Ik dacht mijn liefdeleven heb ik zelf in de hand

ik heb mijn verhaal gedaan ,helaas zonder titel ,ik vind het niet terug ,dus plaats ik het opnieuw.

We gaan allemaal samenwonen met de gedacht we gaan er iets van maken ,lief ,en leed , je kiest voor elkaar ,maar bovenal beslis je samen wanneer je gaat samenwonen niet je moeder of schoonmoeder. Echter in mijn geval is het anders gegaan .

Ik leerde mij vriend kennen toen ik al 18 maanden alleen woonden , (mijn stiefvader ging met vervroegd pensioen ,ik mocht inpakken).

Ik woonde 1 jaar en 18 maanden alleen ,dat ik mijn man van nu leerde kennen.
Van zowel als mijne en zijne kant was het verliefdheid op het eerste zicht. Al gauw werden wij een koppel. Mijn vriend woonde echter na het mislukken van zijn eerste huwelijk al terug 1 jaar thuis.

Na een week samen te zijn ging zijn broer ook met zijn eerste vrouw uit elkaar ,en ging op zijn beurt ook terug bij mijn schoonouders inwonen.
Ze woonden echter al heel hun leven op een klein appartementje met 2 slpk. ze moesten dus een kamer delen.

In die periode is mijn vriend een V cursus aangegaan om zijn vader te helpen om het transportbedrijf uit te breiden. Aangezien dat ze op een veel te klein appartement woonden ,vroeg hij aan mij of hij voor 3
weken bij mij mocht intrekken om het te studeren te vergemakkelijken.
Ik zei echter tot hem ok maar na de cursus ga je terug naar huis wonen want ik wil echt nog niet samen wonen ,want wij waren nog maar 6 weken een koppel. Hij beloofde dit .

Zijn moeder maakte echter van de gelegenheid gebruik en begon zijn hele hebben en houden in te pakken . Ik zei tegen mijn vriend dat ik dit niet wou ! En hij vroeg mij , hou jij dan niet van mij? Wat hij ontzettend goed kon en kan is medelijden oppweken, pupy ogen opzetten , zich heel kwetsbaar opstellen enz .. en ik zelf had nog niet veel liefde en levens ervaring.
ik ben ontzettend streng opgevoed ,als ik iets echt wou hebben ,wees er dan maar zeker van dat ik het niet kreeg . Mocht nooit voor mijn mening opkomen , kortom ik was enorm introvert ,onderdanig een echte seut ,en werd veel gepest op school en thuis door mijn stiefvader, mijn moeder liet het allemaal toe. Dat heeft naar mijn mening mijn leven bepaald.

Dus heb ik toegestemd om samen te wonen want ik redeneerde toen dat ik wel echt verliefd was op hem en met de tijd zal ik wel leren houden van hem ,als ik mijzelf maar genoeg smeet. , maar eigenlijk zat ik in fase 1 van verliefdheid ik had enorm veel medelijden met hem dat hij werd
buitengezet , want ik heb het zelf ook meegemaakt.

2de fout was we zijn verhuisd naar een groter appartement ,3 de fout , ik heb mijn job opgezegd om mee in het bedrijf te stappen van mijn schoonouders samen met mijn vriend. en hij verzekerde mij dat we nooit financiële problemen zouden hebben , natuurlijk hebben we zeer veel problemen gehad, hij heeft mij eventjes vergeten te vertellen dat zijn ouders te hoog boven hun stand leefde ,tal van financiële problemen intern. Maar wat ik toen ook niet wist over mijn vriend ,mijn man nu , hij was ontzettend maar dan ook ontzettend loyaal aan zijn ouders. En dit wist ik niet . Achter hun rug was hij altijd aan het roddelen en klagen over zijn ouders zodat ik geen argwaan kreeg ,echter hij deed alles voor zijn vader omdat hij aanvaard wou worden ,hun jongere zus was alles voor zijn ,mijn schoonouders ,maar dat legde hij naast zich neer. Vandaag de dag zal eerder voor zijn familie kiezen en opkomen ,niet voor mij.

Ik ben er in meegegaan omdat ik echt i iets wou maken van onze prille relatie ,zolang ik maar genoeg gaf en mij smeet zal ik wel van hem leren houden. Ik was enorm onderdanig maar dat besefte ik toen niet. Moest altijd maar geven en hard werken ,maar kreeg nooit respect ,vriendschap ,genegenheid of liefde van mijn man of schoonfamilie.

