Tips bij scheiden - uit elkaar gaan

Niets menselijks is ons vreemd. Als we gekwetst worden, kunnen we uit bescherming soms in strijd terecht komen. Zowel verdedigend als aanvallend (ter verdediging).

 

Bij een scheiding zijn er veel verschillende partijen die zich gekwetst voelen. Jij zelf, je ex partner, je kinderen, je familie, je ex schoonfamilie, vrienden en andere nauw betrokkenen. Dit kan de strijd doen oplaaien.

De eerste stap is te zien dat mensen zich gekwetst voelen. Kijk met mildheid naar hoe de gekwetste zichzelf uit.

Deze stap is ontzettend moeilijk om te nemen. Wil je hier hulp bij, voor jezelf, je partner, je gezin, je omgeving? Spreek hier dan over met een relatie en gezinstherapeut. Zij kunnen jullie ondersteunen bij het verlies gedeelte van een scheiding. En je begeleiden bij jullie ontkoppeling.

Scheiden kan een grote stap zijn, mensen kunnen soms bij elkaar blijven voor de kinderen. Dit kan voor een poosje goed zijn als de relatie ook weer gaat verbeteren.

 

Als jullie merken dat dit in mineur blijft, bedenk dan dat kinderen ook niet gebaat zijn bij ouders die steeds in spanning leven.

 

Een scheiding kan ook opluchting betekenen voor diegene die met deze situatie worden geconfronteerd.

Ook als je zeker weet dat je wil gaan scheiden is het raadzaam om samen een relatietherapeut op te zoeken. Onderliggende oorzaken bespreekbaar maken, verwijten leren omzetten in verlangen uitspreken.

 

En samen leren rouwen om het failliet van je huwelijk wat ooit zo mooi begon. Het aangaan van deze gesprekken kan een nieuwe verbinding tot stand brengen en komt uiteindelijk de kinderen ten goede.

Heb je last van de gevolgen van een echtscheiding en kom je er zelf niet meer uit? Een relatietherapeut kan je dan verder helpen.

Scheiden doet pijn, er is verdriet en rouw. Boosheid ook. Een mooi boek om stil te staan bij het bewuste scheidingsproces, is deze van Woodward. Het bespreekt hoe scheiding een proces is waarbij beide partijen beseffen dat ze een rol hebben gespeeld, maar vooral: stil willen staan bij een manier van met elkaar omgaan in de toekomst. Een manier die werkt zodat het voor de kinderen ook werkt. Woodward heeft een 5 stappen plan ontwikkeld. De moeite waard om stil te staan bij het proces dat jullie nu te gaan hebben.

Lang en gelukkig uit elkaar – Katherine Woodward Thomas

Aanrader. En als jullie begeleiding kunnen gebruiken bij een zachtere manier van omgaan met elkaar, voor jezelf en voor de kinderen, neem dan gerust contact met mij op.

Scheiden voor beiden

Uit elkaar gaan is niet niks. Wat voor een relatie je ook had, je dromen en verlangens gingen vast over samen, over verbinding en over de toekomst.

 

De toekomst voor jullie samen valt in duigen wanneer er sprake is van een scheiding. Dat is een pijnlijk proces, zelfs als je degene bent die besluit om uit de relatie te stappen.

 

Het is goed je te beseffen dat er rouw zal volgen op het afscheid. Een periode van scheiden betekent afscheid nemen van je toekomstbeeld. Wanneer het je zwaar valt om met deze rouw om te gaan, schroom dan niet om er hulp bij te vragen.

Verschillende mensen met verschillende timing

Ieder mens heeft een eigen manier om afscheid nemen van een leven. Ieder rouwt op een eigen tempo, op een eigen manier, met een eigen gezicht.

Ook bij het afscheid van jullie leven samen, zullen jullie net als in de relatie, verschillende emoties tonen. In jullie relatie konden jullie elkaar al niet veranderen. Bij een echtscheiding ook niet.

Laat het zijn. Ben mild. Trek een grens. Ga verder. Dit is hoe jullie rouwen. Soms tegen beter weten in.

Elke scheiding heeft een eigen karakter, even verschillend als jullie die de relatie ooit aangegaan zijn.

 

De grote overeenkomsten bij scheiding zijn echter bijna altijd dat er pijn, verwarring en teleurstelling in het spel zijn. Meestal is het voor ons mensen een grote klus om anderen, onze partner, niet verantwoordelijk te maken voor deze negatieve gevoelens. Het is maar al te gemakkelijk om onszelf te ervaren als het slachtoffer van de tekortkomingen en het falen van de ander(en).

Je kunt bij een scheiding enorm aan persoonlijke kracht en ontwikkeling winnen door te handelen vanuit het inzicht dat jullie –beiden- verantwoordelijk zijn/waren voor het welzijn van de relatie.

 

Een relatie begint al bij de partnerkeuze. Doordat jouw partner zich nadien laat zien van een kant waar je uiteindelijk niet meer verder kunt of wilt, confronteert je in de kern altijd met een levensthema. Dit thema is weliswaar in je relatie naar voren gekomen, maar is desondanks strikt persoonlijk.

 

Het is altijd een herhaling van wat je ervaren hebt in vroege fases van je leven in relatie met de personen waarvan je toen afhankelijk was.

Velen van ons hebben zich in onze jonge jaren verwaarloosd, alleen, bekneld, niet gerespecteerd of zelfs gedwongen gevoeld. In onze partnerrelatie zoeken we deze ervaringen onbewust weer op omdat we ermee in het reine willen komen.

Misschien lijkt je partner ‘de dader’ en zijn er diverse ervaringen die je hierin gelijk geven. Wanneer je gaat begrijpen dat jouw ervaringen desondanks jouw eigendom zijn, maak je jezelf werkelijk vrij van het negatieve patroon wat je in je partnerrelatie terug vond, maar wat haar oorsprong in jezelf heeft.

