Bij mij is een bizarre situatie ontstaan in de afgelopen jaren. Mijn relatie van 10 jaar is net beeindigd en doet erg pijn. Het is volledig mijn eigen schuld, daar ben ik mij van bewust. Onze relatie ging met ups en downs.
Zonder dat mijn partner het wist had ik een platonische vriendschap met een vrouw welke behoorlijk veel moeilijkheden had. Zij was een gezamenlijke vriendin van andere vrienden. Ik vond het moeiijk om het mijn vriendin te vertellen en hoe langer het duurde, hoe lastiger dit werd.
Ik heb nooit iets sexueels met haar gehad, maar we spraken wel eens af om iets te eten en bespraken dan onze problemen van het leven. Zij had het behoorlijk zwaar en heeft wel diverse relaties gehad, maar lukte toch vaak niet.
Totdat zij eindelijk een vriend had waarvan ze zwanger raakte. Helaas na ca. 11 weken heeft ze een miskraam gekregen en liep haar relatie stuk. Ze was toen zo wanhopig en stond er zelfs voor om uit het leven te stappen.
Ik heb toen aangeboden zaad te doneren mocht het echt nodig zijn. Heel naief natuurlijk, dat besef ik mij nu ook wel. Maar heb dat toch gedaan om haar te helpen. Dit zou dan nooit uitkomen en zouden dan weer verder gaan met ons eigen leven. Maar dit dit geheim was voor mij niet meer te dragen. Mijn lichaam begon tegen te werken en werd een ander mens.
Kon mijn eigen partner ook niet meer recht in de ogen kijken. Ik ben zo ontzettend stom geweest! Ik heb mijn eigen gezin kapot gemaakt hierdoor en ben in groot zwart gevallen toen alles is uitgekomen.
Kan ik mjn leven nog helen en zou mijn partner mij ooit nog accepteren en terug willen of kan ik niets meer doen? Ik neem alle verantwoordelijkheid en moet diep, maar dan ook diep door het stof.
Alvast bedankt voor het lezen en je reactie.
Hartelijke groet,
Bart
Zonder dat mijn partner het wist had ik een platonische vriendschap met een vrouw welke behoorlijk veel moeilijkheden had. Zij was een gezamenlijke vriendin van andere vrienden. Ik vond het moeiijk om het mijn vriendin te vertellen en hoe langer het duurde, hoe lastiger dit werd.
Ik heb nooit iets sexueels met haar gehad, maar we spraken wel eens af om iets te eten en bespraken dan onze problemen van het leven. Zij had het behoorlijk zwaar en heeft wel diverse relaties gehad, maar lukte toch vaak niet.
Totdat zij eindelijk een vriend had waarvan ze zwanger raakte. Helaas na ca. 11 weken heeft ze een miskraam gekregen en liep haar relatie stuk. Ze was toen zo wanhopig en stond er zelfs voor om uit het leven te stappen.
Ik heb toen aangeboden zaad te doneren mocht het echt nodig zijn. Heel naief natuurlijk, dat besef ik mij nu ook wel. Maar heb dat toch gedaan om haar te helpen. Dit zou dan nooit uitkomen en zouden dan weer verder gaan met ons eigen leven. Maar dit dit geheim was voor mij niet meer te dragen. Mijn lichaam begon tegen te werken en werd een ander mens.
Kon mijn eigen partner ook niet meer recht in de ogen kijken. Ik ben zo ontzettend stom geweest! Ik heb mijn eigen gezin kapot gemaakt hierdoor en ben in groot zwart gevallen toen alles is uitgekomen.
Kan ik mjn leven nog helen en zou mijn partner mij ooit nog accepteren en terug willen of kan ik niets meer doen? Ik neem alle verantwoordelijkheid en moet diep, maar dan ook diep door het stof.
Alvast bedankt voor het lezen en je reactie.
Hartelijke groet,
Bart
Bart