Zo herkenbaar... hier gaat het om een buurman. Zo dichtbij maar toch zo ver weg. Ik krijg ik geen enkele kans om een normale burenrelatie/vriendschap met hem op te bouwen terwijl we echt een goede klik hadden in de periode dat we elkaar regelmatig spraken. Door mijn gevoelens uit te spreken heb ik het ontzettend ongemakkelijk gemaakt. Ik wil gewoon af en toe even met hem lachen, z'n stem horen..en hij lijkt die wens totaal niet te hebben. Zwaait niet eens meer als hij langsloopt. Zo onnodig pijnlijk. Ik herken heel goed wat jij zegt over elkaar vaker zien, dat de lading er dan vanaf is, je dan rustiger bent. Een knagend verlangen.