Dag iedereen
Ik wil hier even mijn hart luchten, omdat ik het echt allemaal niet meer weet.
Mijn partner gedraagt zich zo afstandelijk, toont geen affectie meer en liefde voel ik helemaal niet meer. Om nog maar te zwijgen over seks.
Soms voel ik me ongemakkelijk in haar bijzijn, omdat ik merk dat ze niet weet wat ze kan vertellen en ook niet echt reageert op wat ik vertel. Precies of het interesseert haar niet wat ik vertel.
Ik twijfel zo hard aan onze relatie momenteel. Zelf probeer ik nog moeite te doen om te knuffelen, praten, begripvol te zijn,... Maar krijg meer en meer het gevoel dat alles van mijn kant komt. Ik sprak haar hier reeds over aan en dan is de reactie meestal "ik weet dat ik te weinig aandacht, appreciatie en liefde geef en dat ik hieraan moet werken". Hiermee is het gesprek dan ook afgelopen en krijg ik terug hoop dat ze het eindelijk beseft.
Helaas is niets minder waar, er verandert niks en alles blijft hetzelfde. Begrijp niet goed hoe dit kan, je bewust zijn van je fouten maar er niks aan veranderen. Dan is de enige conclusie die ik hieruit kan trekken: Ze vindt het de moeite niet meer waard om er energie in te steken.
En dan volgt de vraag die ik mezelf stel: wat stelt de relatie op deze manier nog voor... Waarom nog samenblijven op deze manier... Zij kan me steeds opnieuw overtuigen dat ze hieraan zal werken en dat ze nog steeds liefde voelt, ik vraag me enkel af waarom het niet zo aanvoelt voor mij, dat ze moeite wil doen?
Ik wil hier even mijn hart luchten, omdat ik het echt allemaal niet meer weet.
Mijn partner gedraagt zich zo afstandelijk, toont geen affectie meer en liefde voel ik helemaal niet meer. Om nog maar te zwijgen over seks.
Soms voel ik me ongemakkelijk in haar bijzijn, omdat ik merk dat ze niet weet wat ze kan vertellen en ook niet echt reageert op wat ik vertel. Precies of het interesseert haar niet wat ik vertel.
Ik twijfel zo hard aan onze relatie momenteel. Zelf probeer ik nog moeite te doen om te knuffelen, praten, begripvol te zijn,... Maar krijg meer en meer het gevoel dat alles van mijn kant komt. Ik sprak haar hier reeds over aan en dan is de reactie meestal "ik weet dat ik te weinig aandacht, appreciatie en liefde geef en dat ik hieraan moet werken". Hiermee is het gesprek dan ook afgelopen en krijg ik terug hoop dat ze het eindelijk beseft.
Helaas is niets minder waar, er verandert niks en alles blijft hetzelfde. Begrijp niet goed hoe dit kan, je bewust zijn van je fouten maar er niks aan veranderen. Dan is de enige conclusie die ik hieruit kan trekken: Ze vindt het de moeite niet meer waard om er energie in te steken.
En dan volgt de vraag die ik mezelf stel: wat stelt de relatie op deze manier nog voor... Waarom nog samenblijven op deze manier... Zij kan me steeds opnieuw overtuigen dat ze hieraan zal werken en dat ze nog steeds liefde voelt, ik vraag me enkel af waarom het niet zo aanvoelt voor mij, dat ze moeite wil doen?
Anoniem