Tips bij onzekerheid in relatie

Veel mensen uiten hun onzekerheid indirect, bijvoorbeeld via sarcasme, afstand of overcontrole. In IBCT oefenen we met praten vanuit de binnenkant: emoties, angsten en behoeften. Dat opent de deur naar echte verbinding, in plaats van verdediging of afstand.

Opdracht thuis:

Bedenk een zin die je normaal misschien zou zeggen (bijv. “Waarom app je me zo weinig?”).

Vertaal die naar een zachtere, eerlijke versie (bijv. “Ik merk dat ik onzeker word als ik weinig hoor, en dan twijfel ik of ik belangrijk voor je ben.”).

Deel dit rustig. Laat het even landen.

Je hoeft je niet kleiner te maken om verbinding te houden.

In een veilige relatie is er ruimte om elkaar te ondersteunen in moeilijke gevoelens, zonder ze te hoeven oplossen. IBCT helpt partners om niet te ‘fixen’, maar wel aanwezig te blijven bij elkaars kwetsbaarheid. Dat maakt onzekerheid draaglijker.

Opdracht thuis:
Plan een “kwetsbaar kwartier”.
Eén van jullie deelt een moment waarop je je onzeker voelde in de relatie.

De ander luistert alleen en stelt vragen als: “Wat voelde je precies?” of “Wat had je toen nodig?”

Daarna wissel je van rol.

Geen tips, geen oplossingen. Alleen aanwezigheid. Dat is vaak precies wat we missen.

Heb je altijd het gevoel dat je tekort schiet in je relatie. Is dit reëel, ga het na. Waar ben je werkelijk verantwoordelijk voor of denk je verantwoordelijk voor te zijn. Wat eis je van jezelf en wat eist de ander van je. Zijn de eisen te hoog? Waardoor heb je een schuldgevoel naar de ander toe, hoe is dit op te lossen. Ga in therapie en raak dat vervelende gevoel kwijt door beter inzicht te krijgen waar de knelpunten zitten. Anders denken is anders doen.

Bij deze oefening ga je duidelijker zijn over jouw behoeftes en is het makkelijker voor je partner om deze te ontvangen i.p.v. zich aangevallen te voelen.

Je begint je zin met "Ik zou het fijn vinden dat......, zou jij dat willen"? . Op deze manier ben jij duidelijk over jouw behoefte en heeft de ander de keuze hier iets mee te doen zonder dat er dwang o.i.d. voelt.

Het is heel paradoxaal maar wanneer mensen even niets te doen hebben, scrollen ze tegenwoordig vanzelf (automatisch zonder besef) langs allerlei foto’s en filmpjes – die je de dag erna niet eens kan navertellen. Als je moe of gejaagd bent, is het een supersnelle ‘oplossing’ voor dat vervelende gevoel. Met als resultaat, inderdaad..helaas nóg meer onrust.
Dit gebrek aan rust is niet zonder gevolgen. ‘Wie zich vaak gejaagd voelt, gespannen spieren heeft of moeite heeft met slapen, kan er donder op zeggen dat het stressresponssysteem veel te actief is en dit heeft uiteraard veel weerslag op de relatie(sfeer)

Stilte en rust zijn goed voor je gezondheid, maar ook essentieel voor je relatie. Je hebt die rust allereerst zelf aan te brengen- in je eigen hedendaagse chaos. Het is daarom tijd om je bewust te worden van de geluiden om je heen en actief stiltemomenten in te lassen.

Hier 6 gouden tips voor meer rust in je hoofd en daarmee ook in je relatie te creëren:.

1. ‘maak een Marie Kondo’ omgeving
Een stil huis is een stil hoofd. Doe af en tie het raam dicht en sluit je ogen: wat hoor je? Welke apparaten brommen en zoemen? Zet ze uit. Vergeet je computer en telefoon niet, want voor je het weet hoor je weer een appje of mail binnenkomen.

2. Leer je buren kennen
Hoe beter mensen hun buren kennen, hoe minder last ze hebben van buurgeluiden, blijkt uit onderzoek van TNO. Het geratel van de grasmaaier is misschien wel irritant, maar je gunt je buurman ook een strak gazon.

3. Neem een kippenhok
Om stilte op te zoeken, hoeft het niet doodstil te zijn. Sterker nog: complete stilte is doodeng, omdat je dan ook geen signalen krijgt dat je omgeving veilig is. Prettige, kalmerende natuurgeluiden werken het best. Het geluid van rondscharrelende kippen, een knapperend haardvuur en fluitende vogels kan aanvoelen als de perfecte stilte.

4. Ontbijt in stilte
Een of twee keer per week alleen en in stilte ontbijten, kan je enorm goed doen. Ga aan de eettafel zitten en neem de tijd om elke hap met aandacht te kauwen. Al snel kun je niet meer zonder dit stilte-ritueel.

5. Skip je vrijetijdsambities
Ga gewoon een kwartier in het park wandelen of in het gras liggen. Zonder iets te hoeven, luister je naar de geluiden om je heen.

6. Maak van stilte een prioriteit
Schreeuwerige tv-series en werk­telefoontjes geven we vaak voorrang boven momenten van stilte. En we zetten de radio aan als we de was opvouwen. Laat de muziek, tv, podcast of telefoon eens uit en onderzoek hoe dat bevalt. Of zet een kruis in je agenda en plan iets leuks om te doen in stilte, zoals lezen of in de tuin werken...

Je zult verrast zijn hoeveel fijne levendigheid deze stilte (en daarmee tevredenheid) brengt en voor je relatie kan betekenen. Gun je het experiment!

Ik las op de website van Monique stadler het volgende en wil dit wil ik graag met jullie delen:

" Voor veel partners is de controle loslaten een belangrijk persoonlijk doel in hun relatie. Controle of controleren ervaren zij als een trigger. Zij vinden controle als het ware een vies woord. Zij associëren het met vervelend gedrag:

Jij wilt alles bepalen
Jij wilt alles weten
Jij wilt mij sturen
Jij wilt mij veranderen
Ga maar na als iemand jou een controlfreak noemt.
Voelt als een scheldwoord, nietwaar?

Misschien denk je wel dat je te perfectionistisch bent. Terwijl je alleen maar probeert het voor iedereen (inclusief jezelf) goed te doen. Of wil je gewoon duidelijkheid, zodat je weet waar je aan toe bent. Of wil je je gewoon betrokken voelen en jullie relatie verbeteren.

