Affaires / Overspel - forum lotgenoten
Lotgenoten overspel
Heeft je partner overspel gepleegd? Of heb jij een affaire (gehad)?
Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen.
- Je kunt hier je hart luchten.
- Je kunt de verhalen van lotgenoten lezen.
- Je kunt reageren op de ervaringen van lotgenoten.
Meer ondersteuning nodig?
Zoek een relatietherapeut bij overspel >>
Ontdek hier de verhalen van andere mensen met affaires / overspel en deel jouw eigen verhaal.
Inhoud
1. Overzicht met alle verhalen 2. Bekijk alle verhalen - uitgebreid 3. Voeg zelf een verhaal toeOverzicht verhalen
Alle verhalen
Affaire over , kapot van verdriet (Verhaal 481)
De laatste keer hebben we ongeveer 3 maanden geen contact gehad maar ben altijd aan hem blijven denken. Toen hij weer meer op mijn werk verscheen groeiden we weer naar elkaar toe en ik besloot er voor te gaan . Ik had zelfs mijn gezin op willen geven voor hem , mijn gevoelens waren zo vreselijk heftig dat ik dacht hij de ware was.
Maar blijkbaar was er iets veranderd voor hem , mijn qpjes bleven ongeopend en hij vergat mij steeds. Nadat ik hem aangesproken heb op dit gedrag zei hij dat t n vergissing was dat we weer iets begonnen zijn.
Ik ben de dag erop naar zijn werk gereden en heb n gesprek geëist. Ik heb hem verteld dat ik er alles voor over had gehad om t samen te proberen , dat hij mij prioriteit was maar ik kreeg niets terug.
Uiteindelijk ben ik weg gelopen. Heb hem daarna niet meer gezien of gesproken. Ik had zo vreselijk gehoopt op n appje , een ik mis je of een we fixen dit maar de realiteit dringt inmiddels wel door , het gaat hem niet meer worden tussen ons.
Inmiddels is dit gesprek 3 weken terug en blijkbaar mist hij mij niet , ik daarentegen ga helemaal kapot van liefdesverdriet. Moet alles op alles zetten hem niet te appen en mn hoofd erbij te houden. Op mn werk zijn is hartverscheurend maar thuis word ik ook gek.
Ik denk dat ik zo ver ben dat hem terug krijgen geen optie meer is maar ik zou zo graag verder willen met mijn gezin , mijn huidige man en dit allemaal achter me laten. Hoe kom ik van deze pijn af , dit verdriet, dit gemis . Het is hartverscheurend . En hoe reageer ik als ik hem straks voor t eerst weer zal zien . Ik ben nog nooit zo kapot geweest van liefdesverdriet . Heel graag lees ik tips en ervaringen. Bedankt alvast .
Het had mijn verhaal kunnen zijn, wat mij erg heeft geholpen om hier over heen te komen is motivatie video's kijken op Youtube over loslaten, niet berichten en smeken om contact. Hij wilt het niet meer niet vergeten dat hij ook een gezin heeft als je in een affaire zit heb je geen last van dagelijkse sleur en is alles geweldig als je elkaar ziet.
Mijn emotionele/sex affaire heeft in totaal 5 maanden geduurd met een vrouw die heel dicht bij ons gezin stond. Wat was het intens nu met vlagen dat ik er aan denk maar geloof mij het word echt minder.
En begin ik mij te realiseren wat voor klootzak ik ben geweest en dat het eigenlijk puur op lust was gebaseerd en aandacht.
Het heeft mij in laten zien dat ik thuis ook niet goed bezig was en heb misschien jaren de boel de boel gelaten thuis en niet geïnvesteerd in mijn huwelijk. Dit zal jij ook moeten doen, dit kost in het begin moeite maar ik moet heel eerlijk zijn mijn huwelijk is de laatste tijd nog nooit zo goed geweest.
Het is allemaal begonnen met online dating (Verhaal 267)
2 kinderen en een man die me een hoop stress en verdriet bezorgd.
Het is allemaal begonnen met online dating 1e keer was in t begin van onze relatie
Dat ik er achter kwam via een geheim mail account.
Was nog jong toen en sloeg er niet zoveel aandacht op.
Totdat 8 jaar geleden hij door draaide met ptss.
Therapie en alles gehad.
2 jaar na de therapie stuit ik wederom op een mail adres wat ik niet kende.
Inbox was leeg maar hij was toch vergeten wat dingen uit de verzonden items te halen.
Daar stonden allerlei naakt foto’s in van hem.
Vervolgens ben ik online door gaan zoeken en kwam steeds meer tegen allerlei mailadressen en skype accounts in elkaar gelinkt.
En chatsites.
Mee geconfronteerd ontkennen was natuurlijk geen optie ergste vond ik nog dat hij in therapie zat om aan zichzelf te werken en aan t gezin.
Nee hij koos er liever voor om zijn therapie online voort te zetten via chatsites.
Heeft een behoorlijke deuk in mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde geslagen.
Zelfs emdr voor gehad.
En meneer beloofde beterschap en zou er aan werken bla bla.
Nu een paar jaar later stuit ik op de tablet in de app store op een hele hoop downloads van chatsites tinder badoo ga zo maar door sex spelletjes.
Vlgs hem even gedownload om dat hij nieuwsgierig was maar meteen er weer af gegooid blijkbaar.
Dan ben je toch niet meer geloofwaardig of wel?
En in onze oude mail box die blijkbaar de laatste tijd ineens grondig word opgeruimd.
Heeft een baan waarbij hij altijd veel weg is en veel in het buitenland alleen in hotelkamers zit.
Ik weet niet met zekerheid of hij ook daadwerkelijk afspraken heeft gemaakt met vrouwen maar ik vermoed van wel want van t een komt het ander vaak.
En meneer heeft zich een tijd geleden ineens met alle geweld laten steriliseren.
Mij keek hij op dat gebied niet meer aan komt ook omdat ik zelf momenteel in een therapie traject zit vannuit vroeger.
Wederom op mijn onderbuikgevoel afgegaan.
Hij heeft zich wederom aangemeld om weer opnieuw in therapie te gaan voor zijn trauma.
Ben nu wel zelf zover dat ik huwelijk niet meer wil doorzetten en wil scheiden.
Maar ik ben bang als ik doorzet voor alle negativiteit die ik over me heen krijg
Want hij heeft echt dringend hulp nodig ivm zijn traumas zegt zijn familie ook.
Maar hij heeft een hechte familie waar hij op terug kan vallen ik helaas nauwelijks mensen.
Familie gelooft hem ook dat hij het chatten niet meer doet.
Vandaag weer allerlei smeekbedes en ik ga beteren en ik doe het niet meer en huilen.
Ik wil doorzetten maar heb het gevoel met mijn rug tegen de muur te staan.
En verder heeft ie me altijd goed behandeld ed.
Maar dat chatgedrag is echt een obsessie /verslaving geworden en hij blijft maar liegen.
Wat zouden jullie doen?
Ik ben zelf altijd veel te goed gelovig en er is al misbruik van me gemaakt in het verleden en ik wil nu echt voor mijzelf en mijn kinderen gaan kiezen.
Maar ik ben dadelijk uiteindelijk wel de boeman overal omdat hij weer in de therapie gaat.
Dus help??!
Vreemdgaan terwijl black-out drunk (Verhaal 479)
Ik weet niet precies wat ik met deze post wil bereiken, maar wou het toch graag op een forum delen. Reacties/opmerkingen zijn welkom.
We doen allemaal wel eens gekke dingen en als jij weet dat hier absoluut geen opzet in was en dit niet meer weer zou gebeuren had ik het persoonlijk niet vermeld. Over een aantal weken had je er om gelachten, je krijgt nu onnodig gezeik en gezeur lach erom en door..
Breuk na affaire (Verhaal 480)
Er is tussen ons nog steeds liefde maar dit wordt totaal overschaduwd door zijn verliefdheid. Ze krijgen met behoorlijk wat obstakels te maken, maar hun liefde is groot...
Mijn ex en ik hebben eerder al eens in een crisis gezeten en toen konden we elkaar moeilijk loslaten en na enkele maanden zonder contact bloeide onze liefde weer volledig op...
We weten niet wat de toekomst gaat brengen maar ik weet dat wij ook deze crisis aan zouden kunnen als blijkt dat de roze bubbel die er nu is gaat klappen...
Voor nu moet ik eerst herstellen en verwerken, dat kost tijd...maar sterker zal ik er zeker uitkomen...en mocht het moment komen dat hij weer rationeler kan denken en beseft wat er is gebeurt, heb ik de kaarten in handen...
Wat nu (Verhaal 477)
Ruud
Waarom wil je het niet? Als jullie alles al besproken hebben, goed om haar daarin mee te nemen. Lekker aanschuiven bij het gesprek inderdaad.
Jan
Wat is de reden waarom je na de uitkomst van de affaire toch bij hem bent gebleven? Je vertrouwt hem blijkbaar niet. Aan welke gekke scenario’s denk je en waar komt die onzekerheid vandaan? Is hij volledig open een eerlijk geweest met jou? Wat weet je over die affaire? Ken je haar ook? Waarom overweeg je niet om zelf die boodschap over te brengen als je haar kent. Soms kan dat heel goed werken! Het zal denk ik voor haar ook even slikken zijn om het direct van jou te horen of desnoods met jou erbij.
Netjes afronden bestaat niet als er geen gevoelens in het spel zijn. Hiermee zegt hij feitelijk dat hij zich schuldig voelt tegenover haar en waarschijnlijk nog van haar houdt anders is die behoefte er niet.
Als het contact tussen hen is gestopt dan ben ik van mening dat het daarmee klaar is en dit moet je duidelijk aan hem maken. Wil hij niet luisteren, biedt aan dat je meegaat. Hij zal zich ongemakkelijk voelen en er vanaf zien. Wat hij verder buiten jou om doet weet je niet.
Nou het volgende; “Hij heeft haar 2 x gezien na dik 30 jaar.” Waarom voelt hij de drang om met haar te praten, hij kan haar toch weer de komende 30 jaar negeren als het niet zo bijzonder was. Wat valt er verder nog uit te leggen?
“Ik heb het gesprek gehoord tussen hen. Zij heeft mij gebeld waar hij bij was.” Had jij niet haar nummer opgezocht? Heb jij niet het initiatief genomen om haar uit te horen. Zou het kunnen dat ze jou daarna heeft gebeld en dat jij jouw man hebt betrokken in het gesprek en vervolgens zo de ruimte hebt gecreëerd voor ontkenning vanuit zijn zijde. Waarom denk je dat zij niet de waarheid spreekt? Heb je door het gesprek aan te gaan in zijn bijzijn hem niet het voordeel van de twijfel gegeven? k probeer te begrijpen waar je onzekerheid vandaan komt als je zo zelfverzekerd bent over jouw relatie. Vandaar de de kritische vragen.
Ik probeer je nergens te plaatsen. Jij kiest waar je staat, en uit jouw reactie haal ik dat je de vinger steeds naar haar wijst en jouw man treft geen blaam. Dus je plaats jezelf en jouw man in een slachtoffer positie. Laten we eerlijk zijn en geen excuses bedenken voor zijn laffe actie en het bedrog. Hij is vreemdgegaan omdat hij lak heeft aan jou en jullie relatie. Als hij een echt vent was, dan was hij met jou het gesprek aangegaan voordat hij vreemdging. Jij moet zo nodig geloven dat het om de sex ging maar misschien gaat het om veel meer. En dat zegt hij eigenlijk indirect tegen je door contact met haar te willen opnemen en netjes te willen afsluiten. Hij voelt zich schuldig naar haar niet naar jou. Het is jouw man en als hij spijt heeft dan stelt hij dit niet voor.
Ik ken je niet persoonlijk, ik reageer alleen op je verhaal. En net als elke mislukte relatie waarin iemand gekwetst wordt zoeken we naar een schuldige en wijzen nooit degene aan die de pijn/ leed heeft aangericht . In jouw geval is het niet de schuld van jouw man maar van de vrouw met wie hij vreemd is gegaan. Je leeft in je eigen bubbel, gaat blindelings uit van jouw mans verklaring voor het vreemd gaan, geeft de affaire partner de schuld en daarmee krijg je een goed gevoel over je eigen relatie. De reden waarom je onzeker voelt is omdat je nog steeds in een onzekere positie zit. Dit is je plaats en dit zal het altijd zijn, tenzij je wakker wordt en stapt uit het bubbel wat je hebt gecreëerd. Kom terug naar de realiteit hahaha.
Meer intimiteit, daar kun je aan werken.
Blijf wel je grenzen aangeven.
Meer intimiteit, daar kun je aan werken.
Blijf wel je grenzen aangeven.
Tja succes ermee
Als het voor haar de enige manier is om zijn vreemdgaan te accepteren door de schuld bij haar zelf of bij die ander vrouw te zoeken, dan moet ze dat doen. Mijn enige advies zou zijn, vertrouw hem niet blind. Dit heb ik gedaan met mijn ex en achteraf heb ik er ontzettend veel spijt van. Nadat ik hem nog een kans gaf en het thuis wat was afgekoeld heeft hij het weer aangepapt met haar en dit bleef nog door gaan tot dat ze zwanger van hem raakte en hij uiteindelijk voor haar heeft gekozen! En we hadden voldoende intimiteit in onze relatie. Ik ben sterk van mening dat het vreemd gaan niets te maken had met onze relatie maar dat hij een pure narcist was!
Kiest hij voor een toekomst met de vrouw van de affaire? (Verhaal 476)
Waarom vertrekt hij dan niet meteen? Waarom slapen we dan nog samen in hetzelfde bed? Is er zelfs nog seks?
Verwijst hij naar zaken in de nabije toekomst die we samen zullen doen?
Kocht hij een huisdier?
Als hij toch zoooooo graag met haar verder wil dan zijn er toch opties?
Ik hoop nog altijd dat hij de affaire verbreekt en bij mij en de kids blijft… Maar intussen gaat dit wel ten koste van mijn zelfbeeld, zelfvertrouwen, welbevinden,…
Feit is wel dat ik niet weg kan (en wil). Ik heb daar de financiële mogelijkheden niet voor.
Ben ik dom om te hopen? Twijfelt hij misschien nog steeds wat hij wil?
Of ben ik plan B indien zij toch niet voor hem zou kiezen. Pffffff
Lieve dame,
U bent inderdaad plan B maar is grote kans dat hij terug komt.
Natuurlijk is een nieuwe vrouw leuk en spannend en is er ineen veel gesprek stof.
Iets nieuws is totaal iets anders dan het oude waar je al 10, 15 jr mee samen bent maar zij kent zijn nukken niet en hij die van haar ook niet.
Met iemand 24/7 leven kun je niet vergelijk met wat hij nu heeft af en toe een gesprek en seks dus het lijkt voor hem hallelujah maar dat zal snel veranderen.
Van de ene relatie in de ander stappen werkt zelden en dat zij kinderen heeft maakt het nog moeilijker. Eerlijk gezegd zou ik hem zo snel als mogelijk naar haar sturen niet omdat u van hem af moet maar ik denk dat hij zijn problemen met zich meeneemt en dat zij daar helemaal niet op zit te wachten.
Wens u heel veel sterkte.
als zijn hart bij haar ligt, dan kiest hij uiteindelijk voor haar. Maar zolang er niks gebeurt kiest hij voor zichzelf, hoe makkelijk en veilig deze positie.., misschien wilt zij wel niet met hem verder, maar twijfelt hij wel gewoon aan jou. Ik zou je relatie herzien, heroverwegen je verdient iemand die echt van je houdt, het is geen wedstrijd liefde.
Jij houdt de situatie in stand. Zijn besluit staat vast en het wordt tijd dat je het accepteert. Focus op je kinderen!
Geef je kinderen een ander voorbeeld! Ga leven en genieten in plaatst van hunkeren naar de goedkeuring en liefde van iemand die je blijkbaar niet eens respecteert.
Vind het raar dat ik geil word van het idee (Verhaal 353)
Afgelopen Januari ben ik er achter gekomen dat mijn vrouw een relatie van 3 maanden heeft gehad met een collega van haar. Ik was niet boos op haar maar natuurlijk wel teleurgesteld ze had ook spijt dat het was gebeurt en gaf op al mijn vragen eerlijk antwoord en heeft haar collega ook gelijk verteld dat ze er mee stopte. Maar zo’n 2 maanden geleden kwam de gedachten dat ze seks heeft gehad met hem steeds weer boven drijven en ik werd er zelfs opgewonden van dat ze met hem tussen de lakens heeft gelegen en dat hij mijn vrouw heeft verwent.
Vind het raar dat ik geil word van het idee dat een andere man met mijn vrouw bezig is.
Mijn vraag is dus zijn er mannen die dit ook hebben meegemaakt?
En moet ik dit aan haar vertellen?
Hi Bart,
De fantasie om je vrouw seks te laten hebben met een andere man komt vaak voor bij mannen die wat ouder zijn en zo’n 20 jaar in relatie zitten, en kan je relatie er weer spannend mee maken.
Nu je weet dat je vrouw verwent is door een andere man en dat jij het geil vindt is je fantasie werkelijk geworden. Als je hier mee verder wil zul je haar voorzichtig moeten vertellen dat je deze gevoelens hebt als je er aan terug denkt. Een gezonde jalousie zal je altijd houden maar als je te jaloers bent moet je er niet aan beginnen. Indien jullie samen besluiten om hier mee verder te gaan kan ik je beloven dat het een geweldige tijd gaat worden. Wij doen het al ruim 3 jaar.
De meest toegepaste vorm is natuurlijk een trio M.V.M. waar bij de een actief deelneemt en een ander liever kijkt naar zijn vrouw die seks heeft.
Een andere vorm is dat de man zijn vrouw toestemming geeft om seks te hebben met een zeg maar minnaar of zelfs met verschillende andere mannen, dus eigenlijk legaal vreemdgaan.
Hierbij zijn er mannen die graag toekijken maar ook mannen die dit absoluut niet willen maar wel alle details willen horen.
Deze laatste vorm is minder bekend omdat dit meestal binnen kamers blijft vanwege dat dit in onze cultuur niet als normaal word beschouwd. Veel vrouwen zullen in beginsel afwijzend staan als je het verteld, ten eerste zijn ze zo niet opgevoed en ten tweede weten ze hoeveel pijn het hun zou doen als jij iets met een andere vrouw begint je zult dus veel moeten praten voordat ze dat los kunnen laten.
In jou geval heeft ze al seks gehad met een andere man, dus als je haar vertelt dat je geil word van die gedachte zit je al op het juiste spoor. Hou alles open en eerlijk anders gaat het fout.
Ruim een uur later kwam mijn vriend weer naar beneden en zei Sandra vraagt of je boven wil komen.
Wat ik boven aantrof zal ik nooit meer vergeten ze was van top tot teen bezweet, haar ogen stonden scheel van de geiligheid en ze rook heerlijk naar seks. Later zijn we opzoek gegaan naar een man die hoor ook thuis kon ontvangen en het is voor mij nog iedere keer een fantastisch avontuur om te weten dat mijn vrouw ligt te genieten met een andere man.
Voor haar is het een uitje geworden ze maakt zich altijd mooi op en gaat altijd sexy gekleed, gezellig praatje koffie en soms wat er bij, af en toe een massage en altijd een stevige vrijpartij en voldaan weer thuiskomen. Ze kan mij niet gelukkiger maken.
Maar nu ik er van overtuigd ben dat dit is wat hij wil kan ik er zelf ook van genieten.
Ik weet nog niet wie de plus is, me minnaar die me heerlijk verwent of me man die smachtend wacht tot zij vrouw weer thuiskomt.
Ik hoop dat ik het een keer mag meemaken.
En misschien is het ook anders voor mij als vrouw dan als man.
Ben benieuwd wat je denkt na al deze reacties gelezen te hebben.
Vriendelijke groet ,
Een paar dagen na dat ik dit geplaatste heb ik het mijn vrouw verteld en na een paar vervolg gesprekken gaf ze aan om het te proberen met die verstande dat als een van ons zich er niet prettig bij voelde dat we er mee stoppen.
De eerste keer was voor mij wel heftig dus ik vroeg haar om de eerste periode wat vaker af te spreken zodat ik er aan kon wennen, ze is nu 5 keer geweest en ik vind het nu geweldig, zij trouwens ook.
Dat een vrouw haar man laat gaan komt sowieso veel minder voor en als je huwelijk niet goed is moet je er ook nooit aan beginnen.
Mvg ,
Daar hebben we natuurlijk van geleerd.
Nu heeft mijn vrouw al weer jaren een vaste vriend die haar af en toe ook met anderen deeld. Ik als cuckold zou niet anders meer willen.
Ik ben ook een slaafje van 2 meester ik hou van sm en bondage. Heb het een keer geprobeerd met mijn man maar dat was geen succes en daarna toestemming gekregen om dit met een andere man te doen. Met een heb ik geen seks en met die andere wel daar komt ook wel eens een man kijken zijn vrouw is ook slaaf van mijn meester hij mag niet kijken naar zijn eigen vrouw maar wel naar ons hij mag me ook betasten maar geen seks met me hebben. Volgens mij is het een cuck want hij moet me wel schoonlikken na de seks. Mijn man geniet enorm van mij rode billen en de verhalen.
Lijkt mij super geil
Al jaren verliefd op 2 mannen (Verhaal 463)
Voor ik mijn partner leerde kennen heb ik gedate met een andere man.
Gedurende mijn huidige relatie heb ik hem nooit volledig los kunnen laten. De gevoelens voor hem zitten diep en dit is wederzijds. Ik heb nu dus al 8 jaar contact en de verliefdheid is nooit weg gegaan.
Maar ik hou ook enorm van mijn partner. Maar we waren zo jong toen we een relatie kregen, net 18. Dus nu zit ik telkens met de vraag: is dit nu echt houden van, of is het gewoon comfortabel?
Het verlangen om met de ander af te spreken is zo groot. Maar gedurende de jaren heb ik dit niet gedaan. Wel veel online contact en dat klikt nog geweldig. Ik heb geen foute handelingen gedaan, gewoon vriendschappelijk gepraat.
Maar ik weet nu niet hoe ik verder moet.
Al 6 jaar lang zit ik met deze twijfel..
2 je verbreekt het contact en gaat inzetten op je huidige relatie om deze te herstellen naar iets wat je wel prettig vind. Praten met elkaar desnoods met een therapeut er bij. Misschien voelt het zo dat je al alles hebt gedaan, maar dit klopt naar mijn inziens niet volledig wanneer je met je hoofd ook bij een ander bent (no hard feelings)
3. Je gaat vreemd en start dus een affaire, met alle gevolgen van dien. En dat zijn er heel veel wanneer je partner er achter komt. Je zet alles wat je nu hebt op het spel voor die keuze. Waarbij ik me afvraag of je op lange termijn hiermee geholpen bent, gezien ik denk dat je je partner niet kwijt wilt anders had je al lang een keuze gemaakt. Ik vind het zelf een beetje gek dat het bijna alleen nog gaat om de keuze de keuze van het vreemdgaan. Dat terwijl de keuze om te vechten voor je huidige partner ook tot de mogelijkheden behoort. Je gevoel richting die ander zal niet afnemen wanneer je zo veel contact hebt. Door het contact te verbreken en voor je huidige relatie in te zetten zal je op de lange termijn veel meer bereiken. En zoals je op deze site kunt lezen doet het echt extreem veel bij de persoon die je dit aandoet. Je hebt nu de keuze om het te voorkomen. Of uit elkaar gaan of gaan werken aan je huidige relatie. Je kunt je ook eerlijk zijn over dit stukje en zo ruimte te creëren voor je verhaal, dat je niet wilt gaan liegen, dat je hem niet kwijt wilt maar dat je wel wilt dat er wat veranderd gezien het door je hoofd speelt. Het is heel moeilijk, en waarschijnlijk ook een moeilijk gesprek. Maar als jullie beide vinden dat jullie de moeite waard zijn komt dat goed. Maar wanneer je bang bent om je relatie te verliezen wanneer je eerlijk bent over je gevoelens, dat zal alleen nog maar meer zijn wanneer je wel een affaire bent begonnen. De kans is dan nog groter dat je iemand gaat verliezen, waarvan ik lees dat je dit eigenlijk niet wilt. Zet dan vooral niet in op een affaire wat er voor kan zorgen dat dit wel gebeurd. En heel eerlijk z’n contact valt naar mijn mening onder een affaire of is je partner op de hoogte van jullie contact? Een affaire starten kan ook op 2 manieren het is niet altijd alleen maar seks dat is alleen een fysieke affaire.
Hopelijk gaat het inmiddels wat beter tussen jullie!
Is het eerlijk naar de kids? (Verhaal 230)
Al snel na mijn huwelijk met Jaap kwam ik er achter dat hij verlangde naar wat anders dan wat ik mij had voorgesteld.
Jaap hoopte dat ik hem wilde vernederen en overheersen, en liefst dat ik het met andere mannen zou doen. Mijn wereld stond op de kop en ik vond het helemaal niets. Ik hield wel ziels veel van die man. Beetje geprobeerd hem te overheersen, en dat ging aardig. Dit ging best ver, zo veroordeelde ik mijn man tot kuisheid en hetdragen van luiers en plasticbroek. Maar een andere man...........
Toch bleef dit tussen ons in hangen, en op eeb dag ontmoete ik een echt leuke vind. Na nog een keer met Jaap praten stapte ik er schorvoetend in.
Het was geweldig, was een passie, wat een stomende seks, genot zonder einde.
Jaap was er gelukkig in, en ik vond het heerlijk.
Na een tijdje deze man volgde er nog wat korte en lange seks relaties die soms goed en soms slecht waren. Wij maakten de fout dit veel te dich bij ons zelf te doen en kwamen daarmee in grote problemen. Ik werd bekend als makkelijk in bed te krijgen. Hierop legden wij alles stil voor meer dan een jaar.
Top op de dag dat we op een feestje een heel leuke man tegen kwamen. Na een aantal weken werd hij mijn vriend, en een paar maanden later woonde hij bij ons in en deelde het bed met mij. Mijn man verhuisde naar de logeerkamer. Met Errol is het echt geweldig. We komen er met 3 geweldig uit. De seks met Errol en en blijft geweldig, ik kan er geen genoeg van krijgen. En hij vind het leuk om samen met mij mijn man ver in zijn cuckold rol te drukken en neemt het hierin ook actief mee.
Tot zo ver geweldig, echter hebben wij 2 geweldige kids, niet van mijn man maar van zijn broer maar dat is een ander verhaal.
De kids vinden het proma zoals het is, ze weten niet beter. Ze stappen net zo makkelijk bij Errol en mij als bij mijn man in bed op zondag morgen. Ze krijgen alle aandacht die ze verdienen. We houden enorm van ze...........
Maar soms ben ik bang dat hier in de toekomst problemen uit voort zullen komen.
En je vader in luier en plasticbroek aan het voeteneind van moeder en vriend hoord daar niet bij.
Dat daar een kuisheids kooitje en een anaalplug onder zit zullen ze nooit merken.
Wij leven 100% voor onze kids en geven ze alle liefde en warmte mee die wij hebben.
Doen wij het goed, ik weet het niet maar ze groeien in liefde op.
Corry
Haar vriend kan het makkelijk 1 a 1,5 uur volhouden en is ook groter geschapen 8 jaar jonger en single. Tegenover haar heb ik geen nare gevoelens meer als ik te snel klaar kom omdat ik weet dat ze bij hem krijgt wat ze nodig heeft. Ook hebben we nu meer seks dan vroeger dus we zijn er alle drie op vooruit gegaan.
In die tijd was mijn zorg misschien nog wel groter als die van haar. Ja het klikte goed tussen ons 3en, de seks tussen mijn vrouw en Errol was met geen pen te beschrijven en het zette mij op de plaats die bij mij hoord. Ook met de kids leek het meer dan prima te passen Bij mij was er echter ook nog de angst de het heel tijdelijk zou zij. Dat ze op elkaar uitgekeken zouden raken en alles weer overhoop zou gaan.
Die angst was ongegrond,het gaat nog steeds prima, hun seks is nog altijd stomend en waanzinnig veel en vaak. Mijn rol als cuckold is alleen maar duidelijker en meer verdergaand geworden.
In het begin was er net als in 1 van de berichtjes hier heel veel weerstand, boosheid en twijfel bij de mensen om ons heen. Dat is inmiddels vrijwel verdwenen. Het functioneerd ook ver boven verwachting in deze samenstelling. Er wordt vanalles samen gedaan en daarbij hoord Errol er echt bij. Hij is verre van een buitenstaander.
De kids beschouwen het als heel gewoon. Mama houd van papa (die niet hun echte vaders is maar dat weten ze niet) en mama houd ook heel veel van Errol en die slapen samen. Papa heeft een eigen slaapkamer waar ze ook terecht kunnen.
Verder zien ze van het "afwijkende" niet veel. Ja papa kan naar hun idee zijn plas niet ophouden en draagt dus luier en plasticbroek die ook gewoon aan de waslijn hangen de butplug en het kuisheidkooitje krijgen zij nooit te zien en de afwijkende kleding ook niet.
Zij krijgen alle liefde en aandacht waar kinderen recht op hebben en dan ook nog eens van 3 volwassenen.
Als zij 100% afwezig zijn gaat onze manier van leven een flink aantal stappen verder. Dan is er vernedering, aangepaste kleding en ook zo nu en dan nog 1 of meer extra mannen. Als zij er een keer een weekeind niet zijn maak ik in mijn nachtkleding (heel wisselend maar altijd vernederend) koffie, jus en broodjes. Die dien ik mijn vrouw en Errol op bed te serveren. Terwijl ik daat sta in minimaal mijn nachtluier en plasticbroek en vaak nog wat meer met het dienblad tonen zij mij hun liefde voor elkaar.
Geloof mij onze kids groeien op in een wat andere maar wel sollide en stabiele en bovenal liefdevolle omgeving.
En om goede ideeën op te doen hoe lukt het om ze een weekend niet thuis te laten zijn?
De kids gaan regelmatig een weekeind bij opa en oma logeren, dat vinden ze geweldig.
Opa en oma weten wel min of meer welk doel hier achter zit.
Met haar soulmate collega... (Verhaal 393)
Hopelijk gaat het al wat beter tussen jullie? De film die zich afspeelt is een reactie vanuit trauma. Het is natuurlijk geheel onverwachts, pijnlijk en verdrietig allemaal. En dat is iets wat misschien nog een tijd zal blijven. Bij mij had het te maken met te veel informatie weten over hen samen. Ik ben samen met een therapeut emdr gaan doen en toen nam het gelijkelijk af, ook de boosheid. Het is allemaal heel normaal. Het is namelijk totaal niet oké, acceptabel of normaal dat iemand er voor kiest wanneer ze een relatie hebben om vreemd te gaan. Het blijven keuzes. Wat de moeite waard is om samen te bespreken is waarom er gelogen is geworden en hoe nu verder. Wat gebeurd er op het moment dat iemand je nog eens die aandacht geeft en wat verwacht jij van de ander. Er ontstaat dan ruimte voor een nieuw plaatje. Heeft ze in die zin wel al het contact verbroken en eventueel ander werk gezocht? Het kan echt een verbeterde relatie worden wanneer je er beide voor vecht en het er voor over hebt. Heel veel sterkte en succes!
Ik ben 5j met mijn vriendin samen
We zijn nu 18v en 21 m
Ik was haar eerste bedpartner maar intussen heeft ze al 3 andere kerels geneukt. Deze week is ze 3 keer geneukt geweest door een ander.🙈
Wie gaat er mee op avontuur (Verhaal 475)
spannende seks (Verhaal 462)
3 weken geleden hebben we een rollenspel in het echt gedaan, ik moest een collega uitnodigen en bij de 2e ronde koffie belde ze vanuit de keuken naar mijn mobiel en toen ik aannam hing zij op en startte ik een fake gesprek met mijn zoon. Toen ik ophing zei ik tegen mijn vrouw dat ik er heen moest omdat zijn garagedeur niet meer dicht ging dus stapte in mijn auto. Na 10 minuten reed ik nog een keer langs mijn huis en zag dat de gordijnen van de slaapkamer gesloten waren dus het verliep geheel volgens haar plannetje. Na een klein uurtje kreeg ik een app van haar met missie voltooid en een kwartier later was ik weer thuis.
Aan haar kon ik duidelijk zien dat ze geneukt was bij hem minder zichtbaar, rond 11 uur ging hij weer weg en besprak met mijn vrouw hoe het verlopen was, na dat ik het huis verliet was ze naar boven gegaan en had mooie lingerie aan getrokken en hem gevraagd om te komen en eenmaal boven begreep hij wat de bedoeling was. Ze begonnen met standje 69 en daarna nog 3 andere standjes mijn vrouw was 2 x klaargekomen en hij 1 x. Die avond heb ik nog heerlijk met mijn vrouw seks gehad en haar vertelt dat ik super trots op haar was.
Bij mij was het net hetzelfde. Heel lang getwijfeld en dan toch eens gedaan. Ik heb er geen spijt van, ons intiem leven is er serieus op vooruit gegaan! De sex met zijn collega was eigenlijk op zich ook leuk maar wel wat onwennig.
Heb je het 1x gedaan en was je man daarbij?
Mijn man wil me graag delen met een andere man, hij denkt aan 2 avonden in de week maar het hoeft niet altijd seks te zijn mag ook voor de gezelligheid, het hoeft niet gelijk in die modes maar langzaam opbouwen.
Mijn man komt altijd snel klaar en wil daarom geen trio of aanwezig zijn.
Hij zegt dat het hem gelukkiger zou maken als ik goede seks zou hebben met een andere man maar ik vraag me echt af of dat wel zo is.
Mijn man had al heel lang deze fantasie en het was best een schok voor me, ik dacht hoe is het mogelijk dat je geil word van het delen van je vrouw maar na een aantal gesprekken toch gezegd om het te proberen. En toen kwam ja met wie en na wikken en wegen kwamen we uit bij zijn vriend Martin, best wel een leuke man en single dus mijn man een visje bij hem uitgegooid en die vond het een leuk idee. Drie dagen later had ik seks met Martin hij heeft echt een joekel en kon het lang volhouden ik heb echt genoten en toen ik het thuis vertelde belande we daar ook snel in de slaapkamer.
Nu bijna 2 jaar later heeft Martin het indicatief naar zich toe getrokken en belt of appt vaak of ik zin heb en mijn man komt vaak met leuke ideeën zoals een keer in alleen lingerie en een jas naar hem toe en ik vind het leuk als ik hem avonds bel het tegen hem zeg dat Martin wil dat ik bij hem blijf slapen en als ik het zelf ook oke vind dan ga ik er wel in mee. In het begin deed ik dit voor mijn man maar nu eigenlijk voor mezelf alleen ik betrek hem er ook in zodat hij er ook van genieten.
Hoe vaak heb jij seks met Martin en vind je man het altijd leuk als je gaat?
Ja mijn man vind het altijd geweldig grinn als het aan hem zou over laten was het meer dan 3x per week voor hem kan het niet stout genoeg zijn maar ik werk wel mee want krijg er en hele leuke man voor terug super attent en heel lief. Hij vind het ook geweldig als ik op zijn verjaardag bij Martin ben ziet hij als mijn cadeautje voor zijn verjaardag.
Na nog een aantal gespreken vroeg ze dus je zou het geen probleem vinden als ik een keer seks zou hebben met iemand anders, waarop ik zei nee zou het super vinden. 2 dagen later zat ze op een datingsite en een week later had ze een man uitgenodigd alles in overleg, ze had me een foto laten zien van die man maar dat wekte totaal geen jalousie op welke ik wel een beetje nodig heb om er van te kunnen genieten maar de seks was goed.
Daarna kwam een kennis van haar in beeld en ondanks dat zij dacht dat het niet zou gebeuren belande ze toch samen in bed. Het was voor haar een hele opsteker want de man had een hele mooie vrouw dus haar eigenwaarde kreeg een behoorlijk boost Op een dag kwam ze met een dip thuis en toen ik aan haar vroeg wat er aan de hand was vertelde ze dat haar leidinggevende naar deed tegen haar. Die avond zat ze allerlei dingen te verzinnen om wraak te nemen dus ik zei duik een keer het bed in met hem en je hebt nooit geen last meer van hem. 3 Dagen later belde ze me op dat ze bij een collega ging eten en ik wist wel bij wie. De leidinggevende is nog steeds haar vaste FWB en ze heeft nooit meer last van hem ondervonden.
Ik weet nu dat ik eigenlijk niet kan zonder een vrouw die met andere kerels neukt, het is zo’n toegevoegde waarde in mijn leven ik heb zo’n vrouw gewoon nodig.
De seks bij mijn vriend is totaal anders we doen het op de wasmachine de keukentafel in de tuinen onder de douche als ik dit thuis zou doen zou me man vragen of ik niet lekker ben, maar hij smult wel van alle verhalen.
Waarom moet je alles zo vaak dubbel plaatsen?
Nauwelijks seks door foute man in jeugd vriendin (Verhaal 478)
Ach, mijn tijd komt nog wel dacht ik....... Het duurde lang voor ik een relatie kreeg.
Het was toen ik 32 jaar was. En mijn vriendin zei meteen eerlijk dat lichamelijke intimiteit er helaas niet in zou zitten. Ze bleek in haar jeugd aangerand door een fout familielid. We hebben het enkele keren geprobeerd maar helaas. Kon die verlangknop maar uit. Tja, ik ben een mens, geen machine. Dat snapte mijn vriendin ook. Met haar toestemming begon mijn zoektocht naar een vriendschap plus. Ik maakte kennis met de bizarre wereld van betaalde seks en het internetdaten. Betaalde seks was het niet voor mij. Internetdaten bracht naast veel teleurstellingen ook een paar kortstondige mooie contacten. Maar eigenlijk wilden die vrouwen een vaste relatie.
Toen ik 49 jaar was kwam er een vervelende diagnose:Parkinson. Nu 8 jaar verder gaat het nog redelijk goed. Maar mensen met beperking zijn een beetje eng blijkbaar. Nauwelijks meer reacties op datingsites.
ik zoek door. Naar iemand die mij begrijpt of zich herkent in de situatie. Iemand die openstaat om samen een leuk en soms spannend contact te hebben.
Zit er iemand te wachten op een dergelijk contact met een vijftiger met Parkiinson?
Ondanks vele honderden initiatieven een volwassen leven zonder veel lichamelijke intimiteit, Pijnlijk. Hoe fijn zou het zijn? Maar ik ben veel meer dan Parkinson. Dus wie weet...
Vreemdgegaan en verder met haar (Verhaal 474)
Stagiair (Verhaal 466)
Ik heb gekust met een stagair van op het werk, ik zag dat meisje graag.
Maar nu opeens kom ik tot besef wat ik gedaan heb en dat ik mijn verloofde niet kwijt wil.
Ik heb een groot schuldgevoel.. ik ben bang dat als ik het opbiecht ik m'n huwelijk kwijt ben. Is het dit waard om alles op het spel te zetten en kan ik niet beter doen alsof dit nooit gebeurd is?
Slijt zo een schuldgevoel?
Uit je reactie lezen, heb je al veel spijt. Ik kan er niet over mee praten, gezien ik achter dingen ben gekomen en dit niet zelf gedaan heb. Wel kan ik je mee nemen in wat tips en hoe het met mijn man is verlopen. Mijn man heeft nog altijd erge schuld gevoelens. Maar is in die zin wel er alles aan het doen om alles terug te winnen. Ga even bij jezelf te raden hoe het heeft kunnen gebeuren en wat je mist in je huidige relatie. En ga bij jezelf te raden hoe je dit voortaan kunt voorkomen. Is ander werk bijv een optie?
Hopelijk gaat alles oké!
Mijn vrouw wil naar een parenclub (Verhaal 346)
Mijn vrouw 41 vertelde paar weken gelden dat ze een keer naar een parenclub wilde eigenlijk alleen om te kijken wat daar gebeurde. Ik zei haar dat ik totaal geen interesse had om andere mensen te zien seksen, Verleden week vroeg ze me of ik het goed zou vinden dat ze samen met een collega van haar naar zo’n club zou gaan.
Nu is mijn vrouw veel vrijer in seksualiteit dan ik, haar ouders zijn al swingers vanaf haar jeugd en ik weet dat ze tijdens ons huwelijk 2 x seks heeft gehad met een andere man maar zolang ze er eerlijk over is heb ik er geen probleem mee, maar weet nog steeds niet of het verstandig is om haar samen met die collega te laten gaan.
Nadat ze het thuis vertelt had mocht ze niet meer, maar het was een avond om nooit meer te vergeten.
Maak afspraken met je vrouw dat als 1 van jullie er echt geen plezier in heeft jullie naar huis kunnen.
Partner is vreemd gegaan met collega (Verhaal 473)
Ik zoek lotgenoten die zelfde hebben mee gemaakt en die me tips kunnen geven bij het verwerken hiervan.
Ik heb een relatie van 10 jaar en kindje van 4. Met mij partner .
Vorig jaar december 2023 ben ik er achter gekomen dat mijn partner een goede ( babbel) relatie had met een collega , ik ben hier heel boos over geworden want er was veel geflirt via sms. Ik ben een 2 weken uit huis gegaan met mijn kindje.tijdens die 2 weken ben ik er achter gekomen dat hij bij haar is blijven slapen op heterdaad betrapt door thuis komen en hij was er niet .
Zo is eigenlijk allemaal begonnen met deze collega .
We hebben hier over gepraat hij heeft me gezworen dat er niets was gebeurd maar dat hij gewoon is gaan praten en na een paar drankjes in slaap is gevallen op de zetel .
Goed half jaar verder we gaan op zomer vakantie en toen merkte is hierna dat er weer een hoop ruzie en frustratie was . Tijdje later geeft partner aan weg te gaan en voorlopig bij zijn broer in te trekken.
Want hij had tijd nodig voor zich zelf . Na 2 weken smeekte hij wanneer mag ik aub terug komen ?
We hebben gepraat hierover en we zouden beide aan onze problemen werken.
1 maand later zijn we weer bij af , ik ben naar mijn ouderlijk huis terug gegaan .
Onbegrijpelijk want waarom lukt het niet ?
Veel gepraat met gezamenlijke vrienden . Uiteindelijk na 4 weken terug contact opgenomen en we wilden het gaan uitpraten .
Terug in huis getrokken . 2 weken later kom ik er achter dat het contact met die collega meer was geworden dan alleen goed babbelen door smsjes .
Er was herhaaldelijk afgesproken en gezoent.
Hierdoor ben ik volledig ontploft want nu vielen alle puzzelstukjes bij elkaar.
Voor mij was de kous af want het contact kon blijkbaar toch niet gestopt worden . Alle ruzies die we hadden hierover werden door verteld naar die collega. Ze sprak me zwart in zijn ogen en hij zag het niet in dus ben ik terug uit huis gegaan terug naar mijn ouderlijk huis.
Maanden gingen voorbij herhaaldeijk bij de bemiddelaar geweest voor afspraken hoe we het zouden regelen met het huis en het kind . Enorme ruzies , er kon niet normaal gedaan worden tegen elkaar, ik had een grote muur opgebouwd.
Tot plots het besef was van zijn kant hoe het allemaal fout is kunnen lopen contact met die collega was gestopt hij wou er helemaal voor gaan , ik was de vrouw van zijn leven niemand anders, hij zat helemaal fout en wou alles recht zetten , laten we eens een keertje gaan uiteten of eens een wandeling gaan doen.
Hij heeft laten zien in de voorbije weken/3 maanden dat hij beseft wat hij kwijt wat hij er alles voor doet .om mijn gevoel te laten terug komen .
Want ik had dus zodanig hoge muur opgebouwd dat ik geen gevoel meer had. Hij laat zien dat hij mijnvertrouwen terug wilt winnen , hij wilt zelfs naar een relatie therapeut gaan. We doen het rustig aan en kijken wel hoe het loopt .
Tot paar dagen gelede ik dus opnieuw in zijn gsm berichten heb gevonden van haar , ze wou even verhaal halen waarom ze geblokkeerd was want da was nu toch niet nodig, ze had mijnpartner nodig en kon hem niet bereiken op moeilijk momenten ? Weer is de bom ontploft want het verhaal houdt niet op en ik kreeg een volledige dejavu van 7/8 maanden geleden .
Blijkt dat hij haar die nacht nog een bericht heeft gestuurd dat hij niet meer wilt dat ze nog berichten stuurt ook. het werk kan niets meer worden gezegd want hij wilt voor zijn gezin gaan en een 3 de persoon erbij werkt niet ( was nog al gezegd geweest maar heeft ze geen oren naar)
Die nacht ben ik er dus ook achtergekomen dat er niet alleen afgesproken en gezoend is geweest maar ook herhaaldelijk intiem zijn geweest.
Ik heb dit altijd in mijn achterhoofd gehad , ergens wist ik het wel maar aangezien dat altijd is afgelogen en ik er na die nu goede maanden waar hii zijn best doet en laat zien wat ik voor hem ben weer dingen boven komen .
Dat valt me heel erg zwaar
Ik heb real life beelden over hun samen , ik ben daar dag in en uit mee aan het rondlopen. Hoe krijg ik dit verwerkt ???
Waarom was je intiem met haar terwijl ik toen alles aan de relatie wou doen ? Je had tijd nodig voor je zelf want je wist het niet meer ? Nu begrijp ik het ,zware schuld gevoelens .
Mijn eigen beeld is weeral weg over me zelf omdat nu weer iets na boven komt van die periode. Was zei beter? Hoe was haar lichaam denk je nog aan haar dat zijn allemaal van die dingen wat me gek maken
Ik zit dagelijks. Met Zo veel vragen en hoe kan ik hem dit vergeven ?
Wat verdrietig dat u in deze situatie beland bent, en helaas kan ik u ook geen goed nieuws brengen.
Mannen gaan niet naar een andere vrouw om te praten tenzij ze de tweeling zus van de Klokkenluider van de Notre Dame is, hij had maar 1 doel erop.
De meeste mannen zullen blijven liegen tot ze er dood bij neervallen dit komt omdat hij nog niet weet of zij een betere partner is dan U en bang is dat hij straks echt alleen is, U wijst hem de deur en zij wil wel seks maar geen relatie.
Het fijt dat hij nu zegt dat u de vrouw in zijn leven is is gewoon onzin zij heeft hem vertelt dat ze hier geen zin meer in heeft dus blijft er nog maar 1 keuze over.
Het kan natuurlijk altijd dat iemand een fout begaat maar die maak je dan ook maar 1 keer en niet 10x. hij bleef doorgaan met seks en leugens ook nadat het een en ander was uitgekomen.
Vergeven is iets anders dan vergeten Dit gaat U nooit meer vergeten u bent in uw ziel getrapt en er komen straks nog wel meer dingen boven water U zult er niet van los komen totdat u hem loslaat.
Ik wens U heel veel sterkte en kies voor uzelf
Hoe vaak zal hij tegen haar gezegd hebben ik hou van je.
Zou hij het ook in dit standje met haar gedan hebben.
Denkt hij aan haar als we seks hebben.
Is zij de enige of waren er meer.
Heeft hij haar ook vertelt dat zij de vrouw van zijn leven is en niemand anders.
Gaat hij straks voor de zoveelste keer naar haar terug.
De beelden dat hij zijn tong in haar mond steekt intiem met haar is en zijn dna in haar achter laat en je twijfels of hij weer liegt of niet verdwijnen niet meer.
Het is niet vol te houden Elisa dat kan ik je uit eigen ervaring vertellen het sloopt je.
Wat verdrietig om te lezen hoe dit allemaal verlopen is. Ik heb zelf in een soort gelijke situatie gezeten, dat is ronduit afschuwelijk. Wat mij geholpen heeft om in gesprek te blijven met je partner. Zelf ben ik naar een psycholoog gegaan om dit allemaal te verwerken, mijn lijf heeft hier extreem traumatische op gereageerd waar door ik hulp gezocht heb en zijn we daarnaast samen een aantal keren naar een relatie therapeut geweest. Samen blijven wat kan ik er over zeggen, het is zwaar, heel zwaar en pijnlijk maar wanneer je beide de stap wilt maken dan komt dat goed. Het wordt uiteindelijk een verbeterde relatie. De tijd doorkomen is alleen heel heftig qua gevoel en ik begrijp je vragen heel goed. Het is alleen zo ik heb al die vragen gesteld en daar eerlijk antwoord opgekregen wat mijn persoonlijk proces eigenlijk alleen maar belemmerd/ verergerd heeft. (Waar, hoe, wanneer, beter zijn etc) Het liegen moet alleen stoppen nu zodat er beetje bij beetje het vertrouwen weer terug opgebouwd kan worden. Wij hebben gesprekken gevoerd waarbij er gezegd werd, je hoeft me niet meer te beschermen met leugens, je hebt in die zin recht op de waarheid en de pijn is al geweest hij heeft al 10/10 punten behaald op alles wat gewoon weg niet door de beugel kan. Het is tijd voor de waarheid. Het is iedere keer een keuze die je krijgt en je kunt hoe moeilijk het ook is kiezen voor de waarheid. Er zullen nog wel meer momenten volgen waarbij het moeilijk word in de relatie of je je aangetrokken voelt tot een ander maar daar over het gesprek aan gaan en een soort plan van aanpak maken hielp mij heel erg, wat verwacht jij van hem en wat verwacht hij van zich zelf op het moment dat hij merkt dat iemand contact met hem zoekt wat niet acceptabel is binnen een relatie. Heel veel sterkte de komende tijd, het zal heel moeilijk worden, houd het bespreekbaar en weet dat waar je door heen gaat de moeite waard is wanneer jullie dit beiden willen.
Veel liefs!
lk heb een affaire gehad met de man van mijn beste vriendin (Verhaal 361)
van mijn beste vriendin. We zijn zo'n 20
jaar bevriend met elkaar en dit is & jaar
geleden gebeurd, en heeft zo'n 1,5 jaar
gespeeld. Daarna kreeg ik een relatie en
heb ik het afgekapt. Nu is mijn relatie
recent verbroken en heb ik weer een
paar x seks met haar man gehad. Zij heeft
van dit alles totaal geen weet en zou er
vertrouwd mij volledig. Nu heeft ze
onlangs gevraagd of met hun gezin mee
wil op vakantie, aangezien ik verder ook
maar alleen ben. Weet nu niet wat ik
moet doen want ik wil graag op
vakantie, maar m'n schuldgevoel knaagt
aan me. Wat moet ik doen?
Ik denk dat dat betekent dat je eerlijk gaat zijn. Met als risico dat de vriendschap voorbij is en de kans dat de vriendschap dit overleeft. Hoe meer en hoe langer leugens en bedrog, hoe kleiner de kans dat de vriendschap blijft.
Ik wil mijn man niet hoeven delen met een ander (Verhaal 380)
Aanvankelijk reageerde ik geschokt: ik voelde dat mijn man me niet voldoende vond en heb geworsteld met enorme boosheid. Vervolgens kwam er een fase waarin mijn man steeds terloops het onderwerp ter sprake bracht en in mijn nabijheid hierover fantaseerde.
Het toeval wilde dat een kennis van ons een open leefstijl heeft en aangaf interesse te hebben in een seksdate met mijn man. Met pijn in het hart liet Ik hem gaan. Er werd een hotel geboekt en manlief sprak daar af. Bij thuiskomst bleek er een heerlijke seksdate te zijn geweest en gaf man aan nu nog meer van me te houden dan eerst.
Ondanks dat ik hem zelf heb laten gaan en hem ook toestemming gaf, voel ik me toch onzeker over de situatie. De kennis geeft aan mijn partner wel als polyamoureuze partner te zien zitten. Ook mijn man zou graag een inniger contact met haar willen: een soort van best friends with benefits idee.
De gedachte hieraan maakt me boos: ik voel dat ik een soort van open relatie ingerommeld wordt, waar ik niets voor voel. Ik wil mijn man niet hoeven delen met een ander. Wij hebben zelf een gezin met 3 opgroeiende kids. De andere vrouw is 15 jaar jonger en bewust kinderloos. Ik voel dat ik hierbij aan het kortste eind trek. En eerlijk gezegd ook wel de vraag: wat levert het mij dan op? Op dit moment is het antwoord: vooral hartzeer.
Ik heb mijn emoties met mijn man besproken en hij wil mijn grens respecteren, maar ik ben bang dat het hiermee niet klaar is. Hij is erg goed in het doordrijven van zijn wil en zal zijn wens steeds aan mij voorleggen.
Hoe pak ik dit aan? Zij er mensen die dit hebben meegemaakt, die ervaringen hebben met een polyamoureuze leefstijl? Hoe zorg ik dat ik niet gek wordt van onzekerheid en jaloezie. Hoe kan ik mijn grens aangeven aan mijn man en waar zou de grens dan moeten liggen?
Lieve groet van Cathelijne
Een open relatie kan heel verhelderend werken, en kan er inderdaad voor zorgen dat zowel de seksuele aantrekkingskracht tussen jullie beide, als het houden van verhoogd. Maar dat geldt alleen op het moment dat jullie hier alle twee achter staan, anders gaat één van de twee (en ik gok op jou) hier gegarandeerd aan onderdoor, met een veel vervelender eind tot gevolg.
Heel veel sterkte!
Op seksueel gebied kom ik niet aan mijn trekken bij hem (Verhaal 382)
Wat dacht je van om erover te praten als je echt om hem geeft, zo niet dan maak je het uit. En kan je gewoon wat beginnen die man die je wel voelt.
Doe het niet stiekem.
Als ik dit zo hoor kan je beter een sexwerker worden, het is toch alleen maar sex sex sex , intimiteit, affectie, het lachen, proberen, uittesten,pesten .....vooral niet gaan praten alleen maar egoïstisch denken, aan mijn trekken komen, om te lachen.
Het is zwaar en soms irritant. Maar we willen elkaar niet kwijt. Open relatie is geen optie. Dus wij genieten van wat we deden in bed. Dit is een keuze van ons. Liever minder ruig en spannend dan 3 kids kwijt en een prachtig leven
Affaire ontdekt: scheiden of toch mijn egoistisch doel? (Verhaal 472)
Zij:Ik verdenk mijn vrouw (16 jr getrouwd, 3 kids, ik net 50+ zij mid 40) al geruime tijd (jaren) van vreemdgaan. Omdat ik er geen vinger achter kon krijgen zelfs een app op haar telefoon gezet die GPS tracking doet. Hieruit kwamen wel opmerkelijke dingen, ze was dan wezen eten met iemand waarover ze thuis (soms eerlijk) verteld als 'een' vriend (mogelijk ex-collega; laat ik hem C noemen), maar wel op plekken waar je ook een hotel/motel hebt.
Sinds enige tijd gebruiken we binnen de familie een gezamenlijke GPS tracking app. Ook daaruit kwamen opmerkelijke dingen (1e keer in nov'23: GPS locatie uit tijdens afspraak met die vriend; andere keer feb'24: een half uur napraten(?) in zijn auto). Eind maart is het me via onderzoek gelukt om tijdens een afspraak flarden van gesprekken tussen haar en haar vriend op te vangen: 1) hierin praat ze als een verliefde puber 2) in een flard zegt zij: wat als er iemand binnenkomt. hij: die deur gaat niet open. zij: iedereen kan ons zien' 3) iets later noemt zij hem 'lieverd'.
Het lijkt er sterk op dat ze vreemd gaat. Uit de flarden is geen overduidelijk fysiek deel te horen, dus dat weet ik nog niet 100% zeker. Ze zien elkaar overigens voor zover ik weet grofweg maar eens per maand. Spreken doen ze elkaar telefonisch wel frequent vanuit de auto en ook best lang (>30min).
Ons: Onze relatie is matigjes. Beiden hoogopgeleid, ik HBO, zij Uni. Ik ben rustig, niet zo snel en geen uitgebreide prater of denker, zij is een super snelle denker en verveeld zich snel als ze niet word uitgedaagd (bijv in het werk, maar mogelijk dus ook op relatie gebied?).
We hebben wel op regelmatige basis sex (periodes 1x / maand, soms 1x / 2.5 week). En soms ook wel wat spannendere dingen (roll play, buitenseks, erotiek beurs).
Ik: Op emotioneel gebied ben ik nogal gesloten / geen grote prater. Terwijl zij dat wel nodig heeft. Daarnaast ben ik erg gefocust op sex en erotiek. De kwaliteit van ons sexleven is een 6, de kwantiteit zou wat mij betreft wel naar 1-2x/week mogen. Daarnaast mag het voor mij nog wel wat spannender zoals bdsm. Het tekort samen compenseer ik solo met gemiddeld 4-5x in de week porno afgewisseld met erotische verhalen. Daarin vind ik de categorie cuckold/hotwife/trio(MMF) erg opwindend. Soms denk ik wel eens dat ik sexverslaafd ben.
Vriendin: dan is er ook nog een vriendin van mijn vrouw (laat ik haar A noemen). Enkele jaren geleden heeft A het contact met mijn vrouw verbroken terwijl ze al een dikke 10 jaar vriendinnen waren. A werkt echter voor hetzelfde bedrijf als C. Daarnaast is A over het algemeen goed ingevoerd in de laatste bedrijfsroddels. Via een afspraak met haar wil ik meer proberen uit te vinden over de situatie.
Mijn gedachten gaan de laatste dagen nadat ik dit ontdekt heb alle kanten op. Rustig in slaap vallen is er niet meer bij omdat ik veel lig te piekeren, zelfs hele nachten wakker gelegen.
Vandaar dat ik het kwijt moet en hier opschrijf (ondanks dat het niet echt in verhaal vorm is).
Gedachten als betrappen, confronteren, zijn vrouw informeren zijn allemaal opgekomen. Maar voorlopig doe ik alsof er niks aan de hand is en kijk ik of ik aan sluitend bewijs over het fysieke deel kan komen. Heel egoistisch gedacht zie ik dit ook als mogelijkheid om tot een trio/hotwife situatie te komen(verhaal 469 hier spreekt me aan; verhaal 230 gaat voor mij te ver). Daarnaast telt voor mij ook mee dat ondanks dat er mogelijk al geruime tijd affaire(s) zijn, wij nog wel bij elkaar zijn.
Tegelijkertijd is het wel een emotionele rollercoster, via die vriendin wil ik proberen uit te vinden hoe lang dit al speelt en hoe bekend het is: stel dat een groot deel van vrienden/familie dit al tijden weet dan voel ik me zo vernederd dat scheiden heel dicht bij is. Want als het tot een scheiding moet komen dan nu en niet over 10 jaar als de kids de deur uit zijn. Andere gedachte die door mijn hoofd gaat: als zij blijkbaar besloten heeft dat wij een open relatie hebben, dan zie ik geen reden waarom dat aan mijn kant niet zo zou mogen zijn.
Mijn vragen voor jullie:
1) vinden jullie mij sexverslaafd?
2) ben ik gek dat ik nog bij haar ben?
3) is het gek dat ik mijn egoistische doel probeer te bereiken?
Andere tips en advies zijn meer dan welkom!
Jou doel is echt niet zo vreemd als je denkt het kan voor beide een toevoeging zijn in jullie huwelijk. Koop voor je liefje een setje sexy lingerie en een leuke jurk, als ze weer met hem gaat eten leg je het op bed en zeg tegen haar er ligt een cadeautje in de slaapkamer voor je. Als ze terug komt zeg je dat je trots op haar bent en dat je het spannend vind als een andere man haar ook mooi en lekker vindt.
Affaire gestopt (Verhaal 465)
Als je contact blijft houden met de andere dame kun je rekenen op drama, en touwtrekken, dus kap het echt af, nul contact.
Misschien is dit heel moeilijk, maar als je hiermee blijft zitten vertel het toch aan je partner.
Als ze erachter komt via iemand anders dan zijn de rapen gaar, en is het vertrouwen weg.
Je zit dus best in de penarie als ik dit zo lees, maar dit kan nog best goed aflopen.
Mocht t uitkomen, wees dan ook echt eerlijk, en accepteer de consequenties, dan heb je kans dat t goed afloopt.
We weten dat dit niet kan en fout is (Verhaal 446)
Mijn vrouw weet het nu en hebben hulp gezocht.
Ik snap jou verlangen/lust ook wij werden smoor verliefd. Gelukkig nam ze, hoe pijnlijk ook flinke stappen terug. Zij ging scheiden en ik niet.
Heeft me maanden gekost om over haar heen te komen.
Soms moet je enorm vechten tegen je gevoel in. Teminste bij mij want ik hou enorm van mijn vrouw en kids en wil onze prachtige leven niet kwijt.
En gelukkig verlaat ze me niet, god zij dank.
Zo verliefd dat ik er ziek van wordt (Verhaal 464)
Als tiener wel hopeloos verliefd geweest waarbij ik compleet zot werd van mijn eigen gedachtes. Ik heb het moeilijk om gevoelens te uiten en als de liefde dan niet beantwoord werd, was afstand nemen de enige oplossing om er in mijn hoofd niet (letterlijk) ziek van te worden.
Nooit problemen gehad. Gelukkig getrouwd. Wel eens lichtjes verliefd geworden, maar onmiddellijk afstand genomen en het was zo voorbij.
Een 2-tal jaren geleden binnen het bedrijf mijn droomjob gevonden. Jaren gewerkt voor die promotie en eindelijk gelukt. Moet veel met een collega samenwerken die ik vroeger al wel eens had opgemerkt (knappe vrouw), maar ik ben meestal iemand die veel meer op 'schattigheid' en karakter valt, dus nooit aandacht aan besteed. Maar eind vorig jaar, opeens, uit het niets, beginnen zien hoe geweldig ze eigenlijk wel is. Verliefd. Ondertussen hopeloos verliefd. Maar echt écht hopeloos verliefd.
Ik ben er vrij zeker van dat ze er niets van vermoed. We komen heel goed overeen, maar niet anders als met andere collega's. Ik maak allicht ook helemaal geen kans.
Maar ondertussen kan ik niet anders als aan haar denken. Op het werk, onderweg naar huis, 's avonds, ik kan er 's nachts niet van slapen, ik word er letterlijk ziek van. Het sloopt mij ...
Mijn vrouw het opbiechten durf ik niet. Ook al is er helemaal niets gebeurd, het gaat haar heel onzeker maken en dan gaat zij er op haar beurt onder lijden.
Ontslag nemen is de enige oplossing die zou werken, maar ook dan moet ik het opbiechten waarom ik opeens ontslag neem + ben ik ook nog eens die geweldige job kwijt.
Ik twijfel om het gewoon aan mijn collega op te biechten om er als volwassenen over te praten (zodat ze het begrijpt en ook begrijpt dat ze niet te joviaal naar mij mag zijn), maar ik ben zo bang dat ze het verkeerd gaat opvatten en ik er achteraf spijt van krijg omdat de werkrelatie ook compleet om zeep is, of erger nog, ze het lekt naar collega's en ik een naam krijg. Maar ik denk dat het opbiechten mij wel gaat helpen om het sneller te verwerken. Alle mogelijke hoop gaat verdwijnen (ze weet het en doet er niets mee) en ik ga hopelijk ook stoppen met te fantaseren/piekeren over alles. Het lijkt me ook geen schande om het op te biechten aan de collega. Niet mijn fout dat zij zo geweldig is.
Wat zouden jullie doen? Opbiechten? Aan wie? Als een 'stille dief in de nacht' ontslag nemen en mijn carrière compleet vergooien. Mijn vrouw gaat dan mss wel beseffen dat ik bewust voor haar kies door mijn droomjob op te geven, maar het gaat littekens laten. En tussen ontslag nemen en effectief niet meer moeten gaan werken (opzegperiode) gaan voor haar heel onzekere maanden zitten ...
Misschien goed dat te onderzoeken. Dan is het belangrijk te kijken wat er geraakt wordt, welke behoefte daar zitten. En zo te ontdekken wat je hiermee moet doen.
Het laatste wat je moet doen is het zonder onderzoek doorzetten. Je komt snel op een punt dat nadenken niet goed meer lukt en de gevolgen groot zijn. Als het echt iets moois en goed is verdient het juist onderzoek en een gezonde basis.
Hoe is het inmiddels?
Het lijkt zo groot, maar het is eigenlijk niets anders dan op hol geslagen hormonen en een tijdelijk mankement aan je ego.
verliefdheid is niets anders dan dat een ander persoon de leuke kanten in jou naar boven laat halen door JEZELF die je bent vergeten, en daardoor lijkt die persoon ideaal, want je voelt dat alleen bij die persoon.
Maar dit komt puur uit jezelf, dus alleen jij kan dit weer stoppen.
Die vrouw weet hier niets van, dat zegt al genoeg.
Dat jij zo verliefd bent zegt ook helemaal niet dat die vrouw bijv de ware zou kunnen zijn, of dat ze een leuk persoon is, want jullie kennen elkaar niet goed.
Je hebt een goed leven, een leuke vrouw, een goede baan.
Dan laat je alles door een mooie dame in de war schoppen?
Waarvoor? wat win je ermee?
Je kent die vrouw niet eens zo goed, dus waarom ben je "verliefd"?
Hou je fantasie een beetje in toom en ga weer terug naar je normale leven.
Mocht ze jou ook leuk vinden op die manier? wat dan? gooi je dan alles weg?
Wordt wakker joh, en vergooi je leven niet voor een ego-streling die vanzelf weer overgaat als je t loslaat.
Ga tijd investeren in je relatie die je met je vrouw hebt, dan kun je ook weer verliefd worden op haar.
dat lijkt me een stuk wenselijker dan alles weggooien voor een onzekere toekomst.
Niet opbiechten dus!
Dan zet je een ding in werking dat je niet kunt terugdraaien.
Het is wel je werk, mocht ze niet hetzelfde voelen dan kan het vervelend en/of ongemakkelijk worden op je werk.
En dat wil je niet, dat is nog vervelender dan wat het nu is.
iig sterkte.
Eerst tussen jou en vertr. Persoon. Later eventueel met z'n drieën.
Wat je wel duidelijk moet krijgen voor jezelf wat nu als zij jou ook leuk blijkt te vinden. Wil je dan een affaire beginnen??
Ontslag zou ik zelf niet zo snel doen(is makkelijk gezegd) , maar een andere baan in huidige arbeidsmarkt moet toch lukken? Misschien zelf nog wel beter dan nu.
Hoe is de relatie met je vrouw? Zit daar nog toekomst in?
verliefdheid is niets anders dan dat een ander persoon de leuke kanten in jou naar boven laat halen door JEZELF die je bent vergeten, en daardoor lijkt die persoon ideaal, want je voelt dat alleen bij die persoon.
Begint elke relatie niet met verliefdheid, dus ook de relatie met zijn vrouw? Zoals jij het beschrijft kan het gevoel voor zijn vrouw toch ook weg zijn. Als zijn vrouw hem dat gevoel niet meer geeft, moet hij daar als een gevangene blijven?
Jeugdvriendin (Verhaal 471)
'ex' minnares (Verhaal 397)
Je hebt jezelf veel pijn bespaard. Koester de mooie momenten en weet dat je beter af bent zo.
Het liegen en bedriegen deed hij hoogstwaarschijnlijk ook naar jou, al zal de kern angst zijn. Angst om stappen te nemen, voor jou te kiezen. Statusverlies etc. Angst om in de spiegel te kijken, oprecht, naar zichzelf.
Hou je haaks: je bent beter af zo..
Wou dat ik het kon, hij laat mij niet met rust zijn vriendin denkt dat onze affaire over is .. hij zoekt me telkens weer op hij kan mij gewoon niet laten! Overal geblokkeerd maar iedere keer zoekt hij contact op een andere manier.. en ja hij weet mijn huis te vinden.
Ik heb de stekker er ook abrupt uitgetrokken, en geblokkeerd op sociale media, een dag erna heeft hij mij ook geblokkeerd,... er is ook nooit afsluiting geweest, en eigenlijk interesseert het mij ook niet meer. Leven met een leugenaar zal nooit gelukkig zijn.
Ik heb een zelfde verhaal. Hij hield van me… maar zag zichzelf niet zonder kinderen op een flatje zitten. (De leugen)
De waarheid was dat ik z’n zoveelste minnares was… z’n vrouw had hem al eerder een misstap vergeven maar dit hield hem niet tegen dezelfde maand nog contact op te nemen met mij.
Ik bleek tijdens onze affaire die 5 jaar duurde ( ik weet het, ik weet het) ook niet de enige. Deze mannen stoppen niet…
Mijn vrouw en haar affaire (Verhaal 469)
Daarna heeft ze nog 8 of 9 keer seks met hem gehad, en ze gaf me op al mijn vragen eerlijk antwoord.
Nu weet ik wel dat dit eigenlijk iedereen kan overkomen zeker als je lieve woordjes en aandacht mist en dat heb ik haar ook vertelt. Die avond lag ze in mijn armen op bed en we belande in een vrijpartij.
Niet veel later zei ik tegen haar denk maar aan hem waarop ze zei doe niet zo gek, dus ik zei laten we het gewoon proberen jij denkt aan hem en ik aan jullie. Na afloopt vroeg ze je hebt er echt aan gedacht he en ik zei ja en ik vertelde haar dat ik het heel spannend vond.
De avond erop verliep ongeveer het zelfde na afloop vertelde ze dat ze had gemerkt dat mijn gedachte bij hun was en dat dit haar had meegesleept in het spel, en ik vertelde haar dat ik in lange tijd niet zo heerlijk had genoten van haar. Na een paar goede gesprekken zijn we overeen gekomen dat ze de affaire voort gaat zetten maar nu in alle openheid ook tegenover hem. Ze is nu 2x een avond bij hem geweest en hij weet dat ik er achter sta, ik had nooit verwacht dat ik dit zo heerlijk zou vinden en ben benieuwd wat er nog komen gaat.
Mijn man zegt ook dat hij me graag wil delen met een andere man of mannen. Nu snap ik wel de voordelen voor je vrouw en ook van haar baas in dit spel maar ik kan nog niet begrijpen wat dit mijn man gaat opleveren. Van zijn kant hoor ik alleen het lijkt me heerlijk, kun jij me vertellen wat er voor jou zo heerlijk aan is?
Ja wat brengt het mij
Ten eerste vind ik dat mijn vrouw recht heeft op goede seks iets wat ik haar niet echt kan geven ook al zegt ze dat seks met iemand waar van je houd sowieso anders is maar ik gun het haar ook.
Het geeft mij een enorme kick als ze mooi opgemaakt en sexy gekleed naar toe gaat ik vind mijn vrouw altijd lekker maar nog 3x lekkerder als ze op pad gaat voor een leuke avond.
Ik denk eigenlijk de hele avond aan haar als ze bij hem is wetende dat ze daar heerlijk verwent wordt.
En ik vind het geweldig als ze na een leuke avond thuis komt en er een geur van seks om haar heen hangt en dan als 2de met haar kan vrijen terwijl ze vertelt hoe stout ze is geweest.
Zijn beste vriendin (Verhaal 470)
Tinder (Verhaal 468)
Verveling omdat het wanneer ik tinder zat ik in het buitenland zat voor mijn werk.
Mijn vrouw kan dit niet vergeten en heeft begin dit jaar aangeven te willen scheiden.
40 jaar samen, een vrouw waar ik zielsveel van hou, 3 fantastische kinderen. Het ontglipt me allemaal!
Alleen, tinder is vooral om afspraken te maken, dus dit werkt niet echt in je voordeel, dus ik snap wel dat t vertrouwen weg is.
Probeer haar uit te leggen waarom je dit hebt gedaan, maar dat je haar echt niet kwijt wil.(als dit zo is)
Je zult nu moeten praten voor je "leven"
Als jij graag verbinding wil met je partner, zul je dit moeten aangeven bij je partner, en dat doe je dus niet dus verbinding te zoeken met andere mensen.
Kijk naar wat je mist bij je partner, en probeer dat ook bij haar te vinden, en praat daar over.
Gooi gewoon alles op tafel, je hebt nogal veel te verliezen als ik t zo lees.
ik hoop dat jullie er uit kunnen komen, want 40 jaar is niet niks.
Sterkte.
Bij de meeste huwelijke is na zo’n lange tijd de spanning er wel af, je weet alles wel zo’n beetje van elkaar dus veel gesprekstof is er niet meer. Ook de lieve woordjes en complimenten worden nog zelden gedeeld. De kinderen zijn het huis uit dus het gezamenlijke doel ze goed in de wereld te zetten is ook achter de rug, ook de intimiteit zit in een diep dal het is hetzelfde als een maand geleden en een jaar geleden het is een ritueel geworden.
Natuurlijk kan ze het niet vergeten geloof me dat vergeet niemand dus ook zij niet de vraag is alleen kan ze het je vergeven. De ruzies ontstaan alleen omdat je haar gekwetst hebt en helaas heb je dit voor een 2de keer gedaan en dit brengt voor haar eerdere kwetsingen naar boven ook die van haar vader.
Dat het helemaal scheef kwam te zitten is het gevolg van te weinig communicatie, ik ben 46 jaar getrouw en nog steeds zitten we 1x per week aan de tafel om de afgelopen week door te nemen “waar zit je mee waar ben je blij om en waar niet blij om” Ze is mijn alles dus ik wil weten wat er in haar omgaat en ook anders om. Ik vraag regelmatig of ze een leuke dag heeft gehad vertel haar 3x per week dat ik van haar hou en 2x dat ik haar nog steeds de mooiste van de wereld vind en sla zeker 2x per dag mijn armen om haar heen voor een knuffel, dit soort dingen zeggen haar wij horen bij elkaar.
Je kunt alleen maar weten wat er in haar speelt door met elkaar te praten begin niet gelijk over tinder maar vraag wat er in haar omgaat dat je begrijpt dat je haar gekwetst hebt en dat je daar heel veel spijt van hebt. Misschien doe je het al maar ontneem haar taken doe samen de afwas en ga stofzuigen verras haar met een dagje uit of een concert enz enz het samen gevoel moet weer terug komen, kortom verdiep je in haar alsof ze je hobby is.
Jullie zijn al zover gekomen maak het af
Wat blijft er van mijn eigenwaarde over als ik ze nog een kans geef? (Verhaal 447)
Ik en mijn (ex?)partner waren 14jaar samen en we hebben 2 fantastische kindjes ( 2 en 4). Ja.. de laatste jaren was het niet steeds makkelijk met het gebrek aan slaap en de nodige zorgen. Toch begon dit stilaan beter te gaan. Ook op vlak van intimiteit werden we terug wat actiever.
Toen we deze zomer op reis vertrokken merkte ik dat mijn vriendin toch wel afstandelijk deed en toen ik haar daarop aansprak, zei ze me dat ze geen zin had om met mij op reis te vertrekken.
Dat was even slikken.. maar ik had al wel het idee dat ze in een soort midlife crisis zat omdat ze heel vaak optrok met jongere, kinderloze collega's. Goed, ik heb haar veel vrijheid gegeven tijdens de reis, mijn aandacht volledig aan de kinderen gegeven ook al was ik er erg ziek geworden.
Gezien die ziekte, stelde ik voor wat langer te blijven maar ze wou liever op de geplande dag naar huis keren wegens een feestje dat diezelfde dag zou plaatsvinden... slik... nogmaals.
Na verschillende discussies heeft ze thuis opgebiecht dat ze verliefd was op een jongere collega (10j jonger dan ik, 7j jonger dan haar). Ik heb heel rustig gereageerd want ik heb ook ooit gevoelens gehad voor een collega.. veel hangt dan af van de keuzes die je dan maakt. Heb haar gevraagd om afstand te nemen en samen met mij in therapie te gaan. Ons te laten helpen en ons gezin niet zomaar over boord te gooien.
Eerst is ze nog 2 maanden thuis blijven wonen waarbij ze regelmatig loog en hem toch opzocht, maar van fysiek bedrog was er geen sprake.
Eind november was de situatie was niet meer houdbaar want ik was achterdochtig (terecht, want ze loog regelmatig) en ik kon in haar ogen niets meer goed doen. Zelfs als ik te vroeg thuis kwam van het werk, werd ze kwaad.
Alles wat we ooit hadden gehad, zelfs de initiële verliefdheid schilderde ze af alsof het nooit wat was geweest. Nee.. wat ze nu voelde was anders.
Ook de relatietherapeut die we uiteindelijk bezochten, kon haar niet tot rust brengen.
Ze vluchtte dus weg en kwam te pas en te onpas enkele uren terug om de kinderen te zien en dan was ze weer weg. Ze ontweek haar moeder en onze vrienden, want die zeiden niet wat ze wou horen.
Ondertussen zat ik daar dus.. met de zorg voor 2 kinderen, veel verdriet, onzekerheid en ondertussen moet er nog gewerkt worden natuurlijk.
Zij ging ondertussen feesten met hem, de jongere collega's en vertellen dat het "op was" tussen ons. Mij vertelde ze echter nog steeds dat ze twijfelde en dat ze niet wist of ze haar gezin wou opgeven. Wél ging ze op zoek naar een appartement in de stad. (hoe ze zou gaan helpen met de kinderen... groot raadsel). Ondertussen woont ze bij een vriendin.
Het bedrog: beperkt tot zoenen.
Vorige week Dinsdag kwam ze op bezoek tbv de kinderen en zei ze dat ze gestopt was met het zoeken naar een woonst omdat ze niet weg wou.
Ik heb haar gezegd dat ze hier in een andere kamer kon intrekken en we van daaruit konden vertrekken. Mijn voorwaarde: ze had nog niet intiem geweest met die andere persoon én ze zou hem niet meer zien. Het eerste kon ze garanderen het 2e niet.
Ik heb haar dan gezegd dat samenwonen voor mij op die manier niet kan en dat breken met die andere partij een must. Verder gaf ik aan dat als ze verwacht dat ik de deur op een kier laat staan, ze niet over mocht gaan tot intimiteit met die persoon. Dit is voor mij een harde grens en dit heb ik gedurende de laatste maanden wel 20 keer herhaald.
Zondagochtend zou ze op de kinderen letten, zodat ik ook even tijd voor mezelf had, maar ik kon ze niet bereiken. Tegen de middag komt pas ze aandraven omdat ze met hem op weekend is geweest naar Frankrijk en écht niet vroeger terug kon geraken. Ook heeft ze daar uiteindelijk de grens overschreden...
Ik ben boos.. ik vraag haar of ze na al mijn geduld nu toch echt niet eerst thuis alles had kunnen afronden? Zelfs niet nadat ze 3 dagen ervoor vraagt of ze terug mag komen? Is er nu écht geen respect?
Maar goed.. grens overschreden... klaar, toch?
Nee, want ze stelt me dus de vraag of we met het gezin er niet een paar dagen op uit kunnen trekken?
Speelt ze nu zo'n spel? Snapt ze echt niet wat ze allemaal doet?
ik ben zo gefrustreerd...
Maar ik moest sterk zijn dus ik heb gezegd dat dit dus niet meer kan en dat het stopt.
Een dag later vraagt ze of ik mee naar het kerstfeest bij haar ouders kom. Als ik "nee" antwoord, vraagt ze of er echt geen weg terug meer is.
Of we toch niet kunnen bekijken of het nog iets kan worden, voor ons gezin (mijn zwakke plek)?
Ze reageert niet als ik haar vraag of ze dit niet had kunnen doen gedurende de 4 maanden waarin ik op haar aan het wachten was. En of het nu als totale vernedering echt nodig was om mijn laatste grens te overschrijden?
Ze zegt dat ze nu bereid is om afstand te nemen van hem maar niet om hem te zeggen dat ze hem nooit meer wil zien.
Ik geloof oprecht dat ze verdrietig is en dat ze het moeilijk had en heeft.. maar dat praat al haar acties toch niet goed? Dat ze zelfs nu niet wil overgaan tot een volledige breuk met die persoon, is toch gewoon een voorbode van meer van hetzelfde?
Hoe dan ook... ik ben verscheurd want nu doet ze het (al dan niet bewust) lijken alsof de bal in mijn kamp ligt om ons gezin te redden.. Terwijl ze de laatste maanden stuk voor stuk alles kapot heeft gemaakt.
Ze terug een kans geven?
Zal ik het haar ooit kunnen vergeven?
Zal ze meer aandacht hebben voor mij en mijn interesses/noden?
Zal ze haar kinderen op de eerste plaats zetten?
wat blijft er van mijn eigenwaarde over als ik ze nog een kans geef?
Ik weet dat tijd raad brengt en alles komt altijd goed... maar wat zou ik graag in de toekomst kunnen kijken..
Bedankt dat ik mijn verhaal hier kon doen
Heel vervelend voor je maar deze relatie is zinloos geworden je moet haar loslaten.
Tevens denk ik ook wel dat ze van een koude kermis thuiskomt want zo nu en tussen de lakens bij die vent en 24/7 bij elkaar zit een hemel van verschil ook voor hem.
Heel veel sterkte!
Mimi,
Bedankt dat je uw verhaal hebt gedeeld. Het spijt me dat je ook door die hel moet.
Dorry voor het late antwoord.
Het spijt me dat je dit ook moet doorstaan.
Ups en downs. Meestal ben ik er gewoon klaar mee.. ik heb ook al getracht om wat zaken in gang te zetten (overkoop huis etc) maar daar reageert niet op. "Ze vindt het te erg en kan het niet loslaten"
Maar ze ziet die andere man nog steeds..
Dusja.. wat denkt ze dan eigenlijk?
Ik heb dus besloten dat ik voor mezelf moet kiezen en uit deze situatie moet geraken. Voor mezelf en voor mijn kindjes.
Als ze dan aan de deur staat, voel ik me er best schuldig over.. wat absurd is natuurlijk.. zij slaapt bij een andere persoon.. niet ik.
Eind januari was mijn diepste punt ( dan was het al 5maanden bezig!)
Daarna heb ik besloten mijn geluk enkel van mezelf te laten afhangen.
Rechtkrabbelen lukt steeds beter en het verdriet ook. Vooral omdat ik m´n kindjes nu de helft van de tijd moet missen. Misschien zelfs nog enkel daarom.
Een hele tijd terug kreeg ik het advies: zorg voor jezelf, laat het los,... het leek me onmogelijk. Maar men had gelijk en het lukt steeds beter.
Veel succes!
Dorry voor het late antwoord.
Het spijt me dat je dit ook moet doorstaan.
Ups en downs. Meestal ben ik er gewoon klaar mee.. ik heb ook al getracht om wat zaken in gang te zetten (overkoop huis etc) maar daar reageert niet op. "Ze vindt het te erg en kan het niet loslaten"
Maar ze ziet die andere man nog steeds..
Dusja.. wat denkt ze dan eigenlijk?
Ik heb dus besloten dat ik voor mezelf moet kiezen en uit deze situatie moet geraken. Voor mezelf en voor mijn kindjes.
Als ze dan aan de deur staat, voel ik me er best schuldig over.. wat absurd is natuurlijk.. zij slaapt bij een andere persoon.. niet ik.
Eind januari was mijn diepste punt ( dan was het al 5maanden bezig!)
Daarna heb ik besloten mijn geluk enkel van mezelf te laten afhangen.
Rechtkrabbelen lukt steeds beter en het verdriet ook. Vooral omdat ik m´n kindjes nu de helft van de tijd moet missen. Misschien zelfs nog enkel daarom.
Een hele tijd terug kreeg ik het advies: zorg voor jezelf, laat het los,... het leek me onmogelijk. Maar men had gelijk en het lukt steeds beter.
Veel succes!
Dorry voor het late antwoord.
Het spijt me dat je dit ook moet doorstaan.
Ups en downs. Meestal ben ik er gewoon klaar mee.. ik heb ook al getracht om wat zaken in gang te zetten (overkoop huis etc) maar daar reageert niet op. "Ze vindt het te erg en kan het niet loslaten"
Maar ze ziet die andere man nog steeds..
Dusja.. wat denkt ze dan eigenlijk?
Ik heb dus besloten dat ik voor mezelf moet kiezen en uit deze situatie moet geraken. Voor mezelf en voor mijn kindjes.
Als ze dan aan de deur staat, voel ik me er best schuldig over.. wat absurd is natuurlijk.. zij slaapt bij een andere persoon.. niet ik.
Eind januari was mijn diepste punt ( dan was het al 5maanden bezig!)
Daarna heb ik besloten mijn geluk enkel van mezelf te laten afhangen.
Rechtkrabbelen lukt steeds beter en het verdriet ook. Vooral omdat ik m´n kindjes nu de helft van de tijd moet missen. Misschien zelfs nog enkel daarom.
Een hele tijd terug kreeg ik het advies: zorg voor jezelf, laat het los,... het leek me onmogelijk. Maar men had gelijk en het lukt steeds beter.
Veel succes!
Ik wou nog corrigeren:
Het verdriet is aan het beteren. Maar ik heb vooral nog verdriet omdat ik mijn kindjes minder zie. Niet meer omdat mijn ex hier niet meer is.
Uit mn vorig bericht leek het alsof het betert omdat ik mijn kindjes minder zie.
Dat is natuurlijk niet het geval.
twee opties:
1. exit
2. Open relatie
Ik zou het wel weten. Profiteer. Enjoy!
Hoe zou jij daarmee omgaan? (Verhaal 467)
Vriendin had een affaire met mijn beste vriend (Verhaal 50)
Ons seksleven was goed en spannend en stonden altijd wel open voor nieuwe dingen, na veel fantaseren besloten we een trio te hebben met mijn voormalig beste vriend. Dit hebben we 3x gedaan dat het ook echt toch seks heeft geleid.
Ik kwam er op een gegeven moment achter is dat toen ik lag te slapen en zij nog wat aan t drinken waren in de kamer ze vreemd gegaan zijn, het zou allemaal kort geweest zijn, maar dat maakt voor mij geen verschil.
Ik heb mijn vriendin hier mee geconfronteerd en we kwamen er samen uit en wilde verder samen. Daarna een erg moeilijk periode gehad ivm heel veel omstandigheden waar ook veel ruzie was dat achteraf niet op mij gericht was.
Mijn vriendin kwam 2 maanden geleden met het nieuws dat ze een affaire had gehad met mijn voormalig beste vriend. Ze zoende, hadden seks en dit gebeurde voornamelijk als zij buiten aan het roken waren en ik met zijn vriendin binnen zat als "niet-rokers". Maar ook hebben ze afgesproken bij mij thuis terwijl ik op werk was en is ze een keer een nacht bij hem blijven slapen waar ze uitgebreid seks bij hebben gehad.
Nu ik alles weet wil mijn vriendin hem nog steeds volledig in haar leven als "vriend", maar ik wil eigenlijk niks meer met hem te maken hebben. Als ik het daarover wil hebben zegt mijn vriendin vaak dat ik haar niet vertrouw en dat ik het dan maar uit moet maken. En dat terwijl ze wel liefde en affectie toont en bij mij wilt blijven. Ik weet niet wat ik moet doen, aan de ene kant denk ik dat het het beste is om weg te gaan bij mijn vriendin door alles wat gebeurd is, maar aan de andere kant zie ik nog steeds mijn toekomst met haar en wil ik nog steeds kinderen met haar.
Veel succes, echt :)
Hoe kan ik zo verliefd zijn op een andere man. (Verhaal 231)
Juist als ik thuis ontspannen en relaxt ben verlang ik het meest naar de ander. Ik heb een mooie vrouw, gezonde blije kinderen, een baan en groot huis en de sex is goed en regelmatig.
Toch kan ik het niet loslaten ondanks alle rode vlaggen en opborrelend schuldgevoel.
Bah! (Verhaal 385)
Meerdere mensen die dit hebben meegemaakt?
Hoe gaat het nu?
Wauw niet met 1 maar met meerdere vrouwen. Ik zal hem niet meer vertrouwen je verdient zoveel beter! Aan wat wil je nog vasthouden? Je zegt zelf dat hij er niks aan doet.. na vreemdgaan hebben ze allemaal spijt houden je even rustig en ze doen het weer. Ze kiezen er gewoon voor en ja zoveel vrouwtjes die gewoon in een bubbel leven of het gewoon niet in willen zien
Het verhaal rammelt (Verhaal 401)
Miss is er ooit iemand die me begrijpt (Verhaal 448)
Ik zei dat ik het niet erg vondt dat ze een vriendin had maar het er wel een beetje over vondt ze sliep niet echt meer met me seks kwam er ook niet van. Na mn uitspraak dat ik vondt het dat het wel soms een lesbische relatie leek. Maakte ze iedere dag ruzie. En negeerde me ik ging er aan kapot het altijd een ruzie uitlokken. Het was allemaal zeer heftig. En het werd Zo erg ik me eenzaam voelde ik mocht niamand om gaan alles was voor haar om een ruzie uit te lokken. Naar 3 jaar beging ik een misstap 2 jaar later vertelde ik dat haar. Natuurlijk was dat koren op haar molen en een reden om weg te gaan. Maar ik smeekte om te blijven ze heeft dat dan ook gedaan. Maar we slapen niet samen ze provoceerde nog altijd als daarvoor. Ik ga we aan kapot. En ik had niets verkeerds gedaan in het begin. En tja het is een korte samenvatting van deze situatie. Het is zo veel wat er gebeurd is
Ik ben een niet onknappe man. Maar ik voel me alleen en had zo graag een warme arm om me iemand die me begreep en het verhaal kan vertellen. Ik spreek met mn huisarts. En die luisterd maar verder ga ik er aan kapot iedere dag weer. Het enigste waar ik goed voor ben is voor een luxe leven voor mn vrouw en kind, ik mag niets en doe niets en als ik wat durf te vragen krijg ik oorlog en zwijg ik maar. Ik wil vrede bewaren voor mn kind zodat het lijkt het is ok
Mn vrouw slaapt alle dagen bij het kind in bed. Ik weet het wel dat het niet klopt miss is er ooit iemand die me begrijpt en waar ik mn verhaal aan kwijt kan
Ben in een affaire beland (Verhaal 458)
Hi ik ben Lisa 41 jaar 16 jaar getrouwd met Bas en we hebben geen kinderen.
Vier maanden geleden kwam er naast mijn buren een man ’Ton’ wonen, mijn man heeft er nog een dagje geholpen met het verleggen van de waterleiding en toen hij daar klaar was vroeg Ton aan hem of hij iemand wist om zijn gordijnen in te korten en Bas zei ik zal wel aan mijn vrouw vragen want die heeft het thuis ook gedaan.
Afijn die dinsdag stond ik voor zijn deur met mijn spulletjes en hij bracht me naar de slaapkamer en begon met de eerste speld en vroeg deze hoogte goed hij kwam ook op zijn knieën en vroeg is dat niet te hoog en ik zei dat gordijnen meestal nog wat uitzakken. Ik merkte dat hij naar mijn buste zat te kijken maar daar was hij niet de enige in. Na 10 minuten kreeg ik pijn in mijn knieën en ging op mijn bibs zitten maar met een halflange rok was dat niet echt verstandig want zijn blik was al snel gericht op mijn slipje. Nog nooit een dames slip gezien vroeg ik .. Ja maar wel lang geleden zei hij… 2weken zeker zei ik …. Nee al bijna 3 jaar geen intimiteit gehad zei hij. Zo dat is lang dacht dat ik lang moest wachten zei ik tegen hem … hoelang jij dan vroeg hij ik iets meer dan 2 maanden en misschien komt daar nog wel een maand bij. Hoe komt dat vroeg hij … nou voor zoiets moet je met z’n tweeën zijn en als de ander een laag libido heeft dan moet je wachten Nou zei hij als je het wachten moe bent, mijn deur staat altijd open, ik dacht dat hij een grap maakte en zei nauw ik ga mijn slipje weer thuis brengen en neem je gordijnen mee.
Maar de volgende 2 dagen doolde zijn antwoord meermalen door mijn hoofd en op een gegeven moment dacht ik zelfs waarom ook niet. Toen ik zijn gordijnen terug bracht vroeg hij kom je niet even binnen en ik jokte dat ik het erg druk had, de moed ontbrak me nog, maar 3 dagen later lagen we toch samen op zijn dekbed en de seks was geweldig en totaal anders dan thuis na 2 uur stond ik weer buiten en dacht dat wil ik morgen wel weer en dat gebeurde ook. Oké ik was u een vreemdgaande vrouw maar had negens spijt van vond zelfs dat ik recht had op goede seks. Zelf heb ik geen gevoelen voor Ton het gaat mij alleen om wat hij in zijn broek heeft en Ton wil vrijgezel blijven en ik g deze affaire zeker niet opbiechten aan mijn man.
Excuses wel of niet aanbieden? (Verhaal 452)
Ik vind het knap van je dat je je uiteindelijk wil verontschuldigen, maar waarom koos je bewust om met een getrouwde man iets te beginnen? Ik vraag het omdat mijn man ook vreemd gegaan is terwijl ik zwanger was en tot ons zoontje 1 jaar was en ik me blijf me gewoon afvragen waarom die andere vrouw het maar ok vond om bewust een gezin kapot te maken.
Ik snap nooit het oh ik vergeef mijn man, die vrouw wilt ons kapot maken. Waarschijnlijk heeft je man haar zo naar haar oren en het gepraat dat ze dacht dat hij echt voor haar zou gaan. Allebei slachtoffers zowel jij als de
Minnares..
Ik zou het niet doen.
Ik heb aan de andere kant gestaan, en het laatste waar ik op zat te wachten was een kaartje (ook al zijn de excuses oprecht.)
Je maakt het er niet mee ongedaan en geeft op die manier denk ik opnieuw een trigger om alles naar boven te halen.
die vrouw zal (als ze bij haar man is gebleven) haar woede op jou afreageren want anders wordt het goedmaken met haar man een stuk lastiger, dus natuurlijkerwijs zal ze jou als de kwaaie pier zien.
Hou de eer aan jezelf, en probeer voor jezelf schoon schip te maken, door te accepteren wat er is gebeurd en jezelf te vergeven (als je daar last van hebt)
We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten.
laat t gaan.
Het roert mijn hart dat je excuses wil sturen naar zijn vrouw. Mijn partner is achter mijn rug om een intieme relatie begonnen met iemand die mij ook kende. Het zou mij heel veel deugd gedaan hebben om excuses te ontvangen van haar adres. Ik zou veel meer de mens in haar kunnen blijven zien. Dat is helaas niet gebeurd. Verraden worden door de persoon die het dichtst bij je zou moeten staan brengt een ongelofelijke oerpijn naar boven. Het is hartverscheurend en misselijkmakend gewoon. Ze maakt zoals alle lotgevallen één van de meest verwoestende en pijnlijke periodes van haar leven mee. Dat je dit erkent dmv jouw excuses kan meer voor haar betekenen dan ze waarschijnlijk zelf zal willen toegeven of laat staan laten blijken.
Stress huwelijk (Verhaal 459)
Ik ben hier nieuw en vind het spannend om mijn verhaal te delen. Ik zit namelijk al jaren in hetzelfde schuitje waar ik mij maar niet uit kan ‘bevrijden’ en waar ik mij enorm voor schaam. Mijn man en ik hebben eigenlijk sinds het begin van onze huwelijk (9 jaar) problemen. Naast zijn verbale geweld (woede-uitbarstingen) liegt hij constant en heeft een obsessie voor dames met grote billen. Dat laatste zoekt hij regelmatig op internet en bewaart de foto’s dan ook op zijn telefoon/laptop én iPad. Zodra ik het gesprek wil aangaan kapt hij het af, verdraait de boel en zorgt ervoor dat ik de boosdoener ben. Het ergste vind ik nog dat hij glashard ontkent terwijl de bewijzen zwart op wit staan én dat hij gewoon doorgaat met zijn praktijken. Hij doet na zo’n woede-uitbarsting ook weer alsof er niets aan de hand is. Het vervelende is dat ik mijzelf ben kwijtgeraakt. Het gaat wel met ups en downs. Maar ik ben niet echt gelukkig en heb de kracht niet om uit dit huwelijk te stappen. Angst voor onzeker- en eenzaamheid speelt hierbij een rol. Ik wil graag dat we een gelukkig gezinsleven (2 kids) leiden, maar realiseer mij steeds meer dat ik in een illusie leef. Zou graag hulp en tips willen. Iemand soortgelijke ervaring?
Hij is vreemdgegaan met een hoer (Verhaal 221)
Hij gaf aan dat hij het zelf niet echt weet, en dat ik er niks mee te maken had. Niet echt geloofwaardig voor mij natuurlijk, aangezien hij vaker al opmerkingen over mijn uiterlijk had gemaakt mbt mijn lengte en huidskleur, en over hoe hij andere vrouwen mooier vindt. Hij gaf aan dat er geen liefde was bij die hoer en dat hij zelfs niet eens heeft genoten van de seks. Dat vind ik ook niet geloofwaardig, aangezien hij wel is klaargekomen.
Ik heb hem in detail gevraagd hoe het proces is gelopen. Hij heeft op internet gezocht naar een hoer, en gewacht die dag totdat ik het huis uit was. Vervolgens is hij naar haar toegereden en heeft hij seks met haar gehad. Hij is dus zelf op zoek gegaan naar een ander om seks mee te hebben, hij heeft het letterlijk zelf gezocht, het is hem niet overkomen om het maar zo te zeggen.
Hij gaf aan hier enorme spijt van te hebben en met mij verder te willen gaan alsof dit nooit gebeurd is. Op het moment dat hij het aan mij verteld had, had ik het meteen met hem uitgemaakt. Vreemdgaan is namelijk voor mij iets waarmee je mijn grenzen overschrijdt. En ik ken mezelf; ik zal je nooit meer kunnen vertrouwen.
Maar omdat dit niet zomaar iemand was, maar iemand waarmee ik al 8 jaar samen was, heb ik toch geprobeerd om verder met hem te gaan. We zijn nu bijna 2 jaar verder, maar de pijn voelt alsof het gister was. Ik word door allerlei dingen eraan herinnerd, muziek, films etc.
Mijn gebroken hart komt weer tot uiting daardoor, en toch gaat er helaas geen dag voorbij dat het niet in mijn hoofd zit.
Ik voel me vernederd, gedisrespecteerd en minderwaardig. Ik voel mij in mijn rug gestoken. Hij heeft altijd aangegeven dat hij blij is met mij, dat ik de enige voor hem ben, goed genoeg voor hem ben en hij geen ander wilt. Toch gaat hij op zoek naar een ander om seks te hebben met diegene.
Ik vraag mij af of ik hier ooit echt overheen ga komen. We zijn nu bijna twee jaar verder, en het werkt niet. We hebben vaak ruzie, omdat ik al geitriteerd ben als het vreemdgaan van hem in mijn hoofd zit. Ik explodeer vaak, waar ik aan het schreeuwen ben tegen hem dat hij mijn hart heeft gebroken door seks te hebben met die hoer. Mijn explosieve gedrag schommelt; de ene week is het minder dan de andere week, maar het is er wel en het is maar een kwestie van tijd totdat het tot uiting komt en we weer ruzie hebben.
Mijn vriend heeft aangegeven begripvol te zijn en te dealen met de emoties die ik heb. Toch merk ik dat het voor hem ook teveel wordt. Het is nu dus zo, dat het voor mij teveel wordt doordat ik er maar mee blijf zitten zelfs na bijna 2 jaar en dat het voor hem ook teveel wordt doordat ik van tijd tot tijd explodeer waardoor we ook echt explosieve ruzies krijgen. Er zijn ook tijden geweest dat het goed ging, waarbij we bijvoorbeeld een week achter elkaar geen ruzie hadden, alhoewel het wel in mijn hoofd zat maar ik kon er gewoon op dat moment mee dealen.
Ik weet niet wat ik moet doen. Naar mijn gevoel heb ik oprecht geprobeerd verder te gaan met hem en dit achter ons te laten, maar mijn gevoelens laten het niet toe. Ook wil ik bepaalde dingen niet meer in bed doen met hem, omdat het me doet denken aan toen hij vreemdging en dat door die hoer heeft laten doen. Verder merk ik dat ik soms van hem walg; aangezien hij seks met een hoer heeft gehad en die hoer waarschijnlijk om de uur een ander man tussen haar benen heeft.
Is het in dit geval beter om hem los te laten en gewoon te proberen om verder te gaan met mijn leven zonder hem? Dit is wel de man waarmee ik al 8 jaar samen was en daarna nog bijna 2 jaar (waar het een beetje een knipperlicht relatie was). Ik zie ook niet in hoe ik verder zou moeten gaan zonder hem en ik kan mijn leven niet voorstellen zonder hem omdat ik zo zielsveel van hem hou. Maar juist omdat ik zo zielsveel van hem hou doet het zoveel pijn en explodeer ik van de pijn.
Wat moet ik doen? Het lijkt me voor ons beide aan de ene kant ook niet gezond om zo verder te gaan. De liefde is er wel, maar het vertrouwen niet.
Mss kunnen jullie naar een relatietherapeut gaan? Ik denk dat de wonde van het bedriegen nog niet genezen is. Je kan daar geen tijd op plakken ook.. maar je mag ook niet verwachten dat de tijd het gaat oplossen vanzelf.
Ik hoor dat je veel houdt van uw vriend (mss ex ondertussen) …
Ikzelf ben nog nooit bedrogen geweest.. wel heb ik een lange relatie van 13 jaar. Ik zou liever hebben dat mijn man een prostituée neemt Ipv een lief on the side. Toch snap ik dat dat het verdriet niet beter maakt. Probeer eens te praten met een professioneel persoon … iemand die deze dingen al vaak het gezien bij mensen. Ook iemand die u een andere visie kan geven op de zaak. Zolang je er het zelfde naar blijft kijken zal de pijn het zelfde voelen denk ik.
Heel veel succes voor jou en mss voor jullie samen ook.
Hij bekende het mij, had vreselijke spijt, excuses van dronkenschap enz
Maar de gevolgen waren vernederend voor mij.
Ik moest een test ondergaan omdat het onbeschermde seks was geweest. Letterlijk en figuurlijk pijnlijk. Ik vertrouwde hem nooit meer. Hij was een ruggengraatloos persoon die ik verlaten heb omdat hij aan de drank raakte en het leven niet aan kon. Ruim 40 jaar later heb ik nog eens te maken met een man die oneerlijk is. Wij hadden een latrelatie dus best makkelijk voor hem om af en toe een hoertje op te halen. Ik merkte het aan allerlei dingen en zag op zijn telefoon steeds een naam bovenaan staan op WhatsApp. Ik zag dat toevallig als ik achter hem langs liep. 3 keer, dus toen heb ik op z'n telefoon gekeken want ik ken de code. Afspraak met hoertje om haar af te halen, gezellige middag enz. En bijna dagelijks contact, heel zielig dat hij denkt met haar bevriend te zijn. Ik verdraag het gewoon niet. Ons seksleven was slecht, daar hadden we over kunnen praten. Maar dit gebeurde stiekem. Toen ik vroeg wie die persoon was die altijd bovenaan stond kreeg ik een leugenachtig antwoord.
Alles overdenkend weet ik dat hij nooit meer te vertrouwen is en dat het me nooit meer los laat: een hoer die in hetzelfde bed ligt, door het huis loopt en wie weet later nog ellende meebrengt, een vriend stuurt om je te beroven of zo iets, vervelend idee dat je vriend iets met prostitutie te maken heeft. Ik vind prostitutie op zichzelf prima maar ik wil er niets mee te maken hebben en er niets van merken. Het huis voelt besmet.
Nou meissie, kappen met die gluiperd. Als je alsnog met hem in het huwelijk treed heb je weken of zelfs maanden voorafgaand
aan , tijdens en na de plechtigheid een onaflatend gevoel van : doe ik hier goed aan, is dit verstandig / raadzaam? en dit zal voor altijd bij je blijven rond spoken. En trouwens het VERTROUWEN die je in hem had is nu permanent geschaad, en zal er ook nooit en te nimmer meer beter op worden. Plus zodra er kinderen bij komen zijn jij en je kind(eren) de dupe en jij kan als moeder van 1 , 2 of meer kinderen niet meer gaan stappen of what ever om een nieuwe vriend te vinden en vele kerels willen dat ook niet.
Ik weet wel dat het angstig voor je is om overnieuw te beginnen, en om je investering en inspanning van 8 of 10 jaar te verliezen, maar nu zonder kinderen kan het nog en heb je dw meeste kans. Ik heb tot 2X toe een gelijksoortig iets meegemaakt in 2 relaties haar kinderen die ik wel accepteerde dus ik weet wat van een soort gelijke situatie af.
Tja het schijnt dat als je hard werkt en 100% eerlijkben betrouwbaar bent je altijd wordt bedrogen.
Ben sedert 1991 single en durf feitenlijk niet meer aan een relatie te beginnen. Ben overigens nooit gehuwd geweest hoor ( dus nog in mint conditie)
Dus meissie kappen met die man ( wie garandeet dat hij het niet nig eens of vaker zal doen?
Ik denk dat dit ook in jouw gedachten rond doolt en dat je hier feitenlijk met het lezen van (( wat anderen er van denken))
jezelf wil overtuigen om die stap te zetten toch,?? Dus Doen!!
Als je nu in Rotterdam zou wonen en tja wie weet..
Lieve welgemeende groetjes ........Ben
Het feit dat je via het internet een oplossing zoekt of hulp zoekt betekent al zeer veel.
Ben exact even lang samen en er zijn ook al wat struggles geweest.
Ik ben de eerste persoon om te zeggen:'blijven vechten voor je relatie'!
Maar dag in dag uit... 2 jaar aan een stuk...
Heel cru en misschien mission impossible.. maar kap ermee. Dit maakt je kapot vanbinnen.
Denk eraan.. je hebt maar 1 leven meid.
Goodluck!
Mijn Verhaal van Verraad, Identiteitscrisis, en Genezing (Verhaal 456)
Ik sta voor een uitdaging in mijn leven en zou graag mijn verhaal delen, op zoek naar begrip en advies.
Mijn partner en ik zijn nu 25 jaar samen, maar vorig jaar ontdekte ik (door het haar direct te vragen in een verhitte discussie) dat ze 13 jaar geleden, toen we al 10 jaar samen waren, een korte affaire had gehad met haar baas.
Mijn partner is altijd een pleaser geweest. Een lieverd met een glimlach. Iemand die moeite heeft om 'nee' te zeggen en altijd klaarstaat voor iedereen. Ze kan het niet verdragen als mensen boos op haar zijn. Een gedragspatroon dat haar oorsprong vindt in haar jeugd blijkt achteraf... Hierdoor heeft zij haar crisis nooit op tafel willen leggen uit angst voor mijn reactie.
Haar baas, 23 jaar ouder, had haar vijf jaar voor de affaire verteld dat hij verliefd op haar was, maar zij wees zijn gevoelens compleet af. Ik wist hier vanaf maar maakte mij totaal geen zorgen aangezien het een "oudere" en niet aantrekkelijke kerel was en totaal niet haar type.
Ze werkten nauw samen en brachten veel tijd door met lunches en drankjes, waarbij hij over zijn problemen thuis sprak en zijn wens om te scheiden. Deze situatie vervaagde de grenzen; mijn partner werd zijn luisterend oor en voelde zich als een redder voor hem.
Tegelijkertijd ging mijn partner door een eigen crisis, vooral getriggerd door een huwelijksaanzoek van mij. Destijds was ik sterk gefocust op mijn carrière, terwijl zij op zoek was naar meer uit het leven, sinds haar 16e al samen met mij. Ze wilde losbreken en een andere versie van zichzelf zijn (een andere ik), moe van het altijd zorgen voor anderen en een masker ophouden. Ze verlangde naar de onbezorgdheid die ze bij haar baas zag, iets wat ze miste in haar eigen leven en in onze serieuze relatie.
De affaire duurde enkele maanden en in die tijd liep ze ook nog eens via hem een SOA op. Ondanks pogingen om hulp te zoeken bij een psycholoog en de situatie te verlaten, zat ze compleet vast.
Na een hypnosesessie, waarin ze tot haar ware gevoelens kon komen en uiten, besloot ze om een punt achter de affaire te zetten, met mij te trouwen en een gezin te starten. We hebben nu twee prachtige kinderen.
Na de affaire bleef ze voor hem werken. Zij en haar baas hebben hun verleden 100% achter zich gelaten. En sinds haar besluit is er nooit meer een woord over gesproken. De knop ging om, hij respecteerde haar keuze en ging verder met zijn leven. We hebben zelfs gezamenlijk feestjes bijgewoond. Ik ken hem persoonlijk als een rustige man die in het nu leeft en hele nuchter is.
Mijn gevoel met alle factoren eromheen zeggen mij dat het geen typische affaire was. Er was volgens haar geen sprake van seksuele aantrekkingskracht. Ze was kwetsbaar en zocht bevestiging. Ze bewonderde zijn onbezorgde levensinstelling, iets wat ze zelf miste. Ze beschrijft haar ervaring als 'gevoelloos' en de slechte seks als een 'opvoerstuk', zonder echte emotie. Ze had geen verliefde of romantische gevoelens zoals je dat zou verwachten..maar ze wilde leuk gevonden worden. En ze was opzoek naar een andere leven...
De seksuele ontmoetingen vonden altijd plaats na het drinken van alcohol (dat zegt ook veel). Ze vertelde me dat als hij haar ooit had gevraagd of ze dit echt wilde, ze 'nee' had gezegd. Dit suggereert mogelijk overschrijdend gedrag en onbewuste manipulatie van zijn kant, zeker gezien het feit dat hij wist dat ze verloofd was, een duidelijke machtsverhouding was en dat ze in de war was over haar leven...
Hoewel ze deze zwarte periode uit haar leven volledig achter zich heeft gelaten en we een gelukkig gezin hebben opgebouwd, doet de onthulling van de affaire mij enorm veel pijn. Ik heb mijn partner altijd op een voetstuk geplaatst en deze gebeurtenis heeft me diep geraakt.
Hoewel ik veel empathie kan opbrengen voor de complexiteit van haar ervaringen, vind ik het nog steeds zeer moeilijk om deze onthulling te verwerken en los te laten. Ook gezien mijn eigen karakter van perfectie streven in alles wat ik doe.
De triggers zijn na 1 jaar nog steeds heftig (heb alle details gevraagd), maar we hebben sinds de onthulling ook hele goede gesprekken gehad. Maar het gevoel dat het nooit meer zal zijn zoals het was (onbezorgd) beangstig mij. Ik voel na alle boosheid vooral teleurstelling en verdriet en betrapt mij bijna dagelijks in mij gedachte ermee bezig te zijn. Inmiddels zijn we ook al bijna een 1 jaar in therapie en heb ik ook EMDR sessies gehad.
Elk advies of perspectief is welkom. Bedankt voor het lezen en voor jullie steun.
Wat kan het pijn doen hè. Mijn vrouw heeft een korte affaire gehad met een flink oudere en onaantrekkelijke man. Hij was verliefd op haar, zette haar op een voetstuk, heeft haar op een kwetsbaar moment bespeeld, grenzen verschoven. Zij is gaan geloven dat hij haar iets kon brengen in een fase waarin ze het heel moeilijk had. Zij is uiteraard volledig verantwoordelijk en tegelijk heb ik ook compassie voor de situatie. Ergens is ze ook slachtoffer. Zij leefde op van de aandacht, de prijs was seks en intimiteit die van haar niet had gehoeven en geen prettige ervaring was.
Wij zijn zelf en samen in therapie gegaan. Dat heeft ons heel veel gebracht. We hebben het echt goed nu, in zoveel opzichten. En toch blijft ook de pijn van bedrog, van beelden, van herbeleven van pijnlijke momenten, het bedrog. Het wordt steeds een beetje minder, maar ik denk dat ik dit de rest van mijn leven met mij mee moet dragen. En dat heb ik er voor over.
Naast de therapie heb ik veel gehad aan verschillende podcasts, artikelen, youtube filmpjes. En het forum verder na ontrouw op ouders.nl. Sterkte man!
Ook de compassie en dat ze tegelijk slachtoffer was is ook bij ons compleet waar. De affaire en in Therapie gaan heeft er voor gezorgd dat gedachts patronen and jeugdtrauma's ook hier deels een oorzaak hebben gehad. Geen grenzen stellen, te aardig willen zijn etc, etc..
Mag ik vragen hoe lang het bij jou geleden is? ik waardeer je tips echt. Het is een grote steun om te weten dat er anderen zijn die deze weg hebben bewandeld en dat er een pad naar genezing mogelijk is.
Bij ons is het nu 1,5 jaar geleden dat ik het hoorde. Dat was een paar maanden nadat zij de affaire van enkele weken had beëindigd.
Zal later nog wat podcasts sturen.
> op dit moment luister ik naar de podcast ‘vreemdgaan met Anne en Tijs’. Zij is vreemdgegaan en zij gaan daar samen over in gesprek. Kan ook mooi zijn om deze samen met jouw vrouw te luisteren. Kwaliteit niet heel hoog, op gevoelsniveau voor mij wel raak.
> podcast ‘waar het op neerkomt’ aflevering S2E06 (en S2E05)
> relatie 2.0 aflevering 006
> ikwij relatiecoaching aflevering 54
> de ontrouw expert van Nederland (al zitten hier ook geregeld afleveringen tussen die me juist niet helpen)
En een artikel: op stroomlandcoaching.nl/relatietrauma. Al eerder genoemd het forum op ouders.nl waar mee lotgenoten zijn. Soms moet je over wat vervelende reacties heen lezen. Heeft mij goed gedaan een plek te hebben waar ik kan lezen en schrijven.
Take care!
Je bent echt niet de enige. Op het forum waar ik naar verwees lees je duizenden berichten (er zijn al 8 topics geweest), overwegend van bedrogen vrouwen. Sommigen blijven bij hun partner, anderen niet. Er zijn meer vrouwen (en mannen) die jaren laten nog zoveel moeite hebben en tegelijk veel om hun partner geven.
Het is denk ik heel belangrijk hoe de ontrouwe partner met de situatie en jouw pijn en verdriet omgaat. Is daar ruimte voor? Elke keer opnieuw? Is er besef van wat is aangericht?
Wij kennen inmiddels ook de andere kant. Intense verbinding, emotioneel verbonden zijn, veel meer tijd samen, eerlijker gesprekken, geweldige vrijpartijen, veel lol. Niet alle dagen en nog steeds vallen we terug in oude patronen. Mijn vrouw heeft gedaan wat zij kon doen om tot herstel te komen. Ik hoef geen spijtbetuigingen meer te horen. Wel vind ik het fijn als ze mij op z’n tijd bedankt dat ik deze last met me meedraag. Dat is de prijs. Wat had ik dat graag niet gehad met wel alles wat we geleerd hebben.
Ik hoop van harte dat jullie hier samen en sterker uitkomen. Maar vooral dat jouw vriend daarvoor ook alles doet. En zo niet, dan niet. Het heeft mij lange tijd houvast gegeven dat ik tegen mezelf zei: als het te zwaar is kan ik ermee stoppen. En nu ben ik blij dat ik daar niet meer over nadenk.
Alle sterkte!
Je bent absoluut niet de enige die dit doormaakt. Het blijft altijd intens, dat gevoel en die triggers. Soms denk je een tijdje dat het beter gaat, maar dan word je op een dag wakker en voel je je weer depressief, vol ongeloof en teleurstelling. Het is echt vreemd hoe dat allemaal kan verlopen.
Gelukkig heeft mijn partner enorm haar best gedaan om alle factoren die hebben bijgedragen aan dit alles op een rijtje te zetten, zowel op papier als in onze vele gesprekken. Haar manier van zijn (extreme pleaser) is voor het eerst echt onder de aandacht gekomen, en nu leert ze om op alle gebieden haar grenzen te stellen. Dit brengt natuurlijk ook persoonlijke groei met zich mee.
Ik geloof ook in wat anoniem zegt; veel dingen verbeteren, zoals onze gesprekken en onze intieme relatie. Ik denk dat de onthulling in mijn geval ook mijn ogen heeft geopend. Sindsdien ben ik meer spiritueel geworden, werk ik aan mijn innerlijke rust en mediteer ik veel, gecombineerd met regelmatig sporten.
Wat mij ook een tijdje goed heeft geholpen, is een "piekerelastiek" dragen of een armbandje dat je snel kunt omslaan. Dus als je gedachten afdwalen naar het verleden, roep je heel sterk in jezelf, "Stop," en wissel dan van elastiek, haal diep adem en probeer je gedachten te verzetten. Hopelijk helpt het! Probeer te ontspannen, en mocht je de neiging hebben om het thema weer opnieuw te bespreken, zoek dan een specifiek moment op de dag en ga dan weer verder in het hier en nu!
Ik wens jou alvast een hele fijne vakantie...
Was het maar zo makkelijk. Soms hoop ik dat jouw denkwijze “maak het niet erger dan het is” mij een rust gevoel zou geven…maar helaas. Ik loop al een jaar met een knoop in mn maag. Het onderbewustzijn reageert automatisch op zo heftige gebeurtenis. En je moet er doorheen…onderdrukken zit genezing in de weg.
Wat een heftig verhaal. Ik zit midden in eenzelfde situatie. Afgelopen zomer ontdekt dat mijn vrouw een korte affaire heeft gehad met een collega. Nu 9 maanden verder heb ik ook die triggers, soms gaat het heel goed en dan valt het weer helemaal terug.
Het geeft wel wat rust om te lezen dat ik niet de enige ben die er probeert overheen te komen, om verder te gaan. Ik vraag me de hele tijd af of dit niet gewoon teveel is, dat je niet meer kan helen. Maar ergens lees ik hier ook wat hoop.
