Verliefd op een ander - Lotgenotenverhalen

Vertel je man de waarheid! Prober samen er uit te komen. Denk zelf dat je er beter van word! Zo te lezen is er mis communicatie tussen Julie. Ga praten en wees oprecht en eerlijk. Die trauma kan erg oplaaien met leugens!

Niet doen. Behalve afstand of een slechte afloop zal niet veel het gevoel weghalen. Dat blijft, maar moet je wel een plaats geven zodat je zelf verder kan. Is niet gemakkelijk maar wel nodig. Af en toe eens heel diep inademen en ogen sluiten.
Dat is wat ik doe

Dag Frits, ga een andere job zoeken bij een ander bedrijf als je perse van je gevoelens voor je collega af wil, dat is de enige oplossing

Vertel het je vrouw! Zoek samen naar een oplossing. Ga ander werk zoeken desnoods.je vrouw heeft recht om dit te weten. Succes.

Hallo Frits,

Heel herkenbaar. Ik heb ongeveer dezelfde situatie, al minstens een jaar. Ben ook verliefd op een collega, en het het wordt niet minder. Ik heb een leuke baan en het is extra leuk als ik met haar kan samenwerken. Er is niks gebeurd en er staat ook niet op het punt wat te gebeuren, want zij weet hier niets van. Mijn vrouw vermoedt het maar is gerustgesteld omdat ik (en hier ben ik eerlijk) ook niet van plan ben om er wat mee te doen. Vooralsnog vind ik het prima om een leuke collega te hebben, en verder niks, maar ik denk wel dat het misschien een teken is om nog eens goed naar de relatie die ik heb met mijn vrouw te kijken.

'Verscheurd'
Ik ervaar het gevoel jammergenoeg ook, alleen, valt best met niemand te delen, zo lijkt me
Denk soms eraan kapot te zullen gaan
Véél sterkte!!

Ik zit in precies dezelfde situatie. De man die verliefd op me werd en op dat moment aan het scheiden was en die ik eigenlijk afwees en uiteindelijk toen hij terugkeerde naar zijn ex en contact met me opnam dat hij me niet kon vergeten, bekende ik ook mijn gevoelens aan hem. We zijn sinds 2020 verliefd, maar we hebben niets anders samen gehad. We appen vaak met elkaar en missen elkaar vreselijk, maar ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik ben getrouwd en heb twee kleine kinderen, maar onze relatie werkt niet zo goed. Het is echt moelijk. Sterkte!

Dit is zo herkenbaar! Ik zit in een relatie van ‘nog maar’ 5 jaar, geen kinderen, we starten nu net met samenwonen, maar ik voel ook de broer-zus relatie. Ik ben extravert, heb spanning nodig, en zij is introvert en HSP-er. Ik voel mij soms emotioneel verwaarloosd. Ik zoek het leven buiten op.

Sinds een half jaar heb ik een oude bekende goed leren kennen. Groot leeftijdsverschil (zij is 22, ik 34). Maar de energie spat er van af. Ze is ongelofelijk mooi en leuk. Nooit meegemaakt. We hebben meerdere malen afgesproken (maar nooit 1-op-1) en veel mensen denken dat wij een stelletje zijn als ze ons zien. Ik voel mij gevleid, maar aan de andere kant slaat de twijfel toe. Ook ik denk: leuk, maar voor hoe lang? Ben ik over vijf jaar alles kwijt? In ieder geval: gelukkig in mijn huidige relatie: nee. Ik zie dit niet werken op de lange termijn.

Ik ben als de dood, maar ik ga het op een gegeven moment toch doen: Mijn vriendin vertellen wat ik voel. Misschien valt het mee, maar de angst om een depressieve en tot op het bot onzekere vrouw achter te laten (ze is dit altijd al in mindere mate geweest) doet mij heel veel pijn.

Ik heb in dezelfde situatie gezeten. 4,5 jaar heeft dit geduurd. “Er is thuis niets meer, behalve de kinderen”. “We hebben geen seks meer”. “Bij jou vind ik alles wat ik bij haar mis”. “Jij bent m’n soulmate”. “Deze connectie vind ik nergens”. “Dit heb ik nog nooit gevoeld”.
En geloof me, wij waren vaker bij elkaar zonder seks, dan met seks, dus daar ging het hier ook niet om.

Ik heb alles gehoord. En ik geloofde het. Ook omdat ik appjes van zijn vrouw gelezen heb.

Zijn vrouw heeft hem uiteindelijk (na meermaals aandringen) voor een keuze gesteld. Hij bleef bij haar en heeft nooit meer iets van zich laten horen. Hij heeft een ander nummer genomen en zijn social media verwijderd.

Achteraf bleek ik zijn 4e affaire. En had hij naast mij ook nog contact met anderen.

Vraag jezelf eens af waarom je een man gelooft die zo over zijn vrouw praat. Die niet sterk genoeg is om zijn relatie te beëindigen voor jou, maar wel blijft klagen over hoe “op” het thuis is.

En ja ik weet het, we zeggen allemaal “ja maar dit is anders, ik geloof hem echt”. Maar geloof me…. Vraag je af waarom je genoege neemt met dit………. Het is het stiekeme van de affaire dat het magisch doet lijken. En het zijn de smoesjes (en meestal leugens) die jou een bijzonder gevoel geven.

Ik ben gebroken destijds en het heeft me een heeeeele lange tijd gekost om erover heen te komen. Die pijn gun ik je niet!
4,5 jaar was ik “de liefde van zijn leven” en zagen en spraken we elkaar elke dag. En van de ene op de andere dag bestond ik niet meer….. ik heb al 2 jaar niets meer gehoord.

De keuze is al voor je gemaakt hoe vervelend het ook klinkt. Koester de leuke tijd die je heb gehad en ga verder met wat je hebt. Kijk vooral naar wat je mist je huidige relatie en of je hieraan kan werken en of dit voldoende voor je is. We zijn allemaal mensen dus gevoelens kan je niet zomaar aan de kant zetten. Heel veel succes en geluk gewenst.

