Hoe kom ik van deze verliefdheid af?

Hey, jouw verhaal doet me erg aan die van mij denken. We zitten een beetje in hetzelfde schuitje. Ik zit zelf met dezelfde vragen en gigantisch met mijn gevoelens in de knoop.
Mocht je behoefte hebben om erover te praten dan zou ik dat graag doen.

Hoi M,

Dat lijkt me zeker fijn. Misschien kunnen we elkaar wel verder helpen. Zit je toevallig ook op het Viva forum? Omdat er hier weinig reacties kwamen op mijn bericht, heb ik ook daar mijn verhaal geplaatst. In de pijler relaties krijg je hem snel gevonden (mijn username daar is DeDwarrel). Via daar kan je me misschien een privebericht sturen? Dat vind ik wat fijner dan mijn mailadres hier openbaar delen.

Hoi P,
Heel herkenbaar verhaal. Ik zou je graag advies willen geven en heb je verhaal en alle adviezen op het Viva forum ook gelezen en alle rationele antwoorden zijn volstrekt logisch. Het hart denkt er helaas vaak anders over. Tijd kan helend zijn. En als dat niet helpt, jezelf goed de vragen blijven stellen over je huidige relatie en wat je daar mogelijk dan toch meer in mist, dan je beseft. Als het antwoord daarop iedere keer ontkennend is, dan moet je dat helpen je verlangens naar de nieuwe man te laten verminderen.

Ha Caesar,

Het verhaal is voor jou herkenbaar: betekent dat dat de adviezen die je geeft jou geholpen hebben? Heeft tijd bij jou helend gewerkt? En het blijven stellen van die vragen over je relatie aan jezelf?

Ik ga toch even reageren op P. Ik zie dat dit nog altijd levens is.

Ware liefde, wat overkomt je op de gekste/raarste/vreemdste momenten in je leven. Wrm zou je dromen van een leven met iemand anders als je je ware liefde al hebt gevonden. Uit ervaring heeft het rationeel vechten tegen emoties/gevoelens, echt 0,0% kans van slagen. Misschien maak jeje huidige vriend ermee gelukkig. Uiteindelijk zal spijt het blijvende verdriet, z’n tol eisen, de frustraties geuit worden op de vriend die je nu zo gelukkig maakt.. wat je nu probeert te repareren gaat dan over 5/10/20 jaar stuk. Dan heb je en geen vriend en heb je je ware liefde laten gaan. Ik zou je keuzes opnieuw overwegen en daarmee zeg ik niet vreemdgaan. Succes

Hoi Anoniem,

Ik had gehoopt dat het ondertussen niet meer levend zou zijn, maar helaas. Het vermijden van contact lukt me wel nog, dus ondertussen heb ik die nieuwe man al 2 maanden op geen enkele manier gesproken, maar de verliefdheid gaat niet weg. Mijn partner merkt dat; daarom hadden we gisteren een moeilijk gesprek en besloot ik weer te kijken op dit forum op zoek naar lotgenoten. We overwegen nu uit elkaar te gaan. Dat is natuurlijk geen makkelijke stap en kunnen we niet zomaar beslissen. Dat heeft meer tijd nodig. Het doet pijn, omdat ik hem zo waardeer als persoon en ik ook weet hoe goed we het hadden voor heel dit gebeuren. Maar het vechten tegen de emoties, tegen de gevoelens voor die ander lukt inderdaad niet. Ik weet niet wanneer en of ik het de nieuwe man ga laten weten. Hij is ondertussen natuurlijk alweer 2 maanden aan zijn huwelijk aan het werken. Daar wil ik niet opnieuw tussenkomen. Bovendien vind ik dat ik hem niet verdien, aangezien ik hem aanvankelijk 'afgewezen' had doordat ik niet voor hem kon kiezen en zei altijd bij mijn partner te blijven.