Ze werkt aan haar patronen om dit niet meer te laten gebeuren, maar het vertrouwen is wel ver te zoeken. Vind het heel lastig om haar ''los te laten'' als ze weer gaan feesten of überhaupt langere tijd de deur uit.
Ik herken met in het verhaar van je Fidelis, perfectie, controle. Alles willen weten. Die beelden haal ik nu zelf ook op, en die zijn verschrikkelijk pijnlijk. Wat me tot nu heeft geholpen is heel erg op mezelf focussen, ben echt radicaal dingen anders gaan doen: yoga, meditatie, alleen op reis.
Sterkte en succes!
Wat een heftig verhaal. Ik zit midden in eenzelfde situatie. Afgelopen zomer ontdekt dat mijn vrouw een korte affaire heeft gehad met een collega. Nu 9 maanden verder heb ik ook die triggers, soms gaat het heel goed en dan valt het weer helemaal terug.
Het geeft wel wat rust om te lezen dat ik niet de enige ben die er probeert overheen te komen, om verder te gaan. Ik vraag me de hele tijd af of dit niet gewoon teveel is, dat je niet meer kan helen. Maar ergens lees ik hier ook wat hoop.
Ze werkt aan haar patronen om dit niet meer te laten gebeuren, maar het vertrouwen is wel ver te zoeken. Vind het heel lastig om haar ''los te laten'' als ze weer gaan feesten of überhaupt langere tijd de deur uit.
Ik herken met in het verhaar van je Fidelis, perfectie, controle. Alles willen weten. Die beelden haal ik nu zelf ook op, en die zijn verschrikkelijk pijnlijk. Wat me tot nu heeft geholpen is heel erg op mezelf focussen, ben echt radicaal dingen anders gaan doen: yoga, meditatie, alleen op reis.
Sterkte en succes!
Mocht je meer interactie willen met lotgenoten: ouders.nl en dan ‘verder na ontrouw’.
Ik weet het allemaal niet meer (Verhaal 454)
Het gaat misschien niet over vreemdgaan maar toch weet ik niet wat ik moet doen.. ik weet het gwn allemaal niet meer.. mijn partner en ik zijn nog maar 3 maanden samen en toch.. toch stoor ik mij zo veel aan hem.. aan het kleinste dingetje.. zo ben ik normaal niet.. het weegt op mij..ook zit hij super veel op zijn gsm en gaat alle aandacht nr onze relatie weg.. dit vond ik van in het begin al niet normaal… maar toch deed hij zijn best om er rekening mee te houden, wat ik super lief vond! Een man die moeite doet is altijd fijn. Nu, tuurlijk zit iedereen wel eens op zijn gsm… ik ook.. dat moet kunnen maar er is een grens. we zijn nu samen op reis en dit hoort ontspanning te zijn, samen plezier te maken.. maar hij hervalt, doet geen moeite.. het is weer die gsm die alles kapot maakt en hij begrijpt het gwn niet… als ik hem erover aanspreek dat het mij echt begint te storen dan krijg ik een aanvallende reactie van; ‘als het mij beu is, zal ik hem in de zee smijten’.. vr mij is dit ook gwn geen serieuze reactie.. ofwel ligt het allemaal aan mij? Misschien verlang en verwacht ik te veel? Misschien ben ik te moeilijk… het kan zomaar allemaal.. maar hoe zou je zelf zijn als je zo’n prille relatie hebt en je lief zit te vaak op zijn gsm.. tijdens het eten wel eens, of als we aan het zwembad/zee liggen.. zelfs tijdens activiteiten of ‘‘s avonds als we samen iets drinken.. altijd die gsm.. een keer kan en mag maar er is gwn geen ‘samen’ in mijn ogen.. hij zit meer nr zijn vrienden te smsen of op sociale media en daar aandacht te geven dan aan mij en de relatie.. zo stuurde een vriend een mopje door via whatsapp.. afbeeldingen met naakte vrouwen.. allemaal wel grappig maar dan begint hij dit door te sturen nr al zijn vrienden.. op reis.. OP REIS.. komaan.. moet je je daar mee bezig houden? ik snap het gwn niet en misschien zal ik mannen nooit begrijpen.. het kan zijn dat ik gwn overdrijf.. kweet het niet.. om den duur twijfel ik echt aan mezelf 😞 vandaar dat ik echt jullie mening nodig heb pffff want uiteindelijk zie ik hem echt graag maar ik heb ook een grens…
Bedenk je zelf is in.hoe zou deze relatie zijn.hoe denk jij daar zelf aan.je geeft aan dat je er last van heb.je krijgt er geen fijn gevoel bij.zeg je het en krijg je vreemde reactie.zou een goed moment uitzoeken om een gesprek aan te gaan.geef aan dat jij er mee zit en het echt vervelend vind.mijn mening je gaat op reis samen.dat is een goed moment om er voor elkaar te zijn.wat vind hij belangrijker telefoon of jou.voelt nu al niet goed.bespreek het.we gaan straks een reis maken.zou je de gsm niet mee willen nemen.als je iets bespreekt en hij doet er dan wat mee.of doet die dat niet je kan duidelijk zijn
Vrouw wil een open relatie (Verhaal 369)
Twee maanden geleden vertelde mijn vrouw 43jr dat ze graag een open relatie wilde tevens vertelde ze me dat ze 2x in ons huwelijk het bed had gedeeld met een andere man. De een was 12 jaar geleden en eenmalig de ander 9 jaar geleden en duurde 2 maanden. Ik wist wel dat ze aandacht van mannen heel erg leuk vond en het was al zo lang geleden dat ik er maar geen woorden aan vuil heb gemaakt.
Toen ik haar vertelde dat ik totaal geen behoefte had aan andere vrouwen dus ook niet aan een open relatie vertelde ze dat zij daar wel behoefte aan had. Nu ben ik totaal niet jaloers en ik gun haar alles dus ik vroeg haar hoe wil je zoiets dan invullen losse contacten of iemand voor vast, waarop ze antwoordde dat ze het liefst een single man zou willen waar ze op bezoek kon gaan want rommelen in een hotel was niets voor haar, toen ik haar vroeg of ze iemand op het oog had zij ze nee.
Zes weken geleden heb ik haar groen licht gegeven met die verstande dat als ik het niet kan handelen dat we er mee stoppen. Tot nu toe heeft ze 2 keer een date gehad met de eerste man heeft ze geen seks gehad met de tweede wel maar ze is nog steeds opzoek. Eerlijk gezegd heeft het mij tot nu toe geen nare gevoelens opgeleverd.
Mijn vrouw 52 jaar heeft al drie jaar een vriendje van plezier alleen kwam de wens bij mij vandaan.
Na zes dates kwam ze deze man tegen er was een click en de seks super. Nu gaat ze een keer per twee weken bij hem op visite en voor haar is het echt quality time koffie met iets lekkers erbij een wijntje ff babbelen en dan naar de slaapkamer. Soms legt ze wat kleding op het bed en vraagt ze mij wat ze aan moet doen en soms appt hij me met de vraag wanneer komt ze weer. Ze is nu ook seksueel actiever dan vroeger en ik geniet enorm als ze weer thuis komt, ik vind haar zalig als ze bij hem geweest is.
Na 20 jaar huwelijk was de spanning er ook wel af en de vrijerijen voorspelbaar en de keren dat het langer duurde dan 15 minuten waren op 1 hand te tellen. Een paar dagen later ging het gesprek verder en ik vertelde dat als hij het echt wilde het een keer zou proberen.
De volgende dag stond ik op een datingsite en al snel volgde er een aantal ontmoetingen, ik vertelde de mannen altijd dat ik getrouwd was en dat daar geen verandering in zou komen, ik had met al deze mannen save seks maar de meeste waren niet veel beter dan ik thuis had.
Mijn man werd steeds enthousiaster en bij de eerste 2 had ik zelf nog wel het idee van kan dit wel maar daarna was dat totaal verdwenen. Uiteindelijk kwam ik mijn huidige FWB tegen een leuke vent 7 jaar jonger dan ik, attent en super in bed. We doen dit nu ruim 4 jaar en deze levensstijl bevalt me prima.
Deze dames boffen maar.
Wij zelf zijn er wel heel ver in gegaan, de lover van mijn vrouw woond bij ons.
Wat super belangrijk is dat is blijven praten, vertel hoe jullie je er bij voelen.
En besef vooraf dat als je er 1x aan bent begonnen dan is de weg terug niet zo maar een stapje.
Als het werkt is het echt geweldig.
Hoe te dealen met overspel? (Verhaal 461)
Nadat mijn vriendin bevallen is van ons eerste kindje is het anders geworden. als partner kom je dan op de tweede plek klinkt voor mij als een understatement. Daar moest ik erg aan wennen. Een kind opvoeden is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Daarnaast heeft ze onregelmatig werk dus ik heb altijd geaccepteerd dat ze wat meer vermoeid was en wat prikkelbaarder. Zo hebben we behoorlijk langs elkaar geleefd en dat was best moeilijk. Ze was afwezig en na verloop van tijd herkende ik haar niet meer. Achteraf valt dat op zijn plek.
Ik ben er namelijk achter gekomen dat ze lang contact heeft gehad (zeker 3 maanden) met een collega. Ze belde veel, appte veel.. kortom naar mijn idee bouwde ze echt een band met hem op. Ze waren steeds bezig het opgeilen van elkaar via de app. Zo heeft hij haar ooit bij haar billen gepakt (tot 2x toe) tijdens een knuffel. En het idee dat ze dit toeliet (en misschien wel fijn vond) breekt mijn hart. Ze verwijderede alles en zei ook constant tegen hem dat hij alles moest verwijderen. Dit allemaal terwijl ze thuis een gezin heeft met een liefhebbende man, een kind van 2 jaar en een kleintje op komst (ze is zwanger, ook al toen ze contact met hem had... en ja, IK ben de vader).
Ik heb haar die avond hiermee geconfronteerd en uiteraard viel dat als een bom. Ze heeft toen alles eerlijk aan me verteld wat er gebeurd is. Ze heeft hem nooit gekust of fysiek contact gehad.. het enige wat ze deed is opgeilen. (grappig dat ik haar een soort van probeer in te dekken nu)...
Geen naaktfoto's gestuurd.
Ik vind het verschrikkelijk.. 11 jaar lang heb ik stinkend mijn best gedaan om het goed te laten verlopen.. ik ben enorm veranderd omdat ik echt een hork was in onze relatie. Kortom: alles gedaan om er een succes van te maken. Zij was mijn veilige thuishaven en het meest pure mens dat ik kende. Zij zou nooit vreemdgaan, dat heb ik iedereen altijd in volle overtuiging kunnen zeggen. Vertrouwen + de rest zal allemaal weer opnieuw opgebouwd moeten worden, maar hoe doe ik dit?
Hoe kom ik over het feit dat ik het zo verkeerd had? Ben ik blind?
Het beeld dat ik had van mijn meissie is zo in duigen gevallen, hoe moet ik daarmee omgaan? Moet ik weg? Moet ik blijven? Wordt het ooit weer normaal? En dan nog het beeld dat zij samen zijn geweest, hoe leer ik daarmee omgaan? Ik word elke keer zo misselijk!!
We praten enorm veel en ze speelt openkaart en ze doet er alles aan zodat ik blijf, want het is nooit haar intentie geweest om ons te verlaten zegt ze achteraf. Ze heeft direct het contact verbroken met die collega en ze doet zo lief tegen me. Ze huilt hele dagen omdat ze zich zo vreselijk voelt dat ze dit allemaal op het spel heeft gezet en omdat ze steeds denkt dat ik ga.
Hoeveel tijd moet ik mezelf geven om hier bovenop te komen? Want de momenten dat we praten en elkaar liefhebben vind ik enorm fijn alleen ik heb constant zo'n afkerend gevoel naar haar als ik er weer aan denk.
Eerst en vooral zijn er 2 grote verschillen.
A) Is het puur voor de fun, het instinct, de sexuele lust?
B) Heeft ze gevoelens voor haar collega. Houd ze ergens ook al van hem.
Belangrijk onderscheid maar geen van beide zijn dramatisch. Je kan er mee leren leven en op termijn ook voordeel uit halen.
Met de jaren heen heb ik afstand genomen van het idee dar iemand maar van één enkele persoon kan houden heel zijn leven lang. Dat is me nu te zot om nog te begrijpen, terwijl ik vroeger net als jij dacht.
Zeg nu zelf, ga je heel je leven lang nooit meer van iemand anders houden?
Jullie zijn een mooi koppel, maar geloof me, geniet van je leven. Je kan dit combineren met het perfect gezinnetje te zijn. Laat haar experimenteren, maar vergeet zeker zelf ook niet te proberen als je kan. Elkaar terug vinden nadien bouwt de sterks mogelijke band op. Dan zijn jullie sterker dan de liefde zelf :-)
Ik begrijp je volledig. Ik ben 13 jaar samen met mijn vrouw, hebben 2 kinderen en waren tot vorige zomer supergelukkig. Eind oktober kregen we wat problemen met onze zoon die autistisch is en wat agressie begon te vertonen. We hadden hierover soms een andere mening en dat was voldoende om na 1 maand al voordurend een ander op te zoeken en me vorige maand daar dan ook mee te gaan bedriegen. Ze biechte het gelukkig vlug op omdat ik het gewoon 'rook' en haar leugens niet strookten. Ze smeekte het om ons nog een kans te geven maar ik blijf met het beeld zitten dat ze met een ander is geweest. Ik ben ook voor monogamie en daarom is dit moeilijk te verteren. Ik probeer bij haar bijzijn zo positief mogelijk te zijn maar inwendig huil ik voortdurend. Ik weet ook niet hoe dit verder moet. Ik zie haar graag maar dagelijks heb ik ook een afkeer van haar wanneer ik eraan denk. Bovendien vertrouw ik haar niet meer en ben ik bang dat langer blijven gewoon uitstel van executie is en dat ze opnieuw zal hervallen. Ergens denk ik dat ik enkel nog rust zal krijgen door uit elkaar te gaan maar in het belang van ons gezin wil ik hier nu nog niet aan toegeven.
Ik heb er vrede mee (Verhaal 460)
Mijn naam is Alexander en ben ondertussen 8 jaar getrouwd met Vanessa. Zij is 32 en we hebben samen een dochtertje. Vanessa is een knappe blondine die bij het uitgaan steeds de aandacht van velen steelt. Ze heeft ook een erg hoog libido (veel hoger dan het mijne) en ik denk wel dat ik onbewust al van dag één door had dat ze niet trouw kon blijven. We hebben een moeilijkere periode gehad achter de geboorte van onze dochter waar het woord scheiding meermaals werd uitgesproken. Uiteindelijk heeft het vreemdgaan ons gered. Ik heb het een plaats gegeven in onze relatie. We hebben het eindelijk kunnen bespreken en een regeling gevonden. Ze heeft naast ons huwelijk nu een vaste vriend waar ze de zondag blijft slapen. Verder gaat ze 2 tot 3 keer per maand ook op tinder date, en dat klinkt heel erg. Maar het is het niet, onze relatie is sinds veel beter en ook ons sex leven is er alleen maar op verbeterd. Nu hebben we om de 3 dagen super intieme momenten.
We hebben besloten om volledig openkaart te spelen (Verhaal 409)
We hebben besloten om volledig openkaart te spelen.
Echter mijn vrouw wil mij niet vertellen met wie ze nu die affaire heeft gehad. Dit frustreert mij enorm omdat ik dan nog steeds het idee hebt dat ze iets voor me achter houd. Ze heeft aangegeven geen emotionele gevoelens te hebben voor deze man.
Op het moment ze de relatie verbroken heeft, heeft de man terug geappt / gedreigd nooit te vertellen wie hij is. De man heeft zelf ook een gezin.
Nu begrijp ik wel dat mijn vrouw het niet wil vertellen omdat ze bang is dat het gezin van de man dan in de problemen komt. Dit snap ik zelf ook en is absoluut niet mijn bedoeling. Het is niet zo dat omdat hij deze shit heeft veroorzaakt bij ons, dat ik dat ook bij hen zal doen. Ze geeft aan dat deze man niet een bekende van mij is.
Ben ik nu het probleem om te verwachten dat ze dat wel verteld? Voor mij is dat een soort afsluiting. Of is het beter om het maar zo te laten en te concentreren op onze relatie?
Mbt jouw vraag: ik vind dat deze man en jouw vrouw niet in de positie zijn om te bepalen wat er nu gebeurt. Jij bent bedrogen, zij hebben jou bedrogen. Als deze kerel mans genoeg is om zijn vrouw te bedriegen, jou dit te flikken, dan heeft hij de consequenties te aanvaarden. Wat steekt is dat jouw vrouw hiermee laat zien dat haar loyaliteit bij hem ligt, terwijl jij juist nu het tegenovergestelde wilt ervaren. En natuurlijk is het de eerste vraag: wie? Het is heel moeilijk om iets te verwerken als je geen idee hebt wat je moet verwerken. Waarbij het overigens ook weer geen kwaad kan dit gesprek met behulp van een therapeut met elkaar te voeren. Sterkte!
Sterkte..
Om verder te gaan is de waarheid belangrijk. Een affaire van 5 jaar zonder ‘emotionele gevoelens’ is alleen mogelijk voor een psychopaat of een steen. De kans is groot dat ze je dit zegt om jouw pijn te minimaliseren.
Het is ook belangrijk dat de oorzaak van haar affaire wordt aangepakt. Als deze onaangeroerd blijft, is de kans, dat ze weer in een andere affaire duikt, groter.
Hoe de man, waar ze een affaire mee heeft gehad, met zijn situatie omgaat is niet relevant voor jou. Dat is zijn verantwoordelijkheid. Concentreer je op jouw relatie.
Maar een gesprek met jouw partner is belangrijk. Mensen gaan vreemd vanwege een gemis of een tekort. Dit zoeken ze ergens anders. Wat heeft ze bij die man gevonden wat jij haar niet kon geven?
Succes!
Spreek uit ervaring. Meer dan 3 j bedrogen. Waren er geen kinderen wast simpel.
Hoe dom kun je zijn als je alles hebt waarvan je droomde en eens met een andere vrouw sex wilt hebben en dan nog ermee verder doen. Natuurlijk dreigde ze om het mij te vertellen als hij stopte.
Ik spreek nu van jaaaren geleden. De eerste jaren kwaad daarna ging die kwaadheid weg. Er blijft altijd schade nadien. Maar goede momenten komen ook wel terug. Maar zoals voorheen zal het nooit meer zijn.
Alles goed wikken en wegen. Een goede raad van tante Kaat
😊
Mijn vrouw achter de Ramen (Verhaal 103)
.ik had er eerst moeite mee dat een paar vrienden al sex met haar hebben gehad en uiteindelijk stap je er over er heen en en zie je het totaal als een normale werk. Zo normaal dat je tegen je zusje gaat zeggen je kan beter in een club gaan werken ipv met de jongens steeds in de wagen lopen te wippen.
Lafaard (Verhaal 455)
Zijn geweest is mijn ex-man er vandoor gegaan met een collega .
Hij wilde wat “anders”.
Wat een toneelspel heeft hij opgevoerd en was altijd de liefhebbende leuke echtgenoot.
Vreemd gaan was hem overkomen, hij had wel vaker vreemd kunnen gaan vertelde hij er nog bij.
Nooit wat gemerkt en hij durfde niet te praten vertelde hij er nog bij .
De lafaard .
Ik ben uitgemaakt voor narcist , ik hou de kinderen bij hem weg( zijn allemaal volwassen ) die niets met hem te maken willen hebben.
Het huwelijk was volgens hem toch al niks meer hoorde ik uit betrouwbare bron .
Wat heeft die vent mijn hart gebroken .
Om hem heb ik geen verdriet meer maar wel om de akelige dingen die hij zegt .
Ik hoop dat de pijn ooit over gaat .
Hier ook nooit durven praten, maar overal stiekem met haar collega sex hebben was ze niet bang voor.
Zelfs na het zelf erachter moeten komen van het bedrog, de walgelijke foto's en de berichten die ik heb gezien krijg ik nooit meer van mijn netvlies af. 25 jaar zo de prullenbak in..
Mijn kinderen van 10 en 14 hebben we gezegd dat het uit elkaar gaan een gezamenlijke keuze was, maar wat dus helemaal niet waar was. Het hele register heeft mijn ex open getrokken, dat "dit"en "dat" niet goed was in onze relatie, alles om maar hun vreemdgaan enigszins goed te kunnen praten.
Ze leeft compleet op een roze wolk.
Mijn kinderen van 10 en 14 hebben we gezegd dat het uit elkaar gaan een gezamenlijke keuze was
Leugens of waarheid? (Verhaal 457)
Ik zit met een vervelende situatie en weet niet wat ik ervan moet denken. Graag jullie mening hierover..
Ik ben te weten gekomen dat mijn vriend grote geldsommen afhaalt namelijk €300 op 2 weken dus iedere week 150 euro. Ik was op de hoogte dat hij wekelijks cannabis ging halen maar hij zei slechts voor 5 gram dus die bedragen hierboven kwamen niet overeen. Ik heb hem geconfonteerd hiermee en in eerste instantie gaf hij aan dat hij cadeaus hiermee had gekocht. Dit wist ik al snel dat dit niet klopte aangezien hij alles online had besteld.
Nadien gaf hij aan dat hij naar 2 coffeeshops gegaan was ipv naar 1 om zijn verslaving te onderhouden maar dit slechts 1 of 2 x is gebeurd.
Nadien kwam uit de bus dat het in totaal over een 6-tal x zo een geldopnames gaat en heeft hij zijn verhaal veranderd dat hij toch meer gebruikte als voordien toegegeven...
Mijn vriend en ik rookten samen cannabis. Hij rookt inmiddels al meer als 10 jaar cannabis met enkele pogingen tot stoppen ertussen.
Toen we besloten dat we voor een kindje gingen, zijn we beiden gestopt.
Hij is echter terug begonnen nadat ik zwanger was vanuit het idee " nu kan het nog ". In het begin gingen we naar een dealer maar die is ermee gestopt dus vandaar de reisjes naar de coffeeshops. Gedurende afgelopen maanden hebben we al veel gesprekken gehad dat hij het gevoel heeft zijn verslaving niet meer in de hand te hebben, steeds meer nodig heeft en hieraan denkt van 's ochtends vroeg.
Zijn verhaal is nu dat hij meer en vaker is beginnen wiet roken om nog iets van effect te hebben. Ik zag ook wel dat hij nu in het WE soms 3 jointen rookte ipv 1.
Dus hij zegt dat hij elke week stiekem naar 2 ipv 1 coffeeshops ging maar zich hierover schaamde gezien zijn gebruik verdubbeld was. Vandaar de geldopnames beweert hij.
Hij heeft ook zijn lege zakjes van idd verschillende shops laten zien.
Sinds hij gestopt is (2weken) is er geen geldopname mee geweest.
Ik twijfel of hij met al dat geld niet naar prostitues gegaan is ipv cannabis te kopen gezien de vele verschillende versies van zijn verhaal.
Daarnaast ben ik momenteel zwanger waardoor ons seksleven ook wel wat veranderd is..
Wat denken jullie? Verslaving die hij wou verbergen of toch eerder vreemdgegaan?
Ik heb hem nooit veroordeeld wat betreft zijn verslaving dus waarom zou hij liegen?
Hij weet mijn twijfels en wantrouwen maar blijft enig bedrog ontkennen.
Hoe vinden we elkaar weer terug? (Verhaal 425)
Sinds kort ben ik erachter gekomen dat mijn man met wie ik al 30 jaar gelukkig getrouwd ben er al 2 jaar een geheim leven op na houdt.
Zo'n tweeënhalf jaar geleden werd Paul ziek en kreeg behoorlijk zware medicatie. Dit zorgde ervoor dat hij erectie stoornissen kreeg.
Door de erectiestoornissen voelde hij zich een mislukkeling, zijn mannelijkheid was hem afgenomen en hij was er in zijn hoofd van overtuigd dat ik hem zou verlaten. Dit zorgde voor zoveel angst dat hij er niet over kon/durfde te praten. Nooit heeft hij zijn wanhoop aan ook maar iemand laten merken/zien. Langzaam gleed hij mentaal steeds verder af.
Langzaam werd (het niet kunnen hebben van) seks een obsessie voor hem.
In zijn radeloosheid vluchtte hij het internet op en kwam op een seks chatsite terecht om hier afleiding te vinden en zijn frustratie kwijt te kunnen.
Hier heeft hij met meerdere vrouwen seksueel getinte gesprekken gevoerd, ook hier bleef een erectie uit. Met een vrouw is hij gaan Skypen en dit contact heeft meer dan een jaar geduurd. Hij sprak ook hier niet over zijn echte problemen. tijdens de verhitte seksuele skype chats ook geen erectie. Het ging hier om een oudere vrouw die geen vragen stelde en in alles met hem meeging. Hij heeft geen gevoelens voor haar alleen de illusie dat hij de regie weer in handen had. Een waanwereld.
Ze hebben elkaar nooit in het echt ontmoet.
Bij toeval kwam ik te weten wat er al een lange tijd achter mijn rug om gebeurde, mijn wereld stortte in.
Ook Paul zijn wereld stortte in door het besef wat hij heeft gedaan.
Hij heeft psychische hulp gezocht en hier is verlatingsangst geconstateerd, door de angst om mij te verliezen is hij mij ontrouw geweest, dat is toch niet te bevatten?
Ik ben altijd zijn grote liefde geweest en hij heeft altijd van mij gehouden, maar dan doe je toch niet zoiets?
De laatste 2 jaar is mijn leven een leugen, al 2 jaar lang voelt mijn man zich diep ongelukkig met zichzelf en heeft angst op dit uit te spreken.
Daardoor was hij mij ontrouw.
En ik heb hier nooit iets van gemerkt.
Ik weet dat Paul niet fysiek is vreemd gegaan maar hij een de grens over gegaan die wij samen gesteld hadden. Ik voel me intens verdrietig, alleen, bedrogen vernederd en ik voel jaloezie naar de andere vrouw.
We hebben in 30 jaar veel vreugde gekend maar ook diepe rouw door verlies en een burn-out van Paul, altijd waren we een hecht team en waren we zo sterk dat we er samen uit zijn gekomen. Nu heeft hij zich terug getrokken en gedacht zijn problemen alleen te kunnen handelen met het gevolg dat we nu lijnrecht tegenover elkaar staan. Paul heeft echt berouw, hij is kilo's afgevallen van ellende en heeft een hekel aan zichzelf.
We zijn beide diep bedroefd en zien geen uitweg, hoe komt het vertrouwen weer terug hoe vinden we elkaar weer terug.
groet, Linda en Paul
Paul verbindt zijn mannelijkheid met seksuele prestaties. Zoals je het al goed opmerkte, is zijn mannelijkheid hem afgenomen.
Hij wilde deze terug door te kijken of hij het ergens anders terug kon vinden. Zijn online escapades zijn niets meer geweest dan een poging om zijn gebroken zelfbeeld weer te herstellen. Ook al doet het pijn, heeft dit niets met jou te maken. Hij was naar zichzelf op zoek.
De beste oplossing is om een cognitief gedragstherapeut in te schakelen. Deze kan Paul helpen inzien dat zijn mannelijkheid geen functie is van het kunnen krijgen van erectie. Immers, hij weet dat het met zijn medicatie te maken heeft en niet met zijn libido. Verder is het krijgen van een erectie een biologische functie. De maatschappij is erin geslaagd om seksuele prestaties te verbinden met man-zijn. Terwijl man-zijn veel meer is dan een erectie krijgen.
Verder heeft hij jouw hulp nodig: je moet hem overtuigen van de waarheid. Deze is dat je van hem houdt als persoonlijkheid, van zijn innerlijk. Dit zal hem helpen zijn mannelijkheid terug te vinden.
Succes!
Een man verliest nog liever zijn benen dan zijn mannelijkheid misschien weet hij wel dat penetratie voor vrouwen niet het aller belangrijkste is en zelfs als jij het hem zou vertellen zou hij het niet geloven, het is iets raars wat bijna alle mannen hebben geen stijve geen man het doet iets in zijn hersens en dat krijg je er niet snel uit.
Nu is hij iets begonnen wat zeker niet OKE is maar ik kan je vertellen dat het iedereen kan overkomen ook jou en ook mij, maar dat maakt het natuurlijk niet minder erg. Helaas is het hem overkomen en dan komt hij in de situatie moet ik het vertellen of niet hij overweegt alles en komt tot de conclusie dat als hij het vertelt je kwijtraakt en omdat hij dit zeker niet wil begint het bedrog.
Vergeet nooit dat het hem helemaal niet om een andere vrouw ging HIJ houd van jou tot de maan en terug voor hem is er geen mooiere vrouw dan jou GELOOF me, hij geeft gewoon iemand gevonden waar hij makkelijker mee kon praten omdat het anoniem is en jammer genoeg glijden zulke gesprekken bijna altijd naar intieme gesprekken.
Maar hoe nu verder?
Wees er van overtuigd dat Paul het er net zo moeilijk mee heeft als jij hij is net zo intens verdrietig en net zo vernederd als jij en hij heeft ook zijn eigen ik bedrogen het enige verschil is hij is dader en jij slachtoffer. Natuurlijk staan jullie nu lijnrecht tegenover elkaar jij bent boos en met verwijten creëer alleen maar meer afstand. Het zo verstandig zijn als je met hem afspreekt om b.v nog 2 weken neemt om antwoorden op je vragen te krijgen daar heb je recht op.
Daarna gaan jullie om de 2 weken aan de tafel zitten om te praten over hoe met jullie gaat dus wel over je gevoelen maar niet meer over het gebeuren zelf dat moet je echt achter je laten hoe moeilijk ook maar op elkaar ziel blijven trappen zal lijden tot niet veel anders dan het einde van je relatie.
Lieve Linda ik kan je met mijn hand op mijn hart beloven dat deze fout van Paul eenmalig was, je man heeft gezien wat een ellende en verdriet heeft veroorzaakt DAAR begint hij nooit meer aan.
Start over een paar weken Linda & Paul 2.0 en wordt samen gelukkig oud.
Met liefs ikke
Maar het advies komt uit mij hart
Kijk eigenlijk is het heel simpel je besluit om te stoppen of je gaat verder met hem, en als je verder gaat praat je alles uit en sluit je het af ik weert moeilijk maar het moet.
Oke je bent boos en terecht maar in boosheid zeg je ook vaak dingen die je niet meent en die bij hem heel lelijk binnenkomen.
Eerlijk gezegd is het tijd dat jij de regie in handen neemt want van Paul verwacht ik het niet, hij zal wel willen maar is bang dat het dan de verkeerde kant uit kan gaan. Hij is bang om het meest dierbare uit zijn leven te verliezen niet omdat hij verlatingsangst heeft maar omdat hij zielsveel van je houd. Jullie zitten in een put maar hij zit nog dieper dan jij omdat hij de veroorzaker is, het is aan jou om hem weer op gelijke hoogte te trekken. Sla je armen om hem heen en zeg tegen hem schat ik ben nu even verdrietig maar ik hou van je en we komen er samen wel uit. Geef hem iedere dag een knuffel en zeg wat liefs tegen hem en als jullie op gelijke hoogte in die put zitten kunnen jullie elkaar helpen om er uit te komen. Maak er wat van Linda & Paul want het alternatief zal niet rooskleuriger zijn dan nog eens 30 jaar samen gelukkig bij elkaar.
Ik kan je verzekeren dat een man met een erectiestoornis nooit van zijn leven in het bed van een andere vrouw gaat stappen die blamage zal hij ten allertijden uit de weg gaan.
Het erectie probleem heeft hem aan het wankelen gebracht het heeft zijn brein vergiftigt dat hij geen echte man meer is ik denk gelijkwaardig als een vrouw haar borsten baarmoeder of eierstokken moet missen. Ik denk ook dat als het je overkomt dat je daar in je eentje niet uitkomt helaas heeft hij “vastgeklampt” aan de verkeerde .
In veel relaties word onvoldoende gesproken over hoe het gaat Kijk jij bent niet meer de Linda van 30 jaar geleden en Paul is niet meer de Paul van 30 jaar geleden mensen veranderen nu eenmaal dat is niet tegen te houden is ook niet erg als je maar op het zelfde spoor blijft. Maar daarom is het ook van belang dat je met elkaar communiceert want gissen wat er in een ander zijn brein omgaat is zinloos. Mannen hebben vaak de neiging om iets als een persoonlijke aanval op hem te zien, bijna altijd onterecht maar zo zijn we nou eenmaal.
Jou Paul heeft het beste met je voor maar omdat mannen en vrouwen met veel dingen anders denken kan het ook verkeerd vallen en andersom natuurlijk ook. Het is dus de kunst om het niet als aanval te brengen dus niet ja maar jij dit en jij dat. Een man slaat dit soort dingen op en teveel van dat geeft zijn brein een signaal OHH ze houd niet meer van me … en vechten voor een vrouw die niet van je houd doen mannen niet.
Vertouwen (Verhaal 451)
Hart luchten? (Verhaal 318)
Is er iemand waar ik mijn hart kan luchten?
Wat wil je kwijt?
Heb je inmiddels je hart gelucht?
Voorgelogen (Verhaal 453)
Na 10 jaar heb ik de verslaving ontdekt en hem alle steun en begrip gegeven. Ik heb hem geholpen om van zijn verslaving af te komen, zonder oordelen. 4 jaar geleden hebben we een kindje gekregen, 3 jaar geleden is mijn moeder overleden en 2 jaar geleden mijn vader.
In de afgelopen jaren had ik het vermoeden dat hij weer is gaan gebruiken en vorig jaar stond de wijkagent aan de deur ergens overlast, door hem. Hij is meerdere keren op camera te zien, waarbij het lijkt dat hij aan het dealen is.
Mijn vertrouwen is helemaal kapot maar voor ons kindje heb ik de afgelopen maanden het nog geprobeerd. 2 weken geleden vind ik weer drugs.
Ik heb in september al aangegeven te willen scheiden maar hij rekt het proces, neemt geen verantwoordelijkheid. Toen ik hem met de drie confronteerde werd hij woedend, ik voelde me zelfs onveilig en ik herken deze persoon niet, die 2 gezichten lijkt te hebben. Hij geeft mij de schuld van zijn hele probleem en ziet niet dat dit ons gezin kapot heeft gemaakt.
Ik kan hem niet vergeven, ik wil verder met mijn leven met mijn kindje en hem een veilige basis geven. De afgelopen jaren zijn erg zwaar geweest, mijn ex heeft mij niet gesteund bij het verlies van mijn ouders, liep me gein voorbij als hij zag dat ik verdriet had. Ik heb geen broers en zussen en voel me erg eenzaam. Gelukkig veel lieve vriendinnen maar deze periode is slopend. Ik vind het heel heftig iedere dag weer met hem en zijn gespeelde masker geconfronteerd te worden. Hij heeft van mijn goedheid gebruik gemaakt en ik weet niet of ik ooit nog mensen kan vertrouwen.
Mijn man gaat dus vreemd, maar waarom??? Zoveel verdriet (Verhaal 450)
Mijn man en ik zijn begin 30 jaar en we hebben 2 kinderen van 3 en 6. We zijn nu 9 jaar getrouwd.
Ons sexleven is eigenlijk nooit goed geweest we deden altijd standaard positie. Mijn man deed er ook nooit moeite voor andere positie, en we deden 1 x in 2 maanden ofzo. Omdat mijn libido ook laag was vond ik het niet erg.
Maar nu kom ik achter dat mijn man 3 jaar lang geheime relatie heeft met zijn oude werknemer sexueel emotioneel noem maar op. Toen ik er achterkwam heeft hij meteen in paniek de contact verbroken met haar en ging hij vechten voor zijn huwelijk. Hij heeft ontzettend veel gehuild en ontkent dat hij zoiets niet heeft gedaan en dat hij dit nooit zal doen bla bla. Maar na het contact verbreken was hij enorm emotioneel geworden hij was heel ongelukkig(liefdesverdriet) maar hij deed wel alles om de huwelijk te redden. Met veel ruzies geschreeuw en huilen heb ik hem laatste kans gegeven voor ons kinderen, en ik hou nog van hem. Hij is al klaar met afkicken.
Maar de probleem is ik kan het niet vergeten, het is zo ontzettend moeilijk, relatietherapeut heeft volgens mij ook geen zin omdat hij alles ontkent. Ik ga kapot als ik eraan denk dat hij hete sex met haar heeft gehad terwijl ik voor de kinderen en huis heb gezorgd. Door de verdriet en stres had ik enorm haaruitval waarvan ik 50 procent van mijn haren ook heb verloren.
Waarom gaat een man zo lang vreemd als hij zijn gezin niet kwijt wilt? Je weet toch donders goed als alles boven de water komt, dat alles kapot gaat!!!! Waarom word een man verliefd terwijl hij zijn vrouw absoluut niet kwijt wilt en nog veel van haar houd?
Al 10 jaar lang deden we echt maar paar keer in de zoveel maanden sex met zelfde positie? Dit kan toch niet? Een man wilt toch van alles proberen met een vrouw? Met mij heeft hij dat nooit gedaan, maar bij andere wel? Hij houd van mij maar ook op iemand anders verliefd en gdv ook nog veel hete sex gehad met haar, ik snap er niks van, ik kom er niet uit? Ik heb het gevoel dat ik 9 jaar voor de gek ben gehouden.
Die dame was ook trouwens 13 jaar jonger dan mij met een dikke reet (sorry dat ik het zo zeg). Ik ben zelf ook niet dik of onverzorgd ofzo, dus ik snap het niet meer. Waarom vreemdgaan of waarom niet eerder stoppem voor dat het te laat is????
Hoe moet ik nu verder gaan? Zal hij echt stoppen of gaat hij wel door later?? Ik ben mentaal op, niks maakt mij meer gelukkig. Verder is hij een goede man en goede vader.
Maar misschien moet ik toch wel scheiden en verder gaan met mijn leven, ik weet het even niet!!
Maar misschien moet ik toch wel scheiden en verder gaan met mijn leven, ik weet het even niet!!
Maar misschien moet ik toch wel scheiden en verder gaan met mijn leven, ik weet het even niet!!
Er zijn natuurlijk heel veel oorzaken waarom iemand vreemd gaat maar het komt meestal door gebrek aan communicatie.
Je geeft aan dat je seksleven standaard was maar heb je er met hem over gesproken het je zelf iets gedaan om het te veranderen?
Veel mensen denken het gaat wel goed in mijn huwelijk dus ik kan mijn aandacht wel ergens ander op vestigen.
Je man voelde zich waarschijnlijk het 5de wiel aan de wagen en 1x in de 2 maanden geeft je ook niet echt het gevoel dat iemand van je houd en plots kom je iemand tegen die je wel alle aandacht geeft en dan kan het snel gaan. Dit alles had voorkomen kunnen worden als je 1 x in de 2 a 3 weken samen aan de eettafel was gaan zitten om te kijken of alles nog naar wens liep.
Ik ga je geen advies geven want ik ken jou niet je man niet en ook je huwelijksleven niet, mensen roepen te makkelijk je moet weg of geef hem nog een kans.
Je ouders dwingen je, ja die hebben makkelijk praten die zitten niet in jou situatie leven misschien zelf al in een broer zus relatie. Het is aan jou om een beslissing te nemen en laat zelfmoord en dure cadeaus daar geen invloed op hebben want die dingen doet of roept hij alleen uit schuldgevoel.
Doorgaan zal een heel gevecht voor je worden maar scheiden is ook geen pretje ook al zal er een last van schouders vallen.
Ik wens je alle wijsheid
Ik weet al voldoende!
Sterkte Dame
Nu wil ze meer (Verhaal 442)
2 weken geleden was mijn vriend bij ons op visite en na het eten plofte we op de bank we waren gezellig aan het kletsen maar al snel gingen de gespreken over seks.
Normaal heeft mijn vrouw daar niet zoveel mee maar ze was al aan haar derde glas wijn bezig en dan is ze wel een stuk losser. De gesprekken gingen over in een soort Truth or Dare waar mijn vrouw het middelpunt was die uiteindelijk resulteerde in een trio.
Toen we die avond op bed lagen om te gaan slapen vroeg ze En heb je spijt en ik antwoorde Nee totaal niet en vroeg gelijk jij? Waarop zij zei heb seks gehad met 2 heerlijke mannen en 3 keer een orgasme hoe kan ik daar spijt van hebben. Haar volgende vraag was hoe vond je het om te zien dat ik seks met hem had en ik zei daar werd ik wel opgewonden van eerlijk gezegd, zou je het nog een keer willen vroeg ze dus ik zei dat ligt aan jou hoe zou jij dat het liefst willen. Toen gaf ze aan dat ze zeker nog met ons een trio wil maar dat ze ook graag 1 op 1 seks met mijn vriend wil. Gister heb ik haar verteld dat ik het goed vind en a.s Zaterdag heeft ze een afspraak staan bij hem thuis.. ik ben benieuwd hoe ik dat ga vinden.
Je vrouw heeft al seks met hem gehad dus dat zal geen probleem opleveren, de eerste keer dat ze alleen met hem is zal toch wel spannend zijn maar als je daar eenmaal doorheen bent ga je hoop leuke avonden bleven.
Half uurtje later was ze weer beneden in een kort rokje mooie nylons en een sexy blouse en een heerlijk geutje ze vroeg kan ik zo gaan? Ik liep naar haar toe opende nog 2 knoopjes van haar blouse en 2 knoopje van haar rokje gaf haar een kus en zei veel plezieren doe Ben de groeten. Ik had een film opgezet maar mijn gedachte waren steeds bij hun vroeg me telkens af of ze al bezig waren en in welk standje ze lag.
Rond 23:00 ben ik verder gaan fantaseren in bed. Om 1:15 hoorde ik de voordeur dicht gaan en 5 minuten later stond ze in een rood lingeriesetje in de slaapkamer, ik kon wel aan haar zien dat Ben haar lekker heeft laten sporten, hoe was het vroeg ik haar GEWELDIG zei ze maar ben blij dat ik weer thuis ben .. ben op … zullen wij dan morgen vrijen vroeg ik … echt niet zei ze we gaan nu vrijen.
Vanmorgen nog even met haar gepraat ze had het gedaan in 5 standjes 69 zat daar ook bij en ik denk wel dat het niet bij deze avond blijft, kreeg van Ben ook nog een berichtje “Je hebt een SUPER vrouw”. Vanavond praten we verder voor mezelf smaakt het zeker naar meer.
heel veel plezier voor jullie
De nachten vind ik het ergst (Verhaal 413)
Lelijk en gemeen, eigenlijk kan ik niets meer goed. De kinderen zijn helemaal in paniek en weten zich geen raad meer, ik heb haar dit ook verteld maar haar antwoord was gescheiden wel meer mensen dus daar komen ze wel overheen. Ze zei dat deze nieuwe minnaar haar helemaal op handen dragen en wel gezellig met de praat en wel begrijpt en dat ze nu weer licht in haar hart heeft en vlinders in haar buik . Ik vroeg haar of we nog een kans hadden samen en of we een relatietherapie gaan proberen. haar antwoord was als jouw dat een goed gevoel geeft dan gaan we dat wel doen maar mijn gevoel voor jou is dood dus ik weet niet of het ooit nog gaat werken. Een paar dagen later hebben we goed gepraat en wilde ze toch wel weer volgend jaar met ons op vakantie naar Thailand. Maar na een aantal uur was het weer helemaal mis en was er weer heel gemeen tegen mij. We gaan over een paar dagen voor het eerst naar relatietherapie ik hoop dat daar Veel duidelijk wordt voor ons beiden. Ik wil graag met haar verder ten eerste plaats omdat ik haar niet kwijt wil en ten tweede maar misschien ook wel eerste plaats omdat ik mijn kinderen veilig thuis wil bezorgen en zeker Omdat de kinderen pas pas 11, 13, 16 jaar ze zijn in de bloei van een leven en vinden alles wat er nu gebeurt verschrikkelijk. Ik ben in paniek en ik voel niet meer dat ik leef ik ben inmiddels 11 kg afgevallen en ben ten einde raad nu. PS de nachten vind ik het ergst ik kan niet slapen moet huilen en loop maar buiten op de dalen want ik weet het niet meer nu…Echt niet wat een pijn en wat een verdriet
Wat erg wat ze je aandoet.
Maar dan wel mee willen op vakantie, maar jij bent voor haar dood?!
Erg ook voor jullie kids, maar blijf niet als ze je zo lelijk blijft behandelen.. ook niet goed voor de kids!
Je verdient echt beter!
Je bent zeker niet alleen. Ik voel uw pijn en onmacht want ik maak momenteel een soortgelijke situatie mee. Al zijn onze 2 kindjes nog een pak jonger (2 en 4) en waren we 14j samen. De slapeloze nachten, de wanhoop, de pijn en het verdriet.. ik begrijp het.
Voor haar was onze relatie niet slecht maar ze denkt nu dat het nooit echt was wat ze wou? Hij heeft het haar doen inzien. Hij is een pak jonger dan haar, geen kindjes, geen verantwoordelijkheid,.. ga maar na..
Wetende dat ik altijd zeer zorgzaam ben geweest, doet dat ook veel pijn.
Maar.. probeer jezelf toch niet te verliezen.. je bent meer waard dan hoe je u nu voelt. Ik maak me sterk dat als ze me echt niet graag meer ziet, ik waarschijnlijk gelukkiger word zonder haar. Ook de kinderen zijn niet gebaat bij constante spanning.
Dat terzijde.. even goed kan ik 5min later weer in de put zitten :)
Ik start dit weekend de praktische gesprekken op. Misschien maakt het haar wakker, misschien ook niet. Hoe dan ook.. er is maar 1 weg.. vooruit.
Veel succes en sterkte.
Groeten
Ps: bedankt om uw verhaal te delen. Ik ben dus niet alleen...
Als ik het zo lees dan zou ik afscheid nemen of gekwetst blijven worden dit is een keuze
Therapie is hier niet meer mogelijk aangezien meneer een roze bril op heeft.
Het is vreselijk en wil je veel sterkte wensen wat kunnen mensen je wat aandoen hè?!
Tweede punt, de reactie van je partner lijkt sterk op de reactie van mijn partner. Hoeveel pijn het ook doet, verliefde mensen - en zeker mensen in een affaire - zijn niet helemaal toerekeningsvatbaar. Zoals een wijs iemand tegen me zei: ‘ a standing cock has no consiousness’ . Verwacht op dit moment dan ook geen geweten of rationele afwegingen van haar. Een online reactie die mij veel geholpen heeft om overeind te blijven is deze van Ana Ryan op Quora: Whats-the-best-thing-to-do-for-yourself-whilst-your-partner-is-in-mid-life-crisis (even googlen, kan hier geen directe link invoegen). Ik wil niet zeggen dat de oorzaak van deze ellende perse een midlifecrisis is, maar wat ze beschrijft is wel de mindset en houding die je hier door heen kan helpen. Aarzel niet om hulp voor jezelf te zoeken als je het zwaar hebt. Dit is echt pittig. Heel veel sterkte.
Ik las: als je je thuis maakt in iemand anders heb je een groot probleem als die persoon vertrekt.
Eerst jezelf graag zien.
Midlifecrisis is een kans op een nieuwe start maar vaak een slagveld voor diegene die daar geen behoefte toe heeft
Ik voel me vies, bedrogen en vooral heel erg verdrietig (Verhaal 449)
Vlak voor de kerstdagen is de bom gebarsten tussen ons. Hij bleek niet alleen al maanden seksueel getint te appen met een collega (inclusief foto's over en weer) maar hij had mij er ook nog in betrokken. Zij hadden gezamenlijk fantasieën over mij zonder dat mijn vriend en ik het hier ooit over gehad hadden. Hij heeft zelfs een (normale!) foto van mij gestuurd.
Toen ik een foto wilde bekijken op zijn telefoon, deed hij vreemd en kreeg ik het verwijt dat ik altijd zo controlerend zou zijn. Ik heb hem voor alle goede orde nooit gecontroleerd. Op dat moment weet je al dat het mis is. Toen hij het me vertelde zei hij: "ze wil mij niet van jou afpakken, maar wij hadden het idee om eea samen met jou te gaan doen". Het kwam er op neer dat zij ook wel een vriendin van mij kon worden naast trio seks.
Ik weet niet wat ik nu moet. Ik voel me vies, bedrogen en vooral heel erg verdrietig. Ik zag een leven voor me met deze man, maar ik vraag me af of ik er nog goed aan doe om te blijven. Hij heeft heel veel spijt, wil niks anders dan met mij zijn en geeft aan niet te weten wat hem bezielde.
Ik val op oudere vrouwen (Verhaal 87)
Benader gewoon een vrouw die je leuk vindt en dan zie je vanzelf of zij jou ook leuk vindt, maak het niet zo moeilijk met leeftijdsverschil.
Als hij alles terug kon draaien zou hij dat doen zegt hij (Verhaal 445)
Als ik iets nieuws wil starten voelt dit als het moment (Verhaal 443)
Een paar maanden en een gesprek tussen mij en mijn vriendin over onze intimiteit later voelde onze relatie als herboren. Ik had in die tijd nog dagelijks vriendschappelijk contact met de dame van de datingsite en besloot dat dit niet meer langer kon. Ik had het contact met haar verbroken en hebben elkaar enkele maanden niet gesproken. Tot vorig jaar, toen kwam ze weer in de lucht. Zomaar uit het niets een berichtje van haar en ik voelde m'n hart een extra sprongetje maken. Dit was niet de bedoeling, maar het voelde iets te fijn. Maar zoals we allen weten verliefdheid gaat vanzelf weer over en besloot er geen aandacht aan te geven. Ik had immers voor m'n relatie gekozen. Toch bleef de dame van de datingsite maar in m'n hoofd... We hadden namelijk veel raakvlakken en qua communicatie ging het allemaal net wat makkelijker en leuker dan met mijn huidige vriendin.
3 weken geleden was het dan zo ver. Ik werd op date gevraagd door de dame van datingsite.... En ik heb me laten verleiden om mee te gaan. Het was de nieuwsgierigheid en het fijne gevoel wat ze me gaf waardoor ik ja zei. Ook op dit moment zit mijn relatie in de mineur waardoor de date eigenlijk ook nog op zwak moment kwam.
Na de date hebben we nog een paar keer afgesproken, van jonge verliefdheid is geen sprake meer. We hebben nu bijna 3 jaar contact en het blijft nooit saai. We hebben goede gesprekken en gedeelde passies.
Op dit moment heb Ik ook geen zin meer om m'n relatie weer uit het slop te trekken en wil hem nu dan ook beëindigen. Het is mijn leeftijd van 31 wat meeweegt in deze keuze. Ik heb nog geen kinderen en als ik iets nieuws wil starten, dan voelt dit als het moment om dit nu te doen.
Ik heb echter beide dames nooit verteld dat er een ander in het spel is. Nu moet ik bij beide dames met de billen bloot. Het is mijn eigen schuld en achteraf ontzettend dom, maar hoe pak ik deze situatie het beste aan?
Ik heb namelijk tegen m'n huidige vriendin gelogen en eigenlijk ook 3 jaar lang tegen iemand waarvan ik nooit verwacht had dat het serieus zou worden. Ik voel mij hier ontzettend rot over...
Ik moet het bedrog nog een plaats geven (Verhaal 441)
Eind november kwam mijn partner bij mij zitten. We moesten praten. Nog voor hij iets zei voelde ik de grond onder mijn voeten weg zakken. Zo n vies gevoel. Ik was direct in paniek. Ik vroeg hem wat hij had uitgezet. Hij zei dat hij stom was geweest. Via tinder had hij een meid leren kennen. Sinds januari had hij er contact mee, heeft hij er meerdere keren seks mee gehad. Zij wou een relatie. Er waren langs beide kanten gevoelens bij gekomen. In eerste instantie was het hem puur om de seks te doen. Zij wist niet dat hij al 20j een relatie had. Hij had haar gezegd dat wij nog samen woonden, maar dat we uit mekaar waren.
Ze stelde hem nu voor de keuze. Of een relatie of stoppen met mekaar te zien. Hij had een geweldige klik met haar. Zowel op mentaal als seksueel vlak. Dus tegen haar had hij ook gelogen, toch wilde ze hem houden.
4 weken had hij zitten nadenken en die avond had hij zijn beslissing gemaakt. Hij ging me verlaten en met haar iets beginnen. Ik geloofde mijn oren niet. Hoe kon dit? Waarom heb ik dat niet gezien? Ik wil dit niet. Ik heb nooit een gebroken gezin gewild voor mijn kinderen. Ik was in shock. Pure shock. Kon het niet geloven. Tot half 3 s nacht hebben wij zitten praten en huilen. Samen gaan slapen. Ik kon niet slapen. Ik kreeg paniek- en angstaanvallen. Mijn gezin was kapot. Hij was heel duidelijk: zijn liefde voor mij was niet op. Hij zag mij nog steeds graag en wist totaal niet of hij de juiste keuze maakte. Hij ging er ook van uit dat ik hem buiten ging zetten. Hij had nooit verwacht dat ik hem niet kwijt wou. Na al dat liegen en bedriegen.
De dag nadien hebben wij opnieuw veel gepraat, gehuild, maar ook samen gelachen. Hij was niet meer zeker v zijn keuze. Hij zag nu hoe hard hij mij pijn had gedaan en hij vond het heel erg om mij zo te zien en had spijt dat hij mij zo gekwetst had.
We kozen er voor om te vechten voor ons gezin.
Dat ik het niet had zien aankomen maakte het ook zo erg. Wij waren een goed koppel, wij leefden zeker niet naast mekaar als broer en zus. En toch gebeurde dit. We hebben beslist om voor de 100% voor “ons” te gaan. Die avond heeft hij haar gebeld. Gezegd dat hij zijn gezin niet zonder slag of stoot kon opgeven. Ze was er kapot van. Ik hoorde haar huilen en zeggen dat hij tegen mij moest zeggen dat ze het zo erg vind voor mij en ze wenste hem alle liefde v d wereld en ze namen afscheid.
Nu, een maand later, gaat het best goed tussen ons. Geen ruzies, geen discussies. We zijn lief voor mekaar en de seks is beter dan tevoren.
Doe ik er goed aan? Is het naïef? Is dit dan echte liefde? Time will tell.
Het contact met die meid is verbroken. Gelukkig is het iemand van wat verder af. Ik weet wie ze is. Dat vond ik heel belangrijk. Ze heeft een naam en ik ken haar gezicht, maar ik zal haar niet ergens tegen komen. Anders was dit een no go.
We zullen zien of we dit als koppel overleven. Ik moet het bedrog een plaats geven. Het was niet zo maar seks. Er waren gevoelens bij en dat maakt het net zo moeilijk. Het vertrouwen is weg. Het voelde als een open wonde en ik zal moeten doorgaan met het litteken dat ik daar aan over hou. Ik ben ook niet iemand die haar partner controleert. Ik dacht dat het niet nodig was. Je kan dus nooit zeker zijn…
Geen mens kan zeker zijn van een ander persoon want door omstandigheden kan iemand veranderen. Ik snap heel goed dat het er nog heel moeilijk mee hebt maar pas op dat je het niet steeds voor zijn voeten gooit want dan kun je hem alsnog kwijt raken. Veel stellen denken nou loopt el goed in onze relatie dus ik hoef er niet zoveel aan te doem, maar vaak is het anders je moet blijven werken aan je relatie aandacht voor elkaar willen weten waar de ander mee zit dus blijven praten. Mensen veranderen jullie zijn niet meer dezelfde als toen je 23 was.
Je bent zeker niet naïef en je hebt ook geen foute man, je man kwam aandacht te kort en vond iemand waar die dat wel kreeg wat met een goede communicatie van zijn kant voorkomen had kunnen worden. Natuurlijk heeft hij een klik met haar ze hebben elkaar genoeg te vertellen, nieuwe dingen ontdekken en daarna gelijk maar tussen de lakens dat is natuurlijk totaal anders dan waar je 20 jaar 24/7 mee leeft waar het meeste wel bekend is en zelfs de seks voorstelbaar is.
Er zijn 4 belangrijke pijlers in een huwelijk vertrouwen (nu ff ver te zoeken) aandacht voor elkaar communicatie en een spannend seksleven.
Ik wens jullie voor de komende 30 jaar het aller beste.
Hoe langer dit duurt, des te heftiger het wordt (Verhaal 418)
Ondertussen voelt het voor mij alsof we in een relatie zitten. We zien elkaar minimaal twee keer per week privé, slapen samen, bellen iedere dag en appen ook de hele dag door. Ook heeft zijn vrouw op een aantal momenten het bijna doorgehad. Een paar maanden geleden dacht ik nog: wij eindigen waarschijnlijk niet samen. Maar hoe meer weken er voorbij gaan, hoe intiemer en hechter wij worden en hoe meer ik van hem ga houden. En daarmee ook hoop krijg dat wij wel samen zullen eindigen, ondanks het feit dat ik dat echt geen gezin aan wil doen. Dit is wat hij momenteel ook als reden geeft dat hij nog geen knoop heeft doorgehakt: de kinderen. Maar moet ik wel willen wachten? Soms denk ik ook: word ik niet gewoon voor de gek gehouden. En dan voel ik me een naieve k*t. Maar aan de andere kant heb ik dit gevoel nog nooit in mijn leven voor iemand gehad (zelfs niet in 4 relaties). Het lukt me gewoon niet om dit stop te zetten, maar tegelijkertijd sloopt het me. Hoe langer dit duurt, des te heftiger het wordt. Wat moet ik in vredesnaam doen?
Als er een slechte man bestaat, dan weet jij hem goed te beschrijven. Ik kan dat soort type niet eens een man noemen. Het is voor hem leuk zo lang het kan, wanneer hij een keuze moet maken, zul je een andere gezicht zien. Trap niet in zijn leugens, de waarheid is hem onbekend! Zou jij een relatie willen of getrouwd willen zijn met zo’n man? Doe jezelf dat niet aan!
Tuurlijk kun je verliefd worden op iemand anders, maar kom er vooruit en maak een keuze. Zijn arme vrouw is nu ook de dupe van dit allemaal. Voor jou ook goed om te weten, zelfs als hij zou willen scheiden, hele veel vrouwen accepteren niet dat een man verder wil omdat hij verliefd is geworden op een andere. Ze zullen het niet accepteren. Als ze bij elkaar blijven dan is dit niet uit liefde. Het is omdat de vrouw niet accepteert dat haar man een andere boven haar verkiest. Geen gelukkige huwelijk en dit zal lijden naar nog meer overspel!
“Ik hou echt van jou, maar de kinderen”.
Oh we waren zo verliefd, allebei. Totdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was met wie hij vreemdging. Ook wij belden elke dag, zagen elkaar bijna elke dag en appten 24/7. Maar dit deed hij ook met 2 andere vrouwen.
Toen ik hem daarmee confronteerde ben ik geblokkeerd en heb ik nooit meer iets van hem gehoord. Zo verliefd wassie haha…
Meid, red je eigenwaarde nu het nog kan. Je bent gewoon een makkelijke streling voor z’n ego. Wat moet je met een man die zonder problemen in jouw bed stapt, wetende dat z’n vrouw thuis zit met de kinderen.
En waarom denk je dat je zo speciaal bent dat hij tegen jou wel eerlijk is?
Een bedrieger is een lafaard die bang is om zijn eigen persoonlijke problemen onder ogen te zien of om aan te pakken wat er ontbreekt in het huwelijk. De meesten blijven uit angst voor financieel verlies of de relatie met de kinderen; die angsten zullen er nog steeds zijn, dus ze zullen proberen het huwelijk te redden nadat ze betrapt zijn. Als hij liefde heeft voor de minnares, is het huwelijk voorbij het punt van geen terugkeer, maar dat betekent niet dat hij het niet kan faken. Hij heeft genoeg geoefend tijdens de affaire en weet precies waar zijn vrouw voor zal vallen en wat hij moet zeggen of doen om zijn verhaal van spijt te verkopen. Als de vrouw slim genoeg is en eigenwaarde heeft, zal ze hem eruit gooien, maar slechts ongeveer 30% van hen doet dat. De meesten hebben hun eigen redenen om getrouwd te willen blijven, en als ze denken dat ze nog steeds van de bedrieger houden, zullen ze gemakkelijk gemanipuleerd worden om vergeving. Een sterke vrouw wijst een bedrieger de deur!
Ik ben zo dom geweest.. maar zo dom.. (Verhaal 437)
ik begrijp mezelf gewoonweg niet..
en ik heb zoveel moeite om mezelf te vergeven.. het moet echt gewoon eens van mijn hart. Ik heb altijd heel veel ongeluk gehad in de liefde.. mentaal mishandeld geweest dus ik heb al heel veel pijn gekend en vooral veel angsten. Ik had gezworen om nooit nog een man in mijn leven te laten.. maar toch in de periode dat ik single was, deelde ik af en toe het bed met een collega. Ik had nood aan plezier en het voelde gewoon zo fijn. We wilden beiden niets van elkaar want we waren niet klaar om een relatie aan te gaan maar toch was de chemie zo sterk..
Dus we bleven maar het bed delen samen dus die band was al zodanig sterk.. 2 jaar lang heeft dat geduurd.. tot.. ik iemand anders leerde kennen.. totaal onverwacht.. ik heb de eerste weken enorm veel angsten doorstaan.. maar het voelde allemaal zo juist aan.. ik werd stapelgek op hem en zo verliefd maar door al die angsten wou ik het niet toegeven aan mezelf.. toch is hij op een positieve manier helemaal anders dan al mijn exen.. dus ik heb deze keer zo veel geluk.. maar ondanks dat ik zoveel geluk heb, heb ik het nu zelf helemaal verpest. Ik had al aangegeven aan mijn collega dat we moesten stoppen met samen het bed te delen.. dat daar alleen maar miserie van komt.. maar hij wou het nog 1x om het mooi te kunnen afsluiten. Ik stond sterk in mijn schoenen en wees hem telkens af. Omdat ik een prille relatie had en die man alles voor mij betekent. Maar op een avond had ik een gesprek met mijn prille liefde, over mijn verleden (wat er mij overkomen was), al mijn onzekerheden en de trauma’s die ik daardoor opgelopen heb en dat ik voor hem zo hard mijn best ging doen om al die angsten en trauma’s achterwege te laten omdat hij alleen maar het beste verdiend. En het begrip was er en hij vond het erg voor mij maar de trauma’s zelf, dat vond hij maar zever.. ik moest er mij maar overzetten.. ik wist niet wat ik hoorde.. ik voelde mij zo diep gekwetst.. ik had al de moed bijeen geraapt om mij open te stellen en mij na alles nog eens voor een man kwetsbaar op te stellen en dan dit.. zo’n reactie.. we hebben toen hevige ruzie gehad.. ik kon het niet loslaten.. ik was zo kwaad.. zo gekwetst.. ik stond op het punt om het uit te maken.. en dat was het moment dat ik naar die collega ben gegaan om nog 1x het bed te delen.. ik heb mij laten leiden door die kwaadheid en dat is echt niet oké van mij.. nadien hebben we erover kunnen praten en had hij zich geëxcuseerd. Hij deed echt moeite om het goed te maken en dan dacht ik; jij.. jij bent het voor mij.. maar het is te laat dat ik dit besef.. ik weet niet wat ik moet doen.. want zoveel maanden later gaat het zo goed tussen mij en hem. We hebben die hevige ruzie in het prille begin overleefd, we zijn samen sterker geworden en ik ben zo gelukkig. maar ik sleur wel elke dag zo’n geheim mee.. ik heb een grote fout gemaakt pfff. En moest het kunnen, ik zou er alles aan doen om het ongedaan te maken. Ik ben normaal gezien een eerlijk persoon.. ik vind dit zelf heel belangrijk maar ik durf het hem niet zeggen want dan weet ik dat ik hem kwijt ben en terecht. 1 ding weet ik heel zeker; ik hou enorm veel van hem en dit.. dit zal mij geen 2de keer meer overkomen.
Even een andere kant van eerlijk willen zijn: waarom denken mensen dat ze ALLES maar moeten vertellen? Niet alleen jij, Anoniem, ik bedoel - de hele wereld.
Als je iets hebt gedaan wat destructief was, door het te vertellen, kan je de zaken alleen maar erger maken. Soms is het kiezen tussen twee kwaden, en soms is vertellen wat er gebeurd is niet de beste optie (naar mijn mening).
Soms moet je dat wat je gedaan hebt zelf voor de rest van je leven dragen en de ander niet met de last opzadelen.
Eerlijk zijn is een deugd; het siert je en mensen vertrouwen je meer wanneer je eerlijk bent. Maar je kunt ook overdrijven en doorslaan in het verlangen om altijd 'eerlijk' te willen zijn.
Niemand zit te wachten op pijn en gekwetst worden, hoe eerlijk je ook bent. Daarmee bouw je soms niets op en maak je alleen maar kapot. Naar mijn mening moet het afgelopen zijn met van ALLES aan je partner of wie dan ook het willen vertellen.
Twijfel over haar eerlijkheid (Verhaal 436)
Een aantal jaar geleden hebben mijn vrouw en ik er bewust voor gekozen om app contact te hebben met een ander bevriend stel. Alles verliep spannend en ik zag mijn vrouw weer opbloeien na een huwelijk van 15 jaar. Ze voelde zich weer vrouw, aantrekkelijk net zoals toen we elkaar ontmoeten. We werden beide uit de sleur getrokken waarbij zij nog het meeste. Ons sex leven ging enorm vooruit en ik werd dagelijks aangenaam verrast.
Over de apps waren we heel open. Waarbij haar apps met de mannelijke kant van het stel voor seksueler was met fotos dan ik had met de vrouwelijke kant van het stel. Allemaal geen probleem.
Na een aantal maanden stopte alles vanuit de kant van mijn vrouw. Ze keerde weer meer in zichzelf en ons sexleven werd als vanouds. Nu kun je bedenken dat ze er of genoeg van had, of dat er meer is gebeurt dan gepland. Zeggen jullie het maar.
Nu een aantal jaar verder, komt ze steeds vaker weer in het gedrag als toen, voelt zich aantrekkelijker, is zelfverzekerder en verrast me weer steeds meer in het sexleven. Prima toch? Ja daar schuilt mijn onzekerheid. Zou ze weer met iemand appen? Vaker zie ik haar op de telefoon, wegdraaiend van mij. Soms een reactie dat ik niet mee hoef te kijken op haar telefoon. Nu heb ik een keer in de geschiedenis gekeken van haar app gebruik en zag ik dat haar camera app ook snachts wel eens als actief wordt geregistreerd. Nu houd ik mezelf voor dat het per ongeluk. Kan zijn of een foutje in android.
Wat zeggen jullie?
Voor mij heeft het verder geen consequenties want van mij mag ze, als ze het maar aan geeft. En zolang het telefonisch gebeurt en niet fysiek. Maar ik twijfel nu enorm door dit soort dingen over haar eerlijkheid. Ik weet uit het verleden dat ze het stiekume juist opwindend vind.
Ben benieuwd naar jullie reacties.
Groetjes, ikweethetnietje
We staan nu dichter bij elkaar dan ooit (Verhaal 340)
1,5 jaar geleden kwam ik er achter dat ze vreemd was gegaan, toen ik haar er mee confronteerde gaf ze het ook toe en er brak een moeilijke tijd voor ons aan en een paar weken later zaten we in relatie therapie. De eerste paar keer zaten we er beide maar later ook apart.
Uiteindelijk ben ik er achter gekomen dat ze in de afgelopen 7 jaar seks heeft gehad met 9 mannen bij sommige was het een one night stand ook al gebeurde het nooit in de nacht. Met andere had ze een langere relatie variërend van 2 tot 8 maanden en dat er ook 2 bij ons in huis (bed) waren geweest. De reden dat ze er mee begonnen was dat ze de spanning nodig had, en wilde weten hoe andere mannen waren onder de dekens daar kreeg ze een kick van.
De gedachten om bij haar weg te gaan was nog nooit bij me boven gekomen en dat was ik ook zeker nu niet van plan, na enkele gesprekken heb ik het besluit genomen dat ik haar deze kick ook wel gunde en haar dus verteld dat ik er mee kan leven als het vanaf nu in alle openheid verloopt en niet meer bij ons thuis is. Nu zijn we 1,5 jaar verder en heeft ze 3 keer seks gehad met en andere man en heeft ze 1 vaste vriendje waar ze een keer in de 3 a 4 weken heen gaat.
In het begin was ik best wel jaloers maar moet zeggen dat dat ook wel verdwenen is, komt de laatste maanden zelf voor dat ik tegen haar zeg wordt het geen tijd voor een afspraakje omdat ik weet dat als ze terug is ze veel vrolijker, liever en uitgelaten is, en dan vind ik haar ook het leukst. Het enige wat ik haar vraag is of ze een leuke avond heeft gehad details hoef ik echt niet te weten. We staan nu dichter bij elkaar dan ooit
Ik weet niet hoe jij partner er over denkt.
Maar ik zelf zou het niet doen ten eerste heb ik niets met andere vrouwen en ga echt niet alles verspelen voor een spannend uurtje.
Wel heb ik hem aangegeven dit niet nog eens te flikken (Verhaal 175)
Zodra jij je weer rustig houdt en hem weer vertrouwd, zoekt hij de volgende minnares ;). Na de eerste keer had hij het blijkbaar ook niet geleerd!
Maar noem jij jezelf de winnares! Nogmaals.. ik denk dat er maar eentje goed vanaf komt. En dat is de vrouw die niet getrouwd is met een leugenaar!
Als dat getrouwd zijn met iemand die volledig onbetrouwbaar is wel ja :)
Nou, er zijn genoeg vrouwen die nog zelfwaarde hebben hoor. Je wilt geen afstand doen om de minnares een punt te bewijzen en misschien omdat je nog van hem houdt. De rest van je leven zul je denken aan die ene affaire en wie weet zullen het er nog meer worden :-)
Ik heb zelfde meegemaakt. Met het verschil dat ik de eerste keer (korte affaire) niet wist en ook nu pas achter gekomen ben na de 2de langdurige affaire (zie verhaal 391), Ga vooral ook op zoek naar de oorzaak. Als de affaire 10 jaar heeft geduurd en hij niet voor haar heeft gekozen dan is de echter liefde waarschijnlijk bij jou gebleven. Vaak heeft de affaire een oorzaak die niets met jou als echtgenote te maken heeft, maar een probleem of onzekerheid die de overspelige zelf heeft.
Ik probeer ook naar mezelf te kijken. Of er dingen zijn die ik zelf kan verbeteren. Ik was altijd een beetje een controle freak en dat werkte verstikkend voor mijn man. Extreem controleren werkt juist averechts denk ik. En voor jezelf ook veel prettiger om het los te laten en in het nu te zijn.
Veel sterkte, ik weet hoe je je voelt en wat een orkaan het is die over je heen komt als je dit ontdekt.
(dat het zo lang geduurd heeft kan ook te maken hebben met please gedrag en geen grenzen aan kunnen geven. Of dat het op den duur een beetje een verslaving is geworden. Door de affaire wordt het zelfbeeld slechter en heb je de affaire als troost nodig. Je komt dan terecht in een cirkeltje...)
heel veel sterkte en kracht voor jou.
Je man heeft voor jou gekozen.
Je man heeft een probleem waarvoor hij hulp moet zoeken
Ga bij jezelf na wat je in die 10 jaar miste
- miste je niks. Is er dan een probleem voor jou? Zo ja, bespreekbaar maken wat dat dan is.
Miste je wel iets, dan heb je een signaal voor een eventuele volgende keer.
- probleem dat jouw man heeft kan van alles zijn. Mocht een monogame relatie niet in de lijst met oplossingen passen dan is zijn probleem opgelost door dat toe te geven. Jullie probleem is pas opgelost als er afspraken zijn over hoe jullie daarmee omgaan. Mocht het probleem bij de relatie met jou liggen, dan wordt de oplossing complexer, zoek samen hulp.
Een affaire dat langer dan een jaar duurt kan je al zien als een parallelle relatie, waarschijnlijk ligt z’n hart bij haar maar hoeft zij hem niet eens
Ik hoop dat je je eigenwaarde inmiddels hebt teruggevonden.
Een affaire die 10 jaar duurt, waar hij, als het uitkomt allang mee had willen stoppen.
Je bent boos op zijn minnares..
Ik was ooit die minnares , 5 jaar lang. Mij werd voorgehouden dat ik de liefde van zijn leven was, hij thuis niets aan warmte of liefde kreeg, zijn vrouw een koude heks was. Hij wilde niet bij haar weg, want dan moest hij z’n huis verkopen en op een flatje gaan zitten. Nu was hij financieel comfortabel en haalde z’n liefde en warmte bij mij. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat ik niet de eerste en niet de enige was (logisch) wist hij niet hoe snel hij thuis zijn hachje moest redden. Ik had nooit iets betekent en meneer had al lang willen stoppen. Maar ik liet dat volgens hem niet toe. Haha.
Lieve vrouw. Ik keur mijn eigen gedrag inmiddels af. Maar wat ik ervan geleerd heb is dat een getrouwde man alles en iedereen (inclusief zichzelf) voor de gek houdt.
Jij hoort nare verhalen over z’n minnares, maar die minnares vertelt hij op zijn beurt hele vervelende verhalen over jou. Anders kan hij dit niet in stand houden. Waarschijnlijk blijft hij bij je omdat hij ergens nog iets te winnen heeft (meestal financiële zekerheid of het aanzien richting kinderen en omgeving).
Stap uit deze cirkel, kies voor jezelf en ga jezelf meer waard vinden dan dit.
Ohja, mijn getrouwde minnaar kwam ik een jaar later tegen. 4 maanden nadat z’n vrouw achter de zoveelste affaire kwam, en hem vergaf, is hij er opnieuw een gestart, ditmaal met de achterbuurvrouw ;)
Wanneer weet je of iemand echt de ware is? (Verhaal 438)
Mijn vriend en ik zijn al sinds ons 16e samen (zo'n 10 jaar nu). Ik merk zelf dat ik het stukje single zijn en kunnen doen en laten wat ik wil heb gemist en daar nu tegenaan loop. Ook loop ik tegen de vraag aan: 'Wanneer weet je of iemand echt de ware is?' Ik heb geen eerdere relaties gehad, dus totaal geen vergelijkingsmateriaal. Er gaan vragen door mijn hoofd als: 'Is het normaal dat verliefde gevoelens overgaan in houden van' en 'Is het normaal dat de spanning en het verlangen naar seks met je partner na zo'n tijd wat vermindert?'
Mijn vriend is mijn steun en toeverlaat en ik kan me geen betere man en later vader voor mijn kinderen wensen. Toch merk ik dat ik enorme last heb van lustgevoelens. De spanning binnen de relatie is na 10 jaar wel afgenomen. Ik zou het liefst een open relatie
aangaan, zodat ik wat meer kan ontdekken.
Ik ben hier ook open over geweest, maar hij wil dit niet. Hij wil bouwen aan de toekomst en werken richting het krijgen van kinderen.
Ik weet nu niet wat ik moet doen. Ik ben bang dat als ik hem nu verlaat dat het de grootste fout van mijn leven gaat zijn. Ik kan me oprecht geen liever persoon voorstellen. Dan heb ik even een jaartje het single leven wat ik wilde en dan? Kom ik misschien wel tot de ontdekking dat ik nooit meer zo iemand ga vinden als dat ik had.
Als ik door ga met de relatie ben ik bang dat ik mijn lustgevoelens niet onder controle kan houden en toch de behoefte ga voelen om stiekem wat te doen. Terwijl ik hem echt absoluut niet wil kwetsen.
Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven.
Onze relatie kent dit jaar wat dalen, vandaar mijn bekendheid op dit forum. Ik wijt het aan het feit dat we juist niet open genoeg waren naar elkaar over het gemis van ervaring met anderen. Over het niet hebben gehad van een “sloerie” periode.
Wij zijn nu voorzichtig aan het proberen elkaar wat meer ruimte te geven. We appen allebei intiem met iemand anders. Ik heb mijn appcontact ook ontmoet en gezoend (we hebben elkaar even op straat ontmoet) . In principe staat mijn partner er nu voor open dat ik meer ga doen. Ik vind het zelf alleen heel spannend.
Ik denk dat het voor ons uiteindelijk betekend had dat we de relatie beëindigd hadden, als sr dit niet hadden gedaan. En misschien gebeurt het uiteindelijk alsnog, dat kan.
Maar we praten veel. Hebben afspraken over wat niet mag en dit helpt heel erg goed.
Enorme crush op een andere man (Verhaal 439)
Hier heb ik mij nooit echt aan gestoord, mijn libido was nooit echt hoog.
Sinds een maand of 6 heb ik echt een enorme crush op een andere man die ook in een lange relatie zit. Hij is mij berichten beginnen sturen en zo hebben we uiteindelijk een keer afgesproken, nu 3 maand geleden. We hebben toen seks gehad, fantastische seks!
Sindsdien krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd. We sturen regelmatig berichten en hebben al een paar keer afgesproken intussen.
Het ergste van het verhaal is dat mijn vriend hem goed kent! En ik ken zijn vriendin ook goed.
Een relatie zou ik niet met hem willen, het is echt puur voor de lust.
Ik voel me wel schuldig tegenover mijn vriend maar ik kan er niet mee stoppen! Als ik hem een paar dagen niet hoor word ik ook echt triest. Ik houd van zijn aandacht.
Ik heb wel al ontzettend zitten twijfelen over mijn relatie, heb er vaak gewoon geen zin meer in.
Ik zie 2 mannen graag (Verhaal 440)
ik ben een jaar lang single geweest en ik heb dus een jaar lang seks gehad met een crush van mij. Je bouwt samen toch wel een intieme band op…dus anderzijds is hij ook echt een vriend.. toch beseften we beiden dat we niet voor elkaar gemaakt zijn maar toch blijft die aantrekkingskracht zo hoog en blijven we in elkaars gedachten.. ik heb nu sinds kort een prille relatie, iemand die ik al langer kende.. de vonk is na al die jaren overgesprongen en ik zie mijn partner enorm graag! Maar toch blijft die crush in mijn hoofd.. het is sterker dan mezelf. Hij stuurt mij nog regelmatig om af te spreken, gewoon als ‘vrienden’.. en ik ga er steeds op in met het gedacht; we gaan geen seks hebben.. want ik heb iemand die ik super graag zie! Toch geef ik toe dat ik 2x seks heb gehad met die crush sinds ik met mijn huidige partner ben.. ik weet het.. ik heb het verkloot.. ik heb mij zo hard laten leiden door die aantrekkingskracht en de band die we hebben.. ik ben zo kwaad op mezelf en ik heb het nu pas beseft dat mijn huidige partner alles is voor mij. Dat ik met hem een echte toekomst zie. Ik wil daar voor vechten en ik heb beslist om het contact te verbreken met die crush. Dat is gewoon het beste wat ik kan doen.. maar.. ik durf het niet op te biechten tegenover mijn partner want dan weet ik dat het gedaan zou zijn.. wat ik 100% versta.. iedereen maakt fouten in het leven maar ik heb de kat bij de melk gezet dus het is mijn eigen schuld.. ik moet maar op de blaren zitten..En ik ben verdrietig, enorm verdrietig dat ik mijn partner dit heb aangedaan.. dat ik mezelf dit heb aangedaan want ik zie er echt wel van af.. nooit gedacht dat ik in zo’n situatie zou komen.. soms twijfel ik zo hard aan mezelf.. als je je partner zo graag ziet, dan doe je zoiets toch niet? Want ik heb mij overgegeven aan een crush.. ik zou mij moeten overgeven aan de liefde van mijn leven waar ik een toekomst mee zie. En hoe je het ook draait of keert.. het klinkt misschien niet geloofwaardig.. toch is mijn partner de liefde van mijn leven en ik wil er alles aan doen om het goed te maken. Ik voel mij zo’n slecht mens..
Ik zag mij man met een vibrator.... (Verhaal 435)
Maak je maar niet druk mannen experimenteren graag mijn man deed het ook 2x, jaar later wilde hij een trio met een extra man voor mij en daarna naar een parenclub. Ze willen gewoon nieuwe dingen ontdekken gewoon mee doen.
Ja mijn stopte er mee bij de een zal het wat langer duren dan bij een ander.
Een trio vond ik eerst ook niets maar na we het gedaan hebben vind ik het geweldig was seks welke ik nog nooit had meegemaakt de meneer kon het ruim een uur volhouden dus veel standjes gedaan, bij mijn man is het vaak na 10 minuten einde.
Je kan niet jaren in hetzelfde blijven hangen x dat gaat je huwelijk niet volhouden en je kan ook niet zeggen dat verschrikkelijk is als je het nog nooit geprobeerd heb dat heb ik zelf nu wel ondervonden.
Nou prima toch ik word een uur heerlijk verwent en mijn man vindt het zalig om te kijken als een andere man zijn vrouw neukt allebei blij.
Natuurlijk zijn er mensen die het raar vinden dat ik seks heb met een ander man maar ik maak er mijn man gelukkig mee en ik geniet er zelf ook van dus als wij beide het prima vinden moet een ander maar denken wat hij/zij wil. Mijn man en ik hebben niets met SM maar als andere mensen hun genot halen uit “pijn” prima gewoon doen. En heb soms ook wel eens dat ik iets doe wat ik minder leuk vind maar het doe omdat de ander er geil van word. Ik seks niet voor mezelf alleen maar voor ons beide of het nou mijn eigen man is of die andere.
4 zuigzoenen in zijn beide hals (Verhaal 432)
We zijn 22 jaar samen waarvan 13 jaar getrouwd en 3 kids.
Nu is mijn man 3 weken geleden met collega’s naar overleg wezen stappen en vreemd gegaan met een dame., 4 zuigzoenen in zijn beide hals. Volgens hem heeft hij alleen gezoend omdat zij hem zoende. Hij zegt ook dat er “zwarte” vlekken zijn van die avond/nacht..
We hebben er samen over gesproken en heeft er hier ontzettend spijt van.
Sindsdien heeft ons seksleven een ontzettende boost gekregen..
Kan iemand mij uitleggen waardoor dit komt?
De boost waar je het over heb herken ik wel bij stellen die 20 jaar of langer samen zijn en waarbij de vrouw met toestemming van haar man een minnaar of fwb ernaast mag hebben.
Voor de vrouw kan dit als ze een goede minnaar vind een feestje zijn en krijgt daardoor ook meer zin in seks “nieuwe dingen ontdekken en nieuwe spanning” waar haar man dan ook weer van profiteert tevens vinden mannen een stoute vrouw geweldig. Nu gebeurt het ook wel andersom dat een vrouw haar man loslaat op seksgebied maar dat komt echt veel minder vaak voor.
Dat van die zwarte vlekken zou ik maar met een korrel zout nemen hij wil je de details besparen.
Ik vermoed dat jullie boost een gevolg is van zijn “misstap” en er nu achter komen dat jullie seksleven en misschien wel je huwelijk aan het afglijden was en er dus nu nieuw leven in blazen.
Het meer is natuurlijk leuk voor beide alleen als het dezelfde handelingen blijven als daarvoor zal de boost geen lang leven hebben, het is dus tijd om openlijk met elkaar in gesprek te gaan over elkaars fantasieën en te onderzoeken hoe jullie het de volgende 15 jaar weer spannend kunnen houden.
Mijn ex man wil niet meer verantwoordelijk zijn voor onze zoon(10) (Verhaal 431)
En wat wil jij? Heb jij die dag echt nodig om bij te komen? Of kun je er met je zoon een leuke dag van maken?
Moet ik mijn excuus aanbieden? (Verhaal 422)
Hij begrijpt dat niet dat ik zo ga denken waarop hij weer pissig wordt.
Nu het volgende 2 wkn geledwn heeft hij last gekregen van een hoge bloeddruk en cholesterol en van wat hij zegt een inspanningsverbod. Heeft betablokkers ontvangen en mag volgende week terugkomen. Nu dacht ik altijd hartproblemen inspanningsverbod? Meestal willen juist dat je nog wat beweegt geen marathon maar wel wat beweging. Dus ik dacht al even gebruikt hij het misschien als excuus. Maar ok.
Maar ff geschrokken natuurlijk van alles maar ok de draad proberen op te pakken en dingen aanpassen.
Ik zag in de bijsluiter staan erectieproblemen bij gebruik. En ik dacht ohoh!.
Dus ik vroeg nog een paar dgn later aan me vriendinnen. Wat zouden jullue doen als nu blijkt dat er geen sex meer in zitomdat hij het niet meer doet? Wat zouden jullie doen dan. Nou we kwamen erop uit sex is belangrijk maar als er dan nog affectie is en genegenheid zou het niet het grootste probleem zijn en wel wat aan te passen zijn. Een paar dgn later vroeg ik het aan me vriend. Van goh heb jij dat gelezen en wat zou je doen als dat ding van jou het niet meer zou doen.
Nou meneer werd gelijk pislink, waar ik me wel niet druk over maak. En zijn gezondheid is veel belangrijker dan mijn gedachte. En het interesseert hem geen reet en als hij geen sex meer heeft en als mij dat niet bevalt dan rot ik maar op.
Dus zo he, dacht ik, fijn antwoord en gaf ook aan nou wat een fel antwoord en een ziekte heb je nooit alleen en treft ook je partner. En dat je dit soort dingen ook bespreekbaar moet kunnen maken. En dat ik moet oprotten klinkt ook niet echt liefdevol.
Vervolgens een week later liggen we samen op bed. Dus hij praat wat over zijn bloeddruk etc. Slaat zijn arm om me heen en zegt dat hij van me houdt. En ik dacht laten we het even luchtig houden, dus ik spring half tegen hem aan en zeg een beetje met een gekke toon. Omdat jij nu niks mag doen qua sex, wil niet zeggen dat je mij niet kan plezieren hihi.
Wordt hij boos en zegt gelijk geirriteerd meen je dat nou serieus? Waarop ik nog even moest nadenken, en dacht nou ik bedoelde het nu grappig, maar ja ergens meen ik dat wel. Want als jij meer niks kan wil niet zeggen dat je niks met mij kan doen. Dus ik zeg tegen hem. Uhhh ja ik meen dat wel. Dus hij zegt wil je nu sex dan. Dus ik zeg nou nu niet nee maar wil niet zeggen dat je niks met mij kan doen. Dus ik vertel je kan elkaar toch wat strelen, beetje kussen. Ik zeg das toch andere soort inspanning dan dat je de daad doet zeg maar. Nou of ik nu echt zo dom ben? Ik zeg uh nou alsof je nou je tandenpoetst, je toetsenbord aanraakt je brood smeert ben je toch ook met je handen bezig. ? Dus ik vraag nou stel dan voor als je een dildo erbij neemt, zou je dat wel doen dan. Krijg ik na 2 min nadenken een antwoord. Nou dat ligt eraan hoe groot die is en wat de inspanning en kracht erbij is. ??? Dus ik zeg NOU ECHTTTT??. wordt ie boos staat hij op begint me verrot te schelden. Slaat me met volle vuist 3x op me hoofd( gelukkig kon ik me dekbed er tussen doen)dus heb alleen een tand door me lip. Kleed zich aan en zegt dat hij naar huis gaat. Ondertussen roept hij dat ik hem dood wil hebben. Belt 112 ? En zegt dat hij naar huis wilt want hij heeft een hartkwaal en dat ik gestoord ben. De dame aan de lijn zegt nou meneer u kan toch naar huis. En hij zegt ja maar zij is gestoord en weet niet of ik de deur uit kan. Dus ik roep ondertussen vanuit de stoel. Ja hoor ik doe de deur zelfs voor hem open. Hij is toen naar huis gegaan en heeft gezegd dat het uit is? Nou ik ben helemaal van me ei? En heb hem ff rust gegeven en dacht ik bel hem vandaag. Krijg ik te horen dat ik zijn dood wordt. En ik moet nadenken wat ik savonds om 12 uur zeg/discussie voer. En dat ik mijn excuus moet aanbieden?
Dus nu vraag ik me af, was het nu zo ontactisch van mij om dit op het moment als grapje te zeggen. En was hem nu zo dusdanig erg dan dat ik antwoord gaf op zijn ben je serieus? Ik snap er geen reet van. Ik snap dat sex ff op een laag pitje staat, maar heb ook het idee dat hij zich r nu een beetje achter schuilt. En ik vind wel dat het bespreekbaar moet zijn wat als. ? Wat vinden jullie moet ik mijn excuus aanbieden?
Dit is het triestigste verhaal hier :((
Ik heb geen idee hoe oud je bent.. maar nooit te oud om zo een relatie te verlaten!
Om te beginnen … slechte sex, die onbevredigend is, met iemand die egoïstisch is en snel snel klaarkomt … je bent beter dan dat! Iedereen verdient beter ..
mijn man is 33 en heeft zware hartproblemen, moet hele zware bètablokkers nemen en sex is heel erg gezond voor hem. Hij heeft er ook geen erectiestoornissen van. Ik denk dat uw (hopelijk ex) partner het als een excuus neemt.
Ik wens jou ongelooflijk goed sex toe.. mensen die zeggen dat sex niet belangrijk is denken niet op lange termijn. Je moet 30/40 jaar mee met uw partner, als het al vanaf dag 1 slechte sex is … dat blijf je niet volhouden. Mijn eerst lief was er eentje zoals je omschrijft … pure verspilling van mijn energie en liefde. Mijn man en ik hebben geweldige sex en dat heeft al veel problemen opgelost, je hebt een manier om te binden met elkaar wanneer het minder gaat. Het gaat om de connectie, niet om de daad. Het gaat om je geliefd voelen, warmte, genegenheid, affectie.
Maar … los van de sex. Je moet die man verlaten … iemand die u slaat is een grote rode vlag!!!!!!! Op een dag wil je mss kinderen en dat is geen voorbeeld voor hun. En zelfliefde is zooooooo belangrijk. Je mag nooit iemand u zoiets laten aandoen. Vandaag is het voor deze ruzie met een kussen ertussen, binnen een jaar voor iets anders met jou in een hoekje slaag opvangen. Zo een zaken worden nooit beter, alleen erger.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat jij uw excuses niet aanbiedt maar dat je voor uzelf kiest en deze nietsnut verlaat! Echt!!!
Leven is veel te kort voor zo een drama in je leven. Liever alleen dan zo een relatie!
Er kunnen van allerlei problemen zijn. Van groot tot klein.
Maa daar kun jenormaal over praten.
Iemand die je gericht 3x een vuist slag geeft is levens gevaarlijk!
Succes!
Ik ben ten einde raad! (Verhaal 424)
Ik en mijn vrouw beide 31 hebben al 15 jaar een relatie waarvan inmiddels 8 jaar getrouwd. In de loop der jaren hebben wij 3 mooie gezonde kinderen mogen krijgen.
Na haar tweede zwangerschap(miskraam) is het voor het eerst mis gegaan. Ze belde me op werk dat ze vreemd was gegaan met een ander. Mijn wereld stortte natuurlijk in, ik had dit niet verwacht want in mijn ogen hadden wij een goede relatie! Na goed praten en het zichtbaar tonen van verdriet en berouw heb ik haar vergeven.
Sinds een half jaar is ze actief bezig met fitness en veranderd haar lichaam positief en zit ze merkbaar beter in haar vel en ziet ze er echt top uit! Een maand of 3 geleden voelde ik de noodzaak op haar telefoon te gaan en vond ik pikante foto’s welke helaas niet aan mij verstuurd waren. Ook vond ik een print screen van een gesprek tussen haar en een gast van het sporten. Opzich geen raar gesprek maar icm de foto’s genoeg reden om aan te nemen dat de foto’s naar hem verstuurd waren. Na confrontatie bleek dit zo te zijn.
Ik was er zo kapot van ook omdat de relatie juist top ging dagelijks seks, geen ruzie etc. Na goed gesproken te hebben heeft ze beloofd het niet meer te doen.
Helaas 1 maand geleden weer de noodzaak gevoeld om toch haar telefoon te controleren. Dat had ik beter niet kunnen doen want diezelfde avond had ze naar de sport gast een pikant bericht gestuurd. Dat ze zin in hem had en zo geil was. Haar natuurlijk geconfronteerd en vrij snel op het punt aan gekomen dat het nu echt over zou zijn en er niks meer voor gaat vallen. Nou ben ik stapel op haar en missschien wel te goed van vertrouwen maar heb het vergeven en vergeten! Wel een flinke klap van gehad maargoed.
Afgelopen weekend samen naar een feestje geweest, echt een top avond gehad samen! Maar toch sinds het pikante app contact voelde het niet goed. Zo doende heb ik ingelogd op haar Instagram via mijn telefoon en afgelopen week alle chats mee kunnen lezen.
Ik kwam erachter dat ze random aan het lobbyen was bij onbekende mannen die ze aan de hand van foto’s van het feestje via Instagram opzocht. Binnen nog geen 3 uur had ze wat diepgaander contact met een gast. Hij hield het in eerste instantie af omdat ze gerouwd is. Maar na veel aandringen van mijn vrouw ging hij over stag en mocht ze m toch wel eens komen bezoeken en lekker ervaren. Dit alles las ik live mee.
Toen hij vroeg om haar nummer heb ik haar snel gebeld en gevraagd waar ze mee bezig is. Ze werd boos en totaal onbenaderbaar. Ze moest denken en wou niet meer met mij verder! Gelukkig die avond nog gesproken samen en ik wil haar niet kwijt en zei mij ook niet.
Inmiddels een dag of 5 verder hebben we nog niet alles op tafel en op moeilijke vragen blijft haar antwoord ik weet het niet. Ik doe echt niks meer ik kies voor jou… maar ik weet niet of ik nog kan vertrouwen. Ben echt stapel op haar wil dit vergeten maar geen idee hoe.
Het is ook niet dat ik nu extra aandacht van haar krijg of meer toenadering of iets. Dus ik voel niet echt dat ze moeite doet om te redden wat er te redden valt…
Ik ben ten einde raad!
Bedankt voor het delen van jouw ervaring.
Als jullie met 31 jaar oud 15 jaar een relatie hebben, waren jullie dus 16 jaar oud.
Dat wil zeggen dat jouw vrouw (en eigenlijk jij ook) met geen enkele andere man seks heeft gehad dan met jou. Nu, over de 30 is, is ze seksueel nieuwsgierig geworden. Het gaat niet om jou. Het gaat zelfs niet om andere mannen. Het gaat om zichzelf en wat anderen haar kunnen geven: seksuele ervaringen die anders zijn dan wat ze alleen gekend heeft.
Dit patroon komt vaak voor bij koppels die vanaf hun tienerjaren een relatie hebben. Omdat de seksuele ontwikkeling, die meestal plaats vindt tussen de 17 en 28 jaar, niet heeft plaatsgevonden, duikt het met terugwerkende kracht op in de latere levensjaren.
Haar nieuwsgierigheid is een vuur die je niet kan doven omdat de bron van het vuur een gebrek aan ervaring is. Wanneer haar dorst is gelest zal haar nieuwsgierigheid afnemen.
Dit is geen gemakkelijke boodschap, maar haar loslaten zodat ze haar seksueel leven kan leven lijkt de beste optie. Zo ben je ook vrij om een vrouw te zoeken wiens fase van seksualiteit, beter past bij de jouwe.
Succes!
Hij komt voor sex (Verhaal 429)
Maar zolang hij zin heeft komt hij wel voor sex
Ishet een goed idee
Affaire met stagaire????? (Verhaal 417)
Half jaar terug ben ik achtergekomen dat hij sexueel en emotioneel band had met zijn oude stagaire(ze is nu 23 jaar). Mijn man heeft haar zelf ontmaagd. Dit is echt een trauma voor mij.
Dame is al vanaf 2019 bij hem op kantoor en ik wist niks van haar af. Hij heeft haar verborgen van mij. Ze hebben jaren lang affaire gehad. Op mijn huwelijksdag zijn ze samen naar prive sauna geweest. Ik ben er van geschrokken en kapot gegaan. Ik dacht dat ik een mooie huwelijke had, blijkbaar is dat niet zo.
We hebben half jaar lang heel zwaar gehad en ons familie is er ook tussen gekomen. Hij geeft aan dat er toch niks is gebeurd en dat hij nog een kans wilt en dat hij nog veel van mij houd. Ik heb toen laatste kans gegeven voor mijn kinderen.
Hij heeft toen der tijd de affaire ook meteen gebroken. Maar hij zelf was wel naderhand depressief geworden. Hij was niet gelukkig heel rustig en snel emotioneel als hij muziek ging luisteren. Ik zelf heb hem wel de laatste kans gegeven, maar ik kan dit niet vergeten. Als ik hem iedere x zie wil ik hem kapotslaan! Maar toch houd ik wel van hem maar andere kant haat ik hem ook. Ik wil hem totaal geen aandacht meer geven. Ik voel me zo schuldig aan mijn zelf! Is dit mijn waarde? Heb ik dit verdiend? Ik vertrouwde zo erg aan hem!
Mijn vraag is” kan een man van twee vrouwen houden?
Zal ik verder gaan met hem? Want ik maak nu iedere dag ruzie met hem, ik wil hem pijn zien lijden! Ik kan dit trauma niet vergeten. Ene kant ben ik ook bang om te gaan scheiden, omdat ik al heel lang met hem samen ben en we hebben 3 kleine kinderen.
Hij is trouwens ook een keer vreemd geweest toen we 10 jaar jonger waren. Maar dit laatste gaat echt te ver voor mij.
Ik kom er niet uit???
Je houd nog van hem etc het is eerder dat je gewend bent aan hem deze dingen horen niet in een relatie. Je geeft zelf aan dat je hier niet mee kan leven. Hij heeft jullie relatie kapot gemaakt je vertrouwen kinderen of niet deze man gaat niet veranderen, hoe graag je ook wilt wij kunnen een man niet veranderen alleen hij zelf kan dat. Schuldig voelen aan jezelf nee hoor hij heeft die keuzes gemaakt. Maak voor jou en jou kids de juiste keuze.
Gebroken hart (Verhaal 434)
Niks aan de hand boodschappen gedaan
Vlag opgehangen.
Man was in de tuin komt naar binnen en zegt
Ik neem morgen ontslag ( werkten bij hetzelfde bedrijf) en ik heb een ander. De grond verdween onder mn voeten. Kreeg hyperventilatie. Ik heb hem het huis uit gezet.
Na 30 jaar bijelkaar en 26 jaar getrouwd mijn wereld is ingestort. Een mooie dochter 22 jaar. Zij waren 4 handen op een buik. Zien elkaar nauwelijks. Hond laat hij af en toe uit of ze gaat daarheen. Want hij is gelijk daar ingetrokken. En ik ken haar ook via het werk. Ze werkt er niet meer. Maar werken nu 24/7 samen. Heeft met niemand contact. Vanaf juni tot oktober hem niet gezien. Maar na paar keer gepraat nu weer wel. Maar vindt het zo moeilijk om normaal met hem om te gaan. Voor mn dochter doe ik het meer.
Heb zoveel verdriet gebroken hart en weet niet hoe ik verder moet. Hou zoveel nog van hem dat gaat niet zo ineens weg. En haat voor haar hoef haar nooit te zien.
Hij heeft zn trouwring nog om ik vroeg ernaar.
Nog geen tijd en zin gehad heel raar. Zou zo de deur open doen als ie er zou staan maar mn vertrouwen is helemaal weg.
Ik weet het niet (Verhaal 433)
Zal ze binnen paar dagen zeggen " ik voel het niet meer" en dat ze ons achter zou laten...
Iemand ervaring...
Betrapt dat hij op onlyforfans contact zoekt (Verhaal 426)
Ik heb mij nog nooit zo vernederd gevoelt, zeker gezien mijn zwangerschap en weet niet of ik dit ooit kan vergeten en nog intiem kan zijn.
Daarmee weet ik dus niet of ik met hem verder kan.. Hij zegt zelf dat het ‘gewoon uit de hand gelopen’ is en hij wellicht verslaafd is. Zijn er mensen die een soortgelijke ervaring hebben en hier iets zinnigs over kunnen zeggen?
Het is overigens niet de eerste keer dat hij contact zoekt met anderen. Daarnaast is zijn libido in onze relatie heel laag en heb ik mij daar juist op aangepast.
Mijn parnter heeft zijn minnares vanuit buitenland naar Nederland gehaald (Verhaal 430)
Ik ben er sindskort achter gekomen. Daarvoor toen ik vroeg of hij vreemd ging. maakte hij mij belachelijk en liep die kwaad weg. Een vriend had hun gezien en nu is hij ook kwaad op hem, en hij ontkent alles. Hij gedraagt zich als een tiener (45 jaar) ook zegt die laatste tijd ook allerlei afspraken mbt ons kind af. Ik zit thuis met burn out door werk en dan dit erbij.
We zijn 24 jaar samen waarvan 12 jaar getrouwd. Ik kan toch wel een beetje meer eerlijkheid verwachten? Ik wil gewoon mijn deel van spaargeld terug die hij aan haar heeft uitgegeven. Maar hij ontkent alles. Dus zal ik hem weer mee confronteren of gewoon zo laten gaan? Want hij ontkent waarschijnlijk alles.
Scheiding komt er hoe dan ook aan.
Senna
Hoe moet ik dit nu overwinnen... (Verhaal 423)
Deze man bedriegt zijn vrouw en dan denk je dat hij trouw zal zijn aan jou?
Eerlijk… die man is niet eerlijk met jou. Als jij een goede man wilt, moet je een eerlijke man kiezen.
Je kent de echte situatie niet met zijn vrouw en geloofd wat hij u zegt …
Ik denk dat zijn vrouw geloofd in hun huwelijk. En je kan geen nieuwe relatie, met een schone lei, starten met iemand die gehuwd is. Nooit … dus je moet kiezen wat je wilt. Ofwel hem ofwel een goede relatie. Beiden is onmogelijk gezien de omstandigheden. Hij gaat u blijven pijn doen … en als het dat is wat je wilt, ben je voor niks vertrokken bij uw man.
Als eerst bedankt voor het delen van jouw verhaal.
Over de man waar het mee klikt: je zegt het goed, ‘zoiets pril en dan al dit’. In feite moet je hem bedanken dat hij zo snel zijn ware gezicht laat zien. Op basis van jouw beschrijving lijkt het alsof hij in een speelfase zit.
De kans is groot dat als je dit accepteert, je de boodschap afgeeft dat je iemand bent met wie hij dit kan doen. Immers, je hebt hem het al eerder vergeven.
Je bent in het begin van de relatie en ik kan me voorstellen dat je dit niet wil horen. Echter, je bent meer waard dan dit. Onderwaardeer jezelf niet. Vertel hem dat je teveel hebt meegemaakt voor deze spelletjes en dat je op zoek bent naar iemand die serieus is.
Kijk hoe hij hierop reageert en beslis dan hoe je verder wil.
Succes!
Meer dan zoenen is niet gebeurd zegt ze (Verhaal 46)
In november vorig jaar bleek dat mijn vriendine haar niet meer gelukkig voelde dat we minder tijd voor elkaar maakten en dat als we iets deden het telkens met en om de kindjes ging.
Toen heb ik ingezien dat we meer tijd met elkaar moesten doorbrengen en dat we ook 1 dag in de week apart iets van sport deden .
Nu deze week heeft ze me verteld dat in de periode dat het slecht ging gevoelens heeft gehad voor een collega dat ze naar elkaar toe gegroeid waren en dat ze 2 maand sms te en op het werk ook zoende.
Meer is er niet gebeurt zegt ze zelf .
Ik weet niet wat ik moet doen en of ze de waarheid spreekt.
Feit is dat ze in onze relatie een affaire had wel of zonder sex maakt voor mij niet veel uit.
Moest het een 1 malige misstap zijn kon ik het nog plaatsen maar 2 maand lang ...
Ik weet niet wat de reden is dat ze het na 10 maand zegt maar op haar werk beginnen de roddels rond te gaab dat ze iets had met hem. Ik denk dat dit de reden is dat zz het me wou vertellen ,
En daar heb ik het moeilijk mee ... moest ze het zelf gezegd hebben doordat ze dit echt wou maar nu twijfel ik ...
Ik hou zielsveel van haar en weet gewoon biet meer wat te doen .
Bedankt voor jouw verhaal.
Dat ze is vreemd gegaan is minder belangrijk dan waarom. Meestal ligt de oorzaak in de relatie en is vreemdgaan een symptoom van de oorzaak.
Je moet met jouw partner samen zitten en erachter komen welk gemis ervoor heeft gezorgd dat ze is vreemd gegaan. Wat heeft ze bij haar collega gevonden wat ze nodig had?
Dit gesprek zal verhelderend werken.
Succes!
Mijn wereld storten in (Verhaal 410)
Er werd vaak in gebroken in de buurt en ook twee huizen verder mijn partner voelden zich niet veilig dus ik besloot op haar advies twee camera's te kopen voor en achter maar dit was al in 2019
Maar 28 mei 2020 vergeet ik nooit meer
Ik kwam thuis van mijn werk en mijn partner werkte thuis Corona tijd
Normaal belden we wel maar ik kreeg haar niet te pakken oké ook normaal maar ik kwam thuis en het voelde niet goed ik voelde iets ik vroeg waarom ze niets had laten horen of mijn terug gebeld had
Ze had het druk met werk gehad de kleinste toen 9 jaar was boven aan het spelen
Ik ging douchen en wat ik nog nooit gedaan had ik ben die camera beelden terug gaan kijken
Mijn wereld storten in zijn had de hele middag getelefoneerd met een van mijn beste vrienden
En sex gesprekken over wat ze nog gingen doen en wat ze gedaan hadden
Ik heb haar hier mee geconfronteerd ook met haar gesprekken het volgens haar maar net 4 weken en er waren 4 gesprekjes geweest volgens haar
Ik had gezegd iedereen kan wel een fout maken en laten wij er voor vechten
Nou dat liep anders zij is aan schade beperking gaan werken-- ik kom nog met een vervolg
Hoe is jouw situatie nu?
Dit doen ze natuurlijk niet met hun eigen man want ze willen natuurlijk dat hun eigen man denkt dat hij een fatsoenlijke vrouw heeft. Dit soort gesprekken lopen altijd uit op real seks maar dat gaan ze jou niet vertellen.
Ik heb een grote fout gemaakt (Verhaal 370)
Ooit is er iemand geweest die het over monogamie heeft. Trouwen voor het huwelijk maar als je heel ver zal terug gaan in de verte geschiedenis, dan bestond dat niet en neukte je met iedereen.
Vreselijke vriendin haar grootste nachtmerrie! Wat moet ik doen?
Wat dacht je van eerlijk zijn en uit haar leven blijven. Zoveel mannen op de wereld en jij moet je eigen laten nemen door haar man ongelofelijk!!
Na de eerste keer dacht je ook niet waar ben ik mee bezig maar ging je er vrolijk nog een jaar mee door.
Ik heb namelijk ongeveer hetzelfde gedaan.
Nu..40 jaar later vond mijn man(die dat blijkbaar altijd geweten heeft,maar het verdrong) het nodig gevonden dat alsnog te gaan vertellen aan die vriendin en zijn gal te spuwen op mij. Gevolg: mijn leven is een hel geworden. Nu ben ik te oud om nog
Een nieuw leven te beginnen en ik word bekeken alsof ik een misdadiger ben. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Oorzaak was ook maar dat ik mij in mijn huwelijk vreselijk eenzaam voelde en omwille van de kinderen toch maar doorbeet.
ANGST VRIEND VERLIEZEN NA TRAUMATISCHE ERVARING (Verhaal 421)
Afgelopen week ben ik in psychose opgegaan waar ik sindsdien erg moeilijk uit geraak, dit ten gevolge van complex trauma. Ik kan mezelf echter niet vergeven om de aanleiding en schommel nu tussen leegte en suïcide... Mijn vraag is: hoe kan ik op volgende situatie gepast reageren om de relatie met mijn vriend te redden?
Mijn vriend en ik zijn recent twee maand samen. Allebei psychisch erg kwetsbaar met elk onze gevoelige rugzak. Hoewel we op uitdagingen botsen, zien we elkaar graag en dragen we zorg voor elkaar.
Een maand geleden ben ik zeer onverwacht 'in shock' gegaan na een bericht van een onbekend nummer. Plots verscheen de man in kwestie op mijn scherm, die mij van mijn 15j-20j groomde, misbruikte en verkrachtte en waar ik later een zelfmoordpoging om gedaan heb.
Onmiddellijk hem gedreigd om mij met rust te laten, nummer gerapporteerd en geblokkeerd.
Het trauma heeft zich later gemanifesteerd in impulsief, overseksualiserend en hoog risicovol gedrag.
Kort na blokkeren in herbelevingen gevallen en in paniek close mensen in mijn contactenlijst proberen verwittigen om me te helpen kalmeren. (vriend niet ingelicht wegens angst en schaamte).
Lang voor ik mijn vriend ontmoette, had ik contact met een vriend waar ik veel van hield. Een verboden relatie (gezinsman) wat vroeger uitmondde in . Afgelopen zomer dit contact wederzijds verbroken om aan welzijn en zelfzorg te denken.
Tot mijn onbegrip, schuldgevoel, schaamte, walging maar vooral teleurstelling ben ik die avond online vreemdgegaan met die vriend... Het gaat concreet over intieme chatberichten, uitdelen van twee foto's en masturbatie, ook wel sexting genoemd. Er was geen sprake van fysiek contact. Ook hier kort nadien contact mee verbroken.
Ik besef dat ik het vertrouwen van mijn vriend gebroken en bijgevolg de fundament van onze relatie heb doen barsten. Maar het meeste bang ben ik voor zijn ziel. Mijn vriend heeft in het verleden op de meest onterende wijze zelfmoord proberen plegen, kort nadat zijn ex de relatie abrupt beëindigde.
Omdat de situatie ernstig aan mijn lichaam en geest knaagt, en omdat ik eerlijk en transparant wil zijn in onze relatie, wil ik dit aan hem toevertrouwen. Alleen weet ik niet hoe we hieruit gaan uitkomen. Hij heeft al aangekaart dat als hij me zou verliezen, dat hij mogelijks een poging zou ondernemen.
Ik besef en erken dat ik een zware fout heb gemaakt, iets wat ik me tot op vandaag niet kan vergeven. Sindsdien voel ik me erg verdrietig, leeg, angstig en ben ik erg cynisch/afsnauwend naar mijn vriend toe en duw ik hem weg. Hij voelt dat er meer aan de hand is, maar ik kan het niet over mijn lippen krijgen om de waarheid te zeggen.
Als ik dit toevertrouw, is er een verhoogd risico dat hij zichzelf iets ernstigs zou aandoen.
Als ik zwijg, ga ikzelf eraan onderdoor. Ik sta in dubio maar merk meer en meer dat ik de controle over mijn eigen lichaam en geest aan het verliezen ben door het trauma.
Hoe dan ook zal een van de twee partijen er gekwetst uitkomen...Er zijn hier geen winnaars.
Hoe kan iemand hier gepast op reageren en naar handelen? Is er een veilige grijze zone die ik kan benaderen zonder hem meer schade toe te brengen? Ik wil onze relatie een kans geven...
Ps. Veel angst hier gezien wij nog samengewerkt hebben. Zijn collega's/werkgevers kennen mij, zouden mij nooit vergeven of mss wraaklustige gevoelens ervaren als ze beseffen dat ik hun waardevolle, geliefde werknemer onherstelbaar verdriet heb aangericht...
Alle antwoorden zijn erg waardevol en welkom. Bedankt.
Anoniem
Ik ben emotioneel gecrasht (Verhaal 304)
Ik ben emotioneel gecrasht.
In mijn hoop om alles terug op rails te krijgen zijn we bij een relatietherapeut therapie gaan volgen.
Enkele maanden in de therapie, waar ze me zegt dat ze van me houdt, kom ik teweten dat er al weer een andere man is met wie ze chat.
Daarna ben ik enorm diep gezakt. Ik had geeeeeen eigenwaarde, heb zelfs geprobeerd mijn relatie te redden door die man te tolereren. Maar ik ging er kapot aan. Uiteindelijk bleek de nieuwe man een narsist te zijn die al veel huwelijken stuk heeft gemaakt. Ik heb hem de wederdienst gedaan omdat ik niet rustig kon blijven zwijgen.
Ik en mijn vrouw, hadden afgesproken verder te gaan met samenblijven voor de kids. Maar ze blijft andere mannen veel aandacht geven, en mij geen. Ik ben ondertussen paranoia geworden als ze haar gsm nog maar bekijkt. Na de zoveelste flirt, met de crush van haar goede vriendin, heb ik gezegd dat ze weg moet. Ik was de leugens beu. Nu heeft ze eindelijk de knoop doorgehakt en gaat ze het huis verlaten. Ik mag erin blijven wonen, samen met mijn 4 kinderen, zolang de kinderen er wonen.
Emotioneel ben ik gek aan het worden. Ik wil met een psycholoog praten, niet over mij, maar over haar, en wat voor een pijn ze mij heeft blijven doen... is dat normaal?
Praat inderdaad over haar. Maar ook over jezelf, je laat teveel over jouw grenzen heen gaan.
Het is duidelijk dat je alles geprobeerd hebt om je huwelijk te redden.
Ik wens je veel sterkte toe.
Zij is duidelijk jouw niet waard.
Wat een heftig verhaal. Ik vind het heel sterk hoe je hiermee omgaat en hoop dat het je lukt alles wat te plaatsen. Ik werk voor productiehuis Bargoens en wij maken momenteel voor VRT een docureeks over ontrouw met Eva De Roo. We willen het taboe dat nog rond overspel hangt graag bespreekbaar maken door mensen die ermee in aanraking kwamen aan het woord te laten. Ik vind het sterk hoe eerlijk je hierover vertelt en denk dat dit een grote meerwaarde voor de reeks zou kunnen zijn. Moest je interesse hebben om jouw verhaal te delen of vragen hebben over het programma mag je ons volledig vrijblijvend iets sturen op ontrouw(at)bargoens.be.
Ik wens je alleszins heel veel succes in de toekomst en met je kinderen!
Ik voel me gebroken (Verhaal 420)
Mijn partner en ik zijn al 10+ jaar samen, we hebben kinderen en tuurlijk ups en downs zoals elke relatie. Nu ben ik met toeval achter gekomen dat maanden geleden iets is voorgevallen.
Een vrouw die we beide kennen al jaren heeft mijn partner in een dronken opwelling gezoend (met tong) Hij zegt hij heeft der weg gedrukt zij zegt het kwam van beide kanten. Me vertrouwen is kapot ook omdat dit eerst verzwegen is voor me omdat hun vonden dat het niet erg was en geen ruzie waard is.
Ik voel me gebroken en lees elke keer weer de app waarin hij duidelijk aan geeft dat nooit had mogen gebeuren maar zij aangeeft dat ze er goed bij voelde.
In mijn hoofd kan dit niet, je draait je hoofd weg of houdt je lippen op elkaar om zulke dingen te voorkomen.
Wat kan ik nu het beste doen, ik voel me slecht, gebroken want ik hou zo veel van deze man.
Mijn man straft mij met geen sex (Verhaal 213)
Even een stuk verder, hij heeft er zo op aangedrongen te trouwen want dat was ik hem tenslotte ook wel schuldig na alles wat hij voor me had gedaan.
Na een paar jaar hield ik het niet meer uit steeds weer alles te moeten doen in bed wat hij wilde en zo ontstonden er wrijvingen.
Zijn manier van sex was niet de mijne maar alles moest volgens zijn boekje dus het oude verhaaltje, buikpijn faken, ziek zijn faken enz.
Ik werd plots echt ziek, erg ziek en in die periode heeft hij me op handen gedragen, me werkelijk erg goed verzorgd maar nadat ik klaar was met de behandelingen enz. wilde hij geen sex meer met me en nog eens jaren later toen ik hem de reden vroeg kreeg ik als antwoord dat hij me hiermee strafte omdat ik voordien zijn manier van sex niet op prijs stelde.
Nu, vele jaren verder en ik met hulp apparaten aan mijn trekken probeer te komen wat erg kil en eenzaam is wil ik hoe dan ook nog eens echt een echte man voelen, de warmte van een lichaam, een stem die spreekt tijdens het "vrijen" enz. want ik weet al helemaal niet meer hoe dit is, hoe het voelt en ik verlang er vreselijk naar.
Nu heb ik wel kennis aan een man die mij (natuurlijk) graag wil geven wat ik tekort kom en geloof me, het is een enorm gemis en dat mijn man mij op deze manier (echt zijn woorden) hiermee straft en leef nu in enorme dubio want ja, ik zou het graag willen maar ben getrouwd (de vriend is niet getrouwd maar dat doet er weinig toe in dit verhaal).
Mijn echtgenoot is verder best een aardige man geworden de afgelopen 2 á 3 jaren en we kunnen goed samen door één deur verder maar als ik doe waar ik zo vreselijke behoefte aan heb met die ander dan zit ik fout aldus de wet (wanneer je getrouwd ben ga je in dit geval dus vreemd en kan je echtgenoot je op straat zetten zonder wat dan ook).
Ik heb hier werkelijk reacties op nodig want zo is het leven niet echt een pretje.
Wat zouden jullie "doen" in mijn geval of wat zouden jullie doen?
Je man straft jou op een gemene wijze.
Beloon je man door de sex elders te zoeken.
