Relatietherapeuten.net › Lotgenoten forum › Affaires / Overspel › Hij heeft onlangs opgebiecht en wil met haar verder

Hij heeft onlangs opgebiecht en wil met haar verder

Mijn man en ik zijn 20 jaar samen en hebben twee geweldige kinderen. Ik heb altijd veel ingeleverd en hem ruimte gegeven om carriere te maken. We hebben het daardoor altijd goed gehad samen. Echter hebben we samen ook slechte tijden mee gemaakt, ook financieel en ook wel in onze relatie, maar hij heeft altijd gezegd dat niets zo belangrijk was voor hem als zijn gezin.,

Onlangs heeft hij opgebiecht dat hij een relatie heeft met een goede vriendin van ons, waarmee hij nu verder wil.

Ongeloof, verbijstering, woede. En die vriendin notabene! Ook met gezin en kinderen.
Ik heb wel altijd een vermoeden gehad, omdat ik vond dat zij zich opdrong in ons leven, ik heb hem voor haar gewaarschuwd, maar hij heeft altijd gezegd dat het iet zijn type is en dat hij mij verzekert dat hij niets van haar wil (zij is (type flirt, tikkeltje ordinair, hij is een klassieke mooie man).

Twee gebroken gezinnen, vriendschappen. Ik kan het gewoon niet geloven dat hij mij dit en zijn kinderen aandoet, ik ben in totale ontkenning en shock.

En al die leugens van de afgelopen tijd. Het blijkt dat zij in een slecht huwelijk zat en misschien al weg wilde. Mijn man zegt nu ook dat hij al een tijd niet gelukkig was in ons huwelijk. En dat terwijl ik iedere week bijna vroeg hoe de vlag er voor hem bij hangt, hem schot voor open doel heb gegeven.

We hebben nog een hele fijne vakantie gehad waarbij hij aangaf meer tijd samen te willen doorbrengen, meer leuke dingen samen te willen doen. Wel gaf hij aan dat hij meer echt contact wilde en wilde communiceren. Dit legde ik vaak ook terug bij hem omdat ik zelf heel open ben en mijn prima bij hem kwijt kon en hij me ook hielp als ik me niet prettig voelde of ergens tegen aan liep.

Hoe moeten wij nu verder? Onze kinderen zijn bevriend, we wonen in een dorp.
Ik voel de grond onder mijn voeten weg glijden. Ik vertrouwde hem zo enorm en houd ook nog steeds van hem.
Achteraf zie ik dat hij wel eerder signalen heeft afgegeven, en hij zegt nu dat IK daar onvoldoende mee heb gedaan. Hij legde ook vaak zaken buiten zichzelf, dus het feit dat ik me niet heb aangepast, is mijn schuld.
Hem heb ik wel moeten accepteren zoals hij was.

En die zogenaamde vriendin van ons, ik heb haar uitgemaakt voor alles wat heel lelijk is. IK heb haar vertrouwd, ik heb haar zaken verteld over mijn huwelijk. .

Mijn man heeft niet het lef gehad om zelf de stap te zetten om bij mij weg te gaan. Maar toen er en ander in beeld was, ook nog tien jaar jonger, kon hij dit wel.

Hoe kunnen zijn gelukkig worden op dit fundament.

Ik hoop voor hem dat als de roes is uitgewerkt, en de puinhoop zichtbaar is, hij kan leven met deze situatie, want dit is heel groot, voor alle partijen.

Eerlijk gezegd had ik liever gehad dat hij dood was gegaan (natuurlijk niet voor de kinderen) zodat ik tenminste nog met een positief gevoel terug kan kijken op hem als persoon.

Wie heeft iets dergelijks mee gemaakt? Hoe kom je hier weer uit

Gwen

> 2 jaar geleden

laatste reactie: 22-01-2023

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Hoe wil je hier uitkomen, zou je je huwelijk nog een kans willen geven is een vraag die alleen jij kan beantwoorden. Iemand die een affaire heeft, is iets kwijt bij zichzelf. Verliefdheid is een stofje in de hersenen waardoor je niet helder meer nadenkt. Vaak is het niet eens verliefdheid op haar maar verliefd op spanning, gezien worden, aandacht etc. Boosheid (hoe begrijpelijk ook) van jou zal jullie meer en meer verwijderen. Als je hem terug zou willen dan zal een omgekeerde reactie helpen, hoe moeilijk ook. Wat hadden jullie samen, probeer dat naar boven te halen, vecht voor hem als je dat nog kunt. Praten zonder verwijten zal moeilijk zijn dus stel dat uit, laat je kwetsbare kant zien door middel van lieve berichtjes die hem bij jou weer het gevoel geven gezien te worden. Een boze vrouw drijft hem alleen maar meer in haar armen en zorgt er voor dat er geen weg terug is. Eerst weer zorgen dat je dichter bij elkaar komt, dan komt het praten hoe heeft dit kunnen gebeuren en vervolgens opbouwen en kijken of je samen verder kunt middels een coach.

