Ik kende hem eigenlijk al jaren. Zijn broer is een hele goede vriend van mij. Een hele zomer heeft hij zitten flirten met mij, constant gereageerd op mijn verhalen op instagram… maar ik hield telkens de boot af. Een paar maanden geleden heb ik dan toch toegezegd in een date en die was fantastisch. We hebben 2 maanden gedate en telkens was het enorm leuk. We konden over alles praten, deden veel leuke activiteiten…
Een week na onze laatste date voelde ik wel wat afstand, maar ik dacht dat hij het gewoon druk had. Toen ik vroeg om nog es af te spreken zei hij plotseling dat hij niet meer wou daten. Hij zei dat hij het nog niet 100% voelde, dat het telkens super leuk was, maar thuis telkens nog vragen had. Hij dacht dat er wel mensen waren die beter bij mij zouden passen en omgekeerd. Als ik dan vroeg wat er nie goed voeldec kon hij ook geen reden geven waarom hij denkt dat het niet zou werken.
Ondertussen hebben we elkaar al een paar keer terug gezien op evenementen. Telkens merk ik dat hij niet weet hoe hij zich moet gedragen. Hij bekijkt ook nog steeds alle instagram verhalen nzo…
Ook weet ik via een gemeenschappelijke vriend dat hij alles super leuk vond en dat hij het echt leuk vond. Maar dat hij plotseling het gevoel had dat ik te snel ging en daarom de stekker er heeft uitgetrokken.
Ik wil dit nog steeds een kans geven, want ik voel echt dat dit kan werken. Maar ik heb het gevoel dat hij zichzelf zodanig heeft overtuigd dat dit een goede beslissing is dat ik niets meer kan doen.
Het is nu bijna 2 maanden geleden dat we gestopt zijn met daten en buiten elkaar een paar keer op evenementen tegen te komen heb ik hem gewoon gerust gelaten. Enkel nu met zijn skireis een bericht gestuurd om hem veel plezier te wensen