Mijn man heeft autistisch trekjes

Mijn man heeft autistisch trekjes.

En vraag ik mij af of ik nog wel bij deze man moet blijven.
Af en toe knuffel zit bijna niet in. Het komt altijd van 1 kant.
ik heb toch echt wel de behoefte om een arm om mijn schouders en begrip als het eens niet lekker gaat.
Hij kan zich niet goed verplaatsen in een ander zijn emoties.

De ( negatieve ) emoties van anderen personen, zoals verdriet, pijn, woede of frustratie van een ander.
En ( positieve ) emoties die hij zelf snapt dat dan wel. Zodra hij het niet begrijpt dan niet.
Hij raakt gefrustreerd en hij wordt boos of hij vindt dat je uit zijn buurt moet gaan.

Vroeger kon ik me eroverheen zetten, maar ik merk met het ouder worden dat deze behoeften door hem nooit vervult gaan worden.

En bij al mijn emoties die er bij elk mens zijn.
Moet ik altijd eerst denken, kan ik ze uiten of niet ? Want dan komt zijn frustratie, waar ik geen zin heb op dat moment. Want ik zit met iets , waar ik behoefte aan heb.
Dus loop je op eieren, als eigenlijk juist dan steun nodig hebt ( arm om je heen, of een luisterend oor)
En als hij wel Jan luisteren, dan komt hij alleen met oplossingen waar ik niet op dit te wachten.

Wel over gepraat, hij kan het niet.
Hij veranderd niet en ik weet het niet meer.

Ik vind een scheiding zo definitief.

Ik praat gelukkig wel met vriendinnen.