Relatietherapeuten.net › Lotgenoten forum › Affaires / Overspel › Tijdens mijn zwangerschap

Tijdens mijn zwangerschap

Ik ben er 6 weken geleden achter gekomen dat mijn man afgelopen jaar tijdens mijn zwangerschap een affaire heeft gehad van een half jaar met een andere vrouw. Nadat ik zijn mobiel berichtjes had gezien gaf hij aan dat het echt alleen een vriendschap was. 2 weken later vond ik een liefdesbrief in zijn telefoon gericht aan haar. Toen pas kwam het hele verhaal eruit. Hij heeft haar ontmoet met carnaval en ze toonde heel veel interesse in hem. Zij had ook een vriend, dus hij zag er het kwaad niet in om berichtjes te sturen met haar. Hij had het nodig omdat hij heel veel angsten had om vader te worden en hij wilde mij niet van mijn roze wolk afschoppen. Hij ziet het als een vlucht, bij haar kon hij zichzelf zijn en kreeg hij de aandacht, ging het niet alleen maar over de zwangerschap. Uiteindelijk is hij verliefd op haar geworden, hebben ze meerdere keren onder werktijd afgesproken en hebben ze gezoend. Hierna is haar vriend erachter gekomen en is het gestopt. Een half jaar later, toen ons zoontje 2 maanden was, heeft hij het contact weer met haar opgezocht omdat hij niet tegen de moeilijkere nachten kon als ons zoontje veel huilde. Toen is het wel alleen bij berichtjes sturen gebleven.

Hij zegt heel veel spijt te hebben, dat hij nooit minder van mij is gaan houden en dat hij echt met mij verder wil. Hij heeft het contact gelijk afgebroken toen ik erachter kwam. We zijn nu in relatietherapie en ik wil ook graag dat het goedkomt. Maar ik merk dat er weinig vooruitgang is en ik maar blijf piekeren en zo bang ben voor herhaling. Hij vind het ook lastig dat ik er het er zoveel over moet hebben.

Heeft iemand ervaring met hoe lang dit hele nare gevoel ongeveer blijft? Het is zo erg, ik kan nergens anders meer aan denken. Het doet zoveel pijn. Ik hou dit niet lang meer vol zo, maar wil ook niet scheiden nu ik nog zo hoog in mijn emoties zit.. Iemand ervaring hiermee?

Anne

> 2 jaar geleden

laatste reactie: 09-11-2022

Reageer

Toon reacties

Reageer:

gun je vent ook gewoon sex, doe niet zo preuts het is 2022 hoor, wees blij voor hem dat hij aan zijn trekken is gekomen.

simone

24-05-2022

Reageer:

Simone en Carla, wat is er met jullie aan de hand..?
Wat raakt jullie in het verhaal van Anne dat jullie zo boos/onvriendelijk reageren?

Anne ik wil je wel serieus antwoorden:
Ik heb twee adviezen voor je:
1) Leer te voelen , bijvoorbeeld STAAT JE MAN "AAN"..
Ja? heb dan vertrouwen en geef je hart ruimte. Je voelt het meteen als hij niet "aan" staat;
Als je dat niet voelt , leer dan beter te voelen..(!!) want dan ben je niet nabij genoeg en zit je in je hoofd.. Voel dat ook; ga naar je buik en voel.. Spreek dan uit wat je voelt en onderneem liefdevolle actie.
Ja je bent bang; ....... (vertel maar; jank maar en zeg maar hoe het is om te baren terwijl je man stiekem andere dingen doet/wegloopt.... dat is kut ja.. )
Ja, je hebt je in de steek gelaten gevoeld en bent zelf zo goed van vertrouwen geweest en je bent bang voor herhaling, maar is daar NU geen aanleiding voor, toch? Voel dat dus.. ? en stel je open.
(nee niet denken)

Op angst voor de toekomst kan geen relatie overleven.
Pak dus je eigen stuur.

2) Jouw man moet niet weglopen voor pijn of iets niet aankunnen.. (hoezo weglopen als jullie kind huilt.. ; ); Bespreek dat.. (is net als vreemd gaan.. maar even iets anders..
Jullie hebben beiden een probleem: als jullie leren daar samen te kunnen zijn (op ieders pijn) dan komt het wel goed met jullie..

(Koop het boek "oneindige liefde". Emanuela Deyanova)

Leer je dus te concentreren op wat er NU is en laat dat toe..
Als dat mooi is.. groei er samen dan weer in en heb er samen verdriet over.. kijk ook eens naar Ted-Talks van Esther Perel (wat is de trigger.. dat híj weg loopt.. en jij je afsluit.. : who do people cheat; who do HAPPY people cheat..?

Luister beiden naar je eigen gevoel en zoek elkaar op.. vrij weer lekker .. want dat is het leven !

2) Voor je man geldt het thema: weglopen bij emotie. .Hij zoekt jou dan niet op..Hij moet daarover leren praten; doe dat samen, bijv bij de therapeut. Maar concentreer je eerst op jezelf: het ZELF niet durven verbinden (komt uit jouw eigen stukje angst).

Durf je hart open te stellen voor je eigen angst; het vertrouwen komt echt weer terug als jij dat aan durft te gaan (en hij natuurlijk daarop in gaat.. ; geen wegloopgedrag..)

Soms zijn relaties niet voor het leven..; daar kom je dan vanzelf wel bij..; ben er niet bang voor.. leer van deze levensles..; dat zijn groeistuipen..

(ik ben gehuwd, vrouw 68; vooraf aan het huwelijk, 6 jaar bedrogen (en gebleven)... 20 jaar goed huwelijk gehad zonder één probleem.... daarna weer 4 jaar bedrogen.. (en nu niet meer gebleven.., omdat híj niet naar zijn eigen angst wil.. en dan houdt de verbinding op..: ).

Rita

21-06-2022

Reageer:

Wauw Rita, dank voor het delen van je levenservaring en de wijsheid die je daar gevonden hebt!

29-07-2022

Reageer:

Totaal geen waardering/respect en schuldgevoel. Wegwezen! Hoe moeilijk hij het wel niet heeft? En jij? Ben je echt gelukkig? Hij veranderd nooit! Na de tijd kun je jezelf wel voor je hoofd slaan dat je zoveel jaren hebt verspilt aan iemand die dat niet verdiende

Xoxo

09-11-2022