Dan geniet jij toch nog...komt het uit dan weet je snel genoeg of hij inziet dat zijn gedrag verkeerd was of dat het een narcist is en je nog zwaarder gaat straffen of weggaat. Of jij laat hem los
Zo doorgaan is voor jou geen optie.
Gr.Richard
Hem laten zien dat ik wel te vertrouwen ben (Verhaal 406)
Die collega vroeg me aan het einde van de avond of hij bij mij kon crashen, want zijn ov reed niet. Ik had veel drank op en collega's zijn vaker bij mij wezen crashen omdat ik dichtbij de stad woon, dus ik heb gezegd dat het goed was.
Op de bank slapen was niet mogelijk helaas, dus hij mocht naast mij slapen. We hebben elkaar hierbij niet aangeraakt. Het was enkel de bedoeling hen een slaapplek aan te bieden, meer niet.
Ik heb de kus die plaats had gevonden diezelfde dag nog aan mijn vriend verteld.. dat mijn collega in mijn huis heeft geslapen heb ik pas na 3 maanden verteld.
Hij is woest dat ik tegen hem heb gelogen en hij vind het heel erg dat er iemand anders naast mij heeft geslapen dan hijzelf. Ook weet hij nu niet meer wat hij wel en niet van mij moet geloven.. hij wil me nu op dit moment voorlopig niet spreken.. we hebben dan ook een break. Die ruimte gun ik hem natuurlijk. Na X aantal dagen gaat hij aangeven of hij verder wilt met mij. Maar ik ga kapot van het schuldgevoel naar hem. Ik heb hem gebroken en dat doet me zoveel pijn.
Ik heb wat advies nodig wat ik het beste kan doen nu om hem te laten zien dat ik niet zo ben en ik wel te vertrouwen ben..
Als jij het normaal vindt om met een andere man alleen in een bed te slapen.
Je bent niet toe aan een relatie, je probeert er dus voor iedereen te zijn en te helpen zonder na te denken aan de ander, sterker nog als dit mij als man was overkomen had ik per direct een punt achter de relatie gezet, ongeacht wat er echt gebeurd is.
Nou het was een leuke avond iig.
In het begin had hij gelogen (Verhaal 411)
Omdat ik meer en meer het gevoel heb dat ik hun relatie beter maak.. hoe langer dit duurt hoe een eenzamer gevoel ik heb. Hoe pak je dit aan? Waarom gaat dit soort mannen vreemd? Hoe loslaten?
Waarom hij vreemdgaat zou je hem kunnen vragen, het kan zijn dat hij weinig of geen seks meer heeft met zijn partner of hij houdt van avontuur, maar ondertussen ben jij aan hem gewend geraakt en wellicht zelfs verliefd geworden. De beste manier is om ‘cold turkey’ ermee stoppen, want wat moet je met zo’n oneerlijke man? Een goede basis voor een relatie is het sowieso niet, want je weet waartoe hij in staat is. Geef jezelf de kans om een leuke vrijgezelle man te vinden. Sterkte ermee!
Ze blijft ontkennen (Verhaal 415)
Elke week dat dit doorgaat kijk ik steeds meer met minachting tegen haar aan. Omdat ze blijft liegen over wat er allemaal is gebeurd en blijft volhouden. Zo erg zelfs dat ik hulp ben gaan zoeken en zelfs de hulp vind het allemaal niet kloppen. Sta ik dan bij een professional. Oké ben nu echt bang dat ze onze relatie weg gooit omdat ze schaamt wat ze gedaan heeft. Vertel het gewoon dan kan ik het afsluiten en wellicht samen verder. Zoveel hou ik van haar! Maar deze leugens maken me kapot en kan het niet los laten!
Dat is net het dubbele... (Verhaal 414)
2 maanden geleden ontdekte ik dat hij al 5 maanden een seks relatie / affaire had in het geheim met een meisje. Zij wist niet dat mijn vriend in een relatie was, had hij niet gezegd.
Het stoorde haar dat ze het gevoel had dat ze enkele voor de seks leek te zijn.
Lang verhaal het is allemaal uitgekomen.
Mijn vriend heeft hun affaire verbroken. Ik ben te weten gekomen dat mijn vriend in eerder relaties ook al wel eens vreemd is gegaan.
Ik heb hem een kans gegeven, net omdat het daarnaast echt heel goed gaat. Het voelt aan als echte liefde al klinkt dat moeilijk te begrijpen als ik het nu zelf ook zo lees.
Over het waarom van het vreemdgaan kan mijn vriend weinig uitleg geven. Volgens hem zoekt hij bevestiging en aandacht. Zegt vroeger dik te zijn geweest, en geen aandacht van meisjes te hebben gehad en vaak gekwetst te zijn geweest. Al zegt hij dat hij bij mij niets te kort komt en niet mag klagen. Dat geloof ik. Ik weet, voel en merk dat hij me graag ziet.
Seksueel zoals ik zal zei is het niet slecht. Toch, ben ik het vaak / altijd die initiatief neemt, heeft hij vaak geen zin en hoor ik vaak dat het niet het moment is. Wanneer ik aanstelde maak zucht hij soms , met elle gevolgen en discussie nadien. Hij is erg onzeker over zijn lichaam. Ik probeer hem gerust te stellen dat ik hem waanzinnig aantrekkelijk vind. Wat me stoort is dat we mekaar heel veel zien, dat hij me vaak kust, vastneemt, knuffels geeft … toch voel ik dat wanneer we alleen zijn ( zonder kinderen, familie, vrienden,…) het vaak niet tot seks komt en hij het uit de weg gaat. Soms duwt hij me letterlijk zachtjes en voorzichtig weg. Wanneer ik het onderwerp aankaart, zegt hij dat ik er niets moet achter zoeken. Dat hij soms gewoon moe is, tandpijn heeft, teveel rond zijn hoofd heeft,… en dat de het enkele dagen geleden toch hebben gedaan, hij el diept graag ziet…
Dat is net het dubbele. We zijn echt een goed en leuk stel, vrienden en familie bevestigen dit ook. We kussen en knuffelen vaak. Maar als het tot seks komt… lijkt het een issue te worden, wat me erg onzeker maakt. Ik zou niet liever als heel vaak seks hebben met hem om op een andere level onze liefde voor elkaar te delen. Graag tips
Zijn uitleg waarom is gewoon een drogreden het is gewoon een vent die zijn pik achterna loopt
Het vreemdgaan zal nooit stoppen en zijn bedrog ook niet
Hij heeft weinig seks met jou maar is wel in staat op zijn snikkel 5 maanden in een ander te steken, hij vind je gewoon niet interessant genoeg
Ik kan je maar een advies geven en dat is stoppen met die sukkel ook al is voor de rest alles oke, je investeert nu in iets wat binnen 5 jaar ontploft
zeg jezelf maar hij kan dus geen seks met je hebben maar wel met een ander?
Meid kap hiermee jullie relatie is niet oké hij is niet eerlijk tegen je en hij heeft blijkbaar issues.
Het bedrog is enorm (Verhaal 400)
Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen. Hopelijk lucht dat voor mij op en willen jullie je ervaringen en adviezen als lotgenoten met mij delen.
Vorig jaar ben ik door de minnares van mijn vriend op de hoogte gebracht van zijn relatie met haar.
Zij vertelde mij dat hij al ruim 9 maanden een relatie met haar had die een paar dagen daarvoor was beëindigd door haar. Volgens haar was zij erachter gekomen dat hij geen vrijgezel bleek te zijn (zoals hij haar had voorgespiegeld), maar al een paar jaar een relatie bleek te hebben met mij en bovendien ook met mij samenwoonde.
Daarop heeft zij besloten om hun affaire stop te zetten en mij in te lichten, omdat hij niet van plan was om het zelf aan mij op te biechten.
Toen ik het bericht kreeg, stortte mijn wereld letterlijk in. Ik had al wel een tijdje onderbuikgevoelens dat er iets niet in de haak was
maar dit had ik nooit verwacht.
Het bedrog is enorm. Hij is bij haar geweest op momenten dat ik een weekend weg was met vriendinnen en hij sprak vaak met haar af op momenten dat ik niet thuis was. Hij sprak ook met haar af terwijl hij mij dan thuis alleen achter liet, hij zei dan bijvoorbeeld dat hij naar zijn ouders ging.
Hij heeft zich op allerlei manieren gegeven aan haar, meerdere keren seks met haar gehad en ook op manieren en plaatsen waarop wij nooit intiem waren.
Om het allemaal nog ingewikkelder te maken, bleek zijn minnares een medewerkster te zijn van het bedrijf waar wij beiden werken en was hij haar leidinggevende.
Gezien die aard heb ik het op het werk ook moeten melden en is het destijds in een stroomversnelling terecht gekomen.
We besloten om relatietherapie in te zetten om onze relatie te redden. Daaruit is gebleken dat hij vanaf het begin van onze relatie niet eerlijk is geweest. Hij bleek al eerder een relatie kapot gemaakt te hebben door vreemd te gaan en hij nam het sowieso niet zo nauw met trouw aan één partner. Daarnaast heeft hij in korte tijd een behoorlijk aantal bedpartners gehad. Dit alles heeft hij bewust verzwegen voor mij, hij wilde niet praten over het verleden.
Met zijn vorige partner heeft hij twee kinderen. Ook daarin spelen allerlei problemen omtrent het welzijn van de kinderen. Helaas hebben zowel moeder als vader niet goed nagedacht over hun keuzes om partners te betrekken bij hun kinderen (terwijl de relatie(s) nog pril waren) en zijn de kinderen in korte tijd al veelvuldig in contact gekomen met partners van hun ouders.
We zijn inmiddels ruim een jaar verder en ik merk dat ik het heel moeilijk vind om mijn partner opnieuw te vertrouwen. Ik ben zelf erg onzeker geworden door het bedrog en voel mij buitengesloten en aan de kant gezet. Daarnaast word ik regelmatig verteerd door woede en verdriet jegens hem. Er zijn regelmatig momenten dat ik hem intens haat voor wat hij gedaan heeft en wat hij met mij gedaan heeft.
Het voelt alsof we in een vicieuze cirkel zitten waar we niet meer uit komen.
Als ik hem naakt zie, denk ik vaak aan dat hij zichzelf met zijn minnares gedeeld heeft en dat intiem zijn nooit meer echt van ons is.
Ik word er letterlijk misselijk van, tot overgeven aan toe.
Zijn er mensen die hetzelfde hebben doorgemaakt of nu ook doormaken en zijn er tips om het draaglijker te maken?
Ik heb het gevoel dat ik nu alleen maar aan het overleven ben en niet toe kom aan leven....
Beetje kryptisch maar hier worden helaas geen links toegelaten:
3 keer w . ouders . nl
Vervolgens rubriek relaties
topic verder na ontrouw deel 8
Heel veel sterkte en veel liefs x
Wat een verdriet (Verhaal 408)
Graag advies/tips!
Ik heb bijna 20 jaar een relatie, niet getrouwd, geen kinderen, wel samenwonend. We zijn gelukkig, hij zorgt enorm goed voor me en ik heb alles wat mijn hartje begeerd. Ik ben enorm gek op die knul en zie/zag mijzelf wel oud worden met hem.
Ik heb 2 weken geleden een vent ontmoet en we hebben echt veel gemeen en raakvlakken. Voordat ik het wist hadden we seks en hij is toch goed in bed. Naast dat hij enorm goede seks biedt, trekt zijn karakter mij enorm aan. Hij maakt iets in mij los en ik kan niet goed omschrijven wat. Hij geeft me complimenten en ziet mij staan. M’n huidige vriend geeft nooit complimenten.. soms is het gewoon enorm fijn om even te horen te krijgen dat ik het goed doe of dat ik er mooi uit zie of dat hij van mij houdt. Dat gebeurd gewoon nooit.
Als ik aan de affaire denk krijg ik kriebels in mijn buik en ik wil graag veel bij hem zijn. Daarnaast heb ik een enorm schuldgevoel als ik thuiskom en durf ik m’n vriend bijna niet in de ogen aan de kijken.
Het maakt me verdrietig om eraan te denken als ik hem zou zeggen dat ik niet verder wil. Wat een verdriet. We hebben zoveel opgebouwd samen. Daarnaast weet ik ook nie eens of ik wel of niet verder wil met m’n huidige vent. Ik ben radeloos en weet nie goed wat ik nou moet doen. Mijn gevoel en verstand zeggen niet hetzelfde.
Heeft iemand tips/adviezen of een helder inzicht waar ik misschien wat mee kan?
Je kent die man 2 weken natuurlijk vertelt hij je allemaal lieve dingen De man vertelt alles om er op te kunnen. Ja huidige vriend is dat na 20 jaar wel verleerd misschien al na 5 jaar maar dat gaat bij die nieuwe ook gebeuren. Ook hebben jullie minder gesprek stof jullie weten al bijna alles van elkaar en die nieuwe weet niets dus dan is er altijd veel te bespreken. Oké de seks is beter niet onbelangrijk natuurlijk, mijn advies hou hem nog een half jaar vast als neukvriendje, geloof me dat schuldgevoel verdwijnt ook wel weer.
Ik heb hetzelfde beleeft als jij ik was 21 jaar gelukkig getrouwd toen ik die ander tegen kwam.
Hadden ook een goede klik en de seks was geweldig maar ook schaamte en schuld gevoel.
Ik hou van mijn man dus hem verlaten kwam niet bij me op, ik heb het iets ander aangepakt.
Ik vertelde mijn man dat ik gedroomd had dat ik seks had met een andere man, de eerste keer kreeg ik weinig reactie maar een paar dagen later vroeg hij of het nog eens was overkomen en ik zei nee helaas. Die avond gingen we vrijen en ik zei tegen hem ga maar denken aan je stoute vrouw met die man uit mijn droom, natuurlijk dacht ik aan mijn fwb en we hadden beide al snel een orgasme. Dit hielden we er een paar weken in totdat hij ineens zei… als je echt wil mag je het wel eens met een andere man doen, nu zijn we 2,5 jaar verder en ga ik 1 x in de 2 weken naar mijn vriend en ja het is totaal anders dan thuis. Maar je mag 2uurtjes met iemand tussen de lakens niet vergelijken met 24/7 onder een dak.
Het zorgt er ook voor dat je verblind raakt. Dat je niet ziet dat als iemand je nauwelijks kent, maar wel volop seks, lieve woordjes en complimenten heeft, de kans grote is dat dit niets met liefde te maken heeft en alles met lust. Niets mis mee. Maar ik zou mijn geld niet zetten op een man die mij zo verleid, vooral krijgt waar hij zelf zin in heeft, die niet heeft laten zien wat hij werkelijk voor je over heeft, die weet dat jij en jullie samen anderen op deze manier ontzettend veel pijn doen. Het klinkt voor mij als een hele foute man die zijn eigen lust belangrijker vindt dan wat ook. Een beetje zoals Andre. En als jij daar gelukkig van wordt: geniet ervan! Als je daar niet gelukkig van wordt: praat met iemand die het beste met je voorheeft. Want dat je ergens naar verlangt en iets mist is duidelijk. Iets om helemaal serieus te nemen. Maar als iemand die zelf een partner heeft die is vreemdgegaan kan ik zeggen: de pijn is onbeschrijflijk. Er zijn echt andere oplossingen. Als de man met wie je nu erbij gaat echt het beste met je voorheeft, dan wil hij meewerken aan deze oplossingen.
Wat moet ik nu doen!! (Verhaal 407)
Ik ben 10 jaar getrouwd met een lieve man en we hebben 2 kinderen (8 en 10). Over het algemeen een gemoedelijk huwelijk, maar ik twijfel vaak of ik nog wel echt van hem hou. Voel geen fysieke aantrekkingskracht en erger me vaak aan kleine dingen. Hij is wel erg lief en zorgzaam.
7 maand geleden een andere man ontmoet. Liefde op het 1e gezicht, van beide kanten! Echt, bij hem voelt het zoals het zou moeten zijn, echte liefde. Ik vind alles aan hem geweldig. We spreken zo'n 2 a 3 x per week af en praten en lachen dan uren over alles en we hebben ook wilde sex. Zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Hij heeft ook een gezin 16 jaar getrouwd, kinderen zijn 5 en 7. Hij heeft geen perfect huwelijk, zijn vrouw heeft ooit een affaire gehad en ze is vaak depressief waar hij onder lijdt. Maar door de aandacht van mij komt hij toch aan z'n trekken wat betreft emotionele verbinding. Hij wil zijn gezin/kinderen niet verlaten. En hij houdt nog wel van zijn vrouw.
Stiekem hoop en droom ik van een leven met hem. Ook al wil ik mijn eigen kinderen geen scheiding aandoen!! Maar de liefde is zo heftig en voelt zo echt.. als ik het afkap dan verloochen ik mezelf en word ik denk ik depressief of op zijn minst ongelukkig.
Wat moet ik nu doen!!
Tegelijk: het is niet ok. Het is niet ok dat jullie allebei iemand bedriegen. Iemand die het recht heeft dit te weten en de keus te krijgen of hij/zij als partner hiermee wil leven. Het is niet ok omdat je dit geheim meeneemt in je relatie en de kans groot is dat het een negatief effect heeft. Waardoor je partner steeds onaantrekkelijker wordt en jij opnieuw bevestigt wordt in je gelijk om de affaire door te zetten.
Jouw gevoel is natuurlijk echt een fijn gevoel. Maar de kans is groot dat dit geen echte liefde is. Het kan zijn dat trauma of onderliggende pijn jullie aan elkaar verbindt: je mist allebei iets. Het kan zijn dat juist het geheime en het onmogelijke de basis is waarop jullie drijven. En dus dat het geen of minder voldoening geeft als deze relatie ineens in het echte leven is. Wanneer je ook andere kanten van elkaar meemaakt. Kijk maar eens hoeveel relaties vanuit een affaire standhouden. Je zou de eerste niet zijn die gelooft dat het liefde is, terwijl de affaire partner vol leugens is. Vol blindheid over jezelf en je huidige relatie. Jullie kunnen allebei immers heel goed liegen als je al 7 maanden een paar keer per week liegt tegen je partner. De basis van jouw tweede relatie is ongezond omdat deze drijft op bedrog. Wat maakt dat je denk dat jij hem en hij jou niet ook gaat bedriegen? De basis is ongezond omdat jullie niet aan elkaar laten zien dat je problemen in de openheid en eerlijkheid oplost, maar op een manier waarbij je je kop in het zand steekt.
Dat je iets mist is duidelijk. Dat er iets moet veranderen is duidelijk. Dat jij behoeften hebt waar je iets mee moet is duidelijk. Maar dit is niet de oplossing. Er komt een dag waarop hier linksom of rechtsom heel veel ellende voortkomt. Hoe langer je doorgaat, hoe groter de ellende. Lees maar eens de verhalen van mensen die bedrogen zijn (bv op ouders.nl). De oplossing is wel dat je met iemand gaat praten die het beste met je voorheeft. Die helpt om met afstand naar deze situatie te kijken. Die met jou gaat onderzoeken waar jouw gemis vandaag komt. Hoe kan wat nu gebeurt. Wat zit daar allemaal onder? Dat is een zware weg. Maar een die je op termijn naar een leven zal leiden waar je meer innerlijke rust over hebt. Met wie dat dan ook is.
Misschien is het inderdaad wel oprechte liefde met de affaire partner. Maar dan is dit niet de weg om dat samen te ontdekken. Hoe fijn het ook voelt, het is ongezond. Heel erg leuk en fijn, maar ook heel erg ongezond.
Ik zeg dit allemaal omdat ik dit zelf heb meegemaakt. Wetende dat elke situatie weer anders is. Ik wens je veel wijsheid.
Ik kan het niet zo mooi verwoorden als de schrijver boven mij. Maar ik herken wat je schrijft. Ik heb dan geen affaire zoals jij die omschrijft maar de sleur/twijfels over relatie des te meer.
Wil ook niet oordelen, ik sluit me wel aan bij het andere bericht in de zin van dat alles rooskleuriger lijkt dan het waarschijnlijk is. Je kent je minnaar alleen in deze situaties. In dit scenario. Je hebt hem niet meegemaakt als hij op zijn slechts is. Kent zijn slechte gewoontes niet. Wanneer je de spanning eraf haalt blijkt het een "normale" man te zijn met ook zijn nukken. De vraag is of je niet verliefd bent op het idee van de relatie dan op hem zelf..
Mijn verhaal staat hier ook. Ik ben ook geen heilige (402).
Heeft jouw partner geen moeite met jouw ontrouw? Hoe heb je het vertrouwen hersteld?
Zit in een soort gelijke situatie alleen ze vertelt niet de waarheid. Ondanks dat ik veel dingen heb aangekaart over haar leugens! Zelfs met haar telefoon en waar ze is geweest! Weet geen raad meer!
Als ze blijft liegen en je hebt bewijs met telefoon lijkt het mij dat je mogelijk met een soort narcist te maken hebt! Ga niet in discussie doe het af je hebt gelijk of oké. Maakt ze opmerkingen om je naar beneden te halen zeg dankje ofzo. Dan haal je hun voeding weg. Ze zijn zelf onzeker of angstig enz. Mogelijk zijn ze ineens zorgzaam of iets als je zelf de hoop bijna hebt opgegeven om eruit te komen. Praat met een vriend of vriendin en neem iemand in vertrouwen die er zonder oordeel mee kan kijken noteer alles en hou bewijs mogelijk na een tijdje kun je de confrontatie aangaan. En ja wat er dan gebeurt weet ik niet. Zelf had ik ook een tijdje dat ik dacht dat ik met een narcist te maken had maar na inzichten van een goede vriend heb ik het rustig aan gedaan en kwam de oplossing van eigens in mijn geval. Zou zeker voor je eigen kiezen en ga misschien hulp zoeken om je eigen beter te begrijpen of je partner dat kan bij een psycholoog of ervaringsdeskundige. Of praat met je partner voor relatie therapie. Wij stonden op het randje maar ja elke situatie is anders. Sterkte ermee en houd je hoofd hoog! Je kunt er ook naast zitten vergeet dat niet.
Ik kan met niemand dit verhaal delen (Verhaal 412)
Ik ben een jongen van 23 mijn vriendin is ook 23.
Wij zijn 6 jaar samen we denken nu aan samenwonen etc. Tot kort kwam ik erachter dat zij 2 keer vreemd is gegaan. Dit voelde als een klap. Ik kan met niemand dit verhaal delen. Door schaamte, gezichtsverlies en omdat ik nooit haar zwarte daden zou willen delen met mensen buiten onze relatie.
Zij heeft mij vroeger een “vrijpas” gegeven omdat ik aangaf dat ik jong ben en ik bang ben dat ik veel ga missen zij begreep mij en gaf mij deze pas natuurlijk met wat regels. Ik heb mijzelf niet altijd aan de regels gehouden.
Ik zit nu heel erg in een welles nietes spel met mijzelf wil ik verder ja of nee?
Tuurlijk doet het bedrog pijn maar wat zij allemaal heeft vergeven en gegeven (vrijpas). Moet ik wel mans genoeg zijn om mij hierover te kunnen zetten toch?
Uiteindelijk zijn we jong en denk ik dat wij gewoon te vroeg samen gekomen zijn. We houden zielsveels van elkaar en wil ik hiervoor vechten. Ik denk ook dat dit nodig was om in te zien hoeveel we echt van elkaar houden. Vergefenis van beide kanten .
Mijn vraag is meer van, moet ik me vermannen en mij hierover heen zetten omdat zij mij ook veel heeft vergeven etc en keer op keer heeft laten zien dat onze liefde echt is.
Of hoe zouden jullie dit aanpakken?
Zij gaf me aan dat dit gebeurd is door een uitspatting van een opgesloten gevoel dat kwam omdat ik haar “verbied” uit te gaan. Niet zo zeer verbieden maar ik heb er een sterke mening over dat dit invloed had op onze relatie. Katten in het nauw maken rare sprongen.
Ik begrijp haar gevoel en kan het volgen.
Mijn eigen gevoel kan ik niet volgen ik zit in een achtbaan van emotie.
Graag vraag ik jullie mening dat zou mij erg helpen.
Ik heb nog nooit zoveel spijt van iets gehad (Verhaal 404)
Mijn ex en ik zijn 5 jaar samen geweest en hebben 3-4 jaar samen gewoond. Wij hebben het de eerste 4 jaar vrijwel altijd goed gehad. Ik denk dat wij een gezonde relatie hadden. We durfde onzelf te zijn, praten goed met elkaar op een volwassen manier, vertrouwde elkaar volledig en waren intiem, alleen hadden we niet zoveel seks. Iets wat mij dwars zat. Zoals elke relatie dat heeft hebben wij ook moeilijkheden gehad. Mijn ex is depressief geweest en ik denk dat het zeker wel een impact heeft gehad op onze relatie. Corona en werk hebben ook een hele hoop stress opgeleverd maar ondanks dat waren we wel altijd een team. Het afgelopen jaar ben ik mijzelf verloren. Ik wist niet wat mijn doel was in het leven, wat ik wilde met mijn carriere en of dit het dan zou zijn met mijn relatie. Ik heb harde uitspraken gemaakt naar mijn ex met dat ik niet wist of ik nog wel toekomst in ons zag. Ik heb mijzelf enorm afgeleid van mijn problemen en gevoelens en ben overmatig gaan werken. Na een aantal maanden kreeg ik overspanningsklachten en ben ik mijn werk gaan minderen. Ik kwam met een man in contact die precies wist hoe ik ervoor stond. Hij heeft misbruik gemaakt van de situatie en heeft zich lang als vriend voorgedaan. Hij gaf mij de aandacht die ik miste in mijn relatie omdat ik mijzelf afsloot van mijn ex. Mijn ex was in deze periode ontzettend druk met werk en was eigenlijk ook ongelukkig. Wij hebben dit van elkaar niet gezien, omdat we langs elkaar heen leefde. Mijn ex en ik besloten om een break te nemen van de relatie om te kijken of we elkaar zouden missen. Ik ben in deze periode vreemd gegaan. De man in kwestie heeft misbruik gemaakt van mijn situatie en heeft op mijn verlangens ingespeeld. Ik had er niet in mee moeten gaan, maar dat heb ik wel. Na een maand had mijn ex besloten om terug naar huis te komen om het weer te proberen. Ik wilde dit ook maar ik moest eerst iets opbiechten. Mijn ex heeft het uitgemaakt. Ik ben enorm depressief geworden. Er komen dingen uit het verleden naar boven. Het voelt alsof niets er meer toe doet. Ik vind mijn werk niet leuk en zie de toekomst niet positief in. Ik heb veel geleerd van het afgelopen jaar. Ik heb veel spijt en zie dingen nu anders in. Probeer mijzelf terug te vinden en mijzelf te vergeven. Ik heb hier ontzettend veel moeite mee omdat ik het mezelf kwalijk neem dat het nu over is. Als ik dat niet gedaan had dan hadden wij nog samen geweest, echter zonder de inzichten die ik nu heb. Ik wil graag mijn ex terug. Hij heeft een eigen huis gehuurd en zal komende week gaan verhuizen. Hij is erg begripvol en zegt dat hij het nu niet kan. Hij sluit niet uit dat we in de toekomst nooit meer samen komen, hij heeft tijd nodig. Inmiddels zijn we 3 maanden verder ik ben er nog steeds kapot van. Hij zegt dat hij doorgaat, omdat hij er niet in kan blijven hangen. Tijd zal de wonden helen. Hoe kan ik mezelf vergeven want het lukt mij niet? Ik blijf er kapot van zijn en lijk niet over mijn liefdes verdriet heen te kunnen komen. Ik praat veel, mediteer, leidt me af, houd een dagboek bij en therapie zal snel starten.
Ik was ook kwetsbaar en daar heeft een klootzak misbruik van gemaakt. Hij spiegelde mij gewoon, voelde aan wat ik nodig had en gebruikte dat om te krijgen wat hij wilde. Hij had een duidelijk plan, besefte ik achteraf. Toen ik de affaire stopte, wist hij alles haarfijn om te draaien en aan te geven dat ik dit allemaal wilde…
Mij heeft therapie echt heel erg geholpen. Ik heb me zo vreselijk schuldig gevoeld en geschaamd en soms nog steeds. Het gedrag dat ik heb vertoond hoorde niet bij mij, maar ik heb het wel gedaan. Het heeft flink ingehakt op mijn zelfbeeld. Therapie heeft mij geholpen om te leren met compassie naar mezelf te kijken. Wat heb ik meegemaakt dat ik dit heb gedaan? Het is me overkomen. En ik heb het gedaan, maar ik wist het niet en ik was kwetsbaar. Ik kon ook gaan voelen hoe erg het was dat hij zo van mijn kwetsbaarheid misbruik heeft gemaakt. Ik ken mezelf nu veel beter, durf beter grenzen aan te geven, op mijn eigen gevoel te vertrouwen en kan beter voor mijn eigen emotionele welzijn zorgen. In dat laatste zat met name voor mij de sleutel. Heel veel sterkte met jouw proces!
Liefs
23 jaar van bedrog uitgekomen (Verhaal 391)
Door een onveilige hechtingstijl bij mijn man en hoog gevoeligheid van mijn kant is ons huwelijk verziekt met bedrog.
Het begon al in onze verkeringstijd toen wij elkaar net kende tijdens een reisje met vrienden. Dat bekende hij, maar kon ik toen wel vergeven. We waren nog jong en onbezonnen.
Door mijn hooggevoeligheid voelde ik zijn behoefde voor aandacht en dat maakte mij soms onzeker. Daardoor heb ik hem een beklemmend gevoel gegeven onbewust. (daar kom ik na 27 jaar achter...waarom nu pas???)
Mooi huwelijk gehad, met veel liefde en ook best veel zorgen en tegenslag. Maar ik had altijd het gevoel dat onze liefde heel sterk was. Hij was heel attent, zorgzaam en bezorgd. Hij was er altijd voor mij en we hebben veel leuke dingen beleeft samen en alle tegenslagen goed doorstaan (dacht ik)
Vorig jaar bekende hij dat hij in het begin van ons huwelijk een affaire had van half jaar, daarna aantal jaar van trouw en toen een langdurige affaire van 16 jaar. Ik ben hier zelf achter gekomen. sindsdien zit ik in een mega achtbaan. Soms hele hoge toppen van geluk dat het voorbij is. Mijn man is namelijk heel erg opgelucht dat hij ervan af is. Het was als een soort drugsverslaving, hij was vooral verliefd op de aandacht niet op de persoon zelf.
De oorzaak van het bedrog zit in zijn jeugd. Te weinig aandacht gehad als kind, daarna gepest op school, naar beneden gedrukt door docenten, keer misbruikt door een vrouwelijke docent op zijn 15de. Hij was daardoor heel gevoelig voor aandacht. En op de momenten dat ik dat door omstandigheden minder gaf was is hij de affaire begonnen. Het was een affaire zonder doel, van 2 kanten. Als zij hem voor de keuze had gesteld, dan had hij geen seconde hoeven twijfelen en had hij voor zijn gezin gekozen. Maar zover kwam het nooit en bleef maar doorkabbelen. Zijn zelfbeeld werd door de schuldgevoelens steeds slechter en slechter. Slecht slapen, lichamelijke kwaaltjes door stess. Als het niet uitgekomen was dan was het waarschijnlijk een keer gruwelijk fout gegaan (bijv. burnout of erger)
Ik heb het gevoel dat ik door een rouwproces ga, omdat alles in mijn huwelijk anders was dan ik dacht dat het was. Ik dacht dat hij mij trouw was (hij is eigenlijk ook helemaal geen flirterig type en ging nooit alleen op stap). Het vreemdgaan was door de week overdag, dus ik had niets in de gaten.
Ik heb wel iets gevoeld, want onbewust ging ik hem steeds meer controleren. Dit nam ik mezelf kwalijk, want waarom vertrouwde ik hem niet.
Ik kijk nu steeds foto's en filmpjes terug en vraag steeds dezelfde vragen. Alsof ik mijn hele leven aan het her ijken ben.
Hij zegt dat het 2 aparte werelden waren en dat hij het bedrog heel diep wegstopte in zijn brein en er niet aan dacht als wij samen waren. Dat de mooie momenten samen ook echt van ons samen waren. De liefde is altijd bij ons gezin gebleven. Het andere was een duistere zijstraat, die soort van verslaving was. Niet om de persoon, maar om de aandacht die hij kreeg.
In begin was het best intensief contact, maar werd wel steeds minder in de loop van de jaren. Tot ik het ontdekte en hem ermee confronteerde. Langzaam heeft hij alles bekend. We hebben afgelopen jaar uren en uren gepraat. Hij wil niets liever dan met mij verder. Hij heeft heel veel spijt en ziet nu pas in hoe destructief zijn gedag was.
Hij is in therapie gegaan en zo zijn we langzaam maar zeker achter de oorzaak gekomen. Groot deel zit hem in zijn jeugd/opvoeding. Verder zijn we 2 verschillende personen en ik stond er altijd heel positief in. Bij tegenslag dacht ik altijd, schouders eronder en weer door. Terwijl hij meer een binnenvetter is en zijn gevoel niet goed kon uiten. Hij had het gevoel geleefd te worden en zag de tegenslag als bevestiging dat bij hem nooit iets goed ging (was niet zo was)
Beide hebben we heel veel gelezen (o.a. boeken van Esther Perel en boeken over hoe je brein werkt en hoe je je relatie goed houdt of verbeterd) dat helpt gelukkig ook wel.
Ben goed voor mezelf gaan zorgen en zie er beter uit dan ooit, en fitter dan ooit. Sexleven is helemaal opgebloeid. Denk dat de affaire ook ons sexleven erg in de weg heeft gezeten. Ik was mijn sexuele kant helemaal verloren en deze is in volle hevigheid terug en kan er weer echt van genieten.
Maar na een jaar heb ik nog (bijna) elke dag een dipje en tranen. Er zijn veel triggers die mij eraan laten denken. Via de therapeut van mijn man wel tips gekregen om eruit te komen. Maar soms kan ik er echt in blijven hangen. Erg vervelend.
Ik ben dankbaar voor de verandering die ik zie bij mijn man. En dat hij er zo hard aan werkt. Hij stuurt elke dag lieve berichtjes en regelt leuke uitjes. Dus in het nu gaat alles goed, maar hoe laat je het verleden achter je?
En hoelang gaat het duren? Ik kan me voorstellen dat de pijn nooit helemaal weg gaat. Maar dat het op d'n duur beetje naar de achtergrond verdwijnt? Heeft iemand ervaring met dit type bedrog?
Dus voor de aandacht en door onveilige hechtingsstijl (vermijdende hechtingsstijl en niet open kunnen zijn over gevoel, geen grenzen aan kunnen geven)
Dank je wel alvast voor jullie reacties.
En voor iedereen op dit forum heel veel sterkte, want het is echt 1 van de heftigste dingen die je kan meemaken. Ik heb al veel meegemaakt in mijn leven, maar dit torent overal bovenuit....
Als je behoefte hebt aan meer uitwisseling met ervaringsdeskundigen: op de website ouders.nl is een forum dat heet ‘verder na ontrouw’. Sterkte!
Hij ziet nu zelf ook in dat het verschrikkelijk destructief was wat hij deed. Het leidde ook nergens heen. Nooit was er de intentie om mij te verlaten, het stond er volledig los van. Leek wel een soort verslaving aan alcohol of drugs. Vooral voor de aandacht, verliefd op de aandacht en ging niet echt om de persoon.
Wat je schrijft over het niet kunnen voorstellen dat hij dat deed, dat herken ik heel erg. Word nog steeds soms wakker en besef dan weer opnieuw dat het echt gebeurd is.
Aan “gat in mijn hart”; denk wel dat het noodzakelijk is dat je man er wel over gaat lezen of therapie krijgt. Mijn man zegt dat hij het na de therapie pas echt helder en duidelijk zag. Hij wordt vaak misselijk van zichzelf als hij eraan terugdenkt.
Bij mij is het zoveel en zolang dat het bijna heel ons huwelijk al speelt. Achteraf blijft dat hij bij eerdere relaties ook al vreemdging.
Oorzaak bij hem zit in opvoeding; te weinig aandacht en geen echte aandacht voor hem als persoon als kind. Hij kon zijn eigen grens niet aangeven en kwam iemand tegen die over zijn grens ging en veel aandacht gaf. Hij dacht dat hij dit nodig had, maar heeft hem uiteindelijk alleen ellende gebracht. Hij ging steeds negatiever over zichzelf denken…cirkel die hij niet meer zelf kon doorbreken
Uiteindelijk is het aan jou om te bepalen hoe en met wie je gelukkig wordt. Dat vergt tijd, veel tijd. Denk ook eens aan een EMDR-traject om de scherpte van je gevoel af te halen. Het verleden kun je nooit veranderen, al zou je nog zo graag willen.
Er spreekt veel moed uit je woorden, je komt niet over als iemand die in de slachtofferrol zit. Wens jou ontzettend veel succes en voorál geluk toe.
Herkent iemand deze kriebel (Verhaal 402)
Mijn partner is mijn eerste relatie en seksuele partner, dit al meer dan 25 jaar. Ik heb zo de drang naar iemand anders gehad, dit proberen te bespreken met mijn partner maar die stond nergens voor open. Het hele onderwerp was onbespreekbaar.
Er zijn nu aan de kant van mijn partner vermoedens en ik word enorm in de gaten gehouden. Op mijn telefoon maar ook traceren van mijn locatie. Ik twijfel of de koek niet op is. Ik ben niet verliefd op de ander, het is enkel seks (geweest).
Herkent iemand deze kriebel naar een ervaring met een ander?
Ik heb in een periode van een jaar het meermaals aangekaart, maar uit elkaar gaan was de enige oplossing. Ik vind het moeilijk om 25 jaar relatie opzij te zetten omdat ik behoefte heb aan seks met iemand anders. Gewoon om het te ervaren. Wilde graag weten of dit een raar gevoel is..
Heb zelf niet het idee dat ik iets tekort kom. Het is gewoon het onbekende. Er mist dus geen spanning in mijn seksleven, maar ik weet niet wat ik mis omdat ik het niet ken. Snap je?
Partner stelde ook een trio voor. Ik ben er niet op tegen maar weet eigenlijk nu al wel dat dit niet hetzelfde is.
Open relatie zou ik wel willen maar is dus onbespreekbaar, in welke vorm dan ook.
Toen ben ik begonnen met een rollenspel waar ik een stoute vrouw was, en merkte dat hij daar toch opgewonden van werd. Na een paar weken vroeg hij denk je aan iemand, toen ik nee zei vroeg ik het ook aan hem en hij zei ja ik vroeg aan wie en hij noemde zijn vriend Paul. Een paar keer daarna gaf ik aan dat ik ook aan Paul ging denken en het resultaat was dat hij nog sneller klaar kwam ik ook trouwens.
Het duurde nog 3 maanden tot hij me vroeg of ik echt wilde en ik zei als jij het echt wil regel het dan maar. Ik dacht eigenlijk aan een trio maar 2 weken later zei hij tegen me dat ik die vrijdag welkom was bij Paul thuis en dat hij niet mee ging. Die vrijdag ging ik met knikkende knieën naar Paul het was super gezellig en de seks meer dan geweldig. Toen ik thuis kwam lag mijn man te wachten op bed en vroeg hoe was het.. geweldig en hoe was het hier … spannend en geil zei hij, daarna hebben we nog heerlijk gevreeën. En nu heb ik al 1,5 jaar een FWB en mijn man laat me op seksueel gebied helemaal vrij. Hij geniet er net zo veel van als ik.
Eigenlijk willen veel mannen een stoute vrouw maar het liefst niet hun eigen vrouw omdat ze denken dat als die ander man beter is in bed is dat we overstapen, onterecht wat het is vaker een toevoeging aan het bestaande.
Ik heb ook een minnaar met toestemming van mijn man en het heeft mijn huwelijk alleen maar beter en spannender gemaakt
Vooral 50 + mannen vinden het tegenwoordig spannend als hun vrouw seks heeft met een andere man, bij ons kwam het bij mijn man vandaan het geeft hem een enorme kick als hij weet dat een andere man mij verwent en het enige waar hij spijt van heeft is dat we er niet eerder aan begonnen zijn, en ja ook bij ons begon het met een rollenspel in bed.
Terwijl ik gewoon even heel plat, eens een andere piemel wil ervaren zonder dat het stiekem en vlug moet en daardoor al klaar is voor het begon.
Ik hou er van om mijn vrouw te beminnen maar zij wil ook wel eens goed door elkaar gerammeld worden en dat is niet mijn ding en daarom zijn we opzoek gegaan naar een leuke man die daar goed in is. Dus nu heeft ze al 3 jaar een vriendje waar ze terecht kan en dat werkt voor ons beide prima, hij is single en wil dat ook blijven. Verliefd worden kan ze ook als ze de man van haar leven tegen komt bij de AH en daar komt ze vaker dan bij haar vriend.
Terugkijken helpt niet (Verhaal 388)
Je schrijft mijn verhaal.
Ben ook een jaar verder
Enig verschil is 10,5 j dat zijn affaire heeft geduurd
Konden we maar samen ergens een pint / koffie drinken, wat zouden we er goed over kunnen praten en elkaar begrijpen.
Mijn man en ik gaan samen verder maar ik weet me moeilijk bij elkaar te houden…
Liefs x
Once a mirror is broken, you can't fix it.
The question is can you live with a broken mirror for the rest of your life? You can still use it but the cracks will be there everyday. It up to you what you want..
Succes!
Zijn nieuwe vriendin laten zien wat voor persoon hij echt is (Verhaal 405)
Bang voor de consequentie van die confrontatie (Verhaal 374)
We zijn 20 jaar samen, hebben een goed huwelijk, een bedrijf, 3 kinderen, zijn een goed team en hebben het leuk. Er is geen ruzie, we lachen veel en er is genoeg zorgzaamheid naar elkaar.
Toen hij voor het werk vaak in het buitenland was, vermoedde ik al andere vrouwen. Er zaten condooms in zijn reistas, en deze wisselden met regelmaat van kleur en merk. Na confrontatie zei hij dat deze nog van ons waren en dat hij ze nooit uit zijn tas had gehaald. Ik denk dat hij ervan uitging dat ik ze 1x per toeval had gezien. Ik heb het daar toen bij gelaten. Veel nagedacht over wat ik wilde en toen voor mezelf besloten dat als het dáár was en niet hier, dat het dan was wat het was.
Thuis was hij 200% van mij en dat was voldoende.
Ik houd van hem, wil hem niet kwijt, en zolang hij mij hier niet schaadt, gunde ik hem die privacy en wat hij dan ook deed.
Zolang we er niet over praten en ik denk er niet aan, dan is het er niet.
Heel afhankelijk, heel dom misschien, maar voor mij werkte dat prima toen.
Maar nu is het dichter bij huis. In de vriendenkring nota bene.
Er wordt geappt met hartjes, er wordt gedanst op feestjes en geknuffeld. En ik word er gek van. Dit wil ik niet. Dit trek ik niet. Dit kan ik niet.
Zij krijgt de appjes die voor mij bestemd zouden moeten zijn. Als ze in het zicht is, vliegt hij meteen haar kant op. Zij krijgt de blikken in zijn ogen die ooit voor mij waren. Zij krijgt de dansrondjes op de feestjes, ik sta aan de kant.
En daarna, thuis, is het alsof het niet gebeurd is, en twijfel ik of ik het me verbeeld, of me aanstel. Maar ik verbeeld het me niet...
De meest handige stap is natuurlijk om erover te praten. Hem te vragen hoe het zit en wat hij wil. Maar ik moet toegeven dat ik bang ben voor de consequentie van die confrontatie.
Ik wil het antwoord niet horen waarvan ik bang ben dat hij gaat geven.
Maar zo door lukt ook niet. Het trekt me uit elkaar en maakt me intens verdrietig. Op onbewaakte momenten huil ik mijn ogen uit mijn kop, om daarna weer de vrolijke mama en gastvrouw te zijn die iedereen zo kent. Maar na een jaar is mijn energie bijna op en mijn pantser te dun geworden.
En ik weet even niet wat te doen...
Wat een vreselijke situatie waar je in zit! Je keuze om het niet te willen zien is begrijpelijk, maar mogelijk niet de beste optie. Natuurlijk wil je geen drama’s, gevoelsmatig is er het risico om je partner kwijt te raken, maar je maakt een denkfout: hij raakt jou wel met zijn gedrag. In je gevoel van trouw in een relatie en onvoorwaardelijk heus. Je strategie zal je op termijn alles gaan kosten: je persoonlijke geluk, gezondheid en je relatie. Kies voor jezelf, neem iemand in vertrouwen en ga plannen maken voor hoe je het bespreekbaar kan gaan maken. Je bent het waard! Geen mens heeft een ander nodig om gelukkig te zijn, maar een onder kan je wel ongelukkig maken. Heel veel sterkte!
Vorig weekend heb ik hem geconfronteerd. We waren 2 dagen weg met zn 2en en hij was afwezig, nergens zin in, niet gezellig. Toen ik hem vroeg of ik wel degene was met wie hij deze dagen door wilde brengen, was mijn hek van de dam. Uiteindelijk compleet overstuur, huilend heb ik hem gevraagd hoe het zat. Hij werd stil, verdrietig, en gaf aan dat er niets speelde. Zij bekende niets meer voor hem dan bijvoorbeeld een van onze goede vrienden voor mij.
Toen had ik moeten zeggen, maar ik stuur hem geen appjes, al helemaal niet met hartjes, etc etc. Niet gedaan. Ik heb het daarbij gelaten. Ben in mijn afhankelijke rol gekropen en gezegd dat het me speet dat ik onze 2 dagen weg verpeste. Dat ik hem niet kwijt wil. Ervan uitgaande dat dit genoeg was om hem te doen inzien dat hij zijn gedrag moet aanpassen.
Echter, afgelopen weekend is de bom gebarsten.
We hadden een feestje. En lang verhaal kort, hij werd zo dronken dat al die verliefde tienerfratsen de kop op staken. Ik werd er niet goed van. En toen ik savonds thuis vroeg of hij alsjeblieft kon ophouden met appen, of zij soms nog antwoord verwachtte, en dat ik er doodsonzeker van werd, zei hij alleen dat hij dat niet deed.
Ik heb geen oog dicht gedaan.
Toen ik sochtends als eerste wakker was liep ik langs zijn telefoon en kon ik me niet bedwingen. Met mijn hart op 200 in mijn keel opende ik haar app. Daar had zij gereageerd op een vraag van hem van vorige avond. De rest was gewist, incl zijn eigen vraag, het was alleen haar reactie.
De vraag "ehm, wanneer zien we elkaar weer" was voor mij desastreus.
Ik wist niet waar ik het moest zoeken. En toen hij niet veel later beneden kwam en vroeg wat er was kon ik alleen woedend uitbrengen "wat ga je met ... doen??"
Niks! zei hij geirriteerd, daar hebben we het toch al over gehad?
Toen ik vervolgens vuur spuwend reageerde met "en waarom app je dan wanneer jullie elkaar weer zien?!" ,toen kromp hij in elkaar.
Ja, sorry, dat had hij nooit mogen doen zei hij. Hij zal het nooit weer doen zei hij.
Maar daar kon ik op dat moment even helemaal niets mee.
Ik wist niet dat ik zó boos kon worden. Ik stond op barsten.
Lang verhaal kort. We hebben er een paar uur over gesproken. Hij geeft aan dat er niets gebeurd is tussen hen, dat hij voor mij wil gaan, ik ben zijn alles, dit kwam voor zijn voeten en hij is er stom genoeg ingedoken, had hij nooit mogen doen.
De dag erop hebben we weer om tafel gezeten. Dit keer was ik rustiger. Ik blijf me afvragen wat er anders is tussen vorige week en afgelopen weekend.
Vorige week was ik overstuur, huilend heb ik hem gevraagd hoe het zit. En hij heeft glashard gelogen.
Dit weekend was ik, voor het eerst denk ik, furieus op hem, en nu zegt hij te stoppen.
Wat is de waarheid? Of liegt hij nu gewoon weer?
Is dat zo? Stopt het? Waarom nu dan ineens wel?
Hij weet het antwoord niet.
Is diep door het stof gegaan en het doet hem zeer, dat zie ik ook wel. Alsof hij ineens beseft wat er op het spel staat.
Gister zijn we met zn 2 uit eten geweest. En dat was fijn. Prettig. Ik heb hem gemist en dat heb ik ook gezegd. Dat ontroert hem zichtbaar.
Vandaag loopt hij te fluiten en functuoneert alsof er niets aan de hand is op het bedrijf.
Dat is ene kant fijn, maar andere kant lastig. Want zo voel ik mij nog niet.
Mijn vraag aan jullie: hoe lang blijf ik hierin hangen?
Idzv ik ben nog niet klaar, dat voel ik wel. Ik ben niet meer woedend en ook niet meer aldoor verdrietig. Maar wel mat en rustiger en met vlagen verdrietig. Ik wil niet elke dag dingen zeggen als dat mag je nooit meer doen, je moet me respecteren. Dat hebben we nl besproken.
Maar het voelt nu alsof het voor hem klaar is en uitgesproken is, en ik kabbel nog een beetje in dat poeltje. Niet wetende hoe mij gevoelend mogen of moeten zijn...
Hoe werkt dat?
Moet ik nog wat doen?
Mag ik blij zijn en kan ik erop vertrouwen dat het klaar is? Hoe controleer ik dat? Controleer ik dat überhaupt?
De apps worden toch gewist, bij toeval kreeg ik deze onder ogen.
Ik mag vanaf nu zijn telefoon zien. Maar daar gaan we weer: alles wordt toch gewist.
Ik ben benieuwd naar ervaringen/hulp.
Ik wil je laten weten dat die onzekerheid normaal is, en helaas niet zomaar weg gaat. Op zekere hoogte ben je bedrogen. Heb je hem al geconfronteerd met de condooms? Dat je je ervan bewust bent dat hij in het verleden vreemd is gegaan maar dat je het door de vingers kon zien omdat het in het buitenland was, maar dat je daardoor nu sterk het gevoel hebt dat dit weer het geval is?
Misschien kun je met je man afspreken om een dag per week wat tijd opzij te zetten om over je gevoelens te praten, want dit is helaas een traumatische ervaring. Je vertrouwen is geschaad en er is aan zijn kant grote inzet nodig om jou vertrouwen terug te winnen en dat moet hij in kunnen zien, vind ik. Geef in ieder geval aan dat je wilt zien dat hij er voor jou wilt zijn en voor jullie relatie/huwlijk wilt vechten. Kies anders voor jezelf, hoe moeilijk het ook is. Want helaas is de kans groot dat hij weer vreemd gaat, als hij nu niet de drang voelt zich aan jou te bewijzen, ten minste.
Succes.
Helemaal eens met de reactie van Sanne: vraag hem om ook in jou te investeren qua tijd, aandacht, samen iets ondernemen. Zoals je na de confrontatie ook aangaf aan je partner: ik heb je gemist. Mogelijk mist hij jou ook en kom je beter on speaking terms als je daar tijd voor vrijmaakt. Iets ondernemen werkt vaak beter dan een zwaar gesprek is mijn ervaring. Mannen gaan vaak heel anders met hun emoties om dan vrouwen en een setting waarin je gaat voor enkel een gesprek kan erg confronterend zijn. De vorm is vaak net zo belangrijk als de inhoud.
En wat betreft de onzekerheid en de emoties die je ervaart: eens met het advies van Sanne. Blijf luisteren naar je hart en je gevoel. Het geeft niet dat jouw tempo anders is dan het zijne. Misschien doet hij wel opgewekt omdat hij opgelucht is en denkt dat de lucht is geklaard. Probeer bij jezelf na te gaan wat jij nodig hebt om ook jezelf op de belangrijkste plek in je leven te zetten. Als jij goed voor jezelf zorgt geef je je partner ook het goede voorbeeld en verlies je je minder snel in achterdocht, wantrouwen en onzekerheid. Je bent veel sterker dan je denkt en veel minder afhankelijk van de liefde en aandacht die een ander je geeft dan je voor mogelijk houdt. Je hebt een ander niet nodig om jou te dragen, of van je onzekerheid te verlossen, dat kan en mag je zelf doen.
Zet hem op en zorg goed en liefdevol voor jezelf ♥️
Het hek is van de dam en ik kan bij vlagen niet stoppen met huilen.
Mijn vertrouwen is stuk maar er is nog iets stuk. Ik weet niet wat en ik kan het niet benoemen, maar het maakt dat ik niet meer onbevangen, vrijuit, mn ding kan of wil doen. Op alles zit een rem.
Hij doet zijn best. Zegt vaak dat het hem spijt en doet echt zijn best. Maar het is niet genoeg. Ik blijf enorm verdrietig en met name om de negeer-momenten en het niet fysiek troosten. Ik mis de bevestiging dat IK het ben, dat ik degene ben, dat IK ertoe doe voor hem.
Vanavond hebben we een gesprek gehad, voortkomend uit een woedeuiting van mij, waarin ik aangaf meer fysieke erkenning nodig te hebben. Even een hand op mn schouder, een aai over mijn rug als hij voorbij loopt bv. Maar na de vlakke omhelzing na het gesprek.bleef het daarbij. Terwijl mijn verdriet helaas nog niet op was... helaas is dat sinds de doorbraak zo; als ikeen golf van verdriet heb, dan kan ik bijna niet meer stoppen. Het is alsof er 20 jaar tranen uit moet in 3 weken....
Maar een arm om me heen? Een hand op mn wang? Een knuffel?
Vergeet het maar.
En dat terwijl we het er nèt over gehad hebben... hij zou zijn best doen. Maar het lukt dus niet. Ziet hij het niet? (jawel) Snapt hij het niet? Kan hij het niet?
En daar wordt ik weer nóg verdrietiger van...
Ik heb 20 jaar gedaan alsof alles altijd ok was. Dat het niet erg was, dat het niet gaf. Ik zette mijn gevoelens wel ad kant. En daar pluk ik nu de (rotte) vruchten van :'(
Praat er samen over.
Wat spijt het me om te lezen dat jij in eenzelfde schuitje zit.
Ik wens het niemand toe.
Ik moet eerlijk zeggen: ik heb professionele hulp gezocht. Ik kon en kan het niet alleen en ben er nog lang niet. Hoorde een paar weken geleden dat er ongeveer een jaar voor staat om weer op het nulpunt te komen. Let wel, dat is dan met medewerken van de partner.....
Ik moet gaan beslissen op welke vragen ik antwoord wil. Want ik heb er zoveel.... maar niet op alles hoeft een antwoord (meer). De vrouwen uit het verleden...wil ik dat echt gedetailleerd weten? Ik denk het niet. Ik denk dat er belangrijkere vragen zijn die een antwoord behoeven.
1. Waarom ben ik niet genoeg?
Is voor nu de belangrijkste voor mij.
Want ondanks alles dat nu gebeurt en gebeurd is, is dat nog steeds niet zo, dat ik de belangrijkste ben.
We waren op een feestje en dan komt hij naar me toe met de vraag of hij met een andere, onbekende maar uiteraard voor hem zeer aantrekkelijke vrouw mag dansen. Waarom? Hij kent haar niet....
We zijn nu op vakantie en dan gebeurt hetzelfde. Kennis gemaakt met een groep mensen in het zwembad, biertje erbij, en dan vraagt hij aan mij of hij met 1 vd dames mag dansen. Er is geen muziek, er wordt niet gedanst, en daarbij denk ik dat haar man dat niet ok gaat vinden..... Dus nee. Om hem even later aan te treffen dat hij haar benen streelt onder water. Waarom??
Ik ben hier, WIJ zijn op vakantie, niet hij-en-zij......
Maar ik denk ook dat mijn ogen eindelijk open zijn. Dat dit altijd al wel speelde maar ik het niet zag of niet wilde zien. En nu zie ik het. Dus hebben we een probleem.
Als ik eerlijk ben zou dit gedrag al aan het veranderen moeten zijn, we zitten immers middenin het verbeterproces....maar het doet verdomde pijn (en ik word er spuugmisselijk van) om dat hardop te zeggen. Om toe te geven dat het geen donder opschiet en geen moer verandert.
Aldus is de belangrijkste vraag: waarom ben ik niet genoeg?
Met daarop volgend: "hoe zou jij het vinden als ik aan alle mannen die ik tegenkom zou zitten? Omhelzen, vasthouden, hun benen strelen, knuffelen? Hoe zou dat voor jou zijn?"
Misschien dat dat een lichtje doet branden?
Zo niet....en komen we mbv de psycholoog niet veel verder (ik ben tot nu toe nog alleen geweest, waarschijnlijk moeten we met z'n 2en) zo niet....dan weet ik niet of ik zo door kan....
GA VOOR JEZELF. JIJ BENT IEMAND WAARD EN NIET DAT JE ZO BEHANDELD WORDT DOOR EEN VENT DIE TROUW ZIJN NIET SERIEUS NEEMT. sterkte.
Ik geef jou hetzelfde antwoord als verhaal 400
.. ik beleef en voel exact hetgeen jij doormaakt. Dit is niet meteen het juiste forum om dit hier te behandelen. Lotgenoten weten beter dan welk ander hier hoe het is en welke rolllercoaster aan gevoelens je in gedwongen bent. Je leven, verleden en toekomst wordt in vraag gesteld, het beeld van jezelf en je partner. Overleven en automatische piloot is het inderdaad. Er is een ander forum waar dit topic enorm leeft en serieus wordt genomen:
Beetje kryptisch maar hier worden helaas geen links toegelaten:
3 keer w
.
ouders
.
nl
Vervolgens rubriek relaties
topic verder na ontrouw deel 8
Heel veel sterkte en veel liefs en tracht goed voor jezelf te zorgen xx
Vreemdgegaan met een vriend (Verhaal 350)
Sinds 2 jaar heb ik een relatie met een man. In het begin is alles prachtig, de verliefdheid, op vakantie samen. Het leven was goed. Ik hoorde wel “verhalen” van hem uit het dorp. Drugsgebruik, veel drinken etc. Dat zag ik natuurlijk niet in hem. Na 1,5 jaar vroeg hij me ten Huwelijk. Al vrij snel en totaal onverwacht.
Sinds een paar weken ben ik heel wantrouwend, snel geïrriteerd en boos als hij eruit op uit gaat. Dit met de reden dat hij eigenlijk alleen maar foute en vrijgezelle vrienden heeft. Eigenlijk draait het altijd maar om alcohol (of drugs) ik heb gezegd dat ik dat echt niet leuk vind als dat gebeurd. Met alcohol bedoel ik ook, veel drinken, in de auto stappen etc. Dat is nu wel iets minder dan in het begin.
Maar het zit me niet lekker. Overal waar we heen gaan samen krijgen we uiteindelijk ruzie. Teveel drinken, jaloezie. En ik zit er soms gewoon tegen op om samen te gaan. Behalve als we samen echt een weekend weg zijn, samen met z’n 2. Dan gaat het eigenlijk altijd prima en voel ik me ook heel gelukkig.
Laatst was er een feestje en vroeg hij of ik mee ging. Ik ging mee maar op de voorwaarde dat hij “normaal” zou doen. Dus niet teveel drinken en drugs. Ik bedoel, mensen kijken mij er gewoon op aan en dat vind ik niet leuk. Wat denk je? Smoor dronken en ontkennen dat hij wat gebruikt had. Ik zag het aan hem. Je ziet echt wel of iemand wat had gebruikt en ik was zeker weten nog nuchter genoeg om dat te zien. Ik ben naar huis gegaan (mijn eigen) wonen niet samen. Hij me pas na 2 uur appen, bellen waar ik was. Dat hij niet had gesnoven. Ik kon er niet bij.. Hij bleef ontkennen. De volgende dag gepraat en uiteindelijk kwam de aap uit de mouw dat hij ná het feestje wel bij vrienden heeft zitten gebruiken. Nou geloof me, ik weet zeker dat hij ook op het feestje had gebruikt. Dat deed me erg zeer. Maar ik heb het erbij gelaten.
Later nog een keer toen gewoon een vriend (ook vrijgezel, veel drinken en ook drugs) bij hem thuis (en ik was er ook) na het werken in de tuin een paar biertjes bleef doen. Ik hield me hart alweer vast. Zelf ook gezellig een paar wijntjes meegedaan. Ze gingen later bier halen en had gevraagd en keek hem hierbij recht in zijn ogen: of hij niet zou gebruiken. Hij zei van niet maar later zag ik dat het toch wel weer zo was. Dat gaf hij wel toe midden in de nacht op de app. Dat hij zo’n klootzak was.
Elke keer die alcohol en drugs.. geloof me het maakt echt je relatie én vertrouwen stuk. Vorig weekend is hij zomaar met vrienden de hele dag weggebleven, niks gehoord terwijl ik thuis lig na een operatie en niks kan. Ik al niet lekker in mijn vel zit omdat ik afhankelijk ben van anderen.
Een vriendin en vriend hadden mij opgehaald en naar huis gebracht. Zo kwaad was ik. En nu komt het.. thuis ben ik flink aan de wijn gegaan. Elke avond om te ontspannen. Een vriend van mij kwam langs om te checken hoe het met me ging. Ik had natuurlijk aardig wat zitten drinken en toen hebben we gezoend. Op dat moment kwam er niet in mij op dat ik hiervan enorm spijt van zou krijgen. Ken hem al heel lang en kan heel goed met hem praten. Zelf heeft hij ook een goede relatie. Tenminste dacht ik. Ben boos op mezelf en voel me schuldig tegenover mijn vriend. Ik heb het erover gehad met mijn goede vriendin en die nam het gelukkig goed voor mij op. Ze vond het heel erg maar snapte wel dat hij er op dat moment wél voor je was wat jij nodig had. Maar goed… En nu… Ze zei hij heeft je ook meerdere keren bedrogen met “drugs” en ontkent het terwijl het wel zo is… Wie heeft zoiets soort gelijks meegemaakt en hoe ga je nu verder?
Hij heeft duidelijk een probleem
Jij accepteert het probleem niet. Je copingstrategie zou kunnen zijn dat je afstand van hem neemt. Jij zegt echter dat je in de armen van een andere man valt onder invloed van alcohol. Kortom, ook jij hebt een duidelijk probleem.
Zoek hulp van therapeut
Moeite om dit alle een plek te geven (Verhaal 403)
Nu zijn we een paar maandem verder en mijn vrouw begint in te zien dat ze gewoon als vloerkleed is gebruikt. Vele mensen wisten hiervan. Zelfs mensen die ik als zeer goede vrienden zie helaas.
We zitten nu in een scheiding en het lijkt alsof het mijn vrouw het allemaal niets doet. Ze is kei en kei hard. Van steen lijkt wel. Zelf heb ik trauma verwerkingstherapie.
Ik ben voor de relatie met mijn vrouw uit een relatie gekomen met ook een ontrouw persoon.
Kortom. Ik heb hier heel veel moeite mee om dit alle een plek te geven. Ik voel me vies, gebruikt, en heel goedkoop aan de kant gezet. En het idee dat mijn gezin kapot is gemaakt voor lust en spanning vind ik zo zonde. Mijn kinderen hebben voor altijd hier mee te maken nu. Hoe kan je als moeder of vader je kinderen dit willen aan doen. Of je partner die zooooo goed voor je is. Aaghja. Mensen.... rare wezens.
Ik denk dat de apen in de dierentuin ons uitlachen als we daar naar ze staan te kijken. Bizar!!!
Nu in twijfel om hem te verlaten (Verhaal 390)
Ik kwam uit een depressie en bij hem volgde die. We waren er om elkaar te steunen en zijn een goede papa en mama voor ons kindje geweest. Maar vreemdgaan? Nee dat had ik nooit van hem verwacht, vooral omdat hij er andere mensen zo op afkeurt. Hij deed het bij vorige relaties ook maar ik was zo naïf om te denken dat dat bij ons niet zou gebeuren.
Nu in twijfel om hem te verlaten. Het is zo moeilijk omdat ik veel van hem hou en best nog geloof dat hij het niet meer zou doen, maar met mijn hoofd weet ik dat ik moet maken dat ik weg kom. Zoveel pijn in mijn hart. Ik heb zo geknokt voor ons samen het afgelopen jaar en dan krijg je dit terug.
Sterkte!
Ik ben ook zo dom geweest om te denken dat hij dat bij mij niet zou doen.
Zit nu ook midden in een crisis, voor de zoveelste keer achter leugens en datingsites gekomen.
Ik ga nu voor mij zelf kiezen hoe moeilijk dit ook is.
Ook financieel word het ellendig maar ik ga nu wel de knoop doorhakken hoe moeilijk ook.
Ik kan niet voor jou beslissen maar hoe langer je ermee doorgaat hoe meer je zelfbeeld en vertrouwen kapot gaat.
Het zal een heel moeilijke tijd worden maar uiteindelijk komen we er sterker uit hoor!
Ik hou echt van hem en hij van mij maar dit trek ik niet meer..
Het vertrouwen is helemaal weg , juist omdat ik elke keer hem zo graag wilde geloven dat hij het niet meer ging doen.
Blijkbaar is jou liefde etc niet genoeg wat valt er te halen bij een ander als hij alles heeft gevonden bij een vrouw (dus jij)
Blijkbaar ben je niet genoeg of wilt hij gewoon wat anders.
Ook ik zit in een vreselijke situatie (Verhaal 276)
ook ik (man, halverwege de dertig) zit in een vreselijke situatie. Mijn vrouw heeft drie maanden geleden opgebiecht me te hebben bedrogen. Haar bedrog is groot, en komt heel hard bij me aan. Ze is anderhalf jaar zeer intensief met een collega omgegaan, en dat heeft tot een amoureuze relatie geleid. In de tussentijd is ze nota bene met mij getrouwd. Hoewel ik altijd vermoedens had dat er iets speelde, wist ze me altijd te verzekeren dat het niet zo was. Het is bij mij kei- en keihard aangekomen.
Als reden voor de affaire geeft ze aan erg verliefd te zijn op haar collega, in de hand gewerkt door het feit dat ik een tijd depressief was en weinig beschikbaar. Tot op zekere hoogte heb ik hier begrip voor, en ik ben (al langere tijd) zeer hard aan het werk met mezelf.
Inmiddels zijn we drie maanden verder. Hoewel we de afgelopen maanden grote stappen hebben gezet en in therapie zijn gegaan, komen we helaas nu tot een kookpunt. Mijn vrouw blijft hevige liefdesverdriet hebben om haar affaire parter (die er zelf een punt achter heeft gezet), en ik trek het eigenlijk niet meer. Haar liefdesverdriet en het actieve missen dat ze doet doet me pijn, vreet aan me, en maakt me erg onzeker. Ik doe erg mijn best om aan mijn kant dingen beter te maken, maar mijn geduld raakt op. Vandaag is ze niet vooruit te branden, zegt weinig en is erg in zichzelf gekeerd. Ik kan daar begrip voor hebben, maar ik vind het moeilijk daar naar te handelen. Ik zoek haar op, zoek genegenheid en bevestiging, huil, en hoewel ze me troost, is mijn vertrouwen eigenlijk weg.
Ik zoek hulp. Hoe ga ik hier mee om? Hoe lang mag ik verwachten dat mijn vrouw nog met liefdesverdriet rondloopt? Het gaat over het algemeen in een stijgende lijn, maar ik hou dit eigenlijk niet meer vol. Verwacht ik teveel van haar? Verwacht ik teveel van mezelf? Ik hoop dat het helpt hier met jullie over van gedachten te wisselen.
Dank!
Die gelijkwaardig is.
Ondanks dat ik ben gebleven hier zijn kinderen in het spel en wederzijdse liefde en respect
Zoals je zegt, je werkt aan jezelf.
Op het moment dat jij op je diepst zat, ging zij wat doen met een ander. Lief dat je dit begrijpt, ik begrijp het ook, maar het is belachelijk.
Ze had er voor jou moeten zijn. Je werkt al goed aan jezelf, besef dat jij meer waard bent dan dit.
Kin omhoog Shin, veel sterkte.
Zij is degene die jouw belazerd. Zij moet er voor jouw zijn. En niet andersom.
Haar verdriet moet zij in stilte verwerken, zij maakt hier een fout. En dat kan ze kennelijk niet.
Dit geeft aan dat ze er niet voor jouw kan zijn en/of niet alleen kan zijn. Geen goede basis voor een relatie
Ik begrijp je helemaal.
Ik zit momenteel in eenzelfde situatie.
Mijn verloofde mist ook iemand, verlangd naar hem en weent omdat ze hem mist. Ze wil met hem bellen/zien, en ze belt soms met hem.
Maar ze moet hem horen om dit gevoel (geen verliefdheid volgens haar) te kunnen plaatsen.
Maar ik weet, dit doet vreselijk pijn. Je partner zien huilen omdat ze een andere man mist, een andere man verlangen of willen contacteren.
Dit knaagt aan je maar enige wat je kan doen is haar ruimte geven en hopen dat haar gevoel vlug overgaat en terug voor 100% in de relatie zit. Maar hoe lang zo'n verliefdheid kan duren? Ik heb gelezen dat dit weken tot zelfs maanden kan duren, of zelfs een jaar.
Mag er zelf niet aan denken dat het zo lang zou duren :-(
Ze kan niet opbrengen wat ik toen wel kon (Verhaal 399)
Ik snap mezelf niet (Verhaal 398)
Waarschijnlijk komt de waarheid toch ooit boven tafel. Ik wens je desalniettemin veel succes met wat je gaat doen.
Als je het zelf opbiecht is de kans wellicht groter dat jullie dichter bij elkaar kunnen komen. Als je het niet vertelt en ze komt er zelf achter…. Groter probleem. Veel succes!
Hoe groot zou kans zijn op zwangerschap? (Verhaal 387)
Helaas heb ik 2 weken geleden sex gehad met mijn ex. Ik neem geen pil mijn man is gesteriliseerd. Nu heb ik bang om zwanger te zijn het was zonder condoom even daarna met...
Hoe groot zou kans zijn op zwangerschap?
Wil man en kids niet verliezen...
Dat het stuk gaat.eerlijkheid duurt het langst
Das mijn ervaring
En ik ben de gene die was bedrogen. Uit alles blijkt in mijn geval dat het liegen mij meer pijn deed en gekwetst had. En bij een ander kan het anders zijn. En elk geval is anders. Maar mijn ervaring is eerlijkheid en vertrouwen is belangrijk in een goede relatie
Weer zo'n geweldig advies
Ik zit ergens behoorlijk in bekneld (Verhaal 312)
Een man van 30 jaar.
Ik zit ergens behoorlijk in bekneld en het blijft maar rond spoken in mijn hoofd, heeft er iemand misschien wat advies.
Ik ben er sinds kort achter gekomen dat mijn vrouw best wel close is met haar collega op werk zo heeft zij hem laatst in haar privé tijd naar de AirPort gebracht en daar naast hebben ze altijd samen pauzen en gaan ze samen lunchen, het gaat om een donker getinte man ik heb er ook achter gekomen dat ze in het verleden contact heeft gehad met donker getinte mannen, mijn vraag is zou ze nou vreemd gaan achter me rug om?
groetjes David.
maar waarom zou je niet eens op een goed en juist moment met je partner praten, je mag je zorgen toch wel uiten. Hopelijk zie je aan haar reactie of er meer is dan alleen vriendschap.
De sleur is erin gekomen (Verhaal 395)
Met hulp kun je ontdekken wat je mist en wat je nodig hebt. En ontdekken of je dat bij elkaar kunt vinden. Dit helpt niet. Het gaat steeds meer pijn brengen. En met hulp kun je iets wat nu zo goed voelt zien zoals het is: onecht, ongezond en oneerlijk.
Het is een oneerlijke concurrentie voor je vrouw. Zij verdient beter. Als je echt tijd en energie in haar zou stoppen, en eerlijk zou zijn over het gevoel van sleur. Dan geef je je huwelijk een eerlijke kans.
Vandaag weer pijn en woede van binnen (Verhaal 396)
Zowel jij als je vrouw zijn op een manier overmand door emoties. Hopelijk lukt het emoties te voelen, steun te zoeken, door te ademen, te geloven dat de rauwheid zal afnemen met de tijd en geen domme dingen te doen. Houd je taai!
In het begin wilde ik ook zelf vreemdgaan. Maar dat lost ook niets op. Beter kan je goed kijken naar de diepere oorzaak. Wat miste ze, waarom kon ze niet open zijn tegen jou.
Veel sterkte samen. Als het lukt om er bovenuit te stijgen wordt het mooier dan ooit.
Gr. Gebroken hart, herstellende. Verhaal 391
Aanvulling op verhaal 393 (Verhaal 394)
Ik ben ook bedrogen door mijn vrouw. Het is het zwaarste wat ik heb meegemaakt. Maar ik kan ook zeggen dat het goed gaat. We houden intens van elkaar, hebben het heel erg goed met elkaar. Misschien wel beter dan ooit. Helaas blijven er momenten of dagen waarop pijn en verdriet de overhand hebben. Het lukt ons steeds beter om er samen over te rouwen dat het is gebeurd.
Dus: het kan echt beter worden. Maar dat gaat niet vanzelf. Daarvoor is nodig dat jouw vrouw volledig breekt met de derde. Ze moet er los van komen en het gaan zien zoals het was: onecht, ongezond en fout. Daar is tijd en vee gesprek voor nodig. Volledige eerlijkheid, in alles, is wat met stapjes vertrouwen kan herstellen. En het erkennen van wat ze heeft gedaan en de pijn die jou hiermee is aangedaan. Van jou vraagt het dat je ruimte geeft aan je gevoel, dat je op een constructieve manier je boosheid en verdriet uit. Het vraagt dat je de waarheid onder ogen ziet. Het vraagt ook dat je bereid bent te kijken naar patronen in jullie relatie en jouw aandeel daarin. Er is nooit een excuus voor vreemdgaan en bedrog. Het is wel belangrijk samen te begrijpen wat zij hier zocht of vond en hoe dat heeft kunnen gebeuren. Wij hebben daar godzijdank geweldige hulp bij gehad van een therapeut.
Wij zijn op het punt gekomen dat ik mijn vrouw vergeven heb. Dat we beide ook vergeving hebben gevraagd voor andere dingen die ik onze relatie zijn ontstaan (zo aan elkaar voorbij zijn gegaan). Ik voel dankbaarheid voor waar ik nu sta. Ik hoef geen sorry meer te horen, wel vind ik het op momenten nog fijn als mijn vrouw mij bedankt voor het dragen van de pijn. Die klote momenten die blijven, maar steeds minder vaak en minder diep.
Heel veel sterkte! Zelf en samen.
Het is gebeurd en kan niet meer teruggedraaid worden, het gaat jou niets brengen als je weet in welk standje ze het gedaan hebben. Vergeven is vergeven en als je dat niet kan moet je stoppen. Gebruik je energie om weer samen gelukkig te worden.
Wraak nemen? (Verhaal 303)
Iemand hier ervaring mee?
Hoe heb je dat gedaan en kon je het daarna loslaten?
Vaak worden vrouwen verweten dat ze iemands man hebben gestolen of dat ze een relatie kapot hebben gemaakt, maar dat is een oneerlijke visie. In een 100 procent gelukkig huwelijk gaan mannen en vrouwen niet op zoek naar iets anders. Affaires gebeuren om allerlei redenen, maar jammer genoeg is het vaak zo dat vrouwen erg hard zijn voor hun soortgenoten als het op overspel aankomt.
Jouw man werd niet gedwongen om overspel te plegen, dat was zijn eigen keuze. Als hij het oké vindt om zijn vrouw te bedriegen, waarom zou de minnares daar om geven? Natuurlijk had ze uit de buurt van de getrouwde man kunnen blijven, maar niemand kan een man stelen of zijn relatie kapot maken. Hij is een persoon en maakt dus zijn eigen keuzes. Hoe moeilijk het ook voor jou is, hij koos op dat moment voor haar. Wraak nemen, daar bereik je niets mee en het zal haar waarschijnlijk weinig boeien. Jij lijkt de enige te zijn die moeite heeft met de situatie. Ga na wat de reden is waarom jouw man is vreemd gegaan. Nogmaals; In een 100 procent gelukkig huwelijk gaan mannen en vrouwen niet op zoek naar iets anders.
En ik negeer haar compleet.
Probeer samen gelukkig te worden, verdient je aandacht.
En karma komt bij haar en hem wel langs.
Vrouwen van wie de man is vreemdgegaan, leggen gauw de schuld bij de vrouw met wie hij is vreemdgegaan. Dit komt vaak uit onzekerheid en jaloezie. De vrouw heeft niks met jou te maken. Zij is niet met jou getrouwd en voor hetzelfde geldt heeft hij haar ook voorgelogen. Als er iemand in affaire fout zit, dan is het jouw man. Hoe kun je geloven dat zij niks voor hem betekent? Dit is vast wat hij ook tegen haar heeft gezegd over jou. Jouw wraak doet haar niks. Zij gaat verder met haar leven en jij zult zolang je huwelijk nog stand houdt onzeker voelen en bij elke kleine verandering in je relatie denken dat hij vreemdgaat. Je zult het nooit loslaten en ermee leven want je denkt dat je niet zonder hem kan of dat je niet beter kunt krijgen.
Hoe weet je zeker of hij niet nog een keer vreemdgaat? Wanneer een man vreemdgaat is de relatie al gebroken, ga je de volgende keer weer een andere vrouw verwijten? Denk even goed na en wees niet zo small minded!
Pfffffff
Dat wil je toch horen maar wie zegt dat zo is? Zoveel mannen die hun minnares niet uit hun hoofd krijgen en werkelijk een gebroken hart kunnen hebben na het stoppen van een affaire. Er word wel meer gedeeld dan alleen seks hoor diepe gespreken, samen zijn etc.. intiem zijn kan hechten. Lieve naïeve vrouwen denk maar niet dat als hij voor jou kiest dat hij zo 123 zijn minnares vergeet of het meteen kan loslaten en weer verder met jou gaat net alsof er niets is gebeurt. Lijkt me ook niet zomaar dat men zomaar een affaire aangaat als de huwelijk of relatie zo "goed" is zal echt wel diepe gesprekken voeren of jullie relatie wel zo goed is en echt is wat hij wilt?!
Ongeacht of je man mede schuldig is, had zij gewoon weg moeten blijven uit jullie huwelijk. Ik loop momenteel ook met deze gedachte en ga het gewoon doen denk ik. Wat heb je te verliezen?
Als Karma zijn werk zou doen, dan vraag je je soms af waarom dat zolang moet duren, soms moet je Karma een handje helpen 😉
Doen wat je hart zegt!!
Succes
TRIEST
Definitie: Een trol is een persoon die berichten plaatst in een internetomgeving om voorspelbare emotionele reacties uit te lokken als woede, irritatie.
Aangegeven dat ik dan wel donor zou willen zijn en dit dan geheim zou blijven (Verhaal 386)
In die tijd heb ik via toenmalige vrienden een vrouw leren kennen waaruit een vriendschap is ontstaan. Zij had diverse problemen en heb haar vaak geholpen. Mijn vriendin heb ik hier niet over durven vertellen. Binnen deze vriendschap is overigens niets gebeurd, geen intimiteit. Wel heb ik een aantal keer buiten weten van mijn vriendin om afgesproken om te wandelen of lunchen. Nu had zij vaak diverse korte relaties en een grote kinderwens. In een korte relatie die zij had met een jongen heeft zij een miskraam gehad. Hierdoor was zij wanhopig en wilde ook niet meer verder leven. Ik heb toen aangegeven dat ik dan wel donor zou willen zijn en dit dan geheim zou blijven. Ontzettend naïef natuurlijk, want het is nogal wat. Ik kon ook niet meer met dit geheim leven. Het knaagde en deed pijn. Pijn ook om niet open en eerlijk te kunnen zijn naar mijn eigen partner. Uiteindelijk is alles uitgekomen en ben ik ten einde raad. Mijn relatie is kapot en ben hier zo ziek van. Heb mijn partner en kinderen zoveel pijn gedaan. Kan ik dit nog herstellen en hoe?
Het begint met een helpend handje daarna een wandeling en een lunch en eindigt in 90% van de gevallen tussen de lakens.
Hoe ben je donor geworden met in potje of heb je hem er ff ingehangen?
Vraag aan je vrouw of ze interesse heeft in relatietherapie.
Erg naïef je had dit absoluut met je vriendin moeten bespreken. Is die vrouw nu zwanger? Ja dit is nogal al wat hoor. Maar hoop dat jullie hieruit kunnen komen blijf praten met je vriendin en leg haar uit hoe dit zover heeft kunnen komen en werk aan jezelf dat je nooit meer in zo een situatie terechtkomt!
Hier volgt een hele boterham... (Verhaal 333)
Hier volgt een hele boterham...
Mijn man en ik zijn 9 jaar samen. 6 getrouwd en hebben 2 kinderen samen.
Toen we juist een huis kochten is er overspel met een collega van hem uitgekomen. Kapot van maar toch keuze gemaakt om samen verder te gaan.
Zonder goed te keuren -verre van!- kan ik ergens de ''cold feet'' begrijpen. Begin de 20, grote stap een huis kopen en even paniek.
Zoals ik zei heeeeeelemaal geen goedkeuring en enorm van afgezien.
Jaren later zijn we getrouwd en twee kindjes. Nu kwam vorige maand aan het licht dat hij nogal vrij intens berichten stuurde met een collega van mij deze keer. Zelfs letterlijk dat hij '' zou kunnen weggaan '' bij mij.
Hel geconfronteerd en na erg veel praten, vragen stellen en heel veel verwarring komt wat de eindconclusie dat hij genoot van de aandacht, de spanning. Dat hij dat doorheen de jaren erg miste. Ok, kan ik ook begrijpen. Ik mis dat ook maar ik doe zo dingen niet.
We blijven veel praten en ik kan en mag nog alle vragen stellen die ik wil. Het contact tussen hen is verbroken en mijn man zegt voor mij/ons gezin te willen gaan. Toont ook -met momenten- veel spijtig inzicht en dankbaarheid om hem niet gewoon op straat te zetten.
Dit is nu een kleine 2 maand geleden.
Nu heb ik soms nog de drang eens te controleren, ergens gewoon in de hoop niets te vinden.
Maar nu stuit ik op een bezoek aan een privé escorte website waar ook gsmnummers opstaan. En die gsm nummers komen vrij regelmatig terug in zijn SMS-berichten van de afgelopen weken. (Dit kon ik zien op onze maandagrekening) want in zijn gsm heb ik nog niet kunnen kijken en denk ik dat ze gewist zijn...
Ik weet even niet wat doen nu ....
Moet ik opnieuw confronteren? Pfff wat nu weer...
Ben even radeloos.
Help?
-sorry voor de hele boterham-
Het hoeft niets met jou te maken te hebben, dat is vaak echt zo.
Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn man, helaas pas na 27 jaar achtergekomen. Was een heel oorlogsverleden wat naar boven kwam. Geen hele boterham, maar een heel brood.
Is vaak zo dat ze diep vanbinnen ergens mee worstelen. Mijn man had het zelf niet in de gaten en pas na therapie werd dit pijnlijk duidelijk. Hij heeft het toen pas kunnen veranderen en staat nu veel sterker in het leven en kan alle verleidingen makkelijk weerstaan.
Hij kreeg na jaren van bedrog ook steeds meer lichamelijke klachten (als gevolg van stress). Gelukkig nu eindelijk openheid en wereld van verschil.
Ik voelde altijd wel instinctief dat er iets was en dat gaf mij een raar onderbuik gevoel. Ik deed dit steeds af met "misschien ben ik te onzeker of zelf jaloers", maar dat ben ik niet.
Sterkte!
Ik heb het hem vergeven (maar nooit vergeten) (Verhaal 392)
Ben bang dat het alsnog uitkomt (Verhaal 236)
Vertel het. Zijn er vermoedens vanuit je partners kant dan zeker vertellen. Iedereen maakt fouten.
Zoek op YouTube Rethinking infidelity ... a talk for anyone who has ever loved | Esther Perel
Niet functioneren van het schuldgevoel (Verhaal 389)
Waar is zijn woede en verdriet? (Verhaal 174)
Tijdens die halfslachtige poging 'knapte' er iets bij mij: ik werd ineens wakker en besefte wat ik aan het doen was. Ik verbrak het contact en biechtte alles op aan mijn lieve vriend, waar ik al jaren een relatie mee heb. Ik vertelde hem alles omdat hij het recht heeft om te weten wat voor walgelijks ik had gedaan. Ik biechtte alles op in de wetenschap dat hij me het huis uit zou zetten en de relatie zou verbreken.
Zijn reactie was alles wat ik niet had verwacht. Hij reageerde tam, was niet boos en niet verdrietig. Hij schreeuwde niet. Hij zei dat hij geschokt was en daarna zei hij eigenlijk direct dat we aan onze relatie moesten werken. We hebben veel gepraat en hij vergeeft me.
Maar ik kan mezelf niet vergeven. De spijt en het schuldgevoel is de last die ik de rest van mijn leven met mij mee moet dragen. Dat kan ik accepteren. Maar wat ik niet begrijp: hoe kan het dat mijn vriend zo reageerde? Ik heb vaak aan hem gevraagd hoe hij erover denkt, of hij me nog vertrouwt en waarom hij niet kwaad is. Hij antwoordt dan dat het fout van me was maar dat hij nog van me houdt en bij me blijft als ik beloof dat ik voortaan eerlijk ben.
Wat is dit voor een reactie? Waar is zijn woede en verdriet? We waren een enorm sterk team en ik heb dat stuk gemaakt. Ik heb zijn vertrouwen beschaamd. Ik haat mezelf om wat ik heb gedaan. Waarom hij mij niet?
Herkent iemand deze reactie? Is dit een maanden-durende shock? Stopt hij zijn gevoel weg? En hoe moet ik hiermee omgaan?
Of....... hij heeft zelf een affaire vandaar zijn reactie
Het knaagt wel aan me. Nog steeds. En dat zal niet overgaan. Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien. Ik heb zo ontzettend veel spijt van mijn vreemdgaan. Echt, dit was het zo niet waard.
Deze media zijn zeer doeltreffend ontworpen met als doel om ons te belonen en te binden. We kunnen elkaar onbeperkt aandacht geven. Dat werkt verslavend en is een katalysator voor het verlangen om elkaar echt te hebben. Dat 'echt hebben' gaat per definitie niet in een affaire en dat houdt de spanning er in.
Als iemand monogaam is zal hij ook weten dat zijn partner dat niet zou kunnen zijn en zal hij daar ook begrip voor hebben. Dat je monogaam wilt zijn is iets anders dan dat je monogaam bent
Hiermee maakt hij je duidelijk dat hij erg teleurgesteld in je is en daarmee jou in laat zien en ook wel ergens laat voelen hoe veel pijn je hem hebt gedaan. Door zijn instelling en liefde voor jou toont hij geen wrok of gaat jegens jou, en zo te zien heb je dat stukje zelf goed opgepakt.
Hier kun je van leren, als hij boos wordt leer je waarschijnlijk alleen maar om beter te liegen...
Van binnen gaat hij kapot, Hoop dat je heel hard je best gaat doen als het nog te redden valt natuurlijk.
Succes
Dan slaat er toch echt een bom in en verdwijnt de wereld onder je voeten (Verhaal 383)
Ik ben erachter gekomen door de vriend van die vrouw die mij dat vertelde via messenger.
Toen ik hem confronteerde heeft hij nog 2 uren lang ontkent om vervolgens toe te geven.
Dan slaat er toch echt een bom in en verdwijnt de wereld onder je voeten.
Ik heb hem weg gestuurd en gezegd in al mijn boosheid, verdriet en angst dat ik niks meer van hem wilde weten. Ook mijn trouwring op tafel gegooid en gezegd dat het klaar was.
Na een week hebben wij samen weer gepraat, lange gesprekken met veel details waar ik om vroeg om die film in mijn hoofd duidelijk te krijgen.
Hij vraagt zich af waarom ik dat allemaal wil weten. Omdat ik anders mijn eigen film creër en die is waarschijnlijk vele malen erger.
Wij hebben samen besloten om het toch te proberen de relatie voort te zetten want wij zijn al 23 jaar samen en 10 jaar getrouwd. Ook zijn er twee hele lieve kinderen.
Het is een rollercoaster van emoties. De ene dag gaat goed en de volgende dag heb ik hartkloppingen en zenuwen en angst.
Hoe kan ik hem ooit weer gaan vertrouwen, hoe weet ik dat het nooit meer gaat gebeuren.
Al die hoe en waarom vragen zijn vreselijk lastig omdat ik het gewoon niet begrijp.
Ondertussen één keer relatie therapie gehad en ik hoop dat ons dat gaat helpen.
Ik wil rust in mijn lijf en hoofd maar heb werkelijk geen flauw idee hoe ik dat moet doen.
De momenten alleen zijn funest want dan gaan alle radars aan en blijf ik maar malen.
Als er iemand tips heeft hoe hiermee om te gaan laat het mij alsjeblieft weten.
Ik heb heel veel steun gevonden in de reacties van "Anoniem" op mijn verhaal. Misschien heb jij er ook iets aan, wanneer je ze leest. Weten dat het goed kan komen en dat deze nare situatie zelfs goede dingen kan opleveren geeft hoop.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moelijke tijd.
Dank je wel voor je reactie.
Blijft een lastige klote situatie die omhoog komt op de gekste momenten. Ik wil onze relatie redden maar het is soms zo moeilijk 😞.
Jij ook veel sterkte met het verwerken van alles en ik hoop dat jullie er samen sterker uitkomen
Nu doen ze net of het nooit gebeurd is… (Verhaal 373)
Wat er gebeurt is zal je hem moet vragen maar ik vind zelf zo een foto al veels te ver gaan.
En dan samen uit, appjes verwijderen..
Klopt niet!
Eerlijk gezegd zal ik niet verder kunnen gaan met zo een man. Je kan hem niet meer vertrouwen. Doen ze het eenmaal ze blijven het doen.. ik weet er alles van.
Als je uiteindelijk bij zo een man blijft zal je ermee moeten leven dat hij vreemd blijft gaan! Is aan jou de keuze
En de reden waarom mensen vreemdgaan doet er niet toe?
Wees een iets minder opgefokt aub, vraag waarom hij of zij is vreemdgegaan en kijk dan of je samen verder kunt of niet?
Ik geloof dat het ze is ”overkomen” (Verhaal 384)
We hebben inmiddels een relatietherapeut gesproken. Die had het over vergeven. Ik moet haar vergeven wat ze mij heeft aangedaan. Dat heb ik gedaan. Het ligt in het verleden en we willen met elkaar verder. Daarnaast moet zij het zichzelf vergeven. Dat lukt nog niet.
Ik merk in alles dat ze van hem houdt, maar dat haar liefde voor mij ook niet minder is. Ze is in dat jaar geen andere vrouw voor me geweest. Ik heb inmiddels best veel over hem gehoord en hem via appjes gesproken. Ik denk erover om hem te ontmoeten. Ik weet niet wat ik hem zou willen zeggen, maar het voelt alsof het nodig is om dit af te sluiten.
Drie dagen terug heeft ze afscheid van hem genomen. Ze heeft het daar erg moeilijk mee en daar heb ik begrip voor. Ik wil er graag voor haar zijn, maar haar gevoel daarin is dubbel. Ze vind het fijn dat ik er voor haar ben, maar omdat ze dit over zichzelf heeft afgeroepen, wil ze de pijn ook zelf dragen en er mij niet mee belasten.
Ergens heb ik het idee dat ik mijn eigen gevoelens wegstop. Aan de ene kant doet haar verdriet mij pijn. Aan de andere kant voelt het alsof ik boos zou moeten zijn. Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. Is er iemand die dit herkent?
Ik zal die website er eens op naslaan. Ik herken helemaal de gevoelens die je beschrijft. Ik houd me vast aan het idee dat ik haar niet kwijt ben en we samen verder willen.
Voor wat betreft het rustig oppakken: dat is vooral de ratio. Ik kan het verleden niet veranderen en wil alles graag begrijpen. Mijn gevoel is een ander verhaal.
Ik ben wel benieuwd naar hoe jij omging/-gaat met die gevoelens.
En heel eerlijk gezegd ook naar hoe lang je er al mee worstelt. Ik krijg het idee dat dit al een langere tijd is.
Ik ben nu ongeveer een jaar verder na het opbiechten. Het gaat goed en wij gaan samen goed. Heel veel geleerd en ontdekt en daar ben ik dankbaar voor. Tegelijk blijft de pijn en op momenten overvalt het me. Paar dingen die ik heb gedaan om het te verwerken:
- janken
- schreeuwen (in de auto)
- veel vragen aan mijn vrouw gesteld om beeld te vormen bij dat wat ik te verwerken had
- roken (af en toe)
- alleen zijn
- wakker liggen
- fietsen en hardlopen
- veel lezen (boeken en internet), luisteren (podcasts) en kijken (bv Esther Perel)
- wij zijn samen en afzonderlijk in therapie gegaan
- eindeloos praten met elkaar
- enkele mensen in vertrouwen genomen
- muziek luisteren
- bidden
- contact gezocht met de derde
- mezelf beheerst (geen hekel dingen gedaan)
- afleiding gezocht bv in werk
Het is een proces van vallen en opstaan. Vallen wordt steeds minder en opstaan makkelijker. Ondanks alles lukte het aardig goed mijzelf te blijven zorgen. Door het zo aan te gaan hebben hebben wij veel ontdekt over onszelf en elkaar. Ik denk dat wij hier niet hap hadden gestaan zonder hulp van geweldige therapeuten. Waren wel paar dingen helpend: mijn vrouw heeft al mijn vragen eerlijk beantwoord, zij heeft alle contact met de derde verbroken en wij hebben ons echt wat teruggetrokken uit sociaal leven. Wat ik (naast het artikel) lastig vond: dat mijn vrouw de derde in bescherming nam en dat ik niemand kon spreken die hetzelfde had meegemaakt. Inmiddels kijkt mijn vrouw met meer afstand naar alles wat gebeurd is. En kan nu zien hoe manipulatief de derde was. Het was niet mooi en het was niet echt. Het was fout en ongezond. Ik vermoed dat de komende maanden boog heel veel gaat gebeuren in je hoofd, in je hart en hoe je naar de situatie kijkt. Hoop dat het je lukt om goed te voelen wat je wilt en nodig hebt.
Ik herken in jouw lijstje een aantal dingen die ik ook doe. Vanwege de vakantie is afstand nemen van elkaar en afleiding zoeken in werk op dit moment lastig, maar dat zie ik binnenkort goed komen.
Ik heb haar deze conversatie ook laten lezen.
Je schrijft dat je contact hebt opgenomen met de derde. Ik sta daarover ook in dubio. We hebben (via berichten) wel contact met elkaar gehad en dat ging heel respectvol. Ik overweeg om hem persoonlijk te ontmoeten. Ik ben erg benieuwd naar hoe jij dat hebt gedaan en vooral naar wat het je opgeleverd heeft.
Het contact tussen mijn vrouw en de derde is inmiddels verbroken en ik merk dat ze het daar erg moeilijk mee heeft en mijn beurt heb ik het daar weer moeilijk mee.
Ik lees ook dat de situatie wel anders is. Zij hadden een gelijkwaardige relatie en hoewel ik de mogelijkheid van een open huwelijk echt heb overwogen, is dat vanwege zijn partner (die het zijn partner niet kan vertellen en bij wie hij niet weg wil) geen optie. Ik wil op die manier geen onderdeel van dit verhaal worden.
Ik verwacht dat de gevoelens van jouw vrouw in het begin echter ook heftig zijn geweest. Hoe is zij daar doorheen gekomen? En wat heeft dat van jou gevraagd?
Nogmaals dank voor je woorden. Het is fijn om er op deze manier met iemand over te kunnen "praten".
Ik heb een paar keer contact met hem gehad. Behoefte te confronteren. Willem begrijpen hoe iemand hiertoe in staat is: iets doen waarvan je weet dat jouw succes het verlies is van een gezin met kinderen. Ben er niet trots op, maar gelukkig geen gekke dingen gedaan. En zou het daarom zeker niet aanbevelen. Het contact heeft alleen wel blootgelegd (ook voor mijn vrouw) wat een slapjanus het was.
Voor mezelf ontdekt dat een open relatie niets voor mij is. Ben ook wel benieuwd of je daar serieus voor openstaat of dat dat vanuit verwarring is en angst om je vrouw te verliezen. Wij zijn er samen juist in bevestigd dat monogamie (voor ons) de mooiste vorm is van samenleven. Dat mag iets van ons vragen en dat brengt ons veel veiligheid en verbondenheid.
Ik heb een paar keer contact met hem gehad. Behoefte te confronteren. Willem begrijpen hoe iemand hiertoe in staat is: iets doen waarvan je weet dat jouw succes het verlies is van een gezin met kinderen. Ben er niet trots op, maar gelukkig geen gekke dingen gedaan. En zou het daarom zeker niet aanbevelen. Het contact heeft alleen wel blootgelegd (ook voor mijn vrouw) wat een slapjanus het was.
Voor mezelf ontdekt dat een open relatie niets voor mij is. Ben ook wel benieuwd of je daar serieus voor openstaat of dat dat vanuit verwarring is en angst om je vrouw te verliezen. Wij zijn er samen juist in bevestigd dat monogamie (voor ons) de mooiste vorm is van samenleven. Dat mag iets van ons vragen en dat brengt ons veel veiligheid en verbondenheid.
Gevoel is niet direct te veranderen. Maar een aantal keuzes kun je wel maken (en voor mij was dat cruciaal):
- vanaf nu volledige eerlijkheid
- geen enkel contact en alles verwijderen. Geen foto’s bekijken, geen social media checken, helemaal niets.
- in gesprek met iemand (therapeut) om jezelf een spiegel voor te laten houden
Weet je, de derde is geen slecht mens. Maar heeft wel iets gedaan dat slecht is. Alles wat voor jouw vrouw zo mooi en uniek lijkt aan deze man is alleen maar mooi en uniek omdat het in een affaire plaatsvond. En in een affaire is het altijd weekend. Het geheime, het bedrog, de fata morgana maken het ongezond. De kans is groot dat jouw vrouw in de affaire vooral verliefd is geweest op een stukje van haarzelf dat ze kon zijn (Esther perel).
Hoe dan ook: voor mij was er basis omdat mijn vrouw heeft laten zien dat ze er alles aan wilde doen om het vertrouwen te herstellen. En juist daardoor zijn mijn bewondering en respect vandaag de dag heel groot.
Ook ik begrijp dat die gevoelens niet zomaar weg zijn en waarschijnlijk zelfs nooit weg zullen gaan. Dat is iets waarmee ik zal moeten leren leven. Je omschrijft heel goed wat ik voel: ik heb mijn eigen pijn en zij heeft mijn steun nodig om die van haar een plek te geven. tegelijkertijd mag ik mezelf ook niet wegcijferen. Dat is momenteel heel lastig.
Wat je schrijft over “in een affaire is het altijd weekend” raakt een gevoelige snaar. Je hebt daar een goed punt en die gedachte is al vaak door me heen gegaan. Aan de andere kant denk ik niet dat dit in hun geval de waarheid recht doet. Misschien moet ik het daar later maar eens met haar over hebben. Op dit moment zijn de gevoelens te sterk om daar een objectief gesprek over te hebben.
Ik herken helemaal wat je schrijft over het contact met de derde: de behoefte om te confronteren. Ik geloof wel dat zijn gevoelens voor haar ook echt zijn. Dat praat niets goed en hij heeft niet goed gehandeld, maar het voelt beter dan wanneer hij haar gebruikt zou hebben. Als ik alsnog besluit hem te ontmoeten, dan denk ik dat we een eerlijk en open gesprek zouden hebben. Je woorden doen me echter twijfelen of het een goed idee is.
De optie van een open relatie is er niet. Die komt er dus ook niet. Je schrijft dat ik dat wellicht heb overwogen uit angst om mijn vrouw te verliezen. Die vraag heb ik mezelf ook diverse keren gesteld. Ik denk dat dit wel heeft meegespeeld.
Heel mooi om te lezen hoe jullie elkaar weer hebben gevonden en ook dat deze nare toestand voor jullie ook mooie dingen heeft gebracht. Dat laatste geldt voor ons ook. We hebben een aantal gesprekken gehad die anders nooit gevoerd zouden zijn. Ook heeft het me heel duidelijk gemaakt dat een mooie relatie, zoals wij die hebben, niet vanzelfsprekend is. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Ik weet (nog) niet of ik er zelf met een therapeut over wil gaan praten. Ik kijk eerst even hoe ver we komen met de relatietherapeut. Ik zal dat echter in gedachten houden.
Op dit moment ben ik al heel blij met de spiegel die jij me voorhoudt. Dank daarvoor.
Ik kan zelf niets met het idee van zielsverwanten of polyamorie. Er zijn talloze aantrekkelijke mensen, fysiek en niet fysiek. Sterker: ik geloof dat ieder mens iets moois heeft. De mate van intensiteit (hoe vaak) en intimiteit (waar praat je over en wat is de fysieke afstand) maakt dat wij ons binden aan mensen. Daarmee heb ik ook invloed op mijn gevoelens voor anderen. Ik denk dus dat we allemaal op heel veel mensen verliefd kunnen worden - maar dat wil ik niet en dus denk ik na over gepaste afstand. Kortom: gevoelens zeggen misschien wel meer over de intensiteit en intimiteit dan de ander.
Het volgende is dat de gevoelens veel zeggen over de omstandigheden. Omdat het altijd weekend was, stiekem en dus spannend was, altijd voorbereid en iets om naar uit te kijken - ja natuurlijk lijkt het dan heel bijzonder. Maar de ander stinkt ook op het toilet en blijkt ook mindere dagen en eigenschappen te hebben als je langer samenleeft. En omstandigheden gaan over je eigen leven. Hoe angstig, onzeker, kwetsbaar, ongelukkig, afgestompt leef je? Kortom, gevoelens zijn misschien wel gebaseerd op een droombeeld.
Dan heb je de traumabond. We zijn allemaal op een manier gehecht (inclusief pijn die daarbij hoort) en hebben het voorbeeld van onze ouders. Dat maakt dat we ons bij sommige anderen heel vertrouwd kunnen voelen: ze doen ons (onbewust) thuis voelen in iets dat we kennen. Kortom, misschien zeggen gevoelens wel meer over hechting en trauma dan over de ander.
Tot slot: het eerlijke verhaal is dat onze partners iets in de affaire vonden dat zij niet in onze relatie en/of zichzelf vonden. De vraag is wat dat is. Esther Perel legt uit dat in een affaire mensen vaak verliefd zijn op een ander zelf. Die leuke, energieke en levenslustige kant van ons. De vraag is wat dat activeert, waar het was en hoe je dat behoudt. Kortom, gevoelens gaan misschien wel meer over gemis dan de ander.
Wat ik maar wil zeggen: wij mensen zijn zo speciaal niet. De derde ook niet. Wat je voelt is wel speciaal, maar daar zit waarschijnlijk een wereld onder waarvan het de vraag is of jouw vrouw (en jij, en ik) zich van bewust is. De vraag is of ze dat wil onderzoeken. Dat is zwaar. Maar het kan helpen om los te komen van de ander, te zien wat het echt (niet) was en exclusief te worden voor elkaar.
Dan bemoei ik me met iets waar ik me eigenlijk niet mee moet bemoeien: ik denk dat dit niet kan zonder hulp. En dan ben ik verbaasd dat jullie een therapeut hebben die het na 1 gesprek en 1,5 week al heeft over vergeving. Dat lijkt mij veel te vroeg in het proces en het kan zijn dat je gaat ontdekken dat je het nog niet echt vergeven hebt. Is niet erg als dat gebeurt. Er zijn therapeuten die gespecialiseerd zijn in ontrouw en ik kan aanraden iemand die werkt met EFT (omdat er dan wordt gekeken naar hechting en veiligheid). Als die drempel te hoog is: podcast ‘waar het op neerkomt’ en dan vreemdgaan en wat daarna komt. Verder podcast ‘op zoek naar de liefde’ en dan 4 gesprekken met Barbara Creemers. Vond ik heel helpend. Maar er is nog zoveel meer. Wijsheid!
Ik sluit voor mezelf deze thread af. Ik wil wat meer afstand nemen om dingen goed op een rijtje te zetten.
Enorm bedankt dat je naar me hebt "geluisterd" en je ervaring en mening met me hebt gedeeld. En voor de spiegel die je me hebt voorgehouden. Dankbaar.
zit gevangen in mijn huwelijk (Verhaal 31)
( zo voelt het) in mijn huwelijk. Lieve man, kinderen mee, hij doet bijna alles voor me, draagt me eigenlijk op handen, maar het gevoel van mijn kant is weg. Heb al 2 keer een depressie gehad, en met hulp( ook van hem) er weer bovenop gekrabbeld. Ik heb ook een affaire( gehad) en dit is weer gestopt, opnieuw begonnen( niet kunnen loslaten) en wederom gestopt. Mijn man weet er min of meer van, en heeft het er moeilijk mee. Maar wil vechten voor ons huwelijk. Ik voel me schuldig, en durf geen beslissing te nemen, om de scheiding in gang te zetten. Erg laf misschien, want met die andere man heb ik nog contact( niet meer fysiek). Ik kan het verdriet wat ik mijn man aandoe, en dat van mijn kinderen niet aanzien. Ben bang dat mijn depressie weer terug komt, maar ben ongelukkig. Wat moet ik nu? De andere man, daar ben ik gelukkiger mee? Of is het puur alleen verliefdheid. Mijn verstand zegt: kappen met die andere, maar mijn gevoel zegt iets heel anders. Voor hem is dat hetzelfde. Ik ben bang, het vreet aan me. Had nooit gedacht van mezelf dat ik een affaire zou kunnen beginnen, stiekem. Nooit gedacht dat ik zo kon liegen. Wat een chaos heb ik er van gemaakt. Help.
Wat vreselijk dat Hij niet erkend dat wat er tussen jullie was/is en erover liegt en zwijgt.
Dat moet enorm pijn doen..
Hier hetzelfde verhaal. Maar durf niet weg.
Wie had gedacht dat dit mij zou overkomen.
Heb je al trachten te achterhalen wat die andere je bijbrengt tov je huwelijk?
Spanning? Het gevoel levendig te zijn?
Als dat laatste het geval is, wat doet die dan juist om je dat levendig gevoel te geven?
Je huwelijk klinkt vertrouwd, veilig maar ook saai zonet lezen. Hoe kan je van je lieve Nice Guy een spannender exemplaar maken?
Iedereen heeft weleens dat gevoel van gevangenis, saai, depressief! Al bedacht wat jij kan doen om de saaiheid te doorbreken?
Moet dat nu een relatie met een ander zijn?
In je huwelijk en je affaire leg je het levendig voelen steeds buiten jezelf! Een ander kan de spanning bij jou naar boven halen.
Waarom probeer je niet eens meer leuke dinges te doen voor jezelf? Ga dansen, sporten, een reis maken, bungee springen!
Voel je weer levend, laat je niet geleefd worden!!! Dan pas kan je echt genieten!
Doe en blijf leuke dingen doen met je partner en alleen!
Zie je, als je je man verlaat zal je je schuldig en opgelucht voelen, voor even weer levendig, tot de saaiheid ook in je nieuwe relatie sluipt! Dan heb je spijt, schuldgevoel en veel mensen gekwetst!
Zoek de levenslust in jezelf, wordt zelf een boeiende partner
Misschien moeten jij en jouw geheime liefde een final date met elkaar plannen.
Zeg alles tegen elkaar en doe alles met elkaar.
Neem daarna eens een weloverwogen beslissing op basis van gevoel en verstand.
Sterkte!
Aan wie vertel je het? (Verhaal 161)
Ik zit in dezelfde situatie. Ik kwam er een week geleden achter dat ze me een jaar heeft bedrogen met een ander en ben er kapot van.
Ik wil zijn partner die pijn echt besparen en heb meteen besloten dat zij het niet van mij te horen krijgt.
Verliefd op iemand anders (gay) (Verhaal 381)
Ik ben Bastiaan, 28 jaar, en sinds mijn 18e al samen met mijn man Olivier, die nu een respectabele leeftijd van 30 jaar heeft. Na dat wij 5 jaar samen waren hebben wij besloten om het huwelijksbootje in te stappen, maar dat blijkt de slechtste keuze in mijn leven te zijn geweest. Direct daarna veranderde Olivier namelijk in een man dat weinig om zijn uiterlijk gaf, en is hij van 80 naar 140 kilo geschoten. Hierdoor raakte mijn seksuele behoefdes ver op de achtergrond, en raakte wij in een sleur.
Nu heb ik sinds een week pas, een nieuwe man leren kennen via internet, en daarmee op vriendschappelijke wijze afgesproken. Echter klikte het direct, en zijn we inmiddels 3 dates, en een week intensief bellen verder. We zijn alle twee verliefd, en hebben heel veel moeite om van elkaar af te blijven. Het komt dan ook bewust niet verder dan heftig zoenen op een parkeerplaats als 2 verliefde pubers...
Ik zit enorm met een dubbel gevoel. Je geeft niet een huwelijk van 5 jaar, en relatie van 10 jaar op, voor een verliefd gevoel toch? Maar wat nou als het al vele jaren niet goed voelt, en je bij hem blijft uit schuldgevoel en gemak? Ik eet niet meer, ik slaap niet meer... En niet van verliefdheid, maar gewoon omdat ik geen raad meer met mij zelf weet...
De jongen op wie ik nu zo verkikkerd ben is perdefinitie niet heel knap, of oh-zo geweldig, maar man wat voel ik mij goed bij hem! Zeker als hij het dan heeft over het toekomst plaatje, dat past gewoon! Maar thuis heb ik een man dat zichzelf en mij wellicht verwaarloosd, maar wel een hart van goud heeft, en nu trouw blijft (niet altijd zo geweest overigens)...
Heeft er iemand tips? Moet ik sterk zijn en de relatie opnieuw een kans geven, waar ik al 5 jaar geen kans in zie? Ga ik overstag en na een week al mij in de armen van een ander storten? Of ga ik een duur hotelletje boeken voor mij alleen, en even helemaal tot rust komen?
Groetjes,
En heel erg bedankt voor het lezen! Ik voel mij nu al opgelucht.
(Se)Bastiaan.
Ik zal heel goed nagaan of je echt nog energie wilt steken in deze relatie, als je het al 5 jaar niet meer voelt. Als ik jou zo lees… ben je beter af bij iemand anders (of alleen), maar dat is heel makkelijk gezegd voor mij zo achter de telefoon.
Sterkte toegewenst! Je bent 28 jaar! Leven ligt nog aan je voeten jongen. Veel geluk!
Plots was ik ongewild de "minnares" (Verhaal 344)
Iets meer dan een jaar geleden leerde ik online een leuke man kennen. We hadden al snel een relatie.
Wat wel was dat hij soms afspraakjes op het laatste annuleerde .
Of niet kwam opdagen, waarna hij dan vb. stuurde dat er iets gebeurd was, oma was met spoed naar ziekenhuis en er erg aan toe....
Toen we hadden afgesproken en hij niet kwam opdagen, ik heb na uren proberen niet kon bereiken en ongerust werd ben ik naar hem toegereden. Wat hij ook zelf gezegd had, van kom me anders maar halen, want hij zou nog even slapen nadat hij met vrienden op stap ging.
Zo stond ik dus plots bij zijn ouders, (daar woonde hij zei hij na zijn vorige relatiebreuk) en hoorde ik van hen dat hij getrouwd is en een kind heeft.
Mijn wereld stortte in, en die mensen ook natuurlijk.
De ouders zeiden onmiddellijk dat ik hem moest laten en zij het niet aan zijn vrouw zouden zeggen. Ze zouden hem er wel mee confronteren.
Ik heb hem de dag erna geconfronteerd. Eerst was hij razend, uiteindelijk wel gepraat.
En ja, hij bood zijn excuses aan, was dom, maar zag me graag....
Ik wist het allemaal niet meer, in begin was het heel duidelijk, dit stopt. Vrouw wel of niet inlichten? ....Ik ben totaal ongewild in deze situatie terechtgekomen. Heb dit nooit gewild, zou er nooit bewust in meegegaan zijn.
Was vroeger altijd heel duidelijk, mocht dit gebeuren. Maar nu ik in deze situatie zit is het allemaal veel moeilijker, want na een jaar zie je die ook wel echt graag.
Voor mezelf zit ik met heel veel vragen, schuldgevoel, verdriet, ...
Hij heeft me hier bewust in meegesleurd, hij wist perfect wat hij deed.
Ook naar zijn vrouw toe, want verschillende personen weet dat ze bedrogen wordt behalve zij.
Ik heb met hem al heel veel gepraat ondertussen, hij gaat van het ene naar het andere. De ene dag wil hij met mij verder, de andere dag zegt hij dat het niet gaat. Dan zegt hij dat het stopt tussen ons, geen contact meer. Dan stuurt hij weer dat hij bij mij wil zijn.
Hij wil enkel samenblijven met zijn vrouw voor het kind, het huis,...En is niet van plan haar de waarheid te zeggen.
Voor mij is dit een verschrikkelijke situatie. Weet niet meer wat te doen. Ik kan geen rust meer vinden.
Hoop hier een beetje raad, advies te vinden.
Getrouwd en geheime relatie met vrije man? (Verhaal 328)
Hoe gaan zij daar mee om ?
We zijn beide 60+
Voor haar is het vaak heel lastig door schuldgevoelens.
Tips zijn altijd welkom....hoe je het klaarspeelt als getrouwde vrouw dat tegenover je man acceptabel te maken.
Ik ben 61 en mijn vrouw is 58 en zij heeft ook een minnaar. 2 jaar geleden zat ons seksleven een beetje in een dip. Ik stelde haar voor dat we beide een sex bucket list zouden maken en deze later zouden bespreken wat bleek bij mij op nr.1 stond dat ik wilde dat zij een keer seks zou hebben met een andere man en bij haar stond op nr. 3 seks met een andere man. Na wat vervolg gesprekken zijn we overeen gekomen dat we dat een keer gingen proberen. Het was eigenlijk precies wat ons seksleven nodig had om het spannend te houden, en ze heeft die minnaar nog steeds.
Is er een specifieke reden waarom je man het geweldig vindt ?
Is het omdat hij dan zelf ook een minnares mag hebben of is het puur om de kick dat hij zijn vrouw sex gunt met haar minnaar ?
Veel mannen vinden stoute vrouwen heel erg leuk de meeste niet hun eigen vrouw omdat ze jaloers zijn. Het komt het meest voor bij mannen die de 50 gepasseerd zijn, de spanning in het huwelijk is er niet meer en de jalousie is ook verdwenen. Zowel bij vouwen als bij mannen staat een trio hoog in de lijst van fantasieën en een trio mvm is eigenlijk al het delen van je vrouw.
Veel mannen zijn orgasme gericht en merken dat dat niet zo goed meer lukt bij hun vrouw, en de fantasie om daar hulp bij te zoeken wordt steeds groter, zoiets als ik kan niet verven dus ik zoek een schilder. De gedachte dat zijn vrouw verwent wordt door een andere man windt hen op.
Veel vrouwen zullen denken dat hij dit wil omdat hij dan zelf ook mag, maar dat is niet zo, als mannen zelf ook een andere vrouw willen dan praten ze over een open huwelijk of swingen.
Zag laatst een programma op tv ging over een gigolo hij vertelde dat 90% van zijn klanten gefaciliteerd en betaald werd door de man van die vrouw dus als een cadeau van hem aan haar.
Ga praten met je partner! Op deze manier maak je hem kapot/getekend voor het leven. Samen komen jullie er wel of niet uit. Maar houd het geen geheim. Eerlijkheid is de fundament van een goede relatie
Sharing is caring
Je hebt zelf het vuurtje aangestoken dus hou het brandend.
Loop eens naar Hans Anders
Het klopt wij zijn beide 60+ de eerste reactie is van mij omdat mijn tropic te weinig info bevatte
Het is nu 10 maanden dat we stiekem afspreken (Verhaal 93)
Ben ik seks verslaafd omdat ik geniet van orale seks (Verhaal 379)
Ik heb zoveel indirecte bewijs dat mijn partner vreemd is geweest (Verhaal 378)
Ik zit diep in mijn hoofd. Ben al meer als 17 jaar samen. En een mooi gezin.
Ik heb zoveel indirecte bewijs dat mijn partner vreemd is geweest. Maar blijft het ontkennen. Ik weet geen raad meer. Ik hou zoveel van haar. Heb meerdere malen aangegeven dat ik haar kan vergeven als het zo is. Maar ze blijft volhouden. Ik snap dat ze misschien schaamt en het niet wilt erkennen. Dat ik anders tegen haar ga kijken en dat mogelijk onze relatie dan ten einde komt. Nu gaat het zelfs zo ver dat ik hulp ga krijgen omdat zij vol blijft houden en ik lichamelijk en geestelijk er onder lijdt.
Ben angstig en erg onzeker geworden na alles. Twijfel aan alles en ben gaan controleren en zoveel dingen tegen gekomen dat ik alleen maar meer ga piekeren en twijfelen. Ik ben echt van alles tegen gekomen maar losstaand kan het meeste worden uitgelegd maar bij elkaar is er maar 1 conclusie. Het hardste waar ik over denk is tinder en secondlove, 1 tinder account gevonden weliswaar met niks erop en beide in geschiedenis telefoon.
