Beste allemaal,
Graag deel ik mijn verhaal met jullie en ben ik benieuwd hoe jullie dit zien en welke tips jullie hebben.
Ik ben een alleenstaande vrouw met een dochter en eigen bedrijf. Ik ben erg zelfstandig en ben jaren niet met de liefde bezig geweest, maar met het opvoeden en carriere maken. Nu dacht ik een paar maanden terug, laat ik me weer eens openstellen voor de liefde, want immers: er is meer in het leven:-)...ik ben alleen niet snel onder de indruk van iemand en slechts een enkele keer echt verliefd geweest...als het goed zat was het liefde op het eerste gezicht.
Een maand geleden gebeurde dat dan ook voor de 3e keer in mijn leven (ik ben 39). Ik was op een festival en daar ontmoette ik hem vrij snel nadat het feest begon. We liepen langs elkaar heen en de blikken zeiden genoeg. Een uur erna zag ik hem weer en kwam hij naar me toe. Vervolgens hebben we de hele dag samen doorgebracht met zijn vrienden en mijn vrienden. Hij vertelde me dat hij al 20 jaar een relatie heeft en 2 kinderen. Hij vertelde me dat hij van haar houdt en dat ze heel lief is, alleen dat het tussen hun 'papa-mama' is.
De aantrekking en het wow-gevoel was zo sterk en we hebben diverse keren gezoend die dag, stiekem. Vervolgens hebben we nummers uitgewisseld en hebben we erna heel veel contact gehad, appen en bellen. Hij vertelde me dat hij een paar jaar ervoor een jaar lang een collega had met wie hij sex had. Hij zei tegen mij dat dat puur voor de lust was, met mij voelde het anders. Dat merkte ik ook wel aan de diepgaande gesprekken die we met elkaar hadden. Ik schrok er best wel van dat hij dit een jaar lang had volgehouden. Die dame in kwestie wilde wel meer zei hij ook, alleen hij gaf haar de keuze: het is dit of het het is niets. Zij koos blijkbaar voor af en toe sex met hem. Ik gaf hem ook aan dat ik dan voor niets zou kiezen.
Intussen was ik smoorverliefd en hebben we elkaar ook gezien erna bij mij thuis. We praatten flink en de vonk vloog ervan af. We hebben toen ook sex gehad. Vervolgens raakte ik van slag, want ik hoopte dat hij thuis zou vertellen dat hij iemand ontmoet had waarvan hij in de war raakte. Hij liet me ook duidelijk weten dat hij flink in de war was en in een achtbaan van emoties zat. Ook vertelde hij me dat als het aan zijn vriendin lag ze eens per jaar sex hadden. Uiteindelijk hebben ze dat zo eens per maand, op zijn initiatief. Het is een ontzettend aantrekkelijke man...
Vervolgens kregen hij en ik mot over de app (geen handig communicatie-middel, ik weet het)...ik was smoorverliefd en hij wilde het haar niet vertellen, maar eerst mij beter leren kennen. Ik was bang om in dezelfde categorie terecht te komen als die dame die hij een jaar lang zag. Ook voelde ik me schuldig naar zijn vriendin. Ik vond dat zij de waarheid hoorde te weten, dus heb ik haar ingelicht en alles verteld.
Nu is hij boos op mij (terecht), ben ik gepromoveerd van geweldige vrouw tot heks en is er stilte...
Heeft iemand tips voor mij? Hoe zien jullie dit? En kan ik nog hoop hebben dat hij mij alsnog beter wil leren kennen? En wat weerhield hem om haar te zeggen: 'schat, ik ben in de war, want ik heb iemand ontmoet'.
Tot slot wil ik nog iets kwijt, want het is makkelijk in zo'n situatie om de man te veroordelen of de dame met wie wordt vreemdgegaan, al vind ik toch ook dat zijn vriendin een onderdeel heeft in deze situatie: een relatie is werken en als je niet meer je best doet voor de relatie, kan de verleiding elders worden gevonden. Al vind ik dan weer wel dat de man daar eerlijk over zou moeten zijn.
Graag hoor ik van jullie en tips zijn welkom. Ik laat het nu los, al vind ik het wel heel moeilijk hem niet te benaderen.