Hoi P,
Tijd is wel degelijk helend en twee maanden lijkt lang, maar is nog relatief kort. Ik zeg dat, omdat ik dat zelf zo ook ervaar. In mijn situatie is het heel moeilijk gebleken het contact echt te verbreken (dan is er na een paar weken weer een dag contact en dan weer paar weken geen contact), al lijkt er nu een langere periode contact aan te breken. En dat het een enorme weerslag op je huidige relatie heeft, kan ik ook bevestigen. Enerzijds wordt die sterker, zeker in het begin, anderzijds is het blijvend vertrouwen een lastige (voor de ander). Je bent eerlijk, maar de angst bij de ander dat het gevoel sterker wordt is beknellend. En jij zit - net als ik - met die onvervulde gevoelens. Ik probeer zalf dan te bedenken, dat na de verliefde periode met de ander ook een periode komt van stabiele liefde. En die probeer ik te projecteren op mijn huidige relatie en dan ook de waardering te zoeken voor mn huidige relatie. Het is en blijft een moeilijk proces. En ik weet ook echt niet waar ik dan goed aan doe? Ik lees dat jij nu mogelijk in een volgende fase beland bent. Doe rustig aan en neem geen overhaaste beslissingen. In je eerste bericht las ik zoveel liefde voor je huidige partner! Heel veel succes en sterkte.

Hoi P,
 Je zegt dat je die nieuwe man niet 'verdient'. Dat is natuurlijk onzin. Ik zou wel wachten met contact opnemen tot je volledig uit je huidige relatie bent en je je echt open kan stellen voor hem. Nogmaals sterkte en succes

Ha P,

Hoe staat er nu voor? Je zat in een zeer lastige, onduidelijke en onzekere situatie, is er nu meer rust?

Hoi Caesar,

Heb al lange tijd niet meer gekeken op dit forum, maar zie nu je reactie. Mijn situatie is nog steeds lastig, maar wel duidelijk. Mijn verliefdheid op de ander heeft mijn relatie helaas opgebroken. De afronding van deze relatie gaat moeizaam. Over de praktische zaken kunnen we goed spreken, maar het definitief loslaten van elkaar is niet eenvoudig, hoewel we wel beide voelen dat dit de juiste keuze is en dat we hierin grote stappen maken. Mijn verliefde gevoelens voor de ander zijn nog altijd even sterk. Ik heb hem laten weten wat er speelt en dat ik nog niet klaar ben om het echt met hem te gaan ontdekken. Hij zegt op mij te wachten, maar blijft wel nog in zijn huidige relatie. Ik verwacht er maar niks van en ben me bewust van het feit dat ik deze keuze moest maken vanwege mijn eigen gevoelens en dat zijn gevoelens en daden geen invloed moeten hebben.

Hoe gaat het met jou? Heb jij ondertussen rust?

Hoi P,

Wauw wat een grote stap om je huidige relatie te verbreken!
Maar de enige manier is om alle contact compleet te verbreken, en dan nog kan het voor sommige mensen tot 7 jaar duren..... Het is inderdaad het beste om niks te verwachten, aangezien woorden alleen maar woorden zijn.

Sterkte

Hoi Bas,

Bedankt voor je reactie. Het is inderdaad een grote stap, maar ik kon mijn gevoel niet langer negeren en zag dat de verliefdheid misschien toch ook voortkwam uit wat gemis in de relatie met m'n inmiddels ex. Doordat we nog geen kinderen hadden, voelde ik ook iets meer vrijheid in het maken van deze keuze.

Hoe gaat het met jou, Bas?

Lief dat je er naar vraagt P. Het gaat wel ok. Ben heel hard aan mn best aan het doen voor mn huidige partner en de kids. Waarderen, liefdestaal leren herkennen etc. Zit nog wel altijd met gemixte gevoelens. Hopelijk wil mn partner nog iets meer er samen aan werken, want dat kan ik niet in mn eentje. Tijd zal het leren. Afstand houden van die ander lukt wel, vooral aangezien zij dat ook doet.