 

Hiermee (met hulp) aan de slag gaan brengt je de vrijheid die een eventuele volgende relatie naar een nieuw niveau van kwaliteit brengt.

Relatietherapie is ook zeer effectief bij een echtscheiding.

Hoe ga je uit elkaar, hoe kun je respectvol met elkaar omgaan, het maken van afspraken met name voor de kinderen.

Relatietherapie biedt inzicht in hoe je tot elkaar verhoudt en blijft verhouden, ook na de relatie.

De partner relatie stopt maar de ouder relatie blijft altijd bestaan. Kinderen hebben het nodig dat de ouders goed met elkaar overweg kunnen, als dat niet zo is zullen kinderen hier op lange of korte termijn schade aan ondervinden.

Als je gaat scheiden en jullie hebben kinderen is Scheidingstherapie bijna een must. Wat is een goede ouder relatie? Wat hebben de kinderen nodig? Hoe kun je zorgen dat het de kinderen goed gaat en hoe kun je de relatieproblemen los zien van de ouderrelatie.

Traject: Scheiden of Blijven?

Heel vaak zitten stellen die problemen in de relatie ervaren, langdurig te te worstelen met de vraag of ze nou beter kunnen scheiden of blijven.

 

Ik werk met een traject Scheiden of Blijven, waarbij ik in een vijftal sessies, stellen een set indringende en confronterende vragen voorleg die helderheid kunnen verschaffen over deze vraag. Tevens kan ik je helpen met het vervolgtraject of je nu besluit te scheiden of te blijven.

 

Ik werk samen met mediators en ben zelf als relatietherapeut ook opgeleid als mediator.

Als je merkt dat mensen in een vechtscheiding terecht komen, laat hen dan weten dat zij elkaar en de kinderen emotioneel aan het mishandelen zijn.

 

Er bestaat een uitstekend hulpverleningstraject voor kinderen en ouders die in een vechtscheiding verkeren. Dit programma heet "kinderen uit de knel". Probeer goed voor uzelf en voor uw kinderen te zorgen, grijp de aangeboden hulp aan met beide handen!

Het klinkt misschien raar, maar een scheiding is misschien niet altijd alleen maar naar en slecht. Het kan voor alle leden van het gezin ook iets opleveren, misschien wel opluchting. Een vader kan bijvoorbeeld zijn rol weer opnieuw inkleuren. De kinderen vinden het vaak niet leuk, maar kunnen ook weer hun draai op den duur vinden. Er zijn altijd twee kanten van de medaille. De sleutel? Stilstaan en praten. Stilstaan bij de pijn en het verlies. En daarna weer voorzichtig kijken naar de toekomst.

Om een scheiding af te ronden, richt ik mij op een positieve samenwerking, vooral als er kinderen in het spel zijn. Belangrijk is om met elkaar duidelijke afspraken te maken over hoe jullie in de toekomst met elkaar omgaan en met de kinderen. Het praten over deze doelen kan helpen om de scheiding minder conflictueus te maken.

Om een scheiding op een positieve manier af te ronden tijdens relatietherapie focus ik mij op een onderlinge respectvolle communicatie en afsluiting. Ik creëer een veilige ruimte waar beide partners zijn of haar gevoelens en perspectieven kan delen. We kunnen misverstanden ophelderen om zo de lucht te klaren, zonder naar elkaar te wijzen. We richten ons op het afsluiten van de relatie vanuit wederzijds begrip en acceptatie.

Eén ding staat vast -ook bij scheidingen- ontkomen we niet aan de grote invloed van wij als ouders. Want zelfs al zijn kinderen allang uit huis en eigen wegen ingeslagen, ze houden toch rekening met de belangen en verwachtingen van jullie (ouders).

Dat alles heeft te maken met een van de belangrijkste drijfveren in menselijke relaties: loyaliteit.
In het volwassen leven kan die loyaliteit alsnog gaan wringen, omdat je je door bepaalde ervaringen, nooit volledig vrij hebt kunnen ontwikkelen. Dat wordt ook wel parentificatie genoemd..

4 soorten parentificatie

1. De zorgzamen

Zorgzame kinderen voorzien in de behoefte aan zorg van hun ouders. Ze redderen, steunen en bemoedigen, zijn meegaand en braaf. Ze krijgen geen kans om hun eigen behoeften te leren kennen, laat staan die te bespreken.

Over zichzelf praten geeft hun het gevoel lastig of egoïstisch te zijn. Het tragische is bovendien dat ze meestal met al hun zorg en loyaliteit hun ouders niet gelukkig kunnen maken, wat depressies en gevoelens van incompetentie tot gevolg kan hebben.

2. De eeuwige kind-kinderen

De tegenpool van de zorgzame is het kind dat kind moet blijven; dat voorziet in de behoefte van de ouder om te zorgen. Dit zijn vaak jongste kinderen, nakomertjes of gehandicapte kinderen, die klein en afhankelijk gehouden worden omdat de ouders zich vastklampen aan hun belangrijke zorgrol.

Kamphuis noemt het passieve parentificatie en volgens sommige psychologen is dit de ergste vorm. Want als je geen autonomie mag ontwikkelen van je ouders, leer je niet om zelf verantwoordelijkheid of initiatief te nemen, je kunt niet met teleurstellingen omgaan. Daarvan heb je de rest van je leven zelf het meeste last.

3. De perfecte kinderen

De derde groep die psycholoog Kamphuis beschrijft, is die van het perfecte kind. Het heeft veel weg van het ‘narcistisch bezette’ kind waarover de Zwitserse psychiater Alice Miller schreef in haar beroemde boek Het drama van het begaafde kind: het probeert de verwachtingen en dromen van de ouder waar te maken. Zo’n kind doet het doorgaans heel goed en krijgt ook veel lof van de ouders.
Dit patroon ontstaat al op heel jonge leeftijd, schrijft Kamphuis, en daardoor zijn deze kinderen zich vaak niet bewust van hun eigen verlangens. Ze denken dat ze zelf gekozen hebben, terwijl in werkelijkheid de wensen van de ouders grote invloed hadden.