Wat denken jullie hoe ik het bij haar duidelijk kan krijgen dat ze alles vertelt? ik weet het niet meer. Heb alles al gemeld bij haar maar blijft volhouden.
Ze gaat inmiddels meerdere keren per maand.. (Verhaal 358)
We komen van compleet verschillende achtergronden (Verhaal 377)
Voor werk ging ik op een trip waar ik savonds een werkdiner had waar ik niemand zou kennen. Ik ben toen uiteindelijk op een groepje mensen afgestapt die ik eerder die dag had zien presenteren. Het werd een ontzettend gezellige avond en een vd mannen daar was wel interesting. Niet per se knap, maar hij leek me onwijs aardig. We bleven praten tot hij weg moest. Hij gaf me een knuffel en daarin was een serieuze spark te voelen. We keken elkaar aan en voelden dit allebei. Beiden gingen we naar ons eigen hotel. Ik vond hem op LinkedIn en kon niks sturen, behalve een connection request. Toen ik vertrok, 4 dagen later, zag ik op t vliegveld dat hij me een bericht had gestuurd en zei dat het fijn was me te ontmoeten en dat hij een dag later ook naar huis zou vliegen. We bleken dus beiden in dezelfde stad te wonen. Ik stuurde hem mijn nummer en hij die van hem meteen erna. We zijn ondertussen 2.5 maanden verder en er is geen dag geweest dat we elkaar niet constant spraken. We zijn beiden getrouwd, maar zo emotioneel en fysiek tot elkaar aangetrokken. Ik ben gewoon hartstikke verliefd. We hebben elkaar nu 4 x gezien en alle keren non-stop heerlijke sex gehad. Ik wil dit niet stoppen, al weten we beiden dat het niet iets serieuzers kan worden. Aargh. Ik heb t gevoel alsof ik een midlife crisis heb!
In gesprek met hem gaan of afstand proberen te nemen ? (Verhaal 352)
Al ruim 25 jaar bij mijn man , 2 prachtige kids , alles voor elkaar maar ik miste de spanning . Enige jaren terug al eens eenmalig de fout ingegaan maar zo'n slecht gevoel aan over gehouden dat ik andere mannen heb afgezworen !
Tot daar een collega was , regelmatig zagen we elkaar . Kenden elkaar al jaren en ineens kwam daar een berichtje van hem. Na wat flirten en chatten die eerste kus en al snel volgde sex , waar ik in t begin nog dacht dat hij helemaal verliefd was op mij bleek ook ik helemaal bezeten door verliefdheid.
Echter heb ik de affaire stop gezet , ik trok t niet . Thuis niet mn man aankijken , dat dubbel leven.
Maar wat mis ik hem , t is nu 2 maanden terug en zien elkaar nog regelmatig . Hennen t nooit echt uit gepraat , ik heb gewoon gezegd dat ik wilde stoppen en hij ging akkoord waardoor ik t gevoel heb nooit iets betekend te hebben voor hem .
En nu ga ok er dus aan onderdoor , t liefdes verdriet, t gemis, zijn aandacht. En wat is t moeilijk hem te zien . Normaal te doen. Voor hem lijkt er weinig aan de hand. Voor mij voelt t zo onafgesloten , er is zoveel gebeurt wat niet besproken is . T liefst zou ik in gesprek gaan met hem maar en dan , welke antwoorden ga ik krijgen.
Ik hoop dat t verdriet en gemis vanzelf over gaan dit duurt dus al lang. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan en wat hebben jullie gedaan om over je minnaar heen te komen ? Inmiddels ga ik er aan onderdoor , continu die pijn te voelen. Ik wilde mn gezin en zijn gezin ellende besparen dus heb voor hun gekozen maar diep ik mijn hart wil ik zo graag bij hem zijn.
Wat zeggen jullie, in gesprek met hem gaan of afstand proberen te nemen ?
Ik kreeg na 27 jaar huwelijk een relatie met een collega van me en zat thuis ook altijd met een brok in mijn keel. Ben er toen ook mee gestopt maar kon ook dat niet volhouden. Gesprek gehad met mijn collega en afgesproken dat het me verder alleen om een leuke avond en heerlijke seks ging en hij vond dat ook prima. Het blijft natuurlijk nog steeds niet netje tegenover mijn man maar dat kan ik nu wel handelen.
Ben zo benieuwd hoe lang dit liefdesverdriet zal gaan duren aangezien ik hem dus regelmatig tegen t lijf zal lopen. Hoop dat iemand me kan vertellen dat dit over gaat en dat t makkelijker word hem te zien
En Moniek, echt…
Graag zou ik reacties lezen van minnaressen die in n soortgelijke situatie hebben gezeten, die ook zelf de affaire hebben stop gezet maar zelf kapot gingen van liefdesverdriet . Is dit uiteindelijk over gegaan , hoe lang heeft t geduurd ?
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten als jij, aanvankelijk lukte het me om afstand van mijn minnaar te nemen. Twee en halve maand later kwam ik hem tegen in ons dorp en ik sprak hem aan.
Drie minuten later stonden we te tongen op het dorpsplein en twintig minuten later lag ik met hem tussen de lakens. Ik weet dat het gevaarlijk is maar de man is te geweldig en te super in bed om hem te laten lopen.
Natuurlijk is het leuk, spannend en lekker. Maar lees de talloze verhalen, de kans is groot dat het een bubbel is. Dat het niet zozeer om die ander gaat. Maar dat er iets onder zit. Dat het je problemen niet oplost (integendeel). Dat het je leegte niet vult, maar dat je het hooguit even vergeet. Je bent verslaafd aan het gevoel dat het je geeft, dat je leeft en begeerd wordt. Best makkelijk met iemand met wie het altijd weekend is. Geen zorgen, geen ellende. Kortom, niet het echte leven. Omdat het gevoel jou zo trekt en vasthoudt heb je anderen nodig om te zien en voelen dat het misschien wel ongezond en fout is. Dat de ander misschien wel ongezond en fout is.
Je zegt dat het niet over jouw man gaat. Ik snap dat jij hier een andere vraag stelt. Maar die mag je mij niet los zien van jouw man. Het is gebeurd, maar ik vind dat jouw man het recht heeft de keus te krijgen of hij hiermee wil leven of niet. Ik heb die keuze gekregen en wij komen er samen en sterker uit. Maar wat was (en soms is) het zwaar.
En ja, je kunt ook anders leven. Gewoon doen waar je zin in hebt, voor jezelf, het lekkere belangrijker vinden dan een stuk waardigheid. Niet mij manier, maar het is niet verboden. Maar o zo schadelijk. Wens je alle goeds, serieus.
Hier even n update. Mijn man ga ik niets vertellen, hij zou bii mij weg gaan en hij en de kids zouden kapot gaan van verdriet en wat zou ik zeggen ,ik heb 2 x beroerde sex gehad met iemand waar ik hopeloos verliefd op ben maar heb geen contact meer ?
Inmiddels nog steeds geen contact , zie hem nog regelmatig en t is zoooi moeilijk , hartverscheurend . Kapot van liefdesverdriet ga ik , gelukkig heb ik 2 vriendinnen in vertrouwen kunnen nemen die me erdoor heen slepen Hoop zo dat ik dit snel achter me kan laten en verder kan ,nooit geweten dat t zo lang duurt voordat je iemand uit je hoofd kan zetten. Wellicht ook omdat ik hem nog zo nu en dan zie .
Hopenlijk is mijn volgende update positiever,
Ongeacht wat jouw gevoelens zijn enz. maak jij nu de keuze van je partner en met die keuze kan het zowat 100procent zeker zijn dat als het uitkomt de huwelijk kapot gaat. Want je hebt zijn vertrouwen niet 1 keer geschonden meer 2 keer en doordat je vriendinnen het weten zijn respect afgepakt. Uit ervaring weet ik dat veel mannen vreemdgaan kunnen vergeven mits het wordt opgebiecht.en veel mannen willen het in huis zonder dat anderen ervan weten oplossen. Komt het naar buiten dan komt zelf respect naar boven en is de kans nog groter dat ze een punt erachter zetten. Elke situatie is anders. Maar als er een vermoede is en je bent dan niet eerlijk eindigt vaak in tranen en kans veel groter op einde. Op deze manier om niet te vertelllen maak je de kans zo groot dat de huwelijk kapot gaat. Stel 1 van je vriendinnen in een bui het vertelt of per ongeluk. Uit ervaring komt het zowat altijd uit! Spaar jezelf en hem en vertel het. Hoeft niet te vertellen over je verliefdheid. Maar dat je een fout hebt gemaakt en ja is even klote en mischien kom je er niet uit of wel. Lief niet als er een vermoede bestaat dat maakt het allemaal erger!
Succes
Ik kom uit een soortgelijke situatie, nu 5 jaar verder , knipperlicht contact, af en toe beiden volledig de weg kwijt geweest.
Het enige wat ik je kan vertellen is dat het een keuze is die je maakt en de de gevolgen hiervan voor jezelf zijn.
Ik koos steeds voor stoppen maar kon het gemis niet aan, hij ook niet. Met als gevolg dat we een soort verslavend contact bleven houden, wat lange termijn alleen maar pijn deed door elkaar teleur te stellen.
Beter dus om òf te kiezen voor een geheime relatie met afspraken of ermee te stoppen.
De pijn blijft doorgaan, zolang je contact blijft houden.
Geloof me, definitief breken biedt ruimte voor herstel, genezing.
De pijn zal minder worden: het gemis blijft, misschien wel levenslang.
Heel veel sterkte met je keuze!
Mijn man is al een aantal keer vreemdgegaan (Verhaal 375)
Mijn man is al een aantal keer vreemdgegaan.
De eerste keer 12 jaar geleden.
Daarna ging het beter, werd ik zwanger en ging hij weer vreemd. Terwijl hij vreemd ging, ging hij ook vreemd (online).
Nu is de koek op want ook nu ging hij vreemd.
Los van het feit dat hij ook op datingsites zat/zit.
Zouden jullie het zijn nieuwe scharrel vertellen?
Ik vind het lastig, ze heeft recht op de waarheid niet?? Ze is minimaal nr 5 🤔
Zouden jullie het waarderen te weten wat voor vlees je in de kuip hebt?
De scheiding is inmiddels in gang gezet en ik heb verder geen zin in verwijten, ik hield echt van mijn man maar nu is de grens bereikt.
Liefs
X
Sterkte en geluk
Moet ik rationeel denken en vol voor me relatie gaan of moet ik me hart volgen? (Verhaal 376)
Vaginale afscheiding of sperma resten? (Verhaal 372)
Ik merk dat het seksleven van mij en mijn partner redelijk afneemt de laatste 3 maanden.
Deze week vertelde ze mij dat ze ongesteld was, maar ligt wel naakt naast mij opbed zonder tampon of iets.
Vandaag ging ik de was doen en ik zag haar string onderin de wasmand liggen met een grote geel achtig witgrijze uitgehard vlek daarin liggen.
Ik weet nou niet of dit vaginale afscheiding is of sperma resten. Ik weet nou eigenlijk niet zo goed of ik nou met haar om tafel moet. Het is best wel moeilijk
Die affaire is nu voorbij en nu wil hij me terug (Verhaal 367)
Het kan wel zo zijn dat hij iets van rouw nodig heeft om de ander los te laten. Belangrijk dat daar dan ook ruimte voor is. Hoe ongelooflijk moeilijk dat ook voor jou zal zijn.
En ja dat hij haar nog volgt en vrienden op Fb zegt al genoeg toch? Zolang je bij hem blijft zal je dit houden altijd vermoedens, wantrouwen ook al doet hij zijn best! Waarom omdat het vertrouwen kapot is! Succes!
Goed om te horen ook Anton dat jij het nooit meer zou doen en voortaan trouw bent naar je vrouw.
Relatie therapie ingeschakeld (Verhaal 354)
Mijn partner gedroeg zich al maanden raar afstandelijk als of ik een besmettelijke ziekte bij me droeg. Hij raakte me niet aan en wees me keer op keer af.
Na vragen stellen kwam de aap uit de mouw. Hij heeft gevoelens voor een andere vrouw. Maar hij kan z’n gezin niet kapot maken en zit in een twee strijd. Hij geeft aan niets met haar te hebben gedaan. Helaas na nog meer doorvragen was hij wel vreemd gegaan. Hij loog en bedroog mij en ons gezin.
Z’n gevoelens voor die andere vrouw zijn heel sterk en hij heeft moeite ze aan de kant te zetten. Hij geeft aan nu met mij verder te willen gaan. En te willen werken aan onze relatie. Maar contact verbreken met die andere vrouw vind hij moeilijk en wil hij niet opgeven.
Als ik naar hem kijk wordt ik misselijk en voel me verraden. Ik wil strijden voor m’n gezin en vechten tot dat het niet meer kan maar hoe kom ik hier bovenop. Hoe kan ik hem vertrouwen. Alles wat hij zegt is een leugen in mijn ogen. We hebben een zoon van 6 en een dochter van 9 maanden.
Hij ging vreemd toen onze dochter 3/4 maanden oud was. Ze is inmiddels 9 maanden oud.
Ik snap dat een gezinsleven niet ideaal is. En dat wanneer je een kleintje hebt er veel aandacht naar je baby gaat. Maar als ik thuis ben er voor m’n kinderen ben het huishouden doe en alles regelen en hij op stap kan en lol kan maken waarom kies je dan voor een andere vrouw. Waarom praat je niet met me. Ik weet oprecht niet wat ik fout doe en wat ik nog kan doen om m’n gelatine en gezin te redden.
Relatie therapie ingeschakeld, daarop afwachten.
Meerdere factoren zet ik nu in.
Ik doe m’n best.
Hij kan zijn gezin niet kapot maken nou waar dacht hij waar die mee bezig was.
Bij zijn gezin blijven en geen goodbye zeggen tegen haar is een NO GO, dit gaat altijd fout aflopen.
Hij wil in deze alleen ontdekken of die vrouw wel de ware voor hem is omdat hij vreest dat het kan uitlopen op een grote misstap. Veel mannen maar ook vrouwen vergeten dat een relatie van zeg maar 2 uur in de week iets anders is dan 24/7 op elkaars lip. En ik vraag me werkelijk af of dan mens die hem eigenlijk nog niet echt kent wel zit te wachten op een vent in huis. Het zal voor u een hele klus worden om hem weer te gaan vertrouwen en het zal over vele jaren gewoon weer op kunnen duiken. Mocht hij toch op zijn strepen blijven staan betreft die andere vrouw dan zou ik zeggen OKE dan zoek ik er ook een minnaar bij.
Lieve ondersteunden knuffel
Hij is vreemdgegaan en hij heeft gevoelens voor een andere vrouw. Wil je dan nog wel bij een man blijven die voor een andere vrouw is gevallen? Een minnaar zoeken is jouw oplossing in deze? Heb je dan geen zelfwaarde?
Hier gaan jullie niet meer uitkomen hij heeft gevoelens voor een ander hij wilt haar niet loslaten! Zegt toch al genoeg wat wilt therapie oplossen? Blijkbaar is jullie relatie al kapot hoe kan je hem nog vertrouwen ? Bang om alleen verder te gaan met de kids? Hij heeft jullie gezin dit aangedaan. Bewust ik snap gewoon niet waarom zoveel vrouwen nog willen vechten voor zo een man? Waar is zelfrespect en zelfliefde gebleven johh..
Een mokerslag (Verhaal 202)
Veel relaties hebben dit probleem e … niet meer opgewonden zijn omdat uw partner te bekend is geworden. Het is geen “verwijt” naar jou.. ik zie het niet als vernederend. Ik snap dat jij het wel zo voelt natuurlijk…
Ik ben 13 jaar samen met mijn man, met kindjes… en het is idd niet evident. Wij proberen elkaar te blijven prikkelen..
het is een hele makkelijke oplossing om het te gaan zoeken op een ander ipv te werken aan uw relatie. Voornamelijk sexleven.
Wij proberen nieuwe dingen in de slaapkamer. Nieuwe standjes, nieuwe sfeer creëren, we nemen extra tijd voor elkaar zonder kinderen in de buurt. We proberen spelletjes, speeltjes, ijsblokjes ect. Warm/koud/nagels… als wa lekker is :) blinddoeken enz.
Spanning in de slaapkamer opdrijven.
Het is normaal na lange tijd samen dat het wat minder interessant is. Geef het een kans zou ik zeggen.
Soms is het na zolang samen gewoon super lekker eens iets nieuws te voelen. En mss heeft uw vrouw gewoon behoefte aan nieuwe ervaringen en niet zo zeer een nieuwe man. De spanning en het gevoel te hebben terug te leven.
Ik zou het niet persoonlijk opnemen als ik van jou was… maar ik sta open voor een open relatie. Dus ik bekijk het anders natuurlijk…
Ik hoop dat jullie eruit geraken. Eventueel een therapeut kan helpen. Maar veel praten doet al veel.
Veel succes,
Laura
Blijk ik herpes te hebben (Verhaal 197)
Na de laatstr keer sex kreeg ik blaasjes van onder en blijk ik herpes te hebben. Bloed geprikt . Ik heb het nog nooit gehad. Dus grote kans dat ik het van hem heb. Hij ontkent het eigenlijk. Hij had wel eens last van plekjes op penis,maar dat kwam door schimmel zei hij. Hij moet nu nadenken wat hij wil. Duurt al 4 dagen. Wat moet ik doen? Ben radeloos. Wil hem niet kwijt.
Waarschijnlijk ben je niet zijn enige minnares! En heeft hij ook nog seks met zijn vrouw. Ben toch niet zo naïef…
Je bent zeker niet de enige zo zo naïef
Mannen die vreemdgaan bij hun vrouw en haar voorliegen wie ben jij? Hoezo zal hij tegen jou wel eerlijk zijn..?
17 jaar een telefoon relatie met een ander (Verhaal 371)
Mijn eerste ex vrouw hertroud met.nieuwe vrouw en inmiddels gescheiden (Verhaal 339)
Ik heb nooit van die vrouw gehouden drank en drugs feestjes heb nooit hoeven rouwen uitgewoonte ben ik bij haar gebleven we kregen kinderen en gingen trouwen financieel gezien was dat beter voor mij,maar na al die jaren hield ik nog steeds van mijn 1ste vrouw,de 2 de ex die heeft hier ook altiid problemen meegehad,zij heeft haar altijd alles laten weten dat ik voor het plaatje bij die vrouw was financieel zij ik neem het op je en ik kan verder met mijn leven,ik heb niet goed behandeld spijt dat ik mijn 1ste vrouw zoveel verdriet heb aangedaan,nu kan ik haar terug krijgen en heb ik drugs gehad,nu is zij boos en heeft mij geblokeerd,en doe haar weer verdriet ik had het haar niet verteld zij kwam hier achter,en lieg dan omdat ik me schaam hier is ze heel erg boos om.
we zouden samenwonen en hertrouwen wat moet ik doen kinderen van mij 2de huwelijk zijnden papa trouw met haar we zien je gelukkig,kinderen zijn ook gek met haar dit vindt mijn 2de ex niet leuk maar zien verschil tussen ons,papa je bent altijd thuis als je met haar bent en dat was je bij mama nooit,we zijn naar pretparken geweest en echte leuk,ze hielp me overal mee en geeft mij nog per sms advies op watts app heeft ze me geblokeerd nu heb ik het verpest.
Ik durf haar niet meer tebellen of sms ik hou echt van haar zij weet dat,al die jaren heb ik alleen van haar gehouden,ik wou laast bij de pretpark het laten omroepen dat ik wou hertrouwen zij liep weg,ik zij all you need is love schakel ik in,mijn ouders weten het ook mijn zus eigelijk iedereen,zoms zie ik het niet meer zitten en heb ik gezegd dat het beter is als ik bij mijn overleden kinderen ben,ze zij als ik zo bleef praten zij het graf liet ontruimen omdat ik jaren dit zeg tegen haar.
zij wil dat ik hulp neem
Ex heeft nog seks met mij maar heeft nieuwe vriendin (Verhaal 238)
Als zij samen zijn, blijft hij ook appen met mij. Hoeveel kans heeft die relatie van slagen... als bedrog er al gelijk tussen staat.
Wij hebben een intense relatie gehad en regelmatig naar elkaar destijds uitgesproken dat we echt heel erg gelukkig waren en een soort soulmates waren. Maar als we verder waren gegaan met de relatie dan had het heel naar af kunnen lopen want ik werd alleen maar onzekerder en klampte me daarom helemaal vast.
Hij was echt mijn maatje voor het leven, iemand die alles wist van mij en waar ik in die 2,5 jaar echt heel mee.heb meegemaakt. Maar het feit dat hij met haar is, niet eerlijk daarover is dat hij nog met mij rommelt en het feit dat ik denk dat hij haar heeft om een bepaalde leegte op te vullen... ik weet niet wat ik daar mee moet.
Tuurlijk; alles in mij schreeuwt dat hij niet goed bezig is en ik het moet afkappen met hem. Maar ik vind het zo moeilijk omdat ik ergens ook hoop dat het nog goed komt als ik me weer beter in mn vel voel zitten. Diep van binnen geloof ik gewoon niet dat hij gelukkig is met haar en ergens hoopt dat ik weer beter wordt. Gevoelens doen raar met je... maar
Mijn partner wil mij, maar ook iemand erbij (Verhaal 22)
Het erge is, hij is in staat dus om de relatie met jou te verbreken maar niet met haar.
Dat zegt eigenlijk wel genoeg.
Na 19 jaar huwelijk is mijn man verliefd geworden op een meisje van 21.
Hij noemde haar de liefde van zijn leven.
We hebben samen 6 kinderen, waarvan de jongste 7 maanden was.
Hij wilde niet stoppen met zijn relatie met het zijn vriendin en zijn gezin ook niet opgeven. Ik moest me er maar bij neerleggen.
Hij nam haar mee naar huis. Nodigde haar uit op de verjaardagen van de kinderen. Liet iedereen meegenieten van zijn relatie. Ondertussen betaalde hij geen huur en rekeningen meer. Al het geld wat hij verdiende ging op aan zijn flam.
In het begin hoopte ik nog dat hij in zou gaan zien dat dit niet okay was.
Helaas vond hij dat hij dit verdiend had.
Ik heb de keuze gemaakt dat ik zo niet door wilde. Het heeft nog een jaar geduurt voor hij eindelijk vertrokken is.
De relatie met zijn vriendin heeft na zijn vertrek nog 5 maanden stand gehouden.
Nu heeft hij spijt en wil me wel terug maar na al die vernederingen en al het verdriet wat mijn kinderen en ik hebben moeten meemaken, is dat voor mij geen optie!
Wens je heel veel sterkte en kracht.
Ze sturen elkaar wel veel liefdes mailtjes waar ze elkaar bevestiging geven. Kwamen ook te intens aan elkaar. Dit was allemaal achter mijn rug en ze weten allebei dat voor mij trouw heel belangrijk is. Ondanks ze de grens van seks niet zijn over gegaan voel ik me enorm bedrogen. Ik heb met beide een intens contact en er gebeurde een onderonsje.boven mijn hoofd heen.
Nu heb ik besloten mijn relatie verder te zetten maar ik kan haar niet meer als vriendin zien. Mijn man vindt dit bekrompen en wil gewoon vrienden met haar blijven. Ik weet dat dit me eeuwig gaat achtervolgen.
Als partner moet je elkaars grenzen respecteren als je echt van elkaar houdt.
Als de ene partner bijvoorbeeld wel.eens zou willen swingen maar de andere.niet dan doe.je het niet punt.
Maar waarom kunnen we niet delen ?
Ik houd zo vreselijk veel van hem en wil hem niet kwijt. Hij is inmiddels ook doodongelukkig van de situatie : het bedrog breekt m op.
Hij houdt van ons allebei zegt ie.
Is hij deze affaire begonnen zonder jouw mede weten en kan hij niet kiezen?
Dan heeft hij zijn keus al gemaakt maar vind hij het waarschijnlijk lastig om iets wat jullie opgebouwd in 40 jaar op te geven. Meer uitgewenning en het veilige gevoel wat jij hem geeft. Hij zal zich meer druk maken om de buiten wereld en om wat jij hem te bieden hebt dan om wie jij bent als persoon. De vrouw die hem al 40 jaar in lief en leed bijstaat.
Hij kan niet kiezen en dreigt jullie huwelijk te verbreken als jij hem voor het blok zet?!
Meid jullie huwelijk is al kapot door deze egoist. Ga de balans opmaken over deze 40 jaar. Kijk eens echt naar je man. Wie is hij.
Dat hij er nu voor uit komt een relatie met een andere dame te hebben betekend niet dat hij jou in die jaren al niet bedonderd heeft. Deze is alleen blijven plakken en het feit dat hij jiets meer betaald wR zij dus niet weet, geeft haar de gedachten dat hij lekker in de slappe was zit en alles voor haar over heeft.
Als ik jou was zou ik al jlie gezamenlijk rekeningen eens bekijken een aparte voor jezelf maken en het geld alvast verdelen. Allebei netjes de helft.
Als je waardevolle sieraden hebt opbergen dat hij er niet bij kan. Want hij gaat alles doen om haar het hof te maken. Jij ben zo de pineut
Hoe meer jij gaat trekken hoe meer hij haar kant op gaat en hoe meer zij gaat eisen. Hij heeft zijn keus gemaakt , jij en je gezin staan allang niet meer op 1
Laat hem los, dan zal je zien hoe snel meneer zich bedenkt. Nooit meer terug nemen want jij bent veel te goed voor deze man
ik heb er veel spijt van gehad tot ik onverwachts op iemand anders botste die twintig jaar jonger is dan ik , wij zij bij mekaar gesukkeld en alles klikte, nu na twintig jaar(ik ben er nu 75)en alles gaat nog even goed en hoop dat dit nog lang kan blijven ,voor ons is die sex niet altijd op de eerste plaats
Jefke
Na 3,5 een affaire te hebben, kon hij niet meer verder met zijn dubbelleven.
Relatie therapie gedaan. Hij bleef echter doorgaan met liegen en bedriegen.
Dus heb ik de stap gezet alleen verder te gaan.
Een man die zo hardnekkig liegt… daar wil ík niet mee leven.
Hij gaat ook naar haar toe onder het mom van dat hij spullen weg moet brengen voor het werk. Daarna komt hij dus doodleuk thuis en doet of er niets aan de hand is. Ons liefdesleven staat op een heel laag pitje en weet niet of hij het bij haar haalt.
Hij wil niet stoppen en niet scheiden. Zegt ook niet letterlijk dat hij voor ons wil vechten. Heb het idee dat ik nu aan t wachten ben totdat hij eruit is wat hij wil en daarom ook het contact met haar niet stopt.
Moet ik ons huwelijk stop zetten? Heb ook het idee dat hij in een midlifecrisis zit maar weet niet of dit ermee te maken heeft
Ik wil iemand die voor mij gaat, wel voor mij kiest. Er voor mij is. Zelfs tijdens de scheiding kan die het niet opbrengen om dit samen af te wikkelen, hij is 50% van de tijd thuis de rest is die bij haar en ik moet dat allemaal maar normaal vinden. Het ging van kwaad tot erger. Mijn ervaring is dat het nooit genoeg zal zijn, je accepteert 1 ding, dat worden er 2, 3, 4 en ga zo maar door. Iemand die zo wil leven moet lekker vrijgezel blijven. Die andere vrouw doet alsof ze er zo oke mee was dat hij getrouwd was en niet bij mij weg zou gaan maar ze heeft het toch wel voor elkaar gekregen. Ze hem huilend opbelde als die een keer niet langs kwam. Ze hem toch zo ver kreeg dat die wel bij haar langs moest gaan want ze had het zo zwaar. Niet begrijpen dat die feestdagen met mij vierde… Het was continue een soort strijd om zijn aandacht. Ik pas er nu echt voor. Als die voor mij had willen gaan had die bij mij gebleven. Nu lekker laten gaan.
Ga voor jezelf na wat die nu echt voor jou heeft gedaan en voor jou doet. Ik kwam erachter dat ik altijd heb gegeven en nooit gekregen. In de eerste maand kocht die al cadeau’s voor haar terwijl ik in die 7 jaar nog nooit 1 cadeau heb gehad. Nu geef ik niet om cadeau’s en koop ik zelf wel wat ik wil maar het laat wel het principe zien. Het heeft 3 maanden geduurd waarin ik steeds verder weg raakte. Mijn gevoel werd steeds slechter en hij bleef maar dat ik moest focussen op ons. Op een gegeven moment was zij zelfs geen enkel gesprek tussen ons meer zonder haar als onderwerp. Het was trekken aan een dood paard.
Snappen hoe je stelt van 2 personen evenveel te houden, en beide eigenlijk pijn te doen ga ik denk ik nooit. Ook het principe van ik kies niet. Dan is het gewoon wachten tot zij of ik de knoop voor hem doorhakt. Het is geen gezonde situatie geweest. Zij heeft ‘gewonnen’ voor nu. Uiteindelijk zal ik beter af zijn al doet het me nu nog zoveel pijn
Jullie zijn zeker zelf vreemdgangers.
ook mijn partner wil er niet in mee stemmen en doe ik t stiekem en ik denk er over na om bij hem weg te gaan. niet voor die ander maar omdat ik voortaan gewoon vrij wil zijn mocht dit mij weer overkomen. voor de duidelijkheid ik hou nog steeds van mijn partner maar ook van mijn vriend.
We zijn 20 jaar samen, hebben een goed huwelijk, een bedrijf, 3 kinderen, zijn een goed team en hebben het leuk. Er is geen ruzie, we lachen veel en er is genoeg zorgzaamheid naar elkaar.
Toen hij voor het werk vaak in het buitenland was, vermoedde ik al andere vrouwen. Er zaten condooms in zijn reistas, en deze wisselden met regelmaat van kleur en merk. Na confrontatie zei hij dat deze nog van ons waren en dat hij ze nooit uit zijn tas had gehaald. Ik denk dat hij ervan uitging dat ik ze 1x per toeval had gezien. Ik heb het daar toen bij gelaten. Veel nagedacht over wat ik wilde en toen voor mezelf besloten dat als het dáár was en niet hier, dat het dan was wat het was.
Thuis was hij 200% van mij en dat was voldoende.
Ik houd van hem, wil hem niet kwijt, en zolang hij mij hier niet schaadt, gunde ik hem die privacy en wat hij dan ook deed.
Zolang we er niet over praten en ik denk er niet aan, dan is het er niet.
Heel afhankelijk, heel dom misschien, maar voor mij werkte dat prima toen.
Maar nu is het dichter bij huis. In de vriendenkring nota bene.
Er wordt geappt met hartjes, er wordt gedanst op feestjes en geknuffeld. En ik word er gek van. Dit wil ik niet. Dit trek ik niet. Dit kan ik niet.
Zij krijgt de appjes die voor mij bestemd zouden moeten zijn. Als ze in het zicht is, vliegt hij meteen haar kant op. Zij krijgt de blikken in zijn ogen die ooit voor mij waren. Zij krijgt de dansrondjes op de feestjes, ik sta aan de kant.
En daarna, thuis, is het alsof het niet gebeurd is, en twijfel ik of ik het me verbeeld, of me aanstel. Maar ik verbeeld het me niet...
De meest handige stap is natuurlijk om erover te praten. Hem te vragen hoe het zit en wat hij wil. Maar ik moet toegeven dat ik bang ben voor de consequentie van die confrontatie.
Ik wil het antwoord niet horen waarvan ik bang ben dat hij gaat geven.
Maar zo door lukt ook niet. Het trekt me uit elkaar en maakt me intens verdrietig. Op onbewaakte momenten huil ik mijn ogen uit mijn kop, om daarna weer de vrolijke mama en gastvrouw te zijn die iedereen zo kent. Maar na een jaar is mijn energie bijna op en mijn pantser te dun geworden.
En ik weet even niet wat te doen...
Seks met de overbuurman (Verhaal 334)
Hi ik ben Jan 58 jaar en al 32 jaar getrouwd met Gerda 56 jr.
Zes maanden geleden kwam ik er achter dat een affaire had met onze overbuurman Joop 66 jaar. Joop was weduwnaar en kwam regelmatig bij on thuis voor een babbeltje, bakkie koffie of een biertje ook deed hij wel eens een klusje bij ons in huis. Toen ik haar er mee confronteerde gaf ze toe dat de affaire al ruim 3,5 jaar bezig was. Ze zei ook dat ze geen gevoelens voor hem had en dat het haar alleen om de seks ging. Zelf heb ik niets met seks al ik niet van iemand hou, maar ik begrijp wel dat iemand daar anders over denkt.
Heb er 10 dagen over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat als het al 3,5 jaar dat het mijn niet uit maakt als het doorgaat, ik heb liever dat het eerlijk gebeurt dan achter mijn rug. Toen ik haar dit vertelde was ze opgelucht en vroeg me of ik een trio zou willen, ze had me al verteld dat hij een XXL had en makkelijk 1,5 uur door kon gaan nou als ik haal de L niet eens en helaas ook geen 15 minuten, dus ik vertelde haar dat ik geen trio wilde. Moet wel zeggen dat ons huwelijk er veel opener van geworden is we kunnen nu echt over alles praten e Joop komt nog steeds bij ons thuis.
Na een medische ingreep kon ik geen erectie meer krijgen en een paar maanden later gaf ik haar aan dat ze voor de seks iemand anders moest zoeken.
Toen ze iemand gevonden had en ze een paar keer met hem gedatet had hebben we hem bij ons thuis uitgenodigd, de man zag er goed uit en was ook nog ontzettend aardig. Nadat hij weer vertrokken was vroeg mijn vrouw of ik het erg had gevonden als ze naar boven waren gegaan, ik antwoorde nee natuurlijk niet.
En dat gebeurde later dan ook regelmatig, gemengde gevoelens blij dat ze verwent werd en jammer dat ik het zelf niet meer kon. Na een paar maanden merkte ik dat het met mijn erectie probleem steeds beter ging en dat ik zelf ook weer seks met mijn vrouw kon hebben. We waren ondertussen al zo gewend geraakt dat hij in ons leven was dat we besloten hadden dat mijn vrouw een vrouw zou worden met 2 mannen en tot nu toe verloopt dat prima
Ik ben een man maar als het mij zou gebeuren dan zou ik mijn vrouw echt niet opschepen om 11 jaar geen intimiteit en seks te hebben.
Seks gehad met een bekende met een vriendin (Verhaal 365)
Ik voel mij hartstikke schuldig want dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren. Ik heb zelf een relatie gehad waarbij mij ex (van 6 jaar) is vreemd gegaan. WAAROM heb ik dit gedaan???? Ik heb geen idee.. ik voel mij zo verschrikkelijk.. wat moet ik doen om dot gevoel kwijt te raken..
Misschien had je er gewoon behoefte aan of wilde je weten hoe hij in bed is.
Het overkomt de beste onder ons. Als er iemand fout zit, dan is hij dat! Hij is degene die een relatie heeft. Laat het gevoel los en neem afstand van hem. Vrouwen handelen uit emotie, misschien voelde het goed op dat moment en was je niet helder aan het nadenken. Vergis je niet, de meeste mannen biechten niks op tenzij ze betrapt worden.
De pijn als je affairepartner het contact radicaal verbroken heeft (Verhaal 79)
We hadden samen huizen gekeken: alles stond in het teken van een toekomst samen en toch.... knikkerde hij mij eruit. Er was een optie op een nieuw te bouwen huis, het scheidingsconvenant lag klaar... en toch: verbrak hij ineens alle contact en liet mij achter met een gebroken hart en een gebroken gezin.
3 jaar verliefdheid die niet over ging. 3 jaar elkaar steeds weer zien, een enorme chemie, maar onze gezinnen geen pijn willen doen. 3 jaar passie en wegrennen: aantrekken en afstoten. Liefde van mn leven en intense boosheid en verdriet. Boos dat hij zijn hart niet durft te volgen en intens verdriet en pijn door de breuk. Elke dag voel ik de pijn en het verlangen hem weer te zien. Elke dag de vraag wat onze affaire nou werkelijk voor hem betekende, of ik wel de enige was, of hij ook naar mij heeft gelogen.
Ik struin heel internet af maar zie weinig verhalen over de pijn die blijft bij de partner die achterblijft, terwijl hij in therapie is en doorgaat met zijn huwelijk. Ik geloofde in de liefde van mn leven en een toekomst met hem. Bizar pijnlijke ervaring!
Hoe voel je je nu?
De pijn is echt vreselijk en ook de gedachtes die je helemaal gek maken zijn niet te doen.
Waarom? Voelde hij niet hetzelfde als mij?
Denkt hij nog wel aan mij? Ik word er ook helemaal gek van.
Iemand die voor je gaat zal het delicaat willen aanpakken. Om jou als zijn partner niet te willen beschadigen. En voordat je samen de koffer induikt is het toch wel zo netjes om de de relatie met de ander eerst netjes af te ronden. Je hebt kennis gemaakt met wie hij echt is.
En eerlijk gezegd heb je een koekje van eigen deeg door zo je eigen maar ook zijn partner te bedriegen
Aan jouw reactie heb ik het meest gehad: de liefde is er, maar de uiting ervan kan niet meer. Dank hiervoor!
Ik heb me zo gepijnigd gevoeld, maar het is beter zo. Dank jullie voor de reacties; voor enkelen onbegrijpelijk: een oordeel vellen is zo makkelijk; ik had dit ook nooit verwacht van mezelf.
Ik kan geen empathie opbrengen voor jou. Je wist waar je aan begon. Doet het je pijn? Jammer voor jou. De pijn die de bedrogen partij voelt is nog 1000 keer erger, dat kan ik je zeggen.
Jij kiest om een gezin kapot te maken, al dan niet met kinderen, die je ineens ook mee kapot maakt. Hoe moet zijn vrouw zich voelen denk je? Zij is verhuisd, door de keuzes van jou en haar man. Zou zij niet liever hebben kunnen blijven wonen waar ze origineel thuishoorde?
Ik hoop ten zeerste dat hij beseft wat hij haar heeft aangedaan, en dat nooit meer doet. En ik hoop dat jij niet meer naar jezelf in de spiegel kan kijken.
Er zijn ook manieren om dit anders aan te pakken: niet blij in je eigen relatie? Praat erover. En gaat het echt niet, rond het dan op een propere manier af. Maar maak uw eigen man en gezin niet kapot voor je eigen plezier.
Net zoals de vrouw niet weet wie jij bent, of met welke mogelijke moeilijkheden jij kampt, weet of wist jij dat niet van haar.
En toch heeft dat jou niet tegengehouden om haar kapot te proberen maken.
Er is gewoonweg geen te rechtvaardigen uitleg voor. En daar zal jij mee.moeten leren leven. Net zoals jouw ex-man en zijn vrouw voor altijd met de wurggreep van wantrouwen zullen leven.
Al die leugens vind ik pijnlijk (Verhaal 368)
Nu opnieuw groot trauma voor mij ben gebroken vrouw nu . Al die leugens vind ik pijnlijk .in relatietherapie gegaan enkele maanden geleden maar hier bleef hij de waarheid verzinnen . Tot nu alles is uitgekomen omdat hij niet anders meer kon door zijn onsamenhangende verhalen vreselijk dat in therapie zelfs bleef liegen op mijn vragen . Ik wil deze keer echt van hem scheiden maar ben bang van toekomst dat ik het fibancieel niet aankan alleen . Dit is het probleem voir mij om uit de echt te scheiden Hem ga ik niet missen want ik walg van hem. Is er iemand mer deze zeer dramatische ervaring ?? Een gebroken vrouw...
Duizenden vrouwen zijn je voor gegaan, ga op zoek naar een scheidingsadvocaat en neem absoluut je man niet mee. Mocht je verder nog hulp nodig hebben maak dan eens een afspraak bij een buurtcentrum en/of een juridisch loket er zijn altijd mensen die je zullen helpen.
Je bent sterker dan je denkt ,het is even een vervelende periode maar daarna gaat de zon weer schijnen.
Dikke ondersteunende knuffel.
Affaire of niet? (Verhaal 366)
Beste lotgenoten,
Al weken "(over)leef" ik in een bizarre situatie.
Mijn verloofde is aan de praat geraakt met een kennis die volgens haar goed naar haar kan luisteren en op dezelfde golflengte/trilling zit.
In eerste instantie was dit onschuldig haar hart luchten, maar gaandeweg werd dit flitterig en plagend en heeft ze diepe gevoelens voor hem maar ze zegt dat dit geen verliefdheid is maar dat ze het gevoel niet kan thuisbrengen.
We hebben er al veel over gepraat. Ze zegt dat ze dit gevoel moet leren kennen en dat ze er wel uit geraakt. Maar ze zal niets verkeerd doen.
Ik weet, ze zal dit niet fysiek zo ver laten, maar als ze hem een paar dagen niet gehoord heeft, is er het verlangen om hem te zien, of tenminste hem te horen en wil ze met hem bellen, ze mist hem, ze weent voor hem ... en toch zegt ze me dat dit geen verliefdheid is en dat ik haar ruimte moet geven en dat contact met hem haar beter helpt om het gevoel te plaatsen.
Toch voel ik me bedrogen en voelt dit nog steeds als een affaire aan.
Zie ik dit verkeerd. Wat doe ik best in deze situatie?
Ik vind die leugens onverteerbaar (Verhaal 360)
Mijn man bedriegd me al 6 jaar met een 35 jaar jongere vrouw. Ik ben hier pas een jaar geleden achter gekomen door alle appjes en zijn gedrag. Ook zag ik op zijn tablet dat hij een armband van 2200,00 euro voor haar heeft gekocht met een paysafe debitcard, zij stond ermee op instagram met kerst, terwijl hij voor mij te gierig was om 100 euro meer te besteden om een iets
langere ketting voor mijn niet reanimeren tablet aan te hangen. Hij vijlt ook iedere middag na de lunch zijn nagels, nagelvijl naast de computer en een in de zak van zijn overhemd. B0vendien heeft hij al voor de 2e keer een
bacteriele infectie. Hij laat heel veel bewijzen achter maar blijft volhouden
dat hij niemand heeft, terwijl ze overal tussen zit, zoals life360 tracking, daar heeft hij haar adres en werkadres op staan en ze kunnen ook contact
hebben via de bewakingscamera. Ook zie ik aankopen die absoluut niet door mij zijn gedaan, zoals Chanel, cadeaubonnen voor schoonheidssalons, reserveringen voor allerlei clubs en lincherie.
Ik vind die leugens onverteerbaar. Ik ben door de huisarts doorverwezen
naar psycholoog en uiteindelijk naar psychiater maar het is een onop-losbaar probleem en volgens de psycholoog gaat hij het ook nooit vertellen omdat het duidelijk iemand is met narcistische trejkken en dat past inderdaad bij hem. Iemand goede raad, ik slik al antidepressiva.
xxx
Mijn man stuurt sexueel getinte appjes naar een collega (Verhaal 6)
Ik heb pas ontdekt dat mijn man appcontact heeeft met een vrouw van zijn werk. Het gaat alleen niet over werk, maar het zijn duidelijk sexueel getinte en spannende appjes.
Ik kijk nooit in zijn telefoon, maar ik kreeg argwaan omdat hij vaak 's avonds boven zit op zijn studeerkamer, ik dacht aan het werk, maar toen ik een keer binnenkwam deed hij gauw zijn telefoon weg.
Een paar dagen later heb ik toch in zijn telefoon gekeken en hij had alles gewist, maar er waren een paar appjes van die vrouw. Toen ik hem ermee confronteerde zei hij dat het niks voorstelt omdat het maar appcontact is, een soort spelletje. Ik vind het meer vreemdgaan.
Wat moet ik hiermee?
Beste Kaja,
Jeetje, wat een verhaal. Het lijkt me heel lastig om te ontdekken dat jullie anders denken over grenzen. Dat jij denkt dat het vreemdgaan is, en hij denkt dat het grapjes zijn. Dat zou ik in jouw plaats denk ik heel lastig vinden.
Ik hoop dat jullie hierover toch kunnen blijven spreken. Constuctief. Dat jullie zonder ruzies of zonder gelijk willen hebben jullie kant van het verhaal aan elkaar uit kunnen leggen.
Dat is makkelijk typen natuurlijk, maar ik denk dat ik dat in jouw positie als eerste zou proberen; een goed dialoog hierover aangaan.
Wat je ook gaat doen hiermee; ik wens dat je er uit komt, samen. Heel veel sterkte.
Mijn reactie voor Kaja
Laat je man eens wat dingen lezen over wat vreemdgaan doet voor de bedrogene. Ook als het alleen tekstjes zijn. En waar meestal dit spannende appen toe leidt... En ga in gesprek wat hij mist in jullie relatie dat hij ego strelerei nodig heeft.
Zo te lezen is jouw grens bereikt of al overgegaan.
Vraag hem of hij jou kwijt wil. Zo nee. Stel keiharde grens: wil je mij niet kwijt? Dan nul sexy (app) contact met haar.
Je kan hem ook vragen wat hij ervan vindt als jij al dezelfde berichten met een mannelijke collega van jou uitwisselt. Is het dan ook nog grappig?
Alle seinen op rood zeg ik als ervaringsdeskundige van man waar het ook begon met spannende communicaties ...
Ik schrok van alles wat over en weer over elkaar gezegd werd, een vrijpartij met klaarkomen als gevolg.
Ik heb hem wakker gemaakt en gevraagd wat dit te betekenen had, hij was helemaal overstuur en zei dag het de spanning was.
Ik verlang al jaren naar de spanning maar kreeg het niet meer, dat is wat mij zo pijn doet.
Hij is dinsdag naar zijn werk gegaan ma een hele korte nacht van amper 2uur slaap en heeft haar gezegd dat het voorbij is.
Nu hoop ik dat wat hij zegt over het gezin niet te willen kwijtraken ook waar is, mijn vertrouwen heeft een flinke deuk opgelopen
Het is zeker vreemdgaan
Alles wissen duid op geheimen hebben
iig iets wat jij niet mag lezen
Dit is geen spelletje, als dat zo wel was was het niet geheim en mocht je het lezen
Vraag wat zijn bedoeling is en wat hij wil
Ik heb dit meegemaakt en het blijft meestal niet bij deze ene keer.. (en na verloop van tijd verlegd hij zijn grenzen en gaat haar ontmoeten)
wat wil jij? Kun je nog vertrouwen ?
Denk goed na… ik ben weggegaan de beste keuze ooit… ik wil niet bij iemand zijn waarbij je constant moet denken wat hij aan het doen is en waar hij is…
En ik hoop dat ik mijn. Verhaal hier kwijt kan.
Waarom brengen mensen verdriet aan bij anderen. Ik voel mijn radeloos heb sinds enkele dagen ontdekt dat mijn ma 30
Jaar voor de derde keer bedriegt nu met een collega van zijn werk waar hij notebene net is begonnen. Terwijl
Het vertrouwen net een paar jaar weer terug was! Wat een ellende wat moet ik?
Ik heb heb gezegd: bewijs dat het over is van wat jij zegt dat het niks is behalve appjes, zoenen en flirten, geen sex zegt hij.
De andere affaires duurde 5 en 2 jaar en zelfs met beide even tegelijk.
Hij wil zijn baan niet in gevaar brengen en die van haar ook niet, zij is ook getrouwd en heeft twee kinderen net zoals ons.
Ik ben nu al een paar dagen het huis uit.
Maar ik ben radeloos. Ga ik “weer” scheiden, huis verkopen, inwonenden volwassen kinderen ermee betrekken? Haar bellen en ermee confronteren, ik weet het niet!
Ik heb alleen maar pijn nu voor de derde keer het is nu als een klap gekomen!
HELP
Want jullie verhalen raken mij, omdat ik jullie pijn en wantrouwen helaas kan begrijpen... Want ik ben zelf zo'n man die dit nu sinds kort deed... Ik begrijp dat iedere relatie, alle mensen en alle problemen anders zijn. Wellicht geloven of zullen jullie mij ook niet begrijpen. Maar ik ben wel bereid om te delen wat er bij mij voor gezorgd heeft dat ik vreemd ging. Ik praat het dan ook absoluut niet goed en ik besef me misschien nog maar half wat het echt werkelijk met de ander doet. Vertrouwen is denk ik een heel bijzonder iets... Dat heb je niet zomaar en dat doet pijn als iemand daar zo mee om gaat. Toch heb ik het zelf ook gedaan bij mijn vriendin. We hebben samen een dochtertje van 3, we zijn al 15 jaar samen . En ik hield oprecht van haar en m'n gezin. Toch voelde ik me vaak niet gelukkig en nam het gemis van veel dingen al meer toe. Maar ik was oprecht nooit op zoek naar een andere meid/vrouw. Maar toch ontmoette ik bij mijn nieuwe werk een leuke collega. Het was meteen leuk, gezellig en we merkten al snel dat we wel een klik hadden zonder (zonder gevoelens). Tijdens een feestje op het werk, merkte ik toch dat er opeens meer was dan alleen leuke collega's zijn. Hoe verklaar ik dit? Er zijn tal van redenen te bedenken waarom het logisch zou zijn.. ? Maar nee, blijkbaar klop er toch iets niet. En ik denk eerlijk gezegd dat je vrijwel niemand in je leven kunt vertrouwen!!! Want hoe betrouwbaar is een mens werkelijk? Ik weet wel dat ik weer gelukkig wil worden/zijn met m'n gezin. Maar een relatie is soms echt niet gemakkelijk.. probeer niet te veel te geven en streef naar balans die je samen hebt en wilt delen.
Hoe zwaarder en groter je deze kwestie maakt, hoe meer jouw man geobsedeerd raakt door deze verslaving. Het is de spanning en de druk is groot voor hem. Als het dan “ lukt “ voelt dit voor hem als een overwinning. Dit gevoel veroorzaakt zijn verslaving, niet het sexueel getinte karakter ervan. Als hij dat had gewild zou hij die collega allang een keer geneukt hebben.
Dus haal de druk van de kwestie , dan is het voor hem niet meer spannend.
Als je dit ontdekt moet je je man vragen wat dit betekent. Ga er goed over praten, want dit gaat als je er niets aan gaat doen verder en erger. En als jullie kinderen hebben is dat nog erger die pikken van alles op. Eigen levens ervaring jammer genoeg.
Veel sterkte.
Mijn vrouw en de postbezorger (Verhaal 16)
Mijn vrouw heeft een door twee wekelijks bezoek van een postbezorger een band opgebouwd met een man die al twee relaties achter de rug heeft. Vorige zomer vermoedde ik iets, in december bleek er meer aan de hand te zijn, ze appte heel veel met hem en wilde hem als een vriend "dat moet toch kunnen een vriend van een andere sexe". Wat moest ik hier mee aan.
's avonds was ze meer aan het appen met hem dan dat wij met elkaar praatte. Op een gegeven ogenblik dacht ik joh spreek lekker af ik zie het wel, een aantal keren zou het moment daar zijn, maar toch net niet, hij ziek , mijn vrouw een ziekenhuisopname. Na die ziekenhuispname ging het appen weer door, die app berichten mocht ik lezen zodat ik in kennis was gesteld wat er allemaal geschreven werd. Het ging best ver, met hartjes kusjes etc.
Plots vertelde ze dat ze al diverse malen getongd hadden als hij aan de deur kwam en dat hij haar borsten had gevoeld in de keuken en zithoek. Ik vond dit best wel opwindend maar vreemd en bedreigend tegelijk. Eigenlijk klopte het niet maar onze seks werd er beter door. Op een gegeven ogenblik zij ze ik wil meer …………… hier ben ik heel beroerd van geweest en kon me op het werk slecht concentreren, na enige tijd gaf ik er aan toe en dacht als ze dat nou gewoon eenmaal gedaan heeft is de lol er af en is het gebeurt en kunnen we weer verder,
Medio maart heb ik haar weggebracht en heeft ze zes uurtjes met hem doorgebracht vanaf het middaguur tot aan de vroege avond. Ze appte me dat alles goed was gegaan en het condoom gelukkig niet was gescheurd een hele opluchting. Toen het appen etc. daarna doorging en er bijna een tweede afspraak in het verschiet stond , gingen bij mij alle seinen op rood, En eiste dat ze het zou stopzetten. Dit deed ze. Tot een aantal keren aan toe weer opnieuw een app geopend en na tweemaal hier mee gestopt.
Het viel me op dat onze seks weer gewoner werd en minder frequent dan anders, was hij weer in het spel?
Vandaag heeft ze hem weer gezien en vertelde dit spontaan en glunderde en had met hem gesproken dat hij in de bestelauto zat. Ik zei hoe kun je hem nu plots zien, je wist gewoon dat hij daar om een bepaalde tijd zou rijden en dat je hem zou treffen. Toen ik zei ga gewoon weer met hem appen etc. was haar reactie doe gewoon. Even later zei ze, wel goed voor onze seks, vind je het goed als ik weer met hem ga appen.
Ik weet niet wat ik hier mee aan moet, ze zegt dat ze bij mij wil blijven maar hij wil een relatie met mijn vrouw. Geen affaire hij wil dat mijn vrouw zijn vrouw wordt en dus einde van onze relatie zou betekenen en dat terwijl we kinderen hebben...………………. Ik moet me geen zorgen maken zegt ze.
Ik gun haar van alles echter ik wil ook niet de kat op het spek binden en door mijn tolerantie die twee in elkaars armen drijven. Van de andere kant denk ik als ze nog steeds zo vaak aan hem denkt en vice versa moet ik het dan gewoon maar laten gaan en zien hoe het af loopt.
Hopelijk kan iemand mij een heel goed en wijs advies geven.
Sterkte
Heb mijn vrouw later opgehaald bij hem , ze hebben een heerlijke avond samen gehad.
Maar daarna is ons huwelijk gesneuvelt
Ik ben recent door mijn vrouw bedrogen (met de buurman) en ben er kapot van.
Boos en intens verdrietig.
Ik kan mij niet voorstellen dat ik mijn vrouw bij een andere kerel af zou zetten, wetende wat er ging gebeuren...
Ik heb eeuwige trouw aan mijn vrouw gezworen, maar had gehoopt die ook van haar te krijgen.
Helaas is mij dat niet gegund...
Ik zou zeggen: pik dit niet en stel haar voor de keuze: of 100% voor jou, of ze gaat met hem verder.
Sterkte!
Laat haar haar leven lijden. Ze heeft haar keuze gemaakt. Ze ziet die andere persoon graag, dan liever uit elkaar, de pijn ga je zeker voelen omdat je nog van haar houd en veel om haar geeft. Dit geeft jou stress tot en met lichaamsklachten.
Ga zo niet door(ze kiest voor een ander)niet goed voor jou en de kids.
Veel sterkte.
Zowel ik als die vrouw hebben recht op de waarheid (Verhaal 321)
Het verliep allemaal een hele tijd goed, maar plots begon hij over die scheiding, over zijn kinderen, over de goederen en vooral over het huis. Hij werd steeds stiller en meer teruggetrokken. Hij kan plots niet meer s'avonds afspreken, niet meer in het weekend,... Toch als we samen zijn is het steeds leuk, maar heb het gevoel dat het stiekem moet. Als ik hem hierover aanspreek zegt hij steeds geef me wat tijd. Of is het direct van stop nu ok, je zet me onder druk!
Nu zegt mijn buikgevoel voortdurend dat ik met die vrouw moet gaan praten. Enerzijds zie ik die man wel echt graag en wil ik hem ook niet kwijt.
Anderzijds als het puur bedrog is, vind ik dat de waarheid moet bovenkomen. Omdat zowel ik als die vrouw recht hebben op de waarheid.
Dit is zo een verschrikkelijke situatie.
Je onderbuik gevoel is je redding, zie het als een zegen en kap er direct mee. Geef jezelf wat tijd met 0% contact en je zult inzien dat je beter af bent. Gevoel wordt minder en gaat zelfs weg wanneer contact verbroken wordt.
Ik heb al 30 jaar een sekueel relatie met mijn zusje (Verhaal 271)
ik wil graag dit verhaal vertellen om het toch een beetje van mij af te schrijven.
Ik ben nu 44 jaar en zit momenteel in een relatie van 12 jaar en we hebben samen een dochter van 6.
Ik vertel dit omdat ik hier nooit met iemand over gesproken heb en of met iemand kan bespreken omdat dit nooit geacepteerd zal worden. Ook wil ik gewoon even mijn verhaal kwijt.
Ik heb meerdere relaties achter de rug, maar geen van deze relaties of mijn huidige vriendin weet dat ik al vanaf het begin van elke relatie vreemd ga.
Nou weet ik dat 99 procent van de gemeentschap dit gaat afkeuren als ik vertel met wie.
Maar ik heb al 30 jaar een sekueel relatie met mijn zusje. En dit gebeurd tot op de dag van vandaag nog steeds. Zeker 2 tot 3 keer per maand spreken we af bij mij of haar thuis om seks te hebben. Ter verduidelijking,,,, dit is altijd met wederzijds instemming en respect gebeurd. Mijn zusje is nu 42 jaar en heeft ook meerdere relaties gehad.
Ze is momenteel getrouwd en heeft kinderen. Ook in haar kringen weet niemand dit.
Elke keer als we seks hebben is dit zo intens en vertrouwd. Daarom heeft geen van ons er moeite mee of willen we hier mee stoppen. We hebben vaker gepraat, en gedacht om te stoppen maar komen dan toch tot de conclussie dat het gewoon te lekker en vertrouwd is.
Heel moedig van jou om je verhaal te delen. Denk dat het ook lastig is om ermee te stoppen omdat je niet anders meer weet en omdat het begonnen is in een periode dat je allebei nog kind was. Is misschien onschuldig begonnen en steeds verder uit de hand gelopen. Maar omdat jullie er allebei mee instemmen is het wel anders dan mijn verhaal. Toch zou ik er eens professionele hulp bij zoeken om zeker te weten of dit wel echt is wat je wil. En of er misschien een reden voor is dat het zo gelopen is. Het is ook naar jullie partners toe niet eerlijk. Soms kun je dingen beter niet weten. Maar kan ook zijn dat het je eigen relatie ondermijnt. Dat de leugen te veel tussen jullie in staat.
Ik heb zelf te veel mee gemaakt om te veroordelen.
Ik heb een broer die op 16 jarige leeftijd mijn zusje van 8 jaar heeft misbruikt. Mijn zusje heeft dit verdrongen en heeft alleen hele vage herinneringen. Ik was destijds 21 jaar en heb niet gemerkt. Ik voel me er schuldig over. Dat ik het niet heb kunnen voorkomen. Mijn zusje is nu volwassen en heeft kinderen, maar heeft er nog steeds veel last van. Ze heeft het zo verdrongen dat ze niet precies weet wat er gebeurd is destijds en hoe vaak. Alleen flarden. Ik herinner me ook dat de als kind heel stil en teruggetrokken was en altijd een beetje een muur om zich heen had. Ik heb er pas recent achter gekomen dat dit gebeurd is. Mijn broer leeft niet meer dus hem kan ik niets meer vragen. Wat ik me herinner is dat hij op 13 jarige leeftijd plots niet meer naar voetbal wilde gaan. Mogelijk is hij zelf ook misbruikt. Hij heeft een moeilijk leven gehad en is uiteindelijk zelf uit het leven gestapt na 12 jaren van diepe depressie.
Leef vanuit liefde en heb respect voor elkaar! (Verhaal 364)
Leef vanuit liefde en heb respect voor elkaar!
Maanden in bedrog geleefd (Verhaal 363)
t vervelende hiervan is dat ik maanden in bedrog heb geleefd en nu niet meer weet wanneer hij de waarheid verteld.Ik merk dat hij zich ongelukkig voelt dat ben ik dus ook. Hij zegt dat de affaire nu over is maar twijfel of t zo is.
Mijn vrouw was ook vreemd gegaan en uiteindelijk heb ik het haar ook vergeven.
Ik ben zelf monogaam maar begrijp ook dat niet iedereen dat is, onze relatie is prima en dat vind ik belangrijker dan dat ze een misstap heeft gemaakt. Later ging ik opzoek naar hoe het zover had kunnen komen en nu blijkt dat er in een relatie 76 procent kans bestaat dat een van de partners ooit vreemdgaat. Dus als je vertrekt wil dat niet zeggen dat je gevrijwaard ben van zo’n zelfde situatie.
Waarom belt een minnares de partner op? (Verhaal 179)
Een valse manier om hem van jou proberen af te pakken.
Of ze doet dat om zelf ook wat antwoorden te krijgen, zelf duidelijkheid te krijgen. Mss omdat ze het gevoel heeft dat jij ervoor zorgt ook dat hij niet bij haar kan zijn…
Veel redenen om zoiets te doen.
Kan ook uit gevoel van het juiste te doen ect ect.
In deze soort situaties zijn de vreemdgangers verliezers en de vrouwen die bij hen blijven. Wellicht blijft ze uit plicht bij hem en wil ze haar gezin bij elkaar houden als er sprake is van kinderen? Op de lange termijn zijn ze allemaal niet gelukkig en wordt er toneel gespeeld.
Wanneer je alles in perspectief zet, dan zul je helder nadenken en zal er geen verdriet zijn❤️
Ik ben terecht gekomen in ontiegelijk veel leed (Verhaal 362)
Ik stuurde hem een mail om hem een hart onder de riem te steken. We hadden elkaar bijna 30 jaar niet gezien.
Ik kreeg een leuke reactie terug en voordat we het doorhadden spraken we vaker samen af om te lunchen.
Het voelde meteen alsof we een relatie hadden. Hij was duidelijk meteen weer verliefd op mij.
We zijn allebei getrouwd en hebben beiden een redelijk groot bedrijf te runnen.
Ik had net de diagnose ongeneeslijk ziek gekregen en zijn vrouw was net geopereerd aan eierstokken en baarmoederhalskanker.
We hadden altijd voldoende gespreksstof.
Onze lunches werden steeds uitgebreider en duurden steeds langer en we kozen beiden voor een buitenechtelijke relatie.
Hij hield van zijn vrouw maar had geen sex meer met haar. Het ging niet vanwege haar operatie en hij voelde geen opwinding meer. Het was een vriendschappelijke relatie, zo vertelde hij het tegen mij.
Ik heb een hardwerkende echtgenoot die geen tijd en interesse in mijn bezigheden en of ziekte had. Hij leeft voor de zaak en vertrouwt mij in waar ik mee bezig ben. Ik heb geen emotionele steun bij hem.
En zo ontstond er een innige vriendschap waarbij we dagelijks belden en er wekelijks ergens een middag goede sex was.
De sex werd heftiger, de liefde inniger. Het was fantastisch. Toch wisten we allebei dat er een moment zou komen om een keuze te maken.
Zo hielden we het vol tot juni 2022. De affaire duurde al 7 en een half jaar!!
Hij was er volledig mee in het reine en hij zei ook steeds dat hij gewoon 2 vrouwen had waar hij van hielt. Hij had het voor zich zelf een plaats gegeven.
Ik had voor mezelf de keuze gemaakt om voor hem te gaan en maakte al plannen om mijn gezin en bedrijf te verlaten.
Toen ik in april mijn medicatie verhoogde omdat het niet goed met mij ging kreeg ik mijn emoties niet meer onder controle.
Ik moest dit stoppen. Het was niet goed. Een van mijn vriendinnen kreeg ook kanker en ik zag van dichtbij wat dit betekent binnen een gezin.
Ik vond dat zijn vrouw het moest weten. Dan kon zij de keuze voor ons maken.
Toen we op vrijdagochtend samen in de sauna zaten vertelde ik hem wat ik van plan was. Hij reageerde heel koel dat hij mij niet kent en nergens iets van af zou weten als ik alles zou opbiechten.
Ik schrok daar enorm van. Hij hield toch van mij? Hij was mijn alles! Hij, die er altijd voor mij was! Die mij zijn hele gezinsleven, zijn diepste g eheimen en gevoelens met mij deelt, hij die mij ophaalt uit het ziekenhuis en klaar staat als ik hem nodig heb. Hij die mij dagelijks spreekt. Hij die zijn problemen bij mij neerlegt.....hij die onderdeel van mijn leven us. Hij met wie ik verder wil...
In het weekend dat erop volgde ben ik bij hem thuis gaan kijken of hij er was, zodat we konden praten. Hij lag nog in bed. Op maandag stuurde hij mij de bewakingsvideo van zijn huis waarop te zien is dat ik er was. Hij riep door de telefoon dat ik te ver gegaan was en hij de politie zou bellen.
Ik was in chock. De man die mij lief had...politie? Ik klapte dicht. Zei en deed niks meer. Ik ben op woensdag naar zijn vrouw gegaan en heb bovenstaande verteld. Ik wist dat het nu over was tussen ons. Hij zal nooit zijn vrouw verlaten. Hij geeft om haar.
Hij heeft status. Mooi huis. Grote Zaak. Maar van binnen zijn er behoeftes. En de invulling daarvan is leeg. Hij houdt van mij, dat is zeker! Maar zal daar nooit meer aan toegeven terwijl hij het gemis accepteert..
Ik ben terecht gekomen in ontiegelijk veel leed, waarbij ik alles en iedereen heb losgelaten. Ik moet op zoek gaan naar mezelf. En dat kost tijd.
Is dit vreemd of klinkt het bekend? (Verhaal 26)
Gr. Kris
Ik ben inmiddels murw van alle informatie, leef met een permanente spanning en realiseer me dat dit een diep trauma is. We gaan in relatietherapie maar eerlijk gezegd weet ik niet of ik hem dit kan vergeven. Hoeveel ik ook van hem houd.
Ik wil absoluut niet de foute beslissing nemen (Verhaal 319)
Nu is het zo dat alles sinds enkele maanden terug heel vers in mijn geheugen zit. Ik denk er steeds aan, tot nachtmerries toe. Ik kan het maar niet achter mij laten. Behalve dit zijn er nog voorvallen waarbij ik mij helemaal niet gesteun voel door mijn partner. Dit alles zorgt er wel voor dat ik enorm twijfel aan mijn relatie en of ik hiermee nog wel verder wil. Mijn gevoelen voor hem zijn momenteel ook volledig verdwenen. Mijn verstand zegt er een punt achter te zetten. Maar kiezen is verliezen. En ik wil absoluut niet de foute beslissing nemen.
Kan iemand zijn ervaring delen over hoe kinderen omgaan met de scheiding van hun ouders? Of iemand met een soortgelijk verhaal? Alle info en tips zijn welkom.
Sinds een paar maanden in een rollercoaster (Verhaal 345)
Ik zit sinds een paar maanden in een rollercoaster. Het zit namelijk zo…
Wij, mijn man en ik, zijn 10 jaar samen waarvan 2 jaar getrouwd. We hebben 2 prachtige kinderen van 8 en 6 jaar oud. Natuurlijk kennen we de nodige ups en downs, maar dat heeft natuurlijk iedereen; een relatie/huwelijk is gewoon ontzettend hard werken. Eind vorig jaar werd het echter lastiger. Ik heb sinds vorig jaar een nieuwe baan, een kantoorbaan met regelmatige werktijden. Dat is voor mij ontzettend wennen, want eerder had ik altijd onregelmatige werktijden, net als mijn man. Dit leek mij echter beter voor het gezin, dus vol goede moed ging ik aan de slag. Mijn man moest hierdoor ook zijn rooster veranderen; ook hij ging regelmatiger werken en er kwamen veel avonden bij. Langzaamaan raakten we in een sleur die we allebei nooit hadden gewild. Ik leefde het leven dat ik altijd als nachtmerrie had gezien: mijn leven bestond alleen nog maar uit werk, kinderen en huishouden. Ik zat niet lekker in mijn vel, het werk leek ineens aan alle kanten boven mij uit te groeien en ik belandde in een burn-out. Tegelijkertijd zat mijn man ook niet lekker in z’n vel; hij had ook niet de baan die hij per se wilde en thuis wist hij niet met mijn burn-out om te gaan. De sfeer thuis was allerminst gezellig; we bleven maar ruziemaken, echt om van alles.
Met kerst stortte ik echt totaal in en de januarimaand die volgde, was vreselijk. Veel ruzies, echt pittige ruzies en steeds afstandelijker worden. In februari merkte ik dat het gedrag van mijn man veranderde. Hij werd afstandelijk. Naïef als ik was, bleef ik vechten: ik voelde me inmiddels wat beter en probeerde de sfeer thuis weer om te draaien. Helaas kwam begin maart een vernietigend bericht: meneer had een ander ontmoet op werk. Ik kreeg het te horen via een berichtje op Facebook, nota bene van háár dochter.
Woede, onbegrip, verdriet… alles volgde elkaar op. Hij is een week uit huis gegaan en in het leegstaande huis van familie verbleven. Gek genoeg hadden we in die week heel leuk en normaal contact met elkaar. Hij beloofde het contact met haar te verbreken en uit te zoeken wat hij wilde. Na die week kwam hij daadwerkelijk terug, vertelde ons dat hij ons had gemist en ervoor zou gaan. Helaas bleek niets minder waar: hij loog, had al die tijd contact gehouden. Een hele erge ruzie volgde en hij is vertrokken, ditmaal naar zijn ouders.
Ik vond dit vanaf het begin al geen goed idee, zijn ouders zijn namelijk allesbehalve vóór mij. Integendeel, ze hebben mij nooit echt kunnen plaatsen en hebben mij altijd verantwoordelijk gehouden voor het mindere contact met hun zoon (kon ik overigens echt niets aan doen, we gingen gewoon op in alle drukte). En ja hoor, na een paar weken aan het lijntje te zijn gehouden, kreeg ik vanuit het niets de mededeling dat meneer wilde scheiden. Hij wilde niks weten van vechten voor het huwelijk, helemaal niets. Hij leefde naar eigen zeggen al 10 jaar in een nachtmerrie, had het nooit goed gehad bij mij en hij had al ‘genoeg gevochten’, vond hij zelf. Ik was overdonderd; zo lang ging het nou ook weer niet zo slecht en ik had dit altijd als een fase gezien. Daarnaast heb ik nooit de kans gehad om mijzelf in die paar weken daarvoor van mijn beste kant te laten zien; ik was gebroken, nog herstellende van een burn-out en wist niet meer waar ik het zoeken moest.
Meneer had zijn mening echter klaar: hij ging met haar verder, ik moest ook maar verder met mijn leven en of ik de scheidingspapieren zo snel mogelijk kon tekenen. En haast zat er zeker achter: ondanks mijn verzoek om mij even wat tijd en rust te gunnen, kreeg ik nergens tijd voor. Binnen een paar weken had hij achter mijn rug om de auto verkocht, het huis laten taxeren,’ de kinderen op de hoogte gebracht en een nieuw huis geregeld. Het ergste was dat hij in mijn gezicht constant poeslief deed en zei dat hij rekening met mij hield, maar achter mijn rug om alweer geld had verduisterd of met andere schimmige acties bezig was.
Vorige week, na een vreselijk gesprek met een mediator, volgden er meerdere telefonische ruzies omdat hij weigerde om mij de kinderen te laten spreken (ze verbleven bij hem op dat moment). Hij dreigde om deze gesprekken te laten horen aan een rechter, zodat hij kon bewijzen dat ik niet in staat was om voor de kinderen te zorgen. Ik snapte niet waar dat ineens vandaan kwam; praatte ik echt met de man ik tot voor kort nog als de liefde van mijn leven bestempelde? Ik herken hem in helemaal niets meer, zelfs in zijn ogen zie ik alleen maar een vage, afwezige blik.
Die avond echter, draaide hij om als een blad aan een boom. Hij belde mij, deed poeslief, noemde me wel duizend keer schat en lieverd en wilde graag dat ik me zou uitkleden en de camera aan zou zetten. Ik was in de war; wat wilde deze man nou? Was dit een goedkope manier om mij om te kopen? Was dit een blijk van twijfel in zijn hoofd? Was dit een teken dat hij compleet in de war was?
Inmiddels is zijn nieuwe vlam ook op de hoogte van dit gesprek. Sindsdien heeft mijn man mij overal geblokkeerd en weigert alle contact. Zelfs berichten die via de advocaat worden verstuurd, worden niet meer beantwoord.
Ik zit met de handen in het haar. Ik doe mijn uiterste best om het voor de kinderen zo normaal mogelijk te houden. Ik zorg voor ze, nog herstellende van het overspannen zijn en de hele bijkomende situatie. Ik ben zo benieuwd hoe dit verder gaat.’…
Sterkte
Vergis je niet: een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken. Als een man eenmaal vreemd is gegaan en betrapt is, dan zal hij de volgende keer voorzichtiger zijn maar hij zal niet stoppen, persoonlijke ervaring.
Ik hoop van harte dat je besloten hebt om door te gaan zonder hem!
Veel liefde en sterkte!
Petra
Niets was echt... (Verhaal 294)
In 2019 trouwde ik met mijn man. We waren gelukkig althans dat gevoel had ik.
In 2020 kregen we ons eerste kindje. Een droom dat uitkwam na een moeilijk traject. Ook dat jaar kochten we ons huis.
Begin november 2022 kregen we ons tweede kindje.
Een week later was ik vrijgezel.
Mijn man begon in 2020, toen ik enkele maanden zwanger was van ons eerste kind, een affaire met een meisje dat veel jonger was dan hem en mij. Zij staat bekend als de spermaspons van de stad. Wie heeft ze nog niet gehad..
Het startte met een kus, ging verder in getinte berichten, meerdere kussen en seks. Augustus 2021 ben ik achter de flirterige berichten gekomen. Ik vergaf het hem want (hoe naïef ik ook was) zei hij mij dat het enkel fantasieën waren. Achteraf gezien heel dom van mezelf want er stond letterlijk in dat ze seks hebben gehad. Dit ontkent hij nog steeds…
Ze hebben dan enkele maanden later meerder malen seks gehad. Toen ik zwanger was van ons tweede kind ben ik erachter gekomen dat ze elkaar regelmatig zagen. Hij zei dat ze een goede vriendin was, enkel dat. We gingen er weer voor. Ik deed alles voor hem; hormonaal natuurlijk; ik wou dat het werkte, ook voor de kinderen, ik was nog steeds heel verliefd.
We, of beter gezegd, ik heb er alles aan gedaan om
Het te doen werken. Twee maanden voor de geboorte van ons tweede kind kwam ik erachter dat ze elkaar regelmatig zagen en seks hadden. Helemaal overstuur. Ik wist niet wat te doen, ik was hormonaal, ik was hoogzwanger… ook toen gingen we proberen en ook toen leek het goed te gaan. Een week na de bevalling is alles uitgekomen en nog meer. Na de bevalling heeft hij nog regelmatig met haar afgesproken en seks gehad. We gingen uit elkaar. Dit kon niet meer. Ik was/ben gebroken. Ik blijf achter met twee kinderen waarvan 1tje net twee maanden.
Het spannende is er vanaf, de spermaspons is al op naar haar volgende prooi.
Hoe kunnen ze met hun eigen leven..
Mijn hart brak (Verhaal 292)
Heel veel wijsheid en sterkte
Wat moet ik doen? (Verhaal 359)
Vind het heel moeilijk om niet in haar telefoon te kijken (Verhaal 355)
Ik weet niet wat de oorzaak was van hun scheiding maar ik vermoed dat hij haar aan de kant heeft gezet en dat doet iets anders met een vrouw dan als het haar beslissing was.
Het zou wel heel veel toeval zijn dat het maar een avond was en dat jij er ook die avond achter kwam fijt is wel dat ze het niet afkapte. Ik lees redelijk vaak dat vrouwen na de scheiding nog steeds seks hebben met hun ex, waarschijnlijk voelt het vertrouwd. Niks heeft betekend maar toch opgewonden geworden staan haaks op elkaar. Dat een vrouw opgewonden raakt van een lichtelijke gay film ik weet het niet maar ja je hebt ook maar een klein stukje gezien. Ik zou als ik jou was maar eens gaan onderzoeken waar je vrouw opgewonden van wordt.
Haar telefoon bekijken kan moeilijk worden de een vind het geen probleem een ander wil het absoluut niet, het zal je ook niet veel helpen want ze gaan alles wissen
Sterkte
Waarom liegen en stiekem doen etc? (Verhaal 357)
Hoe kan je je vergissen in iemand! (Verhaal 356)
jaren in een leugen geleefd (Verhaal 25)
Een paar maanden geleden biechtte hij op dat hij via Facebook contact had gekregen met zijn eerste vriendin uit zijn jeugd en dat zij, achteraf gezien, toch de liefde van zijn leven is. Ze hebben ruim een half jaar een heftige relatie gehad en geweldige sex zoals hij dat nooit met mij heeft beleefd of zal beleven, volgens hem. Mijn wereld stortte in. En nog steeds kan ik het soms niet geloven.
Omdat zijn vriendin ook al 40 jaar getrouwd is en bovendien financieel afhankelijk van haar man, hebben mijn man en zij om verstandelijke redenen besloten de relatie te beëindigen en hebben geen contact meer met elkaar, als ik mijn man mag geloven. Mijn man nam afscheid van haar met pijn in zijn hart zoals hij mij vertelde. Maar hij wilde weer met mij verder. Ik heb een goede baan en ben financieel onafhankelijk, maar het besluit om na zoveel jaren en op onze leeftijd uit elkaar te gaan valt me erg zwaar. Wij proberen het beste ervan te maken maar zij staat in alles tussen ons in. Het voelt alsof ik al die jaren in een leugen heb geleefd.
Was er kapot van we zijn nog bij elkaar maar ons huwelijk is gebroken niet simpel 20 jaar huwelijk en 2kinderen
Vergeven is niet simpel
Hoe gaat het nu met je? Ik weet niet wanneer dit overspel speelde, en of je je inmiddels weer wat sterker voelt. Heel graag wil ik je een hart onder de riem steken, want het moet een vreselijk pijnlijke ervaring voor je zijn. Niet alleen door de affaire zelf, maar ook door de woorden van je man over de 'liefde van zijn leven'. Hoe durft hij dat te zeggen, nadat hij 40 jaar met jou is getrouwd? Hoe kan hij zo onnadenkend zijn? Het verstand van (veel) mannen zit helaas in hun onderbroek en dat bewijzen deze woorden des te meer. Ik hoop dat je de kracht vindt om jezelf bij elkaar te rapen. Bezoek desnoods een therapeut of psycholoog, want ik kan me voorstellen dat dit aardig aan je zelfvertrouwen raakt. En ga vooral leuke dingen doen, lekker naar de kapper, naar de schoonheidssalon, een kuuroord. Dineren of lunchen met vrienden, naar de sportschool, het zwembad of een nagelsalon. Verwen jezelf en gun jezelf een cadeau, want dat ben je waard. Bedenk: elke (langdurige) relatie heeft ups en downs, en het is nog maar de vraag of hij een 40-jarig huwelijk met die ander had kunnen volhouden. Het gras lijkt elders altijd groener, maar niets is minder waar. Helaas is dat wel vaak hoe de menselijke geest werkt: wat je niet hebt, wil je graag krijgen. Ben je single, dan wil je een relatie, heb je een relatie dan zou je wel weer eens single willen zijn. We zijn een vermoeiende soort. Is de echtgenoot van het onderwerp van jouw mans affaire eigenlijk al op de hoogte van het overspel? Misschien is het geen gek idee om met hém een kop koffie te drinken, jullie hebben veel gemeen en kunnen wellicht delen in elkaars pijn. Ik wens je oprecht veel sterkte toe en hoop dat je weer gelukkig kunt zijn, met of zonder jouw man. Liefs!
Wellicht is het beter als de vaste partner het niet weet, zij leeft in de veronderstelling dat haar man haar altijd trouw is. Ze voelt zich gelukkig. Hij wordt verscheurd door machteloosheid, schaamte en schuldgevoel, maar kan en wil niet stoppen met ons (voor hem zeer bevestigende) contact.
Lieve groet, Maartje
Ik ben het niet met je eens over de gelukzalige onwetendheid van de bedrogene. Degene met de affaire vindt emotionele en seksuele bevrediging bij een ander, terwijl de bedrogene hier wordt buitengesloten en tekort wordt gedaan. In de apps van mijn vrouw is te zien dat in 'realtime' foto's en berichten werden gedeeld tijdens onze intieme vakanties en uitjes. Dat vind ik respectloos en onvergeeflijk. Ik heb tijd nodig om dit te verwerken.
De ene partner mist bv spanning of intimiteit, erotiek en sex en de ander vindt een platonische relatie wel goed.
Moet je de ander dwingen om zich te schikken in een situatie die hij of zij niet gelukkig maakt?
"Slachtoffers" van vreemdgaan kijk ook eens in de spiegel aub.
Praat met elkaar en probeer elkaar te begrijpen en geef elkaar de ruimte / vrijheid ook als individu.
Groetjes,
Marcel
Mijn partner heeft een affaire gehad (Verhaal 1)
Mijn partner heeft aan me opgebiecht dat zij een affaire heeft gehad. Dit staat nu tussen ons in. Ik vind het moeilijk om haar nog te vertrouwen. Ze is een lange tijd niet eerlijk tegen me geweest.
Maar ze zegt dat het voorbij is en dat ze samen met mij en onze kinderen een gezin wil blijven. Ik vind het echter moeilijk om te accepteren wat er is gebeurd.
Gaan of blijven. Het heeft zo'n impact in de relatie en het gezin. Ik heb er een boek over geschreven met als titel 'Weer single, ... en dan?'
Als je een ruggensteuntje nodig hebt dan is het zeker de moeite waard om het te lezen.
Wat een lastige situatie. Het vertrouwen heeft vast een deuk opgelopen. Ik heb zelf ook een affaire gehad. Dit kwam vooral omdat mijn partner en ik uit elkaar gegroeid waren. Hierdoor stond ik open voor een ander. Toen het uit is gekomen hebben we een moeilijke tijd doorgemaakt.
Door hulp van een relatietherapeut in te schakelen zijn we allebei er sterker uitgekomen. We hebben onderzocht hoe het zo is kunnen komen en we hier allebei aan kunnen doen. Het heeft ons sterker gemaakt als stel dan dat we waren!
Me man heeft me bedrogen met me(tweeling) zus anderhalf jaar lang
Ben er achter gekomen door me vriendin.
Nu zijn we bijna 2 jaar verder en hangen er nog steeds in.hij zegt dat hij de waarheid spreekt.wat ik nu ook wel gelooft.
We hebben alles besproken en heeft me alles vertelt ook appjes gelezen,van hen.
En me zus zegt hij houdt niet van je.
Maar nu blijkt dat zij me niet terug wilt zien,omdat ze hem dan tegen komt met fam.enzo kan ze niet tegen zei ze tegen hem.het lijkt wel elke x het beter gaat dat zij er tussen komt te staan.
Ben op en weet het allemaal niet meer.stoppen of doorgaan
Maar me gevoel is er nog steeds naar hem toe
Kies voor jezelf. Na een moeilijke periode zul je betert af zijn. Accepteer niet iemand die jou niet als eerste keus heeft.
Sterkte
Elk verhaal, karaktereigenschappen van de persoon (gevoeligheid/ nuchter/ vergevingsgezindheid) en situatie is weer anders. Ook al denk je in een vergelijkbare situatie te zitten de uitkomst kan altijd anders zijn. Het gaat erom wat JIJ voelt en wil. En natuurlijk de keuze of jullie wel of niet samen verder gaan. Maak daar een keuze in en ga ervoor! Ga verder en blijf niet te lang in het verleden hangen. Niemand vind het fijn als er oude koeien uit de sloot worden gehaald.
Volgens internet (yes i know) duurt het gemiddeld 1,5 jaar om een affaire van je partner te verwerken en je partner weer meer te vertrouwen. Uiteindelijk komt het goed met jou! Zorg goed voor jezelf! Heb lief en ontvang liefde, vergeef jezelf maar ook een ander.
Maar heel veel sterkte
Ik hou ontzettend veel van mijn vrouw. Misschien wel teveel. Ze houdt ook zielsveel van mij. Ik ben haar man haar liefde. Onze sexleven is heel goed. Maar ze wil ook sex met andere mannen. Ze heeft me al vaak bedrogen. Ik trek t lastig. Ze zegt jij hebt mijn hart. En liefde. Maar zoekt lust bij anderen. Ik kan t niet meer rijmen. T drijft mij tot waanzin.
Ik heb 2 kinderen, dochter van 7 en een zoontje van 3.
Mijn vrouw begon een maand of 5 geleden afstandelijk gedrag te vertonen en ging steeds vaker met de vrijgezelle buurman 'op pad.'
Af en toe samen fietsen, maar ook wel eens samen een drankje drinken.
Alleen maar goede vrienden, meer niet, zei ze.
Dit werd steeds vaker.
Zo zou ze een keer gaan zwemmen met de kinderen en ze vroeg mij of ik een boodschap kon doen, erbij vermeldend dat de winkel om 18:00 uur ging sluiten.
Toen ik om 18:05 uur thuis kwam, kwam de buurman net thuis en hij stapte in z'n zwembroek uit z'n auto (???).
Na 5 minuten kwam mijn vrouw thuis en vertelde dat ze zo blij was dat hij mee was, want onze dochter moest naar de wc en hij kon even op onze zoon letten (???)...
De volgende dag kwam ik door een noodgeval iets eerder naar huis uit mijn werk en onderweg naar huis kwam ik mijn vrouw en die buurman tegen terwijl zij samen aan het fietsen waren...
Het eerste wat mijn vrouw vroeg was: 'Had je niet even kunnen laten weten dat je eerder naar huis zou komen?'
Hoezo?!? Moet ik mij verantwoorden als ik naar huis kom?
De buurman vroeg zich af of ik soms boos op hem was...
Boos niet, maar ook niet echt blij.
Uiteindelijk heb ik haar betrapt dat ze tegen mij loog en waarschijnlijk heeft dit een langere tijd gespeeld...
Het doet mij ontzettend veel pijn, ook omdat er 2 kleine kinderen in het spel zijn die alles voor mij zijn.
Een ontzettend zware tijd...
Of het nog goed komt?
Nee, dat denk ik niet, mijn aanstaande ex blijft over dingen liegen, maar heeft wel het een en ander toegegeven.
Ze zegt dat ze geen sex met de buurman heeft gehad, maar ik weet niet of ik dat moet geloven.
Het laat mij inmiddels koud...
Maar het blijft pijnlijk, 15 jaar samen...
Een man van 30 jaar.
Ik zit ergens behoorlijk in bekneld en het blijft maar rond spoken in mijn hoofd, heeft er iemand misschien wat advies.
Ik ben er sinds kort achter gekomen dat mijn vrouw best wel close is met haar collega op werk zo heeft zij hem laatst in haar privé tijd naar de AirPort gebracht en daar naast hebben ze altijd samen pauzen en gaan ze samen lunchen, het gaat om een donker getinte man ik heb er ook achter gekomen dat ze in het verleden contact heeft gehad met donker getinte mannen, mijn vraag is zou ze nou vreemd gaan achter me rug om?
groetjes David.
Als je gelukkig met elkaar bent, ook op het vlak van intimiteit, erotiek en sex, is de kans op vreemdgaan klein.
Door de jaren heen groei en ontwikkel je jezelf, andere interesses, libido veranderd, je groeit en ontwikkelt bijna nooit in hetzelfde tempo dus is communicatie erg belangrijk.
Er is een soort vreemdgaan dat notoir is en dat is het soort dat de spanning van de 1e keer sex mist. Dat soort zal blijven vreemdgaan hoe happy deze ook zijn.
Meestal gaan mannen voor lust vreemd, vrouwen meestal voor aandacht.
Ik zou zo graag met mijn minnaar verder willen! (Verhaal 338)
Uw man is een grote sukkel, en uw spannende man is een gewiekste vreemdganger en leugenaar.
Ja als hij zijn eigen je vrouw tevreden moet houden en daarbij nog 3 andere vrouwen dan kom je tijd tekort. Vreemdgaan is zijn hobby en hij weet precies welk verhaaltje hij moet vertellen aan een vrouw die eigenlijk diep in de ellende zit. U ziet hem 3 x een kwartiertje en u denk dat het uw soulmate is, u denkt als hij voor mij kiest stopt hij wel met andere vrouwen? Mevrouw zet uw voeten aub weer op de aarde, deze knakker blijft vreemdgaan zijn leven lang. Neem afstand van deze man, het zal even pijn doen maar een oud Pandanees spreek woord luid “Het is nog nooit zo donker geweest of het is weer licht geworden.
Leuke en knappe schoonmoeder (Verhaal 255)
Vind het heel moeilijk om alles te relativeren (Verhaal 351)
Ik ben 17 jaar samen met mijn vriend. Hij heeft eigenlijk altijd van grote borsten gehouden en is wat extremer in sex als de meeste (altijd wat meer als huis tuin en keuken seks) . Ik heb hem betrapt op MSN gesprekken toen wij een jaar een relatie hadden. Die gesprekken gingen over seks en fantasieën ook ontdekte ik dat hij vaak naar porno keek (met grote cups).
Dat is in die 17 jaar nog een aantal keer voorgekomen (4 a 5 zover ik hem heb betrapt) het is altijd bij gesprekken gebleven nooit contact in het echt.
Afgelopen jaar hadden wij een flinke dip in de relatie. Dat was in d'r maanden november december. Er is toen een hoop gebeurd en we leefden een beetje naast elkaar. Ik zat niet goed in mijn vel vanwege problemen met mijn oudste dochter van 3 en een overleden familielid en contact met andere familieleden dat verbroken is toen. Ik kon toen alles niet goed meer aan en heb ook deels mijn verdriet weggedronken en redelijk wat alcohol genuttigd.
Tot ik een maand geleden ontdekte op zijn telefoon dat hij contact had met een vrouw. Die had hij ontmoet op marktplaats omdat hij een bh wou kopen van haar. Wederom grote cup. Dit contact is 3 maanden lang geweest en hij heeft haar ook enorm veel cadeaus gegeven (opgestuurd) en ook filmpjes van zichzelf gestuurd waar hij zich aftrok. Ik was in complete shock want wij hadden het in die tijd zeker niet breed en zelfs de kachels uit heel de winter. Ik zag dat hij haar dus cadeaus van een totale waarde van over de 1000 euro heeft gestuurd.
Om een lang verhaal kort te maken en enorm veel gepraat te hebben is zijn antwoord dat hij zich depressief voelde en ook eenzaam etc omdat ik die periode dus niet naar hem omkeek en redelijk veel dronk. Hij zegt naar aandacht opzoek te zijn geweest. Waarom de cadeaus vroeg ik zegt hij ja om aardig gevonden te worden etc etc
Hij is wel meteen hulp gaan zoeken bij een seksuoloog aangezien ik er echt kapot van was/ben. Ik begrijp het nog steeds niet zo goed allemaal.
Ik weet ook niet meer of het logisch klinkt dat iemand dan dit soort dingen kan doen of dat ik gewoon blind ben. Ik ga van de ene kant naar de andere met mijn gevoel.
Wel heb ik in al die jaar een soort complex gekregen ook vanwege mijn borsten die dus met een a/b cup heeeel anders zijn als wat hij steeds zoekt en daardoor hebben wij ook zelden seks waarbij ik nuchter ben. Op de 1 of andere manier kan ik me niet ontspannen bij hem of mezelf zijn ook vanwege alles wat er is gebeurd (dit op seks gebied dan)
Ik heb 2 kleine kinderen en een lange relatie dus wat alles ook nog extra moeilijk maakt.
Vind het heel moeilijk om alles te relativeren en beslissingen te maken en te geloven dat alles voor aandacht was.
(Ze hebben elkaar nooit gezien ik heb contact verzocht met deze vrouw en haar gesproken en ook zij bevestigd dat er geen ontmoeting is geweest. Wel cadeaus kaartjes brieven etc en bel en app contact)
Je vriend is een behoorlijke egoïst en labiel als hij niet snapt dat een vrouw meer is dan alleen borsten jij beoordeeld hem toch ook niet alleen aan zijn piemel. Het verhaal dat hij zich eenzaam en depressief voelde is een drogreden omdat het al vaker was voorgekomen. Tuurlijk er kan in een relatie van alles veranderen, maar voordat je een zijpad inslaat zal je toch eerst even met je partner moeten gaan praten. Het is een schande dat hij 1000 euro uitgeeft aan een bos hout voor de deur en dat zijn gezin daar de dupe van is, hij moet zich diep DIEP en nog dieper schamen.
Vraag me af of hij er voor jou was toen je die paar maanden in de shit zat (vrees van niet).
Tevens wil ik je meegeven dat je problemen weg drinken maar tijdelijk is als je lever de alcohol verwerkt heeft zijn je problemen gewoon weer terug en heb je er waarschijnlijk een paar bijgekregen. Lieve dame stop AUB met alcohol het brengt u en uw kinderen niets dan ellende.
Helaas heb ik ook nog verdrietig nieuws voor u, Uw vriend gaat niet van zijn fobie afkomen hij is geobsedeerd van grote borsten, dat kan een tijdje verdrongen worden maar komt altijd weer bovendrijven.
Ik ga je mijn verhaal vertellen.
Mijn vader was alcoholist en iedere alcoholist zal je vertellen dat hij er geen is. Mijn vader is 30 jaar geleden overleden door een maagbloeding veroorzaakt door de alcohol. “later meer”.
Zijn vader was alcoholist heeft zich een delirium gezopen en overleed in een gekkenhuis “gelukkig heb ik hem nooit gekend”. De oudste zus van mijn vader alcoholist overleden aan nierfalen oorzaak alcohol al haar kinderen alcoholist. Zijn jongste zus alcoholist overleden aan keelkanker oorzaak alcohol ook haar kinderen alcoholist. Terug naar mijn vader de man had 3 kinderen GEEN van drie heeft ooit alcohol genuttigd, ik heb zelfs nog nooit alcohol in huis gehad en het komt er niet in ook.
Ik heb zelf 2 kinderen beide drinken geen alcohol. Alle families zijn waar alcohol in voorkwam zijn TOTAAL uiteen gerukt, alleen die de cirkel verbroken hebben zijn nog in stand, maar zelfs ik draag 30 jaar na zijn dood nog steeds de littekens van zijn gezuip.
Toch verder na een affaire (Verhaal 7)
Vorig jaar vertelde mijn man me dat hij verliefd was geworden op een collega. Ik schrok me rot en snapte er niets van. We hadden immers nooit ruzie? Mijn hele leven viel in duigen, was dit de man waar ik van hield?
Ik dacht dat ik hem kende, mijn man zou dit nooit doen en dan nog...ik zou het toch meteen aanvoelen als er iets niet goed zat tussen ons? Ik werd er zo onzeker van dat ik besloot hulp te zoeken.
Na een paar individuele sessies zijn we samen in relatietherapie geweest. Mijn man wilde weten waarom dit kon gebeuren. Het heeft heel wat bloed, zweet en tranen (vooral veel praten, ruzies en elkaar verwijten maken en toch weer goedmaken en naar elkaar luisteren om elkaar te begrijpen) gekost maar we zijn het nieuwe jaar wel samen begonnen.
Hij wil bij me blijven en ik merk dat mijn vertrouwen heel langzaam weer groeit. Vooral na een goed gesprek waarin ik voel dat hij naar me luistert en mijn pijn en gevoelens van eenzaamheid begrijpt.
Het doet hem ook pijn en dat zie en voel ik. Gek genoeg is het nu juist dát wat de afstand tussen ons doet afnemen en waardoor ik me weer wat dichter bij hem voel staan. Het komt wel goed tussen ons. Zonder begeleiding hadden we het niet gered.
Vergeven gaat goed , weet ook dat het goed gaan komen .
Weten jullie of er praatgroepen bestaan? dat je met lotgenoten kan babbelen?
bedankt!
Grace
Ik had graag contact gehad met enkele van jullie maar weet niet hoe.
Een update: op het moment dat ik bereid was om los te laten, te gaan scheiden, alles financieel af te handelen, kwam hij terug. Met gruwelijk veel spijt en berouw.
Wat mij heeft geholpen bij de verwerking (ik denk er nog wel steeds vaak aan):
Is ontspanning (veel sporten), veel afleiding (werk studie wandelen) en veel contact met familie en vrienden.
Als ik terugkijk heb ik het meest gehad aan de lieve vrienden die er voor mij waren, dat deed me oprecht goed gedaan en enkele vriendschappen zijn er door verdiept.
Omdat het ook een stuk pijn van vroeger triggerde ben ik ook in therapie gegaan.
Het neemt nog steeds een plek in in mijn leven maar ik ben er sterker door geworden. Ik ben ook niet het vertrouwen verloren in mijn mede mens. Mijn man en ik zijn overigens ook in therapie gegaan.
Ik wens een ieder die dit ook overkomt. Beloof jezelf dat je er beter uit komt … ❤️
Hier ongeveer hetzelfde verhaal. Mijn man heeft mij bedrogen…bedrog? Is het bedrog?
Het voelt alvast zo voor mij.
Hij chatte met andere vrouwen, stuurde foto’s, zat op dating sites en werd gechanteerd.
Het fijne als je het in deze situatie zo kan noemen is dat hij nooit slecht over me praatte en dat het niet tot fysieke ontmoetingen kwam.
Alleen heb ik hem nu al 3 keer betrapt in het sturen, zelfs als we de vorige keer bijna uit elkaar waren blijft hij het doen…
Ik ben er kapot van en weet niet meer wat ik moet doen.
Hij wil dat ik hem nog een kans geef en zegt dat ik de enige ben voor hem.
Heeft t zin om besbetreffende persoon ermee te confronteren ? (Verhaal 349)
Na 10 jaar huwelijkhebben mijn vrouw en ik toendertijd een pauze ingelast en heb een half jaar ergens anders gewoond
Na 5 maanden heb ik met haar een gesprek gehad dat ik met haar verder wou.toen vertelde ze me dat zij t niet meer wou proberen toen heb ik een one nicht stand gehad. Na enkele dokters bezoeken bleek dat ik adhd en asperges heb (dat is 1 v d redens dat t huwelijk stroef verliep) en vertelde m.n ex dat ze t toch weer wilde proberen toen heb ik eerlijk opgebiecht wat er gebeurd was. Ze heeft me toen terug gepakt om mij t zelfde te laten voelen als haar
Okay dat allemaal achter ons afspraken gemaakt dat in whatts app niets gewist zou worden om t vertrouwen terug te winnen.
Nou enkele jaren verder lees ik een appje van een bekende waarin ze zegt ik zit in bad je kunt m.n rug komen wassen want dave is toch zwemmen met de kinderen. Verder was de hele geschiedenis gewist Omdat ik haar wilde geloven dat t onzin was heb ik t toendertijd erbij gelaten een jaartje terug toch verloten dat t niet werkte tussen ons wel bijna een jaar moeten wachten voor woonruimte voor haar. Toen kwam ik op een verjaardag van een goede vriendin van haar en was met haar aan t kletsen en toen vertelde zei me dat zei dacht dat m.n ex een affaire heeft gehad met de man van t appje. Haar toendertijd ermee geconfronteerd gaf ze toe teveel contact met m te hebben gehad(dat deed bij mij al alarm bellen rinkelen ) enkele weken verder maakten we een afspraak om te voorkomen dat we een andere partner vinden voordat we niet meer in t zelfde bed slapen dat we nog enkele keren met elkaar zouden vrijen maar dan moest ik wel stoppen over desbetreffende persoon. Mijn vraag is : heeft t zin om besbetreffende persoon ermee te confronteren ? Ik wil nl antwoorden.
bvd dave
Ik denk niet dat het zin heeft om hem er mee te confronteren, hij heeft geen afspraken met je gemaakt en weet heus wel dat ze getrouwd is.
Je vrouw heeft een andere man ontdekt en die zijn in het begin altijd leuker en spannender dan een man waar je al ruim tien jaar mee samen bent, hij geeft haar alle aandacht en complimentjes die ze nodig heeft en dat zijn de meeste mannen na 10 jaar wel verleerd.
Vraag haar of ze interesse heeft in een open huwelijk voor beide of alleen aan haar kant dit kan het voor jullie nog spannend maken, of maak op een fatsoenlijke manier een einde aan jullie huwelijk.
Ik ben zo boos als ik eraan denk (Verhaal 348)
Ik ben zo boos als ik eraan denk. Ze hebben zo'n schoon gezien - 20 jaar getrouwd, 3 kinderen, 2 jaar geleden hun huis gebouwd...en dan zoiets...Periode van corona en voor hun ook nog bouwperiode was net voorbij...toen heeft mijn vriendin aangegeven (aan haar man) dat ze door de zware periode ging op haar werk en zou graag meer uitgaan en meer tijd maken voor hun tweetjes...hij is begonnen met uitgaan, uren lang conversaties te maken en complimenten te geven aan 10 jaar jongere collega die single was. Mijn vriendin mocht die Mandy Per. niet ontmoeten en moest alles gewoon slikken. En nu na ontelbare ruzien tussen hun blijft hij Mandy nog zien (meestal stiekem of liegt hij tegen mijn vriendin dat hij met collega's weg is zonder te vermelden dat andere collega's vrij rap naar hun families gaan en hij met Mandy blijft om nog rap in de restaurant iets te eten of te drinken...of haalt hij Mandy stiekem op als ze met collega's ergens naartoe rijden). Vorig jaar heb ik hem s'nacht tegengekomen in de kroeg toen hij op stap was met Mandy terwijl ik wist dat mijn vriendin hem niet kon bereiken en doopongerust was....
Ik vraag mij af of ik die Mandy misschien moet opzoeken en met haar proberen te praten. Ik vrees dat mijn vriendin het niet langer gaat volhouden en uiteindelijk gaat Mandy toch een scheiding veroorzaken - zelfs als ze het zelf niet beseft.
Overspel in Duitsland bewijzen (Verhaal 347)
Als ik had geweten dat hij getrouwd was was het nooit gebeurd (Verhaal 330)
Totdat ik hem 6 weken geleden letterlijk tegen het lijf liep met carnaval met zijn vrienden groep. En een trouwring om zijn vinger. Toen ik hem via de app ernaar vroeg ben ik overal verwijderd op social media.
Sindsdien niks meer gehoord, zal ook zeker niet gebeuren. Maar er gaat nog steeds zoveel door me heen. Als ik had geweten dat hij getrouwd was was het nooit gebeurd. Zoveel vragen. En aan de andere kant diep doorademen, rechte schouders en door. Niet meer omkijken. Moeilijk.
Ja het is heel simpel als je er zelf niet inzit. Maar als je zelf 1 van de partijen bent...
En je zou het nooit doen als je het wist. Maar ze sleuren je erin mee.
En jij blijft achter met dat gevoel, niet weten wat te doen,...
Ik begrijp heel goed dat er vanalles door je heen gaat. Het is heel moeilijk en je krijgt veel onbegrip van mensen die nooit in zo'n situatie zaten. J
Heeft hij je geen uitleg gegeven?
Dat hij hier een jaar lang over zweeg (Verhaal 342)
Hij wil nog steeds gaan voor ons gezin , maar ik weet het ik ben er kapot van…
Ik kan het op zich wel plaatsen maar voel mij zo belogen , dat hij hier een jaar lang over zweeg , ik heb het zo vaak gevraagd…
Vreemdgaan hakt er gigantisch in. Op jouw vertrouwen en veiligheid. Op de website ouders.nl vind je lappen tekst onder ‘verder na ontrouw’. Daar lees je verhalen van anderen en je kunt er heel helpende reacties krijgen. Sterkte!
Hoeveel kansen verdient iemand? (Verhaal 343)
Verwerken dat ex vreemd is gegaan (Verhaal 341)
Ik wist niet wat ik hoorde...vroeg waarom en wie.....bleek iemand te zijn voor wie ik hem 10 jaar geleden al eens heb gewaarschuwd! En wanneer ze elkaar dan zagen? Als hij met vrienden af sprak, die wisten ook van niks.
Kinderen boos en wilden hun vader een poos niet meer zien. Inmiddels gaan ze nu 1 jaar on de 2 weken een weekend naar hun vader. Is er een halfbroertje/zusje op komt en wordt het stralks co-ouderschap.
Als ik hem zie dan denk ik nog wel eens wat een klootzak ben jij eigenlijk!! Ben gewoon echt boos en verdrietig tegelijk. Heb nooit de tijd genomen dit echt te verwerken. Altijd aan gestaan voor de kinderen en alles goed te regelen.
Heb inmiddels zelf een nieuwe relatie wat supergoed gaat en waar ik echt heel blij mee ben, ik zie nu ook hoe het anders kan.
Hebben jullie ervaring met het verwerken van het trauma van het feit dat je ex vreemd is gegaan? Het is een soort van angst gevoel dat het wederom kan gebeuren, waar je je aan vast klamt. Het is niet eerlijk naar mijn vriend toe,maar dat is het stukje trauma verwerking waar ik mijzelf nooit de tijd voor heb gegund.
Ik zou graag horen hoe jullie hiermee omgaan. En hoe lang dit wellicht de tijd nodig heeft.....
Er is iets gebeurd (Verhaal 337)
Toch is er iets gebeurd, waarom ik hier schrijf
Ik heb een zoon, die in een woonvoorziening woont. Nu is daar vorig jaar een nieuwe begeleider komen werken.
Aardige man, maar verder niets, wat mij betreft dan.
Maar na ca 3 maanden begon hij complimentje te maken, van wat ruik je lekker. Tuurlijk vond ik leuk om te horen, maar vertelde dat ook gewoon thuis, want ik zocht er niets achter.
Ruim een week later had ik hem aan de telefoon en zei wie ik was. Hij zei dat hoef jij niet te zeggen, want jouw stem herken ik zo.
Leuk complimentje , maar vertelde dit ook gewoon thuis, omdat het voor mij een complimentje was , en niet meer dan dat.
Hij had ook gevraagd of ik single was, en heb verteld dat dit niet zo was.
Een paar weken later was ik op de woning, en toen zei zijn collega dat ik nog even moest wachten, want hij had iets voor me.
Ik dacht letterlijk, wat moet hij nou weer, niet geïrriteerd, maar meer verwonderd.
Hij had een brief per ongeluk mee naar huis genomen . Ok dat kan, maar waarom deze perse persoonlijk aan mij geven?
Hij had de brief immers ook op een moment mee kunnen nemen, dat hij weer ging werken ( zo belangrijk was die brief nou ook weer niet).
De nieuwjaarsreceptie, hij was er ook, zoals de meeste collega's. Maar later hoorde ik van andere collega dat hij er eigenlijk helemaal niet zou zijn. Hij zocht duidelijk subtiel contact.
En dat deed hij de keren erna steeds. We waren behoorlijk aan het flirten. Begon hem wel aantrekkelijk te vinden.
Onze ogen vonden elkaar steeds als we elkaar zagen, hij knipoogde regelmatig, was altijd behulpzaam, hij zette kopjes thee voor me we plaagde elkaar. Ik zag dat als een leuk tijdverdrijf , al voelde ik wel een behoorlijke spanning tussen ons.
Op een gegeven moment begon hij mij subtiel aan te raken ( gewoon arm etc), als ik er was, probeerde hij zoveel mogelijk in mijn buurt te zijn. Maar hij bleef ook wel gefocust op zijn werk, dat was ook belangrijk voor hem, en dat maakte hem juist nog meer aantrekkelijk.
Weer wat later hintte hij subtiel op afspraakje, maar ik zag dat als een plagerijtje, nooit dat hij dat serieus meende.
Hij vroeg een keer wat eet jij vanavond, toen zei ik dat ik uit eten ging. Zei hij lekker dan, gaat ze alleen uit eten, waar blijft de uitnodiging?
Ja ik zie dat als een dolletje.
Andere keer bedankte ik hem voor de thee, zei hij graag gedaan, volgende keer bij jou. We wisten natuurlijk allebei dat dat niet kon. Dus grapje.
Op een gegeven moment stond zijn verjaardag in pictogenda van mijn zoon( hij kan niet lezen of schrijven) , de enige die dat gedaan heeft is hijzelf.
3 weken later zei hij dat hij slaapdienst had, dus dat hij daar zou blijven slapen. Dus als je vannacht niet kunt slapen, dan weet je me te vinden, zei hij. Ik reageerde daar niet echt op, ja wat moet je daar op zeggen? Ik ging echt niet langs. Ik zei wel dat ik uit eten ging en waar.
Toen zei hij : nog beter, komt mooi uit, kun je daarna meteen langs hier.
De volgende avond moest hij ook werken zei hij.
Maar die volgende avond had ik een groot feest, en wat gebeurt er? Komt hij na 20 min ook binnen. Ik kon niet zien met wie, maar ik ging er wel van uit met z'n vriendin o.a.
We hebben elkaar verder daar niet getroffen, ik ging echt niet naar hem toe. Het was ook heel druk, paar 100 man.
Week later zei ik tegen hem: ik dacht dat jij zaterdagavond moest werken, maar dat feestje was zeker leuker. Hij moest even schakelen wat ik bedoelde, maar toen hij begreep dat ik ook op dat feest was, was hij oprecht verbaasd dat ik naar hem toe gekomen was. Even later zei hij weer, dat hij niet snapte dat ik niet naar hem toegekomen was. Hij had het leuk gevonden om een keer wat met mij te drinken in een sfeervollere gelegenheid. ( wij zien elkaar alleen overdag op de woning, geen alcohol in het spel) .
Weer een paar dagen later ( we zijn inmiddels ruim 5 maanden verder na het eerste complimentje van zijn kant) , kreeg ik opeens een appje van ern onbekend nummer. Met groetjes van ons. Dat bleek hij dus te zijn, hij had 2 foto's gestuurd van hem en mijn zoon. Dus ik heb hem aan mijn contacten toegevoegd. Ik heb hem nooit mijn nummer gegeven, hij heeft daar ook niet om gevraagd. Hij heeft mijn nummer gewoon opgezocht.
Toen hij appte stond ik al klaar om naar de woning te gaan, ik had wat spullen bij me voor mijn zoon ( ik woon vlakbij).
Door dat appje wist ik dus dat hij er ook was.
Hij zette thee voor me, en we waren wat aan het kletsen, ook met de medebewoners.
Ik had iets meegenomen wat opgehangen moest worden in kamer van mijn zoon. Hij bood spontaan aan om dat de volgende dag te doen. Dus op een gegeven moment gingen we samen naar boven, en zocht ik een plekje uit waar ik dat wilde hebben.
Ik wilde weer weggaan, en toen stond hij opeens achter tegen me aan. Ik draaide me om , we keken elkaar aan en.... toen stonden we opeens te zoenen. Vreselijk, maar toch ook wel lekker. Maar hartstikke fout natuurlijk. Tijdens het zoenen voelde ik me al verward.
Ik zei achteraf dat niemand hier iets van mocht weten, want ja ik had een vriend, hij een vriendin. Ik zag ook wel de schrik in zijn ogen, hij was nl ook bang voor zijn baan.
Later dacht ik nog dat ik het me verbeeld had ( ik had nl al paar keer daarover gefantaseerd, maar nooit het idee gehad dat dat ooit echt zou gebeuren), maar zag later aan zijn blik dat ik het me niet verbeeld had.
Hij was ook erg opgewonden.
De nacht er na heb ik niet kunnen slapen. Ik voelde me ontzettend schuldig tegenover mijn vriend, boos op mezelf en teleurgesteld in mezelf dat ik het zover had laten komen, ook wel weer fijn gevoel, want het was heel lekker, misschien een ontlading van al die spanning die zich al maanden lang opstapelde.
Hij heeft echt maandenlang moeite gedaan, om maar in de picture te zijn.
En toch wist ik dat hij niet verliefd was, en ik ook niet. Maar vond hem inmiddels wel heel aantrekkelijk.
De dag erna zag ik hem weer, maar er was alleen wat sterk oogcontact.
Paar dagen later begon hij weer te appen , zijn teksten werden wat seksueler, ik heb me laten meeslepen, en ook wat ondeugende teksten gestuurd ( geen foto's ! , echt een no go) .
De dag erna begon hij weer te appen, hij begint steeds met contact zoeken.
En de dag daarna was koningsdag. Gezellig bij ons in het dorp, met aantal vrienden.
En toen bleek hij even verderop te staan, met zijn vriendin ( wat later bleek) en een vriend ( en die bleek een vroegere collega van mij te zijn) en diens vriendin.
Hij zag me, kwam meteen naar me toe, kreeg 3 kussen , en hij stelde mij voor aan zijn vriendin.
En wat bleek , wij kennen elkaar, niet goed en lang geleden ( ca 17 jaar) dat we elkaar voor het laatst gezien hadden, maar toch herkenden we elkaar. Hij liet niets blijken dat hij schrok of zo, en ik stelde hem ook voor aan mij vriend.
Gedurende de middag en vroege avond , proostten we af en toe met elkaar, of kort algemeen gesprekje.
De dag erna zag ik hem weer op zijn werk, we waren weer even boven , heel klein kusje en hij begon beetje te voelen, maar we waren er maar 2 minuten of zo. Ik vroeg hem of het hem wat uitmaakte nu ik zijn vriendin kende, maar hij zei van niet.Maar hij verzocht mij met klem om niemand iets over ons te vertellen . Ook niet aan mij beste vriendin, want ja hij kende veel mensen in onze plaats ( dorp is het niet meer, en stad is het ook bij lange na niet) en ik kende veel mensen, en we kenden dus blijkbaar gezamenlijke mensen.
Later appte hij mij, en toen vroeg ik hem of hij dan niet wilde stoppen, nee dat wilde hij niet.
Helemaal fout van ons natuurlijk, dat we door bleven appen. Maar het is de spanning.
Ben gelukkig niet met hem naar bed geweest of seks gehad.
Want vrijdagavond hebben we elkaar voor het laatst geappt en hij zei spreek je snel.
Zondag ( gisteren dus) moest hij werken, hij wist ook dat ik zou komen. En we hadden afgesproken ( mijn voorstel) dat we alleen zouden appen als hij aan het werk was.
Maar gisteren appte hij niet, ik dacht misschien denkt hij dat mijn vriend thuis is, dus houdt hij zich op de vlakte.
Maar toen ik op de woning was, negeerde hij me als het ware.
Geen idee wat er aan de hand is opeens.
We hebben geen relatie, willen we ook niet, maar ik heb hem tijdens appcontact wel om respect gevraagd. Dat altijd zei hij.
En natuurlijk heb ik geen recht ergens op. Maar ik heb me wel kwetsbaar opgesteld, ( ben tenslotte de moeder van) , dingen op de app gezegd waar ik me eigenlijk voor schaamde, voelde soms ook niet goed, maar toch spannend .
Nu verdrietig omdat ik hem toch wel leuk vond( al wilde ik verder geen relatie met hem). Maar ook heel boos dat hij mij zo behandeld. Hij weet dat hij ook tegen mij zou kunnen zeggen, dat het hem misschien toch iets te benauwd werd, dat hij bang werd dat het uit zou komen. Even goede vrienden. Maar zo.... we moeten elkaar nog wel regelmatig tegen komen. En dan? Elkaar blijven negeren, waar hij ruim 5 maanden over gedaan heeft om mij te "versieren", nu kil en koud met elkaar omgaan?
Ik weet het ,we zijn allebei heel fout geweest. Ik bleek uiteindelijk ontvankelijk voor zijn charmes en uitstraling, en dacht juist omdat ik hem regelmatig tegen zou komen, dat hij geen spelletjes zou spelen. En daarmee bedoel ik dat onze intenties op een gegeven moment wel duidelijk waren, maar wel met respect en vertrouwen naar elkaar toe.
Of ik echt met hem naar bed zou zijn gegaan, dat weet ik niet, denk het niet. Het ging voornamelijk om de spanning ( van mijn kant) , de fantasie.
Maar nu ben ik ook heel blij dat ik dát in ieder geval niet gedaan heb. Als ik al zo verward was na die zoenpartij...
Ik ga hem iig niet meer appen ( heb ook nooit het eerste contact gelegd) , maar wil wel weten wat er aan de hand is , en hem laten weten dat ik zo niet met me laat omgaan.
Gelukkig heb ik een hele lieve vriend, waar ik me enorm schuldig naar voel, maar ook verdriet dat zo'n leuke man ( wat ik dacht) zo'n eikel kan zijn.
Het tast je intuïtie, je zelfvertrouwen,je eigenwaarde en ook je zin in seks aan. Bedankt eikel.
Ben niet echt een jaloerse man en toch kan ik dit niet loslaten (Verhaal 186)
Zij was 18,5 en ik bijna 21 toen we elkaar leerden kennen.
We hadden allebei al sex gehad en ik heb daar 39 jaar geen probleem mee gehad . Ze had een korte relatie voor mij en ze had eenmaal ( slechte ) sex gehad met iemand die ze amper kende .
Nu vertelde ze me dat na al die jaren en plotseling erger ik mij dood aan die one night stand .
Ik vind dit zeer raar van mezelf , dit was 1,5 jaar voor ik ze leerde kennen, ben niet echt een jaloerse man en toch kan ik dit niet loslaten...
Iemand ervaring met zoiets ?
Mijn vriend heeft een jaar lang iets met een andere vrouw gehad (Verhaal 8)
Ik heb ontdekt dat mijn vriend een jaar lang iets met een andere vrouw gehad heeft. Geen sex, maar wel iedere dag appen, fotos sturen.
Hij vindt dat het niet zoveel te betekenen had, gewoon beetje spanning en afleiding. Maar ik heb het er echt moeilijk mee. Ik vind het niet normaal dat je iedere dag met een ander contact hebt.
