Ze wil (nog) niet scheiden maar tijdelijk elders wonen en de affaire verder verkennen: is dit echt de ware voor me? Dat voelt alsof ik aan het lijntje wordt gehouden . Ik wil werken aan herstel met therapie, maar zolang ‘de ander’ er actief is, kan dat niet.
Hoe gaan jullie om met die twee type gevoelens?
En moet ik nu maar het besluit nemen tot scheiden? Immers ze kiest om met hem door te gaan en mij in de wacht te zetten. Dat kan toch niet of wel?