Het gras aan de andere kant is altijd groener dan op het platgetreden weidje waarop je loopt. Begrijpelijk.
Mensen zouden wat langer alleen moeten blijven en gewoon een beetje moeten experimenteren met relaties en seks voordat ze zich levenslang vastleggen aan een ander.
Vroeger, met al die ziektes die niet te genezen waren gingen echtgenoten nog wel eens vroeg dood maar vandaag de dag leeft iedereen maar door. Zit je je leven lang aan iemand vast als het tegenzit.

Wauw.... Wat fijn!
Zo zou ik het ook graag willen zien.
Maar fijn om te lezen dat jullie zo gelukkig zijn ❤️
Er is niets fijner dag gelukkig zijn.
Veel geluk samen...
Ik hoop ook nog gelukkiger te zijn....

A.A Ga ervoor zou ik zeggen!!!

Jij bent gelukkig en je kinderen ook dus ga ervoor met de stiekeme man met zijn kids.

Maar wel 1 ding A.A
De biologische vader blijft wel hun vader, en nooit de connectie tussen jouw kinderen en hun vader saboteren!!!!!

Sorry voor mij NL

Geweldig. Maar net zoals L zegt, nooit de relatie tussen je kinderen en hun vader saboteren!

Blij dat ik inderdaad niet alleen ben!
Ook bij mij weet er extern niemand van. Het allemaal alleen dragen is wel verdomd lastig...
Courage Julia!

Wat goed dat je dit kan en doet! Ik wens je alle succes met je vrouw en veel moed en kracht om hier als koppel terug sterk uit te komen.
Ik zit helaas nog niet in die fase. Maar ik hoop er wel te geraken, op dat punt waar ik tegen mijn collega kan zeggen dat het stopt en dat ik alle contact verbreek.

Poeh dit klinkt herkenbaar zeg. Even dacht ik dat ik mijn eigen verhaal las, tot het fysieke contact. Dat is er bij mij nooit geweest.

Of de liefde wederzijds is, weet ik ook niet eens. Het ene moment zoekt hij veel contact en bellen we gerust een uur. Vroeg hij in het verleden ook regelmatig wanneer hij me weer zag. Alles wat we de afgelopen jaren hebben besproken onthoud hij en reageert beledigd als ik iets vergeten ben.
Soms appten of mailden we ook in het weekend. En toen ik met iets bezig was waarvan hij veel afwist zei hij dat ik hem altijd mocht bellen, ook in het weekend.

Het volgende moment is het radiostilte... Niet een keer, maar dit gebeurt regelmatig. Stil, of puur zakelijk ineens. Dit zorgt voor grote verwarring bij mij. Wat wil hij nou? Alleen zakelijk contact? Maar waarom zoekt hij me dan altijd op als we een werkbespreking hebben? En hij komt vaak in mijn persoonlijke ruimte staan. Bovendien is ons oogcontact soms ook erg intens. En ja dan heb ik het echt over elkaar in de ogen staren, niet een vluchtige blik...

En dan gaan de radartjes in mijn hoofd weer aan het werk en probeer ik alles te analyseren.

Wat een mindfuck is dit. Bij afscheid na een werkbespreking vlucht ik altijd weg. Bang voor het ongemak, of het risico dat ik me tegen hem aanvlei. Soms wil ik dat het liefste, dat hij me in zijn armen pakt en zoent... Al weet ik heel goed dat hij dat nooit zal doen. Daar is het een veel te correcte man voor.

Maar het gevoel is bij mij erg intens en we hebben veel gepraat en persoonlijke dingen gedeeld. Net inderdaad de dingen die ik op dat moment thuis miste in roerige tijden. De grote betrokkenheid, het begrip,maar ook de complimenten (altijd werk gerelateerd).

Het begon gewoon als goed werkende collega's en sloop er langzaam in bij mij. Het besef dat ik verliefd was geworden choqueerde me eerlijk gezegd. Want ja ook hier allebei een gezin én een nog groter leeftijdsverschil. En bij mij nog een kinderwens voor uitbreiding van het gezin, om het krankzinnige beeld compleet te maken...

Ook al hebben we nooit fysiek contact gehad, de intimiteit die we deelden, dat kan natuurlijk niet. En dat heb ik ook nooit met een andere man gehad.

Dus ja, ook hier moet ik echt iemand uit mijn hart en hoofd zetten. Ik heb al een lieve, leuke en knappe man. Het ging altijd fantastisch tussen ons. En daar ga ik weer opnieuw in investeren. Maar toch, het loslaten van die ander doet heel veel pijn.

Met een traan lees ik de bovenstaande verhalen. Liefde is soms wreed.

Weet de partner van de vrouw het? Kan zo maar zijn dat zij het uit blijft lokken tot ze zelf met de feiten op haar neus word gedrukt.

Zonde. Bij jonge kinderen, zou ik niets doen. Bij oudere kinderen (18+) zou ik er altijd voor gaan. Helaas voor je partner (die naam alleen al, die noem je je vrouw). Partners ben je op een advocatenkantoor. Altijd voor jezelf kiezen, niemand anders doet het voor je. Sleutelwoord = oprechtheid wanneer je zeker bent over je gevoelens. Je zal spijt krijgen, altijd.

Oprechteid naar iedereen toe, zulks op termijn en wanneer je dat goed voor jezelf hebt uitgezocht en spreek dat ook uit "dat je verliefd bent geworden op een ander, waarbij het meer is dan verliefdheid en zelfs een houden-van is geworden." Wat ook is gebeurd.

Je zult ook spijt krijgen als je dat heimelijk te blijft doen. Enfin, die aantrekking is er niet voor niets. 60% van de mensen zitten met een partner, waar ze niets mee hebben. Vrouwen omdat ze eerder niet naar "hun vrouwelijke intuitie" hadden geluisterd, het weg-rationaliseerde en dachten "goh, hij is zo lief.. laat ik hem maar een kans geven."

