Na een onrustige relatie ben ik ongeveer 3 jaar single. De relatie liep dus stuk toen corona uitbrak. Zoals veel singles zullen herkennen was dit een eenzame tijd. De breuk kwam niet onverwachts, maar was wel zeer pijnlijk en ook lichtelijk traumatisch voor mij. Na vorige verbroken relaties was ik minimaal 1 of 2 jaar terug single voordat ik in een nieuwe terechtkwam/aan een nieuwe begon, alleen nu voel ik niet de minste behoefte aan een nieuwe relatie.
Dit komt deels door de ervaringen uit die laatste relatie maar ook omdat ik het vertrouwen in mannen in het algemeen eigenlijk compleet aan het kwijtraken ben (of compleet naar een dieptepunt is gezakt). Het verschil met andere verbroken relaties is ook dat ik bij de laatste het (rooskleurige) beeld/idee had dat deze persoon de ware was of moest zijn. Ik ben niet het type dat zich in een relatie stort maar ja, liefde maakt blind.
Sommige mensen springen van de ene in de andere relatie en krijgen naar mijn mening veel te snel kinderen en gaan dan ook weer uit elkaar. Om kinderen op de wereld te zetten moet je overtuigd zijn van een relatie/de persoon vind ik.
Hierin speelt mee dat ik uit een traditioneel gezin kom met ouders die al heel lang getrouwd zijn. Ik zie dit eigenlijk ook nog steeds als ideaal, ook al zijn er veel mensen die er anders in staan en heel licht denken over scheiden bijvoorbeeld. Ik voel op dit moment niks voor een eventuele nieuwe vriend die zelf al kroost heeft maar ik durf dit niet altijd hardop uit te spreken omdat ik mensen niet wil kwetsen.
Zijn er misschien ervaringsdeskundigen die iets willen delen over soortgelijke ervaringen?
Zit ik nog midden in het verwerkingsproces en kan het kwijtgeraakte vertrouwen nog terugkomen door een mogelijk nieuwe liefde (in de toekomst?)
Soms ben ik bang dat ik nooit meer zo verliefd kan worden en op iemand zal durven te vertrouwen. Ik ben nog relatief jong en heb ergens nog steeds de wens om ooit op een dag te trouwen en kinderen te krijgen. Vragen van mensen over deze thema’s vind ik moeilijk omdat ik niet in de toekomst kan kijken en ik niet weet of en wanneer er mogelijk een nieuwe liefde in mijn leven komt. Ze proberen me te vergelijken met andere mensen die ‘verder’ zijn in hun leven.
Enkele tips om met dit soort vragen en verwachtingen van mensen om te gaan?
Dit komt deels door de ervaringen uit die laatste relatie maar ook omdat ik het vertrouwen in mannen in het algemeen eigenlijk compleet aan het kwijtraken ben (of compleet naar een dieptepunt is gezakt). Het verschil met andere verbroken relaties is ook dat ik bij de laatste het (rooskleurige) beeld/idee had dat deze persoon de ware was of moest zijn. Ik ben niet het type dat zich in een relatie stort maar ja, liefde maakt blind.
Sommige mensen springen van de ene in de andere relatie en krijgen naar mijn mening veel te snel kinderen en gaan dan ook weer uit elkaar. Om kinderen op de wereld te zetten moet je overtuigd zijn van een relatie/de persoon vind ik.
Hierin speelt mee dat ik uit een traditioneel gezin kom met ouders die al heel lang getrouwd zijn. Ik zie dit eigenlijk ook nog steeds als ideaal, ook al zijn er veel mensen die er anders in staan en heel licht denken over scheiden bijvoorbeeld. Ik voel op dit moment niks voor een eventuele nieuwe vriend die zelf al kroost heeft maar ik durf dit niet altijd hardop uit te spreken omdat ik mensen niet wil kwetsen.
Zijn er misschien ervaringsdeskundigen die iets willen delen over soortgelijke ervaringen?
Zit ik nog midden in het verwerkingsproces en kan het kwijtgeraakte vertrouwen nog terugkomen door een mogelijk nieuwe liefde (in de toekomst?)
Soms ben ik bang dat ik nooit meer zo verliefd kan worden en op iemand zal durven te vertrouwen. Ik ben nog relatief jong en heb ergens nog steeds de wens om ooit op een dag te trouwen en kinderen te krijgen. Vragen van mensen over deze thema’s vind ik moeilijk omdat ik niet in de toekomst kan kijken en ik niet weet of en wanneer er mogelijk een nieuwe liefde in mijn leven komt. Ze proberen me te vergelijken met andere mensen die ‘verder’ zijn in hun leven.
Enkele tips om met dit soort vragen en verwachtingen van mensen om te gaan?
Anne-Marie
