Liefde op het eerste gezicht, het zou geweldig moeten zijn maar het voor mij een frustrerende, hopeloze situatie geworden.
Ik ging met mijn 2 kinderen naar een pretpark op een rustig tijdstip.
Met dat ik naar binnen loop zie ik haar staan, en ze groet mij meteen met diep oogcontact en een prachtige glimlach. We lijken elkaar meteen aantrekkelijk te vinden. Ik voel mij verrast en meteen erg aangtrokken tot haar.
Even later treffen wij elkaar weer en ik kijk haar na, net op dat moment draait ze zich om en lacht alweer naar mij, soort van goedkeuring leek het wel.
Helaas waren we omringd door kinderen en net toen ik het gesprek wou aanknopen schreeuwt mijn jongste om zijn papa, ik moest er snel heen.
Daarna was zij steeds druk bezig met haar groepje kinderen (ze hadden een feestje) en was ze steeds met 2 andere volwassenen.. niet ideaal om als je al wat verlegen bent, zonder de situatie te kennen maar even een gesprek te beginnen met haar.
Toen was het bijna sluitingstijd en ik zag dat ze weg gingen, ik was druk in gesprek met een kennis die ik daar trof.
Ze ging als laatste en ik kon alleen haar maar zien weglopen, ik kon nog snel doei zeggen.
Ik had er achteraan moeten gaan en ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik dat niet heb gedaan, het ging allemaal snel en het was chaotisch.
En nu zit ik hier constant aan haar te denken met een verliefd gevoel, maar niet een leuk gevoel omdat het waarschijnlijk verloren liefde is.
Ik ken haar naam niet, ik weet alleen nog hoe ze eruit ziet, klinkt en hoe knap ze is met een geweldige uitstraling.
Ze leek een accent te hebben wat niet van hier was dus ik vermoed dat het een dagje uit was voor hun en dat ze van ver kwamen.
Ik denk dat ik een foto heb van haar in het pretpark, maar ik kan natuurlijk niet het personeel daar bij langs gaan om te vragen of ze haar kennen en hoe ze heet.. ik zou het wel willen maar ik respecteer (haar) grenzen en wil mezelf ook niet voor lul zetten als iemand die geobsedeerd is.
Dus kan ik haar niet vinden op social media, wat ik wel heb geprobeerd puur op uiterlijk maar dat is niet te doen.
Uiteraard kan ik terug gaan en hopen dat ze er nog een keer zal zijn, wat ik ook een paar keer heb gedaan (vonden mijn kids geweldig natuurlijk!) maar dat moment zal er misschien wel nooit komen.. het is een speld in een hooiberg en afwachten op iets wat waarschijnlijk nooit zal gebeuren.
Dus nu bijna 3 weken verder en ik zit hier vol frustratie, verdriet en een zwaar hopeloos gevoel wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt.
Ik was ook totaal niet op zoek naar de liefde, ik ben een alleenstaande vader en vondt het voor dit moment ook wel prima.
Is er iemand die raad weet? advies?
Ik ging met mijn 2 kinderen naar een pretpark op een rustig tijdstip.
Met dat ik naar binnen loop zie ik haar staan, en ze groet mij meteen met diep oogcontact en een prachtige glimlach. We lijken elkaar meteen aantrekkelijk te vinden. Ik voel mij verrast en meteen erg aangtrokken tot haar.
Even later treffen wij elkaar weer en ik kijk haar na, net op dat moment draait ze zich om en lacht alweer naar mij, soort van goedkeuring leek het wel.
Helaas waren we omringd door kinderen en net toen ik het gesprek wou aanknopen schreeuwt mijn jongste om zijn papa, ik moest er snel heen.
Daarna was zij steeds druk bezig met haar groepje kinderen (ze hadden een feestje) en was ze steeds met 2 andere volwassenen.. niet ideaal om als je al wat verlegen bent, zonder de situatie te kennen maar even een gesprek te beginnen met haar.
Toen was het bijna sluitingstijd en ik zag dat ze weg gingen, ik was druk in gesprek met een kennis die ik daar trof.
Ze ging als laatste en ik kon alleen haar maar zien weglopen, ik kon nog snel doei zeggen.
Ik had er achteraan moeten gaan en ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik dat niet heb gedaan, het ging allemaal snel en het was chaotisch.
En nu zit ik hier constant aan haar te denken met een verliefd gevoel, maar niet een leuk gevoel omdat het waarschijnlijk verloren liefde is.
Ik ken haar naam niet, ik weet alleen nog hoe ze eruit ziet, klinkt en hoe knap ze is met een geweldige uitstraling.
Ze leek een accent te hebben wat niet van hier was dus ik vermoed dat het een dagje uit was voor hun en dat ze van ver kwamen.
Ik denk dat ik een foto heb van haar in het pretpark, maar ik kan natuurlijk niet het personeel daar bij langs gaan om te vragen of ze haar kennen en hoe ze heet.. ik zou het wel willen maar ik respecteer (haar) grenzen en wil mezelf ook niet voor lul zetten als iemand die geobsedeerd is.
Dus kan ik haar niet vinden op social media, wat ik wel heb geprobeerd puur op uiterlijk maar dat is niet te doen.
Uiteraard kan ik terug gaan en hopen dat ze er nog een keer zal zijn, wat ik ook een paar keer heb gedaan (vonden mijn kids geweldig natuurlijk!) maar dat moment zal er misschien wel nooit komen.. het is een speld in een hooiberg en afwachten op iets wat waarschijnlijk nooit zal gebeuren.
Dus nu bijna 3 weken verder en ik zit hier vol frustratie, verdriet en een zwaar hopeloos gevoel wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt.
Ik was ook totaal niet op zoek naar de liefde, ik ben een alleenstaande vader en vondt het voor dit moment ook wel prima.
Is er iemand die raad weet? advies?
Gladiool