Help. Ik zit met en enorm dilemma. Ik ben sinds m’n 16/17e samen met mijn huidige vriend. Ben nu 26. Onlangs verhuisd naar onze 2e koopwoning. Hier vloog me ineens alles aan: ga ik nu oud worden met mijn huidige partner? Gaat dit altijd zo zijn? Moet ik nu kinderen met hem krijgen binnenkort? Mijn hele lijf schreeuwt nee!
Eerder in relatie ook al twijfels gehad: wel of niet stoppen. Toch voelt het altijd heel fijn bij mijn vriend. Veilig en vertrouwd en echt mijn maatje, maar komt dit ook niet omdat ik al zo lang samen met hem ben en we altijd alles hebben gedeeld?
Soms weet ik geen eens meer wie ik ben en wat ik nou eigenlijk wil in dit leven. Het benauwd me ook om weer vrijgezel te moeten zijn en een nieuwe partner te moeten zoeken. Ook omdat ik al 26 ben. Mijn huidige partner heeft alles wat ik zoek denk ik, maar eigenlijk ook geen vergelijking materiaal.
Ben bang om er een punt achter te zetten , omdat ik nu weet wat ik heb en ook bang ben nooit meer zo’n goeie partner weer te vinden. Toch vind ik de laatste tijd alles benauwd en beangstigend. Wordt wakker met een rot gevoel en kan niet meer empathisch doen richting mijn vriend. Ik kan de hele dag wel huilen.
Vriend paar jaar geleden ook de fout in gegaan en vreemd gegaan. Alles weer goed gepraat en met goed gevoel verder gegaan maar wel vertrouwen kapot gemaakt.
Ik ben verlamd : kan geen keuze maken. Moet ik een keuze maken? Hoe weet je nou wanneer je echt kinderen met iemand wil? Oud worden met elkaar?
Alsjeblieft help. Ik word gek van mijn gepieker,. Paar maand geleden voelde alles nog goed en dacht ik over trouwen en kinderen en nu benauwd me alles.
Moet ik niet meer partners hebben gehad? Is deze liefde me toen ik jong was niet gewoon overkomen en ben ik er mee door gemodderd?
Eerder in relatie ook al twijfels gehad: wel of niet stoppen. Toch voelt het altijd heel fijn bij mijn vriend. Veilig en vertrouwd en echt mijn maatje, maar komt dit ook niet omdat ik al zo lang samen met hem ben en we altijd alles hebben gedeeld?
Soms weet ik geen eens meer wie ik ben en wat ik nou eigenlijk wil in dit leven. Het benauwd me ook om weer vrijgezel te moeten zijn en een nieuwe partner te moeten zoeken. Ook omdat ik al 26 ben. Mijn huidige partner heeft alles wat ik zoek denk ik, maar eigenlijk ook geen vergelijking materiaal.
Ben bang om er een punt achter te zetten , omdat ik nu weet wat ik heb en ook bang ben nooit meer zo’n goeie partner weer te vinden. Toch vind ik de laatste tijd alles benauwd en beangstigend. Wordt wakker met een rot gevoel en kan niet meer empathisch doen richting mijn vriend. Ik kan de hele dag wel huilen.
Vriend paar jaar geleden ook de fout in gegaan en vreemd gegaan. Alles weer goed gepraat en met goed gevoel verder gegaan maar wel vertrouwen kapot gemaakt.
Ik ben verlamd : kan geen keuze maken. Moet ik een keuze maken? Hoe weet je nou wanneer je echt kinderen met iemand wil? Oud worden met elkaar?
Alsjeblieft help. Ik word gek van mijn gepieker,. Paar maand geleden voelde alles nog goed en dacht ik over trouwen en kinderen en nu benauwd me alles.
Moet ik niet meer partners hebben gehad? Is deze liefde me toen ik jong was niet gewoon overkomen en ben ik er mee door gemodderd?
Anoniem