Hallo,
Sinds kort ben ik erachter gekomen dat mijn man met wie ik al 30 jaar gelukkig getrouwd ben er al 2 jaar een geheim leven op na houdt.
Zo'n tweeënhalf jaar geleden werd Paul ziek en kreeg behoorlijk zware medicatie. Dit zorgde ervoor dat hij erectie stoornissen kreeg.
Door de erectiestoornissen voelde hij zich een mislukkeling, zijn mannelijkheid was hem afgenomen en hij was er in zijn hoofd van overtuigd dat ik hem zou verlaten. Dit zorgde voor zoveel angst dat hij er niet over kon/durfde te praten. Nooit heeft hij zijn wanhoop aan ook maar iemand laten merken/zien. Langzaam gleed hij mentaal steeds verder af.
Langzaam werd (het niet kunnen hebben van) seks een obsessie voor hem.
In zijn radeloosheid vluchtte hij het internet op en kwam op een seks chatsite terecht om hier afleiding te vinden en zijn frustratie kwijt te kunnen.
Hier heeft hij met meerdere vrouwen seksueel getinte gesprekken gevoerd, ook hier bleef een erectie uit. Met een vrouw is hij gaan Skypen en dit contact heeft meer dan een jaar geduurd. Hij sprak ook hier niet over zijn echte problemen. tijdens de verhitte seksuele skype chats ook geen erectie. Het ging hier om een oudere vrouw die geen vragen stelde en in alles met hem meeging. Hij heeft geen gevoelens voor haar alleen de illusie dat hij de regie weer in handen had. Een waanwereld.
Ze hebben elkaar nooit in het echt ontmoet.
Bij toeval kwam ik te weten wat er al een lange tijd achter mijn rug om gebeurde, mijn wereld stortte in.
Ook Paul zijn wereld stortte in door het besef wat hij heeft gedaan.
Hij heeft psychische hulp gezocht en hier is verlatingsangst geconstateerd, door de angst om mij te verliezen is hij mij ontrouw geweest, dat is toch niet te bevatten?
Ik ben altijd zijn grote liefde geweest en hij heeft altijd van mij gehouden, maar dan doe je toch niet zoiets?
De laatste 2 jaar is mijn leven een leugen, al 2 jaar lang voelt mijn man zich diep ongelukkig met zichzelf en heeft angst op dit uit te spreken.
Daardoor was hij mij ontrouw.
En ik heb hier nooit iets van gemerkt.
Ik weet dat Paul niet fysiek is vreemd gegaan maar hij een de grens over gegaan die wij samen gesteld hadden. Ik voel me intens verdrietig, alleen, bedrogen vernederd en ik voel jaloezie naar de andere vrouw.
We hebben in 30 jaar veel vreugde gekend maar ook diepe rouw door verlies en een burn-out van Paul, altijd waren we een hecht team en waren we zo sterk dat we er samen uit zijn gekomen. Nu heeft hij zich terug getrokken en gedacht zijn problemen alleen te kunnen handelen met het gevolg dat we nu lijnrecht tegenover elkaar staan. Paul heeft echt berouw, hij is kilo's afgevallen van ellende en heeft een hekel aan zichzelf.
We zijn beide diep bedroefd en zien geen uitweg, hoe komt het vertrouwen weer terug hoe vinden we elkaar weer terug.
groet, Linda en Paul
Sinds kort ben ik erachter gekomen dat mijn man met wie ik al 30 jaar gelukkig getrouwd ben er al 2 jaar een geheim leven op na houdt.
Zo'n tweeënhalf jaar geleden werd Paul ziek en kreeg behoorlijk zware medicatie. Dit zorgde ervoor dat hij erectie stoornissen kreeg.
Door de erectiestoornissen voelde hij zich een mislukkeling, zijn mannelijkheid was hem afgenomen en hij was er in zijn hoofd van overtuigd dat ik hem zou verlaten. Dit zorgde voor zoveel angst dat hij er niet over kon/durfde te praten. Nooit heeft hij zijn wanhoop aan ook maar iemand laten merken/zien. Langzaam gleed hij mentaal steeds verder af.
Langzaam werd (het niet kunnen hebben van) seks een obsessie voor hem.
In zijn radeloosheid vluchtte hij het internet op en kwam op een seks chatsite terecht om hier afleiding te vinden en zijn frustratie kwijt te kunnen.
Hier heeft hij met meerdere vrouwen seksueel getinte gesprekken gevoerd, ook hier bleef een erectie uit. Met een vrouw is hij gaan Skypen en dit contact heeft meer dan een jaar geduurd. Hij sprak ook hier niet over zijn echte problemen. tijdens de verhitte seksuele skype chats ook geen erectie. Het ging hier om een oudere vrouw die geen vragen stelde en in alles met hem meeging. Hij heeft geen gevoelens voor haar alleen de illusie dat hij de regie weer in handen had. Een waanwereld.
Ze hebben elkaar nooit in het echt ontmoet.
Bij toeval kwam ik te weten wat er al een lange tijd achter mijn rug om gebeurde, mijn wereld stortte in.
Ook Paul zijn wereld stortte in door het besef wat hij heeft gedaan.
Hij heeft psychische hulp gezocht en hier is verlatingsangst geconstateerd, door de angst om mij te verliezen is hij mij ontrouw geweest, dat is toch niet te bevatten?
Ik ben altijd zijn grote liefde geweest en hij heeft altijd van mij gehouden, maar dan doe je toch niet zoiets?
De laatste 2 jaar is mijn leven een leugen, al 2 jaar lang voelt mijn man zich diep ongelukkig met zichzelf en heeft angst op dit uit te spreken.
Daardoor was hij mij ontrouw.
En ik heb hier nooit iets van gemerkt.
Ik weet dat Paul niet fysiek is vreemd gegaan maar hij een de grens over gegaan die wij samen gesteld hadden. Ik voel me intens verdrietig, alleen, bedrogen vernederd en ik voel jaloezie naar de andere vrouw.
We hebben in 30 jaar veel vreugde gekend maar ook diepe rouw door verlies en een burn-out van Paul, altijd waren we een hecht team en waren we zo sterk dat we er samen uit zijn gekomen. Nu heeft hij zich terug getrokken en gedacht zijn problemen alleen te kunnen handelen met het gevolg dat we nu lijnrecht tegenover elkaar staan. Paul heeft echt berouw, hij is kilo's afgevallen van ellende en heeft een hekel aan zichzelf.
We zijn beide diep bedroefd en zien geen uitweg, hoe komt het vertrouwen weer terug hoe vinden we elkaar weer terug.
groet, Linda en Paul
Linda en Paul