Mijn vrouw heeft ditzelfde met een andere man, appen, ze bekijkt ook vaak zijn foto's. Er is iets tussen hen, ze zegt van niet maar het is best heel onnatuurlijk.
Zelf meegemaakt Ik wist het vanaf dag 1
Eerst met vriend en dan met mijn baas
Eerste maal na 2 jaar huwelijk dan kind
Dan 8 jaar later met baas
Vandaag 29 jaar later bekend nadat ik er 29 jaar heb achter gevraagd het toe te geven
Wat nu
Geloof me; mannen op t werk (en vooral in leidinggevende functies) die contact zoeken met collegas in privetijd.....is Niet oke
Trap er niet in. Emotioneel vreemdgaan en andere mensen bedriegen is nog erger!
Het is zijn eigen schuld. Of niet? (Verhaal 336)
Ik hoorde op de bovenverdieping wat gerommel. De kinderen rennen naar boven. Ik kijk de slaapkamer in. Tim stond zonder shirt in de kamer en er lag een vrouw in bed, naakt.
Ik pakte de kinderen en stapte de auto weer in. Met de kinderen ben ik nog een week bij mijn ouders geweest. Toen moeste ik wel een keer naar huis. Tim had me wel 100 keer gebeld en zelfs heeft hij voor de deur gestaan toen hij eenmaal wist waar ik was. Toen ik thuis kwam was hij op werk. Ik deed te was, maakte het huis schoon en pakte een koffer met schone kleding. Ik had een twee weken vakantie geboekt in de bergen in Schotland. Ik moest even alleen zijn. Later kwam hij thuis en begon meteen hij te huilen, nadat ik het nieuws had vertelt over mijn vlucht die morgen vertrok moest hij nog harder huilen. Hij was bang dat ik loog en eigenlijk ergens ander heen ging. Ook was hij bang dat ik niet meer terug zou komen. Vervolgens wist hij ook niet hoe hij nu fulltime moest gaan werken én voor drie kinderen moest gaan zorgen, ik was immers al die jaren thuismoeder. Hij besloot 3 dagen per week te werken, één dag gingen ze naar zijn ouders en hij ging één dag ‘thuiswerken’. Toen ik terug kwam gingen we écht praten. Het meisje in zijn bed heette Lisa, ze liep stage bij het bedrijf van Tim. Hij vertelde dat hij spijt had, Lisa had ontslagen, zijn ouders het eerlijk heeft vertelt en dat de afgelopen twee weken zwaar voor hem waren. Hij gaf aan nog meer respect te hebben voor mij nu hij er achter gekomen is hoe pittig het is om drie kinderen in je ééntje op te voeden. Iets wat ik de afgelopen 6 jaar deed, Tim was altijd aan het werk. Hij vertelde dat hij 5 maanden terug voor het eerst had gezoend met haar op de toilet. Lekker goedkoop dacht ik. Sinds 3 maanden hadden ze seks, op werk of bij haar in haar studenten appartement. Ze was pas twee keer eerder bij ons thuis geweest. Bijna een half jaar lang ging hij dus vreemd. Ik vroeg hem waarom maar dat wist hij zelf ook niet. Het was niet omdat de seks slecht was, want de seks vond hij nog steeds perfect. Hij vond mij ondanks de drie bevallingen ook nog steeds prachtig en als hij me zag in mooie kleding of ondergoed werd hij nog steeds opgewonden. Voor hem leek het meer de spanning te zijn in het stiekem dit doen. Ik vergaf hem, voor de kinderen en voor de innerlijke rust. Anders moest ik een baan zoeken, een nieuw huis en een nieuwe man, nee dat ging niet gebeuren. De tijd die hierna kwam was verwarrend, Tim deed extra lief, de seks was nog steeds goed en alles leek normaal te gaan, soms wel beter. Maar ergens in mijn achterhoofd wist ik nog steeds, de man waar ik nu naast lig heeft het bed meerdere keren gedeeld met een tiener terwijl hij getrouwd is met mij. Hij gaf de kinderen extra liefde, werkte minder zodat ik meer tijd voor me zelf had. Ik controleerde af en toe stiekem zijn laptop of telefoon, helemaal niets. Ja, hij deed echt zijn best.
Ongeveer een jaar later kwam in een oude vriend van mij tegen, Sander. In onze vorige tiener jaren hadden we een relatie voor een aardige tijd. We raakten aan de praten en hij gaf mij zijn nummer. Hij had geen relatie, die was twee jaar terug stuk gelopen en geen kinderen. Toen ik vertelde dat ik drie kinderen had en getrouwd was schrok hij maar zei dat het ook wel logisch was aangezien ik zo’n mooie en lieve vrouw was. Ik was meteen op een roze wolk. Het gevoel wat ik nu al een jaar lang niet meer had gehad bij Tim na zijn vreemdgaan. Ik heb toen iets gedaan wat veel mensen onlogisch zouden vinden. Ik heb hem uitgenodigd bij ons thuis. Sander en ik hadden de grootste lol terwijl Tim stond toe te kijken. Nadat Sander naar huis ging was Sem woest. Hij was er van overtuigd dat ik nog verliefd op Sander was. Sander mocht absoluut niet nog een keer komen maar dat stopte mij niet van hem zien. We gingen samen wandelen etc. In het parkt zoende Sander me. Hij verontschuldigde zich omdat ik immers getrouwd was. Toen vertelde ik aan hem over het vreemdgaan van Tim. Sander moedigde mij aan om Tim te verlaten. Had Sander gelijk?
Op een zondag middag vroeg ik Tim om te praten. Ik vertelde hem over de zoen met Sander en de velen erna. Tim moest over geven, huilen, alles. Ik moest lachen. Ik zei tegen hem dat hij veel erger had gedaan. Tim zelf zei dat dat van hem een lust en spannend spelletje was en ik verliefd was op Sander. Daar had hij gelijk in. Die zondag middag is ons huwelijk voorbij gegaan. Eigenlijk was dat die zomer middag toen ik met de kinderen thuis kwam al, maar goed. We gingen scheiden. Ik kreeg een baan, een goede baan want ik heb gewoon 6 jaar gestudeerd. Ik heb sinds een tijdje een relatie met Sander nu. De kinderen vinden Sander een leuke man. Ze begrijpen er niet zo veel van want ze zijn nog jong. Tim heeft zijn baan opgezegd en is verhuisd. Om de week hebben we de kinderen en ik hoor van mijn kinderen dat papa vaak stil is, alleen en zielig. Dat breekt mijn hart wel een beetje maar het is zijn eigen schuld. Of niet?
Voel me door beiden besodemieterd (Verhaal 335)
Mijn man heeft een affaire gehad (ongeveer 3 maand lang, nu iets meer dan een jaar geleden ontdekt door haar man) met een gezamenlijke kennis, beiden (gelukkig?) getrouwd (wij vorig jaar 25 jaar) en niet met de bedoeling om deze bestaande relaties op te geven. Het was erbij ......... Nu beiden ontzettend veel spijt, maar ik voel me door beiden besodemieterd en bedrogen omdat het een bekend echtpaar was. Iedereen kende elkaar en wist dat ze niet alleen hun eigen echtgeno(o)t(e) bedrogen, maar ook de wederzijdse partners. Veel gesprekken gehad met mijn man, heeft spijt, maar zegt dat hij het destijds niet besefte dat het niet goed was. Nou ja, dat snap ik dus nog steeds niet .... Met de kennis van nu, was hij er nooit aan begonnen .... , maar ja, het is niet meer terug te draaien.
Wat ik echt niet begrijp is hoe ze het konden doen en het "toneelspel" onder onze ogen plaatsvond. Zo kwam het echtpaar ons beiden aan huis feliciteren met ons 25-jarig huwelijk, terwijl het toen al speelde. Dat is echt onbegrijpelijk voor mij.
Feit is nu dat we elkaar regelmatig tegenkomen in de kerk en ik daar moeite mee heb om haar tegen te komen. Ik weet me geen raad dan, krijg hartkloppingen en voel me echt niet op mijn gemak. Meestal probeer ik haar uit de weg te gaan en contact te vermijden. Mijn man heeft dan soms even contact met haar, vooral als ik er niet bij ben, omdat hij weet dat ik dat niet fijn vindt. Hij zelf heeft daar geen problemen mee en praat ook wel met haar man. Serieus over nagedacht om daar weg te gaan, maar daar zijn ook mensen waar ik me wel vertrouwd bij voel, alleen weten die hier niets van. Dat vind ik lastig .... Ik kan het daar niet delen omdat niemand er van weet. Dat hebben we over en weer wel bewust zo gedaan, omdat mensen er een eigen verhaal aan gaan geven en we beiden door willen met de relatie, de affaire is echt voorbij.
Het gaat tijden best goed, met ups en downs. Ik merk dat ik voor mezelf op moet komen, maar dat lukt moeilijk. Ik ontwijk het contact liever, omdat het niet goed voelt.
Hebben jullie ook ervaring met iets soortgelijks? Daar ben ik erg benieuwd naar. Sta open voor tips en ervaringen van jullie kant, met name het omgaan met de ex-affaire partner, die nog steeds tot de kennissenkring behoort. Vrienden kan ik het niet meer noemen .........
Affaires komen het meest voor in de familie, bij collega’s of vriendenkring en dat geeft dan ook meer problemen dan dat het iemand is die je totaal niet kent.
Er komen ineens complexe dingen om de hoek kijken b.v. als het je schoonzus was geweest kun je dan afstand nemen van je familie, de een wel een ander niet. Bij jou is het in je vriendenkring, ging het alleen om hun dan was het makkelijk maar er hangen er nog meer bij, het zal al moeilijk zijn om normaal met haar te kunnen praten, en loodzwaar om naar een verjaardag te gaan waar zij ook is. Vreemd dat je man dat wel kan en doet. Er zit niet veel anders op dan waar je nu mee bezig bent en te kijken of het draagbaar voor je is zo niet andere vrienden zoeken.
Ik wens je heel veel wijsheid toe en hoop dat je nog vele jaren gelukkig bent met je vent.
Sterkte & lieve groet
Ik schijn een waardeloze vrouw en moeder te zijn (Verhaal 297)
Laat zien dat je 10x sterker bent dan hij, die soort dingen zegt hij alleen omdat hij zelf een DOMBO is en je klein wil maken. Neem het voor zoete koek.
Je bent een KANJER.
Die muts waar die nu zit heeft tot nu toe alleen nog de leuke kanten van hem meegemaakt een uurtje aandacht in de week misschien 2, maar nu gaat ze hem echt leren kennen zijn grollen en nukken en visa versa. Dit soort overstappen duren meestal niet heel lang.
Een ding van je begrijp ik niet … Je weet zelf dat je een goede vrouw en moeder bent en dan laat je je toch niet door zo’n stumper aan het wankelen brengen.
Hij zei pas na 5 minuten dat hij valselijk beschuldigd werd (Verhaal 332)
Ik ben met mijn man 23 jaar samen, onlangs kreeg ik een bericht verzoek van een vrouw die beweert 12 jaar geleden enige tijd een affaire te hebben gehad met mijn man, ik had ze toen des tijds een paar keer gezien, en had wel vermoedens maar mijn man beweerde dat er niets speelde en dat ik hem moest vertrouwen. Hij is er paar keer in de avond naartoe gegaan om haar troost te bieden omdat haar huwelijk op de klippen was gelopen.
Ze hebben ook nog jaren achter men rug om gebeld met elkaar. Ik ben met mijn man in gesprek gegaan en heb hem aangegeven dat deze dame me had gecontacteerd, hij werd stil en zei pas na 5 minuten dat hij valselijk beschuldigd werd. Soms probeer ik het gesprek terug aan te gaan maar dan krijg ik al snel laat het verleden rusten of ik kan me dat niet herinneren of nee ik heb niets met haar gehad... Doch wil hij haar nooit meer zien of horen en heeft hij haar geblokkeerd op alles waar hij ze op kan blokkeren.
Het is mijn man en ik zie hem graag maar het doet me pijn en maakt me boos omdat ik echt het gevoel heb dat hij tegen me liegt.
Groetjes anoniempje
Ik vond dit:
Liegen heeft veel te maken met hoe we willen zijn. Liegen gaat over het overbruggen van de kloof van hoe je wilt zijn en hoe je werkelijk bent. Bij overspel speelt dit, niemand wil een bedrieger zijn, onbetrouwbaar zijn.
Je man of vriend naar een vrouw laten gaan die troost nodig heeft is zeer gevaarlijk voor je relatie tenzij het zijn zus of moeder betreft, een vrouw in zo’n situatie vind het al snel leuk als een man haar “begrijpt” en steunt en mannen worden week van een zielige vrouw en lichamelijk contact is snel gemaakt.
Het fijt dat ze je bericht heeft komt enkel uit haar frustratie je man zal haar waarschijnlijk dingen beloofd hebben die hij niet is nagekomen zij is weer boos omdat hij voor jou gekozen heeft.
Als ik jou was ging zo … je vertelt dat dit het laatste gesprek word en dat je hoopt nu echte antwoorden te krijgen en als hij jou vermoedens niet kan wegnemen dat je dan een bezoekje aan haar brengt om te kijken of zijn verhaalt klopt. Ik denk dat hij eieren voor zijn geld kiest.
Daar is hij boos op geworden omdat ik haar meer geloof als hem. Hij heeft dan ook die nacht een poging gedaan zen leven te ontnemen, waarop ik dan weer denk dit is niet zen leven waard en het het beste is dat ik het loslaat en gewoon met hem verder ga, we zijn tenslotte al lang samen en het is al zolang geleden... Maar het blijft toch knagen puur doordat ik in men hoofd de puzzel compleet wil krijgen. 😔
Ik hoop dat het goed komt met jullie en dat jij er iedere dag een stukje van kan loslaten.
Met liefs
Ik wil dat mijn vrouw het met andere mannen doet (Verhaal 316)
Ik ben halverwege veertig en niet meer zo viriel als vroeger.
Zij is een paar jaar jonger, en goed fit.
De gedachte windt mij op, en ze weet dat ik er op fantaseer. Soms speelt ze een triootje met mij, of mag ik toekijken hoe ze het met haar groter-dan-mij dildo's doet.
De stap zetten om het echt met iemand anders te doen, wil ze absoluut niet.
Te respecteren natuurlijk.
Wat jij wilde was ook mijn fantasie, ze wist dit en speelde ook vaak mee, maar gaf wel aan dat dit in het echt nooit zou plaats vinden. 4 maanden geleden heb ik een sex voucher van het internet geplukt en een beetje aangepast, Er stond op dat ze eenmalig seks mocht hebben met een man naar keuze, dat ik geen verslag hoefde maar wel daarna de voucher terug wilde, die had ik in haar laatje met ondergoed gelegd. En een maand geleden gaf ze me de voucher terug, en ik ben al begonnen met een vervolg voucher.
Helaas is hij zeer plots bij mij vertrokken (Verhaal 90)
Graag zou ik mijn verhaal na 2 jaar eens willen delen op een andere manier.
Ik heb namelijk het gevoel dat ik helemaal vastzit.
Mijn toenmalige vriend en ik waren 3,5 jaar samen en woonden verschillende jaren al samen. We waren aan het zoeken naar een huisje en waren bezig met kinderen te krijgen.
Helaas is hij zeer plots bij mij vertrokken, hij was namelijk verliefd geworden op een collega.
Dit sloeg in als een bom voor mij. Hoewel dit niet helemaal vreemd voor me was, hij had een hele tijd daarvoor al toegegeven dat er gevoelens waren maar dat hij met mij verder wilde.
Een twijfel die over me is gevallen, maar om een bepaald moment heb ik hem wel volledig terug moeten vertrouwen, dat wilde ik ook want hij beloofde me dat hij voor mij, ons, wilde gaan. We zagen samen een toekomst.
Maar uiteindelijk bleek de strijd toch moelijker dan gedacht en heeft hij de beslissing genomen om toch te stoppen met onze relatie en met haar een aan te gaan. Nu het nog kon, nu we nog geen kinderen hadden.
Een breuk die me zo hard heeft getroffen dat ik zelfs tot op de dag van vandaag er nog moeite mee heb.
Het gevoel van gemis, verdriet, kwaadheid, falen en eenzaamheid. Het zijn veel gevoelens die me al een hele tijd heen en weer slingeren. Het is een cirkel waar ik maar al te graag uit wil.
Mensen om me heen begrijpen me niet meer, het is al zo lang geleden. Ik zou het er soms willen uitschreeuwen maar voel erg de drempel dat mensen echt naar je willen luisteren.
Graag zou ik reacties horen van mensen die zich een gelijkaardige situatie bevinden, wat hun tips zijn en hoe ik hiermee om kan gaan.
Ik herken je situatie en je gevoelens.
Ik schreef er een boek over: De bom - Dagboek van een scheiding
Misschien dat je daar wat troost uit kunt halen?
Groetjes,
Marion
Koophuis, bezig met zwanger worden en dan een relatie die klapt. Ik voelde al langer dat het niet goed ging en werd achterdochtig en onaardig. Wat er voor heeft gezorgd dat hij nog meer haar richting op is gegaan waarschijnlijk.
Een ware hel, we zijn 9 jaar samen en hebben vorig jaar een huis gekocht.
Dit is een ondraaglijke gedachte voor mij (Verhaal 301)
Ik wil een lief (Verhaal 218)
Op de een of andere manier werkt dit voor ons (Verhaal 105)
Het met z'n drietjes doen (Verhaal 67)
De gifbeker is leeg (Verhaal 92)
3 jaar getrouwd, 2 kinderen en eigenlijk alles koek ei. Maandag biechten ze de eerste affaire op, woensdag de tweede. De gifbeker is leeg. Ik ben radeloos en m'n verstand is uit.
Ik heb al oneindig veel gelezen, en mijn intentie is om verder te gaan. Maar gaat dit nog wel? Help!
Na wat pittige gesprekken besloten om samen verder te gaan (Verhaal 331)
Ik zit met de handen in het haar... (Verhaal 123)
Ik raad je aan om het boek Verliefd op een ander van Mira Kirshenbaum te lezen. Daarin staan de redenen waarom mensen een affaire beginnen. Vaak is het iets wat je mist bij jezelf en de nieuwe ik die je tegenkomt blaakt van energie.
Als je een idee hebt van wat je miste kunt vervolgens jezelf de vraag stellen hoe serieus en bestendig de nieuwe relatie zal zijn en of je liever weer energie steekt in de relatie met je vaste partner.
Ik raad aan om zo snel mogelijk open te zijn naar je man. Vroeg of laat komt een affaire namelijk altijd uit en dan is de ellende veel erger. Ook als je niet met hem verder wil is dat beter.
Realiseer je ook dat je man op dit moment geen enkele kans heeft. Jij leeft op een roze wolk, hebt in je affaire niet te maken met de dagelijkse zaken en sleur binnen een vaste relatie dus het is alleen maar leuk. Hij voelt ongetwijfeld al enige afstand tussen jullie en die zal alleen maar groter worden.
Wat je hebt geleerd van de affaire zou je kunnen toepassen om je vaste relatie weer nieuw leven in te blazen. Het is niet de makkelijkste weg maar het kan zeker. En als je voor je man kiest verbreek dan alle contact met de minnaar. Zelf als dat betekent dat je ontslag moet nemen.
Je man verdient in elk geval eerlijkheid van jouw kant, zeker na 20 jaar huwelijk.
Veel sterkte.
Ik hoop dat het goed met je gaat. Mijn advies is idd je man eerlijk vertellen dat je een affaire hebt en eerlijk zijn over je gevoelens. Dat zou je man meer waarderen dan dat hij via een ander erachter komt.
Heel veel sterkte
De sex was geweldig (Verhaal 51)
Gemma
De aandacht van een andere man zal zeker heel fijn zijn en ik kan me voorstellen dat het voorziet in jouw behoefte - en tekort - aan seks. Bij mij rijst de vraag: is jouw man op de hoogte van jouw escapades? En zo nee: hoe zou je het vinden als jij erachter komt dat jouw man al jarenlang een affaire heeft - zonder jouw medeweten uiteraard? Een oplossing buiten de deur zoeken, ís geen oplossing - tenzij je man op de hoogte is en hier 100% achter staat natuurlijk. Mijn echte advies aan jou zou dit zijn: ga in gesprek met je man, biecht op dat het tekort aan seks jou in een richting heeft geduwd die je niet wilde en dat je heel graag met je man verder wil - daar ga ik gemakshalve van uit - maar dat er wel iets aan jullie relatie moet veranderen. Lukt het niet om er samen uit te komen? Ga op zoek naar een relatietherapeut die jullie gesprekken in goede banen kan leiden. Ik weet niet waarom jouw man geen seks wil - of het iets medisch is en hij schaamte ervaart - maar juist in langetermijnrelaties kan er een hoop scheefgroeien. Het is aan jullie beiden om dit recht te trekken, maar dat kan alleen als je volledig open bent naar elkaar toe. Praten over seks - of het gebrek eraan - hoort daar zeker bij. Misschien moeten jullie elkaar opnieuw leren kennen op seksueel gebied. Ga samen naakt op bed liggen en begin eerst voorzichtig met elkaar te strelen, zonder dat je verwacht dat dit in penetratie uitmondt. Vraag hem wat hij lekker vindt - misschien weet hij dat zelf niet goed meer, maar help hem dat weer te ontdekken. Wie weet kunnen jullie langzaam aan het vuur in de slaapkamer weer opstoken, en durven jullie steeds meer uit te proberen (speeltjes, Kama Sutra-beurs, seksworkshops; wat maar goed voelt voor jullie beiden). Overhaast het niet en gun hem de tijd, zeker als hij ook het nieuws over jouw affaire moet verwerken. Ik wens je man en jou het beste en ik hoop dat jullie er samen uit gaan komen. Liefs!
Ik zou dan wel een einde maken aan mijn huwelijk en niet zo blijven verder leven in een leugen.
Ik voel mij zo dom naief en onnozel (Verhaal 329)
Had hem jaren niet meer gesproken tot 2,5 jr terug. Leuk contact gehad en hij gaf aan volwassener te zijn geworden en anders in het leven te staan.
Ik geloofde dit aangezien we 16 jr ouder waren en ik toen nog dacht mensen kunnen veranderen. Fast forward enkele maanden nadat we een relatie hadden kwam ik erachter dat hij vreemd was gegaan . Hij beweerde heel veel spijt ervan te hebben en vroeg om een nieuwe kans.
Die kans heb ik hem gegeven maar heb het ontrouw nooit een plekje kunnen geven waardoor er ook veel ruzies ontstonden.
Terug naar nu ben er achtergekomen dat hij een kind heeft van 10 maanden. En dit met heel iemand anders dan met wie hij is vreemdgegaan. Ik voel mij zo dom naief en onnozel .
Blijkt ook nog eens dat zn familie waaronder zn eigen moeder dit weet .
Hij weet nog niet dat ik dit weet. Ik hou afstand en verminder het contact ik wil dit zo goed mogelijk voor mezelf afsluiten en sterk genoeg zijn om de deur definitief te sluiten maar hoe doe ik dat…
Een vriendin van mij heeft een affaire met iemand (Verhaal 313)
Nu merk ik dat ik het er lastig mee heb. In het begin gaf ik heel duidelijk aan wat ik van de situatie vond. Ik probeerde nog wel open minded te zijn. Zei dat ik het vreemdgaan misschien als een eenmalige fout of een korte periode waarin hij twijfelt over zijn relatie zou kunnen begrijpen. Maar het duurt nu zo lang. Zelfs tijdens haar tweede zwangerschap ging het door. Zijn vriendin had al een vermoedde. Nu weet ze er van en zelfs nu kan hij niet voor haar kiezen. Hij wil het fysieke contact met mijn goede vriendin verbreken, maar wel vrienden blijven. Hij is dus niet bereid volledig te kiezen voor zijn gezin.
Zijn vriendin doet er alles aan om de relatie te redden. Ook al weet ze waarschijnlijk beter. Toch begrijp ik haar vanuit haar rol als moeder. Er alles aan doen om het huwelijk staande te houden. Ik wil niet weten hoe hells deze lange periode voor haar is geweest en nog steeds is. Soms probeer ik nog te laten doorschemeren aan die vriendin van mij dat de man waarmee ze vreemdgaat echt fout bezig is. Dit doe ik subtiel tussendoor omdat ik weet dat ze anders zal vervallen in de oude gedachte "Ze begrijpt het niet, onze connectie" en ik er dan niet meer voor haar kan zijn en mijn doel van die uitspraken daarnaast ook niet wordt bereikt.
Ik vind wat hij doet enorm egoïstisch en dat als hij een echt vent was geweest hij al veel eerder de kans had moeten pakken om volledig voor zijn gezin te gaan of zijn koffers te pakken en haar te verlaten, te doen wat goed is voor haar en de kinderen. Geen jeugdtrauma, verslaving of moeilijke periode is een excuus voor wat hij doet. Hij kiest zichzelf boven ze allemaal en het geeft een gevoel van onmacht dat deze vriendin van mij dat niet ziet. Dan maakt het niet uit hoe diep je connectie is.
De laatste tijd merk ik dat ik soms wakker lig. Ik wil deze vrouw zo graag uit haar leiden verlossen. Haar vertellen dat ze beter verdient en dat als hij niet volledig voor haar gaat nu dat alles op het spel staat hij dat nooit zal doen. De kinderen zijn daarnaast zo jong en de stress en spanningen die zei voelen bij hun moeder en vader kunnen zei de rest van hun leven in zekere zin met zich meedragen. Dat is bewezen.
Heeft iemand advies in hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Soms heb ik de neiging om die vrouw op te zoeken en naar haar huis te rijden. Ik weet dat ik me het beste kan distantiëren van de situatie, maar toch blijf ik dat lastig vinden omdat ik weet dat ik nog de enige vriendin ben die nog bereid is om naar de verhalen van deze vriendin van mij te luisteren. Iets wat ik vind dat zij verdient. Misschien was alleen dit van me afschrijven al een stap, maar ik hoor graag hoe anderen hier mee om zijn gegaan of wat jullie inzichten zijn.
Misschien een brutale vraag
Weet jij hoe oud de kinderen zijn?
En wanneer ze afspreken?
Al 4x vlekken in z'n onderbroek gevonden (Verhaal 240)
Volg je gevoel… helaas klopt het waarschijnlijk.
Je verhaal is heel herkenbaar en ik weet inmiddels dat hij een ander had, volgens zijn zeggen maar volgens is het heeft.
Een ander kan heel makkelijk zeggen, stop ermee.. ik kan het nu ook niet, ben eerst voor mijzelf alles op een rijtje aan het zetten. De liefde word steeds minder en de ergernissen groter, het zal een keer klappen. Maar waar ga je in deze tijd naar toe… geen huizen te krijgen… dat weerhoud mij er nu van.
Ik wens je heel veel sterkte en liefde voor jezelf!
Liefs AP
mails van man naar ex-minnares (Verhaal 71)
Het begon allemaal een 4-tal jaar geleden. Ik was druk in de weer met onze baby en ondergingen we zware renovatiewerken. Ons seksueel leventje stond op een zeer laag pitje. Mijn man is daarom zijn seksuele drang gaan zoeken op pornosites. In eerste instantie vond ik dit niet erg, ik begreep hem wel en had zo iets van, als het bij pornosites blijft en hij is ermee geholpen dan is het goed.
We hadden een superleuk uitstapje georganiseerd met ons gezinnetje en hij had foto's genomen met zijn mobiel. Toen ik vroeg of ik de foto's mocht bekijken, kreeg ik gelijk heel andere foto's / filmpjes te zien bij het scrollen. Dom van hem en het kwaad was geschied.
Het waren foto's en filmpjes van hemzelf en vaak dezelfde vrouw terwijl ze aan zelfbevrediging deden.
Daarop heb ik hem aangesproken en gevraagd er toch mee op te houden. Voorlopig was het enkel sexting maar dat ik vaak dezelfde vrouw zag, zat me niet lekker.
Helaas een jaar later stond zijn mailbox open op mijn pc en viel mijn oog op een verontrustende mail. Hij had een cadeautje gegeven aan haar en zij wou hem toch nog eens bedanken voor de korte maar hevige ontmoeting en deelde mee dat ze zijn cadeautje al aan had.
Mijn hart kromp ineen en ben verder gaan zoeken naar meer mails. Daarin las ik dat hij niet enkel seksuele filmpjes met haar deelde maar dat ze ook over ander intimiteiten / gevoelens praatten. Dit laatste deed me nog meer pijn daar hij mij de laatste tijd enkel kon afsnauwen en min of meer als huisslaaf behandelde.
Bij het controleren van zijn gsm (ja dat deed ik dan ook maar weer) kwam ik al gauw uit op een geheime chat (KIK), wat ik daar las deed me echt ontploffen.
Ik heb toen mijn en mijn kind zijn koffers gepakt en ben toen een nachtje niet naar huis gekomen.
Mijn man is op zijn knieën gegaan en wilde absoluut voor zijn gezin kiezen.
We zijn in relatietherapie gegaan etc en alles bleek na 2 jaar eindelijk op zijn pootjes terecht te komen.
Helaas had hij vorige week wederom zijn mailbox openstaan op mijn pc en viel mijn oog meteen op die ene vrouw haar naam.
Getver, ze waren weer aan het mailen geraakt. Deze keer was het minder seksueel getint maar nog wel met het nodige geflirt.
Ze hadden het zelfs over de "fiasco's" van enkele jaren terug en vierden hun 4-jarig contact. Krijgen warme gevoelens als ze aan mekaar denken, etc.
Wederom heb ik mijn man meteen geconfronteerd. Hij weet niet waarom hij steevast weer contact opzoekt. Zegt me dat het niets te betekenen had, dat er gewoon een klik is en hij haar als een goede vriendin ziet.
Hij heeft een keuze van mij moeten maken, zij of ons. Hij gaat wederom voor zijn gezin en heeft haar een afscheidsmail verstuurd.
Toch kan ik het niet naast me leggen. Ik begrijp gewoon niet als er echt niets speelt waarom hij altijd contact blijft zoeken. Hij zegt dat hij mij graag ziet en voor mij wil gaan maar waarom blijft "zij" dan nog steeds een rol in ons leven te hebben? Soms zou ik een mannenbrein willen kruipen zodat ik deze acties kan begrijpen. Wat denken jullie hiervan? Iemand tips hoe we dit kunnen oplossen?
Mijn vriend heeft contact met een ex (Verhaal 17)
Mijn vriend en ik hebben een relatie van 3 jaar. Hij heeft nog af en toe contact met een ex. Volgens hem is dit gewoon om te babbelen... hij heeft dit nodig zegt hij om af en toe met iemand anders contact te hebben.
Op zich vind ik dit geen probleem, maar waar ik wel een probleem mee heb is dat die ex hem eigenlijk terug wil. Als ik mijn vriend hierover aanspreek dan zegt hij dat dit zijn prive is, dat ik een eigen leven moet hebben...
Ik weet niet of ik zo verder kan met deze relatie.
Hij zegt dat jij een eigen leven moet hebben, dat kan kan en doe het. Je bent meer waard dan je zo te laten vernederen
Ik zou gaan en laat hun lekker babbelen alsdan zo belangrijk is voor hem
Ik heb het helemaal verkloot en heb zoveel spijt... (Verhaal 261)
Al 19 jaar ben ik samen met mijn man en we hebben 2 kinderen.
Kort na het overlijden van mijn vader kwam ik een vroegere vriend tegen. Hij gaf mij (meer) aandacht en begrip en van het een kwam het ander en werd ik meegezogen in een affaire. Hij is ook getrouwd en we zijn altijd duidelijk geweest dat we onze partners nooit zouden verlaten. We vonden bij elkaar wat we in onze relaties misten, passie en aandacht.
Maar na verloop van tijd realiseerde ik meer en meer wat ik aan het doen was en zette ik er een punt achter. Ik wilde voor mijn gezin gaan, maar mijn overspel moet daarbij voor altijd geheim blijven. Dit zou een grote opgave worden met mijn enorme schuldgevoel, maar ik ben in de veronderstelling dat ik meer kapot maak als het uitkomt dan door eerlijk te zijn.
Alleen... Nu heb ik klachten die lijken op een Soa. Ik heb zoveel stress en weet niet meer wat te doen. Ik ben zo ontzettend bang! Vooral om mijn man en kinderen pijn te doen. Wat heb ik een ontzettende spijt!! Maar ik weet dat ik het zelf heb veroorzaakt. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Hopelijk kan iemand me tips geven...
Ik zit in een bizarre situatie (Verhaal 327)
Ik ben bijna 5 jaar samen met mijn vriend. Wij houden erg veel van elkaar, maar hebben altijd moeite gehad met intimiteit. We hebben allebei trauma’s in ons verleden die voor zo’n typische bindingsangst/verlatingsangst dynamiek zorgen. Als mijn vriend zich zorgen maakt, trekt hij zich terug en heeft hij moeite mij binnen te laten.
Mijn vriend is nogal religieus opgegroeid, en seks is daarom best een beladen onderwerp voor hem. Hij heeft er lang schaamte bij gevoeld dat hij seksuele verlangens had, was overtuigd dat dit zondig was.
Hij keek om die reden ook geen porno en masturbeert nauwelijks.
Een tijd geleden is onze relatie in zwaar weer terecht gekomen. Ik kreeg een aanbod om 2 maanden naar het buitenland te gaan, en mijn vriend kon helaas niet mee. Ik besloot daarom mijn beste vriendin mee te vragen. Tegelijkertijd hadden we veel gesprekken over de toekomst. Kinderen of niet? Sparen voor een koophuis of toch reizen? Veilige goedbetaalde baan opzeggen om mijn passie na te leven? We wisten niet meer wat we wilden, en in de weken voor ik naar het buitenland vertrok begon mijn vriend zich weer afstandelijk te gedragen. Ik kon voelen hoe hij een muur optrok, en hoopte dat de periode alleen hem ruimte zou geven om na te denken en zijn liefde voor mij terug te vinden. Want dat is vaak het geval: als ik mijn vriend ruimte geef, ontdooit hij weer en komt het verlangen terug.
De avond voor vertrek kwam mijn beste vriendin bij ons slapen zodat ze met ons mee kon rijden. Mijn vriend zet vaak de douche aan voor gasten omdat de kraan onvoorspelbaar is en lang moet opwarmen. Ook dit keer deed hij dat. Mijn vriendin nam een douche en daarna gingen we naar bed, en opeens stortte mijn vriend in. Hij bekende dat hij in de afgelopen weken porno was gaan kijken omdat de stress in zijn hoofd zo hoog was opgelopen. Het was een manier geworden om te ontspannen en zich terug te trekken. An sich is daar wat mij betreft niks mis mee. Maar toen hij de douche voor mijn vriendin had aangezet, had hij plotseling een kans gezien en stiekem zijn telefoon aangezet om haar te filmen. Hij had er direct daarna intense spijt van en heeft het filmpje direct verwijderd zonder te kijken (ik heb zijn telefoon gecontroleerd) en het daarna aan mij opgebiecht. Hij was ziek van zichzelf, helemaal kapot van schaamte. Ik voelde me genoodzaakt om dit direct eerlijk tegen mijn vriendin te vertellen, die nu ongelooflijk kwaad op hem is en hem niet meer wil zien of spreken. Een paar uur later zijn we zonder hem naar het vliegtuig vertrokken. Mijn vriend heeft extreem veel spijt en geeft aan aan zichzelf en aan de relatie te willen werken. Ik merk ook dat ik hem nog een kans wil geven. Ik ken hem beter dan dit en weet dat dit een hele domme eenmalige fout was. Maar ik weet ook dat iedereen mijn keuze hierin zal veroordelen, waardoor ik het tegen niemand durf te vertellen. Ik voel me enorm eenzaam en weet niet hoe ik verder moet.
Mijn zus wil blijven bij haar vriend (Verhaal 2)
De partner van mijn zus heeft haar 6 maanden lang bedrogen. En dat terwijl ze zwanger was van hun eerste kindje. Voor haar, voor hem, voor hun omgeving een erg verdrietige en boze en moeilijke tijd.
Opvallend vind ik hoe hard het oordeel is van mensen over dit thema. Iedereen heeft een antwoord klaar.
Ik durf het soms zelf niet eens uit te spreken, dat ik eigenlijk helemaal niet zo boos ben maar vooral hoop dat ze er sterk uitkomen. Niemand lijkt die mening te delen. Dat is impopulair.
Toch lijkt mijn zus te willen blijven bij haar vriend. Het doet me pijn dat ze maar weinig steun van haar vrienden krijgt. Die verklaren haar voor gek. Ik begrijp het eigenlijk ook wel. Ik vind het niet goed om vreemd te gaan. Maar ... nou ja, het is complex.
Fijn dat ik dit anoniem kwijt kan. Dat lucht al op!
Wouw, ik vind het zo mooi hoe jij hier mee omgaat. Je bent zeker een hele steun voor je zus. En idd dat oordeel van de omgeving. Het is mij ook overkomen. Ik praat er met niemand over. Vanwege al het oordeel en de slechte pijnlijke grappen. Het doet zo zeer als je dit overkomt. Wens haar veel sterkte van mij.
Beste Anoniem 04
Dank je wel voor je lieve berichtje. Dat steunt mij echt.
Zijn slippertje heeft haar zwanger gemaakt (Verhaal 207)
Ik heb jullie hulp nodig! In korte lijnen zal ik mijn verhaal zo duidelijk mogelijk proberen neer te zetten.
Mijn soulmate en dat waren wij echt geen twijfel mogelijk, heeft door vele omstandigheden een slippertje gemaakt en helaas is ze zwanger geraakt. Wij zijn beide totaal van slag en intens verdrietig. Ik moest hem wel de deur wijzen omdat ik niet met wantrouwen zou kon blijven. Omdat hij zelf geen familie heeft moest hij wel naar haar. Totaal geen gevoelens voor haar zijn hart ligt hier bij mij en mijn kinderen (zijn niet van hem
Maar voelt wel zo). Hij is zelf opgegroeid zonder vader weet ook niet wie zijn vader is , dat heeft zijn moeder meegenomen in haar graf. Hij heeft altijd een wens gehad om vader te worden en doordat wat hem is overkomen wilt hij er 100% voor gaan, het is voor hem altijd een groot gemis geweest. Hij is 52 zij 31. Ze heeft willens en wetens mijn gezin kapot gemaakt binnen een aantal weten.
Ik weet het even niet mee ben kapot van verdriet en hij ook.
Corona en alles dingen die wij hebben meegemaakt de laatste maanden heeft dit veroorzaakt. Wij zijn echt beide stuk! Het liefst wilt hij een paar weken haar het gevoel geven dat hij er alles aan heeft gedaan en dan zeggen sorry maar ik moet op mijzelf. Met de gedachten dat ze nooit tegen dat kind kan zeggen je vader heeft het nooit geprobeerd. En daarna samen weer met ons werken aan een toekomst. En hoe ik er nu in sta wil ik dat ook, uiteraard in eerste instantie op afstand.
Ook wilt hij iedere dag contact en langskomen iedere week bij ons. En weet je dat mag van haar, ja tuurlijk mag dat ze heeft hem volledig in haar macht.
Vreemdgaat waren wij uit gekomen zijn we ook altijd eerlijk over geweest. Maar dit hoe moet ik dit doen.
Van zo liefdevol, naar zo hatelijk (Verhaal 326)
Vlak voordat het uit ging heb Ik ook nog vaak dit soort berichtjes van hem gekregen wanneer we niet samen waren "ik kan niet wachten om de rest van mijn leven met je te spenderen" "Je bent de liefde van mijn leven" "Kan niet wachten om samen op de bank te liggen" "Ik hou zo veel van je" "ik mis je".. ik heb nadat het uitwas alles meerdere keren terug gelezen, omdat ik er niks van snapte... had ik dacht wellicht toch echt iets gemist?
2 weken voordat wij zouden vertrekken voor onze reis ging ik nog een weekendje weg met vriendinnen en toen ik terug kwam stond hij klaar met zijn koffers... Hij "trok" het niet meer, hield niet meer van mij en zou alleen bij mij zijn omdat hij met "iemand" wilde zijn, Ik zou er nooit voor hem zijn geweest en het zou van begin af aan al niet goed hebben gevoeld.. Ik snapte er niks van.. Zo uit het niets en daarvoor gewoon mij nog het gevoel geven dat alles goed zat tussen ons? En niet alleen dat, ik merkte ook echt hoe stijf hij mij soms tegen zich aantrok of knuffelde.. Hij heeft nooit iets aangegeven.. Niemand snapte er wat van, onze vrienden niet, zijn ouders niet, mijn ouders niet (die hadden hem nog het weekend gezien/gesproken voor dat het uitging).
Ik heb nog contact proberen te onderhouden maar hij deed erg boos en afstandelijk.. Ik trok het gewoon niet en snapte er niks van. Die man waarvan ik heb zielsveel heb gehouden was in eens weg? Als of het een groot toneelstuk is geweest de afgelopen jaren. Ik trok de conclusie dat het gewoon niet goed met hem ging.. maar helaas ben ik er later achter gekomen dat er al maanden een ander was (wat nu ook zijn nieuwe vriendin is) en dit is begonnen vlak na dat we hebben gehoord van mijn moeder kanker had. Ergens heb ik het gevoel dit hij dit heeft ervaren als dit ik er niet meer voor hem had kunnen zijn en het toen maar bij een ander is gaan zoeken.. Maar dit betekende dus ook toen wij de bus hebben gekocht en hij begon over trouwen hij al met iemand anders bezig was...
Die bus staat trouwens ook op zijn naam dit is ook nog een heel gevecht geweest.. want ik zou geen cent terug zien, zijn woorden waren geweest dat ik niks te willen had want dat de bus stond op zijn naam.. We hebben het voor elkaar gekregen om hem een document te laten tekenen waarin staat dat de bus verkocht wordt en de opbrengst wordt verdeeld 50/50. Maar dit is absoluut niet op een liefdevolle manier gegaan. We hebben allemaal z'n ander beeld van hem gekregen. Hij was altijd z'n charmante jongen.. en nu echt totaal het tegenovergestelde. Tot op een punt dat we ons niet veilig hebben gevoeld door hem. Daarnaast kom ik er ook achter dat hij zoveel waardevolle spullen van mij heeft meegenomen... Die hij claimt niet te hebben.. Waarvan ik 100 procent zeker ben dat het wel zo is, want we hebben apart van elkaar de laatste spullen uit het appartement gehaald en na dat hij is geweest miste ik deze spullen...
Ik snap gewoon echt niet hoe iemand van zo liefdevol, naar zo hatelijk kan gaan? Ik snap gewoon echt niet hoe je iemand zo kan behandelen, nadat je z'n mooie relatie hebt gehad (tenminste dat dacht ik, en anderen om ons heen trouwens ook).. Je hebt toch wel gewoon een basis respect voor iemand, We hebben zo vaak tegen elkaar gezegd dat we z'n mooie relatie hadden en hoe wijs we wel niet waren met elkaar.
Soms heb ik echt het idee dat het gewoon net z'n man moet zijn als die Netflix documentaire "de tinder swindler", Simon Leviev. Hij heeft deze meiden het leven zuur gemaakt, hij pakte wat hij pakken kon van hun en op het moment dat hij ze niet meer nodig had veranderde hij is een afstandelijk en hatelijk persoon..
Terug heel lastig en moeilijk (Verhaal 325)
Momenteel heb ik het terug heel lastig en moeilijk, heel veel angsten en heel veel piekeren, ik voel me ook echt onrustig. Ik ga eens kort mijn situatie schetsen.
Ik ben 35, gescheiden en een zoontje van 4. Al 4 jaar heb ik een relatie met een meisje die 10 jaar jonger is dan mij. Deze relatie heeft al wat problemen gekend door mijn ex vrouw maar dat hebben we steeds overwonnen. Sinds deze zomer is er op gebied van seks heel veel veranderd. Nauwelijks hadden wij nog seks en als ik erom vroeg dan zei ze, het probleem ligt bij mij en niet bij jou... ze vertelde me dat ze ´op´ was, haarzelf beetje moest terug vinden, de stress met mijn ex enz verwerken. Ik toonde begrip en ik gaf haar de tijd. Halfweg december kreeg ik een buikgevoel, ik vroeg haar of ze iemand anders had. Neen zei ze, maar een subtiele blik in haar ogen zorgde ervoor bij mij dat ik niet volledig zeker was. De knuffels voelden anders aan, de kus was niet meer hetzelfde. Toen ik erachter vroeg werd ze vies. Halfweg januari heb ik haar dan betrapt. Ze had iemand anders, een getrouwde man (1jaar getrouwd) met 2 kleine kinderen. Ik heb haar op heterdaad betrapt. Onmiddellijk heb ik de confrontatie aangegaan, ook haar ouders ingelicht. Ik heb redelijk snel kunnen zeggen dat ik haar een tweede kans wou geven. Ik hou gewoon heel veel van haar. Toen zei ze, ik weet niet of ik die tweede kans wem verdien. Ik heb ook een gesprek gehad met die andere man. Hij was redelijk snel van antwoord en zei dat hij toch ging kiezen voor zijn vrouw en kinderen. Maar hij gaat het niet opbiechten. Ik kan zijn vrouw nog steeds inlichten maar dat kan mss mijn job kosten dus doe ik dat liever niet. Sinds alles is uitgekomen heeft mijn vriendin moeite om mij te kussen, mij te omhelzen, een ´i love you´ te sturen in een bericht maar toch wil ze onze relatie nog een kans geven. Maar nu voel ik mij zo kwetsbaar en onzeker. Ik vraag me af of ze mij niet aan het lijntje houd, de ene keer krijg ik wel nog een kus, een andere keer dan weer niet. Ipv dat ze mij liefde heeft en toont, is ze onzeker, ze zegt dat ze niet wat ze voelt, wat ze miet voelen. Soms heb ik ook nog eens bevestiging nodig omdat mijn vertrouwen zo hard geschonden is. Dan vraag ik haar, wat ben je aan het doen, of hoor je ´hem´ nog... eigenlijk verwacht ik een antwoord van, wees maar gerust ik vecht voor onze relatie maar ipv daarvan is ze gewoon vies en voelt ze haar gecontroleerd. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik voel dat ik het beste van mezelf geef, maar dit niet terug krijg, ik mis liefde. We maken wel al plannen zoals eens iets samen doen of met vrienden maar als bv iets vraag voor in de nabije toekomst kan ze mij geen antwoord geven. Heb het gevoel dat er met mijn gevoelens gespeeld word maar mijn liefde voor haar is nog te groot om er een einde aan te maken. Ik hoop echt dat dit nog goed kan komen. Eigenlijk ben ik de persoon die gekwetst is maar heb soms de indruk dat zei een verhaal naar boven wilt laten komen dat het voor haar ook niet gemakkelijk was die affaire. Maar tijdens haar korte affaire kon ze me wel nog kussen, nu het bedrog is uitgekomen kan ze dit niet. Ik weet echt niet meer wat te doen. Voel me zo onrustig maar wil toch nog blijven hopen dat alles mag goed komen.
Ik kwam er per toeval achter (Verhaal 324)
Scheiden is scheiden,sorry. (Verhaal 97)
Heb haar er dus naar gevraagd en kreeg direct als antwoord..het werkt niet meer dus ik wil scheiden maar ik ben echt waar niet vreemd gegaan...ja die berichtjes kloppen inderdaad maar ik wilde gewoon weer eens door iemand leuk gevonden worden (????).
Begrijpt ze dan niet dat om leuk gevonden te worden je jezelf ook eens leuk moet gaan gedragen?
Achteraf vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats.
-Heeft ze maar het idee dat ik in de buurt van haar telefoon kom dan zit ze er meteen bovenop.
-Precies willen weten hoe laat ik thuis ben en wanneer ik weg ben.
-Meer aandacht voor haar uiterlijk.
-Niet meer snauwen of onaardig doen maar ineens heel aardig.
-Totaal geen interesse in mij als persoon...geen vraag over hoe was je dag en zelf ook niet de behoefte over haar dag te vertellen.
-Kan nog wel meer opnoemen maar dat kunnen ook spookgedachten zijn.
Kortom...scheiden...nog wel relatietherapie maar daar geeft ze na twee keer al de brui aan...wat weet zo'n therapeut er nou van/heb je helemaal niets aan/ik geloof daar niet in/helpt toch niet....lees...de therapeut heeft mij door.
Nu een jaar later...pff..toch gelukkig gescheiden achteraf..wel een goed contact.
Alleen...ik werk fulltime dus red me wel maar jij..parttime..net iets meer verdienen dan je huur en zeker niet meer willen werken..tja lekker slim!
Kinderalimentatie JA...partneralimentatie NEE.
..jij wilde scheiden dus nu ook op jezelf staan dan en zelf zorgen voor je centen...scheiden is scheiden,sorry.
Zit nu al bijna een jaar in een ingewikkelde situatie (Verhaal 247)
Ik ben 34 jaar en scharrel al bijna een jaar met een Marokkaanse jongen van 23… ik weet het het is een groot verschil maar t is toch zo gelopen.
We waren eerst goeie vrienden voor lange tijd en hebben uiteindelijk gevoelens gekregen voor elkaar, hij heeft heel veel mee gemaakt in zijn leven waardoor hij veel verder is in zijn hoofd dan een normale 23 jarige hij is heel wijs en heeft heel veel verstand en is veel verder in zijn hoofd dan een ander . Nou is het probleem ons leeftijd verschil en daarbij ik heb een kind waarvan de vader nooit in beeld zou zijn en ik ben geen moslima .
Hij zegt hij houd van mij en zijn gevoel wil met mij verder maar ik merk dat iets hem tegen houd de ene keer is het geloof een probleem maar heeft hij mijn kind geaccepteerd en de leeftijd maar nu is het ineens wel mijn kind en leeftijd wat een probleem is, ik merk dat hij eigenlijk met mij wil zijn maar toch kan het niet op de een of andere manier , zou het toch zijn familie zijn die het niet gaat acccepteren en zoja wat word er niet geaccepteerd mijn kind de leeftijd of het geloof , ik weet dat hij het wil maar iets houd hem tegen, kan iemand mij vertellen wat hetgeen is wat het grootste probleem is ? Ik word hier dood ongelukkig van. Hij wil graag een kind met mij maar antwoord met misschien blijft het zo zoals het nu is dus dat betekent dat hij t kind dan geheim wilt houden waarschijnlijk of begrijp ik dit verkeerd?
Alsjeblieft is er iemand die kan zeggen dat ik wat het grootste probleem is in zijn cultuur ik weet dat hij mij niet wil kwetsen en daarom zo vaag doet maar ik wil gewoon antwoord ik ben gek op hem en wil dolgraag een kind met hem maar ben bang dat ik straks weer alleenstaande ouder word ik en ongelukkig… terwijl ik weet dat hij het zelf wel echt wil maar iets hem tegen houd… ik kan niet verder zo…
Ik geloof niet dat ze kan stoppen, iemand advies? (Verhaal 215)
Maar ik hou heel veel van haar en zij ook van mij dat weet ik zeker, we zijn weer bij elkaar sinds 3 weken maar merk dat ik niet intiem kan zijn met haar alles komt dan boven dat een andere man aanhad gezeten heeft en sex gehad heeft. Merkte dat ik me zelf respect aan het verliezen was, ze is me soullmate hou heel veel van haar maar ondanks dat is er iets gebroken , ik heb het geprobeerd maar ging er aan onderdoor, mijn advies is sorry dat ik het zeg hoeveel je ook van iemand houd en zoiets doet HEEFT GEEN RESPECT VOOR JE ALS MAN, helemaal als je haar medere heb vergeven , en blijft doen.
Hou je zelf respect en laat je niet zo behandelen je verdiend respect anders ga je er uiteindelijk aan onder door
Heeft iemand tips om hem zsm uit mijn hoofd te krijgen (Verhaal 323)
Al jaren heb ik n relatie met n lieve man , 2 kindjes. Goede banen. Alles voor elkaar... toch ben ik meerdere keren de fout in gegaan. Nooit is dit uit gekomen maar was er nooit trots op en voelde me er vreselijk bij dus de laatste 6 jaar heb ik me keurig gedragen en was best gelukkig .
Toch was daar n aantal maanden terug ineens een bekende die vaak op mijn werk komt ,ken hem al jaren en ineens kreeg ik n berichtje. Van 't een kwam t ander en we hebben meerdere malen afgesproken en sex gehad. Ik werd verliefd , dacht ik. Dus ik ben gestopt met de affaire. Hij miste me stuurde hij en ik besloot t nog n kans te geven want wat als t echt was tussen ons ?
Nu is t zo dat sinds onze laatste x sex ( welke niet echt lekker verliep zeg maar ) ik hem niet meer gezien heb. Hij stuurde me regelmatig wat maar waar hij voorheen probeerde meerdere malen per dag even bij mij langs te komen op t werk is dit nu al weken niet gebeurt. Ik heb hem hierover meermaals aangesproken en hij zei dat hij wel wil maar niet kan. Nu snap ik dat hij niet altijd op mijn werk kan komen maar ook buiten t werk om probeerde hij echt nooit met mij af te spreken. Nou ben ik een tijdje vrij geweest en dagelijks stuurde hij mij dat hij niet kon wachten tot hij mij weet kon zien. Afgelopen week dus weer begonnen en waar ik dus verwachte dat hij mij stond op te wachten hoorde ik amper wat . Toeb ik hem vroeg hoe laat ik hem zou zien kon hij weet niet. Ik voelde me zo aan t lijntje gehouden dat ik onze affaire weer gestopt ben en gezegd heb dat ik nooit meer wat van hem hief te horen. Ik ben echt van mening dat als je iemand zo hebt gemist je diegene toch snel wil zien ?!
Hij vond dit echt niet leuk en werd pissig.
Maar ik blijf bij mijn besluit.
Nu is het dus zo dat ok echt wel weet dat dit zo t beste is alleen de manier waarop en t gemis . Ik ben er kapot van . Ga stuk van verdriet en kan me maar niet indenken waarom hii ineens niet meer met mij wil afspreken of mij überhaupt wilde zien.
Heeft iemand tips om hem zsm uit mijn hoofd te krijgen en miss.iemand die zoiets soortgelijks heeft mee gemaakt ? Tnx alvast !
Je belandt in een situatie waarin de affaire jou volledig overneemt (Verhaal 322)
Na de eerste ontgoocheling zijn wij een intensief traject ingegaan van relatietherapie. Dat was moeilijk en mooi tegelijk. Het geschonden vertrouwen leek weer te worden opgebouwd en er bleek ondanks alle ellende nog wederzijdse liefde en begrip te bestaan. Langzaam vonden wij elkaar weer terug. Voorwaarde was dat wij geen geheimen meer zouden bewaren voor elkaar. Toch bleef ergens mijn wantrouwen knagen en ik ben gaan zoeken. De realiteit bleek een doorlopende nachtmerrie. Nog steeds bleek mijn man cruciale zaken achter te houden. Hij heeft vele jaren een dubbelleven geleid, waaronder een relatie van ruim een jaar met een vrouw die uiteindelijk suïcide heeft gepleegd. Naar eigen zeggen hield hij dit achter uit angst mij alsnog te verliezen. Mijn kinderen mogen dit nooit weten, ik weet hoe schadelijk het is als je als kind in een loyaliteitsconflict komt. Hij is een liefhebbende vader en ik wil niet dat zij elkaar verliezen, daar is niemand bij gebaat. Het vergt ongelooflijke zelfbeheersing. Ondertussen heb ik de stap genomen definitief voor mijzelf te kiezen en gelijkertijd ga ik er aan onderdoor. Het is teveel en te groot. Met de kennis van vandaag: tegen ieder die er over denkt om iets met een ander te beginnen zou ik willen zeggen: zoek hulp, doe het niet. De schade is zo onvoorstelbaar groot. Je belandt in een situatie waarin de affaire jou volledig overneemt. En het maakt letterlijk mensenlevens kapot.
Hoe pak ik dit aan met me beste vriend en mijn vriendin? (Verhaal 320)
Hoe pak ik dit aan met me beste vriend en mijn vriendin?
Mijn vriend heeft gezoend met een goede vriendin van ons (Verhaal 250)
Ik zit met het volgende.. mijn vriend heeft gezoend met een goede vriendin van ons. Ze zijn betrapt na een stap avond door haar vriend. We bestaan uit een vriendengroep en hebben allemaal kinderen. Onze kinderen zijn ook nog beste vrienden. Mijn vriend en de vriendin hadden al een lange tijd een goede vriendschap zoals hij het beschreef. Ik heb hem wel eens gezegd dat ik het veelste dichtbij vond komen. Hij zei altijd dat het niks te betekenen had en ik me er niet druk om hoefde te maken. 2 week later na veel drank stonden ze achter het gebouw waar wij allemaal waren te zoenen. Beide zeggen ze geen gevoelens te hebben en met ons verder te willen. Ook van haar vind ik het een laffe streek. Ik ben ontzettend boos geweest en hebben een tijdje om en om thuis geslapen. Omdat hij veel spijt heeft en z’n best doet ben ik terug gegaan.. maar het vertrouwen is weg. Stel ze willen wel met elkaar verder.. wellicht hadden ze dit dan wel direct gedaan maar z’n vuurtje laait zo weer op. Omdat we dezelfde vrienden hebben komen we elkaar tegen. Gelukkig is dat nog niet echt gebeurd en ik ga het uit de weg. Voor hun had het allebei niks te betekenen zeggen ze maar toch zijn er 2 relaties beschadigd. Ook zeggen ze dat het nooit eerder gebeurd is. Voor mijn gevoel komt er meer bij kijken als je al lang bevriend bent. Wat vinden jullie? Toch een kans geven of gauw vertrekken voordat het erger wordt
Hele vriendengroep kapot. Dat doe je gewoon niet uit fatsoen. De rest van mijn vrienden begrijpen volkomen dat ik niet meer kom.
Ik vertrouw niemand meer. Walgelijke acties.
Ik hou wel van haar en wil haar eigenlijk vergeven (Verhaal 199)
De leugens .. verschrikkelijk.
Nu heeft ze veel spijt en schaamt zich enorm. Nu twijfel ze of ze nog wel van mij houdt. Anders was dit niet gebeurd denkt ze.
Kortom. Flinke puinhoop.
Ik hou wel van haar en wil haar eigenlijk vergeven.
Iemand tips?
Groet Klaas
Vergeven lukt nooit 100 procent, er blijft altijd een wantrouw. De kans op succes is zo nihil, dat je in mijn optiek beter je energie in jezelf of wat nieuws kunt steken.
Het gaat je goed en sterkte.
Vooral je focussen op je gevoel en op dingen die je leuk vindt. Ik ben bedrogen door mijn man en fanatiek gaat sporten. Voelt heel goed. Veel sterkte voor jou!
Heel vervelend voor je, ik ga geen advies geven maar kan wel mijn ervaring delen.
Na 7 jaar samen bleek hij een jaar vreemd gegaan te zijn, ik heb hem vergeven en was het bijna vergeten. Nu zijn we 30 jaar samen en bleek dat hij al drie jaar een relatie heeft met een collega en nog anderen ( dit vermelde hij tussen neus en lippen door..) Hij zei ik kies voor jouw… maar een jaar later bleek dit niet zo te zijn…
Ik dacht na de eerste keer dit gebeurd niet meer, onze relatie is er sterker door geworden.. jaja ben ik ff in de maling genomen!
Ik hoop oprecht voor jouw dat het goed gaat, ik wens je heel veel sterkte met het maken van je keuze.
Liefs AP
Gebroken hartje (Verhaal 191)
Ook naar de vrienden toe… ik heb 1 vriendin in vertrouwen genomen maar daar kan je niet voluit mee praten…
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat Jensen iemand vind.
Liefs AP
Ze ontkent (Verhaal 119)
Mijn zoon had net een ernstige operatie achter de rug toch bij haar gebleven.
Nu vele jaren later blijkt dat ze het een vriend heeft gedaan en de zoon van mijn zuster die 20 jaar jonger is als mijn vrouw.
Ik heb seksueel geappte mopjes onderschept op haar telefoon.
Ze ontkent, ik vindt het moeilijk om de zoon van mijn zus hiermee te confronteren, want dan is einde verhaal.
Ik heb 4 prachtige kinderen 8 kleinkinderen.
51 jaar getrouwd. Om weg te gaan of laatste jaren van mijn leven met deze vrouw te slijten.
Hij heeft mij per ongeluk gemaild ipv zijn collega (Verhaal 317)
Ik ben helemaal in de war en weet niet wat ik hier van moet denken. Wat zouden jullie doen? Denken?
Help!
Bedankt..
Dit is de mail:
Hey lekkerding,
Ik ga je niet meer appen. Heb mn andere tel niet bij.
Ff een paar punten. Ik moet t delen want dan is t uit mn systeem.
Ze vroeg wat ik ging doen nu als project. Ik vertelde dat ik een bedrijf in ga om te hosselen.
Ze vroeg of ik iemand wilde inwerken. J**n niet zei ze. Daar had ze gelijk in. Daarna zei ze dat ik jou moest vragen. Dus jij gaat mee en dan gaan we t ff rocken. Nu moet je professioneel dicht tegen me aankruipen.
Daarna kunnen we de rest aan t werk zetten. Daar was ook behoefte aan.
Verder heb ik r nog wat credits aan haar gegeven voor hoe ze de shit doet.
J**n. Ze zegt je hoeft niet te liegen want het is wat het is. Je moet ook niet roddelen, dus eigenlijk hebben we vrij spel.
Er was nog iets maar dat ben ik ff vergeten. Trek je morgen morgen iets moois aan voor de cam?
Word ik nog ooit gelukkig ?? (Verhaal 315)
Mijn ex vriendin kreeg gevoelens voor een ander (Verhaal 314)
Ik ben boos omdat zijn ego belangrijker was als mijn zelfbeeld (Verhaal 189)
We lachen samen veel, zelden ruzie, liefst samen en elkaars beste vrienden naast geliefden.
Ik weet vanaf het begin dat hij graag naar andere vrouwen kijkt. Het blijft bij kijken, maar niet minder irritant.
Door ervaringen uit het verleden kan ik op dat soort momenten erg onzeker zijn en dat resulteert wel eens in zijn telefoon checken. Mijn man weet daarvan af, we weten elkaars pincode en ook ik vind het geen probleem als hij mijn mobiel pakt, ik heb niks te verbergen.
Afgelopen december begon mijn man zich vreemd te gedragen. Hij had zijn mobiel 24/7 bij zich, bleef 11 uur weg voor het werk terwijl hij maar 8 uur hoefde te werken en zelfs oudejaarsdag moest er gevist worden terwijl zijn dochter op bezoek zou komen. Mijn dochter had al eens als een grap aan hem gevraagd of hij soms vreemd ging, hier reageerde hij heel fel op.
Omdat er steeds meer rode vlaggen kwamen heb ik op 9 jan. zijn Ipad gepakt terwijl hij op het werk was en toen ik hem opende zag ik een 1 opkomen bij messenger. Toen ik het opende veranderde mijn hele leven. Er stond goedemorgen liefie met veel hartjes en mijn man vroeg haar hoe het met haar lekkere mond ging. In paniek heb ik eerst mijn man gebeld, die nam niet op en vervolgens mijn volwassen dochter en met haar op speaker heb ik die vrouw via zijn messenger gebeld. Ze nam blij op en zei wederom heyyyy liefie! Toen ik antwoordde en zei dat dit de vrouw van liefie was viel ze stil. Ze weigerde antwoord te geven op mijn vragen en zei alleen steeds dat ik dat mijn man moest vragen. Ondertussen belde mijn man me terug en heb ik mijn doelloze gesprek met haar beëindigd. Mijn man zei dat het niks was, gewoon een aardige collega die naar de tandarts was geweest.
Ik heb mijn koffer gepakt en ben naar mijn dochter gereden. Aan het eind van de dag toch besloten naar huis te gaan, ik moest een gesprek aangaan en had de hoop dat allemaal bij die paar berichten was gebleven.
Om een lang verhaal kort te maken is na vele ruzies uitgekomen dat het een 18 jaar jongere collega is waarmee hij in het ziekenhuis werkt. Ook zij heeft een relatie en meerdere kleine kinderen. Ze hebben elkaar na het werk getroffen, inderdaad ook op oudejaarsdag en toen ik werken was is hij naar haar huis gereden en hebben ze daar het bed gedeeld.
Het heeft een paar weken geduurd en hij wil vond het erg ego strelend. Hij wil verder niets met haar en zegt nu pas te beseffen wat hij heeft. Hij wil me niet kwijt en gaat nu naar therapie om om te leren gaan met verleidingen en liegen.
Ik heb beloofd het een kans te geven en wacht zelf ook om in therapie te kunnen zodat ik van mijn boosheid en verdriet af kan komen.
Ik doe enorm mijn best en we hebben ook best weer gezellige dagen. Van binnen huil ik en voel ik me gebroken. Ik kan er met niemand over praten, als ze zouden weten hoe ver het is gegaan kan ik net zo goed stoppen met deze relatie. Mijn dochter denkt dat het bij een kusje is gebleven en dat wil ik graag zo houden.
Ik ben boos omdat haar leven gewoon doorgaat terwijl dat van mij in puin ligt. Ik ben boos omdat zijn ego belangrijker was als mijn zelfbeeld en onze liefde.
Ik heb haar een kort berichtje gestuurd waarin ik netjes zonder schelden heb gevraagd of ze er bij stil hebben gestaan dat niet alleen ik de dupe van hun geilheid ben geworden, maar ook onze dochters die al eerder door een scheiding zijn gegaan en erg gehecht zijn aan ons beide. Ze heeft niet geantwoord en via mijn man laten dat ze naar de politie gaat als ik haar nog een keer wat stuur.
Ik hou van mijn man en van het leven dat ik tot januari had, maar jeetje wat is dit zwaar!!!
We hebben geen sex meer, ik kan het (nog) niet. Zie beelden van haar en hem voor me en bij alles wat hij zegt vraag ik me af of hij dat ook tegen haar heeft gezegd.
Ik hoop dat we er komen samen, maar ik moet nog een hele lange en eenzame weg bewandelen voordat ik weer een fractie ben van mijn oude ik!
Ik vraag niet meer, krijg toch geen antwoorden, en steeds horen hoe leuk hun klik was knap ik ook niet van op.
Heel veel geluk en ik wens je sterkte toe op moeilijke momenten!
Vooral die vragen die door je heen gaan, zou die dit ook tegen zijn scharrels zeggen of misschien nog wel mooiere woorden...
Mij laat hij links liggen en alleen door te kijken naar andere vrouwen, wat in zijn hoofd al een hele film word van hoe ze het allemaal kunnen doen, dat is zo pijnlijk!
Sterkte!
MinniMouse
Zie ik spoken? Help! (Verhaal 308)
Uit je verhaal kan ik niet precies halen hoe hij reageert op de uiting van jouw emoties en verdere vragen. Wel ga ik mijn best doen om met je mee te denken.
Mijn eerste advies zou zijn: Als je er een slecht gevoel bij hebt dan zou ik dat gevoel vertrouwen en volgen. Ze noemen je darmen niet voor niets je tweede brein, waar ook het term "onderbuikgevoel" vandaan komt. Probeer vooral met hem te blijven praten. Leg uit hoe je je er bij voelt en dat dit voor jou zo niet handelbaar is.
Ik heb lang gedacht dat het kinderachtig zou zijn om aan te geven aan mijn partner wanneer ik jaloers was of toch een stukje vertrouwen miste. Het tegendeel is waar. Communicatie is alles. Speel open kaart en schaam je niet. Verbieden werkt daarnaast niet, want dan vindt iemand toch altijd een manier om er omheen te werken. En dat moet je ook niet willen, maar je kan wel veel halen uit hoe hij reageert op de zorgen die jij uit.
Als je zeker weet of voelt dat hij het contact met haar zo lang mogelijk heeft proberen verbergen zou ik er anders naar kijken. Als hij niet het contact met haar kan verbreken na alles wat is gebeurd, ook als jij aangeeft dat je het echt niet prettig vindt, dan zou ik zeggen dat je genoeg weet. Vaak blijven we hangen omdat we gezien willen worden en begrip willen van onze partner. Maar geloof me, die ga je niet krijgen vanuit hem als hij dus al langer vaag gedrag vertoont. Dan kan je beter weglopen voordat je eindeloos blijft discussiëren en je onbegrepen blijft voelen.
Uiteindelijk zal je zelf een weg in moeten slaan. Maar hopelijk heeft dit iets wat geholpen.
Kunnen er niet achterkomen of we echt wel gelukkig konden worden samen (Verhaal 310)
Zoieso vertellen over ons aan zijn vriendin, dat verdient ze ook! Ik hou zoveel van m dat ik afstand heb genomen en heb gezegd geen contact meer wil, ik kan het niet maken om een gezin kappot te maken. We zijn nu al een paar weken verder heb hem verwijdert geblokkeerd. Alsnog kreeg ik
Bloemen voor mn verjaardag. Al weer kunnen we er niet achterkomen of we echt wel gelukkig konden worden samen.
Mijn ziel is gewoon kapot (Verhaal 257)
Ik steek het liefst mijn kop in het zand (Verhaal 149)
Ik ben 18 jaar getrouwd met mijn man, samen hebben we 2 kinderen. Ogenschijnlijk hebben we het goed voor elkaar. Maar ik voel het al heel lang niet meer, sterker nog als ik heel eerlijk ben ben ik nooit echt verliefd geweest op mijn man. Ik hou wel van hem, maar meer als een broer. Hij is goed voor me en hij laat me geregeld weten dat ik het helemaal voor hem ben. Maar ik voel het gewoon niet, ik irriteer me aan alles bij hem, ik vind hem niet aantrekkelijk (meer) en seks met hem doe ik soms uit verplichting. Dit is echt al heel lang zo. Ik ben van nature een flirt, maar ben echt nog nooit vreemd gegaan...tot nu. 2 Maanden geleden heb ik een (ook getrouwde) man leren kennen. Al heel snel hadden we seks en ondanks mijn schuldgevoelens kan en vooral wil ik hier niet mee stoppen. Het gevoel dat ik nu heb, heb ik nog nooit eerder ervaren. Ik geloof dat ik verliefd ben, maar misschien is het ook de spanning rondom hetgeen dat verboden is. Wat ik nu meemaak op seksueel gebied had ik niet voor mogelijk gehouden, ik wist niet dat ik het (nog) in me had... wow. Ik herken mezelf niet terug, zo open als ik ben over seks en met weinig schaamte naar deze man. Beide zitten we in een ongelukkig huwelijk met kinderen, maar durven de stap richting een scheiding niet te zetten, in ieder geval nog niet.
Deze affaire ben ik redelijk bewust ingestapt, maar zonder verwachtingen. Ik weet dat ik niet eerlijk ben naar mijn partner en dat hij dit niet verdiend, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik weet dat ik zijn hart zal breken, maar ook dat van mijn kinderen.
Ik vind dit zo moeilijk en steek daarom het liefst mijn kop in het zand, en geniet van de spaarzame momenten met mijn lover.
Iemand die dit ook meegemaakt heeft of er ook nog middenin zit?
Zeer herkenbaar, je mist beuden hetzelfde en vindt dat bij elkaar. Een soort verstandsrelatie dus.
Meer zal het ook nooit worden zolang je beiden niet gelijktijdig je huwelijk wilt opgeven.
Gewoon genieten zolang het duurt.
Groetjes,
Richard
Lukt me niet om mijn huidige relatie af te sluiten (Verhaal 41)
Nu.. 2 jaar later zijn deze gevoelens nog steeds aanwezig en alleen maar heftiger geworden.
Mijn partner weet van de situatie af, van de verliefdheid, het contact en hetgeen er de afgelopen jaren ontstaan en gebeurd is, maar wil er alles aan doen om de relatie te redden. Inmiddels al meerdere keren in therapie geweest, vrienden gesproken en telkens heb ik te horen gekregen dat ik voor mijn gevoel moet gaan, dat het overduidelijk is.
Mijn gevoel geeft namelijk aan dat ik bij de ander wil zijn en daar een toekomst mee op wil bouwen maar wanneer ik denk over de toekomst twijfel ik ook weer en vind ik het moeilijk om mijn partner te verlaten, helemaal omdat de toekomst onzeker is en er een kind bij betrokken is.
Alle veranderingen die het met zich meebrengt maken me onzeker, angstig en ik vraag me continu af of ik hier wel goed aan zal doen.
Aan de andere kant maken ook de gedachtes dat degene die ik heb leren kennen verder zal gaan me verschrikkelijk boos, gefrustreerd, angstig en gewoon jaloers. Mijn gevoel zegt dat ik degene wil zijn die met de persoon die ik heb leren kennen verder wil gaan. Ik kijk naar alle momenten dat we elkaar kunnen zien uit, voel me dan fijn en gelukkig en ben dan ook niet met thuis bezig. Van alle dingen die gezegd of gebeurd zijn, voel ik me (hoe gek dit ook klinkt) niet schuldig...
Toch lukt het me niet om mijn huidige relatie af te sluiten. Er is zoveel gebeurd, gezegd en gedaan en toch lukt het me niet om te zeggen, sorry maar we moeten er mee gaan stoppen.
Iemand met tips/ervaringen?
Ik zit een beetje met hetzelfde. Al is de andere persoon mijn ex. Mijn huidige vriend weet van niks, wel dat ik met thuis niet meer goed voel en de aantrekking weg is. Alles wat fysiek is, doe ik niet meer, geen zoen bij thuiskomst of weggaan (niet uit mezelf toch, wel bij slapengaan), ik geef hem geen knuffels meer. Ik praat gewoon tegen hem maar niks meer of minder. Aangezien ik er wel om ween, moet het toch zijn dat ik hem nog graag zie. Denk ik.
We hebben samen veel meegemaakt, veel bereikt. Hebben nog een jong kindje samen, hij heeft 2 oudere kinderen.
En mijn ex is getrouwd, heeft kinderen, die is er nu nog niet klaar voor, om weg te gaan.
Ik ben ook bang om ‘alleen’ te staan. Alles weer alleen op te bouwen, mijn weg vinden enz…
Dus ik weet totaal niet wat te doen.
Als ik jullie verhalen lees, lees ik vooral midlifecrisis waar jullie in zitten.
Misschien kunnen jullie daar wat mee om de juiste hulp te zoeken.
Groet
22-08-21
Ben je nog bij je man?
Ik ben gescheiden en heb nu ruim een jaar contact met een man die altijd als een rode draad door mijn leven loopt. Bij ons eerste contact aangaf dat hij en zijn vrouw in een scheiding lagen.
Lang verhaal kort, we zijn stapelverliefd, maar we zijn nu ruim een jaar verder en iedere keer is er een andere reden waarom hij de scheiding niet kan doorzetten.
Ik begrijp dat het een heel moeilijke beslissing is met kinderen (dat is nu de reden) , mar hij blijft mij aan het lijntje houden Ik heb ik al vaker het contact verbroken en gezegd dat hij het eerst moet uitzoeken met zijn vrouw, maar hij is degene die steeds contact blijft zoeken. Ik ben de laatste keer heel boos geworden, dat hij mij met rust moet laten totdat hij gescheiden is en voor nu is het al een tijdje stil.
Die man is ook een eikel om zijn vrouw te bedonderen.
Zonder ook maar 1 woord met mij te overleggen (Verhaal 311)
Ik heb haar ooit eens ontmoet met stappen en na enkele weekendjes gesproken te hebben haar ooit eens naar haar hotelkamer gebracht waar wij sex hadden nadien heb ik haar alleen nog online gesproken.
Diezelfde vrouw komt naar mijn stad en de avond verloopt gezellig wij eten wat en drinken idem. en ik ging er op voorhand eigenlijk vanuit dat zij wel een man zou treffen waarmee zij naar huis zou gaan, in mijn ogen was ze echt heel leuk maar extreem onbetrouwbaar. Echter verliep de avond iets anders en ik beland net zoals jaren terug met haar op de hotelkamer met alle sensatie van dien.
Wat blijkt het weekend erop herhaalde zich dit taffereel opnieuw en die opvolgende weekenden precies zo. We maakten er een geweldig feest van en de woorden van haar waren als volgt; ik ben nog nooit zo verliefd geweest, ik wil nooit meer bij jou weggaan jij komt bij mij wonen, en toen kwam de klapper zij vroeg mij of ik nog een kind wilde hebben?
Gezien het feit dat ikzelf geen kinderen heb en zij mij wel een geschikte moeder leek heb ik daarmee in gestemd. (Deze vrouw was 10 jaar ouder dan mij begin 50)
Wat gebeurt mevrouw raakt na 14 dagen zwanger op dat zelfde moment raak ik mijn baan kwijt incl leasewagen waardoor ik niet de mogelijkheid had om haar 3 uur hiervandaan te bezoeken.
Dus ik krijg via de app de foto van de zwangerschapstest.
Een week later staat diezelfde vrouw met een andere man arm in arm op een feest, een dorp verder als waar zij woont. (Zij vertelde het was haar neef)
Samengevat: die vrouw heeft mij alleen nog wat foto's gestuurd van haar buik en echo en heeft mij nooit de mogelijkheid gegeven even mee te kunnen gaan naar echo of wat dan ook.
Conclusie: kind was gezond voor zover te bepalen viel in echo. Die neef is haar nieuwe vriend en zij heeft voor hem na 21 weken abortus gepleegd zonder ook maar 1 woord met mij te overleggen.
Ik ben meerdere malen de fout in gegaan (Verhaal 18)
Terwijl ik een hele gelukkige relatie had, waar ik na het stoppen van de pil zelf compleet in veranderde ben ik meerdere malen de fout in gegaan.
Ik voelde me thuis niet genoeg gezien terwijl we geen slecht Sexleven hadden was het voor mij toch onvoldoende..
ik zocht naar meer naar aandacht en bevestiging, maar hoe krom het ook klinkt ik wilde niet mijn partner kwijt. Ik wilde absoluut niet verliefd worden op een ander maar wel lichamelijk en sexueel mooi gevonden worden..
ik ben via chat apps en fora naar contacten gaan zoeken. Na twee maanden contact ben ik overgehaald om af te spreken. Dit was eigenlijk nooit de intentie maar ik was te nieuwsgierig en de hormonen gierden door mijn lijf..
na een tweede contact ben ik met met naar bed gegaan.. toen leek het hek van de dam. Daarna ben ik nog met 3 mannen naar bed gegaan bij het eerste contact.
Met een 4e man deelde ik via de chat alles wat ik deed, we werden vrienden hij waarschuwde dat het stom en heel gevaarlijk was. Daarna ben ik ermee opgehouden, maar wel contact met hem gehouden. (Ondertussen raakte ik zwanger van mijn partner).
Na twee maanden hebben we elkaar gezien en ook sex gehad.. daarna enkel chat contact.. ik voel me zo intens schuldig, naar mijn partner..
was ik maar open en eerlijk geweest over mijn behoeftes..nu hebben we net een kindje en is mijn partner er achter gekomen, omdat ik nog niet eens het lef had het uit eigen initiatief aan hem op t biechten..
ik schaam me zo en heb zo spijt! Ik zou willen dat ik alles terug kon draaien..
Maar waarom kunnen we niet delen ?
Ik houd zo vreselijk veel van hem en wil hem niet kwijt. Hij is inmiddels ook doodongelukkig van de situatie : het bedrog breekt m op.
Hij houdt van ons allebei zegt ie.
Nu hebben wij een trio relatie met een man er bij.
Eens in de maand komt hij bij ons.
Hoe kan je als vrouw hier genoegen meenemen en dit een andere vrouw aandoen?
Heb je enig idee wat zoiets met die ander doet??... wat zulk verraad doet en kapot maakt bij je partner?
Jij hebt iets in hem kapot gemaakt wat nooit meer heel kan worden, nooit meer.
...verplaats jezelf eens in die ander...
Hoe had jij jezelf gevoeld als hij jòu dit had aangedaan?
En daarbij; wat een heerlijk gelukkige start zijn leventje geef je jullie kindje....
Die stress en pijn die nu hoogtij viert in de relatie van jou en je man voelt je kindje ook en zal het onbewust altijd met zich meedragen.
Egoïsme maakt veel kapot.
Ik hoop dat je de schade die je hebt veroorzaakt weet te beperken voor je man en jullie kind.
alles ging goed tot die dag... (Verhaal 78)
alles ging goed tot die dag...men beste vriendin van toen destijds een sms’je stuurde. Hey hoe gaat het?
Ik was blij haar te horen na lange tijd niet gehoord te hebben, we geraakten niet uitgepraat en het klikte weer zoals toen.
We stuurden en we groeide dichter naar elkaar. De dame had problemen thuis en zocht naar aandacht. Ik wou er voor haar zijn en luisteren naar haar zorgen. Zonder goed te beseffen liet ik haar zo naar me toe groeien want ze is altijd al bijzonder geweest voor me.
Er ontstond een affaire met dagelijks sturen, bellen, ... kortom met alles op en aan en het voelde aan als een relatie.
Ik bevond me in een dubbel leven, wetende al die jaren netjes en niks verkeerd gedaan was dit heel zwaar dragen.
Men gevoelens voor de oude vriendin waren immens en dit was dagelijks een gevecht want het mocht en hoorde niet.
Mijn vrouw voelde dat ik met men gedachten ergens anders liep waardoor onze relatie bergaf ging aan een race tempo.
Mijn oude vriendin geraakte meer met schuldbesef tov mijn gezin. Op een dag besloot ze beter is elkaar los te laten... ik ben geblokkeerd op alles wat me met haar in contact bracht.
Nu zijn er maanden over gegaan en toch sta ik ermee
Op en ga in ermee slapen. Denk ik veel aan haar
En vraag ik me af hoe het met haar gaat. Kijk ik af en toe eens of ik nog steeds geblokkeerd bent.
Kortom radeloos ben ik want heb me maanden volledig gegeven om haar te helpen door haar moeilijke periode ook thuis. De dame zat in een scheiding en
Nog andere zorgen.
Advies en tips zijn welkom.
Dankjewel
Maarten
Hoe is het met je? Hoe gaat het met je relatie?
Als je nog zoveel aan je vriendin denkt, hoe werkt dat dan met je relatie?
Ik vraag erom omdat ik "de vriendin" was, ook ik heb het contact verbroken omdat de man maar geen keuze maakte.
Groeten,
Daisy
Ben erg benieuwd hoe andere deze berichten zien (Verhaal 85)
Mijn gevoel hierover zit sowieso niet goed, dus dat moet besproken worden. Ik ga echter constant heen en weer tussen het gevoel dat ik gek ben of dat er echt wat speelt. Er zijn kinderen en lange vriendschappen in het spel, dus ik moet het wel zeker weten. Concreter bewijs dan dit heb ik niet. Ben erg benieuwd hoe andere deze berichten zien.
10 jaar samen kinderen en verliefd op je ex (Verhaal 187)
Mijn partner is echt een man uit de boekjes hij werkt hard is altijd met de kinderen bezig en ziet er goed uit alleen voel ik het al jaren niet meer en vraag me steeds meer af of ik wel echt verliefd geweest ben op hem . In mijn. Jeugd ben ik verliefd geworden op een jonge waar ik en jaar een stoplicht relatie mee heb gehad we hebben het nooit echt afgesloten , ik heb hem nooit kunnen vergeten maar ben door gegaan en heb mijn gevoelens onderdrukt hij kreeg een vriendin is veder gegaan nu is hij inmiddels bij een andere vrouw (1jaar ) .
We kregen via sociaal media weer contact en het gevoel wat ik krijg alleen door met hem te praten is ongelooflijk maar we zijn inmiddels 10 jaar veder ik heb een gezin en hij niet nu heeft hij mij gezegd dat hij mij nooit vergeten is , en hij wil met me afspreken ik kan dit absoluut niet bespreekbaar maken in mijn relatie , ik kan ook niet bij mijn partner weg doordat ik dan geen woning heb en wil de kinderen geen pijn doen
Moet ik stoppen of zou ik toch met hem afspreken ?
Enorme fout gemaakt op vakantie (Verhaal 302)
Ik heb een ongelofelijke grote fout gemaakt op vakantie afgelopen jaar. Laat ik voorop stellen dat ik al een geruime tijd ontzettend gelukkig ben met mijn vriendin en mij geen leven zonder haar kan voorstellen.
Tijdens de “mannenvakantie” is er het een en ander gebeurd tussen mij en een vriend. Toen ik in nogal dronken toestand op de hotelkamer in bed lag kwam hij later terug. We sliepen op dezelfde hotelkamer. Hij was ook vrij dronken. Er volgde een kort gesprek kan het mij niet goed meer herinneren. Hij kwam vervolgens naar mij toe en wou het een en ander doen. Ik was enorm geschrokken en verstijfd. Ik durfde er niks tegen te doen in het begin maar wou het niet en werd enorm misselijk. Heb het afgekapt en sindsdien geen woord meer met hem over gesproken. De volgende dag deed die alsof er niks was gebeurd. Ik vermijd alle connecties met hem en spreek hem sindsdien niet meer. Wat moet ik hiermee ik kan geen kant op. Ik wil, kan en durf het niet te vertellen aan mijn vriendin omdat het nu ook al een X aantal maanden terug is. Ik kon het in het begin vrij snel achter me laten maar nu na een paar maanden doet het toch weer wat met mij. Ik weet dat dit gevoel na een week ongeveer weer weg is en ik het kan vergeten voor mijzelf.
Toch is het lastig om dit echt een plek te geven omdat het misschien later toch ergens ter sprake gaat komen op wat voor manier dan ook. Ik wil niet dat dit mijn leven beïnvloed op geen enkele wijze. Moet ik dit meenemen in mijn graf en het bij dit bericht laten?
Tijd heelt zeggen ze... (Verhaal 309)
1,5 jaar geleden kwamen we elkaar tegen, en het leek alsof alles om ons heen verdween. De chemie was enorm en het ging van een onschuldig bakje koffie om bij te praten naar een volwaardige affaire. Het voelde als vanouds, we kenden elkaar natuurlijk al, en alles viel op zijn plek. Lichamelijk, emotioneel en alles daaromheen. Voor elkaar bestemd.
Maar waar zij net gescheiden was van haar partner, en ik nog samen was met mijn partner kon het niet, mocht het niet. We konden niet samen zijn. Ik kon niet de beslissing nemen om mijn 2 kindjes te verlaten. Ze zijn het belangrijkste in mijn leven. Belangrijker dan mijn geluk in de liefde.
Ik heb de affaire na 1,5 jaar beeindigd. Het was het pijnlijkste wat ik ooit heb moeten doen. Het liefdesverdriet bij mij is verschrikkelijk. Ik hou namelijk oprecht veel van haar. Als vriend en als partner, affaire of niet. Maar ik kon niet mijn stabiele gezin verlaten voor haar, met alle gevolgen van dien.
Vlak na het verbreken van de affaire kwam ze een persoon tegen met wie ze nu aan het daten is. Ik wens haar het beste, want dat verdiend ze. Maar het verdriet gaat door het dak.
Tijd heelt zeggen ze...
Ik snap niet dat dit heeft kunnen gebeuren (Verhaal 139)
Momenteel zit ik al 3,5 jaar lang in een relatie met mijn vriend. Ik doe alles voor hem en houd zielsveel van hem. Ik heb veel achter mij gelaten om bij hem te kunnen zijn, woning, werk, omgeving, vrienden.
Opbiechten of niet?
Dit eenmalige moment van zwakte gaat zoveel kapot maken. Maar het voelt gewoon niet goed om dit te verzwijgen. Ik ga kapot van binnen en realiseer me dat dit ook mijn eigen schuld is. Ik kan alles verliezen en kapot maken door het op te biechten. Hem, zijn zelfvertrouwen, zijn vertrouwen, huis, baan, vrienden. Ook dat van degene waar ik het slippertje mee heb gemaakt verliest alles. Ik blijf mezelf vertellen dat dit slippertje het niet waard is om te vertellen maar mijn moreel kompas zegt iets anders.
Één ding weet ik wel heel zeker ik hou heel veel van mijn vriend en wil hem niet kwijt en wil proberen om onze relatie te fixen! Echter als ik het vertel ben ik hem voorgoed kwijt dat is één ding wat zeker is.
Ik snap niet dat dit heeft kunnen gebeuren. Ik had altijd een gevoel dat ik dit nooit zou doen omdat ik in het verleden zelf vaak ben bedrogen. Ik ben momenteel opzoek naar redenen hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Reden vreemdgaan door geen sex?
We hebben wel heel weinig sex, 1 keer in de 1,5 maand ongeveer.
We praten erover maar het blijft bij praten. We besluiten samen meer sex te hebben maar het gebeurd niet . Ik ben altijd degene die met de sex moet beginnen. Van zijn kant komt er niet veel. Geen tongzoen niets. Als ik begin dan hebben we wel sex! Maar voel me hier erg onzeker door niet aantrekkelijk meer. Ik mis aandacht en zit weleens op porno sites om naar sex te kijken.
Dit bovenstaande is absoluut geen vrijbrief om vreemd te gaan.
En ik wil nooit meer vreemdgaan!
Ik ben ten einde raad, ik kan hier met niemand over praten. Ik hoop dat ik hier lotgenoten tref die dezelfde fout hebben gemaakt. Of mensen die zijn bedrogen.
Nu zit je met de gebakken peren. De overweging is aan jou. Misschien kan je je meten aan het gezegde "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet gij dat ook een ander niet".
Zou jij het willen dat je partner je het zou vertellen, dat hij in een dronken bui met een goede vriendin, waarmee hij intieme details over hun dus ook jou relatie heeft gedeeld, heeft liggen knallen?
Dan ben je wel eerlijk en hoef je niet steeds je geweten te sussen.
Of zou je het vervelend vinden maar liever niet willen weten. Dat het maar éénmalig is en kunnen jullie zonder vertrouwensbreuk verder op die roze wolk.
Dan zou ik wel.het contact met die vriend verminderen als het mogelijk is laten verwateren. Het is vernederend voor jullie beide partners om met één van jullie in één ruimte te zijn. Heb dan wel dat fatsoen.
Succes, je zal weten wat je moet doen
Het vertrouwen blijft een issue (Verhaal 11)
Vijf jaar geleden ontmoette ik een man op het werk. Ik zag zijn ogen en ik was op slag verliefd. De aantrekkingskracht was wederzijds. Beiden hadden we echter wel een lange relatie. Enkele maanden later liep mijn toenmalige relatie op de klippen. En enkele dagen later ontstond er een affaire. Hij had namelijk nog steeds een relatie.
Maandenlang tijdens kantooruren spraken we af in de bios of bij mij thuis. Bellen of appen deden we tot aan de bushalte bij hun huis, want die laatste paar minuten had hij nodig om al het "bewijs" van zijn telefoon te verwijderen. Op het werk was het een en al spanning en ik gloeide van de energie die ik van hem kreeg bij enkel oogcontact.
Na een paar maanden stopten we de affaire omdat ik meer wilde en dat kon hij me niet geven. Ik kreeg een andere baan en we verloren contact.
Twee jaar later kruisden onze paden elkaar weer. En toen was het weer zover. Het verschil nu was dat zijn relatie bergafwaarts ging. En hij wilde eruit. Hij heeft de relatie verbroken en een half jaar later zijn wij gaan samenwonen.
De verliefdheid had voor ons beiden ongekende hoogtes en nog altijd ben ik van mening; Match Made In Heaven.
Een jaar later werd de liefde bekroond met een prachtige zoon en een jaar later een huwelijk.
Zo naïef als dit nu overkomt, maak ik me toch zorgen. Hij is een meester in het verbergen en verwijderen van bewijs, dat heb ik 1-op-1 meegemaakt. Ondanks alles wat we hebben meegemaakt en doorstaan heb ik moeite met vertrouwen.
We hebben ooit een sessie relatietherapie gehad en er werd aangegeven dat zijn relatie met zijn ex en zijn relatie met mij twee te vergelijken is met een LP/plaat. Beiden anders en een hele andere situatie.
Toch blijft het vertrouwen een issue.
Heeft iemand ervaringen hoe hier het beste mee om te gaan is?
Je kunt geen geluk bouwen op het verdriet van zijn ex-vrouw. Jullie waren egoïstisch.
Relatie is verbroken en na 5 jaar dacht ik ik wil graag een relatie met een leuke vrouw ik merk dat ik erg problemen heb met een vrouw te vertrouwen en het lig bij mij. Ik heb nog geen reden gehad om haar niet te vertrouwen. Wat kan ik doen om mijn gedachten om te zetten
Gewoon willen en vertrouwen .. eerlijk uitspreken en samen verbinden. Zeggen dat je het anders wilt en dat samen ook doen..
Voor Iris:
Ja, het is soms een schema.. ; repeterend..
Komt dan terug.. .
Of dat voor jullie geldt?
tja dat zal de toekomst uitwijzen..
Blijf voelen en op je qui vive.. maar het moet wel leuk zijn en blijven; werk daaraan.. het kan ook bij 1 keer blijven.
Bespreek het open; wat doet hij als hij stiekeme dingen doet bij jou..
ook verwijderen.. uitvegen van bewijs..? of...
en mocht hij het als een probleem zien dan kan hij zich laten behandelen.. (schematherapie) :-)
zie mijn antwoord in verhaal 33
Bang voor koekje van eigen deeg heel reëel, je weet waar hij toe in staat is.
Dan ben jij ook nog diegene die achterdochtig is! Hoe zou dat nu kunnen??
Wens je veel wijsheid toe!!
Is mijn vrouw vreemd gegaan? (Verhaal 226)
Maar de laatste 4 jaar was het met de sex slecht gesteld, ik wilde wel maar zij hield de boot steeds af, en het moest altijd ook van mij af komen. Nu het laatste jaar hebben we helemaal geen sex meer, en leven we een beetje langs elkaar heen, zij tv kijken ik achter de computer.
Voor corona zat ze altijd met mooi weer buiten met de buren, en kwamen er ook vaak bekenden van uit de buurt langs. Zo ook ene joop die kwam een hele zomer bijna elke dag langs soms met zijn vrouw maar vaker alleen terwijl zij ook daar zat.
Die joop heeft heeft vroeger 4 jaar lang bij haar in de klas gezeten op de hogere school, ik kende hem ook daarvan, en ook na schooltijd gingen we soms met een groepje met elkaar om.
later werd joop een heel bekend persoon waar ik woon, iedereen kende zijn naam.
En nu komt het, we waren een paar jaar geleden aan het wandelen ongeveer die tijd dat joop altijd langs kwam, ik was moe en zei tegen mijn vrouw laten we even op dat bankje gaan zitten. Terwijl we naar het bankje liepen zei mijn vrouw opeens daar staat die joop laten we maar doorlopen, dus ik zei hoezo, we kunnen toch gewoon even zitten ik ben moe.
nee we zijn al bijna thuis kom nou maar, en ik werd zowat meegesleurd door haar.
Heel de dag en heel de week dacht ik eraan, waarom zou ze dat nou zeggen. Maar ja, ik heb het maar laten gaan ander zouden we hele grote ruzie krijgen en daar had ik ook geen zin in.
Alles was al vergeten tot twee weken geleden, we reden een stukje op de scooter ze was naar iemand aan het zwaaien in mijn ooghoeken zag ik een kerel bij een scooter staan die ook zwaaide,en ik vroeg wie is dat? hoe heet hij nou..... hoe heet hij nou, tot 4 keer toe zei ze dat, hij heeft bij mij in de klas gezeten jij kent hem ook. Hij ging altijd om met en ze noemde een paar namen van mensen die ze echt al meer dan 40 jaar niet gezien had, je weet wel die iedereen ken, oh joop bedoel je, zei ik. Ja die. Toen we thuis waren was ik stil, de volgende dag ook ik zat weer aan alles te denken, Is er soms wat je doet al heel de tijd zo raar vroeg mijn vrouw, dus ik zeg hoe kan je nou zijn naam niet weten, als ik het nou niet wist ik ben heel slecht met namen en data maar ik wist al gelijk wie je bedoelde na dat je twee keer zei hoe heet hij nou. Ik zwaaide naar zijn vrouw die stond achter hem die kom ik vaak tegen met boodschappen doen en soms maken we een praatje en haar naam weet ik ook niet, zei ze.
Mag ik niet eens naar iemand zwaaien, wat denk je nu eigenlijk vroeg ze.
Weet je nog dat we aan het wandelen waren en je toen zei die joop staat daar laten we doorlopen.
Nee dat kan ik me niet herinneren later werd het, misschien heb ik iets gezegd wat er op leek weer later zegt ze stug ik heb dat helemaal niet gezegd. En toen werd ze boos, beschuldig je mij nou dat ik vreemd ben geweest, ik zou dat nooit doen zo ben ik helemaal niet, bijna schreeuwend en ze ging dingen erbij halen wat helemaal niet ter zaken was, Ik bleef volhouden dat er gewoon iets gebeurt moest zijn,zei bleef stug ontkennen.
we hebben dagen ruzie gehad.
Ik moet er iets bij vertellen, een jaar geleden kwam ik thuis van mijn werk, zij was boven bezig dus ik ging naar de badkamer en zag een vibrator in het fontein liggen met een sponsje erbij,ik vroeg aan haar wat is dat? Ze zei dat die van onze dochter was geweest en dat ze die wilde weggooien.
Vreemd verhaal, maar ja laat maar gaan,
toen we ruzie hadden begon ik erover, over die vibrator loog je ook zei ik, Nee die had ze weggegooid. Ik zei dus je gaat hem eerst schoonmaken en dan weggooien? ja zegt ze.
Nou ik geloof er niks van we hebben al zo lang geen sex als je een vibrator wil hebben moet je dat zelf weten je hoeft daar niet over te liegen, word ze weer boos en begint ze opeens verhalen te vertellen , sommige vrouwen hebben geen sex nodig en hoeven niet klaar te komen en nog meer van dat onzin. Ze verteld het zo dat iedereen haar zou gaan geloven, maar ik niet, ik vertel haar ook dingen wat ik ervan denkt en opeens zegt ze, ja hij is van mij.
Zit ze gewoon een jaar en nu een kwartier glashard in mijn gezicht te liegen tegen mij over een vibrator. Wat moet ik nu denken over die joop? Ben ik nu echt gek en heb ik echt hersenspinsels om dat te denken zoals zei dat zegt? Lang verhaal, maar wat denken jullie???
Hij kreeg gevoelens voor zijn verpleegster (Verhaal 307)
Tot hij opeens een maand later wat afstandelijker deed. Terwijl hij weeral eens " een avondje ging gamen" bij een vriend zijn pc nog open stond.. ik las een gesprek met een vrouw dat zijn verpleegster was gedurende de 6 weken dat hij in het ziekenhuis verbleef. Ze hadden een affaire. Op het moment dat ik dit las, was hij zelf bij haar.
Hij gaf alles toe na een confrontatie..
Hij kreeg gevoelens voor zijn verpleegster.
Ik ben de dag nadien meteen bij mijn zus ingetrokken. Ik at niet, ik sliep niet. Ik was gebroken.
Alsof dat nog niet erg genoet was, begon die vrouw mij nog te sturen via facebook. Uitdagend, dat hij voor haar had gekozen.
2 weken nadat ik bij mijn zus in trok, was ik bij mijn man thuis ( ons huis, waar ik ook eigenaar van ben) om te babbelen.
Ineens stond die vrouw daar ook aan onze deur. Ze begon tegen hem te schreeuwen, kwam ons huis binnen en vroeg wat ik (in mijn eigen) deed.
Ik kon dit niet geloven. Gebeurd dit nou allemaal echt ?
Intussen zijn we een paar maand verder. Hij had spijt van het hele gebeuren en overhaalde mij ons gezin nog een kans te geven.
Hij zou geen contact meer hebben met haar want dat was de voorwaarde.
Onlangs kwam ik er weer achter dat hij stiekem toch nog berichtjes stuurd met haar.
Gebroken. Zo voel ik mij.
En vooral dom, dom dat ik zo goedgelovig ben en altijd iedereen vertrouw. Ik weet nu wel beter
Mijn man geeft aan niks voor haar te voelen (Verhaal 306)
Ik ben ruim 10 jaar samen met mijn partner, 4 jaar getrouwd. Nu 32 weken zwanger van onze 2e kind.
Voor de december feestdagen (en mijn verjaardag) ben ik erachter gekomen door smsjes van de “ander” dat mijn man al 4. Jaar een (sex) relatie met haar heeft. ( zij is ook zijn collega) Wss is ze erachter gekomen dat ik zwanger ben en kan ze dat niet hebben.
Mijn man geeft aan niks voor haar te voelen, en dat hij alleen bij haar was in de ochtend voor werk vanwegen zijn drang (seksverslaving). En aftrek sessies op werk en 1 keer in zijn auto.
Toen ik in de zomer van 2020 achter kwam dat ze “seksverhalen” naar elkaar stuurde waren we in therapie gegaan en ging ik er vanuit dat ze gestopt waren. En ik geloofde zijn woorden en kreeg opnieuw “vertrouwen” terug. Om er vervolgens op deze manier achter te moeten komen dat het toch veel meer was dat alleen app gedrag. En ik heb hem er zovaak om gevraagd.
Ze hadden zelfs nog seks 2 weken voor dat zij het mij vertelde. We gaan morgen naar een seksverslavingstherapeut maar elke dag ben ik in gedachten met hun bezig, hoe dit kon gebeuren. Waarom met haar. Wat was er niet goed aan mij. Ik vind het vreselijk het beeld van hun samen. Het feit dat ik MIJN man 4 jaar lang heb gedeeld kan ik niet loslaten. En zij wist al vanaf het begin van mij.
Dit kost me veel energie (Verhaal 264)
Ik zit in een relatie al meer dan 4,5 jaar. In het begin was mijn vriend die interesse toonde en ondanks dat ik hem niet meteen wat vond ben ik voor hem toch gevallen. Ik ben na 1,5 jaar samen met hem gaan wonen op zijn initiatief. Toen we 2,5 jaar samen waren heeft hij mij gevraagd om te trouwen. Op ons vakantie kwam ik achter dat hij contact met andere vrouwen had. Ruzies gehad maar toch eruit gekomen. Nu zijn we sinds een jaar in ins eigen woning. Toen we net waren verhuisd kwam ik achter dat hij met een vrouw had afgesproken een aantal keer. Ik kwam hier toevallig achter en hen de vrouw gecontacteerd ter bevestiging want hij hield voor dat hij haar nooit had gezien op zijn email zag ik ook dat hij andere account had online en zelfs contact met hoeren om een trio in te plannen. Weer ruzie en gezegd dat ik het zo niet wil en de relatie ga beëindigen. Na veel praten en beloftes van zijn kant toch gebleven maar hoe ik hem zie is sterk veranderd. In de tussentijd doet hij niet veel moeite om mij in hem te laten vertrouwen ondanks onze afspraken. Gisteren een sterke onderbuik gevoel gehad en gevraagd om zijn telefoon te checken. Hij had alle wachtwoorden veranderd en in notities gezet met een wachtwoord en wou dit niet delen ondanks wat ik zei. Ik denk dat het niet veel gevraagd is en als je niks te verbergen hebt moet je gewoon laten zien toch? Hij keek mij niet eens aan en hield vol dat er niks is en dat hij niet kan geloven dat ik zo over hem denk. Ik heb het gevoel dat dit een patroon is geworden en dat hij denkt ondanks wat hij doet dat ik nooit weg ga. Hoe moet ik dit aanpakken? Dit kost me veel energie en hij doet niks om mij gerust te stellen.
Zolang hij zelf niet actief hulp zoekt voor zijn sex verslaving. En pro actief jouw ondersteund.
Komen jullie hier samen niet uit.
Niet voor hem regelen of controleren, je bent zijn moeder niet.
Hij moet zijn eigen verantwoordelijkheid dragen.
Sterkte ,
Stel dat er kinderen in het spel zijn of dat jij een soa oploopt. Stop deze relatie.
Nuchter is hij zo fantastisch (Verhaal 263)
Blijf bij hem uit te buurt.
Wat te doen ?? (Verhaal 305)
Zo herkenbaar.
Mijn situatie is weer heel anders.
Hier heb ik ook heel veel wrok.
Mijn man was compleet de weg kwijt, door ziekte en tevens overwerkt. Hij kon niks meer.
Ik heb een psycholoog voor hem geregeld.
En ik nam hem zo veel mogelijk werk uit handen.
Samen eenEigen bedrijf en 4 zeer jonge kinderen.
Het lag allemaal aan mij, en binnen een maand woonde hij ergens anders. Omdat het ‘gezin’ te druk was.
ondertussen had mijnheer een andere meid , een bekende , waar vroeg ook al mot mee was geweest. Hij blijft tot op de dag van vandaag er over liegen.
Hij kwam terug,
En hij heeft half wat erover gezegd heel veel jaren later.
Weigert afstand te nemen van haar.
Zij inmiddels getrouwd en een kind.
Maar omdat hij niet eerlijk is tot nu, en ik veel meer weet, staat dit tussen ons in.
Waar zij te pas en onpas misbruik van maakt.
Omdat mijn man bij mij wilt blijven.
Ik ben zo verbitterd en ik was dit zeker niet.
En doet nu tof tegen de kinderen.
Terwijl hij de eerst 9 jaar er totaal niet was voor de kinderen.
Ik probeer het elke keer weer , en lukt ook soms, maar ik blijf terug vallen.
Nu na een heftige confrontatie .
Wilde hij het over hebben.
Alleen na 5 min. Zat hij weer te liegen.
En uit zelfverdediging, ben ik uit gesprek gelopen. Ik wil die leugens niet horen.
Hij komt uit een familie met een gigantische groot vloerkleed en daar gaat alles onder.
Problemen of (halve) leugens hup eronder.
Ik weet dat het zijn copingsmechanisme is.
En dat hij met mij verder wilt.
Hij geeft haar veel macht over onze relatie.
En ik doe doe eigenlijk aan mee, omdat ik ook tussen ons in laat staan.
Ik heb jaren nergens op gereageerd, omdat ze hier op uit. Meerderen keren heeft ze via diverse kanalen mij lastig gevallen.
Dit ligt zelfs bij de politie.
Het blijft pijn en doen en tussen ons in staan.
Ik heb al van alles geprobeerd. Het enige wat ik kan doen is bij hem weggaan.
En dat wil ik niet en dat gun ik haar niet.
Hij ziet wel dat ik pijn hebt. En doet op zijn manier zijn best. Maar weigert afstand van haar te nemen. Hij zegt dat hij haar niet ziet en spreekt. Waarom blijft ze mij en mijn kinderen lastig vallen ?
Als hij dit stopt dan is het klaar.
Wat te doen ??
Maar het blijft tussen ons in staan.
Ik probeer het los te laten. En dat lukt deels. Maar dan gebeurd er weer iets. Hij liegt of iets onbenulligs wat niet met haar te maken heeft. of zij valt mij weer lastig.
En dit zijn mijn triggers.
Echt waardeloos en ben ik vaak weer
Tijd van de kaart.
Hij heeft onlangs opgebiecht en wil met haar verder (Verhaal 42)
Onlangs heeft hij opgebiecht dat hij een relatie heeft met een goede vriendin van ons, waarmee hij nu verder wil.
Ongeloof, verbijstering, woede. En die vriendin notabene! Ook met gezin en kinderen.
Ik heb wel altijd een vermoeden gehad, omdat ik vond dat zij zich opdrong in ons leven, ik heb hem voor haar gewaarschuwd, maar hij heeft altijd gezegd dat het iet zijn type is en dat hij mij verzekert dat hij niets van haar wil (zij is (type flirt, tikkeltje ordinair, hij is een klassieke mooie man).
Twee gebroken gezinnen, vriendschappen. Ik kan het gewoon niet geloven dat hij mij dit en zijn kinderen aandoet, ik ben in totale ontkenning en shock.
En al die leugens van de afgelopen tijd. Het blijkt dat zij in een slecht huwelijk zat en misschien al weg wilde. Mijn man zegt nu ook dat hij al een tijd niet gelukkig was in ons huwelijk. En dat terwijl ik iedere week bijna vroeg hoe de vlag er voor hem bij hangt, hem schot voor open doel heb gegeven.
We hebben nog een hele fijne vakantie gehad waarbij hij aangaf meer tijd samen te willen doorbrengen, meer leuke dingen samen te willen doen. Wel gaf hij aan dat hij meer echt contact wilde en wilde communiceren. Dit legde ik vaak ook terug bij hem omdat ik zelf heel open ben en mijn prima bij hem kwijt kon en hij me ook hielp als ik me niet prettig voelde of ergens tegen aan liep.
Hoe moeten wij nu verder? Onze kinderen zijn bevriend, we wonen in een dorp.
Ik voel de grond onder mijn voeten weg glijden. Ik vertrouwde hem zo enorm en houd ook nog steeds van hem.
Achteraf zie ik dat hij wel eerder signalen heeft afgegeven, en hij zegt nu dat IK daar onvoldoende mee heb gedaan. Hij legde ook vaak zaken buiten zichzelf, dus het feit dat ik me niet heb aangepast, is mijn schuld.
Hem heb ik wel moeten accepteren zoals hij was.
En die zogenaamde vriendin van ons, ik heb haar uitgemaakt voor alles wat heel lelijk is. IK heb haar vertrouwd, ik heb haar zaken verteld over mijn huwelijk. .
Mijn man heeft niet het lef gehad om zelf de stap te zetten om bij mij weg te gaan. Maar toen er en ander in beeld was, ook nog tien jaar jonger, kon hij dit wel.
Hoe kunnen zijn gelukkig worden op dit fundament.
Ik hoop voor hem dat als de roes is uitgewerkt, en de puinhoop zichtbaar is, hij kan leven met deze situatie, want dit is heel groot, voor alle partijen.
Eerlijk gezegd had ik liever gehad dat hij dood was gegaan (natuurlijk niet voor de kinderen) zodat ik tenminste nog met een positief gevoel terug kan kijken op hem als persoon.
Wie heeft iets dergelijks mee gemaakt? Hoe kom je hier weer uit
Ja zoek hulp bij een professionele partij denk om de belangen van jullie kinderen, maar houd een gevoel van eigenwaarde. Houd de eer aan jezelf, snap dat het moeilijk is, maar je kinderen gaan je ervoor belonen in de toekomst.
Heel veel sterkte, wijsheid en uiteindelijk, al lijkt dat ver weg, veel geluk.
En ja sterk zijn voor mijn zoon. Kost heel veel moeite. Weet zo goed hoe jullie je voelen. Helaas. En ja ik wenste hem ook dood. Dat zou vele malen makkelijker zijn dan dit. Natuurlijk gun je dat niemand. Of haar dood dan. Allemaal logische gedachtes. Om het maar te verwerken. Ik weet het allemaal maar het lukt niet. En dan nog emotie eten. Tuurlijk kan er ook wel bij. Ondertussen kunnen mensen het niet begrijpen die het niet hebben meegemaakt. Ben je er nog steeds niet overheen? Duurt wel lang hé. Wees blij dat je van hem af bent en haar. Ja ik weet het allemaal! Maar het doen is een ander iets. Ik wens je sterkte in alles en weet dat je helaas niet de enige bent die dit overkomt. Als je wilt praten mag dat altijd. Ben te vinden op Facebook
Mijn man is verliefd op een Oekraïnse vrouw die we opvangen sinds half maart. Het gevoel is wederzijds. Ook zij is getrouwd, haar man bleef achter in Oekraïne.
Binnen 2 maand na ons huwelijk kwam ik er zelf achter.
Mijn leven is in puin, schaamte, verdriet en zorgen mbt huisvesting (woningnood).
We wonen in zijn huis met zijn kinderen.
Ik kan het niet opbrengen een verzorgende rol op me te nemen. Verlamd door de situatie.
Ook ik ben en reageer boos. Nu wordt er gezegd hier, maar ook door mijn man: daarmee drijf je me haar armen in…
Als mijn man aan ons had willen werken, was er begrip voor mijn emotie geweest.
Ik was kansloos. Tegen onbezorgde verliefdheid kan niemand op. Ook niet de begripvolle reactie.
Een begripvolle reactie kan alleen wanneer er spijt wordt betuigd, wanneer de buitenechtelijke relatie zou worden verbroken en je samen besluit voor je huwelijk te gaan.
Het is geen eenrichtingsverkeer waarin de bedrogen vrouw alles op alles zou moeten zetten om “positief “ in beeld te komen bij de ontrouwe partij die alleen oog heeft voor zijn verliefdheid. Het hoort geen concurrentie strijd te zijn. Het is een keus hoe je met verliefdheid omgaat, dat is nooit de schuld van de bedrogen partij. Wij waren gelukkig samen, althans dat dacht ik. Er is nooit een gesprek geweest van zijn kant, over onvrede. We waren pas 2 maand getrouwd!
Mijn man heeft niet eens geprobeerd voor onze relatie te vechten, daarmee heeft hij het recht niet om te zeggen: vanwege jouw gedrag…
De gedachtes die worden genoemd, herken ik. Het zijn afschuwelijke gedachtes.
Ik zit in een erg vergelijkbare situatie, alleen betreft het mijn vrouw die mij bedrogen heeft met de buurman (hij is, of was moet ik denk ik zeggen, vrijgezel).
Ik heb 2 jonge kinderen, een dochter van 7 en een zoontje van 3, voor wie ik echt alles over heb.
Ik vertrouwde die buurman en dat had ik dus niet moeten doen...
Nadat ik hem geconfronteerd had zei hij letterlijk dat ik mijn vrouw dan maar vaker mee uit had moeten nemen (dat lijkt mij iets wat mijn vrouw tegen mij had moeten zeggen)...
Ik heb mij beheerst omwille van m'n kinderen.
Momenteel heb ik het ontzettend zwaar (emotioneel zit ik zowat aan de grond)...
We zijn, zie ik, al enige tijd verder toen dit jou is overkomen.
Hoe heb jij dit verwerkt?
Dank je wel voor je tips!
Ik had graag contact gehad met enkele van jullie maar weet niet hoe.
Een update: op het moment dat ik bereid was om los te laten, te gaan scheiden, alles financieel af te handelen, kwam hij terug. Met gruwelijk veel spijt en berouw.
Wat mij heeft geholpen bij de verwerking (ik denk er nog wel steeds vaak aan):
Is ontspanning (veel sporten), veel afleiding (werk studie wandelen) en veel contact met familie en vrienden.
Als ik terugkijk heb ik het meest gehad aan de lieve vrienden die er voor mij waren, dat deed me oprecht goed gedaan en enkele vriendschappen zijn er door verdiept.
Omdat het ook een stuk pijn van vroeger triggerde ben ik ook in therapie gegaan.
Het neemt nog steeds een plek in in mijn leven maar ik ben er sterker door geworden. Ik ben ook niet het vertrouwen verloren in mijn mede mens. Mijn man en ik zijn overigens ook in therapie gegaan.
Ik wens een ieder die dit ook overkomt. Beloof jezelf dat je er beter uit komt … ❤️
Mijn verhaal komt erg overeen met dat van jou, alleen helaas de afloop niet..
Ik kwam er na een relatie van 16 jaar en 3 kids van 14, 12 en 8 jaar achter dat mijn man verliefd is geworden op een collega (ruim 16 jaar jonger..mijn man is 43).
Hij zei direct dat het over was tussen ons.
We hadden de maand er voor nog een superleuke gezinsvakantie gehad..maar hij zei al langer twijfels te hebben en signalen gegeven te hebben. Achteraf gezien waren die er ook, maar heb ik die niet serieus genoeg opgevat.
Hij heeft nooit gezegd 'dit of dit moet je veranderen anders wil ik scheiden' of 'ik wil relatietherapie' of wat dan ook.
Ook was er veel intimiteit, ook in de vorm van knuffels en aandacht. Elke dag knuffelend in slaap vallen en ik hou van jou zeggen.
Inmiddels ruim 5 maanden verder. Hij heeft een huurwoning. Zij is veel daar. De kids zijn dol op haar en willen liefst dat zij ook komt als ze bij papa zijn.
Ook is er nog een kinderwens.
Ondertussen ga ik emotioneel helemaal kapot aan de situatie. Zit depressief thuis, ben ziek gemeld van het werk.
Ben heel bang voor de toekomst. En eerlijk gezegd ook heel boos dat ik een soort toeschouwer geworden ben van wat ooit mijn leven was.
Ik ben veranderd in dat wat ik niet wilde zijn: een ex die vol wrok zit en daardoor haar leven niet meer oppakt.
Zelfs vaak niet goed meer kan zorgen voor haar kinderen. Alles is me te veel en ik kan nauwelijks nog verantwoordelijkheden aan.
Voor mijn reactie kan ik uiteraard niet boos zijn op mijn ex..maar de situatie heeft er wel toe bijgedragen dat mijn leven volledig onderuit gehaald is.
Ik hoop dat ik ergens op een betere manier leer omgaan met alles wat 9ns gezin overkomen is..
Zo herkenbaar.
Mijn situatie is weer heel anders.
Hier heb ik ook heel veel wrok.
Mijn man was compleet de weg kwijt, door ziekte en tevens overwerkt. Hij kon niks meer.
Ik heb een psycholoog voor hem geregeld.
En ik nam hem zo veel mogelijk werk uit handen.
Samen eenEigen bedrijf en 4 zeer jonge kinderen.
