Hoi Caesar,
Heb al lange tijd niet meer gekeken op dit forum, maar zie nu je reactie. Mijn situatie is nog steeds lastig, maar wel duidelijk. Mijn verliefdheid op de ander heeft mijn relatie helaas opgebroken. De afronding van deze relatie gaat moeizaam. Over de praktische zaken kunnen we goed spreken, maar het definitief loslaten van elkaar is niet eenvoudig, hoewel we wel beide voelen dat dit de juiste keuze is en dat we hierin grote stappen maken. Mijn verliefde gevoelens voor de ander zijn nog altijd even sterk. Ik heb hem laten weten wat er speelt en dat ik nog niet klaar ben om het echt met hem te gaan ontdekken. Hij zegt op mij te wachten, maar blijft wel nog in zijn huidige relatie. Ik verwacht er maar niks van en ben me bewust van het feit dat ik deze keuze moest maken vanwege mijn eigen gevoelens en dat zijn gevoelens en daden geen invloed moeten hebben.
Hoe gaat het met jou? Heb jij ondertussen rust?
Heb al lange tijd niet meer gekeken op dit forum, maar zie nu je reactie. Mijn situatie is nog steeds lastig, maar wel duidelijk. Mijn verliefdheid op de ander heeft mijn relatie helaas opgebroken. De afronding van deze relatie gaat moeizaam. Over de praktische zaken kunnen we goed spreken, maar het definitief loslaten van elkaar is niet eenvoudig, hoewel we wel beide voelen dat dit de juiste keuze is en dat we hierin grote stappen maken. Mijn verliefde gevoelens voor de ander zijn nog altijd even sterk. Ik heb hem laten weten wat er speelt en dat ik nog niet klaar ben om het echt met hem te gaan ontdekken. Hij zegt op mij te wachten, maar blijft wel nog in zijn huidige relatie. Ik verwacht er maar niks van en ben me bewust van het feit dat ik deze keuze moest maken vanwege mijn eigen gevoelens en dat zijn gevoelens en daden geen invloed moeten hebben.
Hoe gaat het met jou? Heb jij ondertussen rust?