Een ander probleem is dat minder perfecte eigenschappen niet gewenst zijn en dat leidt vaak tot faalangst: ‘Als ze me echt zouden kennen, zouden ze niet van me houden.’
In extreme gevallen geeft het problemen met intimiteit, want ze durven zich niet kwetsbaar op te stellen. Ze zien zichzelf voortdurend door de ogen van een ander en veroordelen zichzelf streng. Stress en psychosomatische klachten liggen op de loer.

4. De zwarte schapen

Verrassend genoeg noemt Kamphuis ook de tegenhanger van het perfecte kind – het zwarte schaap – geparentificeerd. Zwarte schapen en zondebokken leiden namelijk de spanningen binnen een gezin af naar zichzelf.
‘Uit angst dat een van zijn ouders het gezin zal verlaten, “kiest” het geparentificeerde kind ervoor om zich de schuld te laten toeschuiven. Dat ‘kiezen’ is uiteraard geen bewust proces. Het offer van het kind wordt slechts zelden herkend, integendeel: vaak worden de relatieproblemen tussen de ouders toegeschreven aan het probleemgedrag van het kind.

Zondebokken nemen ogenschijnlijk afstand van hun ouders door precies het tegenovergestelde te doen als wat er van hen verwacht wordt. Noch zwarte schapen, noch zondebokken hebben zich losgemaakt van de verlangens van hun ouders. Vaak blijven ze zich als volwassene een buitenstaander voelen, wantrouwig en angstig voor afwijzing.

Er is natuurlijk overlap tussen de groepen; je kunt zorgzaam en perfect tegelijk zijn. En je kunt ook van de ene rol in de andere vallen: van ‘perfect kind’ eerst ‘zondebok’ worden, voordat je jezelf wordt.

Belangrijk om hier bewust van te zijn en wellicht iets mee te doen m.b.v. een kundig begeleider.

Als jullie hebben besloten uit elkaar te gaan kan dat op verschillende manieren: in gezamenlijk overleg, of door de beslissing van een van jullie. Als de beslissing is genomen begint een nieuw hoofdstuk in je leven. Vaak loopt het verwerkingsproces bij beide partners niet hetzelfde. Dit zorgt voor moeilijkheden in communicatie en vooral als er kinderen in het spel zijn zul je een nieuwe manier van communicatie moeten vinden. Samen met alle emotie wordt dit een rollercoaster waar het moeilijk is om emotie los te zien van een neutrale manier van communicatie.

Zorg voor iemand in je omgeving waar je zonder zorgen al je emoties kan uiten, bijvoorbeeld een vriendin, psycholoog of familie.

Probeer op een zakelijke manier te communiceren met je ex als het gaat over bv de kinderen. Ga niet in gesprek, maar schrijf het in een mail, verstuur die niet direct maar lees hem nog een paar maal na.
Lukt het niet om jullie emoties los te koppelen van de communicatie zoek hulp, relatietherapie kan hier goed bij helpen.

Maar vooral een nieuw begin: doe de dingen die je ex niet leuk vond, ga op vakantie. Vind mensen met dezelfde ervaring.

Vaak zijn de redenen om te willen scheiden plotseling ontstaan. Door een bepaalde aanleiding realiseert een van de partners zich dat er in deze relatie geen toekomst meer zit. Dit inzicht kan in een flits gebeuren maar de nasleep ervan kan maanden en soms wel jaren duren. Het is goed om je dit te realiseren. Je kunt op deze manier tijd inbouwen om allebei aan de nieuwe situatie te wennen. Wanneer je tijd inruimt om samen te kijken naar gewenste oplossingen, kan het stof van de eerste paniek wat zakken en is er vaak veel meer mogelijk dan in het begin zo leek.

Bij elkaar blijven voor de kinderen? Nooit doen!

Kinderen leren van jullie het voorbeeld hoe het is om lief te hebben, om samen te zijn en zien jullie als voorbeeld hoe lief te hebben.

Als jullie, liefdeloos, samen blijven is dat ook het voorbeeld wat jullie onbewust de kinderen geven voor hun eigen toekomst. Als het niet meer werkt tussen jullie is scheiden echt geen falen.

Een mevrouw stond op het punt na haar vakantie de relatie te verbreken. Ze had zich er enorm op verheugd zeker omdat ze ervoor hadden moeten sparen. Ze hadden het niet breed. Maar eenmaal in de auto begon het zoontje van haar vriend al te zeuren: hij wilde dat ze er al waren, hij wilde een ijsje, hij had honger, hij had dorst, etc.

Kinderen kunnen zeuren….
De twee kinderen van mevrouw waren heel anders, rustig en stil zaten ze zonder te zeuren, te mopperen en te ruziën in de auto. Uiteindelijk ging vriendin maar naast haar kinderen zitten en mocht het lastige zoontje voorin in de hoop van het gezeur af te zijn. Het hielp echter niet. Hij moest telkens wat hebben bij de volgende stop. En daarna begon het gezeur weer…..

Zwijgen of niet
Mevrouw had gezwegen om de vakantie niet te bederven. Tijdens de eerste twee dagen op de camping hield ze zich ook nog in. Maar ondertussen had zijn zoon al van alles gekregen, dingen die zij haar kinderen zelden gaf en ook niet kón geven. De verschillen waren groot en eigenlijk ook onnodig.

Dat verwende joch
Toen uiteindelijk de bom barstte en zij het niet meer kon inhouden viel ze tegen haar vriend uit: “potverdorie, dat verwende rotjoch krijgt steeds zijn zin”. Ze kregen ruzie en de volgende dag dacht ze er zelfs over om met haar kinderen te vertrekken. Maar dat kost ook weer zoveel extra geld…..