Het lag allemaal aan mij, en binnen een maand woonde hij ergens anders. Omdat het ‘gezin’ te druk was.
ondertussen had mijnheer een andere meid , een bekende , waar vroeg ook al mot mee was geweest. Hij blijft tot op de dag van vandaag er over liegen.
Hij kwam terug,
En hij heeft half wat erover gezegd heel veel jaren later.
Weigert afstand te nemen van haar.
Zij inmiddels getrouwd en een kind.
Maar omdat hij niet eerlijk is tot nu, en ik veel meer weet, staat dit tussen ons in.
Waar zij te pas en onpas misbruik van maakt.
Omdat mijn man bij mij wilt blijven.
Ik ben zo verbitterd en ik was dit zeker niet.
En doet nu tof tegen de kinderen.
Terwijl hij de eerst 9 jaar er totaal niet was voor de kinderen.
Ik probeer het elke keer weer , en lukt ook soms, maar ik blijf terug vallen.
Nu na een heftige confrontatie .
Wilde hij het over hebben.
Alleen na 5 min. Zat hij weer te liegen.
En uit zelfverdediging, ben ik uit gesprek gelopen. Ik wil die leugens niet horen.
Hij komt uit een familie met een gigantische groot vloerkleed en daar gaat alles onder.
Problemen of (halve) leugens hup eronder.
Ik weet dat het zijn copingsmechanisme is.
En dat hij met mij verder wilt.
Hij geeft haar veel macht over onze relatie.
En ik doe doe eigenlijk aan mee, omdat ik ook tussen ons in laat staan.
Ik heb jaren nergens op gereageerd, omdat ze hier op uit. Meerderen keren heeft ze via diverse kanalen mij lastig gevallen.
Dit ligt zelfs bij de politie.
Het blijft pijn en doen en tussen ons in staan.
Ik heb al van alles geprobeerd. Het enige wat ik kan doen is bij hem weggaan.
En dat wil ik niet en dat gun ik haar niet.
Hij ziet wel dat ik pijn hebt. En doet op zijn manier zijn best. Maar weigert afstand van haar te nemen. Hij zegt dat hij haar niet ziet en spreekt. Waarom blijft ze mij en mijn kinderen lastig vallen ?
Als hij dit stopt dan is het klaar.
Kan je hier echt 100% overheen komen? (Verhaal 118)
We zijn in therapie gegaan wat ons goed heeft geholpen (met vele hoge pieken maar ook diepe diepe diepe dalen). Ik moet zeggen dat het afgelopen jaar eigenijk heel goed is gegaan. Toch krijg ik nu weer een terugval. Ik moet veel aan zijn collega denken, voel nog veel boosheid naar haar. Onbegrijpelijk hoe je dit een andere vrouw aan kan doen. Vanzelfsprekend ervaar ik deze boosheid en onbegrip ook naar mijn man.
Mijn man heeft er ontzettend veel spijt van en is door het stof gegaan (terecht!). Hij is zich 100% voor ons huwelijk in gaan zetten. Het eerste jaar vanaf het vreemdgaan zaten wij hierin dus op hetzelfde spoor. We hadden een gezamenlijk doel, mijn emoties mochten er zijn, er was begrip, veel goede gesprekken en we leefden in onze eigen bubbel.
Mijn ervaring nu is dat we op 2 sporen zitten. Hij denk nooit meer aan die collega en verafschuwd zichzelf van toen. Hij heeft totale focus op ons en kan door met ons leven. Ik daarentegen kan dit niet op deze manier. Ik word nog vaak getriggerd door films, muziek, locaties etc. Voor mij is het iets wat nog heel erg leeft. Gelukkig kan ik vele triggers negeren of ermee omgaan. Maar soms zitten er een aantal triggers snel achter elkaar en komt de hele ellende weer terug.
Het voelt alsof de hele wereld alweer doordraait en wat er is gebeurd in het verleden behoord en daar moet blijven. Ik had ook gehoopt dat ik dit ondertussen zo kon voelen, maar dat lukt me niet helemaal. Voor een stukje is dit mijn ''eigen schuld'': Ik heb elk detail uitgevraagd, aangehoord en gelezen in de appjes. De uitermate pijnlijke berichtjes over hun sexuele contact waar ze zo van hebben genoten doen soms de liefdevolle appjes naar elkaar meer pijn, zoals : ''ik geniet ervan als ik je mag optillen, mn handen door je haar kan halen, je kus en je billen kan vasthouden..'' Dit zijn (logischerwijs) ook teksten die hij tegen mij kan zeggen. Naast dat ik hoor hoe het lief en oprecht bedoeld is als hij het tegen mij zegt, kan ik het tegelijkertijd niet altijd oprecht aanhoren en doet het zeer.
Ik vind het op de goede momenten fijn om te ervaren dat tijd de wonden heelt. Tegelijkertijd vraag ik me af of dit daadwerkelijk zo is, of dat het het onvermogen van ons brein is om alle details van elke situatie te onthouden. Oftewel vergeet ik niet gewoon 80% van alle ellende en voelt het daarom alsof het beter is? Want als ik daadwerkelijk aan de geschreven teksten en handelingen terug denk vraag ik me af hoe iemand zo iets kan doen als hij daadwerkelijk van zijn partner houdt.
Hoe lang duurt het voordat een mens hier echt overheen komt? En kan je hier echt 100% overheen komen?
Heb een aantal maanden geprobeerd afstand te houden (Verhaal 35)
Gun je vriendin het beste, ga weg.
Ik zie het anders. Ik heb precies dit meegemaakt, maar dan was ik de 'affaire' in dit verhaal. Hij legde ook altijd precies uit wat jij nu uitlegt, dus alles is erg herkenbaar. Zij hebben momenteel nog steeds een relatie, hebben nooit seks, maar hij houdt nog wel van haar. Hij geeft om haar, maar wilt het liefst met mij een toekomst beginnen. In mijn ogen is het niet zomaar een affaire geweest. We hadden en hebben een connectie die niet uit te leggen is. Maar puntje bij paaltje, kon hij geen eind aan de relatie maken en dit heeft mij inderdaad kapot gemaakt. Daarom probeer ik nu verder te gaan, maar ik ben er iedere dag, ieder uur, nog verdrietig over. Vraag mezelf af of ik er überhaupt overheen kom, maar ik denk dat dit beter is. Ik vind nog steeds dat hij eerlijk moet zijn tegen haar, want dat verdient ze. En jouw partner ook, in plaats van leven in een schijnrelatie. Het komt op hetzelfde neer als wat Christa zegt, maar ik kan me wel enigszins voorstellen hoe het voor jou is. Ik heb ook gezien wat dit met mijn 'partner' deed. Het klinkt allemaal heel simpel, ga weg.. maar het is ontzettend complex.
Je moet jezelf wel afvragen, waar je gelukkig van gaat worden..
Heel veel sterkte ermee.
En met Kim?
Ik zit in een soortgelijke situatie. Man bedenkt iedere keer een ander excuus om (nog)niet te scheiden.
Ik was steeds degene die zei dat hij het eerst met zijn vrouw moest uitzoeken, hij zei steeds dat hij het wist en dat het alleen tijd nodig had..
Hij appte nu 3 weken geleden ( we hadden geen contact meer op mijn initiatief) dat hij zijn relatie toch nog een kans wil geven. Echt de allerlaatste...
Ik ben er nu zo klaar mee en heb hem dat ook gezegd.
Ik weet dat het beter is, maar ik ben zo verdrietig, boos en teleurgesteld. Wat een rotgevoel..
Hoe is het nu met jou?
Ik heb hulp gezocht en het gaat nu steeds ietsje beter. Fijn dat die 'gezellige' decembermaand achter de rug is. Ben jij de feestdagen goed doorgekomen met je gezin?
Carmen
Mijn collega is op mysterieuze wijze achter mijn verhaal op dit forum gekomen. Dus ik kan niet echt anoniem meer praten hier, helaas. Maar omdat je toch de moeite nam om op mijn bericht te reageren wil ik wel even zeggen dat ik het fijn vind om te horen dat het nu in ieder geval met jou iets beter gaat. Goed dat je hulp hebt gezocht, als je er alleen niet meer uit denkt te kunnen komen dan is dat toch gewoon goed om te doen? De feestmaand zal daarbij niet geholpen hebben nee.. Ik hoop voor je dat je de volgende decembermaand weer mag genieten van veel gezelligheid!
Is het gelukt jouw collega te vergeten?
En hoe is het nu met je vriendin? Hebben jullie elkaar teruggevonden?
Vergeten lukt me niet en ik denk dat ik haar ook nooit ga vergeten. Maar het contact is wel verbroken, langer dan alle keren ervoor. Er is misschien ook wel te veel kapot gegaan in die jaren. Nu dus proberen m’n leven weer op de rails te krijgen. Thuis komt dat gevoel niet meer terug, daarvoor zijn we denk ik ook te veel uit elkaar gegroeid. Eerst maar eens tot rust komen en heldere beslissingen nemen. Zonder affaire lijkt me dat toch makkelijker!
Hoe gaat het nu met jou?
De man heeft na maanden weer contact opgenomen; hij weet het weer zeker hij gaat scheiden. Hij wilde mij graag spreken en zien.
Hoe verleidelijk ook, ik heb hem gezegd dat hij eerst de zaken moet gaan regelen. Daarna kunnen we kijken of we kunnen praten.
Ik laat me niet weer voor de gek houden.
Hoe gaat het nu met jou? Doet de ‘rust’ je goed?
Nou, ik begrijp hem ergens wel, want jij zit in z’n hoofd en hij heeft echt wel gevoelens voor jou. Dat gaat zelfs na maanden niet zomaar over. Maar ik snap jou ook wel, eerst maar eens laten zien dat hij nu echt voor jou kiest.
Daardoor heb ik ook nog geen rust in m’n hoofd, die ander ben ik natuurlijk ook niet zomaar vergeten. We hadden recent nog wel weer contact, maar er is nu zoveel stuk dat het volgens mij ook nooit meer goed gaat komen. Dus eigenlijk ben ik nog steeds bezig met de draad weer op proberen te pakken..
Na 5 jaar aantrekken en afstoten leek het definitief over, maar het spook zal
Altijd blijven rond waren.
Je gaat niet uit elkaars hoofd, je houdt nog van elkaar, bent verslaafd geweest aan elkaar, dat zal nooit weggaan.
Als je niet voor elkaar kiest zal het een lange weg van afkicken zijn, met hier en daar een opvlamming, die steeds weer pijn zal doen, omdat het weer ophoudt.
Maar achter dit spel zit een heel proces van innerlijke groei. Wie daarin gelooft zal rust vinden, en met een glimlach terugdenken aan de mooie hemelse momenten.
Heel veel sterkte hiermee allemaal! Het is een levenslang proces, echt!
Aangezien je op deze site beland bent ben je er dus ook nog steeds in je hoofd mee bezig? Speelt het dan ook nog steeds?
Het is bij mij nooit echt een relatie geworden, ik denk dat het daarom ook nooit uit m’n hoofd zal gaan. Dan blijf ik me steeds afvragen: hoe zou het geweest zijn als ik wel voor haar had gekozen? Als ik vrijgezel was geweest dan hadden we echt een leuk leven kunnen hebben samen denk ik.
Ik hoop dat jouw wijze woorden kloppen en ik inderdaad ooit de rust zal vinden.
Jij ook heel veel sterkte. En bedankt voor je reactie!
Ik heb hem per app voor de keuze gesteld, of zijn huwelijk, of ik. Zijn vrouw heeft dit bericht gelezen. Hij heeft een ander nummer genomen en nooit meer iets van zich laten horen. Als we elkaar zien doet hij alsof hij me niet kent. Dit voorval is inmiddels 4 maanden geleden en zij postte deze week romantische vakantie foto’s van hen samen op Facebook. Ze lijken de draad weer opgepakt te hebben.
Na 4,5 jaar kan ik je vertellen dat dit enorm pijnlijk is. Wij deelden alles met elkaar. Zonder afscheid kwam er een einde aan dit verhaal en zijn vrouw lijkt toch aan het langste eind te trekken..
Ben je zeker dat je met je vriendin wil blijven?
En als dat niet zo is, wat is dan de reden dat jullie bij elkaar blijven? Ben je bang voor wat er komen gaat?
Het is ook een hele moeilijke beslissing..
Nee, verre van zeker dat ik hier wil blijven. Maar met de minnares(ik noem haar maar even zo) gaat het niet meer goed komen dus heb ik nu ook niets meer te verliezen. Ze laat eigenlijk niets of nauwelijks meer van haar horen en als we al contact hebben dan is het erg afstandelijk. Er is gewoon te veel kapot gegaan. En nu zij ook verder is gegaan en andere mannen heeft ontmoet is er ook geen weg meer terug denk ik. Dat is haar goed recht hoor, maar ik heb wel te dealen met mijn gevoel daarover. En dan denk ik dat het nu nooit meer zal worden hoe het was.
Ik kan nu dus rustig nadenken over hoe ik verder wil. Alleen verder gaan betekent ook hoe jij het goed omschrijft: bang voor wat er komen gaat. Dus inderdaad een erg moeilijke beslissing! Maar het wordt wel tijd dat ik in ieder geval eens een beslissing durf te nemen ipv ze te laten nemen voor me.
Hoe gaat het nu bij jou, nog ontwikkelingen?
Wat een hard verhaal.. Ik kan me niet voorstellen dat hij je echt vergeten is, 4,5 is een lange tijd. In werkelijkheid denkt hij nog dagelijks aan je, dat weet ik zeker. Maar wat is dat nog waard? Ik vind het eigenlijk gewoon knap dat hij zo abrupt kan stoppen. Dat is mij nooit gelukt, maar ik zal nu wel moeten. Maar in m’n hoofd ben ik er nog non-stop mee bezig.
Door hem voor de keuze te stellen riskeerde je ook dat hij niet voor jou zou kiezen. Dat is zuur, maar zo kon je toch ook niet door? Er moest een oplossing komen en die is er nu. Nu kun je vrij in de hoofd worden en het geluk weer vinden! Sterkte met alles!
Kom zelf uit een relatie van 17 jaar, en toen het allereerste vriendje weer in beeld kwam bleek de klik er nog te zijn. Zijn huwelijk was doods, geen gevoelens en sex meer het gebruikelijke verhaal. En toch... ratio verliest van gevoel en nu is het de strijd. Genieten of het onvermijdelijke niet langer uitstellen en de deur dicht doen.
Ik geniet nu nog even omdat het ook helpt bij mijn verwerkingsproces met mijn ex, maar weet ook dat de dag komt dat ik opnieuw gekwetst wordt. Soms zou ik willen dat ik sterker was maar hoop is een nasty dingetje.
Succes aan alle in gelijke schoenen, en zij die de oplossing heeft ik hoor hem graag!
Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die worstelen met relatie of affaire en wat te doen. Zit zelf sinds 2.5 jaar in een soortgelijke situatie en heel erg aan het wikken en wegen wat te doen. De connectie en aantrekkingskracht met degene waar ik een affaire mee heb is enorm. Voor ons allebei is er een gevoel van ware liefde. Het eigenlijk bij elkaar horen. Echter rationeel, ook 2 gezinnen in het spel, dus verstandiger om ermee te stoppen. Niemand pijn te doen. In mijn situatie is het een open relatie, dus mij partner weet van mijn contact met de affaire. Bij hem thuis is dit niet zo. Dat wringt wel, aangezien ik het ook van mezelf niet goed vind om iemand zo voor de gek te houden.... iemand zo te kunnen kwetsen mocht ze erachter komen. Echt moeilijk... rationeel weet ik het zo goed en toch vind ik het onwijs lastig om te stoppen. Herkennen jullie dat?
Susy
Dit maakt me kapot (Verhaal 298)
We zijn 5j samen en bedrog is uitgekomen in maart 22. Met een collega van hem ( DE KUISVROUW VAN HET WERK).Die ik dan nog ken uit mijn jeugd.
De week van mijn verjaardag een mooi cadeau van hem. Mijn wereld storten in. Ik voelde aan dat er iets aan de hand was en zag plots op een ochtend een glimp van haar naam verschijnen op zijn gsm. Ik zeg hem al lachend a heb je een affaire met u lynntje pralinetje ? want zo praatte hij over de kuisvrouw. Hij werd kwaad en zei ja met 10 op het werk ...
Ik voelde me aangevallen .. en dacht van mezelf ja ik zie spoken ..
Na 1mnd en half doet hij plots een domme zet .. terwijl hij aan het sturen was met haar ziet hij iets op fb en toonde het me. Net toen stuurde zij ook en zag ik het aan zijn reactie dat ik juist was... en begon zijn gsm te bekijken. alles van dag & tot nu stond nog in gsm ook de naaktfotos en filmkes van elkaar.
Mijn prive had hij ook open en bloot gelegd bij haar ..
Ook de beschrijving hoe lekker en geestig het was in de wc op het werk.
Geloof je dat de grond onder mijn voeten wegzakte..
Is nu bijna 9 mnd verder en nog heb ik het heel zwaar ..
De eerste maanden loog hij over alles wat gebeurt was.. berichten en zijn verhalen klopten niet .. En dit maakt het alleen nog moeilijker.
Haar man weet het verhaal niet en zij leeft gewoon verder gelukkig, terwijl mijn relatie vol verdriet en spanningen verloopt. Terwijl ik dacht dat e een goeie relatie hadden. Als ik hem de vraag stel of hij iets te kort kwam bij me of ik iets fout deed of als hij zich niet meer goed voelt bij me ..
Dan is zijn antwoord DAT HIJ NIETS TE KORT KWAM BIJ ME ,EN OOK IK NIETS FOUT DEED ENZ...
Op de vraag was je erop verliefd is antwoord altijd NEE. Was haar enkel even gebruiken .. terwijl het liefdevolle berichten waren naar elkaar.
We zijn ook in therapie gegaan maar ik geraak precies niet verder ..
De beelden in mijn hoofd dat hij aan haar zat en zij aan hem ..staan tongzoenen .. De beelden maken me zo kapot en ik kan ze niet stoppen.
Had ik er niet zelf achter gekomen waas het nog verder gelopen. Want na het berucht wc gebeuren waren ze al volop plannen aan het maken om bij haar thuis nog verder te gaan...
scheetje.. zoetje... om te walgen om het allemaal te lezen en geraakt niet uit mijn hoofd.
Ik heb 2 mannetjes op mijn schouder .. 1die hem niet wil lossen en 1 die kwaad is en hem buiten wil.. EN DIT MAAKT ME KAPOT.
Ik zou willen dat haar man ook de waarheid weet maar weet niet goed hoe het best aanpakken..
Al geprobeerd via fb profiel een gesprek aan te gaan met hem, maar blijkbaar onderschept ze dit en maakt mij leugenachtig denk ik..
Want ik hoor van de collega s dat ze happy loopt .. Terwijl ik kapot ga ...
Hij geeft veel spijt zegt hij .. maar is dit voor de juiste redenen ? Of omdat hij er nu alleen voor staat??
Hij zegt dat hij niet zonder me kan..
Het hier even neerschrijven gaat me misschien wat helpen. Maar ook kan er me misschien iemand helpen hoe ik het best aanpak, om haar man de waarheid te vertellen zonder dat zij het onderschept of ander verhaal aan geeft.
Ik had het geluk dat die vrouw haar man erachter is gekomen en mij op de hoogte heeft gebracht. Ergens heeft haar man het recht de waarheid te weten.
Veel sterkte hiermee, probeer er niet aan ten onder te gaan.
Ik weet dat het hypocriet is (Verhaal 112)
Hij bleek getrouwd.
5 jaar duurde het voordat ik voor de bijl ging. Die enorme spanning werd een affaire van 2 jaar. Waarbij we alleen het laatste jaar fysiek waren.
We waren dol op elkaar. Hotel de botel. Elke minuut van de dag met elkaar in contact.
Hij heeft meteen vanaf de start aangegeven zijn vrouw niet te willen verlaten.
Nu, na 2 jaar elke dag intensief contact heeft hij besloten het niet meer te kunnen. Hij wil geen dubbelleven meer leiden en wil weer een warme partner worden naar zijn vrouw. De stress en het schuldgevoel die het stiekeme met zich meebracht woog niet meer op tegen het gevoel dat ik hem gaf.
Ik moest hem loslaten.
Ik wist van te voren dat deze dag een keer ging komen, maar nu hij er is moet ik zeggen dat het me erg zwaar valt. Ik mis mijn maatje, onze gesprekken, het fysieke, ik heb oprecht liefdesverdriet.
Zo ben je voortdurend met elkaar in contact, en zo ben je niets meer. Gaat hij naar huis, om daar aan de relatie met z’n vrouw te werken.
Het is hypocriet, ik weet het. Maar het doet even heel zeer.
Hij laat zijn gezin in een puinhoop achter (Verhaal 296)
Hij is nu bij die andere vrouw en laat zijn gezin in een puinhoop achter.
Pas goed op jezelf. Waardeloos iig van jouw man maar ook van die vrouw als ze op de hoogte was van jou en je kinderen. Zoals zij er aan is gekomen, zal ze hem ook kwijtraken. Althans zo verloopt t vaak. Sterkte
Had ik het maar nooit gedaan. Help. (Verhaal 290)
Mijn.eigen verhaal heb ik net hieronder gedeeld. Vreemdgaan, of de spanning buiten de deur zoeken, is naar mijn idee alleen maar een teken van hoe slecht je relatie gaat.
Door het op te biechten, hulp te zoeken, vecht je voor de relatie, voor je vrouw, zoals je aangeeft ook te willen doen.
Dit siert je. Echt.
Ik ben een Christelijke vrouw, ik kan alleen maar voor je bidden om kracht.
Want je gezin verliezen is echt één van de ergste dingen die je kan overkomen.
Trek het boetekleed aan en vecht als een man. Voor je vrouw en je kinderen!
Dat verdienen zij!
En ga nogmaals in gesprek over wat je mist in je relatie. Wees duidelijk dat dit zo niet langer kan. Zo heeft zij de kans om je serieus te nemen.
Mijn man heeft hetzelfde gedaan om ongeveer dezelfde redenen. En geloof ik had het liever niet geweten.
Hij had veel harder bij mij moeten zijn duidelijk taal spreken.
Succes
Mijn man is vorig jaar vreemd gegaan (Verhaal 239)
Wij zijn dit jaar 30 jaar getrouwd, vorig jaar liep het wat stroef tussen ons. Je hebt nu eenmaal wat ups en downs. Hij zegt dat ik niet meer mijn best voor hem deed(uiterlijk)
Ik deed thuis makkelijke kleding aan en had mijn haar volgens hem te kort laten knippen.
Toen is bij hem wat 'geknapt' hij had al langer twijfels en is hij rond gaan chatten op internet en is blijven hangen aan een vrouw met wie hij dus een paar x vreemd is gegaan. Hij had ons huwelijk in zijn hoofd al opgegeven maar niks tegen mij gezegd of geprobeerd om met mij te praten( dat schijnt ie alleen met haar te kunnen!) Zij wist dat hij getrouwd was.
Ondertussen weet ik van niks toch had ik ergens wel een vermoeden. We zouden 2 weken vrij zijn en toen is hij toch gaan 'werken'
Hij had natuurlijk een excuus nodig om weg te kunnen.
Ik heb hem toen niet gevraagd wat er was, beetje struisvogelpolitiek, ik weet het maar was eigenlijk bang voor zijn antwoord.
Een half jaar later gingen wij last minute op vakantie en toen was ik op onze gezamenlijke tablet op zoek naar mailtje met reispapieren.
Daar kwam ik een bewaarde chat tegen van hen samen(paar maanden oud)
Hoe hij haar miste en dat ze het zo geweldig samen hadden en dat hij graag met haar wilde samenwonen. Een heel vurig lang betoog, deze man ken ik niet dacht ik nog. Haar antwoord was kort, zij wilde niet verder met getrouwde man en al helemaal niet samen wonen. Mijn wereld stortte in op dat moment.
Ik heb hier foto van gemaakt en mijn man geconfronteerd. Hij wilde het eerst ontkennen maar dat ging even niet door. Het is uit, dat lees je toch zei hij.
Toen kwam alles eruit. Ik wilde op dat moment scheiden en hij zei OK
We hebben een nacht lang gepraat over van alles en nog wat en ik voelde en voel me nog steeds tot op het bot gekwetst. Ik ben boos en verdrietig. Hij heeft nooit sorry gezegd, alles lag aan mij voor zijn gevoel.
Toch heb ik hem gezegd dat ik eigenlijk helemaal niet wil scheiden, je bent 30 jaar samen, er gaan ook heel veel dingen wel goed, we hebben 3 kinderen. Ik verdien niet genoeg om alleen van te leven.
Dus we zijn nu bijna een jaar verder maar ik blijf piekeren, wat moet ik ik vertrouw hem nog niet, gaat dit weer gebeuren zal ik toch gaan scheiden? Houd ik nog wel van hem? Het is wel veranderd, het zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik ben in de war. Heb er nog nooit met iemand over gepraat, ga ik binnenkort wel doen met vriendin. Ik loop vast in m'n hoofd.
Ik weet het echt niet.
Hij heeft mij uitgescholden toen ik erachter kwam (Verhaal 300)
Ik wordt hier echt door verscheurd (Verhaal 283)
Mijn man is 2 jaar ontrouw geweest (Verhaal 15)
Mijn man is na 20 jaar de afgelopen 2 jaar ontrouw geweest.
Hij heeft een seksverslaving en heeft 2 vrouwen op na gehouden. Met 1 heeft hij gezoend meerdere keren en de andere vrouw heeft hij seks filmpjes en naaktfoto’s mee gedeeld.
Hij zegt nu dat hij niet wist wat hij deed en dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een verslaving was. Voel me bedrogen.
Ik wil iemand die voor mij gaat, wel voor mij kiest. Er voor mij is. Zelfs tijdens de scheiding kan die het niet opbrengen om dit samen af te wikkelen, hij is 50% van de tijd thuis de rest is die bij haar en ik moet dat allemaal maar normaal vinden. Het ging van kwaad tot erger. Mijn ervaring is dat het nooit genoeg zal zijn, je accepteert 1 ding, dat worden er 2, 3, 4 en ga zo maar door. Iemand die zo wil leven moet lekker vrijgezel blijven. Die andere vrouw doet alsof ze er zo oke mee was dat hij getrouwd was en niet bij mij weg zou gaan maar ze heeft het toch wel voor elkaar gekregen. Ze hem huilend opbelde als die een keer niet langs kwam. Ze hem toch zo ver kreeg dat die wel bij haar langs moest gaan want ze had het zo zwaar. Niet begrijpen dat die feestdagen met mij vierde… Het was continue een soort strijd om zijn aandacht. Ik pas er nu echt voor. Als die voor mij had willen gaan had die bij mij gebleven. Nu lekker laten gaan.
Ga voor jezelf na wat die nu echt voor jou heeft gedaan en voor jou doet. Ik kwam erachter dat ik altijd heb gegeven en nooit gekregen. In de eerste maand kocht die al cadeau’s voor haar terwijl ik in die 7 jaar nog nooit 1 cadeau heb gehad. Nu geef ik niet om cadeau’s en koop ik zelf wel wat ik wil maar het laat wel het principe zien. Het heeft 3 maanden geduurd waarin ik steeds verder weg raakte. Mijn gevoel werd steeds slechter en hij bleef maar dat ik moest focussen op ons. Op een gegeven moment was zij zelfs geen enkel gesprek tussen ons meer zonder haar als onderwerp. Het was trekken aan een dood paard.
Snappen hoe je stelt van 2 personen evenveel te houden, en beide eigenlijk pijn te doen ga ik denk ik nooit. Ook het principe van ik kies niet. Dan is het gewoon wachten tot zij of ik de knoop voor hem doorhakt. Het is geen gezonde situatie geweest. Zij heeft ‘gewonnen’ voor nu. Uiteindelijk zal ik beter af zijn al doet het me nu nog zoveel pijn
Ik voel me nu zo ontzettend vernederd (Verhaal 299)
Moet eerstdaags beslissen (Verhaal 277)
Ik ben 12 j samen met mijn vriend (wettelijk samenwonend) Hebben dezelfde interesse’s en zien mekaar graag en ons leven was wel ok , enkel de passie en de seks was weg en ook
soms wel discussies en vitten op kleine dingen .. zo het gevoel ik zeg zwart en hij zegt wit of omgekeerd..
de discussies waren denk ik dikwijls door mij omdat ik heel gevoelig ben en hem soms uitdaag ( zegt hij ook)
we hebben samen een duplex gekocht, al 11 j afbetaald , nog 3 te gaan
Mijn man had geld als we samen waren in het begin , ik niet, hij heeft dan ook deel v akte kosten betaald en verbouwingen. En ook soms eens bijgelegd bij iets , of bvb als we op reis gingen betaalde hij soms iets meer dan ik
Hij verdient ook meer dan mij , een 600 eu ong denk ik
Een 8 maand geleden is er een man beginnen chatten met mij die ook fietste , ik fiets met koersfiets.. Eerst was het gewoon chatten , dan meer over gevoelens, tot we zot waren v mekaar en dit enkel al door te chatten en foto’s door te sturen
Na aandringen van die man heb ik ermee afgesproken om te fietsen, 1 x gekust dan, nadien is alles snel op gang gekomen, chatten v s’morgens tot s’avonds chatten, elke dag goeiemorgen en slaapwel, hij zag me graag , was zot v mij , we spraken meer en meer af om te fietsen, en we stopten geregeld eens, geen seks, wel handjes vasthouden, knuffelen en kussen
En véél babbelen .. het heeft zo 6 maand geduurd .. Ik voelde me toen supergelukkig , liep op wolkjes, had veel energie, zag er goed uit, lachte veel meer .. het ging ook beter met mijn man eerst, omdat ik vrolijker was
Maar langzaamaan werd het stressvol omdat die minnaar zal ik hem noemen ook geen geduld meer had ,hij was altijd op mijn man bezig en ik ook , dat ik op den duur alleen de slechte dingen nog zag , die minaaar was helemaal anders zei hij, hij ging me in de watten leggen etc
Enfin .. mijn man had vermoedens, is op de chat historie en pikante details op uitgekomen, hij was gechoqueerd natuurlijk, vertrouwde me blindelings en dacht echt met mij oud te worden..
Mijn manis direct in actie geschoten nadat hij me gevraagd had om minnaar overal te blokkeren social media , ik wou dit niet
Man is direct op dating sites begonnen, 2de dag al en naar notaris al gebeld om document v afstand op te stellen
Paar dagen na het uitkomen , gesprek met man, nogmaals gevraagd om minnaar te blokkeren , ik zei nee,
Dag nadien als ik van het werk kwam schoof hij document onder mijn neus , afstand v huis , voor 58.000 eu
Ik wou eerst niet tekenen, maar hij dreigde met gevecht v 3 jaar of meer met advocaten ( zijn vorige scheiding was het effectief zo)
Ik dan toch maar getekend, ik dacht dat ik toch een toekomst had met minnaar die ook gek was op mij, nadien was mijn man er precies volledig over direct
Nog 3 weken thuis gewoond (tot mijn verlof zomer) ondertussen heeft mijn man veel dates gehad ( we waren precies 2 vrijgezellen die samen woonden)
Ik heb dan ook bij minnaar paar keer geweest, seks gehad ook, hij wou met mij samenwonen , gaan zien naar een huis om te huren , al iets getekend( was pas af eind december)
Tot zolang wou hij dat ik bij hem woonde , ging het gezellig maken , me soigneren etc , het was een klein apptje..veel te klein ..
Na 3 weken ingepakt met tranen, ik wist niet meer wat ik aan het doen was en wou eigenl niet echt vertrekken maar iets in mij moest het gewoon doen , ik weet niet wat ..
Ik had toen al vele geruchten gehoord over minnaar , dat het een leugenaar, bedrieger , charmeur was etc, we hadden ook al veel gedoe gehad over dingen die ik zag op social media v minnaar etc
Ik bij minnaar gaan wonen
Daar was alles direct anders , niet meer spannend, minnaar was niet zo knuffelachtig meer, eerder oude grompot ..en bezitterig ook .. ik wou terug naar mijn veilig plekje en mijn ventje die me door en door kende en waar ik mezelf was en wie mijn maatje was.. en had wel verdriet..na 3 dagen ( we gingen huis tekenen dag nadien) gespannen sfeer .. al v dag daarvoor.. zei minnaar dat hij zichzelf niet kon zijn , het niet kon verdragen v samen te wonen na 10 j alleen , en dat wrschl nooit meer zou kunnen..
Ik was ook niet meer zeker want miste mijn man en dacht direct , doeme wat een verkeerde beslissing van mij ..
Dezelfde avond weggegaan, wist niet waar naartoe, 1 week bij mijn moeder gewoond, gepraat met mijn man, minnaar deed vanaf dan anders, koel en afstandelijk
Man heeft me dan voorstel gedaan , terug proberen samen , hij ging door met de verdeling , en akte bij notaris, dus huis van hem en ik 55000 eu en ik zou 800 eu betalen elke maand aan hem vr eten , rekeningen electr en water en verzekering
En deel huur zit er dan ook in natuurlijk ( hij zegt het zo niet maar is wel zo)
Ik gezegd ok, minnaar vond het ook een goed idee voorlopig tot in mijn geld had ,hij wist niet dan mijn man opnieuw wou proberen een koppel te zijn, en dan als ik mijn geld had wou hij Lat relatie met mij , ieder in zijn appt, ik heb gezegd dat ik bij mijn man ging en ging zien hoe alles ging en nadenken of ik dat wel zie zitten voor de rest v mijn leven een lat relatie..
Met mijn man ging het heel moeizaam.. ook omdat ik met mijn gedachten nog bij mijn minnaar was .. Maar dat ging v kwaad naar erger .. minnaar deed heel koel tegen mij plots.. negeerde me dikwijls.. ik hoorde nog meer geruchten dat hij al die tijd ook met andere vrouwen bezig was etc , enfin al die geruchten bleken te kloppen, het is héél erg wat ik allemaal heb gehoord, ik ga er niet meer over zeggen want het is veel te erg en nu niet meer aan de orde
Wat wel is , dat is dat ik neergeslagen ben daardoor vooral, en geen fut meer heb en moet herstellen ..
Ik was beginnen zoeken naar appt om alleen te gaan wonen omdat ik dacht dat ik het nodig had om tot rust te komen en practisch iedereen zegt ook dat dit geen gezonde situatie is , omdat het mijn huis niet meer is etc
Ik schipper constant van uur tot uur tussen weggaan of blijven, langs een kant wil ik weg omdat , ja er wrschl een reden was waarom ik dit gedaan heb, en alles monotoom geworden was.. en langs andere kant zie ik mijn man graag, hij is mijn maatje die altijd voor mij heeft gezorgd.. en zou zo graag teruggaan naar het leven voor .. die minnaar hetgeen nu een enorme klootzak blijkt
Mijn man zegt dat ik het moet beslissen en zou willen reset doen in ons hoofd en samen blijven , wel met deze regeling , ondertussen is de akte getekend.. heb ik mijn centjes en het huis is v hem
Nu heb ik een enorm tof appt gevonden op super locatie, na heel lang twijfelen , tot voor het immo kantoor in tranen, heb ik contract getekend.. maar heb nu alweer spijt en schrik om mijn man volledig te verliezen..
Hoe kan dat nu , de ene moment als ik denk aan dat appt en ik erin denk ik aan rust en mezelf herstellen en de andere moment aan eenzaamheid, tranen, verkeerde beslissing, spijt , ik wil niet nog eens weggaan en na een week beseffen dat het een verkeerde beslissing was
Ik heb de waarborg nog niet betaald en kan er maar in 1/12 dus kan het missch nog cancellen, ik ben zo bang om alleen te zijn en ook, vriendinnen die single zijn , die eerst zeiden, ja je moet dat doen , reageren nu niet meer, heb zoiets van , ik ga helemaal alleen vallen en ben mijn maatje dan ook kwijt .. langs andere kant ben ik ook bang dat het binnen paar dagen weer zal zijn dat de dingen v vroeger terug komen en we de afstand tussen ons weer voelen en dat ik dan weer spijt ga hebben dat ik dat super appt kwijt ben ( is echt buitenkansje)
Heb dringend meningen nodig , kunnen jullie me aub helpen ..
Wat een heftig verhaal. Ik hoop dat je ondertussen wat stabiliteit vond en fijne feestdagen had. Ik werk bij een productiehuis en verdiep me momenteel in ontrouw ivm een documentairereeks die we maken voor één. We willen het thema meer bespreekbaar maken en mensen hierover aan het woord laten. Ik vind het bewonderenswaardig hoe je hierover verteld en wou dat meer mensen hier zo open en eerlijk over waren. Ik zou dus graag meer over je verhaal horen en vroeg me af of je vrijblijvend eens met me wil praten. Stuur me gerust een privé bericht op instagram: charlottedesmidt.
Er zijn dingen gebeurd waar ik vraagtekens bij zet (Verhaal 100)
Ik heb gevraagd dat ze vertrekt bij de sportschool. Echter vindt hij (en zij ook) dit niet noodzakelijk. Dus ondertussen blijft er contact, weleens waar over sport. Ik kan het niet loslaten dat zij er nog steeds ‘is’. Ik weet niet hoe. Ik zie dat mijn partner zijn best doet, en verder wil maar ik krijg het niet geregeld om mijn vertrouwen in hem weer te laten groeien. Ik vertrouw die vrouw ook niet. Iemand advies?
Hoe kom ik van die spijt en schuldgevoel af? (Verhaal 295)
Hij zegt ik kies toch voor jou (Verhaal 122)
Hij heeft een beste vriendin waar hij al jaren mee omgaat. Ik vond als ik die verhalen hoorde dat ze nogal close zijn. Ik had zelf altijd al twijfels gehad of dat wel werkt een beste vriend of vriendin van ander geslacht.
Samen naar de sauna samen dagjes uit. Nu doen ze dat overigens niet meer. Ik had er geen fijn gevoel bij.
Ik vroeg of ze nooit iets gehad hadden met elkaar of dat de 1 verliefd werd. Welnee zegt hij echt niet. Ik heb het meerder malen gevraagd en hij reageerde kortaf en ongemakkelijk vond ik. Laatste keer werd hij erg kwaad toen ik dat vroeg en schreeuwde hij naar me.
Ik dacht oke laat maar. Maar later begon het weer te knagen. Het klopte gewoon niet.
Ik zei sorry dat ik er over begin weer maar ik voel echt aan dat het niet klopt zei ik.
En toen kwam het : ja ik heb 1 x sex met haar gehad maar dat was toen ik nog geen relatie met jou had vertelde hij. Hij was getrouwd en zijn zoontje was nog maar 1 jaar en hij ging vreemd met z'n beste vriendin. En ergste is dat die beste vriendin ook beste vriendin was van z'n ex. Nadat se sex hebben gehad bleven ze gewoon doodleuk met elkaar omgaan alsof er niks is gebeurd.
Ik zei zie je nou wel! En dan nog liegen en schreeuwen tegen mij. Ik was boos dat ie zo loog.
Ze hebben het tot nu toe geheim gehouden.
Hij zegt ik ben toch niet vreemd gegaan in onze relatie dat was in mijn vorige relatie. Ik wil dat vergeten en m'n ex hoeft dat ook niet te weten .
Wat mij irriteert het gemak dat ze nog steeds met elkaar om blijven gaan is voor mij een afknapper. Hij zegt het is 1 keer gebeurd en verder nooit meer. Ook zij is een enorme afknapper. Zij heeft haar beste vriendin bedrogen en haar man, ze was ook getrouwd Zij bleef gewoon met haar omgaan en bleven gewoon gezellig afspreken met z'n vieren alsof er niks is gebeurd.
Ik zei dat ik het totaal niet vind kunnen dat jullie nog bevriend zijn. Dat zegt iets over jullie fatsoen hoe jullie er over denken.
Hij zegt ik kies toch voor jou ik wil geen relatie met haar. Ik heb er moeilijk mee dat ie nog steeds met haar.om wilt blijven gaan. Ik ga alleen af en toe gezellig biertje halen of op de koffie zegt hij. Wat vinden jullie of maak ik me te druk? Ik moet haar zo niet!!
Hij kiest ervoor om een relatie te onderhouden waar jij je helemaal naar door voelt. Liegt er nog over en vervolgens jou de schuld geven omdat je door bleef vragen?!!!
Hij kiest voor jou wat zal jij je vereerd voelen.
Ik heb jullie hulp nodig (Verhaal 293)
Als stel helemaal perfect matchen zo onwijs goed. Dat voelt ook zo voor hem.
Nu vind hij de situatie waarin ik zit wel lastig ik heb mijn 2 kinderen namelijk altijd. Die gaan door omstandigheden niet naar hun vader. Dat valt mijn partner zwaar. De momenten niet altijd samen hebben of af en toe een weekend alleen. Maakt dat hij soms twijfelt. En daardoor ook al 2x een paar dagen is weggeweest maar dan toch weer terug komt omdat hij niet zonder mij kan en wil. Hij heeft zelf 3 kinderen die om het weekend en op dinsdag hier zijn. Maar sinds kort omdat ze angst voor hun vader hebben omdat hij wel eens agressief kan zijn als hij gedronken heeft. Niet in de vorm van slaan maar meer met woorden. En hun moeder stookt ook erg. Hij heeft hij er veel moeite mee maar wil de aangeboden hulpverlening niet oppakken vanuit veilig thuis.
Dus kiest nu voor geen contact.
Nu is hij door alles wat er in zijn kop zit. Zijn kinderen wil ik vrijheid ja of nee ik wil haar maar anders dan in deze situatie. 3 weken geleden vreemd gegaan. De schrik van mij leven nooit verwacht omdat hij weet waar ik uitkom met mijn ex. Heeft veel spijt zeg hij maar ik weet wel dat hij haar vriendschap verzoek op Facebook heeft geaccepteerd. Hij zegt geen contact te hebben en niks voor haar te voelen. Maar ja moet ik dat geloven. Hij heeft het eerder in onze relatie wel eens over latten gehad. Hij is dan nu ook aan hey kijken naar een woning. Hij zegt wel het nog niet zeker te weten en misschien wel niet weg te wille . Hij woont nu nog hier maar is met huizen bezig.
Ik laat de toenadering bij hem vandaan komen. En die zoekt hij een kusje als hij weg gaat een handje op de bank en ook sex wil hij maar al te graag. En ja ik hou van hem dus ja ik wil dat ook.
Nu spoken er 2 dingen door mij hoofd waar ik advies bij nodig heb.
Ik wil haar contacten of haar zus om haar te vragen of er contact is en of ze dat wil verbreken.
En word ik aan een lijntje gehouden tot hij een huis heeft.
Wat vinden jullie?
Hij heeft zelf ook kinderen, dus hij weet hoe belangrijk kinderen zijn.
Of niet? Want waarom pakt hij het traject van veilig thuis niet aan?
Dat pleit niet voor hem!!
Als ik eerlijk ben; denk ik dat alle vrouwen en zeker ALLE KINDEREN beter verdienen!
Houd de eer aan jezelf en zet hem de deur uit.
Mijn dilemma (Verhaal 291)
Onze 2e wad amper 5 maand oud toen mijn man de eerste keer naar een seksclub ging in Italië terwijl ik dacht dat hij aan het racefietsen was. De zomer er na gebeurde hetzelfde, bij een ander Italiaans meer.
Het jaar er op heeft hij het mij opgebiecht.
Volgens hem was het een soort massagesalon en werd hem meer aangeboden, wat hem opwond. Hij had zichzelf bevredigd, er was niks voorgevallen met die vrouw, zei hij. Ik was in verwarring. Was dit overspel? Mocht ik wel boos zijn?
Ik wilde ons huwelijk redden, maar wat het zo lastig maakt is dat mijn ex zware medicatie gebruikte om te kunnen functioneren. Vanwege een sociaal fobie. Zonder medicijnen was zijn leven een hel zei hij.
Volgens hem begreep ik dat niet en hulp vond hij verschrikkelijk, daar moest ik maar begrip voor opbrengen.
Een jaar later was ik op. We hadden uiteindelijk een paar sessies bij een therapeut gehad (heb hem voor de keus gesteld; of je gaat mee, of ik ga alleen), maar er was al zo veel kapot.
Dat hij niet leek te willen vechten voor mij, voor ons gezin... dat deed zo veel pijn.
Ik vertrok en de 'strijd' was voorbij. Veel.mensen begrepen mij niet en lieten me vallen.
Begrepen niet waarom ik het zo maar liet gaan.
Hoewel ik sommigen vertelde over Italië, hield ik veel voor mezelf, van wat er tijdens ons huwelijk nog.meer was misgegaan.
Mijn ex kreeg 3 jaar later een vriendin en dat zorgde voor een enorm conflict.
Nu pas, maakte mijn psychologe mij duidelijk dat mijn ex een mogelijke narcist is. Dit liet zo ontzettend veel kwartjes bij mij vallen... dat ik hem direct alleen nog maar zakelijk ben gaan benaderen.
Dit dreef ex tot waanzin en hij beschuldige mij er van een emotioneel onvoorspelbare moeder te zijn, ik bracht de kinderen schade toe door mensen leugens te vertellen over ons. Dat onze zoon na 3 jaar niet meer zindelijk was, kwam door mij; als ik nu maar weer eens normaal ging doen!
Ik heb hulp gezocht, bij school, de jeugdverpleegkundige van de GGD. De huisarts, maatschappelijk werk.
Woest werd ex daarvan; want met de kinderen was niks mis; met míj was van alles mis.
Momenteel dreigt hij met aangifte van smaad en laster en ouderverstoting.
Dat zou hij nooit doen, want dan komt er een onderzoek en komt alles boven tafel, maar dat terzijde.
Mijn dilemma is dat de narcistische mishandeling (zoals ik het inmiddels wel durf te noemen) en zijn continue beschuldigingen en bedreigingen me zo opvreten vanbinnen, dat ik openheid wil.
De waarheid naar buiten. Ik draag deze geheimen al zo lang met me mee.
Maar als de kinderen dit allemaal horen... Dan breekt mijn hart. Zijn narcisme zullen ze niet begrijpen. Maar wat hij mama aandoet, dat zal er wel inhakken. Kunnen ze dit aan? Mag ik dat van ze verlangen, zodat ík niet kapot ga?
Wie kan me wijsheid geven... ik ben ten einde raad.
Petra
Ik zit zelf in een hele moeilijke familiesituatie. Het is erg om te zeggen :( maar weinig mensen zullen je geloven als je zegt dat hij een narcist is. En voor uw kindjes… als ze klein zijn zou ik het ze niet zeggen. Volwassen kinderen kunnen daar mee om… maar kleine kindjes en tieners die puberen hebben niks aan die boodschap. Helaas … :(
Geef uw ex zo weinig mogelijk aandacht en plezier in u te treiteren zou ik zeggen.
Ook super veel succes!
Ik zeg niet dat ik weet dat je moet doen… dat moet je zelf beslissen. De moeilijkheid van een mama te zijn :(
Heel veel sterkte!
Ontzettend in de war. (Verhaal 101)
Ik ben al 19 jaar samen met mijn man. En ik was 19 jaar toen wij een relatie kregen. De vonken hebben er in bed nooit af gevlogen, maar hij deed (en doet) altijd ontzettend zijn best mij te verwennen. Eerst zorgt ie ervoor dat ik een orgasme heb gehad, daarna pas hij. Soms denk ik ook, het hoeft geen uren te duren, maar als ik daar ook maar iets van zeg is ie ontzettend gekwetst en blijft ie me dit verwijten. Hij is sowieso ontzettend snel boos de laatste jaren, waarschijnlijk ook doordat onze oudste zoon best een probleemkind is.
Mijn liefde voor hem brokkelt steeds een klein beetje af als ie weer tekeer gaat over, in mijn ogen, kleine dingen. Ik heb dit al een paar keer aangegeven, maar hij doet hier niks mee. Toch wil ik hem niet kwijt. Ondanks alles hou ik ontzettend veel van hem, buiten zijn boze buien om .
Maar nu komt het.. Sinds enkele maanden ben ik begonnen in een andere baan. Daar kwam ik in contact met een ontzettend knappe aantrekkelijke collega. Het klinkt cliché, maar toen ik hem zag wist ik, dit is foute boel. Hij liet duidelijk merken mij ook wel erg leuk te vinden. Uiteindelijk hebben we nummers uitgewisseld, en ben ik na heel wat appjes over en weer, naar hem toe gegaan. De deur was nog niet dicht en we trokken de kleren van elkaars lijf. We hebben echt geweldige seks gehad. Het was zo ánders als met mijn man. Maar nu, ben ik helemaal hoteldebotel verliefd op hem. Ik kan niet meer eten, denk continu aan hem. Maandag ga ik weer naar hem toe, ik kan niet wachten.
Ik weet het, het is hartstikke fout en verkeerd, en het ergste is dat ik me niet eens schuldig voel naar mijn man toe...
Wel naar mijn kinderen. Voor hun wil ik absoluut geen gescheiden ouders. Ik gun hun het allerbeste, en ik weet dat ik als gescheiden moeder hen financieel niet kan bieden wat ze nu allemaal krijgen. Bovendien wil ik in dit dorp blijven wonen, en een woning in dit dorp krijgen is ecby een 100-jaren-plan.
Anyway, ik moet die andere man uit mijn hoofd zetten, maar ik kán het gewoon niet....
Mijn man had 6 maanden ‘iets’ met mijn allebeste vriendin (Verhaal 219)
Het is nu een tijd geleden, nog ervaar ik er dagelijks pijn van. Ik heb een ontzettende moeilijk weg moeten bewandenlen. Werken aan mijn huwelijk, afscheid nemen van mijn allerbeste vriendin, ik heb gehuild, gerouwd. Ik heb haar gehaat, uitgekotst, heb mezelf moeten aanleren hoe ik het moest hebben als ik haar weer eens tegenkwam. Ik heb mezelf altijd bekenen als iemand met mensenkennis en toch heb ik dit niet voorzien. Ik heb me zo dom gevoeld, zoninmens eenzaam en ellendig. Ik kan nu eindelijk zeggen dat het me niets meer doet als ik haar zie. Ze is nu een kennis van vroeger. Ik kan het zelfs opbrengen om haar een groet te doen en dan met een lprima gevoel door te gaan. Zij is van toen, ik ben in het hier en nu. Zij hoort door niet meer bij. Ik heb geaccepteerd dat dit nu mijn leven is. Zij heeft leuzes maakt waar ik geen invloed op had en nog steeds niet op heb. En dat is ok. Ik heb het haar vergeven en haar losgelaten. Het verlies, de woede, het verdriet, de eenzaamheid en pijn laat ik allemaal bij haar. Ik kijk met liefde terug op een fantastische vriendschap, ik kan eerlijk zeggen dat ik dankbaar ben dat ze in mijn leven is geweest. We hebben ontzettend veel aan elkaar gehad en met elkaar beleefd. Maar dat is vooorbij. Mijn leven is zonder haar en met met geweldig mooie gezin.
We zijn bij elkaar gebleven en hebben keihard gestreden om te Zijn waar we zijn. Ik geniet met volle teugen van mijn mooie gezinnetje, natuurlijk met littekens en zonder haar. Maar het is goed zo… niet beter, anders… maar heel erg goed.
Ik bevind mij in dezelfde situatie.
Ik kots op het feit hoe we samen als gezinnen op vakantie zijn geweest.. lol.. lief en leed hebben gedeeld... alles in het geheim en dat gelieg buiten onze partners om..
Ik heb moeten vechten om de waarheid boven tafel te krijgen... mijn beste vriendin heeft gesmeekt niks tegen haar man te zeggen om haar gezin te besparen... ons gezin moest dus kapot gaan of leven met leugens..
Ik heb welgeteld 5 dagen dit volgehouden.. ik moest en zou haar partner de waarheid vertellen . En haar dumpen..22 jaar vriendschap
Ik heb het gedaan.. haar man vergeeft haar.. zij gaan verder.. omdat ze het verhaal goed heeft weten te verbloemen..
Mijn man heeft de voordeel van de twijfel gekregen en ik weet niet wat ik moet. Mijn vertrouwen is kapot. Karma komt...ooit..
Mijn ex komt nog terug voor sex (Verhaal 289)
Helaas is dit wederom uitgelopen op een deceptie (Verhaal 288)
Van het een kwam het ander en we spraken af. Dat ontaarde vrijwel direct in een heftige vrij partij. We hadden elkaar echt gevonden, alles klopte en tot over onze oren verliefd. We hielden onze relatie nog wel stil, lekker zelf uitzoeken hoe het gaat en geen mening van anderen daarbij.
Ik vond het wel vreemd dat ze nooit wilde blijven slapen en ik kon eigenlijk ook nooit naar haar toekomen. Dit heb ik gelaten met de gedachte "ze heeft slechte ervaringen en wil het nu goed aanpakken". We zagen elkaar wel elke dag, voor haar werk, soms even kort na haar werk, maar ze bleef ook eigenlijk nooit eten.
Ik heb in het eerste 1 jaar eigenlijk niemand van haar vrienden of familie leren kennen, soms heel oppervlakkig wel iemand, maar niet dat we samen naar een verjaardag gingen ofzoiets.
Nu kwam de kerstperiode eraan. Onze eerste kerst samen. Ze zou naar me toe komen en dan samen naar mijn ouders. Op de dag zelf liet ze weten niet mee te kunnen, ze moest nog veel werk afmaken dat echt niet kon blijven liggen. Balen, maar het is niet anders.
Zo gaat het een beetje op en af, maar we hebben het leuk. Tot het bericht komt dat ze uit huis word gezet door de huurbaas. Balen, maar we gaan zoeken voor een plek voor haar, dit duurt even en lukt niet op korte termijn. En ineens krijg ik berichten van haar dat haar ex vervelend doet, rare berichten stuurt en dat als hij wat tegen mij zegt ik het moet negeren. 's Avonds komt dan toch het verhaal; de ex staat nog steeds op het huurcontract en heeft besloten weer terug in het huis te gaan, want daar heeft hij ook recht op. Hij woont inmiddels alweer daar en dat heeft ze me niet durven zeggen.
Ik accepteer de uitleg, maar of dat nu zo verstandig was vraag ik me af. In korte tijd gebeurt er nogal veel.
* Ik kom erachter dat ex nooit weg is geweest, maar altijd daar heeft gewoond (1.5 jaar)
* De relatie met ex is nooit overgeweest, dus van ex is geen sprake tot 1,5 jaar nadat wij samen kwamen (denk ik)
* Ze heeft nog steeds contact met "ex" en liegt erover dat ze bij hem is geweest
*Vier maanden geleden kwam ik erachter dat ze vaak met "ex" appt en daarbij nogal seksueel getinte opmerkingen gemaakt worden over en weer. Ook wordt er vaak gesproken over massages e.d.
*Vriendin had altijd een hoog libido, 1x per dag was toch wel haar minimum. Inmiddels is dat eens per twee weken, maar daar moet ze zich wel toe zetten.
En zo kan ik nog even doorgaan met vanalles opnoemen wat wringt in de relatie. Voor mijzelf heb ik geen advies meer nodig. Diep van binnen had ik de hoop na twee mislukte relaties eindelijk iemand te hebben gevonden die net zo in een relatie sta als ik zelf. Helaas is dit wederom uitgelopen op een deceptie.
Ik zet een punt achter mijn relatie en hoef voorlopig ook geen nieuwe.
Het is een heel groot verlies (Verhaal 286)
Ze zei zelf dat ze niets meer hadden en dat ze niets meer met hem wilde, maar dat de knoop nog niet doorgehakt was. Overigens heeft ze dit hem ook gezegd. Hij zei daarop dat hij nog lang niet zo ver was. Ze wonen niet samen. Toch zei ze dat het ze ook uit een grijs gebied komen.
We kennen elkaar al een aantal jaar en konden het heel erg goed vinden met elkaar, maar waren ook beiden gesloten, ik door de breuk met de moeder van mijn kinderen en zij omdat ze al zo lang, al zeker 10 jaar, "niet meer zo'n relatie" had. Haar relatie was op sterven na dood en gaf erg veel spanning. We wisten dus al heel erg veel van elkaar, hadden diepe gesprekken en we hadden een hele goede band.
Toen was het zomer en lekker weer. Ik leek weer open te gaan voor liefde. Mijn interesse ging uit naar haar. We spraken een paar keer af en gingen biertjes drinken met wat vrienden en bleven steeds als laatste over.
Ik heb toen het initiatief genomen. We hadden initieel een sterke wederzijdse interesse, spanning en er was een hele sterke aantrekkingskracht die uitliep in sterke verliefdheid en weergaloze vrijpartijen.
Kilometers berichten., honderden berichten met een hele duidelijke inhoud: we dachten dag en nacht aan elkaar. "Ik geniet hiervan, elke dag. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed". Het leek toch echt te gaan gebeuren; we hadden gesprekken over hoe ze het aan zou gaan pakken, maar zei ook: "Hetgeen dominant is, is naar mijn idee toch wat we voor mekaar voelen. Daar geniet ik van. Dat vind ik heel leuk. En daar wil ik eerst helemaal inzitten, voordat ik qua timing na wil denken over de volgende te nemen stappen."
Toen moest het verteld worden. Zijn vermoedens had hij uitgesproken en door een onhandige actie van mij bevestigd. Eerst dacht hij dat het alleen van mij uit kwam, dat ik verliefd was op haar, maar de waarheid werd de dag erna uit de doeken gedaan.
Ze hebben weken gepraat met elkaar en ik had amper contact met haar. Hij is 180 graden gedraaid en ze heeft toen besloten om haar gezin nog een kans te geven en dit lijkt te zijn gelukt. Ze hebben elkaar na 10 jaar weer gevonden.
Ze wil geen contact meer en dat begrijp ik. Deze gevoelens heb ik niet eerder zo sterk ervaren en ze leek echt een hele grote liefde te zijn. En het was echt en wederzijds, zoals ze zelf zei in het laatste gesprek na haar besluit.
Ik heb best wat liefdes in mijn leven gehad en zeker ook een hele grote of twee, maar zo'n sterke klik op vrijwel alle vlakken, zeker ook seksueel en intellectueel, niet eerder. Het is een heel groot verlies, ook door de goede band die we ervoor hadden die ik kwijt ben geraakt.
Ik acht de kans zeer klein dat ik ooit nog een vrouw ga vinden die aan haar kan tippen.
Ik wilde dit per se delen, omdat ik bijna niets over kan vinden op het internet.
Ik heb zelf een vriend, maar ben verliefd geworden op iemand in de vriendengroep. De gevoelens zijn zo intens, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat appen. Stiekem afspreken. Foto’s sturen. Dromen over hoe het zou zijn samen. Als we met vrienden samen zijn continue oogcontact. een dagje samen in hotel, in zijn armen, heeft nog nooit zo goed gevoeld, ongelofelijk. alleen heeft hij erna toch besloten voor zijn gezin te kiezen. Wat een gemis, afkicken, Dat gevoel heb ik nog nooit zo intens ervaren.
Ik snap je verdriet, heb helaas geen tips, wel begrip. En inderdaad zo lastig dat er niets of weinig over te vinden is om te praten met lotgenoten
Sterkte maat.
Het is inderdaad afkicken. Ik was echt al aan het verbinden en op een diepere laag aan het hechten. Ook al wist ik dat er een hele lange tijd overheen zou gaan dat zij en ik echt met elkaar om zouden kunnen gaan.
Ergens zit het me ook niet lekker. De man in kwestie is uiterst dominant en de discrepantie tussen hoe ze toen was en nu is, is te zichtbaar. Toch is het uiteindelijk haar keuze en kan ik er helemaal niet mee.
De tijd weet raad. Sterkte.
Liefs
Lekker anoniem met de billen bloot.... (Verhaal 113)
Wat zullen je kinderen hiervan denken ? Vroeg of laat komt het uit . Je kinderen zullen je dit niet in dank afnemen . Voor hetzelfde geldt willen ze je niet meer zien. Denk je wel aan je kinderen? Je gaat er heel veel ellende van krijgen . Dat krijg je sowieso en als het uitkomt nog meer ellende. Wees een voorbeeld voor de kinderen en ga scheiden! Dit is zo laf en laag
Bovenstaande mensen hebben gelijk, maar ik weet dat het zo eenvoudig niet is.
Succes
Je bent gluiperig bezig en probeert hem daar de schuld van te geven. Hoe laag kun je zinken!
Bah..
Marcel
Hoe zouden jullie hier mee om gaan (Verhaal 287)
Hierbij kort mijn verhaal waar over ik hoop jullie advies te mogen ontvangen.
Mijn vrouw en ik zijn acht jaar getrouwd en we hebben twee zoons, maar we hadden de laatste jaren nauwelijks aandacht voor elkaar. We hebben gezamenlijk besloten om een pauze van twee maanden in te lassen om weer tot ons zelf te komen. Ik ben (tijdelijk) ergens anders gaan wonen.
Na die twee maanden hebben we weer gepraat en we spraken naar elkaar uit dat we het toch fijner met elkaar vinden dan zonder elkaar.
Maar nu komt het - in die twee maanden tijd is mijn vrouw met een ander intiem geweest. Weliswaar één keer, maar het heeft me veel pijn gedaan (ook hier bleken we geen heldere afspraken gemaakt te hebben). Voor onze kinderen, voor de mooie herinneringen die we hebben, en voor de persoon die zij is (met uitzondering van deze actie dan) zou ik voor een relatie met haar kiezen. Maar ik heb nu veel moeite om weer thuis te zijn. Ze heeft aangegeven dat ze 'het' op de bank hebben gedaan en in ons bed. Het voelt niet goed om daar (de bank, het bed) te zijn, het voelt alsof er nog steeds een vreemde in mijn huis rondloopt. En ondanks de mooie momenten voel ik me fysiek op de tweede plaats gezet door haar, ondanks dat mijn vrouw aangeeft dat haar intiem zijn niets voorstelde en dat ons intiem zijn 1000x beter voelt.
Hoe zouden jullie hier mee om gaan (de bank, het bed, het gevoel op de tweede plek te staan)? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan, als je in eenzelfde situatie hebt gezeten?
Dat een relatie een break nodig heeft, kan.
Dat je erna toch besluit dat het samen fijner was, kan.
Maar dat zij dat besef past heeft gekregen in redelijke geringe tijd door met een ander intiem te zijn zou sowieso mij niet lekker liggen. Los van de intieme locaties, als zij echt zo'n spijt heeft mag zij dit voorlopig bewijzen. Sterkte maat.
Zit vast (Verhaal 285)
Ik begrijp jouw gevoel ontzettend goed. Ze heeft je bedrogen wat al vreselijk is en dan moet je ook nog om zien te gaan met haar verdriet om een andere man. Dat is moeilijk.
Lukt het om te praten over haar verdriet? Mijn ervaring leerde me dat het verdriet delen met een partner ruimte gaf. Het verwijt dat ze geen afscheid heeft kunnen nemen mag je naast je neerleggen. Je vraagt namelijk iets wat reeel is. Ze mag naar mijn mening wel eerlijk en open tegen je zijn over haar verdriet. Ipv je nog meer een rot gevoel te geven.
Ze zal moeten afkicken van de oppeppende hormonen die de verliefdheid met zich meebracht. Het is aan jou of je daar met haar doorheen wil, of dat je liever afscheid neemt van haar. Je hebt een keuze!
Zelfs nu ze dood is (Verhaal 284)
Ik zat in een relatie , vast , nergens naar toe leidend …doodspoor. Half in scheiding. Na drie weken bekeek ik de e-mail weer en reageerde ; ‘wie is dit?’
Kreeg een mailtje terug en langzaamaan kreeg ik door wie t was. Omg …ik leek wel een puber…in een instant meteen verliefd. Maar echt ? Een liefde van vroeger. Niet zo maar eentje maar echt de ware (zo voelde t toen en eigenlijk nog steeds voor ons beide)
Destijds werd het ons onmogelijk gemaakt en liep het helaas uit op niets. Altijd in mijn gedachte gebleven. Ik omarmde de liefdesbetuiging met open armen. Mijn lang verlangde liefde uit t verleden in één keer weer daar.
Punt achter mijn doodlopende relatie gezet en een nieuwe start gemaakt .
Na een jaar samen met kinderen heb ik hem toegelaten. Het was magisch . Alleen maar leuk!
Na 2 jaar zag ik in zijn telefoon (per ongeluk) dat hij een account had op een datingsite en nog een ander iets. Mijn hart brak. Hoe dan ? In deze verliefde tijd waarbij alles alleen leuk, gezellig en sexueel fucking spannend was? Ik confronteerde hem hiermee…lang verhaal ; hij zou t nooit meer doen.
Tot ik er in 2020 achter kwam dat hij een relatie had met zijn collega. Dit heeft dus blijkbaar 1,5 jaar geduurd. Ik ben hier zelf achter gekomen, soort van. Tot ik een belletje kreeg van haar man , die me alles haarfijn uitlegde wat er precies is gebeurd en hoe. Tot aan zeggen van ; houden van …
De e-mails tussen hun, foto’s over en weer …ik heb alles gezien
Haar geconfronteerd ..maar O reactie.
Het liegen dat is zoooo erg. Het niet vertrouwen.
Ik probeer het vol te houden want ik wil hem niet kwijt …hij is alles voor mij. Heel gek want zo voelt t nog steeds (hoe kan dat?)
Maar …ik kan het nu (2022) nog steeds niet loslaten.
Ik voel me lelijk, oud (zij was 10 jaar jonger als mij) en dik en niet lief. Alsof ik alles fout heb gedaan . Terwijl mijn hoofd zegt, fuck dat; je was wel leuk , mooi en lekker) Het zat echt voor mijn gevoel goed op dat moment. En het dus zijn ding is …zijn weakness
Maar nu is zij onlangs dus overleden. Ja heel jong ja . Maar ik Kan het dus niet zielig vinden want voel alleen maar haat. Sinds haar dood 2 weken terug denk ik er weer constant (elke dag min 12x ) aan haar/hun . Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan…ik voel me slecht , grijp naar drank alles draait om hun ….nog steeds. Zelfs nu ze dood is
Ik begrijp het niet (Verhaal 206)
Ik begrijp niet dat je dat als vrouw kan doen (Verhaal 196)
Hoe kom ik van mijn boosheid af (Verhaal 181)
Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan (Verhaal 147)
Ik heb een vriendje die een fantasie heeft in het seks gebied. Hij krijgt een kick als hij in de seks wereld gedomineerd word.
Nu zoek ik eigenlijk meiden die in het zelfde schuitje zitten als dat ik zit. Ik weet namelijk niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Moet ik mezelf daar meer in gaan verdiepen of moet ik hem dit laten doen met andere? Want hij wil ook niet zonder mij leven maar hij denk zelf dat ik dit ook niet zou kunnen.
Ik hoop dat iemand mij kan helpen en ik het zelfde schuitje zit als dat ik zit dat ik hier met iemand over kan praten.
Hij zweert erbij het nooit meer te doen (Verhaal 129)
en dan praten zoals ik hem niet kan. Echt met wat ben je geil. Je hebt een lekkere reet etc.. zo disrespect naar mij toe... kan er alweer n dikke dip van krijgen als ik eraan terugdenk
Helaas kwam ik er ook achter dat hij op meerder sex chat sites zat en deed chatten maar echt met eeb hoop dames. Wij zijn in de 20.. en sommige dames waren over de 40...
Met een meisje heeft die echt veel gechat en ze kwam regelmatig bij ons in de flat, waardoor ze elkaar vaak passeerde maar ook ZIJ gaf vaker aan hem even te willen zien..
Toen ik hier in 1 nacht achter kwam, terwijl we n baby hebben van 3 maanden toendertijd.. werd ik helemaal gek!! Ik heb gejankt, geschreeuwd en gegooit. Ik wou wel uit elkaar maar voor de kleine kon ik dit gewoon nog niet zo snel opgeven! Dus ja ik heb er wel voor gevochten met heel veel terugvallen..
Nog steeds heb ik wel eens 1 dagje dat ik zo emotioneel ervan ben dat ik weer terug bij af ben.
En het vertrouwe is gewoon echt nog steeds weg... als we ergens zijn en een meid kijkt al teveel word ik al panisch vanbinnen en dit uit ik ook gelijk..
Het is ook niet dat ik onzeker over mezelf ben, want qua cijfer geef ik mezelf echt wel n 8 tegenover die dames waar hij de aandacht van zocht. Het is gewoon dat hij me zo kapot gemaakt heeft vanbinnen dat ik echt jaloers ben geworden. En dat breekt mezelf iedere keer weer...want k ben gewoon niet meer blij met mezelf nu..
Ik wil er nog steeds voor blijven gaan, maar ik weet gewoon niet hoe ik me eigen blij ik weer kan zoeken in zulke situaties..
Hij zweert erbij het nooit meer te doen en het nooit meer gedaan te hebben, maar toch blijft t heel lastig voor mij.
Maar als je het zeker wilt weten; Hij staat nu op scherp. Doe een maand of twee chill. Als je het echt niet kan laten en heel panisch word laat je je zelf het slechts een enkele keer toe iets te uiten. Verder houd je je rustig. Op een gegeven moment wordt hij weer wat ontspannen en wordt hij slordig dan moet je gaan zoeken. Verassing!
Dat nare gevoel wat je in je buik hebt is je intuïtie die jou door alle ruis van zijn bullshit toch een boodschap probeert te geven. Die brok in je keel elke keer wanneer jij een ' mooie of in zijn ogen sexueel aantrekkelijke vrouw ziet. Dat pijnlijke ongemakkelijke gevoel in je lijf dat je krijgt wanneer hij je aanraakt omdat je zoveel hart zeer hebt maar tegelijkertijd hunkert naar zijn aanraking. Dat is je wezen die weet dat je beter verdient. Ze waarschuwt je, Je kan dit allemaal nog voelen
Elke keer die drempel over om toch met hem te slapen om je vervolgens weer leeg te voelen. Maar toch weer hoop krijgt dat het goed komt want het was zo lekker. Je voelt je toch weer even verbonden. Tot de volgende episode.
Langzaam wordt je verdoofd en schrik je om de paar dagen of weken even wakker in de nachtmerrie. En bedenk je uitwegen en zie je opties om bij hem weg te gaan. Plannen die je nooit uitvoert.
Meer stress jij steeds jaloerser waardoor hij nog meer naar jou kan wijzen en zeggen dat je hysterisch begint te worden. Steeds meer begin je te twijfelen aan je eigen waarneming. Want hij kan het zo mooi brengen allemaal en jij wilt het allemaal zo graag geloven. Jij ongelukkig hij danst vrolijk verder. Jullie worden ouder hij neemt de benen en zij zit in je menopauze met een droge... thuis alleen op de bank.
Lang leve de liefde!
Dump em lieverd dat verdien je
Hij praat helemaal niet met me en negeert het (Verhaal 162)
Vaak klikt hij het scherm gauw dicht van z’n laptop of doet snel z’n telefoon weg als ik de kamer binnenkom. Twee jaar kwam er een pakket terug van een vrouw die hij lingerie gestuurd had, ik had het pakket stiekem geopend. Steeds vergeef ik hem omdat ik denk ik niet zonder hem kan en zielsveel van hem hou. Het kan tegenstrijdig klinken maar hij zorgt ook goed voor me.
Maar nu heb ik ontdekt dat hij op Facebook een profiel heeft aangemaakt. Ik zocht op zijn naam en vond het. Ik schrok me kapot want z’n profielfoto was van een vrouw zittend op een krukje in haar netkousen gemaakt in de hal bij ons thuis !!
Ben er kapot van en heb hem bij z’n thuiskomst ermee geconfronteerd. Maar hij praat helemaal niet met me en negeert het. Al zou hij er ruzie over maken heb ik het nog liever. Nu wil ik weg bij hem hoe moeilijk ook. Maar vindt maar eens een huis.
De scheiding was nog niet rond of er lag al iemand nieuw in ons bed. (Verhaal 126)
Ik wist niet wat me overkwam ons dochter was toen 3 jaar en zat naast haar.
Ze sprak als eerste met deze woorden,voila nu weet je het,ik liep naar buiten in de tuin het ongeloof en na al die jaren samen alles stortte in.
Toen ik na tijdje terug binnen kwam was ze weg samen met dochter.
Dagen niks gehoord,politie we kunnen niks doen meneer geen vonnis.
Uiteindelijk toen ik van haar hoorde en na ik gedurig te praten en sms van al die jaren samen niet op te geven.
Kwam ze terug,wel met eisen ik moest vermageren,niet meer met dochter bij mijn ouders enz..
Ik heb dit twee jaar gedaan,ik vroeg haar enkel,help mij dit te verwerken en last zien dat ik van betekenis voor je ben.
Maar ze maakte het alleen erger,als ik er doorzat en haar wou over aanspreken zei ze ....zet er u over jongen!!!
Uiteindelijk kon ik de verdere verwijten niet meer aan niks was nog goed wat ik deed terwijl ik haar overspel vergaf!!! Nu in juli 2020 was voor de zoveelste keer telkens met dochter vertrokken en uiteindelijk scheiding aangevraagd,dochter wist mij te zeggen dat affaire nooit gestopt was en dat er tussentijds 2 andere mannen geweest waren.
De scheiding was nog niet rond of er lag al iemand nieuw in ons bed.
En nu tot op de dag van vandaag leeft ze vonnis niet na ivm week/week dochter,ze is iemand geworden die ik niet meer ken
Dat chatten bleek het begin te zijn geweest van een ware seksverslaving (Verhaal 131)
1 totaal geen liefde of respect voor je heeft.
2 ik weet niet wat je allemaal voor hem doet maar waarschijnlijk ben je een kruk voor hem. Lekker makkelijk iemand die alles voor hem doet die onvoorwaardelijk van hem houdt.
3 hij een grote egoist is wat verslaafde mensen uiteindelijk worden want alles voor de high.
4 dat als hij ten tijde van de therapie ook nog ' gebruikte' het echt een verloren zaak is.
5 gebruikers kunnen vaak huilen maar niet om jou hoor
Lieve meid red jezelf! Sticht vooral geen gezin met deze man om jezelf en jullie kids deze ellende te besparen want als je denkt dat je het nu zwaar hebt wacht maar tot er kindjes komen. Dan wordt zijn verslaving alleen maar erger en sta jij er alleen voor met je kleintje
Er loopt iemand rond die er wel voor je kan zijn. Die je emoties niet manipuleert. Iemand die je zelfvertrouwen niet langzaam af helpt brokkelen. Iemand die je opbouwt waarmee je samen kan groeien. Iemand die jou wilt leren kennen die ziet wie jij bent. Iemand die jou vertrouwen waard is. Waar je geen buikpijn van krijgt elke keer wanneer je naar je werk gaat of hij niet thuis is. Iemand die het waard is jou liefde te ontvangen. Waar je de kans krijgt om liefde te geven waarvan je niet eens wist dat je die in je had.
Heel veel sterkte in deze situatie ik hoop dat je de keuze kan maken die je de rest van je leven wilt dragen
Die van mij is precies zo de ene datingapp na de andere kom ik tegen en glas hard zeggen nee keek alleen.
Daarvoor al 2x meer de fout ingegaan dicpics sturen ed.
Verschillende skype accounts mail adressen enz enz.
Afspreken weet ik niet maar vermoed van wel zit veel in het buitenland voor werk.
Kan dus heerlijk zn gang gaan.
Erg moeilijk om de knoop door te hakken voor mij want ik blijf wel van m houden.
Maar ik wil uit dit voortdurende ongelukkige huwelijk uit.
Maar sta overal alleen voor en dadelijk de boeman omdat meneer weer in therapie gaat en zal het vooral niet gooien op zn sex verslaving !
Ik leef erg met je mee ik sta ook letterlijk met mn rug tegen de muur.
Ik vertrouwde hem zo volledig (Verhaal 33)
En ik vertrouwde hem zo volledig .
Hij was mijn alles .en hij mocht ook alles altijd stappen met vrienden.weekendjes weg met voetbalteam .noem maar op ik verttouwde hem voorledig tot januari Dit jaar kwam er achter dat hij vreemd was gegaan.hij ontkende het maar ik ging de persoon vellen waar hij vreemd mee ging.en die gevestigde dat ze sex met hem had gehad .daarna fing ik natuurlijk van alles uitzoeken blijkt dat hij al 2 jaar bezig te zijn op chat dom video bellen met andere vrouwen appe .en afspreken .nou echt was er echt kapot van en nog.maar we proberen het samen nog maar vind het wel heel moeilijk.hij heeft heel veel spijt.maar ja ik weet niet of ik hem nog wel kan vertrouwen.
Was intens ..vond het een warme knappe man .heel begripvol en warm .
We hebben pogingen gedaan om te stoppen .... Maar de keerzijde was dat hij zo woest kon worden dat hij dreigde met van alles .
Vaak hadden we woorden opdat ik niet meteen op appjes reageerde .nou dit heeft geresulteerd dat ik er helemaal klaar mee was en nu is het echt over .hin heeft wel es gezegd dat als ik weg zou gaan ...hij bij zn vrouw weg te gaan omdat hij haar niet meer wil .hij draaid het zo dat het mijn schuld is .ik heb hem geblockt en hij mij ook .
Ik heb nu rust en stort me op mn relatie .maar pijn doet het wel .maar ach ik kom er wel en hoop hij ook .
Tijdens mijn zwangerschap (Verhaal 80)
Hij zegt heel veel spijt te hebben, dat hij nooit minder van mij is gaan houden en dat hij echt met mij verder wil. Hij heeft het contact gelijk afgebroken toen ik erachter kwam. We zijn nu in relatietherapie en ik wil ook graag dat het goedkomt. Maar ik merk dat er weinig vooruitgang is en ik maar blijf piekeren en zo bang ben voor herhaling. Hij vind het ook lastig dat ik er het er zoveel over moet hebben.
Heeft iemand ervaring met hoe lang dit hele nare gevoel ongeveer blijft? Het is zo erg, ik kan nergens anders meer aan denken. Het doet zoveel pijn. Ik hou dit niet lang meer vol zo, maar wil ook niet scheiden nu ik nog zo hoog in mijn emoties zit.. Iemand ervaring hiermee?
Wat raakt jullie in het verhaal van Anne dat jullie zo boos/onvriendelijk reageren?
Anne ik wil je wel serieus antwoorden:
Ik heb twee adviezen voor je:
1) Leer te voelen , bijvoorbeeld STAAT JE MAN "AAN"..
Ja? heb dan vertrouwen en geef je hart ruimte. Je voelt het meteen als hij niet "aan" staat;
Als je dat niet voelt , leer dan beter te voelen..(!!) want dan ben je niet nabij genoeg en zit je in je hoofd.. Voel dat ook; ga naar je buik en voel.. Spreek dan uit wat je voelt en onderneem liefdevolle actie.
Ja je bent bang; ....... (vertel maar; jank maar en zeg maar hoe het is om te baren terwijl je man stiekem andere dingen doet/wegloopt.... dat is kut ja.. )
Ja, je hebt je in de steek gelaten gevoeld en bent zelf zo goed van vertrouwen geweest en je bent bang voor herhaling, maar is daar NU geen aanleiding voor, toch? Voel dat dus.. ? en stel je open.
(nee niet denken)
Op angst voor de toekomst kan geen relatie overleven.
Pak dus je eigen stuur.
2) Jouw man moet niet weglopen voor pijn of iets niet aankunnen.. (hoezo weglopen als jullie kind huilt.. ; ); Bespreek dat.. (is net als vreemd gaan.. maar even iets anders..
Jullie hebben beiden een probleem: als jullie leren daar samen te kunnen zijn (op ieders pijn) dan komt het wel goed met jullie..
(Koop het boek "oneindige liefde". Emanuela Deyanova)
Leer je dus te concentreren op wat er NU is en laat dat toe..
Als dat mooi is.. groei er samen dan weer in en heb er samen verdriet over.. kijk ook eens naar Ted-Talks van Esther Perel (wat is de trigger.. dat híj weg loopt.. en jij je afsluit.. : who do people cheat; who do HAPPY people cheat..?
Luister beiden naar je eigen gevoel en zoek elkaar op.. vrij weer lekker .. want dat is het leven !
2) Voor je man geldt het thema: weglopen bij emotie. .Hij zoekt jou dan niet op..Hij moet daarover leren praten; doe dat samen, bijv bij de therapeut. Maar concentreer je eerst op jezelf: het ZELF niet durven verbinden (komt uit jouw eigen stukje angst).
Durf je hart open te stellen voor je eigen angst; het vertrouwen komt echt weer terug als jij dat aan durft te gaan (en hij natuurlijk daarop in gaat.. ; geen wegloopgedrag..)
Soms zijn relaties niet voor het leven..; daar kom je dan vanzelf wel bij..; ben er niet bang voor.. leer van deze levensles..; dat zijn groeistuipen..
(ik ben gehuwd, vrouw 68; vooraf aan het huwelijk, 6 jaar bedrogen (en gebleven)... 20 jaar goed huwelijk gehad zonder één probleem.... daarna weer 4 jaar bedrogen.. (en nu niet meer gebleven.., omdat híj niet naar zijn eigen angst wil.. en dan houdt de verbinding op..: ).
Als ze depressief is (Verhaal 282)
Ik voel me dom als ik hem geloof, maar mijn intuïtie vertrouwt het niet… (Verhaal 281)
4 jaar geleden kreeg ik een telefoontje dat mijn wereld op z’n kop zette. Een vrouw beweerde al een jaar lang een verhouding te hebben met mijn man. Hij kon niet anders dan bekennen. Ze zagen elkaar als ik aan het werk was. Of hij deed alsof hij op z’n werk was maar zat in werkelijkheid bij haar. Een jaar lang ging hij wekelijks naar haar toe.
Toen dit uitkwam zijn we door een hel gegaan. Na lang wikken en wegen besloten we toch samen verder te gaan.
In die 4 jaar is ons huwelijk redelijk herstelt, althans, dat dacht ik. We waren weer regelmatig intiem, deden leuke dingen samen en gingen regelmatig een weekend weg of op vakantie.
Totdat ik een half jaar geleden op appjes van een andere vrouw stuitte. Hij ontkende dat er iets speelde. Het was puur platonisch. Ik voelde dat hij loog maar ik had verder geen bewijs. De appjes waren niet schokkend en konden dus platonisch zijn.
2 maanden later stuitte ik echter weer op appjes. Ditmaal van een andere vrouw. In deze appjes “dumpte” ze mijn man. Ze had genoeg van zijn praatjes en de afspraken die hij niet nakwam. Hij moest het maar bekijken.
Ik heb hem gevraagd wat dit te betekenen had. Hij gaf aan dat er een vrouw was die al heel lang iets van hem wilde. Hij wilde niets van haar en had haar dat meermaals aangegeven. Hij zegt dat deze vrouw knettergek is en er alles aan doet om zijn huwelijk kapot te maken. Hij heeft haar geblokkeerd.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat ik moet geloven. Hij is boos omdat ik zijn appjes gelezen heb en zegt dat ik spoken zie. Dat ik zijn affaire van 6 jaar geleden maar eens moet verwerken omdat ik hem blijf wantrouwen. Hij gaf aan dat de eerste affaire kwam door onvrede van zijn kant in ons huwelijk. Hij wil er nu aan werken dat ons huwelijk slaagt en geeft aan dat er niemand anders is als ik.
Ik voel me dom als ik hem geloof, maar mijn intuïtie vertrouwt het niet…
Ik weet niet meer wat ik moet doen…
Haar vertelde hij dat ik een gestoorde vrouw was die achter hem aan zat. Hem continu lastig viel en hem niet met rust liet. Ik wilde zijn gezin kapot maken.
De werkelijkheid : hij had al 4,5 jaar een affaire met me. Belde me elke dag. Appte me de hele dag door. Zelfs op zijn trouwdag, zelfs op vakantie met zijn vrouw. Hij kwam elke dag wel even langs omdat hij me MOEST zien. Ging dagjes met me weg en beloofde me de hemel.
Toen ik erachter kwam dat hij naast mij nog seks had met andere vrouwen heb ik hem gedumpt.
Zijn vrouw kwam erachter, en ik was de gestoorde gek ;-).
Dit heeft me voor eens en voor altijd een keiharde les geleerd. Ik bleek overigens niet de eerste. En inmiddels weet ik, ook niet de laatste. Maar zijn vrouw geloofd hem nog altijd….
Door maagverkleining aandacht van andere mannen (Verhaal 5)
Maagverkleining gehad. Daardoor heb ik meer aandacht gekregen van andere mannnen. Daardoor is mijn relatie met mijn huidige mannen op de kippen gelopen. Niet leuk. Wat moet ik daar aan doen?
Dat je meer aandacht van andere mannen krijgt kan natuurlijk leuk zijn.
Dat je ex-man daar niet mee om kon gaan is natuurlijk niet leuk. Blijkbaar past die man dan niet meer in jouw leven zoals je nu bent.
Ik weet niet of jij daar veel aan kunt / moet doen. Jij kunt het beste gewoon jezelf zijn, en dan komt er vanzelf wel een man op je pad die kan omgaan met hoe jij bent en wat voor effect jij op sommige anderen hebt.
Volgens mij is jouw uitdaging om je goed over jezelf te voelen. Door een veranderd lijf voel je je vast beter, super voor je.
Nu zorgen dat je voldoende erkenning en waardering voor jezelf hebt zodat je daar niet afhankelijk van bent van andere mannen.
Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer mensen je om je heen verzameld die van je houden om wie je werkelijk bent. Niet alleen om hoe je eruit ziet!
Ik vind het niet eerlijk van jou want voor die operatie had jij meschien deze gevoelens niet nu pas dat jij aandacht van mannen krijgt
Zo kan een affaire dus ook iets goeds opleveren… (Verhaal 280)
Ik werd er niet meer gelukkig van, er was geen enkele vorm intimiteit meer nadat ik 4 jaar geleden een affaire had gehad die is uitgekomen.
Mijn vrouw heeft me dit vergeven, maar toonde erna nooit meer initiatief voor een vrijpartij.
Ik ben 2 jaar geleden opnieuw gevallen voor de charmes van een andere vrouw. Met haar had ik ook geestelijk een goed contact. We gingen dagjes weg, zagen elkaar dagelijks en spraken veel met elkaar. Ik wijd dit aan een gebrek aan waardering en warmte thuis. De afwijzingen van mijn vrouw waren pijnlijk.
Nu is het zo dat mijn minnares onze affaire kenbaar gemaakt heeft bij mijn vrouw. Mijn minnares heb ik uiteraard als een baksteen laten vallen. Ik hoef haar nooit meer te zien of spreken. Mijn vrouw is wakker geschud en toont ineens heel veel initiatief om te vrijen. Ook hebben we open gesprekken over wat er miste in ons huwelijk.
Zo kan een affaire dus ook iets goeds opleveren…
Het is net een drug, ik kan er niet vanaf blijven. (Verhaal 229)
We zijn al een tijd bezig om zwanger te worden, en vorig jaar was het raak. We waren zo blij, al onze liefde samen in een klein mensje. Helaas heb ik een miskraam gehad na 16 weken. Mijn hart heeft nog nooit zo hard gehuild. Nog steeds. De bevalling was zwaar, en emotioneel. Lichamelijk was ik al vrij snel hersteld, maar mentaal was het een hele moeilijke tijd.
Ik heb altijd erg veel getraind, maar dat werd alleen maar meer na de miskraam. Echt een uitlaat klep. Ik praat ook niet graag ergens over, dus dit was heel fijn. Maar tijdens deze zware tijd ontmoette ik Jesse. Hij werkte in de sportschool, totaal niet mijn typ. Maar de eerste keer dat ik hem zag wist ik, dit is fout. En dat heb ik nog nooit eerder gehad.
Ik praat niet graag met mensen in de gym, grote beats op en altijd naar de grond kijken. Ik ben ook sociaal erg onhandig (een echte nerd) en ben daar voor 1 ding; trainen. En daarnaast.. mannen willen maar 1 ding. En ik wil niet iets fouts uitstralen, vooral niet voor mijn vriend, die er ook vaak komt. Maar ik voelde Jesse zijn ogen, altijd. En ik merkte dat ik ging trainen als ik wist dat hij er was. Op een dag, na trainen, liep hij achter mij aan naar buiten. We raakte aan de praat. Charmant, en een boef. Dat wist ik al meteen. En ik dacht ook, ren weg. Kap het nu af. Dit zijn alleen maar problemen.
Achteraf nu denk ik dat ik niet kon dealen met de realiteit. Het verlies van het kindje, en mijn baan. Ik werk in een snelgroeiend biotech bedrijf, waar de druk erg hoog is. Daarnaast probeer ik altijd de druk van mijn team weg te halen door zelf veel op te pakken. Maar ik denk dat ik gewoon helemaal op was.
Dus ik kapte het niet af. Ik liet het toe. Deze ontzettend foute man toe laten in mijn leven. We deelden nummers uit en bleven maar aan de praat, in de gym, facetime, soms afspreken. Dan zaten we bij een vliegtuig spottersplek met macdonalds. Er gebeurde niets.. we waren alleen aan het praten. En gevoelens kwamen al snel bij mij kijken.
Na 3 maanden vertelde ik over mijn gevoelens. We waren alleen in de gym, ik bleef nog even thee drinken nadat de gym net gesloten was. Hij zei niets, pakte mij op, en leidde mij naar de vrouwenkleedkamer. We hebben toen seks gehad. Het was allemaal zo liefdevol.
De dag erna dacht ik dat ik wakker werd van een droom. Was dit ECHT gebeurd, heb ik dit echt gedaan???? Dit is voor mijn partner het aller ergste wat je kan doen. Zo veel spijt. ZO veel verdriet heb ik hiermee aan gedaan. Dus ik stuurde Jesse een bericht, ik wil geen contact meer. Ik ben verliefd op je, we kunnen elkaar niet meer zien.
Maar Jesse wilde het niet opgeven. En zo ging het 8 maanden lang.. ik die het afkapten, hem niet meer wilde zien. Hij die zo zijn best deed, zeggen dat hij van mij houdt, en dan spraken we af, hadden we seks. De beste seks. En de dag erna kapte ik het weer af. Voor ons beide zo een vreselijk mentaal spel. Met veel leugens, slechte invloeden. Zo veel ruzie. Blokkeren, toch weer niet. Ik wil je, toch weer niet. Ik heb zo vaak gedacht, zo ben je niet. Ik ben zo niet. Hij haalt het slechte bij mij naar boven. En mijn vriend… wat maak ik er een puinhoop van. Maar dan werd ik weer naar hem toe gezogen. Als een mot naar een lamp (ja van het liedje). Ik leefde voor zijn aandacht, en hij voor die van mij. Zo voelde dat. Maar er was een kantelpunt.
We zijn beide 27 jaar, en rond dezelfde tijd jarig. De laatste ruzie die we hadden gehad, voor onze verjaardag, was intens. Ik was heel ziek geworden, en moest naar het ziekenhuis. Hij had niets laten weten, wat ook een onderdeel was van zijn mentale spel. Het niets laten weten als ik iets had gedaan wat hem niet beviel. Ik was woest. Zo woest. Maar de ruzie voelde anders. Hij was verder weg. Dus ik vroeg aan hem, is er iemand anders? Nee. Ik was gestoord, had scenarios bedacht in mijn hoofd. Zoals altijd. Ik was degene die gek was. En veel te emotioneel.
Maar er was wel iemand anders. En ik wist precies wie. Ik kwam er achter via instagram.. waarin hij een foto deelde met haar in het restaurant waarin wij 1 maand van te voren samen waren geweest. Allemaal leugens. Een vrouw van 50 jaar, Laura. De goede vriendin van mijn partners beste vriendin. Ik kan nu heel cynisch doen, Jesse heeft een moeilijke jeugd gehad zonder moeder en die zoekt hij nu op. En terwijl ik dit nu typ denk ik: wat ben je toch een egoïstische bitch. Jij liegt ook.
Maar ik dacht dat ik een Jesse, dat dat was zonder leugens. Dat als wij samen waren, realiteit even weg was. Maar ik betekende niets voor hem, achteraf. En dat vind ik heel moeilijk te accepteren. Ik hield van hem, had seks met hem. Wat voor mij een big deal was, en dat wist hij.
Het is goed, hij heeft gewonnen. Hij heeft mij gehad en gaat nu verder. En dit is beter, voor iedereen. Voor mijn partner, en nu ook zijn partner. Voor mijzelf en hem. Maar loslaten.. het is zo moeilijk.
Hij is nu 4 maanden samen met haar, en we zien elkaar nog steeds 1x in de maand. Hij is nu net weg. En ik voel me weer zo rot. Waarom kan ik niet stoppen. Waarom kan ik hem niet los laten. En ik moet haar ook zien, in die gym. Ze kent mijn partner goed, komt altijd een praatje maken. En ik sta daar dan, met mijn domme kop. Allemaal leugens, en die creëren ik.
Ik en mijn partner gaan beter dan ooit. Ik heb hem verteld van het contact, maar ik weet dat als ik hem vertel van de seks dat hij dan weggaat. Hij was boos, en terecht.
We grappen altijd tegen elkaar, als je vreemdgaat doe het dan goed en laat de ander er nooit achter komen. En dit nieuws zal hem kapot maken. Dus ik kies ervoor om met deze leugen te leven.
En iedere dag sta ik op, en denk ik ja het is nu echt klaar met Jesse. Maar het is net een drug, ik kan er niet vanaf blijven.
Die dopamine afgifte zorgt ervoor dat je niet kunt stoppen. Je raakt er verslaafd aan omdat het je pijn stilt. Zodra de affaire wegvalt moeten we afkicken van die dopamine en afkicken van welke verslaving dan ook is vervelend. Om dit vervelende gevoel (van het afkicken) en de pijn waardoor de affaire in eerste instantie is ontstaan te verdoven gaan we terug naar de situatie die ervoor zorgt dat we weer ons shotje dopamine krijgen en we weer even “pijnvrij” zijn. Hetzij van zeer korte duur.
Misschien kun je het zo zien. Het ligt niet aan de persoon waarmee je de affaire hebt, al denk je van wel. Het ligt aan de dopamine afgifte. Misschien maakt dit het iets makkelijker te plaatsen voor je.
Heel veel sterkte x
De toekomst ziet er gitzwart uit (Verhaal 154)
Als ik dreig weg te gaan is hij daar ok mee maar diep in mijn hart wil ik dit gezin bij elkaar houden en geen single mom zijn. De toekomst ziet er gitzwart uit en ik voel me extreem somber. Help
Hopelijk gaat het goed met jou
Hoe gaan jullie om met die twee type gevoelens? (Verhaal 266)
Ze wil (nog) niet scheiden maar tijdelijk elders wonen en de affaire verder verkennen: is dit echt de ware voor me? Dat voelt alsof ik aan het lijntje wordt gehouden . Ik wil werken aan herstel met therapie, maar zolang ‘de ander’ er actief is, kan dat niet.
Hoe gaan jullie om met die twee type gevoelens?
En moet ik nu maar het besluit nemen tot scheiden? Immers ze kiest om met hem door te gaan en mij in de wacht te zetten. Dat kan toch niet of wel?
Ook jij moet door.
Veel sterkte William en zorg goed voor je gezin!
Nelly
Als je van haar houd dan zou ik er alles aan doen om het te redden en probeer er achter te komen wat ze bij de ander wel vind wat ze bij jou niet meer krijgt. Zoek hulp bij de huisarts en praat erover zo dat je het juiste besluit neemt en geen inpulsive beslissingen.
Wat verdrietig. De twee soorten gevoelens zijn heel herkenbaar. Mijn partner had voor 4 maanden een affaire, we zijn 8 jaar samen en hebben 3 hele jonge kinderen. Hij koos ervoor het contact te verbreken met de ander, althans dat zegt hij, mijn vertrouwen is nog er beschadigd. We lijken in ieder geval wel beiden bereid tot vechten voor onze relatie.
Als jouw vrouw de affaire wil onderzoeken klinkt dat me in de oren dat ze erg verliefd is, verliefd zijn is geen houden van. Jullie hebben een enorme geschiedenis en een grote verantwoordelijkheid samen. Je moet op dit moment helemaal geen beslissingen nemen, de emoties zijn te groot om helder te denken.
Laat haar ergens anders gaan wonen want ze wil nu niet voor jullie vechten. Rouw om je verloren geliefde, en blijf bij jezelf. Je mag boos zijn, maar dat heeft weinig effect nu op haar. Ga aan jezelf werken, zoek een therapeut om je emoties te onderzoeken, ga veel naar buiten en ga sporten. Vecht ervoor dat jij de stabiele persoon voor je kinderen bent. Als vrouw heeft uitgezocht wat ze wel of niet wil, en ze blijkt wel verder met jou te willen, dan is dat het moment dat jij kan kiezen of je wel of niet verder wil met haar. En dan kan ze voor jou gaan vechten.
Zorg heel goed voor jezelf en accepteer niet dat je je gelijkwaardigheid in een relatie opgeeft om haar maar bij je te houden.
Ik wens je enorm veel sterkte en wijsheid toe!
Ze doet dit blijft dit doen kom op William en kies voor dat te laat is en ga voor je kinderen zij is die vreemd gaat en jij niet
Ik zou hem zo graag willen zien en spreken (Verhaal 275)
Toch droom ik regelmatig nog heftig over de man van 6 jaar geleden. Ik ben er diep van binnen nog steeds verliefd op/ verlang ik naar hem.
Nog tips hoe dit na zo'n lange tijd nog over kan gaan?
Ik zou hem zo graag willen zien en spreken om dan te voelen of het echt over is. Of juist van hem te horen dat hij totaal geen behoefte meer heeft bijvoorbeeld zodat je het alsnog af kan sluiten bijvoorbeeld?!
Mijn affaire met een gebonden man duurde 4,5 jaar. Meermaals een punt achter gezet maar dit duurde nooit langer dan 6 weken omdat we elkaar niet konden missen.
Zijn vrouw is achter onze affaire gekomen en hij heeft nooit meer iets van zich laten horen.
Ik vind het een verschrikkelijke kutstreek. Al is dat misschien hypocriet. Ik mis hem nog steeds, elke dag. En op sommige dagen net iets meer.
Behoefte aan meer (Verhaal 279)
Een pijnlijk en dubbel verhaal (Verhaal 278)
Kom hier met een toch wel pijnlijk en dubbel verhaal.
Mijn vrouw gaf al een tijdje aan dat ze twijfelde aan dingen, begon op haar job, erna ons huis dan kwam onze relatie. Ze had graag in relatie therapie geweest maar ben er toen niet volledig in mee gestapt. Had graag de controle en was obsessief met van alles bezig. Ik probeerde wel men uiterste best te doen om een hele goede papa te zijn en veel mee te helpen in het huishouden. Na de corona periode brak een periode aan van enorme drukte. We waren geen weekend niet bezet… Denk we hier elkaar misschien ook wat vergaten. En men vrouw bleef in fases aangeven dat ze twijfelde aan: is dit nu het leven die ik wil? We konden wel nog soms knetterende seks hebben. Maar begon te merken ze toch veranderde, haar kledij, gedrag, tegenover de kindjes, uitgaan… Nu een tijdje geleden werd ze verliefd op mijn beste vriend die tevens ook peter is van ons zoontje. Hij zelf was verloofd en zelf bezig proberen voor kinderen. Echter had ze hem aangegeven ze in. de war was en gevoelens voor hem had. Ik voelde en zag dit aan haar en na enkele dagen heeft ze dit toegegeven. Dan is de bom wel even ontploft en is bij mij ook veel vrijgekomen. Bleek OCD te hebben en hierdoor een vorm van depressie… Ben 2 dagen na het ontploffen van de bom in opname geweest om mijn probleem aan te pakken. Echter gaf mijn vrouw wel aan dit voor haar geen zin had mits het voor haar over is, mits ze het nu zelfs toeliet om gevoelens te krijgen voor een ander. Ze zweerde bij hoog en laag ze haar gezin nooit zou opgeven voor een ander maar wel voor haar eigen geluk en ze voelde haar niet gelukkig meer. En had het gevoel dat ze het gevoel naar mij toe niet meer terug kon krijgen. Heb eigenlijk echt alles op mezelf genomen, maanden.. Ook overal werd door mijn vrouw dingen over mij verklaard en toch sterk uitvergroot… Dat alles zo ongezond bleek te zijn.. Maar ik aanvaarde dat omdat ik mijn persoonlijke problemen ook als boosdoener zag. Die vriend zelf is ook al een tijdje ongelukkig door zijn drukke werkbestaan, toevlucht in middelen etc. dus niet de man in zijn sterkste schoenen op dat moment, maar hij gaf mij aan dit niet wederzijds was en ze geen contact meer hadden, maar dit bleek een leugen. Ik vertrouwde hem van alles toe en mag mijn ziel bij hem bloot… Blijkbaar begon hij door het toegeven van de gevoelens van mijn vrouw, ook te twijfelen aan zijn relatie blijkbaar. En had ook een boontje voor mijn vrouw.. Ben sinds kort te weten gekomen ze bleven sturen en afspreken om mijn rug om en een affaire zijn begonnen.. Hiermee werd ook zijn verloofde slachtoffer die eigenlijk een goede vriendin was van mijn ex vrouw. Blijkbaar was het toch mijn ex vrouw die echt terug de aanzet gaf en mijn zogenaamde vriend die erin volgde….
Heb persoonlijk het gevoel men vrouw in een soort van midlife crisis bevind en een uitweg zocht en die heeft gevonden met een slachtoffer die ook niet in de sterkste fase van zijn leven zit. Voor mij klinkt dit niet als een stabiele en gezonde start van een relatie… Laat staat hierin veel toekomst zit? Weet niet wat anderen die dit lezen van dit verhaal denken?
Dit te vernemen na 60 jaar huwelijk.... (Verhaal 111)
Ik ben pasgeleden achter gekomen dat mijn man jaren geleden met mijn zus is vreemdgegaan en ik weet ook niet goed wat ik moet doen. Mijn hart gevoel zegt blijven en mijn verstand zegt scheidden.
Sterkte
Mijn schuldgevoelens nemen toe (Verhaal 273)
Dit is nu uitgekomen (Verhaal 274)
Vertrouwen is moeilijk (Verhaal 272)
1 vrouw en 3 zoons en natuurlijk de vader
Mijn zoon kwam thuis mrtt zijn vriedin of ze paar dagen mocht slapen het mocht van ons uit naar werk geen probleem en 1 week had ze tegen me zoon gezegd
Dat ze thuis niet meer mocht komen oke van ons uit kijkken of ze ergens anders kon maar helaas niks
Mijn zoon en zij haden regelmatig ruzie
Hij wilde leuken dingen doen en zij niet
Maar omdat we een pip haden ging ze regel matig met mijn man de hond uitlaten na het avond eten
Ik zocht er niks achter op gevent moment wel ik mocht niet mee en zij wilde niks met mijn zoon gaan doen ze klaagde dat ze ziek was maar toch de hond uitlaten
Na 3 maanden werd het erger mijn zoon mocht niks moest zelf thuis blijven van werk ze vertrouwde hem niet
Ik wer niet spookte in me hoofd dat iets niet klopte
Zij hangde zo erg aan mijn man ze wilde het zelfde als ik haar verven zij ook ik nieuwe kleren zijook
Maar in bij zijn van mijn zoon droeg ze trai ing pak ook als was 30 graden was me zoon vissen droeg zij een rok ja uitdagend en na paar keer een ruzie met me zoon had ik al met mijn man erover dat ze moest gaan en zo niet kon helaas hij vondt het goed
Zij kwam terug van haar werk en we haden geeten en de kleren stonden klaar maar helaas had ze met mijn man gepraat en ja hoor zonder mij en ze mocht blijven ook via telefoon waren ze bezig en alles werd continu verwijd
Tot op dinsdag smorgens ik was zo boos en terreur gesteld en had gevraag aan hun twee of er is was na een half uur niks zeggen liep zr aan
En dat zegt me genoeg
Savonf in bed ik kon niet slapen iknaar beneden en man achter me aan samen wat geklets
En ja hoor war ik vermoede had ze haden iets hij noemde mannendingen
Hoe zal me zoon reageren pfff
Smirgens vroeg hem uit bed gehaald en gezegd dat ze moest gaan
Hij zei ze kan niet gaan zij kan nergens heen ik ze jongen ze liegt en bedreigd ons alles bij elkaar al 9 maanden ze gaat of ik ga oke keuze gemaakt zij gaat
Heeft lang geduurd maar ze kwamen gaar ophalen
Geluk nu effe hier alles op een rijtje zetten en zo
Ja vertrouwen is moeilijk
Is maar een getal 50 en 18
Ik ben blij dat ze weg is maar nu komt het et zijn foto gemaakt en ja hoor mijn zoon had haar een telefoon geleend en daar stonden het op zo is mijn zoon achter hun relatie gekomen ze heeft hem 6 weken nog gek gehouden en aan lijn maar geluk na die foto was het over en de telefoon heb ik persoonlijk kapot gemaakt want er stonden foto op dat ze nog geen 18 was en niet bij ons binnen is
Hoop dat wij hier geen ongarig heid krijgen ze stalk nig steeds
Dit is mijn verhaal
Ik wil geen troostpop zijn (Verhaal 217)
Maar hij wou verder. Leven. Proevenvan alles. Een breuk. Kapot van verdriet was ik
40 jaar elkaar niet eer gezien
Ik ondertussen gehuwd. Kinderen. Ik ging dood in dat huwelijk. Aar ik bleef owv de kinderen
En dan..nu 5 jaar geleden...facebook, zijn foto. Van Hem. Ik stuur n bericht. Impulsief. We spreken af. Zien elkaar. En net als 40 jaar geleden...head ovdr heels. Hij en ik. Net als toen
We zien elkaar weinig maar zoveel liefde. Zoveel. Ik verlaat mijn partner. Ik durf. Na 35 jaar durf ik de stap zetten. Voor t eerst in mijn leven een B&B, Hij doet me terug leven.
Hij en zijn vrouw. Ze praten over uit elkaar gaan maar dan..wordt ze ziek. Hij kan nooit meer weg. En ik begrijp dat maar t maakt me kapot. Vreet aan me. Boos op haar omdat ik niet boos op Hem wil/kan zijn. 2 jaar geleden toenkon Hij weg maar Hij deed het niet. Ennu kan het niet meer
Iik ben geen monster. Ik denk aan haar. Ze is terminaal ziek. Hoe durf ikvan haar verlangen dat ik Hem mag zien af en toe
Destructieve relatie. Verdriet. Hij zegt dat ik knoop moet doorhakken. Als het me zo verdrietig maakt oet ik de relatie stoppen
Hoe kan ik dat. Ik heb hem teruggevonden. Na 40 jaar. Een 2de kans. Dacht ik
En nee ik romantiseer niks ik idealiseer hem niet. Ik hou gewoon zielsveel van hem. Maar t verdriet snijdt en bijt. Geen weekends avonden nachten. Ik wil geen troostpop zijn. De intimiteit diehij bij zijn vrouwniet meer heeft
We hebben er woorden over. Ik ben zijn troostpop niet zegt hij. Hij houdt van me maar t kan nuniet
Maar toen het kon 2 jaar geleden, zette hij de stap ook niet
Moet ik relatie stoppen? Hem nooit meer zien. Of genieten van gestolen momenten. Aar elke keer weer dat afscheid. Weten dat hij bij haar is
Schrijf al die negatieve ervaringen eens op en neem een beslissing.
Mij heeft het na 5 jaar een enorme rust gegeven, ware het niet dat het verdriet insloeg als een bom, ik heb moeten volharden en radicaal breken.
En nu, heel langzaam sijpelt de koestering van de hemelse momenten weer binnen. De herinneringen, de liefde.
De liefde die er was, maar niet kon zijn.
Heeeeel veel sterkte. Het is shit, maar je komt er doorheen.
Ik heb al 9 maanden een affaire met een man in een relatie (Verhaal 268)
Je bent verliefd, dat is chemie. En het doet pijn, veel pijn. Maar jij bent niet de persoon om zijn vriendin te informeren, dat is hij zelf.
Je zit ook echt fout lieve meid, want door je verliefdheid overzie je de consequenties niet. Dit verhaal kent slechts verliezers. Laat ze het met z’n tweeen uitzoeken en jij moet voor jezelf kiezen.
Ga met een vriendin een weekje weg. Ga sporten, veel naar buiten. Ontdek wie jezelf bent, huil bij slechte films en goede muziek. Omarm je verdriet, maar deze man kiest nooit voor jou. En als je dat zou afdwingen dan ga je de volgende zijn die wordt bedrogen.
Ik heb in dezelfde situatie gezeten. 4,5 jaar. Ik heb het ook allemaal gehoord. Ik voel niets meer voor m’n vrouw. Wij horen bij elkaar, je bent m’n soulmate, met jou kan ik over alles praten, bij jou kan ik mezelf zijn. Het hele lijstje.
En ook ik was nog nooit zo verliefd geweest. Na 4,5 jaar is een boos appje van mij, over het in stand houden van zijn huwelijk, bij zijn vrouw terecht gekomen. (Zij had zijn telefoon vast toen ik dit stuurde)
Hij heeft direct een ander nummer genomen en nooit meer iets van zich laten horen. Als wij elkaar tegenkomen kijkt hij me niet meer aan. 4,5 jaar was ik zogenaamd z’n grote liefde. En nu besta ik niet meer.
Ik bleek ook nog eens niet de eerste én niet de enige te zijn. Hij had al 4 affaires voor me gehad, waarvan zijn vrouw gedeeltelijk op de hoogte was, en eentje tegelijkertijd met mij. Wij zagen en spraken elkaar elke dag.
Doe jezelf een lol en bescherm jezelf een beetje door hiermee te stoppen. Jij vindt het raar dat hij 9 maanden tegen je kan liegen. Maar ben eens eerlijk, verwacht je anders van een man die maandenlang z’n gezin kan voorliegen? ;-) de mensen waar hij het meest van houdt?
Ik weet dat je graag wil horen dat jij voor je kiest, maar geloof me, dat gaat hij niet doen. Anders had hij netjes z’n relatie afgesloten alvorens hij iets met jou begonnen was.
Raap je bij elkaar, ga onderzoeken waarom jij jezelf zo wegcijfert voor een man die niet beschikbaar is, en ga aan jezelf werken :).
Deze man gaat niet kiezen. Als je al de eerste bent, ben je niet zijn laatste.
Liefs x en sterkte. Ik weet hoe pijnlijk het is.
Ze zegt dat dit nu over is (Verhaal 260)
Samen gehuild toen bleek dat ik zwanger was (Verhaal 265)
Ik weet niet wat ik met het enorme verdriet, angst en boosheid moet waardoor ik enorm in de war ben. Ik wil weg.. maar ik ben nooit minder van hem gaan houden en wil absoluut mijn kindjes niet minder gaan zien.
Hopelijk kan iemand die dit proces ook heeft moeten doorstaan tips of adviezen geven…
Wat een ellende! Verliefd zijn en een affaire is niet het einde van je relatie. Ga in therapie, ga praten, er staat zoveel op het spel. Spreek hem aan op z’n verantwoordelijkheid. Hij is vader van 3 kinderen en ook hij moet zijn kinderen een veilige jeugd bieden. Hij moet jullie een 2e kans geven.
Heel veel sterkte en liefs vanuit een begripvol hart!
Ik merkte een andere vibe (Verhaal 270)
Afgelopen week zat ik te borrelen met een goede vriend van ons terwijl mijn man aan het werk was. Dit doen we regelmatig, is altijd onschuldig geweest en mijn man ziet hier ook nooit een probleem van in.
Alleen afgelopen week was anders, ik merkte een andere vibe. Na een knuffel is de vriend vertrokken. Maar omdat ik de sfeer niet kon plaatsen hebben we een paar dagen later weer afgesproken omdat ik dit graag met hem wou bespreken.
Die avond hebben we veel besproken en kwam ik er ook achter toch diepere gevoelens voor hem te hebben dan ik ooit dacht. Hij bleek ook gevoelens voor mij te hebben. En we hebben die avond meerdere keren gezoend.
Toen het dreigde verder te gaan heb ik hem naar huis gestuurd.
Ik ben ontzettend in de war, voel me verschrikkelijk tegenover mijn man. Maar heb ook zeker gevoelens voor de vriend.
Ik heb een paar dagen later met die vriend gebeld, die zei dat we een fout hebben gemaakt, en gewoon weer als vrienden door moeten gaan en mijn man niks moeten vertellen.
Ik ben het grotendeels met hem eens, maar… heeft hij dan nu echt geen gevoelens voor mij?
En hoe moet ik nu gewoon doorgaan alsof er niks aan de hand is? Ik heb een mooi leven met mijn man opgebouwd en wil dat ook echt niet kwijt. Maar ik wil die vriend ook niet kwijt.
Mijn vrouw is vreemd gegaan met mijn beste vriend (Verhaal 269)
1 maand geleden kwam ik er per toeval achter op mijn telefoon die gekoppeld is met Google dat ik een wel hele vreemde foto tegen kwam van mijn beste vriend. Ik appte mijn vrouw van wat heeft dit nou te betekenen. Ze zij wacht tot ik thuis ben ik heb je wat uit te leggen. Ik werd erg onrustig en vreesde het ergste al.
Toen ze thuis kwam zij ze dat ze al 2..5maand verliefd was op mijn beste vriend die ook nu een jaar uit elkaar is. Ondanks dat zij uit elkaar waren deden we nog heel veel samen zoals festivals pretparken bbqen en nog veel meer. Ze stonden heel dicht bij ons als goede vrienden. Maar sinds dat zij uit elkaar gegaan zijn groeide er een klik tussen mijn vrouw en mijn beste vriend hij kon zijn ei kwijt over de problemen met haar en de kinderen dat vond ik opzicht niet erg dat zij met elkaar appte en zo goed met elkaar konden praten.
Maar blijkbaar hadden zij veel raak vlakken en gingen de gesprekken via de app verder dan vriendschap ze zeiden dat ze elkaar leuk vonden en zelfs verliefd op elkaar.
Ik zelf was erg bezig met mezelf o.a met sporten en naar festivals gaan en in de avond uren nog tuinen onderhouden. Ik zag niet wat er gebeurde maar voelde wel in de omgang met elkaar dat ik me steeds minder me op me gemak voelde als die vriend er was ze waren zo stiekum aan het doen het maakte me heel onzeker.
Op een avond zij mijn vrouw ik wil ook iets voor mezelf gaan doen ik wil graag gaan wandelen het liefst verre stukken natuurlijk kon ik geen nee zeggen en liet haar gaan.
Maar achteraf was ze natuurlijk niet alleen maar sprak ze met hem af in het bos en ging met hem wandelen terwijl ze elkaar via de app al gezegd hadden hoeveel ze van elkaar houden dus het bleef niet bij wandelen alleen.
Nu dat zij mij alles heeft verteld was ik in 1ste instantie heel bos en wou eigenlijk meteen gaan. Maar mijn hart wou dit niet en wou bij haar blijven en er voor vechten.
Nu is het zo dat ik weet waarom dit allemaal gebeurt is en dat ik hier ook een grote schuld in heb. We zijn al 8jaar samen maar door mijn verleden heb ik nooit echt liefde gekent dus wist ook niet goed hoe ik dat moest geven aan mijn vrouw. Maar nu dat dit gebeurd is zijn mijn muren om meheen gebroken en zijn mijn emotiche naar buiten gekomen en dat zorgt er nu voor dat ik heel erg gevoelig ben en wel degelijk liefde kan laten voelen naar mijn vrouw. We zijn nu bezig met relatietherapie en we praten nu heel veel met elkaar wat voorheen niet het geval was. Alleen nu zit ik wel al 1maand met mijn vrouw die gevoelens voor 2 heeft en dat zegt ze ook eerlijk tegen mij maar dat zorgt nu wel voor onrust in mijn hoofd.
Ik zal het haar vergeven wat er is gebeurd maar hoop wel heel erg op een toekomst met ons gezin samen met veel liefde.
Deze tijd is voor mij nu de zwaarste tijd van mijn leven zo wel de onzekerheid omdat zij nog steeds elk moment met hem contact kan krijgen op welke manier dan ook maar ik probeer nu te gaan op vertrouwen en eerlijkheid.
Ik heb me vriend zelf ook aangesproken met bellen en appen want ik wou ook weten hoe hij zich hier bij voelt en wat het met hem doet. Mijn vrouw heeft hem gezegd dat ze voor ons gaat vechten en heeft hem nu zoon maand niet gesproken maar ik blijf wel heel erg bang voor een terugval van haar omdat ze ook op hem zo verliefd is. Hoop tot dit allemaal tot een goed einde gaat komen en dat ik weer zelf verzekerd me eigen kan zijn en vooral weer gelukkig gaat worden met ons als gezinnetje.
Vrij snel kwam ik erachter dat hij getrouwd was (Verhaal 205)
We hadden dag en nacht contact. Vrij snel kwam ik erachter dat hij getrouwd was. Ik was er kapot van, maar hij beloofde van haar af te gaan en voor mij te kiezen. Dit gebeurde niet, het contact verwaterde, hij belde me vaak, maar ik nam vaak niet op. En reageerde niet op berichten.
