Met veel ups en downs ga ik dit doorstaan

Ik doe mijn verhaal hier even...
7 jaar geleden ontmoette ik een super mooi leuk meisje. Na wat geflirt en een paar dates ben ik na 2 weken al bij haar ingetrokken (ik was toen 22). De relatie zelf is heel erg intens geweest. Veel hoogte en dieptepunten. Veel gelachen en veel gehuild. Allebei ontzettend veel meegemaakt. We hadden zoals elke relatie wel ruzie en jaloersie over en weer.

Maar na 5 jaar begonnen de eerste scheurtjes te komen. De communicatie werd slechter en de seks werd minder... Er werd een afstand gecreëerd. De aantrekkingskracht verdween en we werden langzaam 2 huisgenoten van elkaar die steeds meer hun eigen gang gingen. Na een lange twijfel van beide kanten hakte zij een maand geleden de knoop door. Ik zag hem aankomen maar fack... Die shit doet pijn.

Ik merk dat ik midden in het proces van liefdesverdriet en de bij horende symptomen zit. Wat had ik anders kunnen doen, denkt ze nog aan me, kan het nog goed komen. Die vragen gaan nog veel door mijn hoofd, maar eigenlijk weet ik dat het zinloos is. Je leven weer alleen te moeten oppakken... Je zelf weer terug te moeten vinden... Het is allemaal lastig. Mijn ego en zelfvertrouwen heeft een enorme klap gehad.

Ik heb in mijn hoofd dat zij de enige is die zo goed bij mij paste, die goed met mij klikte, nee dat is niet zo Sem. Er zijn zoveel leuke vrouwen. Het leven kan alleen ook leuk zijn. Je hoeft met niemand rekening te houden en je kan gaan en staan waar je wilt.

Ik ga dit gevoel proberen vast te houden. Met veel ups en downs ga ik dit doorstaan en word ik een evenwichtiger mens. Hoop ik😂

Ik schrijf dit verhaal met een opgeheven hoofd. Dit kan morgen weer anders zijn. Ik probeer positief te blijven. Ookal word ik soms gek. Het komt goed mensen, ik en jullie zijn het allemaal waard. Werk aan jezelf, voor jezelf en niet voor je ex. Fock haar.

Groetjes Sem