En hoe gaat het met jou dan? Voelt het wel beter om niet meer samen te zijn met je ex?

Groetjes

Hoi P,
Het blijft een bijzondere dynamiek. Liefde, verliefdheid, keuzes maken. Ik heb veel respect voor jouw keuze. Mijn verliefdheid blijft me nog achtervolgen, ik heb wel een duidelijk signaal van haar dat zij de keuze heeft gemaakt bij haar vriend te blijven, waarbij ze de verliefde gevoelens die we beiden uitgesproken hadden, uiteindelijk ook ontkende. Dit was voor mij zeer pijnlijk. Haar keuze om bij haar vriend te blijven, daar ben ik verdrietig om, maar ik kan en moet die keuze respecteren. Het ontkennen van alle gevoelens voelde echt als een steek, diep in mijn hart. Maar het hielp mij uiteindelijk wel mijn leven verder op te pakken. Ook al doet het pijn, zit ze vaak in mijn hoofd, toch denk ik verder te kunnen. Ik merk ook dat de liefde voor mijn huidige vriendin ook groot is, groot genoeg. Ik droom soms van een mogelijke manier om bij beiden te kunnen zijn. Ze vullen elkaar naar mijn idee enorm aan. Het is maar een droom. Tijd zorgt voor heling van mijn wond.
Hoe gaat het nu bij jou? Is er inmiddels meer ruimte voor jou om met je nieuwe liefde een start te maken? Kiest hij ook voor jou?

Ik kan me zo vinden in dit verhaal. Ik ben al 3 jaar intens verliefd op iemand, het lijkt niet weg of over te willen gaan. Het is geheel wederzijds, maar het leven staat helaas onze samenzijn niet toe. Soms lukt het om afstand van elkaar te houden en soms lukt dat ook weer niet.

Hoi Bas,

Wat goed dat je zo actief aan je relatie werkt en ondertussen afstand houdt van degene op wie je verliefd bent. Hopelijk brengt dit je geluk en kunnen jij en je partner samen dit achter jullie laten. Gaat het al de goede kant op of blijft het lastig?

Het voelt zeker beter om niet meer met mijn ex samen te zijn. We hebben nog vriendschappelijk contact en voor ons beide voelt dat zo veel beter dan elkaars partner zijn. Hoeveel liefde er ook was tussen ons, uiteindelijk is bevestigd dat het op romantisch vlak niet genoeg was.

Hopelijk gaat het goed met je.

Groetjes

Hoi Caesar,

Het lijkt me erg lastig om van je geliefde te horen dat haar gevoelens niet oprecht waren. Geloof je haar hierin of denk je dat ze dit gezegd heeft als een soort zelfbescherming, zodat ze makkelijker bij haar keuze kan blijven? Wel goed dat je het gebruikt hebt om zelf weer verder te gaan met je leven zonder haar. Voel je nog verliefde gevoelens voor haar of is het enkel denken aan haar? Hopelijk kun je dit snel nog verder achter je laten.

Mijn geliefde heeft ook voor mij gekozen. Vanwege zijn kinderen was het iets lastiger voor hem om alles netjes af te ronden, maar dat is wel gebeurd en nu kunnen we voorzichtig samen zijn (we proberen het niet te overhaasten). Uiteindelijk bleek het feit dat ik de keuze voor hem had gemaakt voor hem een teken dat hij toch echt voor mij wilde kiezen. Ik ben dus intens blij dat ik dat risico heb durven nemen.

Hoi anoniem,

Wat houdt je tegen om toch voor je geliefde te kiezen?

Hoi P.
Wat dapper dat je de keuze gemaakt hebt. Ik ben inmiddels ook ruim 3 jaar verliefd op een ander, maar ook al heel lang samen en kinderen. De gedachte om bij mijn huidige partner weg te gaan maakt me heel bang en verdrietig. Toch blijf ik verlangen naar de ander. Het breekt me op. Hij is getrouwd en de mannen (en zijn vrouw) kennen elkaar goed, wat het extra moeilijk maakt. De gevoelens zijn wederzijds. We proberen elkaar te ontwijken maar als we elkaar zien weet ik dat het nog steeds speelt, het gevoel wordt niet minder.

