Telkens weer hield ze de boot af

Ik ben 20 jaar samen met mijn vriendin echter qua intimiteit is het relatief snel achteruit gegaan. Ik nam altijd het initiatief.  Zij nooit. Tot op gegeven moment ik, volgens haar, teveel/te vaak wilde vrijen zij er een stokje voor stak. Het was op gegeven moment zo erg dat ze beloofde dezelfde avond te vrijen en als t zover was "niet nu" verkocht omdat ze moe was. "Morgen" zei ze dan maar morgen deed ze t zelfde. En telkens weer hield ze de boot af. Dit gebeurde tig keren waardoor er fikse ruzies ontstonden. Ik voelde telkens weer afgewezen... de mindere. Zij sprak over sex en ik over intimiteit.. ik wilde gewoon genieten van haar....door te kijken, te strelen daarna liet ik haar genieten waarna ikzelf pas kwam...maar dit zag zij niet zo!  Mij oraal bevredigen.... dat gebeurde ook vrij weinig. Als ik niet draaide voor 69 deed zij niets!!  Ze was en bleef en is nog steeds heel passief. Vaak tijdens t vrijen kijkt ze of op t horloge of zit ze ergens aanhaal.lijf te krabben totdat ze gaat klaar komen..die minuten geniet ze daarna is t over
Zoenen doet ze ook zelden tijdens t vrijen. Ze beloofde 1.tot 2x per week te vrijen maar dat werd vaker per maand. Ze ligt dan als een plank naast mij in bed en dat is dan t teken dat t mag.... en dan vraagt zij zich af waarom.t.niet meer lukt. Doe ik niets draait ze na een tijdje de rug naar mij toe en pakt de e-reader.  Ook na een.hele.leuke avond te hebben gehad wilde ze eerst tv kijken om te ontspannen ipv vrijen. Blijkbaar is vrijen geen ontspanning. Nu is er zelfs geen welterusten en/of kus bij. Ik moet maar wachten totdat zij wilt. Het doet heel veel pijn om dit te maken... iemand die je eigenlijk lief hebt maar niets mag doen.... mijn keuze is nu: vertrekken. Mijn vertrek zal betekenen zat ze alles in en om het huis zelf moet doen. Nu doe ik 85% van alles. Ben wel bang ooit een nieuwe relatie aan te gaan omdat in mijn visie vrijwel alle vrouwen geen tot weinig zin in intimiteit hebben.