Ik heb het gevoel dat mijn partner mijn alles is en voelt als de ware, maar iets in mij verzet zich om me volledig aan hem te binden over over te geven. In het begin was hij niet mijn type en voelde ik mij niet heel erg aangetrokken, maar door zijn persoonlijkheid begon ik hem echt leuk te vinden en dat is alsmaar gegroeid. Tot op het moment dat wij zo naar elkaar toe zijn gegroeid dat ik niet meer bij hem kan zijn. Ik wil hem, maar ik kan momenteel niet eens met hem praten (we hebben zelfs wat afstand genomen). Iets blokkeert. Als ik in zijn aanwezigheid ben, is alles in orde, maar als ik niet bij hem ben, voelt mijn lichaam constant de pijn van het verlies van hem en dat hij niet meer in mijn leven is. Alsof ik in een break-up zit, terwijl ik nu juist hoor te genieten. Ik voel constant pijn, spanning, stress en angst. Ik kan zo niet meer leven. Ik snap het gewoon niet en ik word er gek van. Het wordt erger en op dit moment kan ik niet eens meer van het leven genieten. Alles triggert me. Ik kan niet naar muziek over liefde luisteren of films over liefde kijken. Ik weet dat ik verlatingsangst heb, maar hij geeft me al genoeg zekerheid. Dus het moet iets anders zijn.. Kan het zijn dat mijn lichaam me vertelt dat ik het uit moet maken, ook al is hij mijn alles en kan ik me niet voorstellen zonder hem te leven????
anoniem