Ik ben heel gelukkig getrouwd met mijn man en we hebben een samengesteld gezin. Mijn oudste is inmiddels het huis uit en mijn jongste zie ik week op week af. Mijn man heeft zijn kinderen altijd omdat zijn eerste vrouw is overleden. We hebben sinds 6 jaar een relatie waarvan 1 getrouwd. Als we ruzie hebben gaat het eigenlijk altijd over de kinderen en opvoeding maar eigenlijk zijn we gewoon een goed team en lossen we altijd alles op. Hij is lief, attent en heel zorgzaam. Ik zou geen andere man willen.
Maar…. Ons seksleven is niet zo best, al een tijdje vermijd ik seks omdat ik niet steeds hetzelfde riedeltje wil of teleurgesteld wil raken omdat ik niet aan mijn trekken kom. Hij is heel lief en attent in bed en vindt niets leuker dan me klaar te beffen. Standje 69 is zijn no1. En ik vind dat natuurlijk erg fijn maar doodsaai als dat altijd gebeurt.
Ik wil heel graag gewoon vrijen, gepenetreerd worden alleen lukt dat niet want meneer komt steeds binnen 20 seconden klaar. En dan is het ook einde seks want zijn penis glijd dat uit me en hij is “klaar”. En ik raak daar gefrustreerd door. Dus doen we het vaak even snel onder de douche en af en toe laat ik me beffen maar veel vind ik er niet meer aan.
Ik mis het gevoel dat hij in me zit en het samen zijn. En ik vind het niet spannend meer als hij weer naar beneden gaat om mij te “verwennen”. En ik schaam me dood. Vind mezelf een ongelooflijke trut dat ik me zo voel. Want hij is lief en attend en zorgzaam en ik hou van hem. Maar steeds vaker verlang ik naar een ander. Niet omdat ik een andere man wil maar een ander lijf… wat moet ik hier nu mee?
Wanneer we erover praten wordt hij onzeker en verdrietig. We hebben al van alles geprobeerd maar niets helpt. (Verdovende crème, condooms, aftrekken en uitstellen oefenen, speeltjes om mij sneller te doen komen etc). Maar ik kan echt niet binnen 15 seconden klaarkomen (of soms nog sneller).
Ik ben bang dat dit tussen ons komt te staan en ik een keer vreemd ga omdat ik zo enorm verlang naar een goede vrijpartij. En ik voel me ontzettend schuldig.. Ik heb geen plannen of iemand in de startblokken oid, ben nog nooit vreemd gegaan en vind dat heel erg maar snap nu wel dat sommige mensen dat overkomt vanuit frustratie. Heeft iemand tips?
Maar…. Ons seksleven is niet zo best, al een tijdje vermijd ik seks omdat ik niet steeds hetzelfde riedeltje wil of teleurgesteld wil raken omdat ik niet aan mijn trekken kom. Hij is heel lief en attent in bed en vindt niets leuker dan me klaar te beffen. Standje 69 is zijn no1. En ik vind dat natuurlijk erg fijn maar doodsaai als dat altijd gebeurt.
Ik wil heel graag gewoon vrijen, gepenetreerd worden alleen lukt dat niet want meneer komt steeds binnen 20 seconden klaar. En dan is het ook einde seks want zijn penis glijd dat uit me en hij is “klaar”. En ik raak daar gefrustreerd door. Dus doen we het vaak even snel onder de douche en af en toe laat ik me beffen maar veel vind ik er niet meer aan.
Ik mis het gevoel dat hij in me zit en het samen zijn. En ik vind het niet spannend meer als hij weer naar beneden gaat om mij te “verwennen”. En ik schaam me dood. Vind mezelf een ongelooflijke trut dat ik me zo voel. Want hij is lief en attend en zorgzaam en ik hou van hem. Maar steeds vaker verlang ik naar een ander. Niet omdat ik een andere man wil maar een ander lijf… wat moet ik hier nu mee?
Wanneer we erover praten wordt hij onzeker en verdrietig. We hebben al van alles geprobeerd maar niets helpt. (Verdovende crème, condooms, aftrekken en uitstellen oefenen, speeltjes om mij sneller te doen komen etc). Maar ik kan echt niet binnen 15 seconden klaarkomen (of soms nog sneller).
Ik ben bang dat dit tussen ons komt te staan en ik een keer vreemd ga omdat ik zo enorm verlang naar een goede vrijpartij. En ik voel me ontzettend schuldig.. Ik heb geen plannen of iemand in de startblokken oid, ben nog nooit vreemd gegaan en vind dat heel erg maar snap nu wel dat sommige mensen dat overkomt vanuit frustratie. Heeft iemand tips?
Miek