We hebben geen kinderen. Ik heb een prima leven. Ook met mijn vriend heb ik een fijn leven en ik hou heel veel van hem.
Sinds vijf jaar werk ik samen met een collega. Privé hebben we een gezamenlijke vriend en gaan we af en toe naar concerten. Ik leerde hem steeds beter kennen, waardoor we vrienden zijn geworden. We spraken steeds meer prive af. Sinds 2 of 3 jaar voel ik iets voor die vriend/ collega. Dit heb ik al die tijd voor mezelf gehouden, omdat deze gevoelens mij erg verwarde. Ik merk dat ik veel denk aan de ander. Ik voel een fijne connectie. Ook reageert mijn lichaam op de ander. Ik heb zin om naar werk te gaan als ik weet dat ik hem ga zien en voel mij van te voren soms zenuwachtig om de ander te ontmoeten. Vind het lastig als we elkaar lange tijd niet zien.
Ik kan uren met hem praten zonder dat ik let op de tijd of weg wil. Ik wil dat het vriendschappelijke contact zoals het nu is in ieder geval zo blijft. Ik geef veel om de ander. Dit is een diep gevoel van verbondenheid die ik met de ander voel. We kijken allebei een beetje tegen elkaar op en bewonderen elkaar. Daarnaast voel ik mij gezien.
Dit laatste heb ik met mijn huidige partner de laatste tijd wat minder. Ook is er weinig passie de laatste tijd. Ik heb mijn gevoelens bespreekbaar gemaakt met mijn vriend en we zitten nu in een lastige situatie. Ik probeer het zowel thuis goed te houden en ondertussen mijn eigen gevoelens te onderzoeken samen met die vriend. Ik heb mijn gevoelens ook besproken met die vriend/ collega. Wat duidelijk is geworden is dat die vriend/ collega ook gevoelens voor mij heeft. Hij voelt een emotionele, diepe en fysieke aantrekkingskracht. Dit is gezien zijn situatie ook lastig, omdat hij in zijn leven besloten had geen relatie meer te willen aangaan.
Tijdens een aantal afspraken hebben we geknuffeld met elkaar waar ik mij nu ook schuldig over voel t.o.v. mijn vriend. We worden als een soort magneten naar elkaar toegetrokken. Ik weet momenteel niet zo goed hoe ik met deze situatie om moet gaan gezien mijn relatie met mijn huidige vriend goed is (met uitzondering van de dingen die ik soms mis), maar ik ondertussen wel verliefd ben op die vriend/ collega. Mijn vriend/ collega is ook nog veel ouder dan ik, waardoor ik benieuwd ben hoe de omgeving hierop zou reageren. Wat mij aan de ene kant ook niet kan schelen, omdat leeftijd er niet per se toe doet.
Hebben jullie misschien open vragen, adviezen e.d. wat mij verder kan helpen in dit proces? Het voelt vrij eenzaam, omdat ik niet zo goed weet wat ik wel en niet kan delen met beide gezien de complexe situatie.