Geheimpje met petekind

Een jaar geleden , petekind 20 jaar opgevangen, ouders gescheiden, helemaal aan hun lot gelaten.
Heel sociale meid, niet alleen voor haar meter, ook voor mij, zij fleurt terug op, is stilletjes aan terug zelfzeker.
Ze heeft een kamer voor haar alleen, met WiFi, bureel voor studie …., niets te kort.
Haar ouders kijken zelfs niet meer om naar haar , bellen ,sms niet meer , kan zelf haar studie, studiekosten …. Betalen ! Haar studiegeld ziet ze ook niet!
Dat ze niet moest leren, wilde ze meerijden met mij met vrachtwagen, daar ze haar hart opluchte , waar ik luisterend oor was, soms kreeg ik een traan van haar tragedie !
Savonds vroeg ze mij om haar te roepen, zodat ze niet oversleep voor haar internetles tijdens de COVID.
Zo riep ik haar bijna elke morgen, in de deurspleet , (omdat ik zelf in mijn piyama stond)en haar vraag was weer voldaan.
Op een keer reageerde ze niet direct , en ook niet na 7 keer haar naam te noemen, ben ik haar gaan wakker maken naast haar .
Zij werd half wakker en nam mijn arm vast, met haar ander hand trok ze mij dichter en zoende me, dat is zacht uitgedrukt, tongde ze me, en trok mijn piamabroek naar onder, en begon me te pijpen, …. En verder en verder. Duurde ongeveer 10 minuten
Nadien zij ze , laat dit ons geheimpje zijn !
Ik voel mij hierbij niet echt goed, word wakker snachts……
Hoe kan ik dat best verwerken ?