Uitzingen
Ze besloot de vakantie maar uit te zingen. Haar boze uitval had er wel toe geleid dat zoontje wat minder verwend werd en zelfs af en toe een “nee” te horen kreeg. Maar meestal werd een “nee” alsnog een “ja” als het joch maar lang genoeg zeurde. Mevrouw was opgelucht geweest toen de vakantie voorbij was.
Voorkómen van vakantieproblemen is niet gemakkelijk, maar als je weet dat je partner geen nee kan zeggen, dan is een gezamenlijke vakantie misschien niet verstandig.
En de relatie verbreken is niet persé nodig, eraan werken wel! Dat is wat ze nu gaan doen.

Te vaak hoor ik in de praktijk van volwassenen die vroeger als kind een scheiding hebben meegemaakt, dat toen pappa of mamma een nieuwe partner hadden, zij in een keer niet meer zo belangrijk waren.

Het is belangrijk om je kinderen niet nog een keer door een 'scheiding' heen te laten gaan als je een nieuwe partner krijgt. Blijf een goede relatie met je kinderen houden en laat ze merken dat ze nog steeds bovenaan jouw prioriteitenlijstje staan! Het voorkomt een hoop psychische problemen later bij hen.

Een scheiding brengt een rouwproces met zich mee. Rouwen is immers het aanpassen na een grote verandering. En scheiden is niet voor niks een van de grootste life events die een mens kan meemaken.
Of het nu je keus is of niet om die knoop door te hakken en een scheiding in te zetten, bij beide partners is sprake van een afscheid, van een rouwproces. Als je van elkaar kunt zien dat dat zo is, en dat ieder dat op zijn eigen manier verwerkt, kun je elkaar misschien wat ruimte hierin gunnen. Mensen in rouw zijn immers altijd gevoeliger en conflicten liggen op de loer.
Kunnen jullie met elkaar dit proces aankijken? De relatie goed afronden zodat je daarna ieder je eigen weg kunt gaan?

Scheiding een zegen? Je leven gaat helemaal overhoop, je komt in een emotionele rollercoaster en niets is meer zoals het was. Als het stof dan weer is neergedaald, komt er een moment waarop je ruimte krijgt. Het mooie van scheiden is is dat je de kans krijgt om dingen anders te gaan doen. Wat zou jij bv anders willen gaan doen? Hoe wil jij je leven nu inrichten, meer vanuit jezelf? Dat begint met terugkijken: welke boodschappen heb jij in je leven mee gekregen? En in welke wil jij veranderingen aanbrengen?

Overweeg ook tijdens een scheiding een relatietherapeut in te zetten. Niet met als doel de relatie te redden of bij elkaar blijven maar communicatie en goede afronding.

Hoe moeilijk ook tijdens een echtscheiding en zeker als je samen ouders blijft van een kind of kinderen. Er zijn zoveel valkuilen en rode vlaggen dat je enorm gefrustreerd kunt raken.
Het doel is niet om het voor elkaar nog lastiger te maken en te blijven vechten. Het doel is goede communicatie zodat er rust kan komen voor alle partijen, zodat wonden kunnen helen.
Probeer te praten met elkaar in het hier en nu, wat het onderwerp ook is. Zo voorkom je dat je in oude problemen blijft ronddraaien waar jullie zo verschillend over denken dat jullie er toch niet uit gaan komen. Kijk naar nu en de toekomst en probeer het verleden zoveel mogelijk buiten de communicatie te houden.

Scheiden is geen falen.

Wanner je relatie echt niet meer werkt en ook je relatietherapie niet voldoende doorslag gegeven heeft is soms de beste optie om gewoon te gaan scheiden.

Dat is niet falen, dat is kiezen voor jezelf en je eventuele kinderen.

Zoek wel een goede mediator die jullie in dit proces gaat helpen.

Twijfel je nog of je wil gaan voor die echtscheiding? Alles in jou roept dat het anders moet, maar je weet ook dat je het je wat gaat kosten. Ik heb vele malen meegemaakt dat stellen tijdens het eerste gesprek aangaven dat dit de laatste strohalm was en ze op het punt stonden te scheiden. Maar dat iets in hen nog zei: "geef het een laatste kans". Wat ik die keren meegemaakte en gevoeld heb is dat onder de laag van gekwetstheid nog liefde zat. Wanneer ik het stel kon helpen daar contact mee te maken en dat ook uit te spreken naar elkaar ontstond er weer hoop. Elke keer dacht ik weer hoe hoopvol het zou zijn wanneer elke stel deze laatste strohalm met beide handen zou aannemen. Een goede relatietherapeut kijkt niet alleen naar de inhoud van het probleem, maar gaat met jullie op zoek naar wat er nog over is van jullie liefde voor elkaar. Zo vaak kom je daar niet meer bij omdat alle energie opgaat naar 'het probleem'. Juist daar even bij wegblijven en elkaar weer in de ogen kijken en uitspreken wat er allemaal leeft , zonder verwijt, kan zoveel opleveren. Ga voor die laatste kans!

Vaders hebben niet om stiefvaders gevraagd, moeders niet om stiefmoeders. Meestal zitten zij niet op elkaar te wachten. Er is sprake van een opgedrongen relatie die zich binnen dringen in de intimiteit van het gezinsleven. Emoties kunnen daardoor extra snel oplopen. Om welke relatievormen gaat het en met welke emoties gaan zij gepaard? En wat maakt dat deze relaties zo vatbaar zijn voor allerlei conflicten?

Loyaliteit van kinderen naar ouders en stiefouders
Loyaliteit is een verbondenheid die zich uit in trouw willen zijn aan verbintenissen die belangrijk zijn. Het is een gevoelsverbondenheid waaraan eigen identiteit en een wij gevoel ontleent wordt. Loyaliteit tussen ouders en kind is onomkeerbaar en onvervangbaar. Loyaliteit tussen stiefouders en stiefkind moet groeien door de jaren heen

Het is onvermijdelijk dat na de geboorte van kinderen de romantische relatie tussen jullie zal veranderen. Helaas betekent dat vaak dat de relatie spannender en minder liefdevol is.

