Vrouw 53 en 20 jaar zijn mijn man en ik samen. . We hebben 4 kinderen 17, 15, 13, 11 jaar. Onze oudste is zwaar gehandicapt en woont buitenshuis vanaf haar 3 jaar.
Ik ben ook gestopt met werken toen onze tweede 1 jaar werd.
Mijn man heeft een drukke baan en maakt hele lange dagen en ik de zorg voor de kinderen.
In 2015 heb ik een hersenbloeding gehad waar ik inmiddels redelijk van hersteld ben. In 2016 heb ik er epilepsie bijgekregen waar ik nu medicatie voor krijg. En ik alleen de zorg voor de kinderen wat voor mij veel te zwaar was. Vaak aangegeven maar geen gehoor .
Afgelopen jaar een goede vriendin verloren en zelf weer een flinke epilepsie aanval gehad.
Nog een vriendin ziek en mijn moeder borstkanker. Dat heeft mij nog meer aan het denken gezet.
Al jaren bedacht ik mij hoe het zou zijn om alleen te wonen. En/of wachten dat de kinderen het huis uit zijn zodat ik dan alleen kan wonen.
Mijn man en ik doen niets samen , niet praten, niet lachen en al jaren geen intimiteit meer. Ook hangt er altijd spanning in huis.
En nu ben ik verliefd geraakt afgelopen najaar.
Wij hebben het zo fijn samen! Een man die mij ziet, waar ik mee kan praten, waar ik mee kan lachen en waarbij ik mijzelf kan zijn!
Naar mijn man uitgesproken dat ik wil scheiden.
En ik verwachten dat hij dat ook wilde . Maar tot mijn verbazing wil hij het huwelijk redden. En doet nu alles waar ik de afgelopen jaren om vroeg. Hij heeft wel aangegeven dat we volledig uitgeklaard gegroeid zijn maar hij wil het een kans geven.
En mijn kaars is uit…..
Ik ben ook gestopt met werken toen onze tweede 1 jaar werd.
Mijn man heeft een drukke baan en maakt hele lange dagen en ik de zorg voor de kinderen.
In 2015 heb ik een hersenbloeding gehad waar ik inmiddels redelijk van hersteld ben. In 2016 heb ik er epilepsie bijgekregen waar ik nu medicatie voor krijg. En ik alleen de zorg voor de kinderen wat voor mij veel te zwaar was. Vaak aangegeven maar geen gehoor .
Afgelopen jaar een goede vriendin verloren en zelf weer een flinke epilepsie aanval gehad.
Nog een vriendin ziek en mijn moeder borstkanker. Dat heeft mij nog meer aan het denken gezet.
Al jaren bedacht ik mij hoe het zou zijn om alleen te wonen. En/of wachten dat de kinderen het huis uit zijn zodat ik dan alleen kan wonen.
Mijn man en ik doen niets samen , niet praten, niet lachen en al jaren geen intimiteit meer. Ook hangt er altijd spanning in huis.
En nu ben ik verliefd geraakt afgelopen najaar.
Wij hebben het zo fijn samen! Een man die mij ziet, waar ik mee kan praten, waar ik mee kan lachen en waarbij ik mijzelf kan zijn!
Naar mijn man uitgesproken dat ik wil scheiden.
En ik verwachten dat hij dat ook wilde . Maar tot mijn verbazing wil hij het huwelijk redden. En doet nu alles waar ik de afgelopen jaren om vroeg. Hij heeft wel aangegeven dat we volledig uitgeklaard gegroeid zijn maar hij wil het een kans geven.
En mijn kaars is uit…..
YB