Ik ben een ‘dader’ op dit gebied, heb er oprecht verschrikkelijk veel spijt en verdriet van dat ik mijn vrouw maandenlang heb bedrogen en voorgelogen, ook als ze het mij op de man af vroeg.
Uiteindelijk kwam ze erachter (ook via mijn telefoon) en toen pas schrok ik als het ware wakker. Al vrij snel na de eerste heftige emoties kwamen we weer tot elkaar, hebben we heel diepe, soms heftige en pijnlijke maar vooral ook constructieve gesprekken gevoerd.
We ondernamen ook veel leuke dingen met elkaar en waren weer intiem als vanouds. Ondanks een aantal gebruikelijke terugvallen waren we echt op de goede weg. Dacht ik.
Maar sinds een week of twee kan mijn vrouw het ineens (zo voelt dat voor mij althans) niet meer loslaten wat er is gebeurd. Ze zegt dat ze het nu pas écht beseft wat ik allemaal heb geflikt en zal het mij nooit kunnen vergeven...
Er ligt natuurlijk ook wel een verhaal aan ten grondslag waardoor ik op een gegeven moment open ging staan voor een ander (dat is geen excuus of rechtvaardiging!), maar dat wil ze natuurlijk niet horen, zeker niet van mij.
Ik wil nog steeds het liefst verder met mijn vrouw, ook al voor ons kind, en heb de afgelopen maanden ook mijn uiterste best daarvoor gedaan. Volgens haar is dat echter te laat. Is er nu nog hoop?