Je bent onvermijdelijk meer gefocust op de zorg voor de kinderen. Je hebt een nieuwe fulltime baan (ouderschap) gekregen bovenop je toch al drukke leven en zo is het dat de romantische kant van het leven een plaats op de achtergrond krijgt.

Pas als we beseffen hoeveel we die liefdevolle, intieme en veilige verbinding met onze partner nodig hebben, wordt duidelijk wat we missen.

Vind de moed om je romantische band weer op te eisen zodra je je realiseert dat deze is verwaarloosd. Vraag wat je nodig hebt en maak verbinding met wat je partner nodig heeft.

Keuzes maken in het leven waar we later spijt van hebben. Meer dan eens hoor ik onderstaande uitlatingen tijdens individuele therapie bij mij in de praktijk.
- Het had niet gehoeven, wat een gemis.
- Ik had het anders moeten doen.
- Nu pas zie ik in wat ik heb aangericht.
- Hoe kan ik dit voorkomen in een volgende relatie?
Soms zijn we verdwaald in onze eigen emoties en drukken we onbewust de pijn opzij. Bang om werkelijk te voelen. En juist daar zit de heling om weer bij jezelf te komen en open te staan voor nieuw geluk.

Weet je nog? Het plezier, de liefde en het verwachtingsvolle rondom en na de dag dat jullie samen gingen wonen of gingen trouwen?

Als de relatie strandt, staat dat haaks op die mooie periode. De teleurstelling, het verdriet en de wanhoop kunnen omslaan in boosheid. En ja, dan richten we onze boosheid vaak op de ander. Probeer te zien dat de ander ook teleurgesteld, verdrietig en wanhopig of machteloos is.

Praat met anderen over je boosheid. Wandel, sport of doe iets waardoor jij je boosheid kunt kanaliseren.

Uit elkaar gaan is al verdrietig genoeg. Voorkom dat je boosheid het nog verdrietiger maakt.

Het boek van Riekje Boswijk-Hummel, Afscheid nemen met als ondertitel loslaten wat je dierbaar is geeft je helderheid, nieuwe inzichten, houvast, troost, hoop en hulp.

Neem af en toe even pauze van alle ruzies, het geregel, de angsten en onzekerheid.
Ga bewust wandelen door de natuur, lees een boek, luister naar vrolijke muziek, ....

Een rouwproces na scheiding kan heftig zijn. Pijn, ongeloof, verdriet, verdoofd voelen. Slecht slapen, buikpijn, en de wens om alles terug te kunnen draaien: zeg me dat het niet zo is.

Niet simpel soms om de draad van je eigen leven weer te leren oppakken. Zoek hulp, praat erover. Met vrienden, met familie, of met een therapeut. Het gebruiken van een slaapmedicatie of antidepressiva kan tijdelijk helpen, maar depressief ben je omdat je verdriet hebt. En dat is een ander proces.

Je komt erdoorheen, je hoeft het niet alleen te doen. Troostrijke, intelligente boekjes worden geschreven door Toon Tellegen, voor wie ervan houdt . "Ik zal altijd" is zo'n pareltje waar je wellicht wat aan hebt, zodat je je verdriet beter leert verstaan.

HOE VERTELLEN WE HET DE KINDEREN?

Kinderen zijn 100% loyaal aan ouders en betrekken de scheiding vaak op zichzelf. Ze voelen zich zelfs verantwoordelijk voor wat er allemaal speelt in hun jonge leven. Ze denken diep na over de oorzaak en lopen vaak in stilte met gedachtes rond die voor het kind te zwaar zijn. De één doet dit in stilte, de ander vertoont onverklaarbaar gedrag, zijn aanhankelijker of zoeken continue bevestiging. Wellicht één van de moeilijkste gesprekken die jullie moeten voeren, maar hoe doe je dat? De manier waarop jullie de kinderen gaan vertellen dat papa en mama gaan scheiden is hierbij essentieel. Wat belangrijk is dat jullie als volwassenen de scheiding op een kindvriendelijke manier uitleggen en daarbij benadrukken dat zij niet de oorzaak zijn. Om het begrijpend en visueel te maken is het mooi om onderstaand verhaal voor te lezen. Zo sluit het aan bij de beleving van het kind.

Elise de Zeeschildpad en Bram De Landschildpad
"Dit verhaal is niet zomaar een verhaal. Dit is het verhaal van Elise de zeeschildpad en Bram de landschildpad die verliefd werden op elkaar. Het bijzondere is dat zeeschildpadden leven in de zee en landschildpadden op het land.

Hebben jij en je partner kinderen, dan dien je bij scheiding samen een ouderschapsplan op te stellen.

Een tip om niet te verzanden in je verdriet of boosheid jegens je ex-partner is om in je ouderrol te stappen. Alle beslissingen die jullie maken voor de afspraken omtrent de kinderen, doe je vanuit je ouderrol. De liefde voor de kinderen is daarin leidend en de boosheid, het verdriet, frustratie, noem maar op, naar je ex-partner parkeer je tijdens de gesprekken over de kinderen.

Jullie houden allebei zielsveel van de kinderen. De pijn van de scheiding gaat meestal ook over het verdriet van de kinderen. Gun het jezelf en vooral de kinderen om de afspraken samen vanuit de ouderrol, vanuit de liefde voor hen, te maken.

Wanneer de scheiding en het proces dat je doorgaat je veel verdriet doet, je frustreert en of boos maakt, is de kans groot dat de beslissingen die je neemt gestuurd worden door je emoties. Het is helemaal niet vreemd als een scheiding je leven op z'n kop zet en je het even niet meer weet. Een scheiding is vaak gewoon te pijnlijk voor woorden.

Maar er komt een moment dat je door je verdriet, boosheid en teleurstelling heen bent en je weer naar de toekomst kunt kijken. Dan is het fijn als je tevreden bent met de beslissingen die jij en je ex-partner omtrent de scheiding hebben gemaakt.