In de lockdown kregen we weer meer contact. Het contact kwam altijd van zijn kant. Ik baalde destijds van mn baan en hij besloot mij een geweldige baan aan te bieden in de vorm van een eigen bedrijf. Een kans die ik nooit weer zou krijgen en voor hem had ik ondertussen niet veel gevoel meer. Het werk was me op mn lijf geschreven. Ondertussen laaide ook onze gevoelens weer hevig op. Ik zit er ontzettend diep in. We gaan zowat 5x per week uiteten en hij is super attent. Ik val als een blok voor hem en krijg hem niet uit me hoofd. Ik heb alles geprobeerd, alles. We zijn zo goed op elkaar ingespeeld, delen alles met elkaar.We kunnen elkaars zinnen afmaken en maken elkaar betere mensen. Hij doet echt alles voor me; van elke dag ontbijt brengen tot aan attente telefoontjes uitjes enz. Hij heeft gezegd getrouwd te willen blijven, omdat zijn kinderen hem anders nooit meer willen zien. Omdat hij alles voor me doet en zo lief is blijf ik toch hoop houden, het breekt me. Ik ben al een paar keer gestopt, maar ik blijf hem zien, we delen investeringen samen. Ik ben ten einde raad en vraag me iedere dag weer af of hij voor me gaat kiezen. Wat moet ik doen?
Aub geen lelijke onnodige opmerkingen, ik weet dat ik hier zelf ben ingestapt.
Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij. 3 jaar lang. We waren 24/7 in contact. Appen,bellen, FaceTimen. Hij kwam bij mij thuis. We gingen dagelijks met de hond wandelen of met z’n tweeën. Of een dagje weg. Ik was zijn alles, zijn wereld, zijn soulmate. Nooit had hij gevoeld wat hij voor mij voelde. Nooit had hij met iemand zo goed kunnen praten.
Voor zijn vrouw voelde hij alleen nog maar respect. Hij hield niet meer van haar, bleef bij dr omdat de kinderen het hem anders kwalijk zouden nemen. Hij vond zijn vrouw niet meer aantrekkelijk.
Nee, ik… ik was pas echt alles! (Zei die)
Lang verhaal kort. Na 3 jaar elke dag contact, bleek ik niet zijn enige minnares. Hij had contact met meerdere vrouwen. (Ik weet oprecht niet waar hij de tijd vandaan haalde)
Ook was ik niet zijn eerste minnares. Maar bleek hij al 15 jaar vreemd te gaan.
Onze affaire is gestopt nadat zijn vrouw een appje van me onderschept heeft. Ik ben meteen overal geblokkeerd en heb nooit meer iets van hem vernomen. ( en dat na 3 jaar met de “liefde van je leven”.
Hij bleek ineens, als een wonder, toch weer van zijn vrouw te houden. Aantrekkelijk vond hij haar ook nog want ze hadden gewoon seks. ( ook al zei hij van niet)
Het is nu een geruime tijd over. En ik ben door een enorm diep dal gegaan. Waarom kon iemand die “echt van me hield” me zo keihard laten vallen na 3 jaar intens contact.
Hij is nog altijd bij zijn vrouw. Op Facebook zijn ze gelukkiger dan ooit. Maar ik weet van zijn collega dat hij nog altijd vrouwen erbij heeft.
Spaar jezelf aub! Dit komt echt niet goed! Jouw “vriend” gaat niet scheiden. Zodra zijn vrouw erachter komt ben je weg. En dan kun je in je eentje de stukjes van je hart bij elkaar gaan zoeken. Bescherm jezelf aub, hoe verleidelijk het ook is om ermee door te gaan.
Mijn man is 3 jaar geleden vreemd gegaan (Verhaal 14)
Mijn man is 3 jaar geleden vreemd gegaan
Laatst kreeg mijn man een paniek aanval. Ik schrok me rot. Hij ook. De dag erna heeft hij opgebiecht dat hij 3 jaar geleden is vreemd gegaan na een avondje stappen. Ik wist niet wat ik hoorde. Mijn wereld stortte in. Anderen kon dat overkomen maar ons niet.
Nu twijfel ik aan zijn liefde voor hem. Ik weet niet meer wat echt is en wat niet. Hij heeft het al die tijd geweten en me nooit iets verteld. Ik heb het niet gevoeld. Nu weet ik niet meer of wat ik voel echt is of niet. Vreselijk.
Ik heb in januari ontdekt dat mijn vriend mij bedrogen heeft toen ik zwanger was van ons eerste kindje (we hebben 2 kids). Hij ontkende eerst in alle staten, maar omdat ik bewijs had, kon hij niet meer liegen en moest hij wel eerlijk zijn.
Doordat hij niet uit zichzelf alles heeft opgebiecht en 3j lang gelogen heeft, is er iets gebroken bij mij. Ik weet ook niet meer wat echt of nep is aan hem. Ik voel ook geen aantrekkingskracht meer naar hem toe. Ene dag denk ik dat we best uit elkaar gaan en de andere dag denk ik dat ik bij hem moet blijven om de kids geen gebroken gezin te bezorgen.
Hoe zetten jullie je erover heen? Kan de aantrekkingskracht nog terugkomen?
Ik heb hun gesprek verwijderd, want ik ging het steeds maar herlezen en werd er kotsmisselijk van. De gedachte aan hun gesprekken alleen al maakt mij ziek.
Waarom wil je dit weten?
Ik heb hun gesprek verwijderd, want ik ging het steeds maar herlezen en werd er kotsmisselijk van. De gedachte aan hun gesprekken alleen al maakt mij ziek.
Waarom wil je dit weten?
Ik heb hun gesprek verwijderd, want ik ging het steeds maar herlezen en werd er kotsmisselijk van. De gedachte aan hun gesprekken alleen al maakt mij ziek.
Waarom wil je dit weten?
Eerst een hoer en daarna een vriendin (Verhaal 36)
Bij mij hetzelfde verhaal,
28 jaar samen, 18 jaar andere relatie
Vol ongeloof, blijf je achter!! Bedrogen en verlaten
Ik heb al jaren gezegd bedonder me niet maak het dan gewoon uit. Als je verliefd ben op haar pleur dan op maar hou mij er niet bij...Hij is nooit gegaan..Ik was toch een soort van blij omdat ik namelijk wel van hem hield. Ik snapte ook niet dat een andere vrouw gek op hem kon zijn... t is een onverzorgde bouwvakker loopt altijd in werkkleding, vieze klauwen, ongemanierd en altijd negatief. Maar wel een makkelijke babbel, veel contant geld en houdt van een goede auto . Onze relatie is over gegaan omdat ie al jaren drugs gebruikte om 60u p/wk te kunnen werken. Zn houding was veels te opgefokt en verbaal te agressief of intimiderend. Ik moest op mn tenen lopen en moest uitkijken wat ik zei... Ik had er enorm veel verdriet van toen we uit elkaar waren .. Ik miste hem zo erg en ja de sex ook, daar had ik niet te klagen over. Het gekke was wel dat ik tijdens de relatie vaker wou dan hij... dan was ie moe....Nu wetende dat ie haar er bij hield en ook nog is met regelmaat naar de hoeren ging....We hebben nog een tijdje gelat... niet de lasten maar wel de lusten... Maar dat was niet voldoende voor hem. Hij was blijkbaar al jaren uitgekeken op mij en ging er dus flink op los. Terwijl we hadden afgesproken om trouw te blijven... In middels een soa- test laten doen, gelukkig negatief. Ik heb er echt heel veel verdriet van, mis hem nog steeds. Komt wsl omdat ik altijd heel monogaam ben geweest en zelf nooit naar andere mannen heb omgekeken. Ik mag er best wezen ben alleen erg onzeker en verlegen.
Word hier zo triest van...
Ik zit zelf in een relatie van 7,5 jaar met een seksverslaafde partner, heel heel moeilijk.
Ik weet soms niet wat ik moet en vraag me echt af of er wel trouwe mannen bestaan?
Ben monogaam en voel me bijzonder hiermee terwijl ik het altijd als heel normaal zag, dacht dat de hele wereld zo functioneerde.
Kwam er al erg jong achter dat het (blijkbaar) het tegenovergestelde is, velen lijken het normaal te vinden allemaal verschillende (dan wel) sekspartners te hebben...
Voel me soms echt verloren
MinniMouse
Ik zit in dezelfde knoop, 26 jaar in 1 x over
En natuurlijk een ander in het spel die ook doodleuk zegt: ik laat hem niet los
Mijn man in een midlifecrisis en krijgt de volle aandacht van haar en wordt op al zijn wenken bedient
En ik en de kinderen? We staan in de kou zonder enige verklaring
Prff
Ik wil terug die onbezonnenheid voelen en mijn veilige haven (Verhaal 233)
Ik zie mijn man nog enorm graag en wil graag vechten voor onze relatie.
Vaak voel ik die hartpijn terugkomen als ik alleen ben en geen afleiding kan vinden. Zoveel haatgevoelens naar haar toe!
Iedereen zegt dat dit tijd vraagt… maar daar word ik zot van. Ik wil terug die onbezonnenheid voelen en mijn veilige haven. Nu analyseer ik alles van hem. Wat hij me stuurt in een bericht, wie hij gaat zien, als hij me niet vastpakt of niet innig genoeg…
Hoe moet dit verder??
Mijn man is ook vreemd gegaan. Ik zit nog midden in mijn twijfels of ik bij hem blijf of niet. Moeilijk is dit hè, sterkte
Mijn verhaal is 239
Liefs Mk
Ik voel mij zo dom dat ik het niet gemerkt had (Verhaal 251)
Ik maak op dit moment hetzelfde mee mijn partner heeft me bijna een jaar bedrogen, dit gebeurde 10 jaar geleden, maar ze kon niet meer met het geheim leven en brak en heeft alles verteld. Ik wou elke detail weten, natuurlijk doet het enorm pijn, maar ik merk dat onze band alleen maar sterker is geworden, de pijn is wel weg, alleen denk ik er nog wel aan, en dan praten we weer en voelt het beter, praten is echt de key, vraag gewoon alles, zodra je weer ergens mee zit, gelijk praten het helpt echt
Heb hem nog steeds niet vergeven (Verhaal 114)
Mijn man heeft herseninfarct door wurgsex met anderen (Verhaal 52)
Kan ik dit ook opmaken. Nu komt het ergste. Zijn herseninfarct is gekomen door het scheurtje in zijn halsslagader daardoor zijn er klontjes onstaan. Deze beschadiging is ontstaan door wurgsex. Hoe kan ik 14 bijna 15 jaar bij een man zijn geweest kinderen met hem hebben en hem altijd toch weer gelooft hebben. Mijn leven is op dit moment een puinhoop
Nu aan jou de keuze...of blijven of weggaan?
Sterkte
Het kwam eigelijk als een hele klap binnen (Verhaal 262)
ik ben er maandag achter gekomen dat mijn partner vreemd is gegaan. Al een half jaar lang. Het kwam eigelijk als een hele klap binnen. Ik had het gevoel dat het de laatste tijd juist weer goed ging. Op die week daarvoor na dan. Die week daarvoor was ik er achter gekomen dat mijn partner weer op bepaalde FB groepen zat. Maar toen deed hij ook heel stiekem met zijn telefoon.
Ik heb toen een brief aan hem geschreven. We hadden weer gepraat. Weer een klap in t gezicht kwa vertrouwen. 2 Weken later (afgelopen maandag) kreeg ik na mijn werk een berichtje van iemand. Met de tekst wist jij dat je partner een affaire heeft met iemand die ik ken. Ik wist eerst niet wat ik er van moest geloven. Tot dat ik het nummer en de naam van die persoon kreeg waar hij een affaire mee had. Ik wist niet meer waar ik het moest zoeken. Ik was zo boos zo verdrietig, maar ook in de war. Ik heb hem ermee geconfronteert. Hij wou het me al vertellen, maar wist niet zo goed wanneer. Het blijkt dus dat het al sinds 13 april bezig was. En ik heb niks doorgehad. Normaal heb ik vele onderbuik gevoelens zodra er iets niet klopt. Nu. Nu heb ik niks gevoelt. Alleen tijdens een cross weekend. Toen heb ik die meid een keer gezien. Zn oude achterbuurvrouw. Mijn maag keerde zich direct om. Ik wist direct dat zij niet goed was. En dat bleek dus ook weer waar te zijn. Ik en mijn partner hebben al 7 jaar een relatie. Met vele ups and downs. Steeds weer om hetzelfde. Zijn verslaving aan aandacht van andere vrouwen via FB. Onze intimiteit is sinds de geboorte van ons zoontje op een heel laag pitje komen te staan. Voor mij in elk geval. Mijn libido was als een blok naar beneden gevallen. Na veel praten van de afgelopen dagen zijn we er ook achter gekomen hoe dat is gekomen. Sinds de geboorte van ons zoontje heb ik voor mijn gevoel altijd er alleen voor gestaan. En door dat gevoel, niks krijgen niks geven, is hij zijn aandacht ergens anders gaan zoeken. Hij voelde zich niet thuis. Hij kon zijn emoties/behoeftes thuis niet vervullen. We zijn de laatste paar dagen zoveel aan het praten dat we achter dingen komen dat ik denk van hm oke. Hij gaat naar de huisarts (verpleegkundige) voor hulp. Hij heeft zich ook aangemeld bij synaeda drachten voor eventuele diagnose ADD. Door alles wat hij verteld heeft, door het vreemdgaan, door de gevoelens emoties die erbij zijn vrijgekomen, weet ik het zelf allemaal ook even niet meer. Ik weet wel dat ik zlef op bepaalde vlakken in de afgelopen tijd veel gegroeit ben. Maar ik weet op het moment niet wat ik met al mijn emoties moet. (we hebben besloten om er samen voor te gaan, en het te proberen.) Maar ik kan niet meer met hem samen in een bed liggen, een kus geven nee dankje, eerst was een knuffel al te veel. Hij kreeg als advies mee van de verpleegkundige om zo snel mogelijk weer dingen met zn tweeen te ondernemen. Om zo snel mogelijk weer samen te slapen. Nu stootte dat mij heel erg tegen mn borst. Ik weet links om en rechts om niet wat ik moet voelen. Ene moment wil ik hem zo graag knuffelen en alles vergeten en terug naar het oude. Andere moment walg ik van hem, haat ik hem, wil ik hem niet meer zien, wil ik alles vergeten en alleen verder gaan. Maar we hebben samen een kindje, en ik hou ondanks alles wat hij me geflikt heeft nog steeds van hem. Vraag me niet hoe. Ik heb hem wel heel duidelijk aangegeven dat ik klaar ben met vechten en dat hij de grootste stappen moet zetten. Maar soms komt hij ook zo over dat hij het slachtoffer is en dat ik maar de stappen moet zetten. Dat ik mijn gevoel maar opzij moet zetten en moet doorgaan. Die meid waar hij een affaire mee had heeft hem zo gemanipuleerd, zo op zijn zwakke plekken gespeeld, dat ze hem zo om haar vinger had gewonden. Hij kreeg te weinig sex thuis, dus speelde ze daar op in. Hij heeft dingen bij haar mogen doen die hij altijd al wou doen. Maar uit respect naar mij nooit van mij gevraagt heeft. Zij raakte hem op de manier aan die ik ook altijd deed. Maar als ik dat deed, deed het hem niks. En zij doet het en hij zwicht. Ik weet niet meer waar ik het moet zoeken. We hebben in dat half jaar ook wat leuke dingen gedaan. Ook dingen die hij had voorgesteld om te doen. Ik neem altijd mijn telefoon mee, om spontane momenten van mijn gezin vast te leggen. Om zo herinneringen op te slaan. Als ik dat niet doe vergeet ik het. En dat wil ik niet. Dus maak ik graag foto's. Nu zit ik de foto's terug te kijken en het doet me zeer. Het doet me zoveel verdriet, en het maakt me zo kwaad, dat de emoties/gevoelens/gedachten die wat bedaard waren weer opvlammen. Ik word zo kwaad. Ik zie de foto's en vraag me af of wat te zien is of dat ook echt is. Of deed hij maar alsof. Was hij wel aanwezig maar ook afwezig. Was alles in dat half jaar tijd wel echt. Ik ben gewoon misselijk van alles. Ik word zo heen en weer gegooid van de emoties dat ik niet meer weet waar ik wel en niet goed aan doe. Wil graag zelf wat stappen zetten om te laten zien dat zijn moeite die hij doet, wel wat doen. Maar wil mijn gevoel niet aan de kant schuiven door te snel te gaan, of door alles maar aan de kant te schuiven en denken ah stel je niet zo aan. Hij is de aanstichter samen met dat mens van alles. Ik ben het slachtoffer, hij niet. Hij heeft voor dit gezeik en gekloot gezorgd. Ik heb er maar een heel klein aandeel in. Maar omdat hij niet communiceerde wist ik niet wat er aan de hand was. Ook al heb ik dat vaak genoeg gevraagt. Ik ben op dit moment radeloos. Ik weet het niet meer.
Wat kan de echtgenote/of beiden mij ten lasten leggen? (Verhaal 244)
Verliefd op mijn schoonvader en hij op mij (Verhaal 120)
Waarom ik de kus heb aanvaard (Verhaal 137)
Mis niks in mijn eigen relatie, maar net even buiten de lijntjes kleuren is wat bij mij past en de spanning die hierbij hoort wind enorm op. Anderzijds voel ik me hier enorm schuldig tegenover mijn partner. Hij heeft dit nog nooit gedaan en is enorm trouw. Het is mij ook overkomen en ik vind het super knap dat je het met je vriendin deelt. Heb ook zeker de intentie om het te delen met hem, maar wil hem ook niet kwetsen.
Tnx in ieder geval voor je verhaal.
We hadden een hele moeilijke tijd achter de rug (Verhaal 248)
We hadden een hele moeilijke tijd achter de rug , heb borstkanker gehad en door de behandelin9en na behandelingen raakte ik mezelf kwijt.
En hij dus ook, ik ben er gelukkig snel achter gekomen en hem gedwongen om er mee testoppen.
Ze werken niet meer samen. Hij heeft spijt veel spijt. Maar ik krijg de beelden niet uit mijn hoofd.
Ik vind zo moeilijk dat ze over mij en mijn ziekte hebben gepraat , dat ze met elkaar naar bed zijn geweest terwijl ik zo met mezelf worstelde. En nu zijn we 5 maanden verder en ik zie ze in mijn hoofd nog liggen rollebollen en ben ik vreselijk onzeker geworden.
We houden heel veel van elkaar en ik zie dat hij veel spijt heeft en er kapot aan gaat als ik zoveel verdriet heb.
Toen ze terug was van vakantie deed ze anders (Verhaal 259)
Toen ze terug was deed ze anders , cool , ze wilde mij niet meer , ze voelt niks meer voor mij , ze wil afstand. Ze zegt misschien komt het terug goed.
We hebben gepraat , Er is iemand die de hele tijd bij haar was om te helpen op vakantie met de kids.Ze kan goed met hem opschieten.
Achteraf hebben de kinderen ( 4-6 en 8 jaar mij vanalles verteld ).
Ik heb haar daar over aangesproken . Ze ontkend alles , maar zegt wel zo ;
Als ik niet getrouwd was zou ik iets beginnen met hem.
De dagen gaan voorbij nu , ze sluit me meer en meer af.
Ik doe zo hard mijn best , maar het lukt me niet om door te dringen , ze wordt zelfs lastig.
Ik ben bijna zeker dat ze mij bedrogen heeft en dat ze verlieft is.
Wat moet ik nu doen ?
Hij heeft zijn ontrouw opgebiecht (Verhaal 258)
Nu zag ik onlangs dat hij fotos van zijn geslacht in zijn afbeeldingen map heeft die recent gemaakt zijn. Ik weet niet of hij dit verstuurd heeft maar vind het zowiezo al apart. Want hij stuurt dit niet naar mij.
Weet niet goed wat ik hiervan moet denken. We zijn genoeg intiem samen en is dus niet dat hij tekort komt initiatief komt van beiden vandaan. Ik wil hem niet confronteren want dan gaat hij dat extra in de gaten houden qua foto’s. Afwachten tot ik meer geks tegenkom?
Door de drank is er wat meer gebeurd (Verhaal 256)
Sinds 4 maanden is mijn man vertrokken en heeft zijn heil gezocht bij een andere vrouw! (Verhaal 254)
Mijn man is er vandoor gegaan met een Poolse (Verhaal 170)
Patrycja is een poolse prostituee in Den Haag je moest haar naam even gogolen dan vind je alles
Veel sterkte Aysa
Wees maar blij dat je af bent van zo een bedrieger man die heeft zijn gezin geruild voor een goedkoop Poolse sletje.veel sterkte met je kinderen
Groetjes Mike
Jou man heeft je geruild voor een Poolse hoer deze Poolse is een bekent hoer in Den Haag en omgeving iedereen kent haar
Onzekerheid en vermoedens blijven hangen (Verhaal 53)
Let eens op... wanneer ze eens ouderwets in je armen kruipt en zegt dat jij het toch bent, hoe lang dit aanhoud. Ze zal dan wel onzekerheid of onenigheid met haar.liver hebben. Dan voelt ze zich kwetsbaar en mag jij haar bevestigen en troosten. Totdat het weer hoed zit me die twee en zal ze weer onverschillig zijn naar jou....
Dumpen die dame en ga voor je rust. Het doet even verdomd veel pijn maar de rust die je ervaart wanneer je niet constant achterdochtig moet zijn is een verademing
Vrouwen en collegas, cliche.
Altijd ook toevallig baan waar veel mannen zijn ook zo een red flag!
Vaak ook niks te vertellen uit werk hoe dag is.
Ook wordt interesse als jaloezie gezien, andersom oh wee als je contact met vriendin heb.... begin relatie verteld geen probleem maar ja vrouwen he... toch probleem later.
Maar goed mijn vrouw had borderline en ik paste me aan.... daar ging t mis
T zijn altijd zogenaamd collegas, wat maak je je druk zou je zeggen, vervolgens vroeger beginnen, lunchen op werk , bedrijfsuitje mag je nie mee... en je hoort steeds vaker, oh die collega kan ik zo goed mee praten hahaha, ( thuis prate ze nooit)
Na dan weet je wel hoor, en ook ik trapte erin dat ik dacht huwelijk zal wel wat betekene, maar nee uiteindelijk..... scheiden, ja ik voel niks meer, en zo na 8 jaar waarvan 5 jaar getrouwd, ist scheiden en hoor je niks meer, want relatie betekent niks, mannelijke collega s wel.
Hoe ist mogelijk, wel leermoment iig
Beter gelijk stoppen als ze liever op werk zijn, dat moet je nooit pikken
Ik gun t ook wel die collega hoor, met jaar of 2 word vast weer een vacature met oh zo leuke collega haha, borderline ... ze zijjn net ff anders
.if t feels shit, it is shit , runrunrun!
#metoo. Jezus 85
Hoe krijg ik haar vertrouwen weer terug ik wil oud met haar worden (Verhaal 253)
Ik wil hem geloven maar diep van binnen weet ik dat hij liegt (Verhaal 252)
Toen ik thuis kwam heb ik natuurlijk gelijk naar het bed gekeken of het bed anders was opgemaakt... en ja dat was zo.. ik had mijn vriend hiermee de dag erna geconfronteerd en aangegeven dat ik dat had gezien en aangegeven dat ik een het gevoel had dat hij een affaire met haar heeft, ook vroeg ik of zij wel is bij ons op de slaapkamer was geweest. Maar op alles wat ik vroeg kreeg ik als antwoordt: 'nee doe niet zo gek, zij is gewoon een vriendin, ik vind haar niet aantrekkelijk, ik hou van jou. Gisteravond vond ik haren op zijn nachtkastje... De haren zijn niet van mij of mijn vriend... Ik heb namelijk een slag in mijn haar en mijn vriend heeft veelste kort haar.... De haren die ik had gevonden zijn namelijk een volledig krul...
Nu zit ik met mijzelf in de knoop.. ik wil hem geloven maar diep van binnen weet ik dat hij liegt.. ook wil ik eigenlijk gewoon weggaan maar ik heb nergens waar ik naar toe kan gaan... even helemaal geen contact meer met hem, simpel weg een brief neer leggen voor hem als hij thuis komt en dan weg zijn....
Heeft iemand een idee wat ik moet doen, of dat ik dingen zie die er toch niet zijn... (verteld hij toch de waarheid)?
Alles diende volgens zijn visie te gebeuren (Verhaal 249)
Mijn man is sinds mei 2022 lid van een datingsite (Verhaal 237)
Ik heb op dit moment een vol hoofd… En ben ten einde raad… Ik ben benieuwd naar jullie mening, ervaringen en tips…
Hoezo niet gezien?? Denk dat vele stellen dit een geschenk vinden.
Mijn ware liefde (Verhaal 185)
Op sexueel vlak was het al een hele tijd niets, de sleur erin gekomen ... Op een gegeven moment voelde ik iets aan ... die jongen op haar werk ging ook donor voor ons zijn ... want zelf wil hij geen kinderen ... we gingen ook wel eens iets drinken ... hij is ook sportcoach en op het werk kan je gratis fitnessen , dus ze trainen ook samen ....
Ik heb iets gedaan wat me op dat moment nodig leek ik keek in haar i watch en daarin stuurde ze die morgen vanuit onze slaapkamer een bericht naar hem i gonna be happy the day i can call you mine ...Mijn wereld stortte volledig in 😔ze blijft de ware voor me ... de nodige oplopende ruzie kwam er aan ...er zijn heel veel tranen gevallen ...toen heb ik gevraagd of ze sex hebben gehad en dan zei ze ja 2 weken geleden ... maar had spijt dat ik u dat had aan gedaan ... daarom dat ik het ook al 2 weken zo aanvoelde... maar dat bericht is wat me het meest pijn doet... ze zei direct ik had dat nooit mogen sturen ... maar voor mij is het heel moeilijk omdat ze samen werken ...
we zijn nu 2 weken verder en we hadden toen gezegd om er samen nog voor te gaan ...maar het is heel vreemd en stil tussen ons... zij weent veel en als ik haar dan vraag wat er is , ben je me beu zegt ze nee laat me gewoon gerust!
Vrienden zeggen me geef haar tijd,ook voor haar is het moeilijk . Ze zei toen het uitkwam ik snap niet dat je me nog graag kan zien na wat ik heb gedaan. Ik ben vies van mezelf. Dus als ik haar nu wil vast pakken is ze lastig, een kus is ook moeilijk.Ik wil het ook niet forceren, maar ik wil ook wel wat duidelijkheid, want ook al heeft ze een fout begaan, Ik wil echt niets liever dan verder met haar.
Maar ik weet niet hoe ik me moet gedragen of wat ik moet zeggen.
kan mezelf niet meer zijn bij hem (Verhaal 30)
Waarschijnlijk zie je er prima uit en als jij je koppie omhoog doet zal je zien dat er meer mensen oog voor je hebben dan dat jezelf gedacht had.
Dat zijn familie geen rekening houd met jouw gevoelens zegt een heleboel over hen. Waarschijnlijk speelt daar ook een hoop overspel en kunne zij daar wel mee leven. Maar goed wil jij met mensen omgaan die jou niet zien staan?
Meis als je nog met dat stuk verdriet bent dump em dan en hou op met lijden. Daarvoor ben je niet op deze aarde. Zoek hulp om je verdriet een plek te geven en ga in godsnaam asjeblieft genieten van dit prachtige leven. Je leeft het maar 1 x!
Mijn man heeft een vriendin op afstand (Verhaal 13)
Mijn man en ik hebben best wat meegemaakt, een faillissement, we zijn bedrogen door personeel, maar ik had altijd het idee dat we er waren voor elkaar.
Toen dit jaar de moeder van mijn man overleed, veranderde mijn man als een blad aan de boom. Hij verweet mij er niet voor hem te zijn en dat hij zich niet geliefd voelde door mij.
Ik wist niet wat me overkwam. Omdat hij zo afstandelijk werd ging ik hem controleren. In zijn telefoon zag ik allerlei berichtjes van een andere vrouw. Toen ik hem hiermee confronteerde schaamde hij zich er niet eens voor. Ik voelde me zo onterecht veroordeeld, afgedaan.
Ik wil hem niet kwijt, hij is mijn alles. Hij zegt dat ik eerst maar moet bewijzen dat ik van hem hou. Ik moet weer de vrolijke meid worden waar hij verliefd op is geworden.
Maar hoe kan ik dat als hij zo afstandelijk doet en nog steeds met die vrouw contact heeft? Ze woont in het buitenland, hij heeft haar maar een paar keer gezien. Ik ben radeloos hulp gaan zoeken. Hij wil niet mee.
Nu probeer ik me te richten op onze relatie maar dat gaat me slecht af. Ze spookt continu door mijn hoofd. Af en toe praten we met elkaar en lijkt het weer een beetje zoals vroeger. Maar ik loop nog steeds op eieren.
Ik zit er midden in. Xx
Mijn partner heeft mij meerdere keren bedrogen (Verhaal 246)
Ik was een dik jaar samen... (Verhaal 245)
De relatie volledig afsluiten ging een stuk moeizamer. We waren wel uit elkaar, maar we hadden nog bijna dagelijks contact. Bovendien vertelde hij me meerdere malen dat hij me terug wou en hoe dom hij wel niet was geweest. We bleven contact hebben.
Na een avondje uitgaan waren we terug bij elkaar in bed beland. Daarna vroeg ik hem of hij me met nog een meisje had bedrogen. Hij vertelde dat hij met een meisje had gekust. Ik onderzocht heel zijn gsm en zag dat ze nog steeds aan het sturen waren. Hij vertelde me dat hij haar ging bellen en zeggen dat hij seks had gehad met mij. Dat hij geen contact meer met haar zou hebben voor mij.
De week erna kwam hij weer langs. Hij lag naast mij, maar ik kon enkel denken aan de meisjes waarmee hij me bedrogen had. Het was te vroeg voor me besloot ik.
We bleven wel sturen, 2 maanden later had ik het bedrog min of meer kunnen verwerken en vroeg ik om eens iets te gaan drinken. Hij zij dat dit goed voor hem was.
Echter, plots liet hij nog amper iets van zich horen. Ik ging op de instagram kijken van het meisje waarmee hij gekust had. Ze bleken een relatie te hebben.
Twee weken later kwam ik hem tegen op de Gentse feesten. Ik gaf hem een knuffel en kus. Vervolgens kuste hij vlot mee en we hadden afgesproken om in de avond af te spreken op mijn kot. Zijn vriendin kon me niet veel schelen. Ze had namelijk met hem gekust toen we nog samen waren. Ik was nog aan het feesten, en ik kreeg een berichtje dat hij naar mijn kot ging gaan. Toen ik op mijn kot toekwam, zijn we snel samen in bed beland.
Ik verplichte hem vervolgens om het aan haar te vertellen. Daarna heb ik haar een berichtje gestuurd om me te excuseren, met mijn nummer erbij. We hebben gebeld en ze wist me te vertellen dat ze eigenlijk al enkele maanden seks hadden tijdens ons relatie. Ik voelde me dom en naïef, ik had al zijn leugens geloofd.
Zij wist niet dat hij een relatie had, wanneer dit zicht voordeed. Ze was dit pas achteraf te weten gekomen.
Een relatie met haar was zijn allerlaatste kans om hem te bewijzen. Maar na 2 weken was hij al bij mij in bed beland. Hij heeft aan haar verteld dat ik hem chanteerde, dat ik haar zou vertellen dat we gekust hadden als hij niet naar men kot zou komen om te praten. Bulshit.... maar uiteraards geloofd ze hem. Hij heeft haar een handtas van 400€ gekocht, mij gestuurd dat hij me nooit graag gezien heeft. Dat hij niet gelukkig was met mij. Dat komt hard aan.
Maar diep vanbinnen weet ik dat hij het opnieuw zal doen. 400€ en ze is toch terug content. Vertrouwen is niet te koop als je het mij vraagt....
Ik vertrouw hem niet zo goed meer (Verhaal 243)
Honderden keren bedriegen en toch doodgraag zien? (Verhaal 168)
De man waar ik pas een relatie mee heb gehad bedroog zijn vrouw ook vanaf het begin met allerlei verschillende vrouwen. Toen kwam hij mij tegen en we werden verliefd, ik wist niet dat hij getrouwd was.
Door onze relatie is hij gaan beseffen dat zijn gedrag niet goed was maar wilde mij wel blijven zien; hij zag het als verbeterd gedrag ten opzichte van vele vrouwen zien. Ik heb er een einde aan gemaakt want het klopt niet dat hij mij wilde blijven zien maar eigenlijk eerlijk wilde gaan leven.
Hij heeft zijn vrouw helemaal niets verteld, zij weet van niets maar negeert ook vele signalen.
Ik schrijf dit hele verhaal om duidelijk te maken hoeveel moed jouw man heeft moeten opbrengen om het jou toch te vertellen. Verder heb ik inmiddels geleerd dat mensen die vreemdgaan eigenlijk op zoek zijn naar connectie omdat ze geen connectie met zichzelf en anderen hebben.
Maar kan me voorstellen dat vertrouwen terugkrijgen of opnieuw opbouwen hele grote inzet vergt van jullie beiden en misschien ook dat jullie daarbij professionele hulp gaan zoeken.
Ik wens je veel sterkte toe, ik maak heel het zelfde door als jouw maar dan gaat het niet over zo een lange periode, maar ik weet het nu anderhalf jaar en we zijn acht jaar samen, zij beweerd ook dat ze nog heel veel van me houd maar ik ben er wel zelf moeten achter komen, hier is het eigenlijk een film waard want er is nog veel meer als dat alleen, het feit van wat ze allemaal heeft gedaan is iets die op termijn begint te slijten , maar de leugens rondom alles zijn dingen die blijven hangen.
Het is zo moeilijk om een rechte lijn te krijgen in je gedachten, bepaalde momenten wilde ik ermee verder , andere wil je ermee stoppen, de wisseling van gedachtes blijft duren maar de pijn zal slijten. Je zal je blijven vragen stellen die het alleen jezelf moeilijk maken. Ik had er beter een punt achter gezet maar ik hou van haar en kan het niet, wij hebben die keuze zelf niet mogen maken en beslissen maar de gevolgen hebben we wel , sterkte
Het knaagt wel aan me. Nog steeds. En dat zal niet overgaan. Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien. Ik heb zo ontzettend veel spijt van mijn vreemdgaan. Echt, dit was het zo niet waard.
bedrogen met leugens (Verhaal 242)
Hij zegt dat hij niet tussen haar en mij kan kiezen (Verhaal 224)
Brief aan mijn vrouw (Verhaal 241)
Ik heb dit geschreven alsof ik een brief schrijf aan mijn vrouw
Ik ben 46, mijn vrouw 43, wij zijn nu 8 jaar getrouwd
Al jaren hebben jij en ik geen sex meer, het is de afgelopen 7 jaar geleidelijk weggegaan, en nu 2.5 jaar niet meer.
Je had littekens in je vagina, pijnlijk, vervelend, maar twee bezoeken aan het ziekenhuis hielpen niet, slecht medisch advies, toegegeven, maar niets dat een vuist op tafel of een second opinion, of een bezoek naar een sexuoloog niet had op kunnen lossen. Nee, de oplossing? Geen sex, nul, noppes, nada.
Waarschijnlijk waren de littekens besmettelijk, want de rest van je lijf kreeg er ook last van, je handen, mond, kont, alles eigenlijk, echt zoenen bleek ook niet meer mogelijk, knuffelen bestond uit tegen mij aanstaan met je armen slap hangend naast je, erg naar die littekens overal.
Vreemd, maar tijdens onze verkering en verloving was hier nul communicatie over, geen “oh schat, ik wil je even vertellen dat ondanks we nu wel sex hebben het na ons huwelijk uit is met die onzin”
Mischien omdat je wel zou weten dat ik er dan niet mee door zou gaan.
Ik heb in deze jaren meerdere malen op het punt gestaan om een scheiding voor te stellen, ik kan niet beschrijven hoe eenzaam en alleen ik ben, nu ook nog, de slaapkamer is een plek die ik vrees en haat.
Ik heb tientallen keren de bewuste keuze moeten maken om van je te blijven houden, de bitterheid los te laten, hopen en werken aan verbetering, misschien als ze door de overgang heengaat, of misschien als ze last krijgt bij het paardrijden dat ze gemotiveerd wordt om je zich echt laten helpen.
Het enige wat we nog hebben is een soort van emotionele connectie, vaag broer en zus, maar meer huisgenoten, en nu geef je dat laatste, het enigste, wat we nog hebben weg aan Teun, een emotionele relatie met hem, en om mijn hart nog verder te breken, maak je plannen, in een “opwelling” om met hem WEL sex te hebben.
Ik ben nog nooit zo alleen, eenzaam, hart gebroken geweest, ik voelde me schuldig dat ik intimiteit van je verlangde, niet gewenst, niet geliefd.
je zegt dat je voor mij wil gaan, dat je voor mij kiest.
Ik kan je keuze missen als kiespijn, waarmee wil je me overhalen dan? met meer eenzaamheid, afwijzing, en nu verrijkt met de geweldige herinneringen aan jouw fijne tijd met Teun? de leugens?
Mischien moet je dit even bespreken met Teun, de lieve goeie jongen, want oh ja,
JE HEBT NOG STEEDS CONTACT MET HEM.
Het rare is dat ik op dit moment heel rustig ben (Verhaal 133)
Mijn man en ik hebben een goede relatie en 2 lieve dochters. Mijn man werkt veel in het buitenland waardoor ik er veel alleen voor sta. Nu zijn wij een weekje met mijn man mee en heb ik gisteren van mijn man te horen gekregen dat hij een eenmalige afspraak heeft gemaakt met een andere man. Tijdens deze afspraak zijn er seksuele handelingen verricht bij elkaar.
Uiteraard ben ik boos/verdrietig/noem maar op. Maar het rare is dat ik op dit moment heel rustig ben. Zo rustig dat alles langs mee heen gaat alsof het feit nog niet is binnen gekomen ofzo. Herkent iemand zich hierin?
Sterkte !
(verhaal 132)
Man heeft me meermaals bedrogen met andere man (Verhaal 95)
Hij stelde een open huwelijk voor🤔 (Verhaal 130)
. Na 27 j bleek hij een sexuele relatie gehad te hebben gedurende 3 j. Omdat ik erop uit kwam is deze stopgezet . Alles werd mij duidelijk. Na enkele maanden had hij een oplossing. Hij stelde een open huwelijk voor🤔. Had direct door dat hij van 2 walletjes wilde blijven eten. Voor mij was dat de druppel. Ben iets gaan drinken met vriend. Geen sex. Hij kon het niet aan. Was jaloers. We zaten altyd op dezelfde golflengte. 2 handen op 1 buik. Beiden alles gedaan voor elkaar. De kinderen zaten toen nog in hun tienerjaren. Had ik geen kinderen was dit 100% zeker gedaan. Voor de kinderen bijt ij steeds op mijn tanden. Nog enkele maanden en dan werken ze. Ondertussen vullen we nog elkaar aan en hij ziet mij graag, hij wilde mij nooit kwijt hebben, maar bij mij is dat gedaan. Telkens praten, proberen, wenen ,…. Ik ben niet graag meer intiem. Hij heeft er enorm spijt van en enorm schuldgevoel. Zei was enkel voor de sex
En wat als de kinderen uit huis zijn??? Ondertussen zijn we 5 jaar verder. Is dat dan de rest van mijn leven ?🤔 Waarom moet dit allemaal zo moeilijk gemaakt worden. Heb nu een negatief beeld van mannen. Schrik om niemand meer te vinden.
Iemand gelijkaardigs. Wat denken jullie?
Je vind wel weer iemand maar je moet daarvoor dit wel loslaten.
Heb het ook zwaar gehad en begrijp een beetje waar je in zit. Zie verhaal 132.
Het gewoon samenleven gaat prima maar intiem zijn vind ik moeilijk. En toekomst dromen zijn weg. We zijn nu 5 j verder. Ik weet niet hoe dat kan goed komen. Tis allemaal iets. Uit elkaar gaan en iemand anders pff kheb geen vertrouwen meer in mannen. Men hoort niks anders.
Ik ben nog heel erg in de war (Verhaal 66)
Bij mij is er nu een voor en na. Het huwelijk kan nooit meer hetzelfde zijn door het litteken dat er is. Dus is voor u de vraag of jij hem nog wil ? Niet omdat hij u nog wilt, jij hebt hier nog het laatste woord want jij bent het slachtoffer.
Trek je een streep eronder of niet? En waarom terug zijn vroegere vriendin?
Tja. Bij mij is er al 5 j getwijfel en nu denk ik ik zie wel. Langs mijn kant is de liefde er niet meer. Ik was er te kapot van. Zolang liegen.
Reactie van verhaal 97
Onze relatie is een stuk sterker en hechter geworden sindsdien (Verhaal 227)
Niemand zal me missen (Verhaal 222)
7,5 jaar in een relatie met een seksverslaafde, dit probleem ligt echt bij hem.
Ongelooflijk moeilijk!
Hoop dat je toch je waarde in mag gaan zien en je op een punt komt dat die plagende gedachten je met rust laten...
Veel sterke!
MinniMouse
Opnieuw vreemd gaan (Verhaal 117)
Mijn man is in het begin van onze relatie vreemd gegaan. Niet eenmalig, maar meerdere keren met eenzelfde vrouw. Met hulp van een relatietherapeut besloten om bij elkaar te blijven. Speelde voor mij ook mee dat mijn 3 zonen nog klein waren.
Na een moeilijke periode leek het toch goed te gaan. Het gevoel dat we dichter tot elkaar waren gekomen. De sex was wel minder geworden en de laatste 2 jaren hadden we geen sex meer. Wel knuffelen. Regelmatig hierover met elkaar gesproken en ook al missen we het soms, het bleef daarbij.
Sinds begin dit jaar herhaalt de situatie zich. Hij heeft afgelopen half jaar met 2 vrouwen sex gehad. Met de ene regelmatig, de andere eenmalig.
Ik ben er nu wel klaar mee. Heb geen zin meer om opnieuw energie te steken in de relatie. Ik snak naar vrijheid, een eigen leven.
Enige wat ik erg lastig vind zijn de kinderen. De oudste staat op het punt om zelfstandig te gaan wonen. De jongste 2 wonen nog thuis en zitten middenin de puberteit. De middelste heeft problemen op school en met zichzelf (oa add).
Voor hun is het beter om bij elkaar te blijven, denk ik. Het valt me erg zwaar. Wie heeft hier ervaring mee? Blijven of weggaan?
Is dit normaal gedrag? Hoe kan ik hem dit vergeven? (Verhaal 60)
Ik leerde mijn huidige partner kennen op het werk, hij was getrouwd en had 2 kinderen. We kregen een relatie in februari 2020, waar zijn vrouw achterkwam in juli en ze zijn nu ondertussen al sindsdien aan het vechtscheiden. Hij zij altijd tegen me dat hun huwelijk niet goed ging en dat als ik er niet was hij ook zou scheiden. In augustus kwam ik erachter dat toen hij nog bij zijn vrouw woonde en met mij een relatie had, hij aan sexting deed met diverse escortevrouwen. Ik walgde ervan maar hij meende dat hij dit niet meer zou doen. Het is echt een enorme lieve man en ik had meedelijden met hem. Ik heb nog geen kennisgemaakt met zijn kinderen, dus de kinderen blijven een week bij hem en ik de andere week. De laatste maand zit hij tot de vroege uurtjes op de app en vandaag had ik even zijn gsm nodig om een betaling te doen wat met mijn bankapp niet lukte. Stom dat ik was heb ik gecontroleerd waarmee hij bezig was. En ja, weer de escortes. Ik zit nu bij hem en doe alsof ik slechtgezind ben om iets anders, hij weet dat ik iets heb gezien en loopt op de tippen van zijn tenen.
Is dit normaal gedrag? Hoe kan ik hem dit vergeven? Wat moet ik doen? En net vraagt hij ook nog eens wanneer ik eindelijk met de kinderen wil kennismaken dat we een gezinnetje kunnen worden.
Help..
Verhaal lijkt op die van mij
Heb nog ziekere verhalen ...bah echt
A
Ik heb medelijden met jou. Hou je niet de illusie dat hij niet bij de dames op bezoek gaat of ze ergens ontvangt. Want je doet nl niet aan alleen sexting met escortdames.
Bovendien wil je dat je man hoe lief dan ook sexueel getinte berichten naar een dame stuurt en zich af en toe eens lekker laat verwennen.
Die week dat jij er niet bent is er wel zo n dame op bezoek reken daar maar op. Die blijft hoogstens een uurtje. Of hij ligt wanneer de kinderen op bed liggen naar hartenlust te sexten en God knows what nog meer achter dat schermpje van em. Ook heb je kans dat hij die leuke moeder van verder op weleens een goede beurt geeft in het schuurtje.
Denk je dat een relatie gebaseerd op ontrouw stand houdt? Als hij vreemd kon gaan bij zijn vrouw. De moeder van zijn kinderen. Dan zal hij dat zeker bij jou doen
Gun jezelf iemand die geen hoereloper is. Met dat soort lui blijf je vaak problemen houden. Ze worden alleen beter in het stiekem doen en verbergen.
Sterkte met het kiezen voorjezelf! Je bent het meer dan waard
Ben kapot van verdriet (Verhaal 235)
Zijn mijn voorgevoelens dan altijd fout geweest? (Verhaal 234)
Ik weet even niet waar ik moet beginnen maar zal mijn best doen. Heb aantal jaren een relatie met vermoedelijk een Narcist.. In het begin waren we vrienden en al gauw is er iets ontstaan tussen ons. Mijn onderbuikgevoel vertrouwd hem niet nadat een meisje bij mij thuis is geweest die ik vaag kon van vroeger. Hierna is mijn wantrouwen ontstaan. Ik had het gevoel dat er iets speelde tussen hun. Maar altijd blijven ontkennen en ik heb alles eraan gedaan om hier achter te komen maar tot op heden is het altijd een raadsel geweest.. maar het spookt wel nog altijd door mijn hoofd. Hierna zijn er nog heel veel dingen gebeurd waarbij ik het gevoel had dat er iets niet klopte met hem. Van het een op andere dag stond er een heel ander persoon voor mij! Hij zei dat dit komt door mijn wantrouwen en dat ik daarmee alles kapot maakte. Waarna ik het toch een kans gaf… Ik verhuisde naar een andere woning en kreeg ander werk. We werkten samen en hij werd daar locatie manager, hij was dus naast mijn partner ook baas van mij. Al gauw ging dit mis nadat ik bepaalde gedrag begon op te merken. Ook was hij heel amicaal met personeel wat bij mij nog meer argwaan opwekte….Ik merkte dat ik me anders begon te voelen lichamelijk en dacht dat het aan de stress lag die ik al enige tijd ervaarde. Besloot om een zwangerschapstest te doen.. al gauw kwam ik erachter dat ik zwanger was… uiteindelijk na veel ellende met hem tijdens de zwangerschap begreep ik echt niet waar dit gedrag nou vandaan kwam, ligt dit nou aan mij…doe ik iets verkeerds of heeft het te maken met het op elkaars lip zitten de hele dag…. Maar ik zag toch wel gewoon wat ik zag, hij vertoonde toch raar gedrag op het werk ten opzichte van andere vrouwelijke collega’s.. Ik was zwanger vol hormonen en huilde bijna dagelijks door het geen hij mij aandeed. Maar volgens hem lag dit echt aan mij. Het was volgens hem geen goed idee om samen te werken omdat ik jaloers was en hem vals beschuldigde van alles wat hij niet deed. Het verhaal gaat nog veel verder. Nu hebben we samen een dochtertje maar het wantrouwen is er nog steeds… hij zegt dat die van mij houdt en dat hij niemand anders wil.. hij wil met mij straks trouwen en samen naar het buitenland vertrekken…. Maar ik weet nog niet wat ik ervan moet denken… is dit waarheid of niet… ik weet niet wat ik wel moet geloven… zijn mijn voorgevoelens dan altijd fout geweest?
Als ik jou een goede raad mag geven DOE DAT NIET naar het buitenland gaan.
Wat zou jij daar doen van werk? Afhankelijk zijn van hem? Dan kan hij alles doen en word jij gek van te piekeren. Hier heb je nog uw werk.. Hij wil mss dat je in het buitenland huisvrouw wordt omdat jullie een kindje hebben. 🤨 Volgens ik uw verhaal lees zou je moeten beginnen in je achterhoofd houden wat als het niet lukt. Stel jezelf beetje veilig. Beetje financieel ook. Bijvoorbeeld Probeer mss elke maand beetje geld opzij te zetten. Of jezelf de vraag te stellen hoe jij je leven zou kunnen inrichten moest het fout lopen.
Ok je kan he mss wel eens iets ingebeeld hebben of waren het eens de hormonen maar mss toch niet alles. Probeer helder te kijken en je buikgevoel is spijtig genoeg niet altijd mis.
. Je hebt uw kind als afleiding maar aan piekeren ga je ten onder.
Ik kan je zo goed begrijpen. Stel jezelf veilig en heel veel sterkte.
Mijn man heeft een sexuele relatie gehad (Verhaal 232)
Ik wil stabiliteit maar de prikkeling van de ander zorgt dat ik opbloei.. (Verhaal 228)
In onze relatie ben ik vaker vreemdgegaan. En nu heb ik ik sinds een tijdje chat contact met iemand. En staan we op een tweesplitsing..of ik houd me aan de afspraken geen ruimte voor een ander of het wordt een scheiding.
Ik heb het gevoel dat ik nu verliefd ben geworden op die ander. Ga ik alles aan de kant zetten voor verliefdheid en kan ik beloven dat ik het niet meer opzoek.
Mijn gevoel en verstand werken echt niet meer en ben radeloos. Ik wil stabiliteit maar de prikkeling van de ander zorgt dat ik opbloei..
Hij overspoelde haar met complimenten terwijl ik die van hem nooit krijg (Verhaal 225)
Hij heeft bekend, wil met me verder, maar dreigt ook met zelfmoord (Verhaal 23)
voel me nog steeds zo vernederd en bedrogen
Dat sex ding blijft me achtervolgen (Verhaal 223)
Ik ben 42 hij is 43.
Wij zijn 3 jaar geleden gescheiden. Voor 3 maanden.
De rede was ik wilde scheiden omdat we erg veel ruzie hadden. Ik was er helemaal klaar mee.
Hij wilde niet en had er heel veel verdriet van.
We zijn weer hij elkaar gekomen maar in die 3 maanden heeft hij sex gehad met een ander.
Ik vind dit erg lastig. Het was een one night stans dronken en xtc op een festival.
Toch vreet dit aan me. Voelt als vreemdgaan.
Kan me er ook maar niet overheen zetten.
Onze relatie is zo goed nu al 3 jaar.
Ik besef wat ik kwijt was en we hebben ook weer zo fijn samen.
Maar dat sex ding blijft me achtervolgen.
Ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan
Moet ik het haar vertellen of de situatie afwachten? (Verhaal 203)
Degene die vreemd gaat zal het zelden of nooit rondvertellen hoor. Uw angst dat het uitkomt zal de reden zijn dat je het gaat laten uitkomen denk ik. Omdat je er zoveel mee bezig bent ga je erover piekeren en praten. Het gaat je gek maken en dan wil je er met iemand over praten… die verteld dat Da verder en poef iedereen weet het :).
Maar waarom zou je je een slet voelen? Of bang zijn dat ze je zo gaan noemen?
Je moet u Da ni aantrekken dat mensen dat denken of zeggen. Je moet genieten van het leven en de ervaring opdoen die je wilt! Je leeft maar 1 keer en jij moet happy zijn op het einde van de rit.
Als je spijt hebt van die kus … dat hoort er ook bij. Volwassen zijn is keuzes maken en leven met die keuze… ook vaak met de consequenties.
Het is verder niet aan jou vind ik om dat meisjes in te lichten… je mag dat als je wilt. Maar het is zijn taak… hij heeft een relatie en hij heeft dus de verantwoordelijkheden en niet jij.
Maar dat ik mijn mening… er zijn er nog 101 andere meningen :).
Vorm je eigen mening en leef daar naar.
Veel succes!
Groetjes
Hij zegt dat ik hem onvoldoende bevredig (Verhaal 209)
Ik ben 33 en nu 13 jaar een relatie …
Lange relaties zijn een immense uitdaging! Het laatste je kan gebruiken is een slechte connectie in bed … :/
Persoonlijk geloof ik niet dat relaties blijven duren als de connectie in bed niet goed zit. Wanneer 1 van de 2 zich daar niet goed bij voelt … gaat die altijd op een ander gaan vrees ik :(
Kweet dat dit niet iets is wat je wilt horen…
Gewoon feit als dat uw partner de oplossing op een ander zoekt ipv met jou te bespreken… ik zou er geen kindjes mee willen maken met zo iemand.
PLUS! Ik heb het gevoel dat hij het op u wilt steken… dat hij gay is of bi en het daar moeilijk mee heeft.
Niemand gaat naar het andere geslacht trekken om “slechte” sex op te lossen :// dan neem je een andere persoon van het dezelfde geslacht.
Ik denk persoonlijk niet dat er hier veel toekomst mee is meid :( super sorry om te zeggen? !
Heel veel succes verder
Hij heeft later bekend wie het was en wat erin stond (Verhaal 220)
Hij kwam vaak logeren om even weg te zijn. (Verhaal 127)
Mijn vrouw werkt in de geestelijke gezondheidzorg en een vriend van mij had huwelijksproblemen. Als goede vriend wil je helpen en mijn vrouw ging helpen.
Hij kwam vaak logeren om even weg te zijn. Ik vond dat ze we heel veel contact hadden maar mijn vrouw zei dat het haar werk was en dat zij een vertrouwelijkheidseed heeft afgelegd. Uiteindelijk toch in haar telefoon gekeken en wat bleek. Ze ging vreemd. Ik zag alleen sexting, maar beide hebben opgebiecht hoe het gebeurd is en dat ze 13 maanden een intensieve seksuele en emotionele affaire hebben.
Ze zegt dat ze het aan het afkappen was en dat lijkt ook te kloppen. Ze zegt dat het puur voor de spanning was, dat ze ontzettende spijt heeft
Wat ik niet kan begrijpen wij hadden oprecht een goed huwelijk, zij zegt ook dat ik haar droomman ben en dat ons huwelijk geweldig is. Dat dit haar overkomen is en dat ze het nooit meer zou doen. Ze zegt dat haar verhouding compleet los staat van ons huwelijk en van haar gevoel voor mij. Het waar twee aparte werelden. Ik kan dat niet begrijpen? Is er iemand die in mijn vrouw haar situatie heeft gezeten en kan bevestigen dat dit echt zo kan zijn?
Zij wilt heel graag voor ons vechten en ik hou nog steeds van haar, maar ik zie niet hoe ik haar ooit nog kan vertrouwen. We zijn in relatie therapie, maar ik vind dit zo heftig. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit ook echt een plek kan geven.
Wie heeft ervaring ermee en is het echt gelukt om het een plek te geven?
Kunnen wij ooit nog echt gelukkig worden of is het wat ooit gebroken is, wordt nooit meer heel.
Omdat het allemaal in en rondom ons huis gebeurd is en het ook nog een goede vriend was. Heb ik iedere dag tientallen associaties.
Hebben mensen vanuit ervaring advies?
Vanaf dag 1 sex, hij heeft vriendin (Verhaal 55)
Maar toch hebben heerlijke sex samen, een relatie met hem wil ik niet, maar er is wel sprake van liefde tussen ons.
Welk recht die je dit?
Mijn ex ging er na 17 jaar vandoor met een ander. (Verhaal 115)
Ze deed het expres omdat "dat de enige manier was om van mij af te komen"zegt ze.
Ik heb haar de bewuste avonden gebeld terwijl ze daar was en werd hard uitgelachen terwijl ze niet ophing maar verder ging waar zij mee bezig waren.
Ik heb weken gehuild en durfde onze kinderen niet onder ogen te komen.
Die kids zijn nu bij mij want zij denkt nog steeds alleen aan zichzelf en woont in alle luxe in loosdrecht in kast van een huis met boot en mooie auto van der vriendje.
Ik heb een nieuwe relatie en ben er nu pas achter wat echte liefde is.
Begrip, communicatie en eerlijkheid staan voorop
En we hebben het heerlijk, zelfs de kinderen zijn stapelgek op haar.
Alles gaat goed denk je dan
Maar het bedrog heeft littekens achtergelaten.
Mijn zelfvertrouwen is regelmatig ver te zoeken
Ik heb nachtmerries over de bewuste avond dat mijn ex vreemd ging en zie zelfs mijn huidige vriendin voor mijn ex in de plaats die avond.
Nachtmerries zijn maar dromen maar het is nu zover datik overdag beelden in mijn hoofd heb.
Als ik iemand voorbij zie lopen die knapper is of een mooie auto heeft of ook maar iets dergelijks op het gebied waar ik zelf vind dat ik te kort schiet,
Dan zie ik mijn vriendin voor me met diegene en doet ze de dingen met hem die ze met mij doet en zegt de woorden tegen hem die ze normaal tegen mij zegt.
Ik weet dat dit niet echt is en kan het nog redelijk van me af schudden, maar op dat moment ben ik gewoon intens verdrietig en staan de tranen in mijn ogen.
Ik durf er (nog ) niet over te praten met haar,
Maar weet niet hoe lang een mens dit vol kan houden zonder gek te worden en of dit ooit weg gaat.
Wat voor lelijke dingen je ex ook heeft gedaan of gezegd heeft waarschijnlijk iet eens zoveel met jou te maken. Dat deed ze om zichzelf goed te praten en te voelen over haar eigen verraad. Laat het geen waarheid voor jezelf worden. Dat zij haar opvattingen en waarheden niet die van jou.
Jin bent het waard om geliefd te worden dat laat je nieuwe partner zien. En zij verdient het om jou helemaal te krijgen niet met losse eindjes die nog ergens verweven zijn met iemand die jullie tijd totaal niet waard is.
Werk aan jezelf! En maak een mooi leven voor jou en je nieuwe heerlijke meid
Dit is een verkorte versie van mijn eerste stukje leven (Verhaal 216)
Dit speelde al voor ons trouwen.
Wij zijn getrouwd (gelukkig) we hebben tijdens dit huwelijk 3 kinderen mogen krijgen.
Na de tweede heb ik mij laten steriliseren maar toch kregen we nog een dochter.
Achteraf bleken er twee kinderen van hem te zijn.
De eerste zoon die we hebben gekregen was al van hem.
Na de eerste zoon hebben we nog een zoon mogen krijgen deze was van mij.
Na mijn sterilisatie kregen we toch nog een dochter.
Dit was na de ingreep die ik heb gehad achteraf niet meer mogelijk.
Toch waren we ontzettend blij met de geboorte van haar ons wonder was het toen.
Pas jaren na die tijd kwam ik er achter via opnames van een antwoordapparaat dat mijn vrouw al jaren een relatie had met mijn beste vriend.
Op de band was te beluisteren dat ze de plannen die ze vele jaren hebben geheim weten te houden uit te voeren.
Ze wilde graag trouwen in Italië Venetië dat was hun grote wens.
Ook hadden ze het over de kinderen en dat het nu wel eens tijd was om alles te gaan vertellen.
Ze wilden met elkaar verder.
Ik heb in de jaren dat ik getrouwd ben geweest geen slecht huwelijk gehad, wel met de nodige ups and downs maar dat zal gebruikelijk zijn.
Toen ik de band van het antwoordapparaat beluisterde stond het hele verhaal erop.
Van de kinderen hoe fijn ze het samen hebben op de speciale momenten en natuurlijk ging het over het samen zijn voor altijd.
De grootste zorg die ze opdat moment deelden was het moment om het te gaan zeggen.
Zover is het nooit gekomen omdat ik toen van alles af wist.
Die avond na het beluisteren ben ik niet meer thuis geweest.
Ik ben die avond zonder enig besef en met een verschrikkelijk gevoel vertrokken naar de vrouw mijn mijn beste vriend.
Samen hebben ze één dochter.
Achteraf gehoord wilde hij bij haar ook geen meer kinderen.
Bij aankomst heb ik mijn verhaal wat ik heb gehoord verteld aan haar.
Ze leek bedroefd en bedonderd maar achteraf had ze wel signalen gezien en een briefje in de was van hem eens gezien.
Helaas had ze mij dit nog nooit verteld pas toen op dit moment.
Het bandje van het antwoordapparaat had ik mee toen niet samen beluisterd.
Opdat moment toen ik mijn verhaal heb verteld aan haar heeft ze haar schoonvader gebeld.
Maatschappelijke was dit een man met een duidelijke regelgeving en een vooraanstaand persoon in de zaken wereld bij ons in de stad.
Hij eiste van mij het bandje waarop ik alles heb gehoord.
Hij zou dit bandje in bewaring stellen en heeft dit gehouden.
Opdat moment was ik compleet overdonderd door zijn optreden en dacht daar goed aan te hebben gedaan.
Helaas is niets minder waar.
Op allerlei mogelijke manieren is mijn vriend geprobeerd om uit de wind te houden.
Omdat hij ook in de zaak van vader zat waren de algemene belangen van de zaak en van vrienden en familie geprobeerd het voor het grootste gedeelte onder de pet te houden.
Ik was boos teleurgesteld en ontzettend onzeker in deze periode en voelde mij ontheemd.
Door toch in de hectische periode proberen je hoofd koel te houden heb ik samen met mijn vrouw toen toch besloten om bij elkaar te blijven.
Ook op aansturen van de mensen in de zeer nauwe omgeving.
Ik heb geen slechte jaren gehad en dacht ook voor 100% aan de kinderen.
Toen ongeveer het meisje 4 de middelste 6 en de oudste een jaar of 9.
Tijdens het denken en praten over een doorstart kwamen er allerlei verhalen boven de tafel van o.a.
Hoe ze het hebben gehad, dagjes weg, hotel bezoeken e.d.
Ook vertelde ze dat ze ook tijdens die relatie een abortus heeft gehad.
Wat er bij mij weer er behoorlijk in hakte.
Toch proberen samen met de kids verder te gaan.
Wel had ik tijdens dit gesprek eisen opgesteld om geen contact afspraken meer te maken met de vader vader van mijn kinderen.
Dit leek goed te gaan, dacht ik maar ook dit was een grote illusie.
Er kwam opdat moment nog een lijk uit de kast.
Ze was weer zwanger van hem.
Ik kon het niet opbrengen om weer of nog een kind van hem op te voeden laat staan te verzorgen.
Niets te zeggen over de kinderen die ik “samen” met haar heb gekregen.
Hierbij heb ik zelf de navelstrengen door mogen knippen.
Toen ze vertelde weer zwanger te zijn hebben we besloten het vruchtje te laten aborteren.
Dit was voor mij een heftige beslissing en druiste wel tegen mijn gevoel in.
Helaas heeft dit alles niet zo mogen zijn.
Onze wegen zijn toch gescheiden ze konden elkaar niet los laten.
Dit is een verkorte versie van mijn eerste stukje leven.
Er is nog veel en veel meer maar daar kan ik helaas een boek over schrijven.
Momenteel kamp ik nog steeds met dromen waarin de twee mensen waar ik altijd van heb gehouden in voorkomen.
Ook ervaar ik tijdens mijn huwelijk met mijn huidige vrouw veel geestelijke problemen in de rationele sfeer.
Ook mijn dochter van 17 krijgt hiervan het nodige van mee.
Ik ga voor mij zelf kijken wat de hulp instanties mij kunnen aanbieden.
Gesprekken met psychologen heeft niet echt veel opgeleverd.
Een vriend raadt EMDR therapie voor mij aan.
Ik moet aan mijzelf werken en ga dat doen om nu mij relatie te redden en op koers te houden.
Zij is 17jaar jonger als hem (Verhaal 19)
Ik heb me op dit moment terug getrokken uit ons huis, om mezelf wat rust te geven en alles op een rijtje te krijgen. Ik kom nog wel in ons huis als hij er niet is om mijn dingetjes te doen.
Deze week kwam ik zonder aankondiging het huis binnen, zit hij doodleuk met een ander op de bank. Totaal in schok was ik. Ik heb hem geconfronteerd met die ander, maar hij blijft stellig ontkennen dat hij een ander heeft.
Zij is 17jaar jonger als hem, komt net van school. En hebben elkaar leren kennen via het werk. Woont nog bij haar ouders.
Mijn vraag is wat moet ik nu? Ik heb het gevoel dat die niet helemaal met beide benen op de grond staat en een fout maakt door voor haar te kiezen.
Praten is niet mogelijk aangezien hij het nog steeds ontkent. Ik wil dit nog niet afsluiten en heb nog altijd hoop dat hij met hangende pootjes terug komt.
Vreemd om dit te lezen… Mijn verhaal is net hetzelfde.
Alleen willen we proberen te vechten voor ons huwelijk..
Zij is ook iemand van op het werk dat 14 jaar jonger is…
Zijn jullie eruit geraakt samen?
Ik hoop nog steeds op een goede afloop.
Maar ik 40 en zij 27….
Rare foto's uit het verleden (Verhaal 214)
Mijn partner heeft PTSS. Heeft 2 jaar lang thuis gezeten met een burnout was zichzelf nietmeer en zat in een dip. Nu gaat het gelukkig beter en heeft traumatherapie gehad
Wij zijn 5 jaar samen en nu 4 maanden zwanger. Pas geleden ben ik erachter gekomen dat hij rare dingen heeft gedaan en dat stond allemaal op zijn tablet. Dat was vanaf april 2021. Foto's waarop te zien was dat hij werd gepijpt door een lelijke vrouw met n sexy pakje aan. Maar ook foto's dat hij bij een man wat deed. En whtasapp gesprekken met andere meiden en sexy foto's. Hij zegt dat hij niet met andere seks heeft gehad.
Ik weet nietmeer wat ik wel en niet moet geloven. Hij zegt dat hij er spijt van heeft en dit nooit meer zal gebeuren. Hij was zichzelf kwijt en toen ook de neiging had om zelfmoord te plegen. Hij zegt dat ik zijn wereld ben en er zal zijn voor de kleine. Ik vind het zo moeilijk om dit te kunnen verwerken en weet niet hoe. Maar ik hou van hem en wil het niet zomaar opgeven!
Kom op voor jezelf. Wijs jezelf niet af (Verhaal 9)
Sinds twee maanden weet ik dat mijn man het afgelopen jaar een relatie met een andere vrouw heeft. Ik was verbijsterd, dit is helemaal niets voor hem. Ik dacht dan ook dat hij helemaal van zijn padje af was.
In therapie kwam ik erachter dat ik altijd zo gericht ben op anderen dat ik mijn eigen gevoelens en wensen vergeet. Bovendien 'ontschuldigde' ik mijn man eigenlijk voor wat hij gedaan had, zo was hij immers niet.
Ik was wel teleurgesteld in mijn man maar voelde niet dat ik eigenlijk ook erg boos was. Pas toen ik dat kon voelen, heb ik het hem ook laten zien dat ik boos was. Gek genoeg heeft het geholpen.
Doordat ik hem niet kleiner maakte dan hij was maar hem juist verantwoordelijk voor wat hij had gedaan, kon ik ook mijn grens beter aangeven en mijn boosheid voelen. En mijn man kreeg daardoor meer respect voor me, en uiteindelijk zelfs meer interesse.
We zijn nu in relatietherapie gegaan. Ik weet niet welke kant het op gaat maar ik voel me in ieder geval een stuk beter.
Misschien heeft iemand hier wat aan, kom op voor jezelf, wijs jezelf en je gevoelens niet af!
Ik zit nu in deze loodzware periode. Man midlifecrisis en ook een affaire met z'n allereerste vriendinnetje van vroeger.
Weet niet wat ik moet. Hij wil er niet mee stoppen maar ook (nu) nog niet scheiden.
Ik herken mezelf in jou verhaal, doe veel zelfstandig maar denk dat ik misschien ook wel te afhankelijk ben. Hoe ben je hier verder mee omgegaan. Ik weet ook niet of ik nu voor mezelf moet kiezen of dat deze affaire door de midlifecrisis komt en ik geen overhaaste beslissingen moet nemen.
Hij zegt het staat los van jou. Ik hou van jou en dit is anders. Maar weet wel dat hij bedoelt, anders in de zin van een andere liefdes relatie
Moet ik de stekker eruit trekken of niet?
Gr.
Hij weet niet wat te doen zonder mij (Verhaal 212)
Met haar. Ik zie dat door de vingers. Op 23/11 kom ik erachter dat hij ipv met zijn vriend, met haar op pad is. Ik geef het een plaats en we gaan verder alsof er niets gebeurd is. Op 2/2 word ik door de man van haar met mijn neus op de feiten gedrukt dat ze elkaar nog steeds zien. Ik geloof het in eerste instantie niet, maar videobeelden liegen niet. Drie nachten na elkaar spreken ze hier bij ons op het terrein, in onze motorhome, af. Telkens van 23.30u tot 5.30u.
Dit deed voor mij de deur dicht. Ondanks wat er gebeurd was, was ik bereid met hem verder te gaan, maar dit was erover. Mijn man in zak en as, helemaal over zijn toeren, hij wil dat mens opeens niet meer, hij wil alleen mij. Al twee keer stuurde zij een bericht naar hem terwijl ik net zijn gsm in mijn handen had, één keer om de banken app te installeren (toen stuurde ze “ben je al onderweg,”) en een tweede keer toen ik de Orange TV app installeerde (toen stuurde ze “I wanna do bad things with you”). Zijn reactie was, daar kan ik toch niet aan doen?!? Nu ja, ik ben misschien naiëf (geweest), maar in zòveel toeval geloof ik nu ook weer niet. Dus voor mij is elke twijfel weggeveegd, deze relatie is dood en begraven. Maar, nu komt het, hij wil mij niet loslaten. Hij weet niet wat te doen zonder mij, hij is financieel afhankelijk van me, heeft geen huis, geen werk, … Dus probeert hij alles om mij weer voor zich te winnen, maar ik ben niet van plan om tot in den treuren zijn ‘sponsor’ te blijven, zeker niet na wat er gebeurd is.
En nu is de hamvraag, hoe raak ik van hem af?
Alle reacties zijn welkom, want ik weet het echt niet meer.
Ik weet niks meer, radeloos! (Verhaal 211)
Korte schets, ik lig al een tijdje met mezelf in de knoop. Ik weet niet meer wie ik ben, wat ik wil en waar men leven naartoe gaat. Heb enkele weken terug gesolliciteerd voor een nieuwe job en na 11 jaar spring ik in het diepe, aan de slag in een ander land. Wat geeft dat energie! Maar verder vind ik het allemaal maar saai... mijn kinderen zijn men alles en geven me ook energie maar verder denk ik echt is dit alles? Voor altijd?
Achteraf gebleken zat de relatie al langer fout tussen ons. Na de ontploffing na ontdekking is er eindelijk goeie communicatie maar blijkt ook dat ik me al lange tijd afsluit van men man, ik zou geen interesse tonen, geen affectie of intimiteit, ik zou niet luisteren naar wat hij voorstelt. Ik heb te lang mezelf opgeofferd en vergeten. Ik ben moeder, echtgenoot, collega, zus, dochter... maar wie ben ik echt en waarom voel ik me zo verdoofd?
Sinds de ontdekking heb ik met men ex alles gedeeld en afgesproken dat ik hem overal verwijder en alles vn hem verwijder in de hoop men huwelijk te redden. Beide aan elkaar aangegeven ons contact te zullen missen! Hij zei me wel stuur maar een verzoek als het toch niets wordt tussen jullie. Sindsdien voel ik onrust, ik wil wel contact met hem en niet eens voor het seksuele. Gewoon omdat we klikken en we goed met elkaar kunnen praten. Maar doe het niet want wil men huwelijk nog een kans geven.
Conclusie ik weet niks meer, radeloos!
Gaat het tegenwoordig zo makkelijk? (Verhaal 210)
Hele relatie een leugen (Verhaal 163)
Toen ik hem confronteerde bleef hij zo rustig, kil zelfs.
Het leek hem niks te doen. Pas toen ik zei ja je dochter dan. Kan ze weer aan iemand anders wennen. Ze zou bij ons komen wonen. Hij zei geen sorry. Hij zei zelfs dat hij ze achter zich kan laten. Behalve 1. Want hij voelt wel wat voor haar. En toch had hij anders het samen wonen doorgezet.
Ik kan het gewoon niet geloven dat hij dit heeft gedaan. Alles voelt als een leugen. Elk leuk moment tussen ons was er ook een ander.
Heb hem me huis uit gezet. Maar nog mis ik hem gewoon
Ik weet zelf niet wat ik moet doen, vrouw inlichten of niet.
Ik vind het heel naar voor de dame die dit verhaal heeft geschreven. Maar ben wel opgelucht voor je dat dit is uitgekomen voordat jullie zijn gaan samenwonen en voordat je je helemaal aan zn kindje had gehecht. Dat zou naar zijn voor jou maar ook voor het kind. Die zou al die spanningen moeten mee maken en als het allemaal uit zou komen nog een scheiding van geliefde moeten meemaken.
Ik wens je liefde sterkte wijsheid toe en hele fijne vrienden om je heen
Ik vertrouwde hem zo volledig (Verhaal 32)
En ik vertrouwde hem zo volledig .
Hij was mijn alles .en hij mocht ook alles altijd stappen met vrienden.weekendjes weg met voetbalteam .noem maar op ik verttouwde hem voorledig tot januari Dit jaar kwam er achter dat hij vreemd was gegaan.hij ontkende het maar ik ging de persoon vellen waar hij vreemd mee ging.en die gevestigde dat ze sex met hem had gehad .daarna fing ik natuurlijk van alles uitzoeken blijkt dat hij al 2 jaar bezig te zijn op chat dom video bellen met andere vrouwen appe .en afspreken .nou echt was er echt kapot van en nog.maar we proberen het samen nog maar vind het wel heel moeilijk.hij heeft heel veel spijt.maar ja ik weet niet of ik hem nog wel kan vertrouwen.
ik weet wat hij gedaan heeft, moet ik het haar vertellen? (Verhaal 29)
Lastig!
Ik zie het anders. Ik heb precies dit meegemaakt, maar dan was ik de 'affaire' in dit verhaal. Hij legde ook altijd precies uit wat jij nu uitlegt, dus alles is erg herkenbaar. Zij hebben momenteel nog steeds een relatie, hebben nooit seks, maar hij houdt nog wel van haar. Hij geeft om haar, maar wilt het liefst met mij een toekomst beginnen. In mijn ogen is het niet zomaar een affaire geweest. We hadden en hebben een connectie die niet uit te leggen is. Maar puntje bij paaltje, kon hij geen eind aan de relatie maken en dit heeft mij inderdaad kapot gemaakt. Daarom probeer ik nu verder te gaan, maar ik ben er iedere dag, ieder uur, nog verdrietig over. Vraag mezelf af of ik er überhaupt overheen kom, maar ik denk dat dit beter is. Ik vind nog steeds dat hij eerlijk moet zijn tegen haar, want dat verdient ze. En jouw partner ook, in plaats van leven in een schijnrelatie. Het komt op hetzelfde neer als wat Christa zegt, maar ik kan me wel enigszins voorstellen hoe het voor jou is. Ik heb ook gezien wat dit met mijn 'partner' deed. Het klinkt allemaal heel simpel, ga weg.. maar het is ontzettend complex.
Je moet jezelf wel afvragen, waar je gelukkig van gaat worden..
Heel veel sterkte ermee.
Ik zie het als een arrogante daad van kleinering (Verhaal 140)
Tijdens de film kwam mijn vrouw in lingerie de kamer in en vroeg onze vriend en mij om een trio.
Dit hadden we nog nooit gedaan en ik wist hier ook niets vanaf dus wees het voorstel van de hand.
Mijn vrouw was kompleet op onze vriend gefixeerd en ging ook naast hem op de bank zitten en liet mij verbaasd alleen zitten.
Uit haar lichaams houding leidde ik af dat er meer tussen die beiden speelde.
Naar enig aandringen gaf ze toe al eens seks met hem te hebben gehad en naar later bleek hadden ze al 2 jaar een affaire.
Wij zijn bijna 25 jaar getrouwd en voel me kompleet als een sukkel en respektloos behandeld.
Hoe zien jullie bovenstaande? Hoe moet ik het schofferende gedrag van mijn vrouw zien?
Zij zegt dat ze mij wou seksueel op wou winden maar dat geloof ik niet.
Ik zie het als een arrogante daad van kleinering...Waarom ze mij zo wou vernederen weet ik helaas niet. Ik heb haar altijd met respekt behandeld.
Inmiddels twijfel ik overal aan maar vooral aan mijzelf (Verhaal 138)
Zo heeft hij mij in de 20 jaar dat we samen zijn zeker 6x fysiek pijn gedaan echt pijn, maar dat agressieve gedrag komt volgens hem door mij ik maak dat in hem los, verbaal kan hij ook flink schelden en vloeken echt ik heb alle namen al gehad, ook schreeuwt hij vaak dat ik dan maar weg moet gaan. Zo heeft hij opgebiecht dat hij vreemd is gegaan met mijn beste vriendin dat kwam ook door mij doordat ik hem niet genoeg aandacht geef en daardoor zo emotioneel in de knoop zat. Maar hé ik ben degene die naar een psycholoog moet want ik ben degene met de problemen.
Door alles wat ik met hem mee heb gemaakt ben ik inmiddels bang van hem, als ik er wel een keer tegenin ga ben ik zo bang dat hij me weer slaat ( de laatste keer is alweer 1 jaar geleden ) of gaat schreeuwen. Heeeeeeeeel vaak heb ik gedacht ben er klaar mee, maar hij weet alles van mij, waar mijn ouders wonen waar ik werk, en op goeie dagen is het echt een ontzettend lieve man.......De goeie dagen zijn bv als hij wel sex heeft gehad met mij :-)
Weet je ik heb mij ingeschreven bij de psycholoog omdat hij dat wil maar ik weet nog niet of ik eerlijk ga zijn op boze momenten denk ik ik vertel alles wat jij mij hebt aangedaan want ik verdien dit niet, maar ben dan bang dat we eens samen er naar toe moeten en dat het dan gezegd wordt. ik weet het gewoon niet ik vindt het super lastig en ik weet dat ik ook geen makkelijke ben.
Inmiddels twijfel ik overal aan maar vooral aan mijzelf, ik leg alles aan hem uit, waarom ik bv nog niet heb schoongemaakt of waarom ik nog niet gestreken heb, zou het echt aan mij liggen maak ik die agressie los? zijn alle mannen zo, doe ik echt zo stom. Ik zeg daarom maar niet veel meer thuis waar ik bv last van heb. Maar soms ben ik zo stom en ben ik te eerlijk en vertel toch dingen die mij bezig houden....... en ooit misschien niet meteen krijg ik dat weer terug te horen.
Ik heb nog nooit iemand zo verdrietig gezien (Verhaal 208)
Ik heb nog steeds hoop dat het goed komt (Verhaal 204)
Hij zei " ik ben blij dat je het weet nu" (Verhaal 201)
2 kinderen
Mijn man had een affaire 15jaar lang heterdaad betrapt. 1ste wat hij zei " ik ben blij dat je het weet nu".
Vele mensen wisten het !maar zeiden niks !
Was een oude vriendin van ons !
Teleurgesteld boos gekwetst en vertrouwen helemaal weg !
Nu in therepie!
Praten is nu meer dan ooit belangrijk in onze relatie (Verhaal 56)
Ik wil hem ook niet kwijt want ik hou nog steeds ontzettend veel van hem en wij hebben een gezin en teveel om voor te vechten. Maar het vertrouwen is op dit moment echt volledig weg. Hij heeft aangegeven dat hij er alles aan gaat doen om mijn vertrouwen terug te krijgen en mij weer gelukkig te zien. Ik vind het op dit moment heel lastig om voor mij zelf te bepalen of ik hem werkelijk geloof of dat ik hem gewoon heel graag wil geloven.
Ik neig naar haar vertellen wat haar man uitspookt (Verhaal 184)
eerst kreeg ik dat het aan mij lag en dus bij me weg wou, in relatie therapie was een ding van uit mij.samen heen gegaan 5 sessies gedaan.
Ging veel beter, nu haar betrapt met een ander.
Foto's alles gezien haar liefde is heel groot naar hem ook al is het heel snel gegaan.
Keuze is dat ze bij mij wil blijven. Of dat zo blijft tijd zal het leren. En of ik dat wil natuurlijk ook.
De vraag is eigenlijk, moet ik zijn partner informeren want die weet waarschijnlijk van niets.
Hij zegt van wel maar uit alles blijkt dat hij nog steeds niet open is naar zijn eigen vrouw.
Ik neig naar haar vertellen wat haar man uitspookt zodat zij het weet, en hij z'n tijd daar in zal steken en niet meer doorgaat met mijn vrouw appe en de optie wagenwijd open te houden wat het extra moeilijk maakt voor mijn vrouw.
En ik gun hem nu dezelfde shit
Via, via laten uitlekken? (Verhaal 143)
Ik vind dat hij het zelf aan zijn vriendin moet vertellen, hij zegt dat hij dat doet, maar ik geloof niet dat hij dat doet.
Moet ik haar nu mailen, of het via, via laten uitlekken…graag tips
Moet ik confrontatie aangaan of dit nog even uitzoeken (Verhaal 194)
Blijf er toch bij zodat ik bij mijn kinderen kan zijn (Verhaal 200)
Maar nu heeft ze het mij na meerdere maal vragen en hameren verteld na vermoedens die ik opving ik ben echt aan het twijfelen wat ik hier mee moet zelf vertouw ik het niet meer en blijf er tog bij zo dat ik bij mijn kinderen kan zijn
Mijn vriend ging vreemd (Verhaal 10)
Mijn vriend is een paar keer vreemdgegaan met een collega. Het doet ontzettend zeer.
Hij zegt bij mij te willen blijven, maar ik weet niet of ik het nog kan. Ik voel me zo bedrogen en alleen. Hoe kan ik hem ooit weer vertrouwen ?
Hoe kan je het goed hebben met iemand die met droge ogen tegen je kan liegen. Die verlangen die tussen jullie horen uitspreekt tegen een andere vrouw.
Dat hij dezelfde passie deelt met een vrouw waar jij in eerste instantie niets van af wist. De momenten dat hij opgeladen en happy thuis kwam. Dat jij genoot van zijn goede humeur van zijn warme aanraking. Terwijl hij net zijn intiemste deel met een ander had gedeeld...
Jij mag het zeggen. Als het al een paar keer is gebeurd en jij accepteert dit zal het nog veeeeel vaker voor komen. Maak je borst maar nat
Heb het gevoel dat ik steeds meer stik maar moet volhouden (Verhaal 198)
Na 20 jaar samen en 14 jaar huwelijk wil hij met haar verder. Ben er helemaal kapot van, maar als dit dan zijn ware liefde moet zijn...dan hoop ik dat dit niet voor niks is allemaal. Want wij wonen nog tot eind juni samen in 1 huis. Met onze drie kinderen. Te pas en te onpas is hij weg, slaapt hij daar en is hij boos. Het is mijn schuld allemaal want ik ben niet meer het vrolijke meisje van vroeger. En dat terwijl ik zo zin had om er weer voor te gaan, voor mijn en ons geluk...samen met ons drietal. Deze weken maken me kapot. Steeds gaat hij weg met een leugen. Geen antwoorden op mijn vragen, geen antwoorden voor de kinderen wanneer ze vragen: papa, waar heb jij dan geslapen. Hij is zo verliefd, ziet zijn gezin niet meer staan.
Hoe ga ik deze weken doorkomen. Hoe moet ik me opstellen? Nu kook ik voor thuis, was ik alles, is het huis netjes.... ivm eigen bedrijf was ik altijd thuis en zorgde voor thuis. Nu moet ik wat opbouwen voor mezelf maar in deze thuissituatie is dat zo lastig, er is geen tijd voor mij om bijv te werken.
Heb het gevoel dat ik steeds meer stik maar moet volhouden tot ik naar ons eigen huisje kan.
Wat doen ze mensen verdriet (Verhaal 148)
30 jaar samen, 25 jaar getrouwd, 2 volwassenen zoons! Mijn heeft mij al eerder bedrogen eerst met een collega toen na een aantal jaren diezelfde collega en iemand anders erbij, dus hij ging veeemd met twee vrouwen dat werd hem kennelijke teveel toen 1 erop overgehouden.
Ik ben er achter gekomen: gescheiden van hem, huis verkocht, toch vergeven en bij hem gebleven en weer getrouwd met hem. Heftige jaren gehad maar uiteindelijk zijn we er sterker uitgekomen.
Nu na drie jaar gebeurt het weer: net op zijn nieuwe werk met weer een collega’ (ook getrouwd en 2 kinderen)
Hij ontkent nu dat het een seksuele relatie maar alleen maar flirten, zoenen en appe. Maar ik weet zeker dat dit is gelogen ook omdat hij bang is voor zijn hoge positie in het bedrijf.
Hij heeft er spijt van wil er weer voor gaan en is bang voor zijn werk. Ik heb een aantal keer gezegd: bewijs door haar “nu” te appe dat het over is en we gaan in therapie, dit alles wil hij niet: ik moet hem niet dwingen iets te doen zegt hij.
Wat moet ik doen? Ik ben nu even het huis uit gegaan. Ik heb gezegd dat ik rust wil en wil nadenken. Ik zou ook zo graag haar willen bellen: wat doen ze mensen verdriet, alleen maar om hun lusten te bevredigen!
HELP
Hij heeft je tot nu toe genoeg bewezen dat hij hiermee zal doorgaan en helemaal dat hij haar niet wil appen om jouw in zijn leven te kunnen behouden.
Als hij een greintje respect voor je had, had hij dit weer niet gedaan op zijn nieuwe werk.
Het is heel erg moeilijk en verdrietig voor jou, dat snap ik, maar hij zal het in de toekomst blijven doen, omdat hij weet dat je hem toch steeds vergeeft.
Het is makkelijk voor mij om te zeggen, maar aub stop met hem hoe pijnlijk het ook is, want jij bent een prachtige mens en dat verdient hij niet. Doordat dat je hem zo vaak hebt vergeven weet ik 100% zeker dat jij een mooi mens bent en hij zal nooit meer in zijn leven zo’n mooie vrouw als jij kunnen vinden.
Laat hem gaan en verdoe je tijd niet aan hem. Liefst gebroken😘
Voelt alsof ik hem moet delen en dat wil ik niet (Verhaal 195)
Hij wil niet zeggen wie het is, nu nog steeds niet. Ook wil hij verder niks vertellen want dat zou teveel pijn doen. Hij kan goed met haar praten en dat helpt hem zegt hij. Maar wil me niet vertellen waarmee. Zegt dat ze elkaar niet fysiek zien maar daar twijfel ik aan. Misschien nu niet meer maar er zijn wel momenten geweest. Weet het vrijwel zeker.
Hij probeert met mij nu ook wel meer te praten en te laten voelen dat hij van mij houdt. Hij wil niet scheiden en is sowieso bang om z'n gezin kwijt te raken. Maar heb hem gevraagd of hij ook wil stoppen met dat contact en toen schudde hij nee. Had hij wel aardig wat drankjes gedronken toen ik dit vroeg en weet dus niet of hij dit antwoord nog weet.
Ik weet niet wat ik hiermee moet. Voelt alsof ik hem moet delen en dat wil ik niet. Hij zou toch met mij moeten kunnen praten vooral als hij niet uit elkaar wil. Een derde wiel aan de wagen zal altijd tussen ons in staan om aan de relatie te kunnen werken. Heb alleen het idee dat hij dit niet door heeft
Wat moet ik.....
Ik dacht mijn liefdeleven heb ik zelf in de hand (Verhaal 193)
We gaan allemaal samenwonen met de gedacht we gaan er iets van maken ,lief ,en leed , je kiest voor elkaar ,maar bovenal beslis je samen wanneer je gaat samenwonen niet je moeder of schoonmoeder. Echter in mijn geval is het anders gegaan .
Ik leerde mij vriend kennen toen ik al 18 maanden alleen woonden , (mijn stiefvader ging met vervroegd pensioen ,ik mocht inpakken).
Ik woonde 1 jaar en 18 maanden alleen ,dat ik mijn man van nu leerde kennen.
Van zowel als mijne en zijne kant was het verliefdheid op het eerste zicht. Al gauw werden wij een koppel. Mijn vriend woonde echter na het mislukken van zijn eerste huwelijk al terug 1 jaar thuis.
Na een week samen te zijn ging zijn broer ook met zijn eerste vrouw uit elkaar ,en ging op zijn beurt ook terug bij mijn schoonouders inwonen.
Ze woonden echter al heel hun leven op een klein appartementje met 2 slpk. ze moesten dus een kamer delen.
In die periode is mijn vriend een V cursus aangegaan om zijn vader te helpen om het transportbedrijf uit te breiden. Aangezien dat ze op een veel te klein appartement woonden ,vroeg hij aan mij of hij voor 3
weken bij mij mocht intrekken om het te studeren te vergemakkelijken.
Ik zei echter tot hem ok maar na de cursus ga je terug naar huis wonen want ik wil echt nog niet samen wonen ,want wij waren nog maar 6 weken een koppel. Hij beloofde dit .
Zijn moeder maakte echter van de gelegenheid gebruik en begon zijn hele hebben en houden in te pakken . Ik zei tegen mijn vriend dat ik dit niet wou ! En hij vroeg mij , hou jij dan niet van mij? Wat hij ontzettend goed kon en kan is medelijden oppweken, pupy ogen opzetten , zich heel kwetsbaar opstellen enz .. en ik zelf had nog niet veel liefde en levens ervaring.
ik ben ontzettend streng opgevoed ,als ik iets echt wou hebben ,wees er dan maar zeker van dat ik het niet kreeg . Mocht nooit voor mijn mening opkomen , kortom ik was enorm introvert ,onderdanig een echte seut ,en werd veel gepest op school en thuis door mijn stiefvader, mijn moeder liet het allemaal toe. Dat heeft naar mijn mening mijn leven bepaald.
Dus heb ik toegestemd om samen te wonen want ik redeneerde toen dat ik wel echt verliefd was op hem en met de tijd zal ik wel leren houden van hem ,als ik mijzelf maar genoeg smeet. , maar eigenlijk zat ik in fase 1 van verliefdheid ik had enorm veel medelijden met hem dat hij werd
buitengezet , want ik heb het zelf ook meegemaakt.
2de fout was we zijn verhuisd naar een groter appartement ,3 de fout , ik heb mijn job opgezegd om mee in het bedrijf te stappen van mijn schoonouders samen met mijn vriend. en hij verzekerde mij dat we nooit financiële problemen zouden hebben , natuurlijk hebben we zeer veel problemen gehad, hij heeft mij eventjes vergeten te vertellen dat zijn ouders te hoog boven hun stand leefde ,tal van financiële problemen intern. Maar wat ik toen ook niet wist over mijn vriend ,mijn man nu , hij was ontzettend maar dan ook ontzettend loyaal aan zijn ouders. En dit wist ik niet . Achter hun rug was hij altijd aan het roddelen en klagen over zijn ouders zodat ik geen argwaan kreeg ,echter hij deed alles voor zijn vader omdat hij aanvaard wou worden ,hun jongere zus was alles voor zijn ,mijn schoonouders ,maar dat legde hij naast zich neer. Vandaag de dag zal eerder voor zijn familie kiezen en opkomen ,niet voor mij.
Ik ben er in meegegaan omdat ik echt i iets wou maken van onze prille relatie ,zolang ik maar genoeg gaf en mij smeet zal ik wel van hem leren houden. Ik was enorm onderdanig maar dat besefte ik toen niet. Moest altijd maar geven en hard werken ,maar kreeg nooit respect ,vriendschap ,genegenheid of liefde van mijn man of schoonfamilie.
Hij drinkt ook zeer veel ,ik denk dat dit komt door dat hij door zijn eigen vader altijd aangetrokken werd als hij een financieel probleem had maar daarna altijd terug werd afgestoten.
Mijn echtgenoot heeft naar mij toe altijd zijn eigen zin gedaan ,ik ben eigenlijk en zo voel ik mij " een sleur".
We zijn eigenlijk naar mijn mening samen gebleven door grote financiële problemen ,na 5 jaar intens werken ,ben dan ook voor de eerste maal zwanger geraakt ,ik dacht ik zal het liedje dan maar uitzingen, voor de kids maar ook voor tal van andere redenen waar ik geen vat op had.
En nu komt het andere verhaal, Ik ben ongeveer 2 jaar geleden door de knieën gegaan voor een andere man.
Het begon allemaal met heel onschuldig geflirt en aandacht van zijn kant naar mij toe.
Ben door de knieën gegaan voor de gevoelens dat ik voor hem voelde .
Het was een hevige verliefdheid dat voor mij uitgemond is naar liefde.
We begonnen online te schatten , onschuldig en al snel ging hij over naar seksuele getinte berichten. Ik voelde gevoelens voor hem dat ik nog nooit gevoeld heb ,verliefdheid naar liefde toe en ik voelde vurige passie voor hem. Die laatste twee gevoelens heb ik nooit gevoeld voor mijn man ,ik kan hier verder op ingaan ,( te uitgebreid).
Dit heeft 6 maanden geduurd , dan ineens heeft hij mij geblokkeerd want eerlijk gezegd , hij had zelf nog een gebroken liefde te verwerken en op zijn beurt vond hij dat ik hem teveel lastig viel. 1jaar en 6 maanden heb ik niets meer van hem gehoord, ik was er kapot van.
Begin dit jaar heeft hij mij gedeblokkeerd mij terug aangehaald, terug seksuele gesprekken , 1 foto doorgestuurd ,niet herkenbaar maar een stoute.. Ik weet het ik had beter moeten weten, ik voelde mij zo stout iets doen wat niet mag qua gevoelens ,het was voor mij zo heftig , ik was immers mijn hele leven al veel te braaf , niks mee gekocht.
Ondertussen heeft hij groot verlies geleden , zijn moeder is eind januari overleden .
Zo nu en dan heb ik een heb ik een berichtje gestuurd " gaat het een beetje?" of " goede morgen? Telkens met een dag of 5 er tussen , hem laten voelen en weten dat ik er voor hem ben moest hij het nodig hebben.
Ik was enkele dagen geleden jarig ,kreeg op fb geen felicitatie van hem ,ik was er het hart van in .
Heb het laten bezinken ,en de volgende dag hield ik mezelf voor dat het te vlug was voor hem ,hij had immers een maand geleden zijn moeder verloren en is nog in rouw. Ik ben te veel eisend , hield ik mezelf voor . Drie dagen later zie ik dat hij de meeste confronterende berichten verwijderd had , maar dat heeft hij de eerste keer ook gedaan. Toch heb ik hem dan een bericht gestuurd mat de vraag waarom ? Kreeg op zijn beurt het antwoord " effe geen zin ,teveel werk thuis". Waarop ik zei ,sorry ik wil u niet teveel lastig vallen ,vind het enkel vreemd dat onze berichten verwijderd zijn, ik laat u verder met rust ,als je terug contact wilt , merk ik het wel . Twee dagen later heeft hij mij volledig geblokkeerd voor de tweede maal ,ben het hart ervan in. Ik denk dat hij mij op mijn plaats wil zetten omdat ik blijkbaar in staat ben om vreemd te gaan . Anderen mensen maken ook zoiets mee ,zelfs in mijn familie is dit al voorgevallen ,en nu zijn ze gelukkig . Ik besef ook dat ik stappen moet ondernemen want zo kan het niet verder ,voor mijn man niet en voor mij . ben al 1 jaar aan het sparen en ben een cursus aan het volgen om financieel op eigen benen te kunnen staan .
Ik weet dat mensen met mijn man te doen hebben ,maar geloof mij mijn schoonmoeder en mijn echtgenoot hebben mij vanaf het begin gemanipuleerd ,ontzettend lief de eerste jaren en belogen enz.. ben er ingetrapt.
Ik voel zeker schuldig over hoe mijn leven gegaan is ,maar ik durfde geen neen te zeggen ,ik was een dikke seut en daar hebben ze van geprofiteerd.
Anderzijds je moet respect hebben voor uw schoonouders hé ? wel ik heb er niks mee gekocht , ik bol nog eventjes mee en dan trek ik er een streep onder!
Sex zou ik nog kunnen vergeven, maar liefde... (Verhaal 182)
Ik ben er 2 jaar geleden achter gekomen dat mijn man een affaire heeft. Het is om iets sexueels begonnen (wat ik hem nog zou kunnen vergeven), maar ondertussen zit er ook liefde in het spel. En is een periode geweest dat ze 9 maanden geen sex hebben gehad, maar wel heel veel berichtjes en telefoontjes, wat ik eigenlijk erger vind. Want dat is moeilijker uit te wissen dan gewoon sex. We hebben veel gepraat, in therapie geweest. Maar hij blijft zeggen dat hij niet weg wil bij ons (ik en onze dochter van 6) maar toch kan hij die vrouw die ook getrouwd is met 2 oudere dochters niet laten. Ze geeft hem kracht en een goed gevoel, door haar kan hij de wereld aan, en toch wil hij zijn gezin niet in de steek laten. We hebben ook altijd een goede relatie gehad trouwens. Ik wil hem ergens niet kwijt, we hebben zo gevochten voor onze relatie en voor onze dochter. Maar ik weet gewoon echt niet meer hoe ik dit kan aanpakken
mijn ex deed hetzelfde.Vreemdgaan.Ik kon dat wel aan, maar toen ze zei dat ze van hem hield, tja dan is het begin van het einde.
Laat hem kiezen.of 100% voor jou of 100% voor die ander
Hij wil niet zeggen wie het is, nu nog steeds niet. Ook wil hij verder niks vertellen want dat zou teveel pijn doen. Hij kan goed met haar praten en dat helpt hem zegt hij. Maar wil me niet vertellen waarmee. Zegt dat ze elkaar niet fysiek zien maar daar twijfel ik aan. Misschien nu niet meer maar er zijn wel momenten geweest. Weet het vrijwel zeker.
Hij probeert met mij nu ook wel meer te praten en te laten voelen dat hij van mij houdt. Hij wil niet scheiden en is sowieso bang om z'n gezin kwijt te raken. Maar heb hem gevraagd of hij ook wil stoppen met dat contact en toen schudde hij nee. Had hij wel aardig wat drankjes gedronken toen ik dit vroeg en weet dus niet of hij dit antwoord nog weet.
Ik weet niet wat ik hiermee moet. Voelt alsof ik hem moet delen en dat wil ik niet. Hij zou toch met mij moeten kunnen praten vooral als hij niet uit elkaar wil. Een derde wiel aan de wagen zal altijd tussen ons in staan om aan de relatie te kunnen werken. Heb alleen het idee dat hij dit niet door heeft
Wat moet ik.....
Mijn enigste regel was niet vreemd gaan (Verhaal 192)
ik ben dit enkel te weten gekomen doordat de persoon waar hij mee vreemd is gegaan het heeft toegegeven (deel van het verhaal) aan haar man.
die mensen kennen wij... hij vertelde mij in het begin als het verhaal de ronde deed dat dit voor mijn tijd was..
maar toen het te warm werd heeft hij me dit opgebiecht. (ik was 1 van de...)
mij enigste regel was niet vreemd gaan. en gewoon eerlijk zijn.
nu sta ik met mijn rug tegen de muur 3jaar verder en een kindje samen...
verraden voel ik me zeker , vertrouwen weg...
en wat we hadden vind ik niet meer terug.
helaas
Mijn vriendin heeft me jaren lang bedrogen (Verhaal 190)
Mijn hart doet pijn, mijn verstand zegt, gelukkig ben je haar kwijt (Verhaal 188)
2 weken geleden, nam ze contact met mij op.samen naar de bios en jawel de ene kus na de andere kreeg ik spontaan.Nog de dag daarop gaan lunchen en die avond daarna uit eten.
9In de tussen tijd veel aan haar uitgegeven, laarzen parfum bloemen wijn drank kleding etc etc, plus een 25x uit eten , ophalen, benzine betalen, rekeningen van mobiel etc
En toen kwam het.Ze zei letterlijk: Luister als jij wilt dat ik nog tijd voor jou vrij maak, dan verwacht in minimaal 1000 tot 1500 euro per maand van jou!!!! ik schrok was verbaasd.Ze zei ook: ik ga nooit nooit nooit meer met een man daten als die mij niet minimaal dit bedrag geeft aan mij.Nooit meer.Mijn tijd is kostbaar dus betaal mij maar dan kunnen we verder daten.
Moest ik huilen of lachen( ik was ondertussen aardig gek op haar geworden).Het werd dus lachen.Mijn reactie was: ik date geen golddiggers.
ze liep kwaad weg, al roepend dat ik ze nu voorgoed kwijt zou zijn.
Mijn hart doet pijn omdat ik haar kwijt ben, mijn verstand zegt, gelukkig ben je haar kwijt.Een relatie baseren op geld, is gedoemd te mislukken.Blijkbaar zit zij zo in elkaar, want ze zei nog: Als je mij veel geeft ga ik echt wel van jou houden.van mij? Nee van mijn credit kaart.
Ik ben zo teleurgesteld.Wist niet dat er nog dames waren die zo zijn en geloven dat er wel een man is die dit gaat doen.
ik voel, pijn, verraad woede, maar mijn verstand zegt nu: ben maar blij heel blij.
Woon jij toevallig in zuid _oost Brabant?
Als dan ein-de-lijk dat weekend aanbreekt (Verhaal 183)
Geen erectie nu ik zwanger ben (Verhaal 180)
Het is beetje bij beetje gegroeid (Verhaal 77)
Ik besloot hem te vergeven (Verhaal 176)
Hoe kan ik weer van m hem houden als ik hem niet vertrouw? (Verhaal 178)
Het is een puinhoop en ik overzie niks meer (Verhaal 177)
Een tijdje later zijn we getrouwd en alles liep op rolletjes. Toen kreeg ik een nieuwe baan, met nieuwe collega's. Een van hen had een magnetische aantrekkingskracht op me, alles begon te tintelen als hij me alleen maar aankeek. Ik raakte hier erg van in de war, en heb thuis eerlijk verteld dat collega en ik elkaar leuk vonden maar dat er niks was gebeurd. Dat dat niet-monogame misschien toch dieper zat. Mijn man vond het fijn dat ik het had verteld, ook heel moeilijk, maar er was niks gebeurd. Een gesprek over non-monogamie was niet echt mogelijk. Ik ben mijn collega blijven zien, af en toe ook buiten werktijd, en er is wel gezoend en gevoeld, maar we hebben geen seks gehad. Alles wat er wel gebeurde smaakte naar meer, maar ik heb afstand genomen toen mijn man en ik voor een kindje wilden gaan.
Na een zware zwangerschap en bevalling is thuis de klad er enorm in gekomen. Na twee jaar intensieve zorg voor een kleintje en fysiek herstel begin ik me langzaam weer mezelf te voelen. Ons seksleven is echter een puinhoop. Ik wil dingen die mijn man niet in huis heeft, en dat non-monogamie zo onbespreekbaar is breekt me op. Mijn man heeft zo zijn eigen hobbies en uitjes, dat hij er niet eens over wil praten voelt alsof hij mij dat niet gunt. Dat we voor elkaar hebben gekozen betekent niet dat we elkaars eigendom zijn. Hij kan seks en liefde echter niet loskoppelen, en ziet mij in dat opzicht wel als 'van hem'. Ik heb daar steeds meer moeite mee, terwijl ik tegelijkertijd mezelf echt met niemand anders oud zie worden. Als ik over mezelf nadenk over 30 jaar, dan is dat met hem. Maar als ik denk aan 30 jaar nooit meer seks met een ander vind ik dat echt om te huilen. Daar komt bij dat ik niet alleen op mannen val, en mijn man het wel bespreekbaar vind als ik seks met een vrouw zou willen. Ik vind het belachelijk dat met een vrouw wel zou 'mogen' maar een man niet, puur vanwege het feit dat seks met een ander seks met een ander is. Het risico van verliefdheid is bij beide seksen even groot, dus dat is dan niet het issue. Dan komt het voor mijn gevoel neer op dat het gaat over mijn man zijn zeggenschap over mijn lichaam en daar kan ik niks mee, ik denk er andersom namelijk niet hetzelfde over. Als mijn man alsnog zou willen experimenteren met anderen zou ik hem veel plezier wensen en naderhand graag willen weten of hij het fijn heeft gehad.
Ik wil graag investeren in mijn huwelijk en heb relatietherapie voorgesteld, ook om non-monogamie samen te bespreken met iemand erbij. Ik wil mijn man absoluut niet dwingen tot iets wat hij niet wil, maar ik wil me er wel over kunnen uitspreken. Omdat het ook op een dieper level raakt. En omdat dit ook had kunnen ontstaan zonder mijn voorgeschiedenis, mensen kunnen veranderen in hun seksualiteit en wie ik 6 jaar geleden was hoeft niet te zijn wie ik nu ben. En wie ik nu ben kan weer afwijken van hoe ik over 6 jaar in het leven sta. Ik wou dat meer mensen er zo over dachten.
Wat ik wel heel lastig vind en wat mijn man niet weet, is dat ik sinds een paar maanden een affaire heb met een oude vlam. We zien elkaar als het lukt 1x per maand en vrijen de sterren van de hemel. Hij kent mijn lichaam door en door, weet precies wat wel en niet werkt en is ontzettend attent. Dat highlight ook weer dat mijn man in dat opzicht een beetje gemakzuchtig is, en ik zelf niet genoeg gecommuniceerd heb naar hem toe (dat heeft wel een reden). Dat laatste heb ik wel met mijn man besproken en probeer ik te verbeteren waar ik kan.
Ik wil aan mijn relatie werken en dat het met mijn man tussen de lakens weer leuk en fijn en lekker wordt. Tegelijkertijd wil ik mijn affaire absoluut niet opgeven. Ik hoef geen relatie met mijn minnaar, als het bij 1x per maand blijft is dat helemaal prima, maar die tijd voelt als mijn tijd, waarin ik kan doen wat ik wil en ook een keer aan mijn trekken kom. Ik vind het naar om tegen mijn man te liegen, omdat voorgelogen worden echt de grond onder je voeten wegslaat. Ik heb dat zelf een keer meegemaakt, en daardoor voel ik me extra slecht en walgelijk dat ik nu toch hetzelfde heb gedaan.. Ik hoop zo dat dit uiteindelijk allemaal goed afloopt :s Het is een puinhoop en ik overzie niks meer. Is er iemand die hier iets van herkent?
Kinderen loslaten naar ex en zijn nieuwe partner, hoe dan? (Verhaal 171)
Juist doordat hij mij zo vies behandeld heeft zit ik nog vol boosheid en heb ik echt paniek om het feit dat mijn nachtmerrie gaat uitkomen. mijn kinderen die gezellig met hun een dag door brengen
Wie heeft er tips?
Tot die tijd laat de kinderen genieten, hij zal blij zij door zijn nieuwe realtie en zo ook leuker zij voor de kids.
Hoe kon ik zo naief zijn en niets doorhebben? (Verhaal 82)
Op 22-02-2020 kwam ik erachter dat mijn man in Samantha's privé in Rotterdam was.
Op die dag was ik tot 19:00 uur aan het werk en tijdens mijn werk belde mijn man mij op om te vertellen dat hij bij zijn beste vriend gaat logeren met onze zoon en dat hij mij de volgende dag weer ziet.
De naïeve ik zei: tuurlijk lieverd veel plezier ik bel je na mijn werk.
Ik was rond 19:20 thuis en heb hem gebeld, maar hij nam niet op.
Ik belde onze zoontje op en hij beweerde dat papa naar de supermarkt was gegaan. Rond 20:15 belde ik hem weer op en wederom geen gehoor.
Ik belde opnieuw onze zoontje en hij vertelde me dat papa nog steeds niet terug was gekomen. Uiteindelijk geen heb ik tegen onder zoon gezegd dat hij zijn telefoon aan de vriend van zijn papa moest geven.
Zijn vriend beweerde ook dat hij naar de supermarkt was gegaan en dat hij niet snapte waar hij bleef, dus ik smeekte zijn vriend om naar de supermarkt te gaan om te kijken of hij geen ongeluk heeft gehad.
Na 30 min belde ik weer zijn vriend op een hij vertelde me dat hij er nog steeds niet was en dat hij ook niet bij de supermarkt was. Ik zei tegen zijn vriend oké ik kom nu mijn zoontje halen en ik ga de politie bellen, toen ik dat zei werd hij bang en begon op eens te lachen: hij vertelde me dat mijn man in een club zat bij een hoer vanaf 17:00 uur en dat om 19:00 terug zou zijn, maar hij snapte ook niet waarom mijn man nog niet terug was; volgens hen had mijn man het waarschijnlijk ontzettend naar zijn zin dat hij de tijd vergeten was. Hij vertelde me ook dat hij me naar het bordeel wil brengen zodat ik het zelf kan zien dat hij niet loog.
Ik ben met mijn vader naar zijn huis gegaan, vervolgens ben ik met heb naar het bordeel geweest en met de baliemedewerker gepraat, zij kon mij niet vertellen of hij binnen was vanwege privacy, maar adviseerde mij om buiten te wachten en zijn bankafschriften te bekijken, omdat klanten daar verplicht moeten pinnen. Wij zijn toen terug gegaan naar zijn huis en om 22:45 belde mijn man zijn vriend op om te vragen waarom hij zo vaak gebeld was. Zijn vriend vertelde hem dat hij mij alles had opgebiecht en dat ik weet waar hij gezeten had.
Toen hij eenmaal bij zijn vriend zijn huis aankwam rijden begon hij direct te liegen en mij te vertellen dat hij autopech had en dat hij niet wilde dat i k mij zorgen maakte, daarom nam hij zijn telefoon niet op.
Ik vertelde heb daar hij moet stoppen met liegen en ben direct gaan kijken op zijn google tijdlijn en zijn bankafschrift dat hij wel degelijk bij een hoer zat.
Hij kon geen kant meer op en biechtte op dat hij daar was.
Hij had €650 uitgegeven en vertelde mij dat hij eigenlijk zo dronken was dat hij niets heeft kunnen doen en dat zijn vriend hem had gemotiveerd om daar naartoe te gaan. " hij wilde zo gezegd aan zijn vriend laten zien dat hij wel durft om daar naartoe te gaan" ik geloofde natuurlijk niet zijn verhaal, maar ben toch bij hem gebleven en zijn we samen naar een relatietherapie geweest. Ik voelde mij ontzettend schuldig dat hij misschien door mij naar een houder is gegaan, omdat onze sex niet erg denderend was en hij praatte me ook schuld aan waardoor ik hem heel snel kon vergeven.
De relatietherapeut vertelde me bij de laatste sessie dat ik meer begrip voor hem moet tonen en tegen mijn zei hij dat mijn man met een schaduw rond loopt en dat die schaduw hem ooit zal inhalen.
Ik ben in 2020 door mijn schuldgevoel veel dingen voor hem gaan doen, we hadden minimaal drie keer per week sex, omdat ik bang was dat hij weer naar een hoer zou gaan.
EN WAT DENKEN JULLIE? JA HOOR!!!
Op 15-02-2021 wilde ik de telefoon van mijn man op de tafel verplaatsen en zag dat hij op dat moment en whatsap kreeg van een prostituee met haar tarieven. Ik ben een uur op de wc gaan zitten en kon het niet geloven dat hij een bericht had gehad. Ik kwam na een uur terug en vroeg hem wie die prostituee was, hij begon wederom te liegen en vertelde me dat het spam was en dat hij vaker dit soort berichten krijgt en dat zijn Facebook ook vol me staat met rare vriendenvoorstel. Ik keek op zijn Facebook en zag dat hij alleen maar van naakte vrouwen vriendenvoorstel kreeg.
Hij vertelde me dat hij ook op de mail spam krijgt van vrouwen die met hem willen en zelfs LinkedIn!!!!
Toen was het voor mij duidelijk dat hij zwaar aan het leggen was en zei tegen hem hoezo krijg jij zoveel verzoekjes, " je denkt toch niet dat ik geloof dat jij en hengst ben" ik heb een week zijn telefoon onderzocht google account heb ik recovery gedaan en zag dat hij veel van zijn google activiteiten had verwijderd, maar door de recovery had ik alles terug gehaald. Ik zag dat hij naar sexsites was geweest Porno films had bekeken.
Toen ben ik om de tafel met hem gaan zitten en heb hem ook goed dronken gevoerd met Vodka en gevraagd of hij aub één keer in zijn leven de waarheid kan vertellen en dat ik zijn beste vriend ben en dat ik niet boos zou worden, maar dat ik hem zou helpen.
Hij kwam naast me zitten en vertelde me dat hij eigenlijk vanaf het begin van onze relatie heeft gelogen.
Hij gaat al 16 jaar vreemd met de prostituees en dat hij zeker 12 jaar cocaine verslaving heeft plus alcohol verslaving en dat hij niet weet hoe hij ermee kan stoppen, maar graag er van af wilt.
We hebben veel ruzie gehad en hij is nog steeds bij mijn in huis.
Ik kan hem niet los laten, omdat ik ontzettend veel van hem hou, maar ergens weet ik ook wel dat hij het in de toekomst weer zal doen.
Ik loop bij een psycholoog en hij heeft binnenkort een traject lopen bij Ready for change afkick kliniek.
Ik ben al zijn bankafschriften, telefoon specificaties, google tijdlijn, google activiteiten en de auto navigatie nagegaan en het klopt wat hij zegt hij gaat al jaren vreemd en ik heb het met mijn domme kop al die jaren niet gezien en niets gemerkt.
Ik moet jullie wel zeggen dat hij ontzettend goed kan liegen en dubbele leven kan lijden.
Sinds gisteren 14-04-2021 heb ik besloten om niet meer tegen hem te praten en ben mijn gedachtes op papier gaan schrijven zodat ik zelf uiteindelijk met een beslissing kom.
Ik vertrouw op dit moment niemand meer in mijn leven. Ik zit nog steeds met een vragen. HOE KON IK ZO NAÏEF ZIJN EN NIETS DOOR HEBBEN. WAAROM DACHT IK DAT HIJ VAN MIJ HOUDT. WAAR WAS IK AL DIE JAREN????
Meegemaakt. Ik wou alles voor haar opgeven tot ze besloot dat mijn gezin een probleem is en ze er niet met zou kunnen leven dat ze een gezin kapot gemaakt heeft, besloot ze alle
Banden te breken en te blokkeren.
Daar sta je dan machteloos en vol met vragen ...Hooplijk brengt tijd raad, sterkte!!!
Dit is wat ik vaak hoor als zij een klant heeft ontvangen. Hij wou alleen praten en totaal geen sex. Voor mij is dat helemaal beter, wanneer er niemand bij mij vrouw binnen is gegaan . Als ik dit al accepteer moet jij het helemaal acceptere dat je man eigenlijks niks heegt gedaan. Vergeef je man en denk niet te veel in hoeren want vaak geven ze alleenmaar positief advies al zou je dat niet zeggen natuurlijk. Ik ben er vaak bij geweest of gezien of geluisterd, maar de meiden zonder toppers en zonder hun hadden veel verkrachters want zelfs dat maken ze mee de meiden
Hij gaat niet stoppen totdat de hand van God hemzelf bevrijd van deze onzin. Als hij wilde stoppen had hij er allang iets aangedaan. Hij wilt nu hulp omdat jij erachter ben gekomen wat voor ongein hij allemaal uitspookt. Als jij er niet achter was gekomen was hij vrolijk verder gegaan.
Dit is geen liefde! Hij houd niet van jou alleen van zichzelf.
Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken.
Ik ben al 2x bedrogen en mn intuitie heefd me geen 1x in de steek gelaten, ik heb nu 3 jaar een relatie en sinds 1 jaar ongeveer dat mn intuiti spreekt. Ik ben erg benieuwd wat je en hoe je je bewijzen hebt gevonden.
Ik zit met handen in t haar😳
Hij heefd zn wachtwoord veranderd van mail en google account. en zegt dat hij die vergeten is..ik heb alleen toegang tot zn mail op zn eigen pc als die aanstaat.
Zn Lebara account geeft alleen maar van 1 maand weer en zn bank alleen toegangkelijk met zn vingerafdruk op mobiel...hoe en wat heb jij precies gedaan met "recovery"?
Mvg
Alleen kan ze niet los van hem komen (Verhaal 169)
Toen was er al een andere vrouw in mijn leven waar ik vaak mee afspraak,
Deze vrouw zat ook in een relatie, nu we een jaar verder zijn, heel veel momenten samen zijn 3/4 keer per week.
We zouden niets liever willen dan samen zijn, en hebben onze toekomst vaak door gesproken ( nieuwe start, emigreren enz )
Alleen kan ze niet los van hem komen.
Ze wonen vaak apart door dat ze 2 huizen hebben, maar iedere keer weet hij haar weer over te halen.
Hun laatste redmiddel is relatietherapie waar ze nu mee bezig zijn, alleen komt er van haar kant nog niet iets van gevoel terug.
Moet ik op haar wachten ?
Misschien heb je al een bepaalde grens bereikt en moet je dat uiten naar je vriendin, als je het tenminste meent.
Vind dat lastig met grenzen, je moet het wel echt menen anders heeft het geen zin.
