolg is van vroegere niet vervulde behoeftes van je ouders, zal dit in relaties naar voren komen. Je hebt wellicht (symbolisch) bovenop een berg in de kou gestaan, gescheurde kleren, alleen, het was koud, bliksemde, niemand daar. Dan is het eerste om dit te aanvaarden. Voordat heling plaats kan vinden. Anders blijft het pijnlichaam actief en trek je onbewust relaties aan waarbij dit triggert.

Heb je zelf een stabiel negatief zelfbeeld dan volg je dit patroon. Je streeft naar interacties met mensen die jou niet mogen, die kritisch naar jou zijn. Dit is voor jou immers vertrouwd. Een negatief zelfbeeld dat wordt bevestigd is aantrekkelijker dan een positief zelfbeeld dat wankel is en niet-vertrouwd. Zeker weten dat je zult worden afgewezen voelt vaak veiliger dan niet weten wat je kunt verwachten. Het mag dan niet leuk zijn, het is tenminste wel vertrouwd.

Om die reden voelen mensen met een hoop zelfkritiek zich vaak aangetrokken tot kritische geliefden, om zo hun gevoel van waardeloosheid te bevestigen.

Dit patroon kun je doorbreken door eerst van jezelf te gaan houden.

Wanneer in jouw gezin van herkomst kritisch naar je is gekeken, dan heb je geleerd kritisch naar jezelf te kijken. Je verwacht dat jouw partner ook kritisch naar je kijkt en vat neutrale opmerkingen op als kleinerend. Dit leidt vaak tot overgevoelige reacties en onnodige conflicten. Hierdoor ondermijn je de intimiteit en steun die je juist zo hard nodig hebt. Je partner kan er genoeg van krijgen en je verlaten.