Wat een herkenbaar verhaal, ik heb echt precies hetzelfde meegemaakt. Je voelt je zó verdrietig, leeg en verscheurd (en alles er tussenin). Hij nam de laatste tijd heel veel afstand maar zei steeds dat er niets aan de hand was of verzon andere dingen waar hij mee zat. Ik maakte me veel te snel te druk, zei hij.
Terwijl hij in die tijd dus de knoop doorhakte om de relatie te beëindigen...
Wat voel je je dan machteloos, want er is echt niets meer wat je kunt doen. Ze willen je niet meer in je leven, maar zelf hoop je dat hij zich ooit nooit bedenkt.. dat is een kwelling. Het feit dat hij zonder je kan, is meer dan genoeg om door te gaan met je leven zonder hem, hoeveel pijn dat ook doet.

Ik hoop dat de pijn snel minder wordt. :(