Ik had onrustige dromen/gevoelens

We hadden de afgelopen 9 jaar echt een liefdevolle relatie waarin ik hem 100% vertrouwde.
Wilden al jaren graag een kindje samen maar hij had schulden en lichamelijk ging t ook niet echt goed met mijn gezondheid, waardoor t niet kon.

(Wat geschiedenis, wat zijn reden blijkt tot zijn vreemdgaan)
Ik heb een paar jaar geleden de relatie willen beëindigen omdat hij alleen maar aan het gamen was dag en nacht om om zijn problemen te kunnen vergeten.
Ik wilde de relatie beëindigen omdat we irritaties kregen. En ik geen ruzie wilde want wilde hem wel in mijn leven houden want de liefde is erg diep en mijn dochter beschouwd hem als haar vader.
Ik probeerde hem als t ware wakker te schudden.

Enfin vorig jaar was hij ineens veel op “familie bezoek” die aan de andere kant vh land wonen, dus ook overnachten.
In die periode vond ik dat wel vreemd maar ik dacht er niets verkeerds over.
Wel over dat hij ineens een nacht niet thuis was gekomen en zogenaamd bij zijn vriend had geslapen want ze waren gezellig wat aan het drinken en t was zo laat geworden. Hij reageerde geïrriteerd Hoe ik verkeerd over hem kon denken toen ik aangaf dat niet op prijs te stellen.
Ik had wel eens onrustige dromen/gevoelens maar negeerde die.
Tot ik ineens weer een droom had en ik hem vertelde dat ik boos op hem was in mn droom etc. Hij negeerde dat compleet, wat ik vreemd vond.

Ik heb hem die dag toen hij thuis kwam huilend gevraagd of hij mij niets moest vertellen??
Nooit gedacht en verwacht!!
Hij heeft vorig jaar 2 maanden contact met een vrouw gehad die hij online had leren kennen en er daadwerkelijk mee afgesproken. En dus blijven overnachten toen hij zogenaamd bij familie op bezoek was.

Mijn wereld stortte in en we hebben veel gepraat en gehuild.
Ik wilde alles weten, die vrouw was van mij op de hoogte en wilde een relatie met mijn man. Hij heeft geen gevoelens voor haar gehad en was ook niet verliefd ofzo.

Hij wilde namelijk onze relatie verbreken uit angst, dat het kon gebeuren dat ik ineens de relatie weer zou verbreken. Want toen dat in 2018 gebeurde heeft hij er psychisch veel last van gehad. Paniekaanvallen en t gevoel zichzelf te verliezen etc. hij ging er bijna aan onderdoor zeg maar.

Enfin deze angst en de kinderwens zorgden er dus voor dat hij t wilde uitmaken en dat lukte hem niet. En probeerde t voor zichzelf makkelijker te maken door een andere vrouw aan de haak te slaan voor afleiding etc.

Hij realiseerde tijdens die 2 maanden mij niet kwijt te willen en heeft t stop gezet. En is aan de ene kant wel opgelucht dat ik t weet.
Heeft t een aantal x willen vertellen maar wilde mij geen pijn doen.

Deze situatie heeft ervoor gezorgd dat we dieper op ons verre verleden ( jeugd en jaren voor wij samen waren) in zijn gegaan en nu beter kunnen plaatsen en begrijpen waarom bepaalde dingen zijn gebeurd.
We willen elkaar absoluut niet kwijt en het lijkt erop dat dit achteraf toch iets goed heeft gebracht hoe pijnlijk het ook is, we zijn er op de een of andere manier juist hechter door geworden.
Voorheen dacht ik dat ik bij vreemdgaan diegene direct de deur zou uitgooien. We gaan er dus samen voor, heb wel gezegd dit was 1x, laat t nooit meer gebeuren want dan is t echt klaar voor mij.