Om vervolgens weer terug te grijpen naar die ene, die jeugdliefde, die ... terwijl je op de aarde bent om het beste en alles uit het leven te halen wat erin zit.

Kinderen vind ik daarom geen reden om bij elkaar te blijven, behalve dan bij nog jonge kinderen omdat die hun 'vader' en 'moeder' nodig hebben. Maar ik had dan ook nooit "kinderen" met de 2e of 3e keus gemaakt maar met die 'ene' !!

Zonde, laat het niet lopen. Ga ervoor. Volg je intuitie en gevoel en niet je ratio. Wordt je gelukkiger van.

Ook als Brabander.

Het uitmaken met je huidige onaangename vriend. Daarna de tijd nemen om te helen en jouw schulden af te betalen. En pas daarna je in het leven samen met je ex storten. Stap voor stap anders sleur je alle ellende met je mee.

Hoi Natacha, je bent gevleid door zijn aandacht. Natuurlijk is dat leuk en spannend, maar verliefd? Ik denk t nog niet. Als je de gevoelens toelaat, en gaat fantaseren....foute boel.
Geniet maar houd afstand, ook in je hoofd

@Joy, ik denk wel dat ik sterke gevoelens aan het krijgen ben voor hem, als ik hem niet zie denk ik aan hem ...in het weekend, voor het slapengaan... ik betrap mezelf ook om me mooier te kleden als hij komt werken en mezelf opmaken. Als hij er niet is, is mijn energie minder.

"op jou kruipen"
" zak?" toont balzak. Wow keigrappig.

Een lege doos heeft meer inhoud.

Run baby run!

Vertel aan je partner. Dit zie je vaak in de zorg

Natte tasja op werk. En je man weet van niks? Praten met hem voordat het te laat is.

Hoi Katelijne. Heel herkenbaar om weer die zinderende passie en allesverzwelgende sexuele gevoelens te beleven met een ander. Niet om je eigen relatie aan de wilgen te hangen,maar puur om het weer te ervaren en te voelen! Zin om hierover verder te kletsen met me? lekkerporren@outlook.com

Heb je zelf een relatie? Ik zou kunnen bedenken als je single bent je opzoek gaat naar een andere leuke single, er zijn tegenwoordig genoeg manieren om mensen te ontmoeten. Het leeftijd verschil is 15 jaar en als hij voor jou kiest krijg je de kinderen en de ex perikelen er gratis bij, ik bedoel te zeggen nu het stiekem is gegaan is het allemaal spannend en super maar daarna...??

Ik zit zelf ook in een relatie. Hij heeft aangegeven dat hij het jammer vind dat hij mij nu pas heeft leren kennen en niet 20 jaar geleden, omdat hij anders misschien andere keuze had gemaakt. Ik heb toen ook aangegeven dat het niet zo had moeten zijn.. Nu sinds maandag geen contact meer gehad ook omdat hij graag tijd wilde om na te denken. Ik heb aangegeven dat ik dat respecteer. Ik mis hem wel heel erg. Hoop dat het gevoel minder gaat worden.

Hoi, niets is zo menselijk als gevoelens! Zelf ben ik 54 jaar ook getrouwd en een zorgeloos leven. 2 jaar terug heb ik bij het sporten een vrouw ontmoet zonder bijbedoelingen. Vaak even wat bijpraten na het fitness gewoon gezellig. Alleen opeens voelde ik mij onrustig als ik haar een weekje niet zag. Kortom ik was verliefd op haar. Heb het met mijn vrouw besproken zij vond het belangrijk dat ik heb het open gesprek zou aangaan met deze vrouw waarvoor ik gevoelens had. Uiteindelijk hebben wij ervoor gekozen om een open relatie aan te gaan. Ik hou van allebei en het is wederzijds

@Peter. Wat mooi dat dat kan. Zoiets zou voor mij misschien ook een oplossing zijn. Ik wil mijn vriend niet verlaten, maar hij geeft me ook niet alles wat ik nodig heb. Daarom zit ik met een leeg gevoel, wat ook weer zijn weerslag heeft op onze relatie, en hunker ik naar iemand uit het verleden waarvan ik denk dat hij de leegte kan opvullen… ik denk daarom met regelmaat dat ik de verkeerde partnerkeuze heb gemaakt, want zou een partner niet 100% moeten passen?

Ik weet niet hoe je zelf noemt wat jouw man heeft gedaan en doet, maar dit in het geheim doen overschrijdt grenzen. Hij had redenen om het niet te vertellen en jij weet niet wat ze precies gedaan en besproken hebben. Dat doet iets met vertrouwen en ik hoop dat je dat van jezelf mag voelen.

Jij kunt bepalen onder welke voorwaarden je verder wilt. Hij kan bepalen of hij daaraan wil voldoen. Als je leest over verder na ontrouw (wat dit misschien voor jullie niet is), dan staat een ding boven water: alle contact met de derde verbreken. Volledig. Pas dan kunne gevoelens verdwijnen, kan helderheid in het denken terugkomen en kun je dingen zien zoals ze zijn. Wat hij doet is niet echt kiezen. Of wel: hij kiest voor zichzelf.

Dank je wel voor de reactie, voor mij voelt het wel als vreemd gaan omdat het gebeurde in het geheim en omdat hij ook toegegeven heeft verliefde gevoelens voor haar gehad te hebben. Ik merk aan mezelf dat zolang hij nog steeds contact met haar heeft ik toch een wantrouwend gevoel blijf hebben. Hij zegt dat dat komt omdat ik hem niet vertrouw, maar dat vertrouwen heeft hij zelf geschaad. Ik vind het een lastige situatie omdat hij niets met haar gedaan heeft, maar ik ben wel door de hele situatie emotioneel beschadigd. En doordat hij het contact niet wil verbreken kan ik daar niet van herstellen.

