dit triggert mijn angst voor afwijzing..

Je wil niet zo graag contact met me, dit triggert mijn angst voor afwijzing..

Elke dag ben ik in angst en paniek met je bezig, met mijn logische verstand weet ik dat ik je maar één keer heb gezien en dat we niets met elkaar hebben gedeeld...
Je stelt geen tweede date voor en belt niet.. dit zou voor mij genoeg reden moeten zijn om te concluderen dat ik harder trek dan jij..

Maar ik blijf de kar voor uit trekken, alsof ik niet genoeg klappen van het leven heb gehad, ik bijt me vast in de fantastie, de illusie dat je iemand bent die van mij gaat houden met al mijn eigenaardigheden en angsten.

Geleid door deze indringende angst blijf ik star bevestiging bij je zoeken..ik bestook je met twijfels en vragen, of jij ook contact met mij wil en wanneer we elkaar weer zien?

Of je intentie er wel of niet was om elkaar serieus te leren kennen, ik heb je weg gejaagd met mijn spoken.

Dit moet genoeg reden zijn om afstand te nemen van je..
Maar hoe doe ik dat ..?