Ik lees veel verhalen over vervelende acties van familieleden, maar in mijn geval gaat het om het uitblijven van acties: mijn broer toont sinds enkele jaren vrijwel geen interesse meer in mij. We hebben altijd een prima tot goede band gehad en ik vind het heel moeilijk om te accepteren dat die er niet meer is. We zien elkaar wel bij familie gelegenheden en er is niets voorgevallen, maar daarbuiten merk ik dat hij geen behoefte heeft aan meer contact.
Op berichtjes reageert hij nauwelijks, laat staan op voorstellen om af te spreken. Hij heeft een relatie en zijn vrouw is vriendelijk, ik heb het idee dat het echt vanuit hemzelf (niet) komt. Soms kan ik het wel loslaten, maar als hij dan weer als enige niet reageert op een uitnodiging voor de verjaardag van mijn man zit ik me toch weer helemaal op te vreten.
Heeft iemand adviezen voor me hoe ik hier beter mee om kan gaan? Of hoe ik dit kan veranderen.. ik heb er al eens geprobeerd over te praten met hem maar ik kreeg een ontwijkende reactie, helaas hebben wij van huis uit niet echt meegekregen om over gevoelens en ‘moeilijke’ onderwerpen te praten…
Alvast bedankt!
Op berichtjes reageert hij nauwelijks, laat staan op voorstellen om af te spreken. Hij heeft een relatie en zijn vrouw is vriendelijk, ik heb het idee dat het echt vanuit hemzelf (niet) komt. Soms kan ik het wel loslaten, maar als hij dan weer als enige niet reageert op een uitnodiging voor de verjaardag van mijn man zit ik me toch weer helemaal op te vreten.
Heeft iemand adviezen voor me hoe ik hier beter mee om kan gaan? Of hoe ik dit kan veranderen.. ik heb er al eens geprobeerd over te praten met hem maar ik kreeg een ontwijkende reactie, helaas hebben wij van huis uit niet echt meegekregen om over gevoelens en ‘moeilijke’ onderwerpen te praten…
Alvast bedankt!
Anoniem