Is controle disfunctioneel?
Een gangbare definitie van controle is de mate van beheersing. Je probeert jouw gedachten, emoties, eigen gedrag, gedrag van anderen of bepaalde omstandigheden te sturen. Er grip op te krijgen.

En ja, controle is disfunctioneel voor je relatie als:

je partner dit (te vaak) als verstikkend ervaart
het aanleiding is voor ruzies en verwijdering
jij het als zelfbeschermingsstrategie inzet om nare gevoelens te vermijden
Zo kan het stellig stellen van ‘harde’ grenzen heel ineffectief zijn, wanneer je dat als controlemechanisme inzet om je angst of pijn voor te zijn. Maar ook voor de ‘harde’ grenzenstellers is het loslaten van de controle geen goede oplossing.

Is overgave het antwoord op het loslaten van controle?
Nee, vaak niet helaas.

De behoefte aan controle is namelijk heel menselijk. Koppel het woord aan zelfbeschikking en je snapt het positieve ervan. En koppel het eventuele drammen aan vasthoudendheid, en bedenk dan hoeveel meer je bereikt met doorzettingsvermogen.

Maar de behoefte aan controle wordt negatief gepercipieerd als je het koppelt aan dwangmatig gedrag. En de vraag is of dat altijd terecht is. Want ‘vechten’ zonder het op te willen geven, heeft net zo goed kwaliteit.

Overgave aan de klap (pijn en angst) zou dan moeten helpen om de controle los te laten? Omdat het beoogde resultaat uitblijft en eigenlijk alles al goed is? En omdat je dan merkt dat de klap wel meevalt?

Hm… persoonlijk vind ik dat niet zo’n goed idee.

Het is mij te zwart-wit. Voor je het weet sla je door naar de andere kant met ‘laat maar’, en doe je helemaal niks meer. Dan ontstaan er weer heel andere frustraties door onverwachte nevengevolgen.

Dan maar werken aan acceptatie?
Heel veel (therapeutische) trajecten kiezen de dimensie “controle versus acceptatie” als ingang voor het oplossen van problemen.
Laat de controle maar los, maak schoon schip met je verkeerde overtuigingen, accepteer jezelf en jouw partner zoals jullie zijn (alles is dus al goed, alleen ben je dat ‘even’ vergeten…), en het komt goed.

Maar wat als het helemaal niet om controle loslaten gaat?
En het helemaal niet vanzelf goed komt? Veel partners die met elkaar gevangen zitten in negatieve communicatiecirkels, menen er last van te hebben dat hun partner hen probeert te veranderen. En hen dus niet accepteert.

Jouw partner wil controle op jou uitoefenen. Dat is wat jij op het eerste gezicht denkt en dat is wat het lijkt. Maar is dat wel zo?

Acceptatie als antwoord gaat jou en je relatie namelijk niet helpen.
Wij laten ons op het verkeerde been zetten als we het zo aanvliegen om onze communicatieproblemen met onze partner op te lossen. Let wel: niet omdat acceptatie verkeerd is, maar omdat acceptatie het verkeerde medicijn op het verkeerde tijdstip is.

Ik zal het je met 5 woordvervangingen toelichten.

Controle = Zekerheid
Wat vind jij belangrijker:

dat je op jouw partner kunt rekenen of dat jouw partner zich moet gedragen zoals jij dat wil?
dat je je fijn geborgen voelt bij jouw partner of dat jouw partner zich moet gedragen zoals jij dat wil?
dat je partner geeft om jouw pijn en jouw vreugde of dat jouw partner zich moet gedragen zoals jij dat wil?
Zie je wat ik bedoel? Het wordt heel anders als je gedragsverandering als middel ziet om de onzekerheid over de betrouwbare, liefdevolle aanwezigheid van jouw partner te verminderen.

Verbondenheid = Erbij horen
Bij ons mensen is de behoefte om erbij te horen (need to belong) aangeboren. In ons eentje kunnen we niet overleven. Voor ‘emotioneel overleven’ zijn we in onze huidige cultuur afhankelijk van onze partner. Onze primaire drijfveer is dat we hier hechtingszekerheid in zoeken.

Over de manier waarop we dat doen kun je redetwisten. En daar vergeten velen de context. Er is namelijk niet 1 beste methode (zoals controle loslaten) die voor iedereen en alles werkt…

Zo hangt de mate waarin jij onzekerheid kunt verdragen direct samen met hoe veilig jij je voelt met jouw partner. In een onveilige fase van je relatie zoek je veel meer naar zekerheden en dus naar voorspelbaarheid.

Voorspelbaarheid = Vertrouwen
Wist je dat onvoorspelbaarheid één van de grootste traumaveroorzakers is? Je loopt kleine of grotere trauma’s op als iemand waar je emotioneel afhankelijk van bent (je ouders vroeger en je partner nu) er dan weer wel en dan weer niet is.

Dat je jouw partner kunt en durft te vertrouwen, heeft alles met deze voorspelbaarheid te maken. Ook al hebben jullie ruzie of ook al zien jullie elkaar niet, je weet dan dat dit geen bedreiging voor jullie relatie is.

Voel jij je onveilig in je relatie? Dan zul je ongetwijfeld vertrouwen willen opbouwen, ongeacht de ontstaansgrond van die onveiligheid. Voorspelbaarheid en zekerheid zijn er in deze relatiefase randvoorwaardelijke ingrediënten voor.

Loslaten = Toelaten
De controle zogenaamd loslaten brengt je alleen maar van de regen in de drup wanneer jij en je partner in een onveilige fase verkeren. Acceptatie in deze fase is alleen maar een andere overlevingsstrategie om jouw pijnplekken te verdoven in plaats van te verwerken.

Toelaten van al je pijnplekken en al je hechtingsbehoeften betekent dat dit alles er mag zijn. En van daaruit kun je samen keuzes maken in hoe je met elkaar wilt omgaan en communiceren.

Accepteren = T.R.B. zijn
Toelaten en voor bepaalde acties kiezen is iets heel anders dan accepteren en erin berusten. Acceptatie heeft dan een meer passieve betekenis. Je hoeft er niks mee. Wat overigens niet ‘verkeerd’ hoeft te zijn.

