Superherkenbaar! Mijn man ging er zo ook vandoor en daar stond ik met de kids (vreselijk, ik stond daar gewoon met letterlijk lege handen, geen cent niks ... maar, ik ben altijd een rare geweest en opgeven staat niet in mijn woordenboek, twee jaar later is ons gezin herenigd en hebben we er een kind bij en ook een heel ander leven -ik studeerde daarna zelfs als relatiecoach (daarna)- ... ik zie hem doodgraag en alles lijkt met de dag beter en beter te worden (-: . Lol: moest ik mijn gegevens mogen achterlaten hielp ik jullie gratis voort, goeie oefening. Hoe het ons gelukt is is veeeeeeel te omslachtig om hier uit te leggen.