Ik herken het, heb ook verteld dat ik al een tijd ‘iets’ mis, maar dat ik dit iets niet kan uitleggen. Dat vindt hij niet eerlijk, want dan kan hij het ook niet veranderen.
Ik ben al ruim een jaar heel erg verliefd op iemand anders en dat is wederzijds. Dat ‘iets’ vind ik wel bij hem.. onlangs zei diegene dat hij zo niet verder kan, want hij kan niet gaan wachten op een vrouw die niet haar huwelijk op het spel wil zetten. Dit snap ik heel goed. Alleen wat er toen ontstond in mij was een enorme leegte met enorme huilbuien. Het was nog erger als liefdesverdriet en deed zoveel pijn. Ik dacht, zo gaat dit niet meer, je wordt niet zo diep verliefd op iemand als je huwelijk goed zit toch?

Met mijn man heb ik 2 dochters 12 en 8 jaar. Het doet me pijn als ik hun leven op de kop ga zetten, maar ik wil ook niet een voorbeeld zijn van luister naar je verstand en niet naar je gevoel.
Ik ga rust en ruimte zoeken om uit te vinden wat mij gelukkig maakt en wat mijn behoeftes zijn ‘proefscheiding’. Anders kom ik er nooit achter?

+ tip toevoegen