Toelaten heeft een meer activerende betekenis in de zin van toegankelijk, responsief en betrokken (T.R.B.) zijn. Als partners ben je dan actief naar elkaar toegewend. Je bent bewust emotioneel en voorspelbaar aanwezig.

Focus dus niet op controle loslaten
Daar waar je denkt dat jouw partner controle wil hebben, is jouw partner daaronder wellicht op zoek naar een veilige verbondenheid met jou.

Betrouwbaarheid, voorspelbaarheid en zekerheid zijn daar onlosmakelijk mee verbonden. Hoe meer dat er in de vorm van veiligheid is, hoe meer je onzekerheid in vol vertrouwen kunt dragen en hoe minder je behoefte hebt om bij te sturen. Hoe makkelijker het loslaten van de controle vervolgens is, maar dan op een natuurlijke manier. "

Bron: Website van Monique Stadler.

Volwassen versus kinderlijk

In relaties zie je soms dat een van de partners heel volwassen is en serieus en de ander toont meer kinderlijke of puberale eigenschappen. Deze eigenschappen kunnen positief zijn en in dat geval brengt deze partner veel speelsheid, luchtigheid, spontaniteit en vrolijkheid met zich mee. Dat is prachtig en heel belangrijk in een relatie!
Maar soms vertoont de partner negatieve eigenschappen zoals: rommeligheid, slordigheid, onverantwoordelijk reageren, afhankelijkheid, niet consequent zijn, niet congruent zijn enz.. Dan zie je dat deze eigenschappen de gelijkwaardigheid en veiligheid tussen de partners meteen in de problemen brengen. Deze eigenschappen maken de relatie moeilijk. Sommige eigenschappen zijn meer aanvaardbaar en anderen minder aanvaardbaar.
Als je dat in je relatie herkent dan is het belangrijk om daar iets mee te doen! Doe je dat niet dan zal de partner die meer de volwassen rol op zich neemt vroeg of laat tekenen van vermoeidheid, onzekerheid, twijfel en machteloosheid bij zichzelf merken en misschien overspannen raken.
Praat je weleens met je partner over het niveau van volwassenheid in jullie relatie? Kunnen jullie volwassen zijn met serieuze zaken zoals respect, wederkerigheid en compassie en kinderlijk wanneer je samen ontspant en vrolijk kan lachen met elkaar? Hoe zorgen jullie dat de positieve eigenschappen geïntegreerd worden en de negatieve eigenschappen uit je leven zijn verdreven. Het is een beslissing die neemt, een houding die je aanneemt en het is een investering in je relatie.
Heb je daar hulp bij nodig? Aarzel niet om mij te mailen.
Succes!
Rabia

Kun je ook te veel praten over hoe het met je gaat? Over je zorgen? Over je angsten? Over je somberheid? Sommige wetenschappers vinden van wel. Praten blijkt niet altijd de oplossing.

In Rotterdam loopt momenteel een grootschalig onderzoek naar het effect van co-rumineren: het met je vrienden uitputtend bespreken van zorgen, problemen en negatieve emoties. Vooral meiden en vrouwen zouden dat veel doen.

Liefdesverdriet, angst over waar het met de wereld naartoe gaat, je donkerste gedachten: we delen dit volop. Het eindigde meestal in een poel van ellende, boosheid op politici (en op de ander) en een wij tegen zij -gevoel, waar we ons gezamenlijk in wentelden. Dat kan veel verbondenheid opleveren.

En inderdaad, die emotionele verbondenheid is een van de voordelen van co-rumineren, blijkt uit onderzoek. Maar het negatieve effect is, dat je elkaar soms alleen nog maar verder de put in praat; aan het eind van zo’n deel - avond leek de wereld een groot zwart gat, vol onbetrouwbare eikels.

‘Co-rumineren kan een voedingsbodem leggen voor depressieve symptomen, angstklachten en andere psychische stoornissen,’ zei Patricia Vuijk, lector Meisjes en mentaal welbevinden aan de Hogeschool Rotterdam onlangs in de Volkskrant.

Het blijkt een nog relatief onontgonnen onderzoeksterrein.
Dus bedenk: Wanneer is het delen van je negatieve gevoelens positief en verlichtend? En hoe voorkom je dat het ongezond wordt?

Wat ik in de loop der jaren heb ontdekt, is dat iets met je handen doen altíjd verlichting geeft. Een dagboek bijhouden, een collage maken, de 3 good things exercise opschrijven: het blijkt een prima vervanging voor ellelange gesprekken...

Dus vertrouw het soms toe aan het geduldige, doch verhelderende papier!
M@

De EFT (emotion focused therapy) gebruik ik veel in mijn praktijk. Met het praktische Houd me Vast werkboek voor stellen. Dit zijn 7 gesprekken die maken dat de verbinding hersteld wordt en of er verdieping komt in de relatie. Een van die gesprekken is het Vergeven van Pijnplekken, want ja.....oude koeien moeten uit de sloot. Want anders raakt het drinkwater vergiftigt. Een keer goed uit de sloot zodat het opgeruimd is. En er ruimte is voor meer verbinding en liefde.

Angst is iets menselijks én iets subjectiefs. Ook de angsten die we in (voor) een relatie ervaren. Onze natuurlijke neiging is vaak 'vechten tegen die angst! Dus gaan we voorwaarden stellen, eisen of behoeften kenbaar maken (in de relatie). Maar eerlijk is dat niet, want we vechten eigenlijk met onze eigen (innerlijke) twijfel en angst.
Het voordeel van vechten itegen angst s dat je op de korte termijn heel even geen angst hoeft te voelen, vergelijkbaar met het moment dat je de boemerang hebt weggegooid. Vechten voelt daarmee lekkerder dan jezelf toespreken om die eigen angst los te laten...

Maar uiteindelijk ontkomen we niet aan onze angst. De ironie van loslaten is dat je juist bereid moet zijn om je angst te omhelzen. Laat het vechten tegen de angst los en accepteer je angst, als een noodzakelijke bijwerking van een uitdagend leven; de kwetsbaarheid die relaties nu eenmaal met zich mee brengen.