Wat zij met jou doet heet future faking. Samen met jou over de toekomst dromen terwijl ze dit niet van plan is. Jij bouwt haar op zodat zij er weer even tegen aan kan met haar huidige partner. Jullie zijn elkaars uitvlucht geweest. Daar waar dit voor jou tot iets meer is gegroeid is dat voor haar niet het geval. Anders waren jullie nu samen al geëmigreerd en zaten gezellig in jullie fantasietentje aan het strand waar jullie cocktails verkopen en surfboards verhuren...
Dit is toch geen normale reactie? (Verhaal 172)
Ik word elke dag overmand door wantrouwen en angst (Verhaal 165)
Mijn man kan me heel intens lief hebben maar ook vaak afstoten. Dus ik was er al een tijdje achter dat bindingsangst waarschijnlijk speelt.
Nu zit hij ook in een midlife crisis. Ik merkte al een tijdje dat hij op verschillende manieren teveel aandacht opzocht bij andere vrouwen wat ik helemaal niet van hem gewend ben. Ik werd er verschrikkelijk onzeker van, stelde 1000vragen en bedelde om bevestiging. Altijd zag ik spoken, was ik degene die geen vrijheid kon geven...
Deze zomer kwamen we beide in goed contact met iemand en werd het een soort van gezamenlijke vriendin. Ik herstelde mijn vertrouwen en wilde hem echt laten zien dat ik dit contact helemaal oké vond. Mede omdat ze voor mij ook een vriendin was . Een vriendin die ik toevertrouwde hoe vaak ik me angstig voel dat hij me zou verlaten, dat ik tegelijk zoveel van hem hou en zonder hard bewijs toch niet weg kan gaan? Ik voelde me gehoord en gesteund.
En nu heb ik een bericht ontdekt met I love you verklaringen tussen hun 2.
Dat beukt echt in 2 mensen die ik vertrouw en die mijn verlatingsangst kennen. Dat verwacht je toch niet?
Mijn man heeft een soort shock doorgemaakt en erkend zijn bindingsangst. Zegt dat het een stomme fantasie en aandacht zoeken was. Hij me nooit wilde verlaten, echt van me houdt. Hij zou niet met haar naar bed geweest zijn...
Ik heb besloten mijn relatie te behouden, heb immers 3kinderen waarvoor ik de wereld niet op de kop wil gooien, heb ook altijd van hem gehouden. Hij is nu liever dan ooit. Maar toch wordt ik elke dag overmand door wantrouwen en angst. Ik voel me ondanks zo genaaid. Gaat dit ooit weg, da's zo vervelend!!
Het feit dat deze 2 mensen die jij vertrouwde met een diepe onzekerheid jou vertrouwen zo beschadig hebben voor hun eigen pleziertje, verteld een hoop over wat voor mensen dit zijn.
Weest er op gerust dat ook jou kan zichzelf hoger acht dan jou.
Ze zijn wel met elkaar naar bed geweest maak je geen illusie ze proberen zichzelf uit de wind voor jouwn en misschien die van de omgeving boosheid te houden.
Weest niet bang dat hij je zal verlaten want in principe heeft hij dat al gedaan op het moment dat kij er voor KOOS zich in te laten met jullie vriendin.
Je verdient zoveel beter dan twee 'vertrouwelingen' die jou belazeren
Het geeft voldoening en ik geef om hem (Verhaal 58)
Wat ben jij een nare egoïstische vrouw. Alles wat je jezelf verteld om jezelf zoet te houden is een leugen. Al die nare gevoelens die je ook af en toe nog voelt dat is je geweten. Zorg dat die niet uitdooft en je je man met narigheid achter laat wanneer je komt te overlijden
Contact verbreken of je huwelijk naar de klote (Verhaal 104)
Een nieuwe vriendschap en die niet op willen geven terwijl jullie realtie op springen staat?
Als je hem niet los wilt laten zet hem er dan even uit. Als de dagelijkse beslommeringen met zijn nieuwe vlam om de hoek komen kijken is hij snel uitgekeken. Bovendien zal hij geen aansluiting vinden in haar leefwereld.
Zie je hem al zitten tussen haar 22 jarigen vriendjes en vriendinnetjes. Ja dat is nu even leuk en spannend ... maar dat kan hij allemaal niet bijhouden.
Zij begint net aan haar leven hij heeft alles waar zij doorheen gaat al meegemaakt en zit niet te wachten op een papa die haar voor alles wilt behoeden. Zij vind hem nu leuk en spannend totdat het echt gaat worden.
Dit houdt geen stand, maar wil jij hem wel opvangen wanneer alles in de soep loopt hij zich zielig en allen voelt. Dan mag jij hem weer oplappen totdat hij weer een nieuwe 'vriendschap' aangaat
Zou dit kunnen lukken? (Verhaal 142)
Mijn verhaal gaat heel veel kritiek geven. Maar je moet alles bekijken van het begin.
Mijn huidige vrouw en binnenkort Mijn Ex hadden een relatie van 19j . Waaruit 1 dochter is geboren.
Van dag één was er verliefdheid en echte passionele sexs. Wij kwamen zelf in de middag naar huis om met elkaar te hebben en veel sexs. We kregen gevoelens voor elkaar wat we alle twee nog nooit hadden gezien of gevoeld. We hadden het in het begin financieel heel lastig maar gingen voor elkaar. Zo erg dat we na een tijdje konden bouwen en we ondernemers werden. Zij thuis haar praktijk. Ik over heel belgie opdrachten doen. Nog altijd was er diezelfde passie ,sexs en verliefdheid. Na een paar jaar namen we er nog een onderneming bij en werkte keihard zonder elkaar te vergeten en te verwennen. Trouw voor eeuwig en voor altijd samen dachten we beide. Toen ging het na één jaar plotseling mis met de laatste onderneming die goed draaide maar dicht moest wegens te veel concurrentie bij elkaar en de hoofdzetel zette onze onderneming op straat. Wij hadden leningen die daar door niet meer konden betaald worden. Met het gevolg ,deurwaarders aan de deur , huis kwijt en de andere ondernemingen aangeslagen. Samen hadden we geen rooie duit meer en opgezadeld met schulden. Na moeilijke weken en samen veel gepraat te hebben stelde we samen voor dat zij het oudste beroep op de wereld ging doen . Niet in een bar maar als escort. Noodgedwongen want we leefde maar met enkele euro's per week. Na twee jaar hadden we alle rechtzaken gewonnen tegen en waren wij niet schuldig aan alle falingen. Mooi zo dachten we , maar minder waar. Alle opgelopen schulden buiten de falingen bleven lopen. Ook al kwam dit juist daar door. Met het gevolg dat zij niet kon stoppen en we met een grote strop rond onze nek bleven zitten. Onze relatie was er nog maar ikzelf voelde me een waardeloze man die zijn vrouw en kind in de miserie had gezet. Ik hield nog van mijn vrouw en anders om ook, maar kon mijn gevoelens niet meer uiten
Zo duurde dat een drie tal jaar. Plots voelde ik dat er iets was. Want ze negeerde me en ik wist en voelde dat er iets speelde. Plots kwam ze aan en ik vroeg haar vlak af er is iemand anders. Ze ontkende eerst maar . De dag erop zij ze dat er een klik was met iemand anders. Mijn wereld storten in, we hadden elkaar beloofd nooit te verlaten , zodat we samen uut de schulden en miserie kwamen. Maar dat was dus niet meer. Ze voelde niks meer voor me. Nu is die andere persoon bijna kwa karakter een copy van mij. Op dit moment wonen we nog samen, we moeten wel omdat er ook nog veel beesten bij zijn die samen moeten onderhouden worden. Ik heb haar voorgesteld om te proberen om een polygamie relatie te proberen. In de nachten was ik toch altijd alleen. En door de dag moesten we de beesten onderhouden en verzorgen. De andere partner woont op meer dan één uur rijden. Ik weet dat dit moeilijk is zowel voor haar als voor mij. Maar ik leefde al jaren als eenzame man . Ik had nooit sexs met een ander en profiteerde ook nooit van haar. Daar had ik te veel respect voor haar. Want ze is en blijf een fantastische moeder en vrouw. Maar ben ook eerlijk dat ik haat heel erg mis .
Zou dit kunnen lukken.
Bij die persoon vergeet ze even al haar stress en zorgen dat verliefde gevoel werkt als een drugs. Waarschijnlijk zijn ze al een toekomst aan het plannen zonder jou. Als ze instemt met poligamy is het alleen om jou nu rustig te houden. Ze kan nu even peilen met die ander of het echt iets gaat worden. Misschien is het nu wel handig voor jou om jullie schuld op te maken en te gaan verdelen. Want als ze groen licht heeft bij die ander laat ze jou en alle schulden als een baksteen vallen. Neemt ze geen dieren mee. Behalve het dier wat jij het meest lief hebt. Om je nog een trap na te geven.
Jullie zij elkaar kwijtgeraakt op het moment dat jij ermee instemde om haar te prostitueren. Als je dat kan terug draaien en verantwoording neemt voor jezelf en je gezin is er nog een uitweg....
Ik denk dat ze al te ver heen is.
Succes
Toen heb ik voor hem geknokt, nu niet meer (Verhaal 54)
En die weer aan mij,hij dorst het niet rechtstreeks aan mij te vertellen. Nu vertelde hij aan de kinderen dat hij verliefd is geworden sinds een half jaar en dat een kans wil geven(zij is ook nog getrouwd) hij zegt geen sex met haar gehad te hebben wat kan🤷🏽♀️hij slikt antidepressiva en daardoor hebben wij ook zeker al in geen zeven jaar sex gehad en werd er ook niet over gepraat. Wat ik niet begrijp en ik kan mijn woede ook niet kwijt is dat hij 40 jaar !!!!!huwelijk als vuil wegzet voor een half jaar verliefdheid. Ik heb de scheiding ingezet ben er klaar mee het ook niet de eerste keer 35 jaar geleden ook zoiets gebeurd maar toen heb ik voor hem geknokt nu niet meer. Ik ben gefrustreerd,verdrietig maar bovenal zo verschrikkelijk kwaad. Ik heb geen keuze gehad zijn koek was op de mijne nog niet ,ik had het af willen maken tot het einde want zo slecht hadden wij het niet samen dacht ik. Nu zit ik midden in een scheiding wordt gek van al het geregel maar ik heb gelukkig hulp. Wil zo graag sterk zijn maar dat lukt mij niet altijd .....
Lees mijn verhaal 176
Om misselijk van te worden
Alles gegeven, en nu afgedaan als oud vuil
Pijn pijn pijn
Onmacht
Wat voel ik mij dom en naief en gebruikt (Verhaal 173)
Met liefde een mooie dochter gegeven
Na ongeveer 4 jaar kwam het chat kanaal
Bullchat in zijn leven
Nu maakt het mij niet uit of je van iedereen houdt ,maar wees eerlijk
Dit gevecht heeft 18 jaar geduurd,vol leugens,bellen en afspreken met anderen, en elke
X zag ik spoken enz enz. Accounts op sites heeft hij ye idioot voor woorden
Nu voor zesde keer belazerd, heterdaadje op bullchat
Wat voel ik mij dom en naiief en gebruikt
Alles gedaan om hem eerlijk te laten zijn over alles
Maar hij koos voor dubbel leven
Een gezin als dekmantel en daarbuiten alles wat god verboden heeft
Geestelijk ben ik totaal naar de klote, samen met mijn dochter
Die hij ook van alles beloofde met ik wil jullie nooit meer kwijt en zal jullie nooit meer pijn doen
Nou we liggen in de geestelijke goot en weten van ellende niet waar we het moeten zoeken
Dat heterdaadje op bullchat dat hij voor laptop zit maakt me ziek en kotsmisselijk
Mijn vriendin is weer vreemdgegaan (Verhaal 20)
Dat gezegd hebbende konden we elkaar na een paar maanden toch weer vinden en na een lange tijd vertrouwen. De jaren die daarna volgden waren stabiel, maar nagenoeg ook zonder intimiteit.
Enkele maanden geleden kwam ik er helaas achter dat ze weer een ander had in haar leven. Wederom een collega die zelf een vrouw en twee kinderen heeft. Dit heeft logischerwijs tot een groot conflict geleid waarin ik compleet het vertrouwen in mijn vriendin ben verloren.
Ik ben altijd in gesprek gebleven met haar en ook nu zijn we veelvuldig in gesprek over hoe we tot elkaar kunnen komen. We hebben nu ook twee kinderen om rekening mee te houden, dus dat maakt het extra belangrijk.
Ik merk aan mezelf dat mijn gedachten alle kanten op gaan. In de basis ben ik ontzettend boos, teleurgesteld en zelfs onzeker geworden tot het punt dat ik liever soms de knoop wil doorhakken.
Mijn vriendin wordt hier zo langzamerhand ook "moe" van, omdat ik steeds in een zwart gat val waarin ik geen uitweg zie tussen ons beide en dan maar concludeer dat we beter uit elkaar kunnen gaan.
Zij wil naar eigen zeggen, ondanks dat ik haar alle vrijheid geef om voor haar vrijheid te kiezen, toch er alles voor doen om samen te blijven. Ik zie echter dagelijks dingen die mij ontzettend doen twijfelen of ik mijn vriendin nog wel kan vertrouwen tot het punt dat ik mezelf echt helemaal "gek" maak.
Waarom draagt ze dit naar werk? Waarom draagt ze nu wat anders? Waarom moet dit jurkje op een doordeweekse dag in de was? Waarom staan haar WhatsApp meldingen uit? Waar is ze? ... ga maar door.
Ik vond mezelf altijd een rots in de branding; stabiel en bepaald niet jaloers aangelegd, maar als ik mezelf nu zie en lees wat ik schrijf, dan ben ik haast teleurgesteld in mezelf dat dit me zo aangrijpt en forceert tot, wat ik zelf beschouw als, achterlijk gedrag.
Tijd ... hoogste tijd ... om professionele hulp in te schakelen.
Toch neig ik steeds meer naar eindigen, eens een misstapje kan gebeuren maar systematisch is iets anders. Mensen veranderen niet, evolueren hoogstens. Sterkte!
1 gedrag heeft consequenties en dit vind ik onacceptabel
2: maakt niet uit hoe erg je me vernedert. Ik blijf bij de persoon die me misbruikt.
Ik kwam ook achter dingen die mijn man achter mijn rug om deed.
Ik had het al een tijdje door dat er dingen niet klopten en ben toen op onderzoek gegaan.
Doordat hij vergeten was al z'n sporen in z'n mobiel te wissen kwam ik erachter, een vrouwelijke collega van 20 jaar jonger.
Eerst liegen en ontkennen en uiteindelijk toen ik hem met bewijzen confronteerde gaf hij iets toe.
Maar volgens hem had hij nooit iets gehad met haar, alleen maar een klusje bij haar in huis gedaan en gewoon gezellig contact.
We zijn ruim 4 jaar en heel veel ruzies verder, het leek een tijdje goed te gaan maar het gaat momenteel weer steeds slechter.
Wederom ben ik achter berichtjes gekomen die ik zeer ongepast vind, weer met een vrouwelijke collega.
Hij had het op z'n werk IPhone gewist, maar helaas bleek het nog wel op z'n Ipad te staan.
Ipv mij te overtuigen dat er echt niks is werd hij boos en kreeg ik net als vorige keer nooit antwoorden op vragen die ik had.
Het vertrouwen in degene waarvan je denkt dat die het dichtst bij je staat en waarvan je denkt dat ie altijd eerlijk tegen je is krijgt zo'n enorme klap, dat is niet voor te stellen.
Ik ben altijd een zelfverzekerde vrouw geweest maar het heeft mij zo enorm geknakt.
Het is zo moeilijk om hiervan te herstellen, het wantrouwen blijft op de achtergrond altijd aanwezig.
Ik begrijp hoe je je voelt en ook de walging als je naar je eigen handelen en gedrag kijkt.
Maar dat is het gevolg van wat de andere persoon heeft gedaan.
Ik sta op het punt om eerdaags mijn huwelijk te beëindigen, ik kan alleen de moed niet opbrengen en weet niet hoe ik het moet vertellen.
Mijn man zal niet voor me gaan knokken en zal het hierbij laten, dat weet ik zeker.
Hij wil met niemand gaan praten om te kijken hoe we onze relatie misschien kunnen redden.
Net als jij ga ik professionele hulp zoeken nu.
Maar is het niet belachelijk dat wij hulp moeten zoeken ipv degene die dit veroorzaakt heeft?
Zou die persoon zich niet eens moeten afvragen waarom hij degene die hem zo liefheeft zo enorm diep kwetst...?
Ik snap je zo...je gedachten, ik herken het allemaal, het maakt me kapot.
Ik wens je de kracht toe om hier uit te komen!
ik weet niet hoe ik hier mee moet dealen
SOA door mijn man - ik voel geen liefde meer (Verhaal 45)
Al snel een maand na ons huwelijk kwam ik erachter dat hij met andere vrouwen seksueel contact had. Hier ben ik even boos over geweest en daarna als het ware vergeten.
We hebben een prachtig kindje gekregen en daarna leefden we in principe een beetje langs elkaar heen.
Mijn 2e zwangerschap begon weer met het betrappen van seksuele berichten van vrouwen. Het was dus niet gestopt, maar we hebben er bijna niet over gesproken. Ik was weer boos en daarna waaide het weer over. Ik was gelukkig met mijn zoontje en droomde over mijn gezin met nog een baby. Helaas ben ik de baby met 20 weken zwangerschap verloren. Ik
was ontzettend verdrietig maar heb toch een manier gevonden om het te verwerken. Kort daarna kreeg ik wel 2 maanden last van gekke kwaaltjes waar de huisarts ook niet meer wist wat hij voor mij kon betekenen. Totdat ik zo een pijn had dat ik op SEH terecht kwam. Uiteindelijk werd ik een week later gebeld door de arts en die vertelde mij dat ik een SOA heb.. Ik was helemaal verstijfd en kon het niet geloven. Enige persoon waar ik ooit seks
mee heb gehad is mijn man. Mijn man ontkende het nog steeds en begon allemaal rare smoesjes te bedenken.
Hij is gewoon een dikke vette leugenaar. We zijn nu 2 jaar verder en ik voel totaal geen liefde en respect voor hem. Ik heb ondertussen 2 prachtige kinderen van hem, en wil mijn gezin niet kapot maken.Ik merk dat ik verheug op de dag dat mijn kinderen ouder zijn en ik daarna weg van hem kan gaan. Maar dat duurt nog JAREN!
Communiceren gaat zeer moeizaam. En ik heb totaal geen zin om met hem te praten. Nu met corona zijn we de hele dag samen thuis en merk ik dat ik het nog lastiger vind..
dat valt allemaal niet mee, ik zou toch een manier gaan bendenken om om van hem te gaan scheiden. dit jaren volhouden heeft geen enkele zin en maakt jou als persoon diep ongelukkig.
kies voor je eigen geluk, samen met je kinder, ook dan zal je er uiteindelijk wel uitkomen, en beter.
sterkte
Sterkte !
Met zijn mond heeft ie weet ik veel waar gezeten en zoent jou en de kindjes met die zelfde mond.
Ook leef je nu dagelijks in spanning en walg je van de huisgenoot die je levensgezel zou moeten zijn. Je steun en toeverlaat. Iemand met wie je zou moeten kunnen lachen.
Misschien wordt jullie relatie er wel beter op als jullie niet meer samen zijn. En kunnen jullie je richten op jullie twee mooie kindjes. Als het tussen jullie samen niet werkt kunnen jullie nog wel twee mooie mensen opvoeden.
Ook voor je eigen geestelijke gezondheid zou het wijs kunnen zijn je boeltje te pakken en te kiezen voor jezelf je kids.
En tzt wanneer je er weer aan toe bent kom je zeker wel weer iemand tegen. Je zal je bevrijd voelen!
Als kinderen goed begeleid worden kunnen ze er heel goed door heen komen.
Ik geloof zelf niet in een gezin bij elkaar houden waar geen liefde meer is; dat is dan het voorbeeld dat je aan je kinderen geeft.
Voor kinderen is het het beste om gelukkige ouders te hebben, ook al moeten ze daarvoor uit elkaar gaan.
Scheiden is heftig voor ze maar met goede begeleiding hoeven ze geen trauma op te lopen.
Succes en sterkte!
Ons seksleven was nooit echt denderend (Verhaal 62)
Met mijn man mis ik dus vooral op het gebied van seks aansluiting en communicatie. We lijken ons allebei anders te hebben ontwikkeld de afgelopen jaren. Hij staat wat simpeler in het leven en ik ben juist wat vrijer. Ik vind het moeilijk om aan te kaarten wat ik mis in onze relatie, hij reageert snel defensief en aanvallend. Ik heb het een paar keer geprobeerd op een hele rustige manier maar het werden steeds heftige ruzies. Hij begint vrijwel meteen met schreeuwen en verwijten terug te gooien. Hierdoor durf ik de confrontaties niet echt meer aan te gaan.
Ondanks dat ik weet wat ik mis bij hem, houd ik wel ontzettend veel van hem. Hij is lief, attent, te vertrouwen. Je kent elkaar zo door en door na 10 jaar, we zijn letterlijk samen volwassen geworden.
Maar door hetgene wat ik mis blijf ik vreemdgaan. Dit is niet de 1e keer, wel de 1e keer waarbij het zo goed "matcht". Maar ik weet niet of ik alles realistisch bekijk, want een affaire lijkt altijd mooi en leuk omdat het niet dezelfde uitdagingen kent als een relatie.
Nu voel ik me compleet gevangen vol met schuldgevoelens naar beide mannen toe. Mijn man wilt niet in relatietherapie en lijkt mij gewoon niet te begrijpen. Nu bekruipt mij het gevoel dat ondanks mijn liefde voor hem.. dit een vicieuze cirkel gaat blijven. Vreemdgaan wil en kan ik niet meer. Het breekt me op, ik haat mezelf en ben in een heftige depressie beland. Hiervoor krijg ik hulp.. maar de keuze zal ik zelf moeten maken. En de tijd lijkt te dringen. :-(
Ook zij waren seksueel helemaal geen match vanaf het begin en hij had ook geen diepe connectie met zijn vrouw. Ze zijn wel al heel lang samen dus veel zekerheid en veiligheid vermoed ik.
Wij werden verliefd en hij ontdekte toen pas wat hij miste maar ook omdat hij toen pas ophield met vreemdgaan; hij was jarenlang al aan het vreemdgaan met verschillende vrouwen.
Ik denk dat als je negeert wat er mis is in je relatie dat je behoefte blijft houden aan vreemdgaan. Het schijnt dat vreemdgaan vaak een verlangen is naar connectie en die mis je in je eigen relatie.
Het is jullie beider verantwoordelijkheid vind ik maar de vraag is natuurlijk altijd of je er wel uit kunt komen.
Als je van je vriend houdt zou ik er voor gaan, desnoods opbiechten want ik geloof niet dat je een diepe connectie kan bouwen op leugens.
En als je er niet uitkomt is er altijd nog een toekomst.
Wens je sterkte!
We proberen een open relatie (Verhaal 27)
Daarnaast vertelde hij dat hij verliefd was geworden op een oude schoolvriendin van hem, die nu op de Dominicaanse Republiek woont. In april is hij voor het werk in de Carib geweest en zij verbleef bij hem in het hotel.
Ik heb het hem vergeven. We probeerden een open relatie. Ik heb een paar mannen ontmoet maar het was niks voor mij. Ik vond het prima als hij andere vrouwen ging ontmoeten, ondanks dat ik het moeilijk vond.
In november ging hij naar de Dom. Republiek. Ik dacht dat we het daarna eindelijk zouden kunnen afsluiten.
Ik heb het ontzettend zwaar gehad toen hij weg was, kon het niet aan.
Nu begint hij er weer over dat hij binnen een paar maanden daar naartoe wil.
Ik trek dat niet, heb het tegen hem gezegd. Ik ga daaraan kapot.
Hij zegt dat ik mij aanstel, dat hij immers gewoon terug komt naar ons?
Ik zou zo graag rust willen in onze relatie, dit maakt mij gek. Maar hij zegt dan dat ik niet genoeg van hem hou, anders zou ik hem wel die vrijheid geven.
Hij is een solo speler en een relatie is een teamsport.
Ik hoop dat je niet genoeg van hem houd maar wel genoeg van jezelf. Om jezelf bijelkaar te vegen je spullen te pakken en te gaan of hem eruit te zetten afhankelijk van je situatie.
Voor de kinderen zou ik niet blijven want die hebben ook niets aan een overspannen moeder.
Het zal een zware tijd worden maar je zal je na een tijd heerlijk voelen.
Als je niet constant over hem in hoeft te zitten kan je weer je fijn moeder zijn en leuker voor jezelf.
Ik ben 99% zeker dat ze me heeft bedrogen (Verhaal 47)
Ik ben daar achter gekomen wanneer ik haar stiekem berichten zag wissen en stiekem telefoneerde. Na een tijdje heb ik haar daarmee geconfronteerd en ontkende ze en zei ze dat ze enkel aandacht zocht bij iemand omdat ikzelf in een put zat en het moeilijk had. Ondertussen heb ik door die dip in het vertrouwen haar berichten eens gelezen (waar ik me wel extreem schuldig voor voel) en ben ik nu 99% zeker dat er meer gebeurd is dan zij zei. Ik ben zeker dat ze met zuigplekken is thuis gekomen en geen eczeem zoals zij zei. En uit de berichten leid ik af dat ze elkaar regelmatig zagen met bepaalde gevolgen...
Alhoewel ik wel er van overtuigd ben dat ze terug voor mij en ons gezin gekozen heeft knaagt die onzekerheid van die feiten enorm.
Geen idee hoe het verder moet....
En fijn om te weten dat wanneer jij het een keer zwaar hebt je vrouw zich in de armen van een poetsklant stort omdat ze aandacht nodig heeft.
Maar gelukkig komt ze thuis naar die heftige poetsklussen om voor jullie het avond eten te koken. Misschien is ze wel vrolijker en liever tegen jou en de kinderen.
Je bent niet minder man omdat je in de put zit en daardoor niet lekker in je vel. Je bent nof steeds een man en je hoeft je niet als een pussy te laten behandelen.
Je verdient het niet om belogen en bedrogen te worden.
Praat erover geef haar een kans om eerlijk te zijn. Als jullie samen verder willen zullen jullie moeten knokken voor herstel. Maar het is niet onmogelijk.
Je zal alleen wel een lange tijd last hebben van dat knagende gevoel wanneer zij gaat 'poetsen
Ze is met 4 mannen vreemdgegaan (Verhaal 108)
Alvast bedankt voor het luisteren
Het gaat je nu veel pijn doen om de relatie te beëindigen maar als je er jaren werk van maakt en een gezin sticht met deze loeder kom je nog beroerder uit.
Ik vertrouw haar voor geen meter meer (Verhaal 106)
Ik ben getraind in mijn jonge jaren door de inlichtingen dienst, ze wist dat.
Al enige tijd vind ik dat ze anders is dus de tijd was daar om te gaan zoeken, alleen ging ik een tijdje de verkeerde kant op.
Een van mijn oude maatjes deed mij een idee aan de hand, en dat idee was camera's.
Eerst zette ik een camera op de tuin en ze ging helemaal door het lint, daarmee kreeg ik dus een indruk dat er iets in het huis gebeurde.
Toen nam ik een andere wekker, precies eentje met een camera, zo zag ik dat ze veel foto's maakte van zichzelf als ze naakt was, en ze glimlachte, ze verstuurd ze dus ook,triest maar helaas 3 dagen later had ik al beet.
Ik heb steeds gehoopt dat ik het mis zou hebben. Maar ze deed het met een bevriende trainer. Toen ik haar ermee confronteerde ontkende ze het, maar ja beelden zeggen meer dan woorden. Ik was woest, ze huilde wilde dat het weer goed kwam, haar 19 jarige dochter heeft mij gesmeekt om het nog te proberen en ik? Ik ben intens vernederd en voel me behoorlijk gebruikt. 18.5 jaar betaal ik alles voor haar met liefde dat wel, ik moest zelfs sparen om voor mezelf nieuwe kleding te kopen en dan dit. Het bleek al ruim anderhalf jaar aan de gang. We zijn nu 4 weken verder, ik vertrouw haar voor geen meter meer, en weet eigenlijk niet wat ik moet
Voor haar ben je handig als portemonnee maar liefde is het niet meer.
Mijn vriend heeft me bedrogen op 1 dronken avond (Verhaal 167)
Hij was gaan stappen met een vriend .
Ik ben rond 5 uur wakker geworden en zag op zoek mijn vrienden waar hij was (een plaats waar er niet is is enkel prive huizen ) , ik belde verschillende keren maar hij nam niet op , dan zag ik hem rijden om zijn vriend op te halen en die vriend dan af te zetten.
Hij kwam thuis zei niets en viel als een blok in slaap .
Ik heb in zijn telefoon geschiedenis gekeken en er waren 10 gemiste oproepen van mij 3 van zijn vriend en 1 van 37 sec met zijn vriend daarna weer 2 van mij .
Hij was heel erg dronken . Ik ben gaan werken en het knaagde zo . Toen ik thuis kwam biecht te hij het op .
Toen heb ik direct zijn koffers gepakt . En hij is vertrokken . Ik wou hem na 1 maand zo graag terug . Hij heeft zo veel spijt . Maar is dat genoeg kan ik hem ooit nog vertrouwen . Nu 6 maand later woont hij weer thuis maar het is niet meer het zelfde . Zal het ooit weer hetzelfde zijn ?
Affaire met een schoolvriendin (Verhaal 166)
Wat zou je doen als (Verhaal 164)
Geheimpje met petekind (Verhaal 160)
Heel sociale meid, niet alleen voor haar meter, ook voor mij, zij fleurt terug op, is stilletjes aan terug zelfzeker.
Ze heeft een kamer voor haar alleen, met WiFi, bureel voor studie …., niets te kort.
Haar ouders kijken zelfs niet meer om naar haar , bellen ,sms niet meer , kan zelf haar studie, studiekosten …. Betalen ! Haar studiegeld ziet ze ook niet!
Dat ze niet moest leren, wilde ze meerijden met mij met vrachtwagen, daar ze haar hart opluchte , waar ik luisterend oor was, soms kreeg ik een traan van haar tragedie !
Savonds vroeg ze mij om haar te roepen, zodat ze niet oversleep voor haar internetles tijdens de COVID.
Zo riep ik haar bijna elke morgen, in de deurspleet , (omdat ik zelf in mijn piyama stond)en haar vraag was weer voldaan.
Op een keer reageerde ze niet direct , en ook niet na 7 keer haar naam te noemen, ben ik haar gaan wakker maken naast haar .
Zij werd half wakker en nam mijn arm vast, met haar ander hand trok ze mij dichter en zoende me, dat is zacht uitgedrukt, tongde ze me, en trok mijn piamabroek naar onder, en begon me te pijpen, …. En verder en verder. Duurde ongeveer 10 minuten
Nadien zij ze , laat dit ons geheimpje zijn !
Ik voel mij hierbij niet echt goed, word wakker snachts……
Hoe kan ik dat best verwerken ?
Moet ik haar inlichten? (Verhaal 69)
We zijn mekaar blijven zien, maar al na een paar weken kreeg ik het vreemde voorgevoel dat er toch een en ander niet klopte. Ik vroeg hem al snel of hij wel echt 10000% single was en voelde me nadien zelfs schuldig dat ik had durven twijfelen.
Hij kwam altijd bij mij thuis, ik nooit bij hem, maar de uitleg kon ik altijd wel begrijpen (veel bezoek, verbouwingen, klusjesmannen, ....)
Hij bleef ook nooit slapen, maar onze 'relatie' was volgens hem rustig aan het opbouwen en hij wou niets overhaasten en hij was bang om gekwetst te worden.
Nu ik het neerschreef zie ik zelf hoe naïef ik was en hoe ik me van in het begin dingen heb laten wijsmaken.
We zagen mekaar 1 keer per week, bijna nooit in het weekend. In het weekend was hij ook veel minder bereikbaar 'want hij keek niet constant' op zijn telefoon.
Onze afspraakjes waren niet louter seksueel, er waren ook avonden dat we een wandeling maakten, of intense gesprekken hadden. Maar het ging wel steeds over hem achteraf gezien, hij toonde nauwelijks interesse in mijn leefwereld.
Ik vond het fijn waneer me mekaar zagen, maar daarnaast had ik contstant last van dat knagende gevoel dat er vanalles toch niet klopte. Maar ik suste mezelf met de gedachte dat iemand niet in staat is om zo hard te liegen en zoveel risico's te nemen.
Ik twijfelde hard aan mezelf en vond mezelf heel erg immatuur en behoeftig wanneer ik weer eens mijn onzekerheden uitte, maar achteraf gezien kwam dat door zijn reacties.
Onze relatie was niet openbaar, en nog pril, dus weinig of geen mensen wisten ervan.
Toch kreeg ik een tijdje geleden plots een berichtje op messenger van een vage kennis, of ik 'voornaam & naam' ken, want hij voegde haar toe en begon meteen immature complimentjes te sturen. Op eenzelfde manier als toen onze chat begon.
Voor mij was dat de spreekwoordelijke druppel en ben ik beginnen rondvragen bij onze gemeenschappelijke kennissen. En ondertussen weet ik van 6 meisjes/vrouwen in mijn eigen netwerk die ongevraagd en ongewenste berichtjes van hem kregen. Voor mij meteen duidelijk dat ik geen relatie met deze man meer wou en heb er een punt achter gezet.
Maar dat was voor mij ook de trigger om wat verder te gaan graven, en toen kwam ik erachter dat de vrouw die hij als zijn 'ex' bestempelde wel degelijk zijn huidige partner is, en dat ze zelfs samenwonen. Alle puzzelstukjes vielen in mekaar.
Mijn dilemma is nu of ik haar moet inlichten?
Ik zin niet op wraak, en wil hem in geen 10000 jaar terug, maar ik voel een snijdende verantwoordelijkheid naar haar toe. Geen schuldgevoel, want ik werd even hard belogen, misbruikt en bedrogen, maar het voelt alsof ik haar moet waarschuwen wat voor een narcist haar partner/man is. Hoe hij constant op zoek gaat naar spanning en bewondering.
Ben na twee relatie er achter gekomen dat mijn vriend getrouwd is Ik was in shock
Ben gescheiden en heb twee kinderen Dus wij hebben een LAT relatie die ik heet rustig heb opgebouwd vanwege mijn kinderen
Hij zat in dezelfde situatie als ik En heeft mij wijsgemaakt dat zijn kinderen het moeilijk konden accepteren dat hij een vriendin had. Achteraf zie je alle signalen dat er iets niet klopte maar daar koop ik nu niks meer voor
Hij zegt dat hij zijn vrouw heeft ingelicht maar hij heeft gezegd dat hij een affaire van een paar maanden met mij had Nu alle contact verbroken Maar toch ik zit zelf met duizenden vragen Ik geloof er niks van maar ben ook enorm gekwetst Vindt het heel moeilijk om het los te laten
Het enige wat mij op de been houdt zijn mijn kinderen Vraag mij iedere dag hoe in deze ellende ben beland
Eerlijkheid duurt het langst.
Is misschien wel heel hard maar stel je voor als jou man dit zou doen?
Het zal niet makkelijk zijn en ze zal in eerste instantie kwaad worden op jou maar later zal ze inzien dat jij het juiste deed.
Collage van het werk die aandacht voor mij had kwam uit een relatie en vond de aandacht leuk dat werd steeds intenser hij vertelde mij dat hij vrijgezel was. Wij deelden lief en leed met elkaar en waren verliefd..
Helaas was dit niet de waarheid, op een Middag met zijn vriendin en haar kind een boottocht maken en in de avond met mij..achteraf uitgekomen..idd weekenden weinig beschikbaar voor mij.
Maar wel de hele dag door appen.
1/2 pwk afspreken, als ik bij hem was geweest thuis, had ik buikpijn of vroeg ik zijn er meerdere dames waar je dit meedoet? Nee ik heb aan jou genoeg.
Ook hij gaf aan nog close te zijn met zijn ex..🙈hoe naïef van mij, dit was zijn vriendin uiteindelijk via fb erachter gekomen geconfronteerd nog steeds ontkennen en excuseren.
Ik ben via via uiteindelijk achter haar nr gekomen en heb geappt en toen kwam de aap uit de mouw, zij was in schok, had een relatie met hem al 1,5 jaar. Nog een keer met haar gebeld gezien hij zei dat ik de stalker was naar 1xsex😱 alles verteld aan haar!
Ik heb via via gehoord dat zij toch samen verder gaan..naïef van haar en ik vind dat hij ons niet verdiend, hij heeft mij meteen overgeblokkeerd en ik heb nooit een uitleg gehad waarom???
Maar hij gaat gewoon verder, met zijn leven en ik blijf achter met hartpijn…
Maar uiteindelijk ben ik trots op mijzelf dat ik mijn intuïtie boven zijn leugens heb gelooft ook al doet het pijn hij verdiend mij niet!
Ik zit momenteel in dezelfde situatie. Ik heb zijn huisnummer gevonden en probeer anoniem te bellen naar zijn huis onder zijn werktijd. Er wordt niet opgenomen.
Vervelend he als deze situati heb meegemaakt, je voelt dat er niets niet klopt, je merkt dat iemand er niet geheel voor je is, vreemde smoesjes bedenkt en dan bedenk je ineens ik ben bedrogen, het leed is geschied, ik moet het nu afkappen om niet nog meer verdriet te krijgen. Je krijgt geen excuses, moet jezelf weer leren vertrouwen en opnieuw gaan bedenken waar je grens ligt en hoe je voorkomt dat je die overschrijd. Je bent een soort van voor je gevoel een loser terwijl je zelf niet de oorzaak ben dat dat is ontstaan.
Wat moet ik hier nu mee? (Verhaal 38)
Mijn ex-vriendje had nog een relatie (Verhaal 4)
Een ex-vriendje waar ik 2 1/2 jaar lang mee samen was, heeft mij al die 2 1/2 jaar lang bedrogen. Het bleek dat hij toen wij elkaar ontmoette al 4 jaar een relatie had. Hij deed mij geloven dat het zijn ex-vriendin was die hem niet los kon laten.
Het klinkt bizar. Als een soap bijna. Dat ik het niet door had. En toch. Ik wist niet beter denk ik omdat het vanaf het begin al was hoe het was. Snap je. Het is niet geweest dat hij 'ineens' ander gedrag had. Zo was hij gewoon altijd al.
Uiteindelijk kwam alles uit toen hij er een derde vriendin op na hield. Mijn vrienden noemen hem een psychopaat. En eerlijk gezegd, dat helpt wel. Het heeft er voor gezorgd dat ik de fout echt bij hem kan laten, en niet aan mij zelf twijfel.
Toch ben ik na onze relatie 5 jaar vrijgezel gebleven. Dat was ook heel goed voor mij denk ik. Het was pas na twee psychologen (cognitieve psycholoog en EMDR psycholoog) dat ik weer durfde binden.
Het blijft wel in mijn achterhoofd. Ik weet dat het kan gebeuren. Dat verandert mijn relatie wel. Ik weet; het kan ooit mis gaan tussen ons.
Ik ben er deze week achter gekomen dat mijn vriend, met wie ik ruim 2 jaar samen was, nog steeds een relatie had met zijn (zogenaamd) ex. Je verhaal klinkt dus heel herkenbaar.
Ik kan het nog steeds niet geloven, omdat het inderdaad klinkt als een slechte soap. Ik hoop dat ik hier overheen ga komen…
Ik heb zeer veel spijt wat ik had gedaan (Verhaal 159)
Er is een kind uit zijn affaire (Verhaal 76)
Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt? En verder zijn gegaan met partner?
Wat zegt hij: ik ben niet vreemdgegaan, nooit (Verhaal 158)
Mijn geheim is dat ik al heel lang niet meer van mijn partner hou (Verhaal 157)
Ook naar de kinderen werd hij steeds erger. Zo stoeien ze wel eens met als gevolg dat 1 van de kinderen altijd moet huilen omdat hij hem "per ongeluk" zeer heeft gedaan. De grootste ruzies volgde dan omdat ik er wat van zei. Ik moet me nergens mee bemoeien. Ik kan nergens heen op het moment en moet mijn tijd uitzitten tot ik een ander huisje heb.
Inmiddels ben ik alweer een tijdje ingeschreven bij de woningstichting en hoop ik binnenkort een huisje te mogen krijgen maar in de tussentijd kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat het me zo verschrikkelijk hoog zit.
Het is een vuile tiran, hij zuigt me helemaal leeg en eist constant alle aandacht op dmv ruzie maken. ga ik daar niet in mee dan ben ik een egoïstisch persoon met een lelijk karakter...geef ik aan dat ik bepaalde dingen niet leuk vind of vreemd vind moet ik niet zo zeiken.
Ik weet niet hoelang ik dit nog trek en ik ben op het spreekwoordelijke punt gekomen dat als hij voor de auto zo lopen ik het gas en de rem per ongeluk omdraai....
Dit moest ik even van mijzelf afschrijven.
Bedankt.
Hij heeft een geen fijne relatie en wilde wat met mij (Verhaal 156)
Ik ben een jongeman van 33 en in oktober dit jaar (2021)
leerde ik een hele leuke jongen kennen online.
Hij zat zo'n beetje in het zelfde schuitje dan ik.
Beide hadden we een relatie die voor ons beide ook niet meer te redden viel.
Na een tijdje werden we smoorverliefd op elkaar.
We appte met elkaar uren lang, een dag zelf 16 uur onafgebroken met elkaar.
Ik dacht dat ik gek werd hoe kon dit en zo lang?
Voor ons beide kan ik zeggen dat we niet zochten naar lust maar echt naar liefde en dat vonden we in elkaar.
Na een paar weken appen met elkaar maakte we de stap om af te spreken.
Hij had bedacht met zijn tweeën bij een boerderij af te spreken.
Toen we elkaar zagen was het gelijk raak.
In het beging deden we wat ongemakkelijk naar elkaar maar dit was al snel verdwenen toen we begonnen te praten.
Met alles aan hem merkte ik dat hij mij leuk vond en ik hem ook.
Het afscheid nemen die dag viel ook zwaar want we vonden elkaar geweldig.
Daarna hebben we elkaar 4 dagen niet gezien wel geappt.
En die zondag avond toen hij terug kwam van zijn vriend stond hij voor mijn deur.
We hadden samen weer afgesproken.
We reden naar een plek met zijn tweeën en na een beetje praten begon hij mij te zoenen.
Ik was in de zevende hemel.
Na een tijdje zetten hij mij weer thuis af en toen hij thuis kwam hebben we nog heel fijn geappt met elkaar.
Die maandag daarna sloeg alles opeens om.
Hij zei dat hij dit niet kon waarschijnlijk vanwegen zijn vriend.
En wilde geen contact meer voorlopig.
Die pijn die ik voelde was ongekend voor mij was hij de ware.
En zo voelt het nog steeds.
Ik en mijn ex hebben hierover gepraat ik moest eerlijk zijn en wij zijn nu ook uit elkaar.
Hij is nog steeds bij zijn vriend hun hebben en lat relatie.
En ik weet nog dat hij zei.
Ik hoop dat hij mij gaat haten en het uitmaakt met mij.
Ik weet dat hij ook graag bij mij is.
Maar hij wilt zijn vriend geen pijn doen.
Ik hoop zo dat hij ooit terug komt.
Ik weet alleen niet hoe?
Nu ik ook geen contact meer met hem heb.
Dagen lang en uren lang gewoon geappt met elkaar en dat alles is nu weg.
Wie kan mij advies gegeven?
En alsjeblieft niet veroordeeld reageren daar heeft niemand wat aan.
Dank jullie wel.
Vertrouwen kwijt in mij (Verhaal 155)
Nooit ruzie gehad. 8jaar geleden werd onze zoon ernstig ziek. Operatie/ bestraling wederom operatie/ jaar chemo en daarna weer operatie en 16 bestralingen. In die
8 jaar nooit over de dood van je kind kunnen spreken samen. Door die stress was de intimiteit ver te zoeken en komt nog bij dat beiden niet over ons gevoel konden. Spreken. Vier jaar geleden (na de eerste vier jaar ziekte )kwam ik in contact met een vrouw welke later de beste vriendin was van de vrouw , die
Mij bij mijn gevoel liet komen. Voelde dat lekker . Zeker . Opgegeven moment is daar ook de intimiteit naar voren gekomen. Ja ik kon even mijn stress laten varen. Ze vroeg heel vaak na uren gesprekken of…. Heb je even kunnen ontspannen. Moet dat volmondig toegeven. Was ik verliefd .NEE. Thuis kwam ik weer in een onbewuste spannings bubbel terecht. Een van de kinderen zei. Als
We thuis kwamen dat voelde je de spanning. Zelf hadden we dat niet in de gaten. Vrouw hielt zich staande in het geloof en ik in de alternatieve geneeskunst.anderhalve week na overlijden is de affaire aan het licht gekomen en vrouw is vertrokken uit huis. Heb veel spijt en wil haar niet kwijt. Hou ontzettend veel van haar. Dat ik haar heb gekwetst …. Zeer zeker. Vertrouwen kwijt in mij. Zeer zeker. Ze is nu 3 weken weg en over 2 weken heeft ze een huis gehuurd. Klein lichtpuntje. Januari wil ze met
Mij in systeem therapie. Ze vertelde aan de dominee dat ze veel van mij houd maar geen vertrouwen. Is er iemand die in zelfde situatie heeft gezeten die
Mij kan vertellen wat te doen om vertrouwen weer te herstellen
Weer dat vertrouwen zo beschadigd (Verhaal 153)
dit voor jaar was ik zelf erg aan het twijfelen en heb ik hem en hebben we samen besloten om een punt achter ons huwelijk te zetten, we wouden het goed doen voor onze kleine kids en de volgende morgen kwam hij terug om cakjes met ze te bakken, hij had zoveel spijt en wou echt mij verder maar vertelde wel dat hij met haar naar bed is geweest.
ik de domme koe neemt hem toch weer in huis maar besluit wel dat hij tijdelijk onder dak moet zoeken zodat ik na kan denken.
in de dagen daarop dacht ik echt dat hij meende en wou echt voor ons als gezin gaan ik boekte een zomervakantie naar Limburg en hier hebben we als gezin ook erg van genoten en het voelde als van ouds. de kinderen helemaal blij en onze oudste vertelde een paar keer dat hij zo blij was dat papa weer terug was.
na de zomervakantie ging het al snel bergafwaarts ik zat blijkbaar nog vol met onverwerkte woede en kon weinig van hem verdragen hij was ook erg veranderd naar een zware burn out waar ik hem altijd zo goed in gesteund heb. hij heeft mij er op geantandeerd als ik zo bleef doen hoefde het van hem niet meer, ik besloot om in therapie te gaan en me best ging doen.
helaas kan ik pas in komende februarie in therapie ik zal er alles aan doen om ons gezinnetje te redden de kids zijn nog zo klein 5 en 7 jaar.
maar helaas het was te laat op avond vroeg ik hem het gaat wel goed he zo tussen ons en toen kwam de aap uit de mouw hij vond van niet en vertelde dat hij alweer met diezelfde meid had gezoend.
toen heb ik gezegd het is klaar ik wil niet meer tot hier en niet verder, hij kon dit alleen maar beamen.
ik vond het verschrikkelijk want ondanks alles hield ik nog van hem en voelde nog wel van alles voor hem.
dus daar begon mijn dubbele rouwproces mijn moeder net 4 weken verloren en nu hem... en dan ook nog toegeven dat hij met haar had afgesproken toen mijn moeder op de ic lag met haar heeft afgesproken samen met onze kids. wou hij eerst niet toegeven.
ik dacht wat ben jij een misselijke man dat je dit kunt doen geen goed woord voor over.... nu dus opzoek naar een huisje voor mij en de kids en dan wel co ouderschap want ik vind dat de kinderen er niet verder onder hoeven te lijden. morgen naar de advocaat om alles vast te laten leggen heel spannend.
1 geluk ik mag hier o lang in het huis blijven tot ik wat anders heb.
ik hoef eerst geen man weer dat vertrouwen is zo beschadigd helaas,
Het vertrouwen is compleet weg (Verhaal 151)
Mijn man heeft mij na die tijd niet al te goed behandeld en de laatste tijd gaat het juist heel erg goed en leek hij eindelijk de man te zijn wie hij ooit was en waarvan ik altijd wist dat dat nog in hem zat. Maar nu ik dit heb gehoord is mijn hele wereld ingestort.
Ik begrijp dat het eenmalig was en 2,5 jaar geleden maar voor mij komt het binnen alsof het gisteren was.
Ook omdat ik toen ik moest bevallen helemaal in de steek ben gelaten door hem en zowel ervoor als daarna in mijn kraamtijd, hier heb ik altijd veel verdriet om gehad en vind ik een moeilijke tijd om naar terug te kijken. In die periode heb ik hem ook gevraagd of hij vreemd ging omdat ik wat voelde maar hij ontkende dit.
En nu dit dus wel zo blijkt te zijn veranderd voor mij alles. Het vertrouwen is compleet weg en tegelijkertijd voel ik ook nog veel liefde voor hem. Ik had nooit van hem verwacht dat hij zoiets zou kunnen doen, hoe naïef achteraf.
We hebben nu afgesproken om met een therapeut te gaan praten maar ik weet niet of ik hier overheen kan stappen. Ik heb veel respect voor de vrouwen die dat wel kunnen en soms zelfs na meerdere keren. Ik weet op dit moment gewoon niet goed hoe ik ermee om moet gaan.
We hebben twee kleine kinderen en om die reden probeer ik me sterk te houden en blijf ik in gesprek met hem. Hij wil mij graag vasthouden, knuffelen, zoenen en eigenlijk meer maar mijn maag draait om zodra hij dichterbij komt.
Volgens mij is dit een warrig verhaal geworden maar ik moest het even van me af schrijven...
Iedereen die een soortgelijk iets moet doormaken wens ik heel veel sterkte, de pijn is verschrikkelijk
Als je echt gezond verder wil met deze relatie en het een kans wil geven is het belangrijk dat je het uitwerkt.
Dat hij het na 2,5 pas verteld heeft geeft aan dat hij bang was je te verliezen. Het is immers maar 1 x geweest, ik wil het niet goedpraten. Maar details had hij wel achterwege mogen laten zeg.
Ga terug naar het moment wanneer je hoorde dat hij vreemd ging en probeer de gevoelens en gedachten die je TOEN ervoer te herleven in je lichaam en geest. Blijf het net zolang herleven precies zoals het toen voor je was. Net zolang tot de lading uit je systeem verdwijnt, Hoe vaker je dit gevoel en deze ervaring herleeft hoe eerder je van je wrok gevoel af bent.
De 1e keer dat je het moment herleeft is de lading het zwaarst.
Succes.Kijk niet weg voor wat je dwars zit.
Niet meer sexueel aangetrokken (Verhaal 152)
Ze gaf toen we pas bij elkaar waren aan dat ze geen contact meer heeft met die andere man, ik heb het ook nooit meer gevraagd. Ik heb vaak het gevoel en gedachte dat ik apart wil zijn van haar maar als ik dan wacht dan gaat die gedachte weer weg.
Ik merk gewoon op dat ik me niet meer sexueel aangetrokken voel tot haar.
Mijn huidige vriend is door zijn eerste geliefde bedrogen (Verhaal 3)
Mijn huidige vriend is door zijn eerste geliefde bedrogen. Hij was 19 jaar toen hij daar achter kwam. Nu is hij 37 jaar. Ik merk aan hem en aan onze relatie dat deze ervaring nog steeds veel met hem doet. Hij is niet jaloers of zo. Hij is snel woedend als het onderwerp liegen of bedriegen voorvalt.
Hij is zelf zeer loyaal en eerlijk. Dat lijkt alsof het iets goeds is. En dat is ook wel. Maar soms twijfel ik of dat zijn loyaalheid naar vrienden en familie niet ongewoon groot is, voor zijn eigen bestwil. En die loyaliteit staat soms tussen ons in.
Daarnaast merk ik dat hij bang is dat onze relatie zou eindigen. Terwijl ik niet goed begrijp waarom hij daar bang voor is, omdat de relatie heel goed gaat.
Ik denk echt dat het komt door zijn eerdere ervaring. Ik vraag me af of mensen dit herkennen.
Mijn vriendin is ook loyaal naar haar familie en vrienden. Over het algemeen vind ik dat wel een goede eigenschap. Vroeger had ik wel eens het idee dat ze wel heel veel (te veel) over had voor anderen, maar tegenwoordig kan ze beter voelen wat voor haar belangrijk is en van daaruit een keuze maken.
Ze is wel nog soms bang dat onze relatie misschien gaat eindigen en dat ik er met een andere vrouw vandoor gaat, terwijl daar mijns inziens ook geen reden voor is, omdat we het fijn hebben samen. Ze kan dan ook jaloers worden.
Maar ook dit is "zachter" geworden naarmate ze bewust hiermee bezig is en beter leert te voelen wie zij is, wat ze wil, en niet in de valkuil trapt van het volgen van oude drama's / gedachtes.
Ik voel me gewoon bedonderd (Verhaal 150)
Een verhaal van jaren (Verhaal 98)
2j was ik alleen toen ik mijn huidige vriend leerde kennen (ondertussen zijn we 13j samen en hebben een dochter). Mijn ex trouwde met iemand anders en kreeg kinderen met haar.
Toen ik een jaar of 3 samen was met mijn huidige vriend, kwam mijn ex weer in mijn leven. Gewoon sms'en, waar mijn vriend van op de hoogte was.
Tot ik eens zei, in een zatte bui, dat moest mijn ex mij terug willen, dat ik niet zou twijfelen. Mijn vriend eiste dat ik stopte met sms'en. Wat ik ook deed, eventjes.
5 jaar geleden hadden mijn ex en ik seks. Waar we ons beiden niet goed bij voelden. We stopten weer met alles, niet meer afspreken en niet meer sms'en.
Toch konden we mekaar niet loslaten. Het sms'en begon weer. We spraken af en toe eens af, vlug. Maar gewoon om mekaar eens te zien, niks meer. We werden wel closer, door het sms'en. We praatten over alles. Zijn gezin, mijn gezin (ik had toen nog geen kindje, wel pluskids). Het ging in ups en downs. Van veel contact naar weinig. Maar nooit lieten we mekaar volledig los.
Toen we mekaar weinig hoorden, werd ik zwanger (meermaals maar verloor 3 kindjes, uiteindelijk lukte het me om mijn dochter te voldragen en hebben we nu een pracht van een 3-jarige).
Eind vorig jaar zagen we mekaar weer, hadden we weer seks. Een affaire. De gevoelens waren er. We zagen mekaar nog graag, hij was niet gelukkig in zijn relatie, ik niet in de mijne.
Een paar keer hebben we mekaar gezien. Ik zei dat ik thuis weg wilde, nadat hij dat ook gezegd had. Toen werd het hem precies te echt en wou hij stoppen met alles, zijn vrouw nog een kans geven. Hij kon zijn kinderen dit niet aandoen.
Ik zat erdoor. Ik had een gebroken hart en mocht er niks van laten zien thuis. 1 ding stond vast: ik ging dit nooit meer doen. Het contact verwaterde, maar toch stuurden we elke avond 'slaapwel' naar mekaar. Tot hij in februari dit jaar weer meer begon te sturen. Ik zei dat ik over hem was (nooit helemaal gelukt), en best wel weer gelukkig was thuis.
Toch laaide de verliefdheid weer op. Ik kan er niet om heen, ik zie hem graag. In mei zagen we mekaar dan toch weer. De eerste keer gebeurde er niet veel, enkel een kus bij het afscheid. 's Anderendaags zagen we mekaar weer, de dag erna ook....En de dag erna hadden we seks.
Dan zat er weer een tijdje tussen, maar als we mekaar niet zien, dat bellen we of sms'en we. 2 weken geleden waren we een hele dag samen. Praten, knuffelen, vrijen. Sindsdien zagen we mekaar nog 2x. Nu zal het weer een tijdje duren eer we mekaar zullen zien. De vakantie staat voor de deur en dan is het moeilijker omdat we allebei kinderen hebben. Voor hem is het moeilijker om thuis weg te geraken, om af te spreken.
We spraken af dat we eerlijk zullen zijn over onze gevoelens, wordt het te zwaar, dan stoppen we ermee. Hij weet dat ik hem graag zie, hij ziet mij ook graag. We kunnen niet zonder mekaar maar allebei zijn we er niet klaar voor om onze huidige partners te verlaten (vooral onze kinderen niet).
Ik heb het er wel moeilijk mee dat ik niet weet wanneer ik hem nog eens zie. Misschien pas in september...Zelfs al verminderen onze gevoelens, weet ik zeker dat we, als we meer contact hebben, dit gewoon weer door gaat. Het liefste zou ik bij hem willen zijn. Maar ik kan mijn kind niet missen...
Ik weet dat dit fout is, maar ik heb totaal geen schuldgevoelens of spijt tegenover mijn vriend. Onze relatie is niet meer wat het was, de sleur zit er goed in en ik heb geen zin om er iets aan te doen. Ja, ik zie hem wel nog graag, maar dat is het ook.
Ik vind het wel erg van mezelf dat ik mij hier niet schuldig om voel, dat ik lieg tegen mijn vriend...en mijn kind. Das nog het ergste...
Ik had nooit gedacht dat ik dit zou doen. Vreemdgaan, een affaire starten, die op en af toch al 10j bezig is. Ik weet dat ik zou moeten stoppen, ofwel met mijn ex of met mijn huidige vriend...
Normaal gesproken zou ik je adviseren bij jezelf na te gaan wat jou gelukkig maakt. Is dat uiteindelijk je huwelijk of een leven zonder je partner en evt. gaan ontdekken wat die ander voor je betekent. Op basis van een verliefdheid je man verlaten zou niet slim zijn, want hoe bestendig is die verliefdheid en relatie op de lange duur????
Maar nu ik nagenoeg in een zelfde soort schuitje zit, weet ik het ook allemaal niet meer.... Ook ik ben verliefd, heb geweldige seks en zit in een uitgeblust huwelijk.... ik wil mijn man en vooral mijn kinderen geen pijn doen. Ik ken mezelf niet meer terug en ben ook bang dat het een fase is...Anderzijds, als ik heel eerlijk ben, weet ik dat dit huwelijk mij niet gelukkig meer gaat maken. Mijn voornemen is om het in dit huwelijk vol te houden totdat de jongste wat ouder is (nog ongeveer 6 jaar pffff). En nog eerlijker, ik ben gewoon ook bang voor alle reacties van de mensen om me heen, mijn veilige haven ook financieel gezien....zoo lastig. En zo makkelijk om een ander advies te geven, totdat het jezelf betreft.
Voor jou veel wijsheid en sterkte x
Hij zegt zelf dat het een soort verslaving was (Verhaal 146)
Ik ben momenteel een emotioneel wrak (Verhaal 145)
Ong. 1 maand geleden heeft mijn ex er een punt achter gezet. Ik ben momenteel een emotioneel wrak, probeer me voor de kinderen groot te houden, maar het is ook goed als ze mijn verdriet zien. Hij is eerder vreemdgegaan en zeg eerlijk ik heb dit nooit kunnen loslaten. Als er een woordenwisseling was,, of hij maakte een nare opmerking kwam ik weer terug op die vrouwen (voor de lust, toen nog geen gevoelens). Mijn ex heeft 9 maanden voor “niks” gewerkt voor een bedrijf wat failliet ging, sinds die tijd is het eigenlijk niet meer dezelfde lieve zorgzame man geweest:
Dit is alweer een aantal jaren geleden, hij is daarna aan de drugs gegaan (eerst xtc later speed) en ging daarna vreemd, vond het verschrikkelijk maar hield van hem en had ook medelijden omdat ik wist hoe dit erin hakte, dat je 9 maanden voor niks hebt gewerkt. Later betaalden er meerdere klanten niet tijdig, dat ik zei jij bent te soft als ondernemer (zzp-timmerman/electro/zonnepanelen) je moet weer
voor een baas gaan werken. Nee dat nooit meer dan kunnen we het al helemaal niet meer betalen.
Hij is toen zelfs een tijd gaan dealen verschrikkelijk en zelfs 1 keer bedreigd (ze zeggen dat je nooit makkelijk uit dat wereldje komt) .We hebben financieel zware jaren gekend, konden weinig op vakantie, maar als we gingen hadden we het fijn. Het knaagde ook aan hem, dat vrienden enz wel ieder jaar naar het buitenland konden en wij een enkele keer naar Landal of Centerparcs gingen een midweek of week. Vorig jaar nog een midweek met ex schoonouders geweest, scheelde in de kosten (gedeeld) en we waren er even uit.
Was een fijne vakantie, even wat anders dan thuis.
Wel merkte ik sinds de eerste corona periode dat mijn ex zich anders gedroeg. Ik zei gebruik je weer, want je gedrag is anders en je eet niet (soms
een dag dat ie juist de voorraadkast leeg at.) en werken nooit zin en tijd zaterdags want hij moest werken en zondags zat er niks in en zei ik zullen we even naar J gaan (beste kameraad waarvan de moeder is overleden een tijd terug) nee want die zie ik ook met werken van de week, ik zei uhm dat is heel wat anders die vindt het fijn als we even langs komen , zijn neef van 39 had een herseninfarct gehad, ik zei zullen we even langsgaan maar nee. Hij had nergens geen zin in
stoorde zich aan mij (heb. ADD dus ben chaotisch, maar dat ben ik al vanaf het begin ) als ik even mijn ogen dicht had op de bank kreeg ik al commentaar dat er bijv niets gedaan was (wat wel zo was) ook als ik chips at of wat anders commentaar dat ik te dik werd. en rolletjes kreeg enz. en dan ging mijn zoon ook nog erin mee ja mama wanneer ga je afvallen. Heb de ziekte van Chron dus had daarvoor ook nog door een ontsteking prednison gehad en mijn vit.D was ook maar 25 dus moeheid was niet raar, ook kwam alles de laatste jaren op mij neer gesprekken van onze zoon (pdd nos ) het interesseerde hem niks en het was mijn schuld
dat hij naar speciaal onderwijs moest, had ik de toelaatbaarheidsverklaring maar nooit moeten
tekenen , ik zei pardon dan had jij mee moeten gaan naar dat gesprek waar ik onder druk werd gezet. 5 tegen 2. (ik en mijn zoon) en moest nu een handtekening zetten bij akkoord kon niet overleggen . Kan op 1 hand tellen de gesprekken waar hij mee naartoe is geweest de laatste jaren , want moeten ze dat maar s’avonds doen overdag werk ik. Ook dit ik niks meer goed , maakte teveel op , ook van de kids kon ie niks hebben meteen boos 1,5 jaar geleden begonnen 2 dagen aan de slaapkamers v de meiden, maar half afgemaakt
Heb tig keer gevraagd wat is er toch met jou , heb je een burn out of depressie of gebruik je nog . Ik word gek van jou altijd dat terughalen van gebruiken dat doe ik niet meer. Als de meiden 1x ruzie maakten flipte die en werd me toch boos om vervolgens weer naar boven te lopen en ze achterna te gaan en z’n excuses aan te bieden , ook zijn boekhouding is ie zo laks mee en met afspraken , de boekhouder heeft me gemaild in Juni voor wat stukken van 2020 (jaarcontrole) , omdat ie geen gehoor kreeg van mijn ex . Klanten belde mij of stuurde me via FB messenger zelfs berichten dat hij niet opnam en niet te bereiken was. Er staan nog schulden open (aanslagen v d belastingdienst) en ook. boetes voor te hard rijden , waar al weer meer kosten bovenop zijn gekomen of bijv motorvoertuigenbelasting weer 50 bovenop is gekomen door te laat betalen, het interesseerde hem niks. We reden in de vakantie een dagje naar zee , hij reed te hard ik zei straks liggen er 3 boetes op de deurmat , week ervoor had hij een vriend van mijn zoon naar huis gebracht ook kort daarna een boete van gekregen en. van dat dagje zee ook 2 boetes. Hij had van de week dat ie eigenlijk vakantie had maar 2 dagen iets met ons gedaan , want hij moest werken (ondertussen zal ie veel bij zijn inmiddels nieuwe vriendin zijn geweest), die gelukkig 1uur en 6 min. verderop woont . Mijn ex had last van zijn schouder en s’nachts en bij rust en zei ik ga naar de sportschool als corona voorbij is (eerste periode) met B (onze middelste) ik zei
ben je verliefd , want hij is helemaal niet van het sporten doe normaal zei die. Ik werd de laatste 2 jaar alleen maar gekleineerd, mijn ex zocht niks , iets kleins kon hij zich al aan irriteren, alleen maar grijnzen, werken en veel slapen als hij thuis was. Dat ik 6 weken geleden riep ik ga morgen naar de stichting want ik doe toch niks meer goed. Mijn ex schoonmoeder kreeg klachten afvallen en vermoeidheid en rugpijn, toen de diagnose kwam zo’n 5 weken geleden (botkanker) was het voor mijn ex de druppel : ik stop ermee en ga bij mijn ouders wonen , we verkopen het huis en zijn van onze schulden.af. Ik begreep er niks van hij die altijd zoveel om me gaf en jaloers werd als ik met een ex stond te buurten of met andere mannen.
Ik ging naar boven huilend en ben de hele middag boven gebleven. De middelste ging op kamp de volg.dag dus wilde ik het nog niet vertellen. Ik zei ik wil jou niet kwijt, ik kan niet zonder jou. Hij vond dat we meer als broer en zus leefden en ik had hem al een half jaar geen knuffel en of kus meer gegeven, ik zei gek hè als ik word gekleineerd en er alleen maar op me gegrijnsd wordt. Mijn onderbuikgevoel zei dat er meer was, ik zei heb je een ander? Nee hoe kom je daar nou bij, ik heb nergens geen zin in. Hij zat vaak in de garage op een stoeltje en was dan regelmatig
cryptomunten en bitcoins aan het bekijken de stijgingen enz. dit doet onze zoon veel dus is dat voor hem ook interessant geworden. Ook op de geschiedenis van zijn computer veel over die munten. Ik haalde me van alles door het hoofd en zei ik wil nu de waarheid anders doe je mij nog veel meer pijn. Toen zei die dat komt later wel , toen wist ik genoeg. Hem s’nachts wakker gemaakt en natuurlijk doorgevraagd hij zei niet teveel anders ging ik haat opzoeken op social media enz . ze was. 46 en maatschappelijk werker 😳 gescheiden en had een eigen bedrijfje.
De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Wat heb ik gehuild en nog kan ik ineens emotioneel worden (ben ook een hooggevoelig persoon), ben ik zo naïef en blind geweest???
Hoewel ik nog steeds denk dat er meer is hij heeft in het verleden iets meegemaakt en nooit hulp voor willen vragen terwijl ik zei dat hij naar de huisarts of een psycholoog moest gaan. En nu ongelooflijk binnen 5 weken voel ik me “lucht” alsof ik nooit bestaan heb, ook bij ex schoonfamilie. Het ergste is ze is vorige week al daar geweest, hoe snel kan het gaan ik denk dat dit al veel langer speelt , maar zal de waarheid nooit boven tafel krijgen. Ook heeft mijn moeder 2,5 week geleden een hersenbloeding gekregen , gelukkig is ze er goed uitgekomen, wel fysio voor evenwichtstoornis., maar ze zeggen weleens 1 komt nooit alleen, nou dat is hier dus het geval.
En zo kinderachtig bezig , hij is in de herfstvakantie met de kids. een dagje weggeweest (nu kon het wel ineens) en dan in de bus zeggen ik ga een nieuwe rijke vriendin zoeken dan kunnen jullie 2x op vakantie per jaar pffff en tegen mijn jongste. wat ze een mooie naam vond , echt die is dan 47 en tegen de oudste 2 had ie laatst geroepen je blijft toch niet 40 jaar bij dezelfde. En me zwart maken bijv. dat zijn werkbroek nu meteen is uitgewassen (door opa )tegen de kinderen.
In zijn drugsperiode jaren geleden zei die ruimdenkend te zijn en geen moeite met.
vreemdgaan te hebben, het pijnlijkste
vind ik nog dat hij geen spatje schuldgevoel heeft
van alles wat hij gedaan heeft, ongelooflijk hoe blind ben ik geweest, maar O wat heb ik het moeilijk momenteel. Hij reageerde de laatste tijd ook niet meer op appjes. Ook niet bij anderen en werd boos als ik vroeg met wie hij online was, want hij was niet online loog ie en nu lees ik in zijn mail naar een neef of hij geld kon overmaken (werken samen) hij stuurde dat de betalingen morgen de deur uitgingen . oh. mooi zei die moet even wat apart zetten 😉😉🙈 erachter die is dus iets van plan , dit klopt niet….
Ik twijfel of ik m'n oprechte excuses moet aanbieden (Verhaal 144)
Het afspreken is nooit gedurende de momenten geweest toen het aan was, wel tijdens moment dat duidelijk werd aangegeven dat het voorbij was.
Wel is er digitaal contact geweest op momenten dat we weer samen waren.
Ik snap niet dat ik dit heb laten gebeuren en ook zeker niet waarom ik er niet eerlijk over was..
Ik twijfel of ik m n oprechte excuses moet aanbieden aan 'partner' dat ik niet integer en onvolwassen ben geweest, en niet eerlijk toen ze er naar vroeg. Ze heeft echter aangegeven dat ik geen contact mag opnemen.
Maar vind heel naar hoe ik haar gekwetst heb door te liegen, niet dat het uit is gekomen.
Na 10 jaar relatie zijn we abrupt uit elkaar gegaan (Verhaal 49)
Na 10 jaar relatie zijn we abrupt uit elkaar gegaan.
We hebben samen veel meegemaakt, overlijden van diversen dierbaren van mijn ex, kinderen die slecht sliepen en met gezondheidsproblemen.
We raakten elkaar kwijt in de relatie.
Op emotioneel gebied kon hij niks delen. Hij is erg gesloten en ik kon niet tot hem doordringen. Verdriet toonde hij niet.
Op een dag merkte ik wat aan hem, en heb hem gevraagd of er contact was met een ander. Hij ontkende stellig.
Achteraf bleek dat hij al maanden stiekem contact had met een collega. Om te praten zei hij. Waarom dan stiekem? Na een ruzie is hij ineens van de één op andere minuut vertrokken, hij zei niet meer van mij te houden. Een dag later was hij bij haar. Ik kwam hier pas maanden later achter. Ze hebben schijnbaar nachten gebeld en geappt.
Hij heeft zijn gezin verlaten en is meteen een relatie begonnen met haar, een meisje van 10 jaar jonger.
In de tussentijd dat hij een relatie had ( en ik het nog niet wist) zijn wij nog intiem geweest. Zelfs nadat ik het wel wist, bleef hij terugkomen. Uit liefde zei hij, maar hij hield ook van haar. Nu is ook deze relatie uit. Hij nam ook geen verantwoordelijkheid voor zijn vreemdgaan en zegt dat deze relatie niet serieus was.
De band met zijn kinderen is slecht, hij heeft ze gemiddeld 3 dgn per week, moppert veel en emotioneel kan hij ze niets bieden.
Tegen mij doet hij koel en afstandelijk, de scheiding moet nog steeds geregeld worden. Zijn al een jaar bezig.
Diep van binnen wil ik hem terug, maar hij speelt een hard emotioneel spel. Hij zei dat hij spijt had en 2 dagen later zegt hij dat hij klaar is met mij.
Het doet zo'n pijn!
Hij had al een partner wat ik niet wist! (Verhaal 141)
Collega ( tot 31 dec) gelukkig was zzp van het werk die aandacht voor mij had, ik kwam uit een relatie en vond de aandacht leuk, dat werd steeds intenser hij vertelde mij dat hij vrijgezel was. Wij deelden lief en leed met elkaar en waren verliefd..wandelen uit eten etc..
Helaas was dit niet de waarheid, op een Middag met zijn vriendin en haar kind een boottocht maken en in de avond met mij..achteraf uitgekomen..idd weekenden weinig beschikbaar voor mij.
Maar wel de hele dag door appen.
1/2 pwk afspreken, als ik bij hem was geweest thuis, had ik buikpijn of vroeg ik zijn er meerdere dames waar je dit meedoet? Nee ik heb aan jou genoeg.
Ook hij gaf aan nog close te zijn met zijn ex..🙈hoe naïef van mij, dit was zijn vriendin uiteindelijk via fb erachter gekomen geconfronteerd nog steeds ontkennen en excuseren.
Ik ben via via uiteindelijk achter haar nr gekomen en heb geappt en toen kwam de aap uit de mouw, zij was in schok, had een relatie met hem al 1,5 jaar. Nog een keer met haar gebeld gezien hij zei dat ik de stalker was naar 1xsex😱 alles verteld aan haar!
Ik heb via via gehoord dat zij toch samen verder gaan..naïef van haar en ik vind dat hij ons niet verdiend, hij heeft mij meteen overgeblokkeerd en ik heb nooit een uitleg gehad waarom???
Maar hij gaat gewoon verder, met zijn leven en ik blijf achter met hartpijn…
Maar uiteindelijk ben ik trots op mijzelf dat ik mijn intuïtie boven zijn leugens heb gelooft ook al doet het pijn hij verdiend mij niet! ]
Ik heb mijn argwaan waarheid zien worden (Verhaal 134)
Ik raad je aan een punt achter de relatie te zetten.
Zorg ervoor dat je financieel je zaakjes op orde hebt voordat je je ring aan hem teruggeeft.
Een loopse hond blijft lopen.
Mijn geheime liefde heeft zelfmoord gepleegd (Verhaal 88)
Ik denk niet dat je jezelf de schuld mag geven van zijn dood. Hij was al niet gelukkig en miste blijkbaar wel iets in zijn leven. Contact met jou bracht hem misschien wat licht aan het einde van de tunnel. Maar uiteindelijk bleef hij wel in zijn oude situatie thuiszitten. Dan kun jij er ook niet genoeg voor hem zijn toch?
Sterkte bij het verwerken van dit verdrietige verlies!
Ik denk niet dat je jezelf de schuld mag geven van zijn dood. Hij was al niet gelukkig en miste blijkbaar wel iets in zijn leven. Contact met jou bracht hem misschien wat licht aan het einde van de tunnel. Maar uiteindelijk bleef hij wel in zijn oude situatie thuiszitten. Dan kun jij er ook niet genoeg voor hem zijn toch?
Sterkte bij het verwerken van dit verdrietige verlies!
Hoop op raad (Verhaal 136)
Kan de liefde voor mijn man nog terugkomen? (Verhaal 135)
Erachter gekomen dat ze toch gewoon door was blijven gaan (Verhaal 132)
Erachter gekomen door in haar telefoon te kijken waar filmpjes en foto's heen en weer gestuurd werden.
Hierna besloten het toch nog te proberen, na een aantal maanden is ze alsnog uit huis gegaan omdat ik het haar toch nooit zal vergeven.
Alsnog een laatste poging gedaan om te latten en even afstand te nemen. Dit leek onze relatie erg goed te doen alles leek goed te gaan.
2 maanden geleden erachter gekomen dat ze toch gewoon door was blijven gaan en vreemd is blijven gaan.
Daarbij bleek ze ook ook nog foto's en video's van zichzelf te delen op betaalde sexsites en online contact te hebben gehad met 10 tal mannen.
Hiermee geconfronteerd en de relatie verbroken.
Ik ken haar zo helemaal niet en zit in zak en as. Heb afgelopen jaar alles op alles gezet om voor haar te vechten maar ze bleek helemaal niet voor mij te willen vechten. Eindeloze leugens en manipulatie hebben me gebroken en ze bleef zeggen tot het laatste moment dat ze me niet kwijt wilde. Ik ben altijd respectvol en netjes geweest tot het laatste contact terwijl ik respectloos behandeld ben.
Ik worstel ermee of ik nog contact wil houden en moet houden er is geen ruzie geweest.
Dit alles voelt als een slechte soap en heeft een enorm gat geslagen voel me eenzaam en onzeker. Het liegen en manipuleren blijft pijn doen.
Lotgenoot uit verhaal 131
Lotgenoot uit verhaal 131
Door het afvallen meer zelfvertrouwen gekregen (Verhaal 125)
Juist. Daar ging t mis.. dat afvallen.. ik kreeg meer zelfvertrouwen en voelde me echt een stuk zelfverzekerder!
Toen kwam ik hem weer tegen op een avond met een biertje op.. hij heet bart.
Vroeger als bijbaantje werkte bart bij mij. Ik viel toen al op zijn mooie bruine ogen. Ik was opslag verliefd! Maar te jong en te onzeker.
Daarna bram nog ooit een keer gezien in een feesttent.
Nu jaren later.. kwam ik hem weer tegen.. hij moest thuis iets ophalen ik liep mee. Want t was erg gezellig en hadden heel wat bij te praten! We hadden er beide geen bedoelingen bij! Vervolgens toen we bij zijn huis waren hadden we intens gekust, het voelde zo fijn en goed.. mja ik heb nogsteeds een relatie van 10 jaar.. en hij heeft ook een vriendin..
Nadat mijn vriend een week van huis was kwam hij dat weekend langs, allebei straal bezopen maar wat ik nog weet is dat ik er oprecht van genoten had!!.. nu wil hij geen contact meer met mij omdat hij zijn huis en zijn vriendin niet op wil geven. Heel erg te begrijpen natuurlijk! Maar ik kan hem niet vergeten...
Mijn gsm in huis gelegd voor een audioopname... (Verhaal 74)
ik moest later naar de kine en heb mijn gsm gelegd in huis voor een audioopname,toen ik thuis kwam heb ik die opname beluisterd en hoorde hoe zij sex hadden.wat moet ik doen en is er een risico dat ik loop met deze opname?
Nu is juist die persoon degene wat mijn vertrouwen heeft beschadigd (Verhaal 128)
Mijn vrouw en ik praten heel veel , zijn naar de relatie therapeut aan het gaan hebben terug affectie en sex maar ik blijf kwaad , vooral omdat ik ze de kans heb gegeven om alles te zeggen en op te biechten maar ze bleef door liegen , ik wil wel verder maar heb t gevoel haar nooit meer te kunnen vertrouwen , klein detail na mijn ex was mijn vrouw mijn eerste lange relatie en ik was heel jaloers maar zii heeft me geleerd haar te vertrouwen ,nu is juist die persoon degene wat mijn vertrouwen heeft beschadigd , weggenomen zeg maar...
Ik wil hem gewoon vergeten (Verhaal 124)
Ze gaat voor haar huwelijk (Verhaal 121)
Me broer heeft alles opgebiecht (Verhaal 116)
Is uitgekomen dat mijn zoontje niet mijn zoontje is (Verhaal 70)
nu kreeg ik een kleine maand terug te horen dat de affaire 1,5 jaar bezig is gespreid over 3 jaar en is uitgekomen dat mn zoontje niet mijn zoontje is... ik zie mn vrouw nog graag maar dit is teveel voor te slikken... heb haar alles gegeven en nog niet was het genoeg...
Hoe moet ik nu verder?....
Hou dat voor je terwijl je zoveel mogelijk op orde brengt. Praat met iemand die je echt vertrouwd en bespreek het verder met niemand.
Trap niet in verhaaltjes van charlatans die je een relatie therapie proberen aan te smeren met 'jullie komen hier sterker uit'.
Ze heeft je ontzettend bedrogen en waarschijnlijk nog veel meer dan ze toegeeft.
Trap niet in gaat tranen. Het is pure manipulatie. Kijk uit dat ze niet snel weer zwanger wordt met jouw kind. Ze zal het misschien proberen om jou te behouden.
Sterkte kerel.
Ik had daar geen goed gevoel mee. (Verhaal 99)
Maar heel dikwijls zat mijn man naar haar te kijken als hij teveel gedronken had. Ik had daar geen goed gevoel mee.
Zij zelf kan het ook niet laten bij uitgaan altijd opvallen en iets meer naar de verleidende kant dansen.
Op een dag zag ik mijn man wrijven over haar benen en Zij bleef gewoon stilzitten. Ze waren beide goed weer bezopen.
Had dan een opmerking gemaakt maar mijn man strijde dit af en zei zei niets.
Daarna begon het pas . Ze begonnen naar elkaar een SMS te sturen dat ik boos was en dat ze niets ervan wisten.
De sms'en stopte niet meer en was in geheim.
Dan vroeg ze aan mijn man om eens af te spreken.
Hij is daar op in gegaan.
Ze spraken samen op de dijk af en zei zei dan ook als ik er van zaag kunnen we zowel maar goed doen .
Dan zijn ze elkaar beginnen te kussen.
Maar bij deze is dan niet gebleven en hebben ze nog 2 keer afgesproken voor meer.
Ik ben erop gekomen omdat ze aan sms'en waren beide weer zat . Daardoor zijn ze gelukkig in de val mee gelopen.
Heb dan ook alles uitgebracht aan haar man wat ik wist en ook aan onze andere vrienden in de groep.
Dat deed mij wel goed want anders wist ik niet meer dan sms'en.
Heb mijn stoute schoenen aangetrokken en gelogen tegen mijn man dat ze alles heeft uitgebracht . Dat is half waar . Wat ze niet uitgebracht had dat ze beiden naar bed gingen. Maar ik zei tegen mijn man dat ze dat ook zei .
Zo ben ik erachter gekomen dat dit ook zo was.
Dan heeft mijn man mij alles verteld. Hij had geen uitweg meer.
Wij en zij zetten onze relatie verder maar heb er heel moeilijk mee.
Telkens zie ik dat voor mijn ogen gebeuren kan niet uit mijn hoofd krijgen. Intussen ook nog maar een goed week erop gekomen.
Vind zo erg dat er een vriendschap kapot is daarvoor.
Denk dat het toch het beste is dat wij nooit meer samen vanalles doen .
Vertrouwen is volledig weg .
Ik zei tegen mijn man maar waarom. Je hebt alles en zeker geen liefde tekort van mij.
Hij zei ook kan het niet uitleggen. Gewoon de aantrekkingskracht.
Ze hadden dan ook al gezegt om ermee te stoppen maar die zelfde dag betrap ik weer mijn man met nog een SMS van een vlinder en zoen .
Zij heeft dan ook vlinder getatoeëerd.
Nu heeft hij alles verwijderd van tel nr enz . Maar ben zo bang dat weer achter mijn rug weer zou zelfde. Het is heel moeilijk. Met haar wil ik geen vrienden meer zijn .
Is ook al de eerste keer niet dat ze haar man bedriegt. M.v.g
Ik voel me vies, bedrogen en verstart (Verhaal 109)
Tot ik de grootste fout van mijn leven beging... (Verhaal 110)
Het volledige vertrouwen zal er nooit meer zijn (Verhaal 107)
Mijn man verloor zijn mama (54) aan kanker in 2011. Hij had toen een zeer sterke (vriendschaps)band met een vrouwelijke collega, die enkel maar sterker geworden is na het overlijden van zijn mama. Hij noemde ze zijn supervriendin. Ruzies hebben we gehad over het feit dat hij me niks meer vertelde, dat ik altijd de laatste partij was die op de hoogte werd gesteld over zijn gevoelens of beslissingen. Een emotionele affaire had hij met haar. Het bestaan van dit woord heb ik pas later ontdekt, maar het omschrijft perfect wat hij en zij hadden. Ik las berichten waarin hij me uitlachte toen ik over kinderen begon te praten en hoe leuk ze het samen hadden. Ze werd zelfs samen met haar man uitgenodigd op ons huwelijk. Hij ging bij haar thuis werken (waar ik voor alle duidelijkheid niet mee opgezet was).
Door mezelf uitgesloten te voelen uit mijn eigen relatie, vond ik aandacht bij een andere vrijgezelle man. Hij deed me gewild voelen. Ik ging erin mee en na 2 dagen besefte ik dat mijn plaats niet naast die vrijgezel was. Ik biechtte alles op, maar had nooit echt het gevoel dat hij er diep mee inzat. Ik liet mezelf boete doen, door die vriendin toe te laten in zijn leven en minder ruzie te maken hierover, tenslotte was er voor hem niks aan de hand en moest ik me geen zorgen maken
Zij vertrok wat later plots uit zijn leven, hij was gekwetst en schreef mails en berichten om te vragen waarom zo plots en dat hun band misschien iets te ver ging dan vriendschap gezien de innige knuffels... Later vertelde hij me dat zij hem heeft proberen kussen, maar hij hier niet op in is gegaan. Tot op vandaag weet ik nog steeds niet wat daar exact is gebeurd.
We overleefden dit, maar dit was niet het einde van mijn 'ervaring'. We kregen 2 prachtige kinderen, verhuisden naar een perfecte woning om de kinderen in groot te brengen en ik dacht het geluk weer aan onze zijde te hebben.
In september 2017 startte er in het bedrijf van mijn man een nieuwe Duitse collega. Mijn man maakte veel businesstripjes naar het hoofdkantoor in Duitsland, dus hij leerde haar ook kennen. Ze deelden dezelfde humor en interesses. Begin 2018 gebeurde het ondenkbare in onze familie. Details hierover wil ik niet kwijt, maar ik had de steun van mijn man zo hard nodig. Die steun ontving ik niet en k had het gevoel er alleen voor te staan. In april voelde ik hoe hard hij veranderd was en hoe vaak haar naam viel of eerder hoe vaak hij iets vertelde over 'een collega'. Ik werd achterdochtig met de vorige historie nog in het achterhoofd en begon zijn gsm te doorzoeken en vond bewijs dat opnieuw hij vluchtte in een emotionele affaire zoals eerder. Ik schotelde hem de keuze voor: of hij hield het puur professioneel of hij gaf me volledige toegang tot hun gesprekken, zodat ik me geen zorgen hoef te maken. Hij koos voor het eerste (dat zei hij toch). Een maand later (mei 2018) kwam uit dat ze intieme details uitwisselden. Dat hij details over onze relatie en vice versa deelden. Opnieuw gaf ik toe dat ik in zijn gsm gekeken had...met ruzie tot gevolg. Hij vond dat ik hem te vaak controleerde en er echt niks aan de hand was. Dat hij me graag zag en niet op zoek was naar iets. Hij zei te breken met haar en enkel professioneel contact te willen behouden. Later ontdekte ik dat hij op diezelfde dag hij zijn liefde/verliefdheid aan haar heeft opgebiecht.
Maanden heb ik gevraagd of hij nog contact had met haar, of hij haar nog gezien had tijdens de businessreis. Hij zei enkel professioneel en ik twijfelde zelfs op sommige momenten om eens samen met haar en haar man af te spreken, want ik voelde me schuldig dat ik de vriendschap had afgenomen. Hij reageerde er altijd ok op, nooit overdreven enthousiast, maar wel dat het echt chique is hoe ik ermee omga.
Hij werd terug stiller en leek depressief. Hij ging op consult bij psycholoog, maar de klik was er niet zei hij. Later bleek dat de psycholoog hem had duidelijk gemaakt dat hij bepaalde keuzes moest maken. Welke keuzes worden zo dadelijk duidelijk. Hij stopte dus even snel weer met de therapie.
Hij begon te sporten, iets wat hij nooit deed in al die jaren dat ik hem kende. Hij was agressief en snauwde me vaak af dat ik het probleem was.
In januari 2019 had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Na een pijnlijke vrijpartij toen hij terug kwam van businesstrip, merkte ik dat er iets veranderd was. Ik ging het weekend erna op onderzoek. Ik kon mezelf niet in slaap krijgen die nacht en om 4u 's nachts vond ik in zijn gs de bewijzen dat hij met haar heel vaak gemaild, gebeld en gestuurd had. In één van de mails vond ik terug dat er fysiek (gekust en geknuffeld) contact was geweest. In volle kwaadheid liep ik de kamer binnen en ben ik beginnen roepen. Hij biechtte stukje per stukje op. Dat zij de leiding had genomen en hem zo ver had gedreven. Dat er behalve kussen en knuffelen niks gebeurd was.
Ik lichtte haar man in en we bleven contact houden om te bekijken of hun versies strookten. Zij had hem opgebiecht dat ze 2 maal het bed hebben gedeeld. 1x in september (de eerste keer dat mijn man fysiek contact zonder condoom mocht hebben na een vasectomie) en dan een paar dagen (net voor de pijnlijke vrijpartij). Mijn wereld stortte in. Mijn vertrouwen werd nogmaals gebroken en daar zat ik dan... Bij de confrontatie met mijn man heb ik geroepen en getierd uit onmacht. Dat hij nog het lef niet had om alles eerlijk te zeggen en zelfs op dat moment nog zaken verzweeg.
We gingen beiden apart in therapie, maar de verhalen die ik van hem kreeg waren niet de waarheid. Hij hield de psycholoog voor dat hij alles voor mekaar had en perfect wist wat hem te doen stond (zo zei hij mij toch), maar in werkelijkheid wou hij verder met haar. Ze had hem betoverd.
Ik nam contact op met haar met 1000den vragen en ze beantwoordde ze bijna allemaal. Ze verzekerde dat ze haar huwelijk niet op wou geven voor mijn man, maar hard wou vechten om haar gezin met 2 kinderen staande te houden. Ze verbrak het contact en gaf haar ontslag.
Mijn man zocht nog op verschillende momenten naar aandacht van haar en zocht nog toenadering, maar zij blokte af. Toen ze vertrok en er foto's van haar afscheidsfeestje circuleerden, had een collega (die wist dat er een affaire was geweest) de foto's doorgestuurd. Hij hield ze bij als souvenir zei hij mij. Walgelijk... Zeker omdat hij toen zei dat hij met mij verder wou.
Maanden later zat hij nog steeds als een hoopje ellende. Hij voelde zich door haar bij het huisvuil gezet. Ineens niet interessant meer. Hij was gedumpt. Hij zocht nog op indirecte manier aandacht: via professionele sites, bezocht hij haar profiel heel vaak.
In november 2019 schreef hij haar een 8paginalange liefdebrief. Hij was te weten gekomen dat haar man haar had verlaten en wou zijn kans wagen (zei de ex-minnares). Hoe graag ik ook had geweten wat er in die brief stond, dik heb hem nooit mogen lezen, maar kan me er wel iets bij voorstellen. Het zelfmedelijden, het waarom, het 'jij bent mijn alles',...
Dat bleek ook uit de begeleidende mail die hij naar de collega (die van de foto's) had gestuurd, zodat zij de brief kon overmaken. Hij zei dat zijn minnares de liefde van zijn leven was. Dat hij al zijn geld op haar had ingezet en hij nu niet meer weet wat te doen.
Dat bleek bijna exact als wat hij aan zijn beste vriend stuurde: hij zag haar graag en elk scenario zonder haar is slechts een troostprijs.
Voor zover ik weet is dat het laatste geweest van uitwisseling en is dat ook het laatste wat ik zelf heb teruggevonden.
Hij verzekert me nu...1,5 jaar na dat laatste bericht... dat hij door wil met ons gezin. Dat wij geen back-upplan of troostprijs zijn, maar dat hij verblind was. Hij zegt me dat hij gegroeid is en nu zich niet meer hoeft te bewijzen tov iets of iemand. Hij schaamt zich voor wat hij toen zei en deed, ook voor de agressie die hij toen liet gaan omdat ik hem durfde te controleren.
Een reden voor de affaire, denk ik te vinden in zijn onzekerheid, zijn nood aan bevestiging en omdat de situatie zich ook gewoon voordeed en het spannend en leuk was tov een depressieve vrouw thuis.
Mocht ik in de toekomst kunnen kijken, ik zou het doen om mezelf en mijn kinderen te beschermen. Na alles zie ik hem nog graag, maar soms voelt het alsof hij me binnen enkele jaren opnieuw laat staan en kiest voor het groen lijkende gras van een andere vrouw.
Als ik het moeilijk heb of hij terug wat depri is, grijpt de schrik mij om het hart. Het volledige vertrouwen zal er nooit meer zijn, daarvoor heb ik te veel meegemaakt en gezien. Maar op de meeste momenten kan ik het wel loslaten en kan k terug genieten van ons gezin en van ons. Ik geef het nog een kans, maar heb moeite om me opnieuw kwetsbaar op te stellen en mijn hart aan hem te geven. Want ik heb diep gezeten. Heb zwart gezien en ben er gelukkig terug doorgekomen, maar een 2de (of 3de afhankelijk hoe je het bekijkt) keer dit moeten meemaken, kan ik niet meer aan.
Meeste momenten gaan trouwens goed, ik/we kunnen terug genieten van ons gezin en van onze relatie. Nu zijn er meestal opklaringen, maar de mist durft af en toe nog eens te zakken.
Veel moed!
Ik heb mijn grens zo hard verlegd dat hij weet dat ik alles maar pik (Verhaal 59)
Maar voor mij lukt het niet meer, ik wil dit leven niet meer, ik wil iemand die trouw is, die mij niet voor vanzelfsprekend neemt. Ik kan het gewoon niet vergeten, het is teveel!
Maar nu voel ik mij schuldig omdat hij zijn best doet om het terug goed te maken en ben ik nu precies de boeman die het gezin uiteen haalt!?
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen???
Affaire in Nigeria (Verhaal 91)
Ik accepteerde het want alles is te koop (Verhaal 102)
En ik accepteerde het want alles is te koop ik of zij en vaak was ik er gewoon bij. Zelfde als is als je dochter ouder is en wil doen wat ze wil. Gelukkig niet met hem en anders was het ook gebeurt als zij het wou. Met een ander knakker die wel wat rijker was geweest dan als vroeger dan de persoon die je zus en je vrouw heeft ontmaagd en zefs mij in mijn reet heeft ontmaagd. Mijn nichtjes duiken ook op iedereen met geld die ze naar Marbella mee nemen en met ze graag willen pronken in clubs op stranden. Ik heb mooie nichten die heel goed uit zien. Maar ik denk niet de mijn broers het weten en snapp kijken. Ik zeg niks, en vaak vraag ik of een vriendin of buurmeisje voor sex met haar samen met mijn suri mattie. Alles doen ze als ze je maar je bek houden Ik kreeg een relatie met die meid/ vriendin en daarna was het mij vrouwtje wat ik wou.
Het is ineens over, hoe moet ik hier doorheen komen? (Verhaal 63)
Nou je bent niet de enige, ook mijn man deelt van de 1 op de andere dag mee dat hij niet gelukkig is en afstand wil. Na 10 jaar relatie en 4 jaar huwelijk. Maar dat hij niet gelukkig meer met mij is nou dat klopt : ben er achter gekomen dat hij al 1 jaar een verhouding heeft met zijn collega. Gelukkig hebben wij samen geen kinderen maar mijn wereld staat op zijn kop, waarom? Wij hadden het zo goed... 😔
Bleek dat hij een vrouw heeft en een kind van 15 maanden (Verhaal 96)
Ook echt een toekomst mee zag.
8 jaar lang duurde mijn relatie tot eergister.
Ik kreeg een appje van hem en dacht met hem te praten maar ik praate niet met hem maar met een vrouw.
Na 4 uur lang te hebben gepraat werd mij medegedeeld dat die een vrouw heeft en een kind van 15 maanden.
Ik ben er kapot van ik ben helemaal kapot gemaakt
15 maanden + 9 maanden is 2 jaar ik ben minimaal 3 jaar lang in de maling genomen als het niet langer is.
Ik ben voorgelogen en bedrogen.
Toch wil ik hem nog zien ik wil het uit zijn mond horen ik wil dat die me aankijkt en me verdriet ziet ik wil dat die ziet wat die me heeft aangedaan. ik ben nu dus geblokeerd en krijg geen enkel contact meer.
Van dag op dag is me hele leven ingestord terwijl ik me van geen kwaad bewust was.
Een kind van 15 maanden terwijl ik zo graag een kindje wilde met hem maar daar was hij nog niet klaar voor.
Ik ben echt kapot gemaakt en ik vraag me af hier ooit overheen te kunnen komen
Mijn fantasie werd werkelijkheid (Verhaal 94)
Ik vind het leuk om alle controle aan een ander over te laten en gewoon te doen wat ze wil. Er was geen seksuele interactie. Geen penetratie ooit. Gewoon mentaal en fysiek met gevoel spelen. Ik begon haar te vertrouwen en dit was op mijn 28ste en ging door tot 30. We praatten meer dan dat we sessies hadden. Over hoe ik al meer dan 12 jaar geen vriendin heb. Hoe ik me altijd negatief voelde in mijn leven. Waarom ik niet blij was. Dus stelde ze voor dat ik naar een therapeut zou gaan. Na veel curage een afspraak met lotte gemaakt en voor twee jaar in therapie gegaan. Eerst was het natuurlijk zo stressvol. En ik gooi alles op tafel. Over mijn jeugd mijn ouders, mijn vader en moeder, genezing en financiële problemen. De zelfmoord. De pornoverslaving. Waarom ik niet in de openbare ruimte kon plassen. Toen begon ik met daten en voor je had ik misschien 5 dates. En twee of drie duurden gedurende twee of drie maanden. Ik ontdekte voor het eerst in mijn leven wat ik zoek bij vrouwen. Dus ik was eerlijk over mijn ervaring en wat ik zocht. Ik had de eerste keer in mijn leven seks toen ik 32 was. Ik kon niet klaarkomen. Dus was een probleem. Ik heb het in therapie besproken. En ze vertelde me dat je de goede misschien niet hebt gevonden. En waarschijnlijk komt het omdat ik te veel porno kijk en te hard. Ze wacht gewoon even tot je 3 maanden of langer een seksuele relatie hebt. Als het dan niet goed gaat, is het misschien een mentaal probleem of een fysiek probleem. Na die 5 dates ontmoette ik je. Ik ben net gedumpt door een meisje op wie ik zo verliefd was en een hart brak. Maar toen ontmoette ik je en zag wat ik zocht. Een mooi meisje met goede waarden die geeft en liefheeft. Eerste therapie die mezelf echt verbetert met goede dingen. Afvallen tijdens het sporten proberen te stoppen met roken en niet de neiging hebben om porno te gaan bezoeken en er niet meer aan verslaafd te raken. Het is moeilijk omdat ik dat 12 of 15 jaar heb gedaan. Maar het ging goed en begon mezelf te verbeteren en ik werd weer trots. En ik heb je ontmoet. We spraken en zagen elkaar in december eindelijk. Ik had die porno niet meer nodig omdat ik jou had. En ook de sigaret ging minder. Maar ik had een terugtrekking, iets slechts dat nog steeds in mij zat / is. Het is zo gek omdat ik het niet wil, maar toch doe ik het. En ik had er geen controle over en ik maakte een grote fout door mijn telefoon opnieuw te nemen en op die sms van die minnares te antwoorden en zo verviel ik in deze slechte gewoonte. Het is vreselijk van mij en ik heb er spijt van en voel me zo stom. Daarom. Ik wil dat echt veranderen. Ik wil het niet en het lettertype heeft het zelfs nodig. Dat is het ergste. Ik heb al die slechte gewoonten niet nodig. Ik heb de goeden nodig, jouw liefde en steun en zorg, dat is wgat, maakt me echt gelukkig. Mijn liefde geven en voor je zorgen. Dat is wat ik wil. Om gelukkig te zijn met het bouwen van een huis en hard te werken voor mijn gezin. Voor ons geluk. Ik hoop echt dat deze ene fout ons niet zal ruïneren. En ik hoop dat je het in jezelf kunt vinden om ons nog een keer te proberen. Ik wil echt een goede man zijn. Ik heb iets heel ergs gedaan. Maar ik heb ook heel veel goeds gedaan voor jou en mijn gezin. En het gaat niet alleen om ondersteuning in geld. Maar ook daden van goedheid. Het enige dat ik kan doen na deze eerlijke bekentenis en spijt, is om vergeving bidden. Ik weet dat ik het van God zal krijgen en ik hoop dat ik het kan krijgen als jij dat ook doet. Ik kan mezelf aan jou bewijzen dat ik het serieus met je ben. Houd er rekening mee dat ik nog steeds een goed hart heb.
Het was een klap in mijn gezicht (Verhaal 57)
We pakken de draad weer op (Verhaal 34)
En, niet reageren op zijn berichtjes is het beste: geen ruimte voor hem, iedere aandacht kan hij vertalen naar een opening. Enige kans van slagen van jullie doorstart is volledig blokkeren van de 3e partij.
Hij heeft nog steeds contact met haar (Verhaal 89)
Vriendin gaat met mijn ex vriend alleen nooit samen gezien (Verhaal 86)
Echter had ik al tijdens de relatie het vermoeden dat hij met een goede vriendin van mij bezig was alleen ontkende ik de situatie .
Dit nav hun uitspraken en gelijke tijden van online op w.app via een app inzichtelijk gemaakt.
Ik ben door beiden geblokkeerd. Omdat ik steeds naar hun contact vroeg en het werd steeds ontkend.
Hij reageerde boos en kortaf toen ik hem om de waarheid vroeg. hing de telefoon toen op. Hij heeft toen een contactverbod ingesteld en gebruikt dit om niet met mij te hoeven praten.
Ik vraag mij nu af hoe het zit.
Zij is ook naar de politie gegaan en heeft toen een melding gedaan. zij zou zich zorgen maken om mij... de politie wilde mij niet vertellen of beiden dezelfde dag aangifte hebben gedaan...
Vriendin van mij reageerde pas om de zoveel weken met het e-mail bericht dat het niet waar is van hun contact.
Ik Overweeg nog steeds een detective.
Hij ontkend een relatie met haar te hebben gehad. Echter kan hij wel met haar afspreken.
Ik kan niet verder als ik geen duidelijkheid heb over de gang van zaken. Ik kan de vriendschap niet meer oppakken.
Ik weet dat velen van jullie denken: laat maar gaan. Zijn er ook er ook mensen die er anders over denken en tips hebben in mijn zoektocht naar het antwoord? Het mooiste zou zijn digitaal onderzoek naar dan is er sprake van hack... dit kan dus niet.
Graag mijn artikel na twee weken deleten bvd
Mvg Heleen
Ik wil er niet meer aldoor over beginnen (Verhaal 83)
Het hart en hoofd zitten niet op 1 lijn (Verhaal 81)
Meegemaakt. Ik wou alles voor haar opgeven tot ze besloot dat mijn gezin een probleem is en ze er niet met zou kunnen leven dat ze een gezin kapot gemaakt heeft, besloot ze alle
Banden te breken en te blokkeren.
Daar sta je dan machteloos en vol met vragen ...Hooplijk brengt tijd raad, sterkte!!!
Overspel met familie (Verhaal 84)
Bij elke grote stap, saboteert hij onze relatie (Verhaal 75)
De tweede keer was een half jaar later, net toen we wilden gaan samenwonen. Hij is toen naar bed geweest met een oude vlam.
De derde keer was 2,5 jaar later (en nog heel recent), hij zoende met een collega. Hij is wel meerdere keren met haar op zakenreis geweest, ik geloof niet dat het alleen zoenen was. Zij is verliefd op hem, hij niet op haar, maar hij vond de bevestiging en de spanning zijn. Wij stonden op het punt om een huis te kopen.
Het lijkt erop dat hij bij elke grote stap zichzelf, en ook onze relatie saboteert. We gaan nu in relatietherapie omdat er iets moet veranderen. Ik hou heel erg veel van hem, en hij is meer dan zijn schaduwkant, maar ik kan dit niet nog een keer.
Zijn collega heeft een hogere positie dan hem, en hij gaf wel aan dat hij bang was dat als hij nee tegen haar zou zeggen dat dit gevolgen zou hebben. Ook al heeft hij ook wel geprofiteerd van bepaalde voorkennis uit het management team waardoor hij onder andere ook promotie heeft gekregen.
Zij doet nog steeds pogingen om weer hechter contact te krijgen. Ze is zelf getrouwd en heeft een gezin. Ik ben zo boos, op hem, maar ook op haar. Waarom laat ze hem niet met rust? Ik kom de laatste tijd steeds vaker in de verleiding om de affaire anoniem te melden bij het bedrijf van mijn vriend. Maar dag voelt alsof ik hem verraad, maar het voelt ook rechtvaardig. Ik ben wel bang dat ik hem in de problemen breng, maar hij doet nu ook geen pogingen om ander werk te vinden, ook al heb ik dit gevraagd. Ik heb het erg moeilijk mee.
mijn vriendin bedrogen met een vroeger vriendin (Verhaal 73)
Ik weet mij geen raad meer en weet niet meer wat ik moet doen.
Mijn vriend en ik zijn sinds 5 weken uit elkaar. (Verhaal 72)
Hij is vreemd gegaan met een gezamenlijke goede kennis. Hij woonde bij mij in in mijn huis.
Ik had al een poos het vermoeden maar kon het niet bewijzen heb mijn telefoon op de tafel laten liggen voor een opname en ben zelf even in huis gegaan.
We waren iedere week leuke hobby dingen aan het maken in de schuur. Later ben ik terug gegaan mijn telefoon weer uitgezet. Een half uur later heb ik weer mijn telefoon aan gezet ben weer naar binnen gegaan.
S avonds heb ik de telefoon afgeluisterd en kreeg de schrik van mijn leven ze waren aan het vrijen.
Er werd op een gegeven moment gezegt door mijn vriend verdame ze komt er al weer aan. Dit gold voor mij.
Er werd gesproken over de woning van haar vriend (die sinds een paar weken ziek is).
Ze hadden het er over dat zij moest zorgen dat ze zijn woning op haar naam kreeg.
Ik ben zo boos geworden ik heb hem gelijk uit mijn woning gezet.
Zijn kinderen vertelden mij dat zij ook bij hem liep toen hij nog getrouwd was. Even later wou hij scheiden.
Ik wil nooit weer iets te maken hebben et deze 2 mensen.
Ze hebben mij gekrenkt en heel erg pijn gedaan.
Ik had nooooit van mijn leven gedacht dat hij een dubbel zou hebben (Verhaal 68)
Ik ben al aan het denken om weer naar haar toe te rijden en het te vragen, maar dit kwam voor haar ook best hard aan! Zij kende mij ook niet, alleen mijn naam een keer gehoord van mijn vriend dochter.
Ik word hellemaal gek, maar ik ben ook zo gek op deze man!!
Gevoelens voor een ander (Verhaal 37)
Ik zie ze in gedachten samen (Verhaal 61)
Die ander zat toch nog wat in mijn hoofd (Verhaal 65)
Mieke maak ik alles groter dan dat het is? (Verhaal 64)
Mijn partner heeft in het begin van onze relatie zitten chatten met anderen in een spel.
Toen ik erachter kwam confronteerde ik mijn partner en deze werd ontzettend boos, er werd gezegd dat mijn partner het niet was, ik weet 100% zeker van wel, we waren bijna een half jaar samen.
Na 1,5 jaar eindelijk toegegeven, er was volgens partner niks gebeurt en ad hand, maar waarom werd er zo fel gereageerd toen ik partner betrapte.
Ik kan het niet loslaten, het was nog pril bij ons werd gezegd, maar waarom is partner toen groter gaan wonen, dat deed partner zodat ik met de kinderen daar ook kon komen,
Ik vind die uitspraak nogal tegenstrijdig.
Ik snap niet als er niks ad hand zou zijn er tegen mij werd gelogen, dit maakte alles erger, tot huilens aan toe blijven ontkennen.
Ook dat is iets wat ik niet begrijp, hoe kan je iemand zich zo rot laten voelen.
Maak ik het misschien groter dan het is?
Ik snap dit wel, hij weet dat hij ergens fout zit. En daarom wordt hij kwaad. Hij doet alsof het niks voorstelt. Ik ben 17 jaar getrouwd en ik ben erachter gekomen dat hij op chatsites zitten. Toen ik het ontdekte , noemde hij mij een dom wijf. Ik begreep ook niet waarom hij zo deed. Achteraf gaf hij mij een schuldgevoel dat ik te weinig aandacht aan hem gaf. Hrt vertrouwen is weg en we maken constant ruzie. Ik wil scheiden... maar de kinderen houden mij tegen.
zij werkte als vrijwilliger bij een hulpverlenende instantie (Verhaal 43)
Na 12 jaar relatie en 1 jaar huwelijk... (Verhaal 48)
Tjeetje hij heeft het opgebiecht (Verhaal 39)
Die zelfde vriendin waar wij wekelijks contact mee hebben die wij uit de shit hebben gehaald heeft het met mijn man gedaan en zij hebben 3 jaar lang gedaan of er niet aan de hand was misschien naïef van mij dat ik gewoon niks door had.
Het is 1x gebeurd zegt hij, zij wil meer maar hij niet hij houdt van mij en wil mij niet kwijt zegt hij, dit heeft hij ook tegen haar gezegd. Ik denk dat hij het daarom opgebiecht heeft bang dat zij het tegen mij zou zeggen??? Maar ik zal mijn vriendin nooit meer normaal aan kunnen kijken haar nooit meer iets vertellen over mijn gezin, ik mag haar niet hiermee confronteren heb beloofd dit niet te doen dom misschien?
Mijn hart is gebroken, ik ga proberen dit te vergeven en een plekje te geven. Maar vergeten zal ik het nooit!!
Met die zogenaamde vriendin mag hij van mij dus ook geen contact meer hebben. Ik heb haar nog wel een bericht gestuurd, met wat ik van haar vind. Zij heeft een open relatie, en dat is haar goed recht. Maar zij had met haar poten van mijn vent af moeten blijven.
Wij proberen nu onze relatie weer op de rit te krijgen en hij heeft gezegd er alles aan te doen om mijn vertrouwen terug te winnen en mij weer gelukkig te zien.
geen contact meer, maar nog steeds gevoelens voor die ander (Verhaal 44)
Op er is geen contact maar ik merk dat ik nadat ik de affaire heb gestopt nog steeds gevoelens heb. Het voelde veel makkelijker om met haar in contact te zijn dan met mijn vrouw. Ook nu we in therapie zitten.
Ik liet het weer los, maar het bleef wel knagen. (Verhaal 40)
Ik liet het weer los, maar het bleef wel knagen.
Ik zat zelf in een burn out en hij gaf aan dat de reden was dat hij vreemd is gegaan, dat hij het zwaar vond om voor mij er te zijn omdat ik ook niet lekker in mijn vel zat en dat hij 'moe' was van het zorgen. Zij zag hem wel en ontving hem met open armen. Dus tja..
Ergens snap ik hem, maar vreemd gaan vind ik een zwak excuus.
Ik ben er achter gekomen door een bericht van een onbekend iemand die mij info gaf, pas daarna heeft hij het opgebiecht.
Ik weet gewoon nu even niet wat ik moet en wil doen. Ik ben uit mijn burn out. Hij heeft en uit enorme spijt. We hebben gesprekken, maar wie heeft er tips? Ik wil hem ergens nog een kans geven, maar dat vertrouwen is weg natuurlijk en ik weet niet of dit hersteld kan worden. Want wil niet achter hem aan lopen en blijven wantrouwen.
Hij geeft aan dat hij hierdoor beseft wat hij echt voor me voelt en vertrouwen in andere mensen heeft gemist dus ergens veiligheid heeft gezocht en dit zijn ogen heeft geopend.
Wie heeft er tips, verhalen etc.?
waarschijnlijk dom van mij dat ik weer begon (Verhaal 28)
En toen weer verbrak hij de relatie nu via app. Weer een andere vrouw, zelfde verhaal.waarschijnlijk dom van mij dat ik weer wat ben begonnen met hem, maar het doet toch pijn.
Mijn partner is vreemd gegaan (Verhaal 24)
Momenteel ben ik 16 jaar bij mijn " partner" en hebben we twee kids.Sinds we zijn verhuisd naar haar geboorteplaats loopt de relatie heel stroef. Na relatietherapie hebben we even besloten om de druk eraf te halen door een tijdelijk break. Daarbij afgesproken trouw te blijven na elkaar toe.
Helaas hoorde ik mijn partner dingen doen met iemand anders heb haar gestoord door te bellen. Maar ze ging daarna verder als of er niets aan de hand was. Ik heb haar geconfronteerd en ze zei na aandringen dat ze ook al all the way waren geweest. Het onveilig hebben gedaan en alles heeft ontvangen zeg maar.
En dat terwijl onze break net vier dagen was begonnen. En de kids het er erg moeilijk mee hebben.
Mijn wereld staat op zijn kop, voor de tweede keer bedrogen door twee verschillende vrouwen.
Mijn vertrouwen in de vrouw is momenteel op zijn diepte punt. We zijn nog wel samen als je daar over kan spreken. Maar het is erg pijnlijk en klote.
Mijn vriend en een vriendin kwijt, ze kraken me emotioneel (Verhaal 21)
Het verleden blijft mij achtervolgen (Verhaal 12)
Na een verstikkende relatie, waarin wantrouwen en jaloezie mij het leven onmogelijk maakte, heb ik "nieuw" geluk gevonden.
Echter, de narigheid van mijn vorige relatie blijft mij achtervolgen.Soms, wanneer ik wat werkdruk ervaar of een meningsverschil heb met mijn vriendin, noem ik de naam van mijn ex.
Boosheid en frustratie staat in direct verband met mijn ex-vrouw. Ik vind dit vreselijk. Mijn nieuwe vriendin baalt hier ook van. Ze zegt dat ik nog lang niet over mijn vorige relatie heen ben. Ik ben in therapie om te kijken hoe het verleden uit mijn emotionele geheugen gewist kan worden.
Inmiddels ben ik erachter dat mijn vorige relatie niet op liefde was gebaseerd, en dat ik te lang heb gehoopt dat t "wel beter zou gaan in de toekomst." Dat is dus niet gebeurd.
Het gaat inmiddels stukken beter met mij, ik kan mijn huidige vriendin de liefde geven die zij ook aan mij geeft. Door er samen over te praten, komen we eruit. En de emotionele lading van alle nare gebeurtenissen uit het verleden, is verdwenen.
Voeg zelf een verhaal toe
Zoek een relatietherapeut
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke relatietherapeuten in de buurt zitten:
- Aarschot
- Achterhoek
- Alkmaar
- Almelo
- Almere
- Amersfoort
- Amstelveen
- Amsterdam
- Amsterdam-Centrum
- Amsterdam-IJburg
- Amsterdam-Noord
- Amsterdam-Oost
- Amsterdam-West
- Amsterdam-Zuid
- Apeldoorn
- Arnhem
- Assen
- Assendelft
- Asten
- Baarn
- Barendrecht
- Barneveld
- Bergen op Zoom
- Berkel en Rodenrijs
- Best
- Bilthoven
- Bollenstreek
- Breda
- Brummen
- Brunssum
- Bussum
- Capelle aan den IJssel
- De Bilt
- Delft
- Den Bosch
- Den Haag
- Deurne
- Deventer
- Didam
- Dongen
- Dordrecht
- Dronten
- Driebergen
- Ede
- Eemnes
- Eersel
- Eindhoven
- Elst
- Emmen
- Enschede
- Ermelo
- Etten-Leur
- Geldermalsen
- Geleen
- Gennep
- Goirle
- Gooi
- Gorinchem
- Gouda
- Groningen
- Haaksbergen
- Haarlem
- Haarlemmermeer
- Hardenberg
- Harderwijk
- Heemskerk
- Heemstede
- Heerhugowaard
- Heerlen
- Heiloo
- Helmond
- Hengelo
- Hillegom
- Hilversum
- Hoeksche Waard
- Hoofddorp
- Hoogeveen
- Hoorn
- Houten
- Huizen
- IJsselstein
- Landgraaf
- Leeuwarden
- Lelystad
- Leiden
- Leusden
- Lisse
- Maarssen
- Maastricht
- Malden
- Meppel
- Middelburg
- Nieuwegein
- Nieuw-Vennep
- Nijmegen
- Nijverdal
- Noordwijk
- Noordwijkerhout
- Nootdorp
- Nunspeet
- Oegstgeest
- Oldenzaal
- Oosterhout
- Oss
- Oud-Beijerland
- Pelt
- Purmerend
- Putten
- Raalte
- Rheden
- Roermond
- Roosendaal
- Rosmalen
- Rotterdam
- Schagen
- Schiedam
- Schijndel
- Sint-Michielsgestel
- Sittard
- Someren
- Tiel
- Tilburg
- Twente
- Uithoorn
- Utrecht
- Valkenswaard
- Veenendaal
- Veghel
- Veldhoven
- Venlo
- Venray
- Vianen
- Voorburg
- Voorschoten
- Waddinxveen
- Wageningen
- Westland
- Wijchen
- Wijk bij Duurstede
- Waalwijk
- Zaandam
- Zaanstad
- Zeewolde
- Zeist
- Zevenaar
- Zoetermeer
- Zutphen
- Zwolle
Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>
- ✓ 200+ relatietherapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online relatietherapie
Bij de meeste therapeuten op deze site kun je ook terecht voor online relatietherapie.
In het profiel van de therapeut staat dit dan aangegeven.
Wat versta je onder een open relatie?
Rouwverwerking:
Relatieproblemen door rouw
Emotionele ontrouw:
Test jezelf, ben ik emotioneel ontrouw?
Het ging heel goed
Edith | Leusden | 1 apr 2024:
Marian, nogmaals dank voor de fantastische hulp
Loes | Eindhoven | 18 mrt 2024:
Kan het alleen maar aanraden!
Relatietherapie Hillegom
24 apr 2024:
EFT-Relatietherapie Eindhoven
23 apr 2024:
Relatietherapie Lichtenvoorde - Achterhoek
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login |