Hij wil n kans…

hoi Ano,

wat een heftig verhaal om te lezen. Iemand die jarenlang zo vervelend heeft gedaan en veeleisend is geweest en dan als een blad aan de boom draait....

Ikzelf zit in een vergelijkbare situatie en ik vind het ook heel moeilijk om de knoop door te hakken, worstel hier al meer dan een jaar mee, wil niet scheiden 'voor de kinderen' maar voel ook dat het niet verder kan en ik kan me helemaal niet meer verbinden met mijn vrouw, ik ben soms een soort van bunker.

Mijn advies is (hoor wie het zegt...) blijf bij je gevoel want dat klopt meestal wel en neem een besluit waar je echt achter staat. Zorg ervoor dat je alles goed hebt doordacht (financieel, woning etc..) voordat je de scheiding aankondigt want daarna komt alles in een sneltreinvaart (advies van een vriend van mij).

Ik wens je heel erg veel sterkte !

Hoi Marc, dank voor je reactie, spijtig dat je in een zelve situatie zit. aankondigen van scheiden deed hebm beseffen dat hij moest veranderen. Spijt heeft hij betuigd , tranen genoeg gezien.

Het niet kunnen verbinden met je vrouw en t voelen als bunker herken ik. Bunker ook in de zin dat ik me heel sterk voel, maar soms afgesloten . Ik kan dat niet controleren en het voelt vreemd tegelijk. Hoe hou je dat zo lang vol? Je bent al een jaar hiermee bezig.

Waarom zou jij niet weggaan ? Ben je bang dat je je kinderen kwijt raakt? Of wil je hen een gezin bieden ? Of heel wat anders?
Ik gun iedereen rust en balans , wat de beste manier is weet ik niet. .. hoofd en hart zitten nog niet op één lijn. Maar in m’n onderbewuste voel ik dat t eindig is.

Sterkte in je strijd