Ik wilde het zelf niet zo noemen, maar ben het helemaal met je eens. Ik ben ooit door mijn vrouw bedrogen en dat vind ik het moeilijkste wat ik heb meegemaakt. Snap dat je vertrouwen een enorme klap heeft gehad.

Als je naar ouder.nl gaat en zoekt op het forum ‘verder na ontrouw’ dan lees je verhalen van anderen. En mensen kunnen gevraagd en ongevraagd meedenken. Ik heb er veel aan gehad. Iedereen zal zeggen dat jouw man een behoorlijke zak is dat hij zijn contact met haar nu belangrijker maakt dan het herstel met jou. Op dit moment heeft hij iets te doen, niet jij! En ik hoop voor je dat hij eerlijk is over wat er is gebeurd. Op het forum lees je verschillende verhalen van mensen die naast het bedrog ook enorm zijn voorgelogen.

Om het wat steviger te zeggen: ik denk dat jij en jullie aan het begin staan van een pittige tijd. Dat kun je aan! Het kan jou en jullie sterker maken. En het is ook heel zwaar. Sterkte!

Ik las op een website van een psycholoog dat het heel normaal is dat je het verlangen naar die collega uit op je huidige partner. Ga alsjeblieft niet de fout in! Ik ben ooit wel vreemdgegaan en heb nu ook echt oprecht gevoelens voor een collega, maar het zou zo zonde zijn om je gezin te breken. Dat is het echt niet waard!

Als je wèl afgaat op je gevoel dan wordt het alleen maar erger en het schuldgevoel is killing. Misschien met een psycholoog over praten? :) succes!

Ik las op een website van een psycholoog dat het heel normaal is dat je het verlangen naar die collega uit op je huidige partner. Ga alsjeblieft niet de fout in! Ik ben ooit wel vreemdgegaan en heb nu ook echt oprecht gevoelens voor een collega, maar het zou zo zonde zijn om je gezin te breken. Dat is het echt niet waard!

Als je wèl afgaat op je gevoel dan wordt het alleen maar erger en het schuldgevoel is killing. Misschien met een psycholoog over praten? :) succes!

Weet je zeker dat het echt verliefdheid is na zo'n korte tijd en niet gewoon de aandacht van een ander? Het 'verliefdzijn op het verliefdzijn'? Mijn man is onlangs vreemdgegaan in het buitenland, dacht ook een klik te hebben. Maar na afstand van deze vrouw te hebben gedaan, kwam hij er al snel achter, dat dit niks meer was dan een vorm van aandacht wat hem verslaafd maakte. Ondertussen heeft hij ons hele gezin hiermee ontwricht (dit was trouwens niet de eerste keer, ik ben er onlangs achtergekomen dat hij in 7 jaar tijd zo'n 8 bedpartners gehad heeft naast mij).

7 jaar tijd 8 bedpartners? Het is toch te zot voor woorden. En jij gelooft dat hij alleen maar verslaafd was op de aandacht. Wat een hel, vertrouw je hem überhaupt nog en ben je bij hem gebleven? Niks is zo’n relatie waard!

Ik ben er pas net een maand achter en ga er kapot aan. Blijkbaar bedroog hij me al voor, tijdens- en na mijn eerste zwangerschap. Toen waren het prostituees, hier ben ik een maand geleden pas achter gekomen per toeval op zijn oude mail. Daarna biechtte hij op een week lang seks gehad te hebben met een dame tijdens zijn missie, een local(hij is millitair). Pas thuis, heeft hij die vrouw verteld over zijn gezin en ze wilde vanzelfsprekend, niks meer van hem weten. Mijn kinderen zijn als de dood dat we gaan scheiden en zelf wordt ik momenteel enorm geleefd.

Volgens mij gooi jij geen vriendschap weg maar hij, laat het een tijdje bedoelen

Is dit een vriend, dat je er een tijd aanhangt (30 jaar) wilt niks zeggen.

Dit is geen vriend!!!

Je zal de keuze moeten maken tussen je partner en je vriend, het is al duidelijk welke keuze je hebt gemaakt. Je partner dus.

Overleg het eens met hem, dat verdient je partner, open en eerlijkheid waar is anders een relatie opgebouwd.

Voor sommigen is het erg moeilijk te begrijpen dat relaties niet eeuwig duren. Mensen veranderen en groeien, en soms hebben ze behoeften die hun partner niet kan vervullen. In plaats van te proberen te rekken door te praten en alternatieven te verkennen, begint het met het accepteren dat je partner elders geluk heeft gevonden. Gun elkaar dat geluk, vooral als je echt om elkaar geeft. Het is pijnlijk om vast te houden aan een relatie waarin je partner niet meer van je houdt.

Vreselijk wat hij jou aandoet
Kies voor jezelf! Laat hem gaan je verdient zoveel beter, dit is geen liefde. En als hij straks deze relatie zat is neem hem niet terug!

Hoi Els
Op zoek naar lotgenoten kwam ik jouw verhaal tegen. Het klinkt herkenbaar. Hoe gaat het met jullie intussen?
Ik ben 11 jaar samen met mijn vriend; ik dacht dat we gelukkig waren maar hij is verliefd geworden op een ander. Hij vertelde dit 3 weken geleden. Het gevoel is wederzijds en ze zien mekaar regelmatig op café. Zelf ga ik niet graag op café maar vertrouwde hem daarin blindelings. Hij is niet het type 'player' en normaal gezien hondstrouw. Nu blijkt dat ze toch ook al meermaals gekust en geknuffeld hebben.
Alle tips die ik lees, over hoe jezelf op te stellen tegenover je 'ontrouwe' partner, pas ik al toe (kalm blijven, begrip tonen, eerlijk zijn over wat het met mij doet, hem tijd en ruimte geven...). Hij begrijpt heel goed dat hij me kwetst en zegt me nog graag te zien en dat ik niets verkeerd heb gedaan, maar tegelijk blijft hij haar zien en babbelen en knuffelen. Hij wil maar niet inzien dat zijn verliefdheid zo niet zal overgaan.
Hij heeft nu een afspraak gevraagd bij zijn psychologe die hem geholpen had toen hij in een burn-out zat, en ik hoop dat dat helpt. En dat die hem vertelt dat je afstand moet nemen om een verliefdheid te laten bekoelen.
Maar het is heel rottig want ik voel me machteloos.

