Hallo,
Ik lees hier allerlei verhalen van vrouwen die jaloers zijn op hun man...
Wel, ik ben een man en ben ziekelijk jaloers op mijn vriendin.
Het vreet aan me en ik ga er aan kapot. Ik heb schrik om ze verder en verder weg te duwen door mijn jaloers gedrag maar ik geraak er niet uit.
Wij zijn nu 3 jaar samen maar de laatste maanden is mijn jaloers gevoel geëscaleerd.
Mijn vriendin is nogal naïef (in mijn ogen maar bevestigd door een vriendin van haar) in het omgaan met aandacht die ze krijgt van andere mannen. Ze kan heel los zijn op feestjes en soms zelfs de aandacht zoeken van een andere man of een man die haar komt versieren naar mijn gevoel niet voldoende de indruk geeft dat ze wel degelijk een vriend heeft.
Dat ze aandacht krijgt van andere mannen kan ik begrijpen en dat op feestjes andere mannen haar proberen te benaderen om te versieren ook. Het gaat er bij mij om dat ik graag zou hebben dat, wanneer dat gebeurt ze meer laat blijken van "leuk om met jou te praten maar weet, ik heb een vriend dus je moet niet proberen om verder te gaan". Haar mening is: zolang ik niets verkeerd (kussen,...) doe is er toch niets aan de hand... Ik heb het gevoel dat wat voor haar "te ver gaan" is anders ligt als bij mij.
Door dat te zien op feestjes word ik helemaal gek als ze alleen naar een feestje gaat... Ik probeer dan te doen alsof ik het ok vind maar ik kook dan vanbinnen als het later en later wordt. Dat resulteert dan telkens in een gigantische ruzie omdat ik precies wil dat ze zich daarover slecht voelt. Op feestjes komt ze even goed naar mij om me een kus te geven of om met me te dansen maar dan nog geraak ik niet van dat gevoel af.
Ik ben haar hierdoor verder en verder aan het wegduwen terwijl dat het laatste is wat ik wil.
Ze zit ook constant op instagram en facebook en is erg bezig met het posten van foto's van zichzelf om dan te zien hoe veel likes ze krijgt enz...
Ik heb al eens gezien dat dat dan aandacht trekt van kerels die dan een PM sturen naar haar. Zij zegt dat dat dan niets voor haar betekent maar het moest maar eens iemand zijn waar dan toch wat meer een klik mee is. Ze gaat er nooit op in maar toch...Waarom die aandacht zoeken? Ze zit ook héél vaak op haar GSM en ik zie haar de ganse tijd berichten sturen. Dan begin ik vaak mijn eigen verhaal te schrijven en begin allerlei scenario's te bedenken van waarover dat gaat.
Ook als ze weggaat zonder mij zie ik al een hele film afspelen in mijn hoofd.
Ik ben altijd wel een beetje jaloers geweest maar eerder op een gezonde manier.
Het is begonnen toen ze eens iets ging drinken met een vriendin maar de ganse nacht is weggeweest (wel laten weten dat ze daar bleef slapen) Iets in mij verstond dat toen wel want ze had te veel gedronken om nog met de wagen te rijden.
Sorry voor dit lang bericht en ik kan er nog wel langer over doorgaan maar tegen dan zijn jullie misschien al in slaap gevallen.
Ik zie ze graag en weet/voel dat ze mij ook heel graag ziet.
Heb gewoon schrik om haar te verliezen (en daar ziet het wel naar uit) als ik zo verder doe...
HELP
Ik lees hier allerlei verhalen van vrouwen die jaloers zijn op hun man...
Wel, ik ben een man en ben ziekelijk jaloers op mijn vriendin.
Het vreet aan me en ik ga er aan kapot. Ik heb schrik om ze verder en verder weg te duwen door mijn jaloers gedrag maar ik geraak er niet uit.
Wij zijn nu 3 jaar samen maar de laatste maanden is mijn jaloers gevoel geëscaleerd.
Mijn vriendin is nogal naïef (in mijn ogen maar bevestigd door een vriendin van haar) in het omgaan met aandacht die ze krijgt van andere mannen. Ze kan heel los zijn op feestjes en soms zelfs de aandacht zoeken van een andere man of een man die haar komt versieren naar mijn gevoel niet voldoende de indruk geeft dat ze wel degelijk een vriend heeft.
Dat ze aandacht krijgt van andere mannen kan ik begrijpen en dat op feestjes andere mannen haar proberen te benaderen om te versieren ook. Het gaat er bij mij om dat ik graag zou hebben dat, wanneer dat gebeurt ze meer laat blijken van "leuk om met jou te praten maar weet, ik heb een vriend dus je moet niet proberen om verder te gaan". Haar mening is: zolang ik niets verkeerd (kussen,...) doe is er toch niets aan de hand... Ik heb het gevoel dat wat voor haar "te ver gaan" is anders ligt als bij mij.
Door dat te zien op feestjes word ik helemaal gek als ze alleen naar een feestje gaat... Ik probeer dan te doen alsof ik het ok vind maar ik kook dan vanbinnen als het later en later wordt. Dat resulteert dan telkens in een gigantische ruzie omdat ik precies wil dat ze zich daarover slecht voelt. Op feestjes komt ze even goed naar mij om me een kus te geven of om met me te dansen maar dan nog geraak ik niet van dat gevoel af.
Ik ben haar hierdoor verder en verder aan het wegduwen terwijl dat het laatste is wat ik wil.
Ze zit ook constant op instagram en facebook en is erg bezig met het posten van foto's van zichzelf om dan te zien hoe veel likes ze krijgt enz...
Ik heb al eens gezien dat dat dan aandacht trekt van kerels die dan een PM sturen naar haar. Zij zegt dat dat dan niets voor haar betekent maar het moest maar eens iemand zijn waar dan toch wat meer een klik mee is. Ze gaat er nooit op in maar toch...Waarom die aandacht zoeken? Ze zit ook héél vaak op haar GSM en ik zie haar de ganse tijd berichten sturen. Dan begin ik vaak mijn eigen verhaal te schrijven en begin allerlei scenario's te bedenken van waarover dat gaat.
Ook als ze weggaat zonder mij zie ik al een hele film afspelen in mijn hoofd.
Ik ben altijd wel een beetje jaloers geweest maar eerder op een gezonde manier.
Het is begonnen toen ze eens iets ging drinken met een vriendin maar de ganse nacht is weggeweest (wel laten weten dat ze daar bleef slapen) Iets in mij verstond dat toen wel want ze had te veel gedronken om nog met de wagen te rijden.
Sorry voor dit lang bericht en ik kan er nog wel langer over doorgaan maar tegen dan zijn jullie misschien al in slaap gevallen.
Ik zie ze graag en weet/voel dat ze mij ook heel graag ziet.
Heb gewoon schrik om haar te verliezen (en daar ziet het wel naar uit) als ik zo verder doe...
HELP
Anoniem