Nellie | Relatietherapeut Gezinstherapeut en Stiefplancoach

Relatietherapie Veghel

Ik ben relatietherapeut, gezinstherapeut, maatschappelijk werker en gecertificeerd stiefplancoach (Ik noem mezelf stiefgezincoach Veghel). Na mijn opleiding tot relatietherapeut kwam ik erachter dat juist dat samengestelde gezinnen (stiefgezinnen) zeer ingewikkelde problemen hebben, die voortkomen uit ieders relatie met de eigen kinderen. Men voelt zich vaak buffer tussen de partner en de kinderen en krijgt ruzie om elkaars kinderen. Dit soort problemen verhelp ik meestal in één of twee gesprekken.

Daarnaast ben ik gespecialiseerd in ouderschap onder moeilijke omstandigheden, zoals relatieproblemen, scheiding, nieuwe relaties en conflicten in families.

Relatieproblemen leiden heel vaak tot een scheiding, en ik maak bijna wekelijks mee dat partners te lang gewacht hebben met het starten van de relatietherapie. Hoe langer je wacht, hoe erger de problemen vaak worden. Je kunt dus het beste zo snel mogelijk actie ondernemen als er relatieproblemen zijn.

Ik heb een kleine praktijk met veel persoonlijke aandacht. Je kunt op korte termijn terecht.

Relatieproblemen

U heeft relatieproblemen en hoopt dat uw relatie nog te redden is. Het is altijd verstandig (zeker wanneer er kinderen zijn) om energie in uw relatie te stoppen. Ook als er uiteindelijk toch besloten zou worden tot een scheiding, dan is er vaak meer zicht op het belang van de kinderen.

Relatietherapie is meestal het beste als beide personen aanwezig zijn. Soms lukt dat niet, omdat bijvoorbeeld een van de partners niet mee wenst te komen. Een gesprek met u alleen is ook mogelijk, waarbij ik vaak tips geef hoe u uw partner misschien toch kunt motiveren om mee te gaan.

Soms is er een heel andere reden op grond waarvoor men kiest eerst een afzonderlijk gesprek te hebben. Dat is altijd mogelijk, maar meestal niet wenselijk. De partner heeft daarbij al snel het gevoel “op achterstand” te staan. Dat kan uiteraard weer in evenwicht worden gebracht, door ook met de partner een afzonderlijk gesprek aan te gaan.

Wilt u af van die voortdurende ruzies? Wacht niet langer en maak direct een afspraak 

Samengestelde gezinnen

Problemen in samengestelde gezinnen gaan meestal over de kinderen. Heftige ruzies of “steken onder water, onbegrip van de stiefouder en zich niet kan inleven in kinderen, of in de loyaliteit tussen ouder en kind. 

Van stiefouders wordt verwacht dat ze rekening houden met gevoeligheden, terwijl kinderen soms bewust, maar meestal onbewust, wél op stiefoudertenen trappen. Zelfs als dat bewust gebeurt, is het raadzaam om niet te sanctioneren, maar te onderzoeken waar dit gedrag vandaan komt. Een stiefouder kan dit echter vaak moeilijker opbrengen dan de natuurlijke ouder. En de ouder kent het kind beter.

Een vraag van de stiefouder wordt al gauw door grotere kinderen ervaren als bemoeizucht, zeker door pubers. De stiefouder, die meestal meer investeert dan wordt gezien, voelt zich ondergewaardeerd, wordt boos en krijgt vaak ook de wind van voren van de partner. 

Het is wenselijk om partners te coachen hoe zij met de kinderen kunnen praten over hun uit de

hand gelopen situatie. En als de situatie ernstig is, of de partners minder vaardig zijn op communicatief gebied, is het soms nodig dat de stiefgezincoach als gespreksleider aan een familiegesprek deelneemt. Geleidelijk aan doet deze dan een stapje terug. Dit gebeurt echter hoogst zelden, meestal kunnen de ouder en stief-/bonusouder dit gezamenlijk oplossen, meestal ook na het eerste gesprek al.

Opvoedingsondersteuning

Ouderschaps- en opvoedingsondersteuning betekent dat één of beide ouders een gesprek hebben en dat daarna, alleen indien persé nodig, het kind wordt betrokken. Meestal is dat dus niet het geval. Ouders voelen zich vaak kwetsbaar. Doen we het wel goed?

Mijn visie is dat kinderen het best door hun ouders kunnen worden opgevoed. Het gaat om jóuw kind! Maar het gaat ook over jezelf: “ben ik wel een goede moeder/vader?” Daarom kan het prettig zijn om in een rustige sfeer eens te praten over die twijfels en zorgen, en vaak blijkt dat problemen zich niet alleen bij jouw kind voordoen. Dat maakt het al gemakkelijker.

Veel ouders geven aan te toegeeflijk te zijn. Maar ouders zijn ook bang om autoritair te worden genoemd. Ouders durven dan geen grenzen aan te geven. Kinderen zijn geen machines en hoeven niet gedrild te worden, maar duidelijkheid en ordelijkheid, is voor kinderen ook geruststellend. Naarmate zij ouder worden dienen zij meer verantwoordelijkheid te krijgen.