Vraag je daarom tijdens de gesprekken over de scheiding af: 'Laat ik mij nu leiden door mijn verdriet en boosheid (door mijn emoties) of kan ik die even parkeren om heel helder na te denken over wat en hoe ik echt de zaken wil regelen? Reageer ik op voorstellen van mijn ex, mediator of advocaat vanuit mijn emoties of kan ik nu 'zakelijk' nadenken?

Om je emoties niet leidend te laten zijn bij het regelen van de scheiding, maak je meer kans om de juiste beslissingen voor de lange termijn te nemen.

Het is niet raar om bij elkaar te blijven voor de kinderen. Het kan de beste keuze zijn. Een scheiding is heel ingrijpend voor kinderen. Mogelijk wil je hun veilige basis niet verstoren. Er zijn meer mensen die het doen, alleen zul je hen er niet snel over horen praten. Het lijkt soms of iedereen vindt dat je uit elkaar moet gaan als de liefde 'op' is. Wanneer jullie thuis een redelijk vredige sfeer hebben en iedereen zichzelf kan zijn, kan bij elkaar blijven in het belang van de kinderen een goede optie zijn om te overwegen. Bedenk dan voor hoeveel jaar je dit nog wilt. Ondertussen kun je alvast werken aan een goede financiële basis. En natuurlijk kun je deze beslissing elk jaar of half jaar her overwegen. Belangrijk is dat je zelf als ouders goed in je vel zit.

Scheiden gaat niet over één nacht ijs. Het doet pijn en zo was de relatie niet bedoeld te eindigen. Bedenk je goed of je vlucht uit wat er tussen jullie samen speelt, of dat een scheiding het probleem zal oplossen? Dit klinkt heel logisch en toch is het onderscheid soms lastig in te zien als je er middenin zit.

Bezoek een relatietherapeut om op dit vraagstuk met elkaar in te zoomen.

RELATIE THERAPIE WERKT!
Wees dapper en red je relatie met relatietherapie. Jullie kunnen altijd nog uit elkaar gaan. Maar als je nu investeert om erachter te komen wat jullie kunnen doen om WEL bij elkaar te blijven, daar hebben jullie plezier van voor de rest van je leven. RELATIE THERAPIE kan jullie helpen.

Dit is makkelijk opgeschreven maar zeker niet makkelijk te doen. Zeker als jullie al langer hiermee worstelen. Relatietherapie kan jullie helpen om het gesprek weer op te pakken. Jullie hoeven het niet alleen te doen!

Er zijn 2 soorten mediators;

De advocaat-achtige: Dit zijn vrij zakelijke mensen die vooral bemiddelen in de financiële zaken en afspraken juist op papier zetten, om zo een goed convenant aan te bieden aan de rechter. Deze mediators laten het uitvechten over het algemeen aan jullie zelf over en leggen vrij zakelijk voor waar een ieder recht op heeft.

De psycholoog-achtige: De tweede soort zijn echte bemiddelaars die nog erg op het onderhandelende en bemiddelende stuk zitten, die proberen met goed overleg en geven-en-nemen tot een goede verdeling te komen voor beiden.

Mediation is erg duur! Als je denkt dat jullie nog veel onderling te bespreken hebben voordat je dingen wil gaan vastleggen, maar daar best een derde bij willen om de sfeer goed te houden en niet in ruzie te belanden, dan kan je ook bij sommige coaches of relatietherapeuten terecht Deze zijn heel veel goedkoper dan de mediator en komen met jullie samen tot dezelfde onderhandeling. Daarna zijn vaak enkele gesprekken bij de (dure)mediator voldoende om de boel goed vast te leggen.

Bedenk wat de relatie je heeft opgeleverd op een positieve manier.

Elke relatie heeft je ook iets moois gebracht, ook als de relatie niet kan blijven voortduren. Of het nu iets is dat je geleerd hebt of een mooie periode samen of de kinderen die zijn voortgekomen uit de relatie.

Als je kunt kijken vanuit zachtheid en dankbaar kunt zijn voor het moois dat het je gebracht heeft, kun je makkelijker loslaten en samenwerken waar nodig.

Informeer naar de SCHIP-aanpak.

Wanneer je blijft ronddolen in het conflict kunnen jij en je (ex)partner moeilijk verder. Leer de verliezen kennen die er tot het conflict hebben geleid.

Je kunt dan begrijpen welke motieven er bij de ander spelen, wanneer je begrijpt wat er speelt ontstaat er in de plaats van het conflict ruimte voor groei (gezamelijk en individueel).

OVERDENKINGEN VOOR 2020
SCHEIDEN OF BLIJVEN?

- Je bent zo moe van al het discussiëren en het strijden
- Je verlangt naar genegenheid, maar niet met je man
- Je wil weer zoals het vroeger was
- Je denkt hoe het nu verder moet, nu jullie zoveel hebben opgebouwd?
- Je voelt je niet begrepen en machteloos

Als dit herkenbaar is, dan is het tijd om regie te nemen. De maand januari is namelijk de scheidingsmaand van het jaar. Dit komt omdat partners vaak nog wel samen de feestdagen door brengen.

Tijdens deze dagen komen de irritaties, onuitgesproken verwachtingen en bezoek van (schoon)familie extra hard binnen. Je bent veel samen, maar het is allesbehalve gezellig. Na oud & nieuw ontploft de bom definitief. Maak een weloverwogen keuze, voordat jullie definitief gaan scheiden. Relatietherapie helpt jullie hierbij.

Achter elk verwijt schuilt een wens. Wat is de wens achter jouw verwijt?

ZOETE WRAAK

Soms is de verleiding groot, echter is het verspilde energie aan iets of iemand waar je geen invloed op hebt.

Wraak zorgt ervoor dat je je focus verlegt naar het negatieve. Denk aan vergeldingsdrang, want wraak vraagt om een wraak reactie.

