In het begin subtiel aangegeven dat ik me niet meer gelukkig voel, de boodschap kwam niet aan. Diverse keren geprobeerd het gesprek aan te gaan. Mijn man is geen prater en verder dan dat hij op z'n moment veel op mij aan te merken heeft komt hij niet.
Hij vraagt wel wat hij verkeerd doet, het is het gevoel dat ik mis. Het gevoel van waardering, respect en je geliefd te voelen mis is.
Ben ondertussen zelf verliefd geworden op een andere man en de gevoelens zijn wederzijds. Hij zou graag een leven met mij opbouwen. Een deel van mij wil dat ook.
Wil mijn huwelijk van 17 jaar niet zomaar opgeven. Heb een brief aan mijn man geschreven mijn gevoelens bloot gelegd. Er kwam weinig tot geen reactie.
We zijn nu enkele maanden verder en in mijn huwelijk is niks veranderd. De gesprekken moeten van mijn kant komen. Hij wil zeker niet met een derde in gesprek hierover, dit heeft hij aan gegeven.
Vorige week heb ik gezegd dat ik denk dat we elkaar niet meer gelukkig kunnen maken. Hij denkt ervan wel en wil er 1 maand aan werken om te kijken of het lukt. Hij weet niet hoe eraan te kunnen werken.
Weet niet of dit de oplossing is, omdat hij niet wil praten over zijn gevoelens.
Mijn gevoelens voor die andere man worden er ondertussen niet minder op. En hij heeft aangegeven dat hij wil dat ik een keuze maak. Hij wil ook verder kunnen.
Mijn gevoel zegt: ik hou van deze andere man, wil bij hem zijn, wil hem niet kwijt.
Mijn verstand zegt: is scheiden wat je wilt, je geeft een stabiel leven op, is het gras niet groener, maar ook wat heb je te verliezen ben nu ook al tijden niet gelukkig.
Hoop dat er iemand hier tips heeft om de dingen op een rijtje te krijgen