Dat is gemakkelijk gezegd, maar vergt nogal wat oefening in de praktijk. De eerste stap is: ervaren dat vechten echt niet werkt. Zoal ik al zei; vechten voelt lekkerder dan loslaten. Of het nu werkt of niet, je dóét tenminste iets. Echter ervaren dat vechten je uiteindelijk meer angst oplevert, is een ongelooflijk belangrijke stap op weg naar het loslaten.

Het is als het doorzien van een verslaving: op de korte termijn voelt het lekker, op de lange termijn weet je dat het je problemen alleen maar groter maakt. Als je durft te ervaren dat het niet werkt wat je doet, (jezelf gek maken / praten) maak je de weg vrij voor wat wél werkt.
Laat dus angst in je leven toe en daarmee vrije eerlijke ruimte in je relatie..

Dan de tweede stap: maak van die angst je beste vriend. Als je eenmaal hebt ervaren dat je dus kennelijk nooit van je angst af zult komen, ben je dan bereid om je angst in je leven toe te laten?

Dat klinkt als een zwak alternatief voor het vechten, maar niets is zo krachtig als het actief omhelzen van alles wat je eigenlijk niet wilt ervaren. Als je van jezelf bang mag zijn, je kunt namelijk ook iets kwijtraken als je iets aangaat en van iemand gaat houden, ervaar je wellicht dat je ook samen met je angst toch prima kunt functioneren.

Als je de strijd met je angst niet langer voert, is er geen strijd meer en kun je alles gaan doen wat écht helpt om een goede gezonde (gelijkwaardige) relatie te hebben en ga je tijd geven aan wat je al die tijd al had willen doen.

Als je onzekerheid ervaart in je relatie is het vooral belangrijk om te blijven kijken naar dit gevoel.
We hebben de neiging om vervelende gevoelens zo snel mogelijk kwijt te raken.
dit gevoel gaat echter over jou:
waar word je in getriggerd?
wat denk je hierbij? voel je hierbij? en wat is jouw eerste reaktie?
wat is van jou en wat van de ander?
Door het gevoel te onderzoeken en zonder oordeel naar jezelf te kijken kun je het gevoel omarmen en voor jezelf zorgen. zo kan het ook zijn dat je een duidelijke grens voelt. en daar kun je dan ook mee verder.

Oefening over waar je onzeker over bent nu:
Je schrijft beide op briefje 1 waar je onzeker over bent nu (ik voel mij onzeker over) en op briefje 2 wat je van de ander nodig hebt (wat ik van jou nodig heb is)
Je houdt briefje 1 voor je hoofd zodat jij het alleen ziet en zodat je de ander niet ziet.
Dan laat je de ander zien wat er op je briefje staat en je houdt het iets naar beneden zodat je gezicht weer zichtbaar wordt voor de ander.
Je spreekt naar de ander uit waar je onzeker over bent. (wat er op briefje 1 staat)
De ander antwoordt met : ‘Ik zie jou’

Dit herhaal je met het 2e briefje.
De ander antwoordt aan het eind met : ‘ik ben bij je’

Juist omdat je partner je zo vertrouwd is, kan het zijn dat je minder aandacht besteed aan de gevoelens die er in je geraakt worden. In plaats van aan te geven dat je onzeker wordt als je partner erg stellig is, reageer je met bv. irritatie, of ga je juist je best doen om ook zeker over te komen.
De kunst is dan om te voelen wat er geraakt wordt en te vertellen over je onzekerheid.
De manier van communiceren die jullie samen ontwikkeld hebben, kan weinig ruimte bieden aan het delen van gevoelens. Toch kan het delen van je onzekerheid met je partner een eerste stap zijn voor groei en verandering in jezelf en in de relatie.

Twijfels mogen er zijn. Waar het omgaat is, hoe je ermee omgaat. Durf je ze te onderzoeken, ben je open erover. Ga het gesprek aan en kijk vooral hoe je dit vanuit je achtergrond/geschiedenis met je meedraagt. Is het onzekerheid is het tekort gedaan voelen, of nog wat anders. Zoek je bevestiging bij de ander..enz. Twijfels hebben we allemaal en hoe je ermee omgaat maakt het verschil.

Onzekerheid over de relatie doet veel met jezelf en vervolgens met elkaar. Neem in deze fase geen besluiten. Neem vooral tijd en ga ontdekken voor jezelf wat er nog is. Doe dit eventueel met een goede therapeut.

Eenzaamheid betekent vaak dat je maar een deel van jezelf laat zien aan je partner, of je partner aan jou. De meest kwetsbare delen worden niet gedeeld of maar gedeeltelijk. Dat kan voor een eenzaam gevoel zorgen, zelfs als je veel tijd met elkaar doorbrengt.

Vaak heb je niet eens door dat je delen van jezelf weghoudt, zo normaal kan het voelen om niet kwetsbaar te zijn, of iets nodig te hebben. Het is een proces om te ontdekken wat jullie tegenhoudt om jezelf te delen op een manier waarin de relatie tot bloei kan komen.

Soms kan je tijdens de verkering, maar ook in het getrouwde leven nog periodes hebben dat je enorm twijfelt aan je partner. Je ziet dingen bij de ander die niet bij je passen. Je vind bepaalde eigenschappen echt niet kunnen. Je twijfelt of je de goede keuze hebt gemaakt. De gevoelens die dat losmaakt kunnen behoorlijk verwarrend zijn en maken dat je je ellendig voelt!
Wat vaak aan de hand is, is dat het niet zozeer aan je partner ligt (al heeft ieder verbeterpuntjes), maar dat de verwarring, weerstand, onzekerheid of wat je dan ook voelt, vaak een uiting is van een diepgewortelde moeite je volledig te hechten. Want als jij je hecht, is het dan wel veilig bij die ander? Moet er eerst niet iets veranderen bij de ander vooraleer je veilig bent? Soms kan het ook een diepe angst zijn om verkeerde keuzes te maken. Je hebt geen bevestiging gehad in eerdere keuzes die je maakte in je leven en je voelt je stuurloos... wat als ik het verkeerde kies? Controle over de ander is dan vaak een schijnoplossing die een soort rust geeft. Wat de oorsprong ook is, probeer je niet meer te richten op de oneffenheden van de ander, maar zoek de pijn in jezelf op die hieraan ten grondslag ligt en geef ruimte aan de emoties. Vaak heb je hier wel hulp bij nodig omdat het zo ontzettend diep kan zitten, dat je er zelf niet bij kan.
Heel veel wijsheid en succes!