Jeetje nou ik denk dat je gewoon moet stoppen met je relatie wat houd je tegen? Er toch niks meer hoe je het zelf zegt. Ja logisch ook dat die jongere man voor een ander is gegaan hij heeft toch geen toekomst met jou? Nog steeds getrouwd etc.. Je moet keuzes maken vind ook echt dat je aan jezelf moet werken.

Afgaande op dit verhaal heeft jou man jou heel erg tekort gedaan. Het klinkt bijzonder gevoelloos en egoïstisch zoals hij nu onder één dak met de situatie en met jou omgaat. Hoop dat je in zo’n rollercoaster jezelf gunt om voor jezelf op te komen. Dat ben je waard.

Dit komt ze bekend voor een narcistische man met een bipolaire stoornis. Ik ben 24 jaar getrouwd,( 32 jaar samenz). Mijn man wilde ook regelmatig bij mij weg. In begin relatie vreemd gegaan, daarna paar keer betrapt op chatten met andere vrouwen en nu wil hij scheiden
Kwam er achter daarna dat hij al maanden een ander heeft. Narcisten maken je kapot en laten jou met de scherven achter. Mijn bijna volwassen kinderen zijn er ook kapot van. Ik zou afscheid van hem nemen als ik jou was, zeg ik nu heel makkelijk, maar je gaat nooit gelukkig worden met deze man. Ik wilde dat ik dat eerder had gedurfd. Mijn kinderen hebben hier ook schade van en littekens voor het leven.
Ik wens je veel sterkte en kracht!

Moslim of niet; contact houden met een getrouwde man is op lange termijn niet gezond.

Hoe kan je eigenlijk zo gek op die vrouw zijn je hebt geen affaire met haar gehad toch? En ze heeft je afgewezen wat beter is ook. Is er wat mis met je relatie?

Ja ik heb het gehad met mijn voormalige schoonzus. Zij is een zéér opwindende vrouw. Ik heb vaak gedacht ik had jou moeten hebben in plaats van mijn partner.
Toen mijn partner overleden was heb ik niks met dat gevoel gedaan, want het zou de hele familie overhoop gooien en die toestanden kon ik er niet bij hebben. Denk nog vaak aan haar. Wie weet wordt het ooit nog wel eens wat als het zo wezen moet. Al denk ik niet dat dat gaat gebeuren ook omdat haar ex nog steeds voor de benen loopt.

Beste Norah. Het is vast een leuke man. Maar de kans is veel groter dat je je zo goed voelt op dit moment omdat er iets in je is losgemaakt wat je miste. Dat je iets mist in het leven, je relatie, je eigen ontwikkeling. Ik hoop dat je bereid bent dat te onderzoeken met je man en/of met hulp.

Jullie hebben al flink grenzen overschreden, maar ik hoop de rode lijn van seksueel contact niet. Als je de schade wilt beperken zit er maar 1 ding op: je maan eerlijk vertellen wat er speelt en samen onder ogen zien wat je te doen hebt. Dat gaat zwaar en moeilijk worden. Misschien ontdek je wel dat jullie weinig basis hebben samen. Maar het kan ook een keerpunt zijn om samen en zelf meer tot leven te komen.

Kortom: je hebt iets nodig, maar de kans dat dat deze man is is heel klein. Of nog scherper: als deze man echt het beste met jou voor heeft en enige waardigheid heeft, dan verwijst hij jou naar je man en dan gaat hij met zijn vrouw praten. Als je er dan na een open proces achter komt dat jullie samen een toekomst willen, dan kan dat altijd nog. Met wat jullie nu doen leg je daarvoor een heel ongezonde basis. Alle sterkte en wijsheid. Het is niet makkelijk als je zo door je verliefdheid, gevoelens en hormonen in de war raakt.

Aanvullend: ik vertel dit als man die bedrogen is. Mijn vrouw en ik houden ontzettend veel van elkaar en met ons gaat het gelukkig heel goed. Maar dat is een hele zware weg geweest en er zal altijd een stuk pijn blijven. Bij ons allebei. Die diepte in de relatie hun ik je van harte, de ellende zou ik je graag besparen. Als je eerlijk bent naar je man is de kans groot dat er veel ellende komt. En tegelijk: alles wat je nu aan extra stappen en leugens doet maakt de ellende echt groter. Biecht het op en wees helemaal eerlijk. Naast de pijn gaat hij daar bewondering voor hebben.

Bij jonge kinderen, zou ik niets doen. Bij oudere kinderen (18+) zou ik er altijd voor gaan. Altijd voor jezelf kiezen, niemand anders doet het voor je. Sleutelwoord = oprechtheid. Naar iedereen toe, zulks op termijn en wanneer je dat goed voor jezelf hebt uitgezocht en spreek dat ook uit "dat je verliefd bent geworden op een ander, waarbij het meer is dan verliefdheid en zelfs een houden-van is geworden."

Je zult altijd spijt krijgen om dat heimelijk te blijven doen. Enfin, die aantrekking is er niet voor niets. 60% van de mensen zitten met een partner, waar ze niets mee hebben. Vrouwen omdat ze eerder niet naar "hun vrouwelijke intuitie" hadden geluisterd, het weg-rationaliseerde en dachten "goh, hij is zo lief.. laat ik hem maar een kans geven."

Om vervolgens weer terug te grijpen naar die ene, die jeugdliefde, die ... terwijl je op de aarde bent om het beste en alles uit het leven te halen wat erin zit.

Kinderen vind ik daarom geen reden om bij elkaar te blijven, behalve dan bij nog jonge kinderen omdat die hun 'vader' en 'moeder' nodig hebben. Maar ik had dan ook nooit "kinderen" met de 2e of 3e keus gemaakt maar met die 'ene' !!