Over mij 

Ik ben een boerendochter, opgegroeid bij ouders die hun best deden, die fouten maakten, die hun eigen problemen en geschiedenis hadden. Hun fouten heb ik vergeven, op hun positieve eigenschappen ben ik trots. Mijn pad is niet over rozen gegaan. Ik realiseer me dat de meeste paden niet over rozen gaan.

Ik weet waar ik goed in ben en ook wat niét mijn sterke kanten zijn. Beide zijn belangrijk om me te realiseren bij iedere cliënt en bij iedere hulpvraag.

Ik ben praktisch, nuchter en zakelijk rondom de haalbaarheid van doelen. Ik voel een grote betrokkenheid bij mensen in psychische en sociale nood. Ik hou wél van aanpakken: ik vat de koe bij de horens.

Het is mijn passie om steun en toeverlaat te zijn wanneer mensen problemen hebben. Ik sluit bij hen aan, leef me in in hun situatie, zodat ik van binnenuit voel waar hun behoeftes liggen.

Welke gebeurtenis in je (werkende) leven is belangrijk voor je geweest?

Dat zijn er best veel. In mijn leven heb ik zelf de nodige moeilijkheden gehad (overlijden beste vriendin toen ik 27 jaar was) maar ook allerlei andere problemen, voortkomend uit mijn jeugd en die in mijn verdere leven toch meer impact hadden dan ik gedacht had.

Daarna heb ik mijn passie ontdekt: mensen helpen. Na mijn opleiding tot maatschappelijk werkende ben ik relatie- en gezinstherapeut geworden. Ik ben me gaan specialiseren in samengestelde gezinnen, omdat ik zag dat veel hulpverleners (huisartsen, pedagogen, psychologen) totaal geen kijk hadden op de lastige situatie van het opvoeden in een samengesteld gezin, waarbij:

• soms zowel eigen kinderen als kinderen van een ander moeten worden opgevoed (en/of begeleid naar volwassenheid)
  
  
• er sprake is van loyaliteit van kinderen naar ouders maar ook van de ouders naar hun kinderen, waarbij het vaak als "schipperen" wordt beleefd wie en wat op de 1e plaats dient te komen (de relatie met de partner of de kinderen) 
  
  
• er culturele verschillen zijn: verschil in de visie op opvoeding, maar ook verschillende gewoonten die niet “zomaar” op de helling kunnen: 2 gezinsculturen in één gezin bij elkaar!!
  
  
• er altijd nog ex-partners zijn die op de een of andere manier een grote rol spelen, ook wanneer deze ouder afwezig is (of zelfs overleden is).
  
  
• ouderschap loopt niet gelijk met partnerschap, dit vraagt veel van iedereen (ook van de kinderen)

Stiefplancoaches formuleren het zo:

2 culturen bij elkaar

meerdere loyaliteiten naast elkaar

de achtergrond is er een van verlies

ex-partners blijven samen ouders

de kinderen wonen in 2 gezinnen

de bloedband en stiefband zijn er naast elkaar

Het is daarom belangrijk dat de nieuwe partners tijd voor elkaar nemen en dat men leert zien dat de stief-/bonusouder juist iets extra’s kan toevoegen.

Wat is het verschil tussen jou en andere stiefplancoaches?

Het grote verschil is dat de meeste stiefplancoaches vanuit hun eigen situatie (vaak stiefmoeders) zich richten op hulp aan andere stiefmoeders. Vaak zijn er dan praatgroepen waarbij men tips uitwisselt.

Mijn aanpak is op beide volwassenen gericht, vanuit mijn opleiding tot relatie- en gezinstherapeut. De kinderen worden zelden in de hulpverlening betrokken, maar uiteraard zijn hun belangen net zo groot (of groter) dan die van de volwassenen.

Psycho-educatie is essentieel: men moet het snappen.

De relatieproblemen ontstaan vaak doordat loyaliteit speelt: jij mag niets zeggen van mijn kind en ik mag niets zeggen over jouw kind. Het gaat erom te leren hoe je wél iets kan zeggen over het kind van de ander, zonder de ander nodeloos te kwetsen. 

De liefde/verliefdheid is meestal groot. Men wil vaak veel investeren in de relatie (meer dan bij problemen in het gemiddelde kerngezin). Men zegt vaak: zonder de kinderen zijn we gelukkig, maar als de kinderen er zijn zijn er conflicten.

Wat vind je het fijnste aan het geven van relatietherapie?

Dat ik vaak relaties kan redden en daarmee kinderen hun basis kan laten behouden.

Psycho-educatie

Een "gewone" relatietherapeut is minder aangewezen om hulp te bieden bij relatieproblemen in een samengesteld gezin/stiefgezin.

Het onderdeel psycho-educatie is namelijk erg belangrijk en loopt elke keer weer door de sessies heen. Aangezien de gewone relatietherapeut hierin niet geschoold is kan hij/zij daar niets over zeggen (en wordt vaak totaal het verkeerde gezegd).

Psycho-educatie is vaak net zo belangrijk als relatietherapie. Uiteraard komt bij alles ook de vaardigheid tot communiceren.

 
Wil je meer weten of een afspraak maken, neem dan contact met mij op.

Nellie