Nadat ik een hele hobbelige relatie van heel wat jaren gehad waarin mijn vriend erg jaloers was en regelmatig vreemd ging hadden we de relatie verbroken. Achteraf bleek dat hij al een half jaar een relatie had met een ander. Na anderhalf jaar kwam ik mijn huidige man tegen, niet echt mijn type maar hij was erg zorgzaam en het tegenovergestelde type. Nadat hij mij een paar keer uit had gevraagd ben ik bij hem gebleven want ik had bij hem zoveel rust, geen zorgen dat hij stiekem vreemd ging etc. Na half jaar vroeg hij mij ten huwelijk en ik zei ja beetje overdonderd maar we zijn getrouwd en kregen een dochter. Tijdens de zwangerschap merkte ik de eerste tekenen, een zwangere vrouw heeft last van hormonen en ik kon dan wel een kattig zijn maar hij werd dan kwaad dus ik slikte de keren daarop alles maar. Na de geboorte was ik degene die het meeste zorgde voor ons kind en hij ging gewoon zijn eigen gang, hij deed wel wat maar voor 20%. Jaren verstreken en ik merkte meer en meer dat hij driftbuien kreeg en door de dingen die hij zei is mijn dochter die bijna volwassen is erg onzeker. Het zijn kleine dingen en niet echt opvallende zaken. En als hij boos op haar was bemoeide ik mij er bewust niet mee maar dan draaide hij zich om en ging hij tegen mjj te keer. Zo gingen er jaren voorbij totdat ik iemand ontmoette op het werk alleen die was 25 jaar jonger. Het was eerst uitdagen maar hij raakte zo verliefd maar ik niet. Hij schreef iedere avond in de nacht hoeveel hij van mij hield en wat ik allemaal voor hem betekende. Na een half jaar begon ik ook verliefd te worden en we wisten dat het een verboden liefde was maar we hielden echt intens van elkaar. We zijn 7,5 jaar elkaars geliefden geweest alleen het laatste jaar begon hij zich alleen te voelen, hij kan niet tegen alleen zijn en hij wilde verder maar niet met mij want ik was in ene keer te oud. December ging hij op zoek op datingsites op zoek naar een vriendin en toen hij er een gevonden had deelde hij dit aan mjj mee, ik raakte compleet overstuur en uiteindelijk heeft hij geen date gehad omdat hij zei dat hij toch te veel van mij hield. En we gingen weer verder. We waren weer geliefden totdat ik terugkwam van vakantie toen zei hij ik heb geen gevoel meer dus ik schrok en was verlamd. Hij had zijn app onzichtbaar gemaakt voor mij en zijn social gesloten en toen wist ik dat er iets was. 2 weken later zei hij doodleuk ik heb iemand ontmoet en ik heb al een paar keer gedate en we hebben het leuk en gezellig. Ik heb haar opgezocht en ze is een kopie van mij alleen jonger. Tegen de leefdtijd kan ik niet concureren, en het doet zoveel pijn. Thuis moet ik er ook een punt achter zetten maar ik doe daar zoveel mensen mee pijn. Maar ik ben niet gelukkig en voel mij zo gedumpt en in de steek gelaten. Hoe moet ik nu verder? Thuis voel ik niks meer al voor de relatie met die ander.
Anoniem