Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal. Ik heb al 9 jaar een relatie, maar nu al een tijdje verliefd op de beste vriend van mijn vriend. Ik heb dit kort geleden verteld aan beide partijen. Ik kon gewoon niet langer door op de manier hoe het ging. Het was een enorme schok, want ze hadden dit beide totaal niet aan zien komen, met name mijn partner niet. Ik heb het als eerste verteld aan de vriend, hij heeft gezegd dat het wederzijds is. Stiekem wist ik dit eigenlijk al, en hij gaf ook aan dat hij het eigenlijk wel wist. Samen zijn we het erover eens dat we niks kunnen en willen doen met onze gevoelens. Mijn partner reageerde vol ongeloof en is natuurlijk enorm gekwetst, maar niet boos. Ik heb gezegd dat ik wil proberen om onze relatie te redden, omdat ik wel echt gelukkig ben met mijn partner. Dit heb ik ook tegen beide partijen gezegd en we hebben samen besproken dat we mijn partner niet zullen bedonderen en dat ik en de vriend van mijn partner meer afstand zullen bewaren. Het luchtte enorm op om het te delen en ik haal er heel veel steun uit mijn partner. Toch zit ik enorm met mezelf in de knoop. Waarom gebeurd dit? Ik ben verliefd geworden op de positiviteit, humor en extraversie van de vriend van mijn partner, mis ik dit dan in mijn huidige relatie?
Ik kan je aanraden om het te delen, hoe moeilijk het ook is. Als de relatie sterk genoeg is denk ik dat je hier samen uit kunt komen.

+ tip toevoegen