Ik ben 46 jaar, mijn vader 71 jaar. Ik heb een lat- relatie, heb geen kinderen, en werk heel de week. Hierdoor heb ik minder tijd voor mijn ouders, en probeer heel bewust met de tijd die ik heb om te gaan. Ik zoek ze elke paar weken op, en probeer een paar keer per jaar tijd vrij te houden om iets leuks met mijn vader te doen.
Hiervoor moet ik steeds de eerste stap zetten, en ik krijg naderhand ook niet terug dat het leuk was of gezellig. Mij is opgevallen dat mijn vader steeds vaker leuke dingen doet met kennissen, mijn zus en haar kinderen, en met andere leden van de familie, mijn tante en mijn nicht van 34 jaar. Onlangs had ik een idee om met mijn vader naar een tentoontstelling te gaan, waarvan ik wist dat wij die beiden leuk zouden vinden. Ik had dit tegen hem gezegd, hij reageerde lauwtjes, waardoor ik al bijna ging twijfelen.
Een week later deelt hij mij mede dat hij met mijn nicht en tante naar die tentoonstelling gaat, terwijl ik hem eerder had gevraagd. Mijn tante had hem een paar dagen later gevraagd, en hij heeft een keus gemaakt. Dus niet met mij. Dit heeft mij zo gekrenkt, ik voel mij nu weggezet als de allerlaatste in de rang van de familie. Alsof ik niets waard ben. En ook geen excuses, ik moet het maar accepteren.
Mijn vader zegt dan dat hij ook nog wel een keer samen met mij wil gaan, maar ik weet dat ik niet eerste keus ben in dit verhaal. De lol is er dus al vanaf. Ik moet maar over mij heen laten lopen door mijn familie. En boos blijven helpt ook niet, want iedereen gaat verder met hun leven, ik wordt genegeerd. En niet serieus genomen.
Nu denk ik: wat als mijn vader binnen 20 jaar komt te overlijden?? Gaan mijn tante en nicht dan ook een lange speech houden aan zijn kist, om te vertellen hoe geweldig het was om al die leuke dingen samen te doen? Terwijl ik niet mee ben geweest omdat het op een werkdag was?? Ook gaan er dingen door mij heen als "wordt ik gestraft omdat ik hem geen kleinkinderen heb gegeven?". En hoeveel invloed hebben familieleden nog meer op mijn vader?? hoe ver gaat dit?? Het houdt mij de hele tijd bezig.
Ook de vraag of ik moet breken met mijn vader houdt mij bezig. maar daarmee raak ik mijn moeder, mijn zus en haar kinderen weer, en dat heeft weer invloed op mijn toekomst met hun.. Wat moet ik doen??
Een wanhopige dochter
Hiervoor moet ik steeds de eerste stap zetten, en ik krijg naderhand ook niet terug dat het leuk was of gezellig. Mij is opgevallen dat mijn vader steeds vaker leuke dingen doet met kennissen, mijn zus en haar kinderen, en met andere leden van de familie, mijn tante en mijn nicht van 34 jaar. Onlangs had ik een idee om met mijn vader naar een tentoontstelling te gaan, waarvan ik wist dat wij die beiden leuk zouden vinden. Ik had dit tegen hem gezegd, hij reageerde lauwtjes, waardoor ik al bijna ging twijfelen.
Een week later deelt hij mij mede dat hij met mijn nicht en tante naar die tentoonstelling gaat, terwijl ik hem eerder had gevraagd. Mijn tante had hem een paar dagen later gevraagd, en hij heeft een keus gemaakt. Dus niet met mij. Dit heeft mij zo gekrenkt, ik voel mij nu weggezet als de allerlaatste in de rang van de familie. Alsof ik niets waard ben. En ook geen excuses, ik moet het maar accepteren.
Mijn vader zegt dan dat hij ook nog wel een keer samen met mij wil gaan, maar ik weet dat ik niet eerste keus ben in dit verhaal. De lol is er dus al vanaf. Ik moet maar over mij heen laten lopen door mijn familie. En boos blijven helpt ook niet, want iedereen gaat verder met hun leven, ik wordt genegeerd. En niet serieus genomen.
Nu denk ik: wat als mijn vader binnen 20 jaar komt te overlijden?? Gaan mijn tante en nicht dan ook een lange speech houden aan zijn kist, om te vertellen hoe geweldig het was om al die leuke dingen samen te doen? Terwijl ik niet mee ben geweest omdat het op een werkdag was?? Ook gaan er dingen door mij heen als "wordt ik gestraft omdat ik hem geen kleinkinderen heb gegeven?". En hoeveel invloed hebben familieleden nog meer op mijn vader?? hoe ver gaat dit?? Het houdt mij de hele tijd bezig.
Ook de vraag of ik moet breken met mijn vader houdt mij bezig. maar daarmee raak ik mijn moeder, mijn zus en haar kinderen weer, en dat heeft weer invloed op mijn toekomst met hun.. Wat moet ik doen??
Een wanhopige dochter
Anoniem