Wraakzucht is destructief voor iedere relatie. Het geeft misschien een tijdelijke uiting aan je eigen genoegdoening, maar op de lange duur maak je meer stuk.

Vaak snakken we in de essentie alleen maar naar erkenning. De vraag is, van wie wil je erkenning? En heb je dit echt nodig? Soms is zelfliefde, inzicht, acceptatie en balans een betere cocktail voor jouw geluk.

Als ouders samen verder

Na de scheiding willen jullie samen verder als ouders van de kinderen.

Daarover dienen afspraken te worden gemaakt. Zo'n gesprek over het ouderschap kan moeilijk zijn omdat er nog zoveel andere zaken rondom de scheiding spelen.

Probeer de teleurstelling, het verdriet en boosheid die je als ex-partners misschien voelt even terzijde te schuiven en als ouders te overleggen hoe jullie voor de kinderen willen gaan zorgen.

Wat dapper wanneer je onder ogen durft te zien dat scheiden datgene is wat er voor jullie nodig is. Dat is een hele stap.

Bedenk je dat scheiden enerzijds een opluchting kan zijn, je hoeft niet meer te investeren in datgene wat niet lukt.

Er komt echter ook rouw bij kijken; het is niet gelukt, je plaatje wordt anders, je laat verwachtingen achter je. Dit kost tijd en komt met verdriet.

Neem die tijd en probeer het te accepteren. Wanneer dat je lukt, kun je daarna op een goede manier verder om vorm te geven aan je leven zonder je partner.

Moeten we voor de kinderen bij elkaar blijven?
Nee! Voor de kinderen moeten jullie niet bij elkaar blijven! Daar wordt niemand blij van!

Voor de kinderen kunnen jullie wel meer moeite doen om te onderzoeken of jullie toch nog gevoelens voor elkaar hebben. Of er onder de ruzies en de verwijten ook nog respect, bewondering of zelfs liefde begraven ligt voor de ouder van je kinderen.

Deze ontdekking kan jullie, maar vooral jullie kinderen, helpen om een positievere constructieve relatie met elkaar op te bouwen. Met elkaar of naast elkaar.

Jullie kinderen zullen opluchting en ontspanning ervaren als jullie respectvol met elkaar omgaan om uit elkaar te gaan of om bij elkaar te blijven.

Relatietherapie kan jullie helpen om de crisis te overwinnen en weer in gesprek te komen met elkaar. Doe het niet alleen voor de kinderen, doe het voor jezelf, doe het voor je partner met wie je dit avontuur bent aangegaan.

Een zeer pijnlijke periode die gepaard gaat met verdriet, angst, onzekerheid en woede. Een goede communicatie en het hebben van respect voor elkaar zorgen ervoor dat je er rustiger doorheen gaat. Je verdriet uiten bij degenen waarvan je gaat scheiden klinkt misschien apart, maar hij of zij is wél ooit jouw hele wereld geweest. Ga samen door de scheiding, heb elkaar lief en zorg ervoor dat jullie bij elkaar terecht kunnen. Blijf elkaar helpen en steunen als dat kan.

Echtscheiding hoeft geen Vechtscheiding te zijn! Vooral voor de kinderen is het heel belangrijk dat jullie als ouders naast elkaar blijven staan. Zoek en vraag hulp bij een professional, je kunt het maar 1x goed doen.

Wanneer je besloten hebt uit elkaar te gaan, komt er een zware, lastige periode. Het regelen van praktische zaken, maar vooral ook het verwerken van verlies. Het is als een rouwproces: Afscheid nemen en de draad uiteindelijk zelf weer oppakken. Zonder de ander.

Wanneer je dit kunt vanuit liefde en respect voor jezelf en de ander, kun je de communicatie veel beter in stand houden. Vanuit communicatie is het veel makkelijker om zowel praktische, als emotionele zaken met elkaar te regelen. Dit is vooral heel belangrijk wanneer er kinderen in het spel zijn!
Dit levert minder frustratie op en kost minder energie. Die heb je hard genoeg genoeg nodig voor het rouwproces!

Helaas lukt dit niet altijd bij (een van) beiden partners. Je gaat tenslotte niet voor niets uit elkaar ;)

Dan is het verstandig om een therapeut of mediator in te schakelen. In zo'n geval is het soms zelf beter om de scheiding 'zakelijk' af te handelen, waardoor heftige emoties minder spelbreker kunnen zijn.

Wanneer je gaat scheiden en je hebt kinderen, wil je graag dat de kinderen zo min mogelijk te leiden zullen hebben van de scheiding.

Wanneer dit werkelijk je doel is, dan komt dat tot uiting in hoe je met je ex-partner samenwerkt of leert samenwerken. Veel ouders die gaan scheiden , komen er al snel achter dat het patroon dat ze willen ontvluchten nog steeds actief is na de scheiding.

En dus ook: dat ze omwille van de kinderen zullen moeten leren samenwerken op een respectvolle manier en elkaar serieus moeten nemen. Iets wat vaak als erg lastig werd ervaren in de relatie.

Probeer vanaf het begin duidelijke communicatie af te spreken, vooral als er kinderen of gezamenlijke verplichtingen zijn. Stel samen een kort ‘communicatie­protocol’ op: wanneer spreken jullie, via welk medium (face-to-face, mail, app), en wat is het onderwerp (kinderen, financiën, planning)? Hou emoties zoveel mogelijk buiten die gesprekken — noteer eerst je eigen gevoelens of gedachten, zodat je vooraf kunt bepalen wat je wel/niet wilt delen — en stuur het pas nadat je hebt nagedacht. Zo voorkom je dat emoties de regie overnemen én kun je zorgen voor rust en structuur in een toch heftige tijd.

