Beste Leonie,

Vandaag lees ik jouw oproepje op deze site. Ik vind het erg bijzonder hoe jij verder bent gekomen in je zoektocht. Soms is het pijnlijk en toch noodzakelijk om terug te kijken.

Een oud docent van mij vergeleek het met rijden in een auto, en je wilt van baan veranderen. Je kijkt dan eerst in je achteruitkijk spiegel, over je schouder, in je zijspiegel. Pas als het achter goed bekeken is, kun je in de toekomst van richting veranderen. Je zoontje helpt je daarbij, zo leest het.

Kijk eens of je een contextueel therapeut kunt vinden in je omgeving. Zij zijn ervaren in het werken met thema's over verschillende generaties.
En heel veel succes gewenst met het vinden van een andere rijrichting.

Warme groet,