Het is alleen niet dat ik niet jaloers ben. Ik ben heel erg jaloers zelfs. Wanneer hij met iemand anders is, dan overvalt me een grote angst, buikpijn, kortademig, concentratieproblemen etc. Ook als ik met iemand anders ben, dan is er vaak angst dat mijn vriend het niet leuk vind en ik hem kwijtraak. Toch, wil ik heel graag over die angst heen. Ik weet zeker dat het kan! De vrijheid om meer mensen lief te hebben dan alleen hem voelt zo goed! Alleen maar meer liefde en vrijheid!
Ik merk, dat als ik niet tegen de angst vecht, maar het omarm, het als een klein bang kind zie dat ik kan omarmen.... dan kan ik open blijven en dan overvalt me vervolgens een groot gevoel van liefde en dankbaarheid. Zowel voor mijn vriend als voor de vrouw met wie hij is. Ik hoop alleen dat de angstaanvallen minder en korter worden in de loop der tijd, want het is een hel om daar doorheen te gaan. Ze stoppen wel altijd weer op een gegeven moment.
Wilde het graag even delen, om een andere kijk op jaloezie in te brengen. Ben benieuwd wat het in je oproept als je dit leest?