Dit valt mij op in mijn praktijk: veel stellen wachten tot de spanningen heel hoog zijn opgelopen voordat ze hulp zoeken. Zó jammer!
Relatietherapie werkt vaak beter hoe eerder je erbij bent — als je nog wíl, maar niet meer goed weet hóe.
Je hoeft dus niet eerst flinke ruzies te hebben, al op het punt te hebben gestaan om weg te gaan of de ander niet meer kunnen uitstaan.
Relatie gesprekken kunnen juist helpen om elkaar weer beter te begrijpen, voordat irritatie of afstand te groot worden.
Het is een investering in jullie relatie, ook als het “nog niet echt mis” is. Jullie leren weer nieuwsgierig te zijn naar elkaar, meer begrip en mildheid te tonen, makkelijker met elkaar te praten en zo te voorkomen dat kleine dingen groot worden.
Hoe eerder je komt, hoe kleiner de afstand tussen jullie is, hoe sneller je je weer verbonden kunt voelen.

Zou je je graag weer dichter bij je partner willen voelen? Neem contact met me op, samen zetten we stappen in die richting.
Jolanda

Soms weet je gewoon niet meer of je samen verder wilt. Je twijfelt, piekert, voelt afstand of juist schuld.
Twijfel betekent niet meteen dat de relatie niet meer te redden is, maar wel dat er iets speelt dat aandacht nodig heeft.
In gesprekken kijken we samen waar die twijfel vandaan komt: wat maakt dat je niet meer goed weet wat je wilt, en wat je diep van binnen nodig hebt?
Dit helpt je om weer helder te krijgen wat klopt voor jou – of dat nu betekent samen verder, of ieder een eigen pad. Je hoeft nu nog niet te weten wat je gaat doen. Gesprekken bij mij helpen om rust en helderheid te vinden, zodat je beter voelt wat bij jou past.

Heb je twijfels? Kun je hier ondersteuning bij gebruiken? Neem gerust contact met me op, je hoeft het niet alleen te doen.
Jolanda

Energetische koppeling bij echtscheiding

Een echtscheiding gaat nooit alleen over papieren en praktische afspraken. Naast het emotionele proces speelt er ook iets op een dieper, energetisch niveau. Wanneer je jarenlang samenleeft met een partner, bouw je onzichtbare verbindingen op. Deze energetische koppelingen ontstaan door liefde, intimiteit, gedeelde ervaringen, maar ook door ruzies, zorgen en verwachtingen.

Wat zijn energetische koppelingen?
Elke keer dat je diep contact hebt met iemand – door aanraking, gesprekken, emoties of seksualiteit – verbind je je energetisch met die persoon. Bij een huwelijk groeit dit netwerk van verbindingen sterker, omdat jullie levens letterlijk met elkaar verweven raken. Zelfs na een scheiding kan het voelen alsof je nog steeds “vastzit” aan de ander. Dit merk je bijvoorbeeld aan:

Voortdurend aan de ander moeten denken.

Onverklaarbare emoties of stemmingswisselingen.

Moeite om verder te gaan of nieuwe relaties toe te laten.

Het gevoel dat de ander nog invloed heeft, ook al is er geen contact meer.

Waarom loskoppelen belangrijk is
Als de energetische koorden blijven bestaan, kan het lijken alsof je steeds opnieuw in oude patronen belandt. Pas wanneer je deze verbindingen bewust losmaakt, komt er ruimte om volledig terug te keren naar jezelf. Dat betekent niet dat je herinneringen uitwist, maar dat de energie-uitwisseling stopt en je weer in balans komt.

Hoe kun je loskoppelen?

Bewustwording. Erken dat er nog een energetische band is. Dat inzicht alleen al is een eerste stap.

Visualisatie. Stel je de band tussen jou en je ex voor als een koord of draad. Zie hoe je dit liefdevol doorknipt of oplost in licht. Bedank voor wat het gebracht heeft, en laat het gaan.

Rituelen. Schrijf een brief (die je niet hoeft te versturen) waarin je alles zegt wat je nog voelt, en verbrand of begraaf deze als symbool voor loslaten.

Terug naar jezelf. Richt je energie op wie jij bent zonder de ander. Dit kan door nieuwe gewoontes, hobby’s of simpelweg tijd voor jezelf nemen.

Hulp inschakelen. Soms helpt begeleiding van een coach, therapeut of energetisch werker om dieperliggende verbindingen los te maken.

Een zachte afsluiting
Loskoppelen is geen harde breuk, maar een zacht proces van teruggeven wat niet meer van jou is en terugnemen wat van jouzelf is. Je hoeft de liefde of gedeelde tijd niet te ontkennen; je erkent juist dat het waardevol was, maar dat het nu tijd is om de energie terug te halen naar jezelf.

van falen, wrok en eenzaamheid, die soms lang aanwezig blijven. Hierbij stilstaan kan een grote stap betekenen in het los kunnen laten van de relatie en een dieper begrip krijgen voor jezelf.
Begeleiding kan je ondersteunen in deze fase van grote overgang.

Relatietherapie kan een veilige ruimte bieden voor moeilijke gesprekken, zoals het bespreken van het verlangen om uit elkaar te gaan. Wanneer één van de partners het besluit heeft genomen om de relatie te beëindigen, kan therapie helpen om dit op een respectvolle en zorgvuldige manier te communiceren. Hier zijn twee tips om dit gesprek aan te gaan.

Tip 1: Wees eerlijk, maar met empathie. Het kan pijnlijk zijn om te horen dat je partner niet verder wil, maar open en respectvol communiceren helpt om misverstanden en extra kwetsingen te vermijden. Deel jouw gevoelens zonder verwijten, en benoem waarom jij denkt dat het beter is om elk een eigen weg te gaan. Een "ik"-boodschap, zoals “Ik voel dat dit de beste keuze is voor mij”, kan de boodschap verzachten.

Tip 2: Kies een veilige en ondersteunende omgeving. Een therapeut kan dit gesprek begeleiden, waardoor jullie beide de ruimte krijgen om emoties te uiten en de beslissing te verwerken. Dit kan de weg vrijmaken voor een constructief gesprek over de praktische stappen van een scheiding en eventuele impact op kinderen.