Dus... flinke ruzie. Helaas hebben de kinderen het een en ander toch mee gekregen. Ik zat vol ongeloof. Ik hoopte dat ik ieder moment wakker werd in een ziekemhuis ofzo. Maar het is realiteit. Ze is mij gewoon ontrouw. Willens en wetens bedonderd. Ze zegt dat ze verliefd was geworden. En mij dit nooit had willen vertellen om mij geen pijn te doen. Ik ben er achter gekomen dat zij hun hele toekomst samen al had uitgestippeld. De meneer heeft zelf ook nog een vriendin. Ik heb haar op de hoogte gesteld van dit.
Nu zijn we een paar maanden verder en mijn vrouw begint in te zien dat ze gewoon als vloerkleed is gebruikt. Vele mensen wisten hiervan. Zelfs mensen die ik als zeer goede vrienden zie helaas.
We zitten nu in een scheiding en het lijkt alsof het mijn vrouw het allemaal niets doet. Ze is kei en kei hard. Van steen lijkt wel. Zelf heb ik trauma verwerkingstherapie.
Ik ben voor de relatie met mijn vrouw uit een relatie gekomen met ook een ontrouw persoon.
Kortom. Ik heb hier heel veel moeite mee om dit alle een plek te geven. Ik voel me vies, gebruikt, en heel goedkoop aan de kant gezet. En het idee dat mijn gezin kapot is gemaakt voor lust en spanning vind ik zo zonde. Mijn kinderen hebben voor altijd hier mee te maken nu. Hoe kan je als moeder of vader je kinderen dit willen aan doen. Of je partner die zooooo goed voor je is. Aaghja. Mensen.... rare wezens.
Ik denk dat de apen in de dierentuin ons uitlachen als we daar naar ze staan te kijken. Bizar!!!