Zonde, laat het niet lopen. Ga ervoor. Volg je intuitie en gevoel en niet je ratio. Wordt je gelukkiger van.

Ik - Ik herken dit. Kan kort zijn:

GA ERVOOR ... blijf niet in een leugen leven. Oprechteid is de sleutel, nadat alles goed is uitgezocht.

Haal alles uit je leven, niemand doet het voor je. 60% van alle mensen leven met een echtgenoot/echtgenote die niet de ware voor hem/haar is.

Doe je het niet, ga je er altijd spijt van krijgen. Maar mocht het ooit verkeerd gaan, "own dan ook your shit" zogezegd. Daarom eerst goed uitzoeken of je gevoelens kloppen.

En heb de moed, om je gevoel en niet je ratio te laten kiezen. Bij nog jonge kinderen, die nog een vader/moeder nodig hebben, zou ik niets doen.

Succes.

Praat met je vrouw, want je houdt blijkbaar heel veel van je vrouw. Ik denk dat je iets aan het zoeken bent wat je niet bespreekt met je partner. Dus vreemdgaan en je vrouw voor de gek houden is absolute narcisme. Wat wil je hiermee bereiken... ga je straks weg van haar en vindt ze iemand anders wordt jij jaloers en wil je vrouw weer terug.. zo gaat het altijd..
Beste advies lieve mensen, als iemand vreemd gaat,dan is het duidelijk dat je zogenaamde wederhelft je niet wilt hebben in een relatie! Jou aan een lijntje of andersom proberen is alleen maar dat laatste om van de gewoonte te profiteren. Als je geen liefdesleven hebt en alleen verdriet tevens wantrouwen, laat dan elkaar los en probeer zelf gelukkig te zijn. Dat is het allerbelangrijkste in het leven en als jij gelukkig bent worden dan zullen je kinderen ook gelukkig voelen en ben je positief. Blijf aub niet hangen in rotzooi en negatieve, want dat hoort niet in een echte liefdesleven.

Vaak zijn liefdes die je op jonge leeftijd tegenkwam de beste. Je hoort zo vaak dat mensen hun jeugdliefde terugvinden van iemand uit hun tienerjaren, en dat dat de liefde van hun leven bleek.
Je bent een verstandshuwelijk aangegaan en bent wel van je vrouw gaan houden, maar een verstandshuwelijk is het uiteindelijk ook niet. En je schrijft een egoïstische daad, maar is het leven niet bedoeld voor jezelf? Moet jij een leven voor anderen leiden, zodat zij gelukkig worden? Zo is het leven niet bedoeld.
Een mens mag keuzes maken waarvan hij gelukkig wordt. Denk er alleen heel goed over na, maar ik kan me voorstellen dat zij het voor je is, omdat je hart erin zit en dat is nodig voor echte liefde.
Sterkte.

Jij bent verliefd het is een heerlijke gevoel , ik ken het heel goed. Mij is ook zoiets 3 jaar terug overkomen. Ik ben getrouw en heb ook kinderen. Ze zeggen dat als je verliefd bent terwijl je in een relatie zit moet je gaan zoeken naar wat je in jouw relatie mist.
We kunnen onze gevoelens niet beïnvloeden, maar we kunnen wel beïnvloeden wat we ermee doen.
Een affaire beginnen is niet eerlijk tegen jouw vrouw. Stel je voor dat je nu in haar schoenen staat, zou je het oké vinden? Ook is de relatie niet goed zo te horen, maar wil je haar echt kwijt? Is het dat wat je wilt? Of zou je liever meer respect, waardering, aandacht, complimenten en meer sex van jouw eigen vrouw willen hebben en dan zou je gelukkig zijn? Denk je goed erover na, want als zij het ontdekt dan is mischien geen weg terug. Jouw keus. Ik wens je veel succes met jouw beslissing.

Gr
Danielle

Een klik tussen twee mensen kan ook voortkomen uit een trauma bond. Belangrijk om te onderzoeken. Belangrijke check is of iemand je mag omdat hij je (enigszins) kent of omdat hij een soort van fantasie of droomwereld van je gemaakt heeft.

Los daarvan: harde eis lijkt mij dat hij eerst de andere relatie beëindigd. Het is ongezond, zo niet immoreel, dat hij jou benadert terwijl hij nog in een relatie zit. Er is dan dus iemand die bedrogen wordt. Ik ken teveel verhalen van mensen die vreemdgaan en de derde voorhouden dat de eigen relatie niet echt goed is. Maar dat lijkt meer een smoes dan bereidheid om weg te gaan. Kortom: ik zie wel wat rode vlaggen. Hoop dat je een goede keuze maakt.

Als jij je eigenwaarde wilt blijven behouden, stop ermee. Hij liegt tegen je en houdt dermate afstand waar jij je niet prettig bij voelt. Sex kan je ergens anders ook krijgen. Liefde wil je van iemand die jou met respect behandeld. Toch?

Wees niet dom, hij houdt je op het lijntje en profiteer van gemakkelijk sex (sorry voor mijn eerlijkheid). Als ik je kan een advies geven verbreekt het contact hoe snel mogelijk voordat je op hem smoorverliefd bent. Je zou alleen maar verdrietig en alleen blijven, terwijl hij heeft al zijn lol gehad. Ik ken dat soort kerels hoor. Begin aan je zelfwaardering en zelfliefde werken en alles komt goed.

Als het je gelukkig maakt blijven doen maar je huwelijk daarom niet gewoon opgeven. ik weet dat het gemakkelijk zeggen is maar dat is mijn mening. ik ben al heel lang op zoek naar een vrouw om gewoon een contact te hebben zoals jij maar vind gewoon niemand 😒

Hey anoniem , ik wil mijn huwelijk niet opgeven , hou zielsveel van mijn man maar wil mijn online minnaar ook niet kwijt...daar is inmiddels ook gevoel voor ontstaan en hij geeft mij wel die sexuele spanning wat mijn man me niet kan geven..

