Inmiddels twee jaar geleden ben ik een weekend weg geweest met mijn dochter. Mijn man heeft toen in een horecagelegenheid een vrouw ontmoet waar hij leuk contact mee had. Gaandeweg hebben ze heel veel telefonisch en sms contact gehad en ook hebben ze elkaar ontmoet en koffie gedronken. Dit was in een weekend dat ik weg was. Hij heeft zijdelings aangegeven dat er een vrouw was die verliefd om hem was, deze had hij ontmoet bij zijn vrijwilligerswerk (wat dus niet waar is). Hij wilde eerlijk (!!!?) zijn en dat vertellen, wat ik nog heel goed van hem vond. Na enige tijd ben ik erachter gekomen dat het wel wat meer inhield en dat het verhaal dus anders lag en dat hij dus gelogen had. Op mijn vraag waarom kon hij geen helder antwoord geven als alleen dat zij zo heel anders is dan ik en dat het eigenlijk niets voorstelde Ik ben best serieus en kan niet zo goed zomaar "kletsen", zij is veel losser en praat 5 kwartier in 1 uur. Hij had veel spijt en zei dat hij besefte dat dit niet door de beugel kon en benadrukte steeds dat er niets tussen hen gebeurd was en het puur vriendschappelijk was. Helaas kwam ik erachter dat het nog niet afgelopen was; hij heeft zelfs een andere telefoon aangeschaft om op die manier contact met haar te leggen. Ook daar ben ik achter gekomen en heb hem woedend geconfronteerd. Zijn verhaal was dat hij de "vriendschap" met haar goed wilde afsluiten. Ook toen beloofd dat het nooit meer zou gebeuren. In de loop der tijd zijn er nog enkele sms contacten geweest. Ik worstel heel erg met alles en vind mezelf een slap mens omdat ik niet gewoon zeg dat hij op kan donderen. Elke dag speelt het door mijn gedachten en ik denk dat ik iets moet gaan doen om er niet aan onderdoor te gaan. Kan ik hem vergeven, kan ik het vergeten?????
Anoniem