Soms kan je tijdens de verkering, maar ook in het getrouwde leven nog periodes hebben dat je enorm twijfelt aan je partner. Je ziet dingen bij de ander die niet bij je passen. Je vind bepaalde eigenschappen echt niet kunnen. Je twijfelt of je de goede keuze hebt gemaakt. De gevoelens die dat losmaakt kunnen behoorlijk verwarrend zijn en maken dat je je ellendig voelt!
Wat vaak aan de hand is, is dat het niet zozeer aan je partner ligt (al heeft ieder verbeterpuntjes), maar dat de verwarring, weerstand, onzekerheid of wat je dan ook voelt, vaak een uiting is van een diepgewortelde moeite je volledig te hechten. Want als jij je hecht, is het dan wel veilig bij die ander? Moet er eerst niet iets veranderen bij de ander vooraleer je veilig bent? Soms kan het ook een diepe angst zijn om verkeerde keuzes te maken. Je hebt geen bevestiging gehad in eerdere keuzes die je maakte in je leven en je voelt je stuurloos... wat als ik het verkeerde kies? Controle over de ander is dan vaak een schijnoplossing die een soort rust geeft. Wat de oorsprong ook is, probeer je niet meer te richten op de oneffenheden van de ander, maar zoek de pijn in jezelf op die hieraan ten grondslag ligt en geef ruimte aan de emoties. Vaak heb je hier wel hulp bij nodig omdat het zo ontzettend diep kan zitten, dat je er zelf niet bij kan.
Heel veel wijsheid en succes!

Het is niet gek wanneer er twijfel ontstaat binnen een relatie. Goed om te gaan kijken war deze twijfel mee te maken heeft. Je zou partners in de volgende groepen kunnen indelen:
* de scheiding als een verlangen naar iets anders en beters: vaak is er dan een affaire of bijvoorbeeld een midlifecrisis. De partner heeft een mooie droom over een leven na de scheiding
*de scheiding als ontlasting. Het huwelijk wordt beleefd als een ondraaglijke last en een grote druk.
* een scheiding met weinig illusies. De partner ziet geen mogelijkheid voor een betere relatie, maar heeft ook geen hoge verwachting van een scheiding. Hij/ zij is moe en uitgeblust en heeft geen haast.
Partners die hun relatie willen redden, zijn ook in te delen in 3 groepen:
* angstig- wanhopig: hechtingspaniek leidt tot verlies van controle als de andere weg wil. De partner gaat van daaruit de ander verstikken, achtervolgen, controleren. Hij/ zij kan kwaad zijn, kaan gaan oordelen, vernederen, preken of verwijten. Hij/ zij zet de kinderen en allerlei anderen op tegen de partner. Hij/ zij duwt daardoor de partner nog verder weg.
* ambivalent en intern verscheurd: hij/ zij schiet heen en weer tussen blijven en scheiden en is daar heel reactief in. Hij/ zij probeert voortdurend de andere partner te overtuigen om te blijven, maar als die geneigd is om de relatie dan toch nog een kans te geven, begint hij zelf weer te twijfelen.
* gefocust: hij/zij kan eigen verantwoordelijkheid nemen en ook empathisch zijn naar de ander

Investeer ook in je vriendschappen

Natuurlijk heb je soms een fase waarin je je vrienden even minder ziet. Omdat je straalverliefd bent bijvoorbeeld, omdat je carrière aan het maken bent, omdat je aan de andere kant van de wereld zit, of omdat je een gezin hebt met jonge kinderen en al blij bent als je tijd kunt vinden om te douchen. Allemaal legitieme redenen om vriendschappen even op een lager pitje te zetten.

Maar pas er wel mee op, want we hebben onze vrienden hard nodig, blijkt uit allerlei studies. Vrienden geven ons het gevoel dat ons leven zinvol is en vergroten onze veerkracht. In het bijzijn van vrienden vermindert stress en stijgt ons zelfvertrouwen. Vriendschappen zijn zelfs levensverlengend: hoe beter onze vriendschapsbanden, hoe ouder we worden.

Bovendien kunnen we niet alles bij een liefdespartner vinden en als we dat wel proberen, wordt de druk op de relatie te groot. We hebben vrienden en vriendinnen nodig om relatieperikelen mee door te nemen, bij wie je kunt toetsen of je geliefde inderdaad onredelijk is of dat je misschien ook hand in eigen boezem moet steken. En wat als de relatie eindigt? Wie dan zijn vriendschappen te veel heeft laten verwateren, komt van een koude kermis thuis.

Dus ook al heb je het druk, ben je verliefd of anderszins afgeleid: maak tijd om af te spreken met die goede vriend of vriendin. Blijf sporten met je maatje en ontmoet mede-kroegtijgers of -cinefielen. Vrienden zijn je tijd en aandacht dubbel en dwars waard.

Maar praat (ook) ALTIJD IN JE REALATIE over de belangrijke dingen die je bezighouden!

In een gezonde relatie voel je je veilig, gezien, gehoord en begrepen. Je mag zijn zoals je bent. Het zou niet nodig moeten zijn jezelf steeds uit te moeten leggen of verklaring af te moeten leggen. Ook hoef je de ander niet te overtuigen dat je goed bent, goede bedoelingen hebt of te
vertrouwen bent.

In ongezonde relaties komt dat vaak voor. Dat is een teken van onveiligheid in de relatie. Onveiligheid en gebrek aan vertrouwen is een ongezonde basis. En vaak wordt die meegenomen door jou en/of de
ander de relatie in. Creëer veiligheid in en bij jezelf en in je relatie

Veiligheid en verbinden, kun je soms ervaren met of zonder woorden. Bijvoorbeeld door elkaar aan te kijken, aan te raken of door een gesprek waarin je echt luistert naar elkaar. Vertel elkaar waarin jij juist verbinding voelt en vraag aan je partner hoe dit voor hem/haar is. Praat samen over de verbinding i.p.v. over de conflicten. Wat vind jij fijn in de verbinding met de ander? Vertel de ander wanneer jij behoefte hebt aan verbinden en op welke manier je dit fijn vindt. Probeer bij het afscheid nemen en bij het weer elkaar terugzien, even te verbinden door de ander aan te kijken, aan te raken en iets liefs te zeggen (fijne dag, wat fijn dat je er weer bent). Dit geeft een veilige basis aan jullie relatie, want verbinden stelt ons gerust.