Beste anoniem , hoop voor jou dat je ook snel iemand vindt waar je het leuk mee kan hebben.
Liefs mij ❤️

Die sexuele spanning die mis ik ook. Hopelijk kunnen jullie er nog lang van genieten. En ja hopelijk kom ik ook zo iemand tegen en als je tips hebt voor mij, dat mag altijd. Zoals je zei ben je hem tegen gekomen op sociale media maar hoe begint dat contact dan? Als je liever er niet verder op wil ingaan dan heb ik daar alle begrip voor.
Ik wens je nog een gelukkig huwelijk en veel plezier in je avontuur!

Wat een leuke reactie terug.
Het was gewoon toeval dat ik hem tegen kwam , ik had een reactie gegeven op een instagram-post en die had hij geliked ( mijn reactie ), ik merkte op dat hij dat steeds vaker deed bij me.
Gegeven moment kreeg ik een volgverzoek , maar wilde hem niet accepteren , uiteindelijk toch gedaan.
We begonnen met chats over dagelijkse dingen en kreeg volle vertrouwen in hem en steeds zijn we stapje voor stapje verder gegaan.
En nu een aantal maanden later hebben we een online verhouding , ik weet dat het niet eerlijk is naar mijn man toe maar het geeft gewoon een kicken gevoel. En verder moet je ook opletten , dus chats en foto's verwijderen , als we mekaar bellen dan dat ook verwijderen.
Het is gewoon heel spannend !!
Liefs mij ❤️

Het straalt je omdat je er zo van geniet. Bedankt om dit allemaal met me te delen en ik wens je nog vele leuke momenten toe. Doe voorzichtig en probeer er elk moment van te genieten. We horen elkaar misschien nog wel want ik meen het als ik zeg dat dit gesprek me echt deugd doet. Ik heb het nog nooit tegen iemand kunnen vertellen. 😘

Ik ben zo'n partner die de digitale, sexting, emotionele affaire heeft ontdekt na een tijd.
Als je lang bij elkaar bent dan voelt je intuïtie wat er aan de hand is en dat alle aandacht wat je als partner hoort te krijgen, vervliegt naar een ander buiten je relatie... ooit komt het uit.
En je doet je partner ongelooflijk veel verdriet mee. Je doet je eigen relatie te kort en besteed de aandacht die voor je partner bestemd is, aan een ander.
Als jullie je partner niet willen verliezen dan zouden jullie diep moet kijken wat er gemist wordt... en waarom je dat vindt bij een ander.
Het is niet leuk voor de bedrogen partijen dat dit achter hun rug gebeurt..alles dat je wist en stiekem doet geeft een litteken voor de rest van hun leven op vertrouwensgebied.
Ook al voelt het fijn en spannend... het is van korte duur en weegt niet op tegen alle ellende die je veroorzaakt.

Vergeet niet dat alles terig te vinden is middels back ups.. ook al denk je het slim verwijderd te hebben... ik heb alles zelf ontdekt.. en dat is vreselijk kan ik je vertellen..
En ik heb die vrouw ook geconfronteerd en haar man zeker op de hoogte gesteld omdat hij het recht had het zoveel te weten als ik om zelf de keuze te kunnen maken wat aan je relatie te doen of ermee te stoppen.
Ik snap spanning.. verveling.. en de aandacht.. het eforische verslavende gevoel...
Maar ik zal nooit begrijpen dat er gelogen.. bedrogen..gewist wordt.. en mensen geen eerlijke kans krijgen door mensen zoals jij.
Helaas gebeurt dit maar al te vaak...
Ga uitzoeken wat je mist in je relatie en geef je partner op zijn minst een eerlijke kans om zelf over zijn toekomst te beslissen.

Graag gedaan , en dank je wel ❤️
Soms kan een verhaal doen je zo ontzettend opluchten , ben blij dat ik jou dat luisterend " oog " kan bieden...als je wat kwijt wilt stuur me maar een bericht !!
Liefs mij ❤️

Beste Leeloo ,

Bedankt voor je eerlijke oprechte mening , ik waardeer dat absoluut.
Ik weet echt wel dat ik niet goed bezig ben en dat het moet stoppen , maar vind het oprecht lastig.

Ik begrijp echt dat het lastig is.. juist omdat je graag begeerd.. gezien.. gevleid wilt worden.. de vlinders.. passie van iets nieuws wilt beleven.. weer een nieuw soort energie wil voelen.. maar onthoudt dat het iets tijdelijks is..doelloos. je leeft niet met die persoon zoals je jaren hebt geleefd met je vaste partner.. je kan je dat ook niet voorstellen en wilt je misschien ook niks voorstellen omdat je nu in de situatie zit dat het nieuw en spannend is.. en je daar je energie uithaalt.
Besef dat hetwoorden en verlangens zijn die momenteel goed voelen maar als het erop aankomt dat het fysiek gaat worden kan je zo enorm teleurgesteld worden en spijt krijgen en niks meer terug draaien..
Echt... je doet je partner zoveel pijn als hij erachter komt. Het voelt veilig als'toetsenbordheld' maar er komt een dag.. . Ik wens nog steeds dat het mij nooit was overkomen en dat mijn man nooit in de verleiding was gekomen.. juist omdat het nooit de intentie is geweest vaste partner te verlaten... je geweten gaat knagen...