Graag deel ik mijn verhaal met jullie en ben ik benieuwd hoe jullie dit zien en welke tips jullie hebben.
Ik ben een alleenstaande vrouw met een dochter en eigen bedrijf. Ik ben erg zelfstandig en ben jaren niet met de liefde bezig geweest, maar met het opvoeden en carriere maken. Nu dacht ik een paar maanden terug, laat ik me weer eens openstellen voor de liefde, want immers: er is meer in het leven:-)...ik ben alleen niet snel onder de indruk van iemand en slechts een enkele keer echt verliefd geweest...als het goed zat was het liefde op het eerste gezicht.
Een maand geleden gebeurde dat dan ook voor de 3e keer in mijn leven (ik ben 39). Ik was op een festival en daar ontmoette ik hem vrij snel nadat het feest begon. We liepen langs elkaar heen en de blikken zeiden genoeg. Een uur erna zag ik hem weer en kwam hij naar me toe. Vervolgens hebben we de hele dag samen doorgebracht met zijn vrienden en mijn vrienden. Hij vertelde me dat hij al 20 jaar een relatie heeft en 2 kinderen. Hij vertelde me dat hij van haar houdt en dat ze heel lief is, alleen dat het tussen hun 'papa-mama' is.
De aantrekking en het wow-gevoel was zo sterk en we hebben diverse keren gezoend die dag, stiekem. Vervolgens hebben we nummers uitgewisseld en hebben we erna heel veel contact gehad, appen en bellen. Hij vertelde me dat hij een paar jaar ervoor een jaar lang een collega had met wie hij sex had. Hij zei tegen mij dat dat puur voor de lust was, met mij voelde het anders. Dat merkte ik ook wel aan de diepgaande gesprekken die we met elkaar hadden. Ik schrok er best wel van dat hij dit een jaar lang had volgehouden. Die dame in kwestie wilde wel meer zei hij ook, alleen hij gaf haar de keuze: het is dit of het het is niets. Zij koos blijkbaar voor af en toe sex met hem. Ik gaf hem ook aan dat ik dan voor niets zou kiezen.
Intussen was ik smoorverliefd en hebben we elkaar ook gezien erna bij mij thuis. We praatten flink en de vonk vloog ervan af. We hebben toen ook sex gehad. Vervolgens raakte ik van slag, want ik hoopte dat hij thuis zou vertellen dat hij iemand ontmoet had waarvan hij in de war raakte. Hij liet me ook duidelijk weten dat hij flink in de war was en in een achtbaan van emoties zat. Ook vertelde hij me dat als het aan zijn vriendin lag ze eens per jaar sex hadden. Uiteindelijk hebben ze dat zo eens per maand, op zijn initiatief. Het is een ontzettend aantrekkelijke man...
Vervolgens kregen hij en ik mot over de app (geen handig communicatie-middel, ik weet het)...ik was smoorverliefd en hij wilde het haar niet vertellen, maar eerst mij beter leren kennen. Ik was bang om in dezelfde categorie terecht te komen als die dame die hij een jaar lang zag. Ook voelde ik me schuldig naar zijn vriendin. Ik vond dat zij de waarheid hoorde te weten, dus heb ik haar ingelicht en alles verteld.
Nu is hij boos op mij (terecht), ben ik gepromoveerd van geweldige vrouw tot heks en is er stilte...
Heeft iemand tips voor mij? Hoe zien jullie dit? En kan ik nog hoop hebben dat hij mij alsnog beter wil leren kennen? En wat weerhield hem om haar te zeggen: 'schat, ik ben in de war, want ik heb iemand ontmoet'.
Tot slot wil ik nog iets kwijt, want het is makkelijk in zo'n situatie om de man te veroordelen of de dame met wie wordt vreemdgegaan, al vind ik toch ook dat zijn vriendin een onderdeel heeft in deze situatie: een relatie is werken en als je niet meer je best doet voor de relatie, kan de verleiding elders worden gevonden. Al vind ik dan weer wel dat de man daar eerlijk over zou moeten zijn.
Graag hoor ik van jullie en tips zijn welkom. Ik laat het nu los, al vind ik het wel heel moeilijk hem niet te benaderen.
Charlotte