Intensieve trajecten met samengestelde gezinnen heb ik zelden. Soms even in het begin is er wel een degelijke opstart nodig, maar daarna is er vaak weinig meer nodig,. Het eerste gesprek duurt meestal langer dan een uur (soms wel 2 uur) en dáármee is al het meest intensieve gebeurd. Om goed te weten wie invloed heeft op wie en alles goed in kaart te brengen heb je al snel een uur nodig. Maar daarna gaat het snel.
Educatie is een belangrijk onderdeel: als je snapt wat (en waarom) het misgaat kun je vaak een heleboel ellende voorkomen. Men leert enkele vaardigheden aan en begrijpt de eigen boosheid en andere gevoeligheden en die van je partner beter. Dan verandert er doorgaans veel in korte tijd.
Hoewel elke situatie anders is, zijn mijn trajecten nauwelijks een traject te noemen. Mensen denken vaak dat het gaat om langdurige en ingewikkelde trajecten bij stiefgezinnen. Men vindt het vaak een openbaring hoe (relatief) eenvoudig de oplossing is. Ik ontken overigens niet dat de positie van bonusouders en bonuskinderen lastig is, want dat is het zonder meer.
Men kan het nauwelijks geloven hoe snel een negatieve situatie kan worden omgebogen naar een positieve. Vaak is er nog wel een 2e en soms 3e gesprek nodig, maar daar zit vaak wel een tijd tussen. Sommige stellen komen enkele keren per jaar als een soort “onderhoud” waarbij ze moeilijke situaties even doorspreken. Ik wandel dan gewoon een eindje mee.
Vaak adviseer ik om een 2e of 3e afspraak enkele maanden op te schuiven met de mogelijkheid om deze te vervroegen als het niet goed gaat. Ik druk hen dan wel op het hart om niet door te modderen, maar die afspraak dan inderdaad te vervroegen, zodat de problemen niet oplopen.
En als klap op de vuurpijl: zo nodig kan ook op zaterdagen een consult plaatsvinden. Daarom is ook voor mensen uit de Randstad het heel goed mogelijk om een afspraak te maken.
Educatie is een belangrijk onderdeel: als je snapt wat (en waarom) het misgaat kun je vaak een heleboel ellende voorkomen. Men leert enkele vaardigheden aan en begrijpt de eigen boosheid en andere gevoeligheden en die van je partner beter. Dan verandert er doorgaans veel in korte tijd.
Hoewel elke situatie anders is, zijn mijn trajecten nauwelijks een traject te noemen. Mensen denken vaak dat het gaat om langdurige en ingewikkelde trajecten bij stiefgezinnen. Men vindt het vaak een openbaring hoe (relatief) eenvoudig de oplossing is. Ik ontken overigens niet dat de positie van bonusouders en bonuskinderen lastig is, want dat is het zonder meer.
Men kan het nauwelijks geloven hoe snel een negatieve situatie kan worden omgebogen naar een positieve. Vaak is er nog wel een 2e en soms 3e gesprek nodig, maar daar zit vaak wel een tijd tussen. Sommige stellen komen enkele keren per jaar als een soort “onderhoud” waarbij ze moeilijke situaties even doorspreken. Ik wandel dan gewoon een eindje mee.
Vaak adviseer ik om een 2e of 3e afspraak enkele maanden op te schuiven met de mogelijkheid om deze te vervroegen als het niet goed gaat. Ik druk hen dan wel op het hart om niet door te modderen, maar die afspraak dan inderdaad te vervroegen, zodat de problemen niet oplopen.
En als klap op de vuurpijl: zo nodig kan ook op zaterdagen een consult plaatsvinden. Daarom is ook voor mensen uit de Randstad het heel goed mogelijk om een afspraak te maken.