Benoem elkaar wat je in de ander waardeert. Benoem wanneer je je dichtbij de ander voelt en praat daar samen over. Vertel elkaar waar je blij van wordt. Vraag je partner ‘hoe kan ik een fijne en goede partner voor jou zijn? Hoe kan ik de relatie mooier maken voor jou?’

Wanneer je als vrijgezel een willekeurige voorbijganger aanschiet en hier een relatie mee begint, is de kans groot dat je deze relatie een '5'zult geven als cijfer. Dit omdat je over het gemiddelde dan pieken en dalen zult ervaren en de persoon rationeel gezien goede en minder goede eigenschappen die wel of niet bij jou passen heeft. Zo kun je stellen dat een goede relatie gemiddeld een '7' is. We kennen allemaal het beeld van de romatische Disneyrelatie, geschetst door de media en door de sleutelfiguren in ons leven. De relatie waarvan wij verwachten dat het een 8, 9 of zelfs een 10 is. Die relatie bestaat niet. Een goede relatie, is gemiddeld beoordeeld door jou als een '7' en heeft uitschieters in diepte en hoogtepunten. Laat los dat je partner/geliefde alles in huis moet hebben; de ideale lover, vader/moeder, minnaar, vriend/vertrouweling en nog veel meer. Het is onmogelijk om alles met je partner te delen en zelfs frustrerend. Bekijk steeds samen wat je gemeen hebt in belangrijke waarden. Die waarden die je deelt deel je in je relatie. Sommige waarden zullen verschillen en die zal je met anderen kunnen delen. Hier kun je samen afspraken over maken en het over hebben. Zo stel je geen té hogen verwachtingen en blijft je relatie leuker.

Onzekerheid in de relatie kan zorgen dat er een ongewenst patroon ontstaat van verwijdering (verlies van verbinding).
Bijvoorbeeld doordat één van de partners erg onzeker is en steeds blijft vragen om bevestiging, de andere partner dit blijft geven, maar het lijkt op een bodemloze put. Dit kan erg frustrerend zijn voor degene die maar blijft geven en geen grens kan stellen. Doordat er geen grens wordt gesteld, blijft de ene partner ook maar vragen en wordt zich niet bewust van het storende gedrag.
Een ander patroon wat ik zie is dat de ene partner om gezonde bevestiging vraagt, op een level waarop we dat allemaal wel eens nodig hebben, en de andere partner dit om wat voor reden dan ook, niet geeft. Bijvoorbeeld omdat diegene het opvat als kritiek of afwijzing ('je denkt dat ik niet te vertrouwen ben', 'ik kan het nooit goed doen'). Wanneer er geen gezonde bevestiging over en weer gegeven wordt, gaat de verbinding langzaam achteruit en onstaat juist meer wantrouwen.
Therapie kan helpen dit patroon te doorbreken, en elkaar weer te kunnen geven wat jullie nodig hebben.

Leef jouw leven in 2023.
- en heb het LEF om voor jezelf te kiezen
- heb het LEF om te staan waar jij voor wilt staan
- heb het LEF te delen, te geven en te zorgen voor wie of wat jij wilt zorgen.
- en heb het LEF om te stoppen te delen, te geven en te zorgen als je dat niet meer wilt.
- heb het LEF je leven die invulling te geven die jouw past.
Dat is zo mooi aan het hebben van LEF, met een beetje meer LEF leef je je eigen leven zodat je meer kan betekenen voor de mensen om je heen.
Ik wens iedereen een prachtig 2023 toe met een beetje meer LEF

Lees het boek: wat mannen moeten weten, schrijfster: Shaunti Feldhahn

Hierin lees je hoe de gedachtewereld van vrouwen werkt en hoe deze verschilt van die van de man.

Lees het boek: wat vrouwen moeten weten , schrijfster: Shaunti Feldhahn

Met dit boekje krijg je als vrouw inzicht in de gedachtewereld van mannen. Zeer behulpzaam!

Voel jij dat je batterij te snel leegloopt en je hem niet meer gemakkelijk weet op te laden? Grote kans dat jij en je partner uit verbinding zijn geraakt.
Uit verbinding: Zodra een van de partners uit verbinding raakt dan gebeurt dat zelfde met de andere partner en zo komen jullie in een neerwaardse spiraal. De een trekt als het ware de ander mee naar beneden.
Uit verbinding zijn kan er als volgt uitzien: emotioneel terugtrekken, koud zijn, ongeïnteresseerd, gesloten zijn, afgeleid zijn, minachting, je partner met disrespect behandelen etc.
Op een gegeven moment is de pijn van het uitverbinding zijn zo groot geworden dat opnieuw Verbinden haast onmogelijk lijkt.
Om echte verbinding te ervaren met elkaar, is het nodig dat je als partner present bent, je oog hebt voor je partner met een open blik, geest en hart en dat je nieuwsgierig blijft naar elkaar. Dit draagt bij om je als partner gezien, gehoord en gewaardeerd te voelen.

Voel jij dat je batterij te snel leegloopt en je hem niet meer gemakkelijk weet op te laden? Grote kans dat jij en je partner uit verbinding zijn geraakt.
Uit verbinding: Zodra een van de partners uit verbinding raakt dan gebeurt dat zelfde met de andere partner en zo komen jullie in een neerwaardse spiraal. De een trekt als het ware de ander mee naar beneden.
Uit verbinding zijn kan er als volgt uitzien: emotioneel terugtrekken, koud zijn, ongeïnteresseerd, gesloten zijn, afgeleid zijn, minachting, je partner met disrespect behandelen etc.
Op een gegeven moment is de pijn van het uitverbinding zijn zo groot geworden dat opnieuw Verbinden haast onmogelijk lijkt.
Om echte verbinding te ervaren met elkaar, is het nodig dat je als partner present bent, je oog hebt voor je partner met een open blik, geest en hart en dat je nieuwsgierig blijft naar elkaar. Dit draagt bij om je als partner gezien, gehoord en gewaardeerd te voelen.

Zet een roze bril op

Wat is het verschil tussen gelukkige en ongelukkige relaties? De beroemde relatieonderzoeker John Gottman ontdekte dat een van de kenmerken van een goede relatie is dat de partners in staat zijn om te focussen op elkaars positieve punten – en de negatieve punten minder belangrijk te maken.

