Zo'n 9 jaar geleden werd ik verliefd op een vrouw ... Ik wist ergens wel dat ik op of ook op vrouwen viel maar kon dit steeds negeren. Tot zij op mijn pad kwam ...
Ze is 18 jaar jonger dan ik en werkt bij mij. De eerste keer dat we een gesprek hadden was op een personeelsfeest. Ze heeft een andere nationaliteit en we communiceren in het Engels. Ik had al enige tijd door dat ze op vrouwen viel maar ze vermoedde dat ik dat niet wist. Eens in gesprek kwam dit voorzichtig naar boven. Maar ik hield de boot af en zei dat ik gehuwd ben. Ik dacht veilig te zijn door mijn gevoelens te onderdrukken. Maanden gingen voorbij, we werden closer, deden wat gek samen ... Tot het volgend personeelsfeest ... Een beetje flirterig brachten we de avond door. We zaten aan dezelfde tafel en ik had al van andere collega's vernomen dat ze een boontje voor me had ... Ze vroeg of ik zin had om na het personeelsfeest een stapje in de wereld te zetten. Daar kon ik geen nee tegen zeggen ... De nodige alcohol vloeide rijkelijk, er werd gedanst en dan plots die passionele kus ... omg, ik stond te trillen op mijn benen ... en zo ontstond een gevoel dat ik voor het eerst heb ervaren. Ondertussen zijn we 9-tal jaar verder en kunnen we ontzettend met elkaar vinden.
Toch durf ik de stap niet te zetten om mijn man te verlaten en onze 2 kinderen teleur te stellen. Het zijn stuk voor stuk geweldige mensen. Mijn man is enige tijd op de hoogte geweest maar wanneer zij en ik onze 'relatie' even on hold hadden gezet, vertelde ik mijn man dat ik definitief voor hem koos. Ik was ervan overtuigd dat het me zou lukken maar ... elke dag opnieuw heb ik een ontzettende strijd in mijn hoofd ... Ik probeer haar los te laten maar weet niet hoe dit vol te houden ... RADELOOS ....