Beste Leeloo,

Ik kan alleen maar zeggen dat ik het 100 % met je eens bent.
Ik moet hier gewoon mee stoppen , ook al ga ik het heel lastig vinden. Dank voor je mooie woorden en mening.
Liefs mij ❤️

Ik vind het jammer voor jou dat je dit hebt moeten meemaken. Je hebt gelijk als je zegt dat dit verkeerd is van ons. Wij houden van elkaar maar voor mij is er altijd een gemis geweest. Ze heeft haar best gedaan en ik heb haar altijd geloofd maar na 10 jaar huwelijk zei ze dat ze nooit iets gevoeld heeft als we betrekking hadden. Hadden we toen misschien moeten scheiden? 7 jaar doen we verder en laat ze 1 of 2 keer per jaar me mijn goesting doen maar dat is ook niet leuk. Nu 15 jaar geleden is de bom gebarsten want ik kon niet meer. Na vele gesprekken is er dan beslist dat we samen bleven maar zonder enige serieel verlangen. Ik hield veel van haar maar 10 jaar later kon ik niet meer. En nu ben ik al 5 jaar op zoek naar iemand die ik eens kan kussen en vastnemen.

Ik heb dit gestuurd als reactie op Leelo

Ook dit kan ik begrijpen en ik vind het jammer dat u ondanks het praten toch op dit punt komt dat u verlangt naar een ander.
Ik denk dat als therapie niet werkt en u wordt ongelukkig van deze situatie.. en u vrouw wilt niet meer dan 2x per jaar.. en komt u niet tegemoet, dat het dan beter is om afspraken te maken dat u ergens anders u behoefte haalt omdat u het nodig heeft.. wat ik erg goed kan begrijpen..
En als ze van u houdt dan begrijpt ze dat hopelijk en dan doet u het tenminste niet stiekem.. ook zet u haar dan niet buiten spel, en doet u het niet achter haar rug om. Dus stiekem.
Als zij geen consessies kan doen dan had ik gescheiden als ik er alles aan had gedaan om het kenbaar te maken en mijn gevoelens en behoeften te uiten...
Ja, het is makkelijk gezegd... maar iedereen verdiend het eerlijke en eeuwige geluk..

Je hebt volledig gelijk maar jammer genoeg is het allemaal niet zo gemakkelijk. Toch bedankt voor je begrip.

kaarsje uit stoppen .. onee jonge kinderen en nu ? vreselijke situatie. veel sterkte

Ik zou dit goed gevoel dat je nu hebt proberen te houden en als je zover bent misschien elkaar eens ontmoeten. Maar geef niet meteen je huwelijk op want het is altijd afwachten wat de toekomst brengt. Ik ben eigenlijk een beetje jaloers want zou willen dat ik iemand vond die niet van me kon afblijven. Ik zit eigenlijk in dezelfde situatie alleen heb ik niemand zoals jij waar je terug een goed gevoel krijgt.

Ik denk dat hij het leuk vind omdat hij blijft zoenen. Hij blijft je ook zien en hij doet minder afstandelijk. Wat ik me afvraag... Je zegt dat je erg ongelukkig bent in het huwelijk. Hoe komt dat. (vraagteken)

Vertel het tegen je partner. Uit ervaring kan het zijn dat je relatie beter word. Of stopt maar maak je huidige partner niet kapot door het niet te vertellen.

Hoe gaat het nu?

Ik ben 58 jaar en mijn vrouw berust zich ook in ons huwelijk zoals het is. Heb dat ook soms dat ik iemand regelmatig tegen kom maar ben dan ook weer te verlegen om die vrouw aan te spreken om een gesprek te beginnen. Misschien is het voor beide personen een fijne uitlaatklep zonder het huwelijk of relatie op re geven

Je hoeft je daar echt niet schuldig over te voelen hoor. Dat is zo menselijk dat jij je verdriet kwijt wilde! Het was al naar genoeg dat het je overkwam toch? Daar moet je over kunnen praten lijkt mij.
Je hoeft het hem ook niet vertellen als je niet wil, misschien later nog een keer.
Waarom zou je ook geheim willen houden dat hij is vreemdgegaan. Voor wie? Voor jou of voor hem. Voel je iig niet schuldig hoor ❤️

Ik zit in een soortgelijke situatie als dat jij zit. Ook in relatie en zie al een tijdje een andere man die getrouwd is. Waarom schrik je er zo erg van? Is het niet zo dat jullie stiekem van elkaar houden ook al is het niet de bedoeling?

I & T…. Hem loslaten. Waarheid zal altijd boven water komen. Zwijgen is verraad.

Ik denk dat het moeilijk is om elkaar niet graag te beginnen zien als zoiets een tijdje bezig is. Helemaal puur seksueel lijkt mij jullie relatie ook niet. Meeste mannen (niet allemaal natuurlijk), staan daar gewoon niet bij stil. Ik denk dat het eerder per ongeluk is dan dat hij er echt iets mee bedoelde, maar dat wil niet zeggen dat hij je niet graag ziet. Wat overigens ook niets verandert: jullie willen beiden niet weg uit jullie relatie.

Ik weet hoe jij je voelt. Ik heb precies hetzelfde. De spanning en aantrekkingskracht spat er vanaf maar thuis heb je een hele fijne relatie. (Lees mijn verhaal 187) Ik kan je helaas niet helpen maar wilde je wel steunen in deze situatie. Want ik weet hoe alleen jij je kan voelen en dat verdien je niet. Want dit is gewoon een gevoel die je hebt waar je niks aan kan doen. Ik hoop dat je er uiteindelijk uitkomt.

Bedankt voor je reactie! Ik ga je verhaal ook even lezen, misschien heb ik er iets aan

Handige man. Hij wil gratis sex. Dat kun je het beste hebben met een vrouw die al gebonden is. Daar heb je verder geen last van. Klinkt hard. Dat is hij ook.

Dit klinkt als een man die geen trek in jou heeft maar je niet wil beledigen. Dat hij afstandelijk doet en niet wil praten zegt alles. Want iemand die jou leuk vind praat met je.
Dat je dan nog gaat vragen wat je fout doet is helemaal foute boel. Jullie hebben niks, jij bent te oud voor een 10 jaar jongere man en hij wil je niet beledigen.
Hoe komt hij onder jou uit zonder ruzie te veroorzaken?

Ik denk dat het beter is om hem een beetje "de ruimte" te geven, hij zit daar net zoals jij met een publiek, het heeft niks te maken met jullie leeftijd.