In minder gelukkige relaties leggen partners juist elkaars beperkingen onder een vergrootglas. Met een techniek die 'herwaardering' wordt genoemd, kun je bewust focussen op die positieve eigenschappen en die uitvergroten.

Aan de slag: noteer hieronder drie typerende, goede eigenschappen van je partner.
1.
2.
3.

Bedenk nu bij elk van deze eigenschappen op welke momenten ze tot uiting kwamen. Bijvoorbeeld: Eigenschap ‘Loyaal’. Voorval: toen ik een woordenwisseling had met zijn ouders, koost hij direct mijn kant, ook al wist hij niet precies wat er aan de hand was.

Maak een foto van bovenstaande eigenschappen en voorvallen en kijk er de komende tijd naar op momenten dat je je ergert aan je partner.

Dat voelt misschien wat geforceerd aan, maar als je deze manier van kijken vaker oefent, zal het je steeds natuurlijker afgaan. Je wordt je ervan bewust dat je altijd deze keus hebt: richt ik me op wat goed gaat, of verzand ik in kritiek en ontevredenheid? Neem regie over wat je wilt zien!!

We zijn unieke, maar zeker complexe persoonlijkheden. Ons handelen en onze reacties worden geleid door een veelheid van gedachten, gevoelens, overtuigingen, die veelal ontstaan in ons gezin van herkomst.

Hoe je een voorval beleeft hebt, kan dus ontzettend verschillend zijn en zo heb je beiden je eigen waarheid die op dezelfde situatie kloppend is. De afstand, eenzaamheid of boosheid die je kan voelen is dus niet allemaal de schuld van je partner en ook niet van jou. Het is de schuld van niemand. Als je in een negatief patroon terecht komt moet je wel toegeven dat je daar allebei een rol in hebt!

Wat doe jij als je je niet begrepen voelt? Ga je de ander verwijten of trek je je terug?

Wat is jouw rol geweest in het ontstaan van de verwijdering? Welk gedrag liet je zien?

Bijvoorbeeld:
Verwijtersgedrag: Ik was boos, ik was erg lichtgeraakt, ik was kritisch, ik liet mijn gevoel niet zien, ik ging verwijten, ik ging jou als het probleem zien, ik ging schreeuwen, ik liep je achterna, ik ging dreigen.

Terugtrekkersgedrag: ik sloot me af, ik bleef kalm en ging met je redeneren, ik verstarde, ik veranderde van onderwerp, ik liep weg, ik gaf het op.

Laat je je diepere gevoelens zien aan je partner?
Hoe kan jij het de volgende keer anders doen?

Je voorkomt hiermee geen ruzies, maar je vermijdt dat meningsverschillen je relatie overschaduwen. Er ontstaat meer vriendschap en dat is krachtig tegen conflicten.

Als je elkaar waardeert en accepteert, lukt het je meestal om elkaars waarheid en standpunten te respecteren, ook al ben je het er niet mee eens.

Blijf niet zelf ploeteren als je hierin je relatie niet uitkomt. Dit zijn lastige issues. Vraag hulp!

De belangrijkste sleutel om liefdespijn te stoppen is jouw eigen emoties en gevoelens te erkennen, herkennen en serieus te nemen.
Als jij jouw gevoelens en behoeftes niet serieus neemt, kun je ook niet verwachten dat iemand anders dit wel doet!

Veel mensen met hechtingsproblemen hebben als kind geleerd dat pijnlijke gevoelens niet oké zijn en zo snel mogelijk weg moeten. We leren ze weg te stoppen en ervoor te vluchten. Daar komen alle
verslavingen uit voort.

Gevoelens willen gevoeld worden. De meest gezonde en liefdevolle manier om dit te doen, is door je gevoelens heen gaan. Nodig ze uit. Laat ze helemaal in je opkomen en door je lichaam stromen. Heb er geen oordeel over, laat ze er alleen maar zijn en erken ze voluit zoals ze zijn.

In een gezonde relatie voel je je veilig, gezien, gehoord en begrepen. Je mag zijn zoals je bent. Het zou niet nodig moeten zijn jezelf steeds uit te moeten leggen of verklaring af te moeten leggen.

Ook hoef je de ander niet te overtuigen dat je goed bent, goede bedoelingen hebt of te vertrouwen bent. In ongezonde relaties komt
dat vaak voor. Dat is een teken van onveiligheid in de relatie. Onveiligheid en gebrek aan vertrouwen is een ongezonde basis. En vaak wordt die meegenomen door jou en/of de ander de relatie in. Creëer veiligheid in jezelf en in je relatie door jezelf en jouw eigen gevoelens serieus te nemen.

Het is allereerst belangrijk om te onderzoeken waarom je het onderwerp uit de weg gaat. Waar ben je bang voor? Wat zijn de obstakels?

Veelal zijn dit overtuigingen, gedachten. Zaken die in je hoofd spelen, gebaseerd op je ervaringen uit het verleden, maar vermengd met je angsten en onzekerheden. Die maken er vaak een angstig en schrikbarend verhaal van. Het gesprek speelt zich vooraf waarschijnlijk al meerdere malen in je hoofd af.

Maar zijn je overtuigingen waar? Kun je zeker weten dat dat wat je over de ander denkt en hoe jij dat gesprek invult ook werkelijk is zoals het zal gaan? Ook als je ervan overtuigd bent dat je verwachtingen zullen uitkomen, is het toch goed om er eens eerlijk naar te kijken. Je weet het namelijk pas zeker wanneer je het gesprek bent aangegaan.

Hoe voer je het gesprek?
Ga het gesprek altijd aan. Om de situatie op te lossen, maar ook om je overtuigingen met de werkelijkheid te toetsen.

Twee belangrijke tips daarbij:

1.Laat de weerstand en angst je niet weerhouden. Ga erdoorheen. Voel de spanning in je buik, je keel of waar in je lichaam er maar een reactie ontstaat. Ervaar de spanning en kijk of je die (deels) kunt toelaten. Dit hoort erbij.

2.Houd het bij jezelf. Zorg dat je geen oordelen velt over de ander. Begin je zinnen met: ‘Ik ervaar…’ of ‘Het voel al langere tijd voor mij als…’. Wanneer jij je kwetsbaar en open opstelt, nodigt dit de ander uit om dat ook te doen.

