Sinds 2 jaar heb ik een relatie met een man. In het begin is alles prachtig, de verliefdheid, op vakantie samen. Het leven was goed. Ik hoorde wel “verhalen” van hem uit het dorp. Drugsgebruik, veel drinken etc. Dat zag ik natuurlijk niet in hem. Na 1,5 jaar vroeg hij me ten Huwelijk. Al vrij snel en totaal onverwacht.
Sinds een paar weken ben ik heel wantrouwend, snel geïrriteerd en boos als hij eruit op uit gaat. Dit met de reden dat hij eigenlijk alleen maar foute en vrijgezelle vrienden heeft. Eigenlijk draait het altijd maar om alcohol (of drugs) ik heb gezegd dat ik dat echt niet leuk vind als dat gebeurd. Met alcohol bedoel ik ook, veel drinken, in de auto stappen etc. Dat is nu wel iets minder dan in het begin.
Maar het zit me niet lekker. Overal waar we heen gaan samen krijgen we uiteindelijk ruzie. Teveel drinken, jaloezie. En ik zit er soms gewoon tegen op om samen te gaan. Behalve als we samen echt een weekend weg zijn, samen met z’n 2. Dan gaat het eigenlijk altijd prima en voel ik me ook heel gelukkig.
Laatst was er een feestje en vroeg hij of ik mee ging. Ik ging mee maar op de voorwaarde dat hij “normaal” zou doen. Dus niet teveel drinken en drugs. Ik bedoel, mensen kijken mij er gewoon op aan en dat vind ik niet leuk. Wat denk je? Smoor dronken en ontkennen dat hij wat gebruikt had. Ik zag het aan hem. Je ziet echt wel of iemand wat had gebruikt en ik was zeker weten nog nuchter genoeg om dat te zien. Ik ben naar huis gegaan (mijn eigen) wonen niet samen. Hij me pas na 2 uur appen, bellen waar ik was. Dat hij niet had gesnoven. Ik kon er niet bij.. Hij bleef ontkennen. De volgende dag gepraat en uiteindelijk kwam de aap uit de mouw dat hij ná het feestje wel bij vrienden heeft zitten gebruiken. Nou geloof me, ik weet zeker dat hij ook op het feestje had gebruikt. Dat deed me erg zeer. Maar ik heb het erbij gelaten.
Later nog een keer toen gewoon een vriend (ook vrijgezel, veel drinken en ook drugs) bij hem thuis (en ik was er ook) na het werken in de tuin een paar biertjes bleef doen. Ik hield me hart alweer vast. Zelf ook gezellig een paar wijntjes meegedaan. Ze gingen later bier halen en had gevraagd en keek hem hierbij recht in zijn ogen: of hij niet zou gebruiken. Hij zei van niet maar later zag ik dat het toch wel weer zo was. Dat gaf hij wel toe midden in de nacht op de app. Dat hij zo’n klootzak was.
Elke keer die alcohol en drugs.. geloof me het maakt echt je relatie én vertrouwen stuk. Vorig weekend is hij zomaar met vrienden de hele dag weggebleven, niks gehoord terwijl ik thuis lig na een operatie en niks kan. Ik al niet lekker in mijn vel zit omdat ik afhankelijk ben van anderen.
Een vriendin en vriend hadden mij opgehaald en naar huis gebracht. Zo kwaad was ik. En nu komt het.. thuis ben ik flink aan de wijn gegaan. Elke avond om te ontspannen. Een vriend van mij kwam langs om te checken hoe het met me ging. Ik had natuurlijk aardig wat zitten drinken en toen hebben we gezoend. Op dat moment kwam er niet in mij op dat ik hiervan enorm spijt van zou krijgen. Ken hem al heel lang en kan heel goed met hem praten. Zelf heeft hij ook een goede relatie. Tenminste dacht ik. Ben boos op mezelf en voel me schuldig tegenover mijn vriend. Ik heb het erover gehad met mijn goede vriendin en die nam het gelukkig goed voor mij op. Ze vond het heel erg maar snapte wel dat hij er op dat moment wél voor je was wat jij nodig had. Maar goed… En nu… Ze zei hij heeft je ook meerdere keren bedrogen met “drugs” en ontkent het terwijl het wel zo is… Wie heeft zoiets soort gelijks meegemaakt en hoe ga je nu verder?