Hoi P,
Ik weet niet wat ik wel of niet moet geloven van de woorden die ze schreef. Als ze volledig gemeend zijn, dan ben ik duidelijk bedrogen al die tijd en komt haar gedrag wat narcistisch over, als ze niet gemeend zijn, maar meer uit zelfbescherming geschreven, dan ben ik teleurgesteld in haar beeld van mij. Eerlijkheid en vertrouwen was juist de sleutel tot de diepgang in ons contact, hou dat stuk dan in ieder geval vast zou ik denken. Het schaden van dat vertrouwen in onze omgang, zorgt voor verdere twijfel. Er is geen nieuw contact geweest, ik verwacht dat ook niet. Langzaam kom ik tot mezelf en voor mij is goed zo.
Nogmaals dapper van de stap die jij hebt gezet. En ook bijzonder dat je trouw blijft aan dit forum, ondanks dat het voor jou niet meer actueel is.
Groetjes,

Hoi Eef,

Wat heftig dat die gevoelens al zo lang spelen en dat jullie elkaar soms toch tegen blijven komen. Je zegt dat de gevoelens wederzijds zijn. Betekent dat dat jullie die gevoelens een keer uitgesproken hebben naar elkaar? En is je huidige partner op de hoogte? Denk je dat het je gaat lukken om vol te houden niet toe te geven aan je gevoelens? Of is er al sprake van overspel geweest? Het lijkt mij een lastige situatie en ik wens je heel veel sterkte! Ik hoop voor je dat de gevoelens ooit zullen afzwakken of dat er misschien een optie is dat je zonder je partner te kwetsen toch toe kan geven aan je verliefde gevoelens (soort open relatie) als je dat zou willen.

Hoi Caesar,

Hoewel je situatie niet prettig klinkt, lijk je er nuchter in te staan. Dat is bewonderenswaardig. Als mijn partner me had afgewezen en zijn gevoelens had ontkend, was ik daar waarschijnlijk zeer lange tijd erg emotioneel door geworden. Maar ik kan me ook voorstellen dat door zoiets het 'roze randje' eraf wordt gehaald en verliefde gevoelens (en daardoor ook het verdriet) afnemen.

Je hebt gelijk dat het forum in principe niet meer relevant is voor me, want 'de ander' is nu natuurlijk mijn volwaardige partner. Toch vind ik het fijn af en toe terug te gaan naar dit forum. Er zijn natuurlijk ook in deze nieuwe relatie lastige momenten, bijvoorbeeld wanneer mijn partner zaken met zijn ex moet regelen. Ik heb een nieuwe bewondering gekregen voor de complexiteit van liefde. Als ik hier lees hoeveel mensen te maken hebben met een verliefdheid terwijl ze in een relatie zitten en hoe lang ze daar soms mee rondlopen, ben ik heel blij dat ik relatief snel de knoop heb kunnen doorhakken. Hoewel mijn realiteit me altijd veel bevestiging geeft dat ik de juiste keuze heb gemaakt, is het prettig om via dit forum op lastigere momenten als het ware een extra bevestiging te krijgen. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat ik vind dat iedereen moet toegeven aan zijn/haar gevoelens voor de ander, want dat hangt echt maar net van de situatie af of dat de juiste keuze is, maar ik word door verhalen hier wel weer extra bewust van hoe intens mijn verliefdheid is en hoe blij ik ben dat ik daar nu volledig aan toe kan geven. Voor jou is het forum zo te lezen ook niet meer relevant, dus misschien herken je dit gevoel wel, maar dan dat het voor jou bevestigt dat het oké is dat je verliefdheid voor een ander gevoeld hebt en dat dat niks zegt over hoe fijn je huidige relatie is?