Authentiek en minder emotie gestuurd
Als je dit vaker gaat doen, zullen je gedachten steeds minder de overhand nemen en zul je je veel krachtiger en authentieker voelen. Je durft alles te bespreken wat je maar wilt.

Nog meer goed nieuws: als je de dingen eerder durft te bespreken, worden ze minder beladen. De emotie heeft onderhuids geen ruimte gehad om op te bouwen. Veel minder spanning dus.

Liggen de thema’s zwaar en lukt het je niet alleen? Kom dan zeker eens bij me langs zodat we dit samen kunnen gaan onderzoeken. We gaan op een relaxte en liefdevolle manier kijken naar je blokkades en ze omdraaien naar krachtige acties.

We weten allemaal dat als je fysiek fit bent, je moeiteloos een heuvel op kan rennen. Als je geestelijk fit bent, kun je de uitdagingen van het leven ook veel beter aan. Fit kun je slim reageren zonder stress, woede, frustratie of ongeduld. Wanneer je lichaam en geest in goede conditie zijn, kun je een positieve mindset pakken en (vast)houden, ook als het tegenzit. Je voelt je krachtig en sterk, kan beter presteren en hebt fijnere relaties.

Laten we in partnerrelaties, jouw eigen fitheid dus als belangrijke eerste voorwaarde benoemen, dan komt geluk creëren een stuk dichterbij!

Natuurlijk wil je dit, en je partner ook, echter waarom vallen we toch altijd weer terug in oude gewoontes?😣 Waarom blijven oude angsten en knagende onzekerheden steeds weer de kop op steken? Het antwoord is: sabotage!!

Door een gestructureerde 5 stappen gedrag verandering met intrinsiek sterke motivatie, gaat dit echter absoluut wel lukken. Dit heet het stappenplan van REGIE PAKKEN
• Analyseer waar je sterkte en energie winst ligt
• Herken de waarschuwingen en signalen
• Ken jezelf
• Maak een persoonlijke strategie
• Boek onderweg genoeg succesjes

HOU JIJ WEL VAN MIJ?
Wellicht zegt je partner het zelden of nooit. Maar "Ik hou van je" zit niet alleen in woorden. We hebben namelijk allemaal onze eigen liefdestaal. En die kan verschillen met jouw liefdestaal. Lees hieronder de 5 liefdestalen.
1. Positieve woorden
Lieve woordjes en complimenten geven.
2. Tijd en aandacht
Je mee op pad nemen en leuke activiteiten inzetten.
3. Cadeaus
Liefde tonen dmv presentjes.
4. Dienstbaarheid
Praktisch iets voor de ander doen.
5. Lichamelijke aanraking
Een zoen, een knuffel of bv een massage geven.
Dus, het kan in alles zitten! Heb er maar eens oog voor

Kennen we dit allemaal niet dat we ons een tijdje onzeker kunnen voelen in onze relatie?
De oorzaak van dit gevoel is niet altijd duidelijk en is belangrijk om te gaan onderzoeken: Wat is je onzekerheid? Heeft het te maken met iets wat je partner al dan niet gedaan heeft? Heeft het te maken met de fase van jullie leven? Heeft het te maken met jezelf en dingen die in jou leven gebeuren?
En zo kan ik nog wel even doorgaan met opsommen.
Waarom is het zo belangrijk om deze onzekerheid niet te negeren en op zoek te gaan naar de reden? Omdat ik zie dat deze signalen te vaak genegeerd worden en daardoor de onzekerheid groeit, omgezet wordt naar onvrede en de ontstane negatieve situaties moeilijker worden om te veranderen. Dus negeer het niet, ga op onderzoek, al dan niet met een therapeut

Laatst had ik gesprek met een echtpaar en de vrouw vertelde dat ze haar man niet geloofde als hij zei dat hij haar mooi vindt, ze geloofde hem niet. Ik vroeg haar "maar stel je voor dat het waar is, stel je voor dat hij het meent, stel je voor dat jij dat toelaat, wat zou er dan gebeuren?".

Als je je onzeker voelt in de relatie, minder waard dan de ander, minder goed, minder knap, alles minder, dan wordt het tijd dat je hulp zoekt. Gestalttherapie helpt je om stil te staan bij jezelf. Wat jij doet met jezelf en hoe dat voor je werkt. Je leert jezelf zien zonder te veroordelen en je gaat leren om jezelf lief te hebben. Neem evt je partner een keer mee voor een relatiegesprek, dat kan veel betekenen. Welkom bij mij in de praktijk!

Als je relatie onder druk komt te staan is niets vanzelfsprekend meer. Ook je gevoelens voor je partner kunnen zo maar verdwenen lijken. Dat is geen reden om meteen te denken dat je niet meer van de ander houdt. Laat staan dat het een reden moet zijn om de relatie maar te verbreken. Onzekerheid is een emotie, waar we dan met heel ons verstand proberen duidelijkheid in te krijgen (en dat lukt meestal niet zo maar). De onzekerheid kan je duidelijk maken dat er iets in je relatie niet goed zit voor jou. Soms weet je wel wat het is, soms is dat onduidelijk. Raak dus niet meteen in paniek, maar ga op zoek hoe je helderheid krijgt wat die onzekerheid veroorzaakt. Een gevoel is geen feit, maar een thermometer, of een compas. Het geeft aan dat er wat aan de hand is. En vaak kun je daar wat mee doen. Als het dan duidelijk wordt is er ook grote kans dat de onzekerheid verdwijt.

Als ik zo kijk naar de meeste relatieproblemen hier in de praktijk voor EFT relatietherapie in Groningen dan speelt vaak dat de ene partner het gevoel heeft dat hij/zij het probleem van de ander moet oplossen. Daardoor schiet men in de oplosstand in plaats van de luister en ik hoor je stand. Resultaat is dan onbegrepen voelen. De tip is daarom:

Je hoeft het NIET op te lossen! Luisteren en ruimte geven zorgt vaak voor een ontspanning waardoor wat er gevoeld en gedacht wordt, lichter wordt en zichzelf kan oplossen. Of vraag eerst aan je partner wat hij/zij van jou nodig heeft VOORDAT je met oplossingen komt.