Ik ben 25, 8 jaar samen met mijn (sinds 1 jaar) man. Hij is heel erg op zichzelf, weinig vrienden, geen sociaal leven. Zo was ik vroeger ook, en toen vonden we elkaar ook. 3 jaar geleden hebben wij toegezegd op een open relatie en heb ik het een en ander aan contacten gehad waar ik nooit gevoelens voor had. Seksuele spanning had ik al niet meer met mijn man. In de afgelopen 3 jaar ben ik ook heel sociaal geworden. Ik heb vrienden gemaakt en ga nu frequent weg, lekker op pad of feesten. Mijn man vindt het helemaal niks, hij is graag nog op zichzelf, maar ik ben heel blij om uit die eenzame sleur te zijn. Ik heb hier een man ontmoet waar ik nu al 6 maanden helemaal gek op ben. Hij is heel sociaal en ik denk frequent aan een toekomst met hem omdat hij ook heel enthousiast is om dingen te ondernemen met mij, met vrienden. Kortom, er is zoveel spontaniteit bijgekomen tov mijn introverte man die vooral graat thuis op de bank hangt. Ik ben bang dat mijn verandering er voor heeft gezorgd dat ik bij mijn man ben weg gegroeid en dat ik dat inzie door mijn nieuwe vlam. Ik heb het hier met mijn partner over gehad maar hij zegt alleen dat dat wel over gaat en hij niet kan veranderen. Ik wil ook niet dat hij verandert, maar we zitten niet meer op 1 lijn. Ik geef heel veel om hem maar het voelt inmiddels alsof mijn vlam meer mijn partner is dan mijn man nog is...
Jessica