Hij drinkt ook zeer veel ,ik denk dat dit komt door dat hij door zijn eigen vader altijd aangetrokken werd als hij een financieel probleem had maar daarna altijd terug werd afgestoten.
Mijn echtgenoot heeft naar mij toe altijd zijn eigen zin gedaan ,ik ben eigenlijk en zo voel ik mij " een sleur".
We zijn eigenlijk naar mijn mening samen gebleven door grote financiële problemen ,na 5 jaar intens werken ,ben dan ook voor de eerste maal zwanger geraakt ,ik dacht ik zal het liedje dan maar uitzingen, voor de kids maar ook voor tal van andere redenen waar ik geen vat op had.

En nu komt het andere verhaal, Ik ben ongeveer 2 jaar geleden door de knieën gegaan voor een andere man.
Het begon allemaal met heel onschuldig geflirt en aandacht van zijn kant naar mij toe.
Ben door de knieën gegaan voor de gevoelens dat ik voor hem voelde .

Het was een hevige verliefdheid dat voor mij uitgemond is naar liefde.
We begonnen online te schatten , onschuldig en al snel ging hij over naar seksuele getinte berichten. Ik voelde gevoelens voor hem dat ik nog nooit gevoeld heb ,verliefdheid naar liefde toe en ik voelde vurige passie voor hem. Die laatste twee gevoelens heb ik nooit gevoeld voor mijn man ,ik kan hier verder op ingaan ,( te uitgebreid).

Dit heeft 6 maanden geduurd , dan ineens heeft hij mij geblokkeerd want eerlijk gezegd , hij had zelf nog een gebroken liefde te verwerken en op zijn beurt vond hij dat ik hem teveel lastig viel. 1jaar en 6 maanden heb ik niets meer van hem gehoord, ik was er kapot van.

Begin dit jaar heeft hij mij gedeblokkeerd mij terug aangehaald, terug seksuele gesprekken , 1 foto doorgestuurd ,niet herkenbaar maar een stoute.. Ik weet het ik had beter moeten weten, ik voelde mij zo stout iets doen wat niet mag qua gevoelens ,het was voor mij zo heftig , ik was immers mijn hele leven al veel te braaf , niks mee gekocht.
Ondertussen heeft hij groot verlies geleden , zijn moeder is eind januari overleden .

Zo nu en dan heb ik een heb ik een berichtje gestuurd " gaat het een beetje?" of " goede morgen? Telkens met een dag of 5 er tussen , hem laten voelen en weten dat ik er voor hem ben moest hij het nodig hebben.
Ik was enkele dagen geleden jarig ,kreeg op fb geen felicitatie van hem ,ik was er het hart van in .
Heb het laten bezinken ,en de volgende dag hield ik mezelf voor dat het te vlug was voor hem ,hij had immers een maand geleden zijn moeder verloren en is nog in rouw. Ik ben te veel eisend , hield ik mezelf voor . Drie dagen later zie ik dat hij de meeste confronterende berichten verwijderd had , maar dat heeft hij de eerste keer ook gedaan. Toch heb ik hem dan een bericht gestuurd mat de vraag waarom ? Kreeg op zijn beurt het antwoord " effe geen zin ,teveel werk thuis". Waarop ik zei ,sorry ik wil u niet teveel lastig vallen ,vind het enkel vreemd dat onze berichten verwijderd zijn, ik laat u verder met rust ,als je terug contact wilt , merk ik het wel . Twee dagen later heeft hij mij volledig geblokkeerd voor de tweede maal ,ben het hart ervan in. Ik denk dat hij mij op mijn plaats wil zetten omdat ik blijkbaar in staat ben om vreemd te gaan . Anderen mensen maken ook zoiets mee ,zelfs in mijn familie is dit al voorgevallen ,en nu zijn ze gelukkig . Ik besef ook dat ik stappen moet ondernemen want zo kan het niet verder ,voor mijn man niet en voor mij . ben al 1 jaar aan het sparen en ben een cursus aan het volgen om financieel op eigen benen te kunnen staan .

Ik weet dat mensen met mijn man te doen hebben ,maar geloof mij mijn schoonmoeder en mijn echtgenoot hebben mij vanaf het begin gemanipuleerd ,ontzettend lief de eerste jaren en belogen enz.. ben er ingetrapt.
Ik voel zeker schuldig over hoe mijn leven gegaan is ,maar ik durfde geen neen te zeggen ,ik was een dikke seut en daar hebben ze van geprofiteerd.
Anderzijds je moet respect hebben voor uw schoonouders hé ? wel ik heb er niks mee gekocht , ik bol nog eventjes mee en dan trek ik er een streep onder!