> 2 jaar geleden

Reageer:

Ik ben ook na 34 jaar en elkaar al 40 jaar kennen erachter gekomen dat hij een affaire had van ruim 2 jaar. Ik heb het eruit moeten trekken. Ik kan alleen maar zeggen: blijf dicht bij jezelf laat he geen schuldgevoel aanpraten , vreemdgaande mannen zoeken altijd een excuus voor hun daden. Wees een rots voir je kinderen probeer af en toe je tong af te bijten en tegen de kinderen zo min mogelijk negatief te doen over hun vader. Is moeilijk zeker in deze uitzonderlijke situatie. Hou de vinger aan de pols bij de kinderen omdat zij ertussen zitten. Een coach via de huisarts heeft mij goed op weg geholpen in het begin. Het gaat beter worden echt waar maar zal altijd heel veel pijn doen. Om jezelf te beschermen probeer het contact zo zakelijk mogelijk te houden en zoek allerlei zaken uit waar je recht op hebt. Heel verl instabties hebben mij gratis advies gegeven inclusief de belasting. Advocaten zijn duur. Ik ken het fevoel: hij had beter dood kunnen zijn. Dit is nl verraad tegenover jou. Met hem praten hierover was mijn ervaring was een zinloze actie omdat ze in een hele andere fase zitten. Hij wil jouw verdriet niet zien of horen want dan is dat te confronterend. Ik wens je heel veel sterkte heeft veel tijd nodig maar ven je eenmaal uit die put dan ben je sterker dan ooit.

Marie

> 2 jaar geleden

Reageer:

Wat een onvolwassen reactie van een man. Hij misbruikt, het verhaal volgende, de kwetsbaarheid van een vrouw.

Ja zoek hulp bij een professionele partij denk om de belangen van jullie kinderen, maar houd een gevoel van eigenwaarde. Houd de eer aan jezelf, snap dat het moeilijk is, maar je kinderen gaan je ervoor belonen in de toekomst.
Heel veel sterkte, wijsheid en uiteindelijk, al lijkt dat ver weg, veel geluk.

Arnold

> 2 jaar geleden

Reageer:

Na 45 jaar huwelijk kwam ik er achter dat m’n man al 25 jaar een “ af en aan “ relatie had met m’n beste !!!! vriendin.

Henriette

> 2 jaar geleden

Reageer:

Oh wat snap ik jou. 17 jaar samen en 2 jaar getrouwd. En nu gescheiden. Hij is vreemd gegaan met mijn beste vriendin. Haar man is nu dood. Hun hebben vrij spel. Ze wonen nu samen. Alles kapot en hun samen. Het doet intens pijn. Lichamelijk pijn .
En ja sterk zijn voor mijn zoon. Kost heel veel moeite. Weet zo goed hoe jullie je voelen. Helaas. En ja ik wenste hem ook dood. Dat zou vele malen makkelijker zijn dan dit. Natuurlijk gun je dat niemand. Of haar dood dan. Allemaal logische gedachtes. Om het maar te verwerken. Ik weet het allemaal maar het lukt niet. En dan nog emotie eten. Tuurlijk kan er ook wel bij. Ondertussen kunnen mensen het niet begrijpen die het niet hebben meegemaakt. Ben je er nog steeds niet overheen? Duurt wel lang hé. Wees blij dat je van hem af bent en haar. Ja ik weet het allemaal! Maar het doen is een ander iets. Ik wens je sterkte in alles en weet dat je helaas niet de enige bent die dit overkomt. Als je wilt praten mag dat altijd. Ben te vinden op Facebook

Petra

20-06-2022

Reageer:

Na een relatie van 7 jaar zijn we in februari 2022 getrouwd.
Mijn man is verliefd op een Oekraïnse vrouw die we opvangen sinds half maart. Het gevoel is wederzijds. Ook zij is getrouwd, haar man bleef achter in Oekraïne.

Binnen 2 maand na ons huwelijk kwam ik er zelf achter.

Mijn leven is in puin, schaamte, verdriet en zorgen mbt huisvesting (woningnood).
We wonen in zijn huis met zijn kinderen.
Ik kan het niet opbrengen een verzorgende rol op me te nemen. Verlamd door de situatie.

Ook ik ben en reageer boos. Nu wordt er gezegd hier, maar ook door mijn man: daarmee drijf je me haar armen in…
Als mijn man aan ons had willen werken, was er begrip voor mijn emotie geweest.
Ik was kansloos. Tegen onbezorgde verliefdheid kan niemand op. Ook niet de begripvolle reactie.
Een begripvolle reactie kan alleen wanneer er spijt wordt betuigd, wanneer de buitenechtelijke relatie zou worden verbroken en je samen besluit voor je huwelijk te gaan.
Het is geen eenrichtingsverkeer waarin de bedrogen vrouw alles op alles zou moeten zetten om “positief “ in beeld te komen bij de ontrouwe partij die alleen oog heeft voor zijn verliefdheid. Het hoort geen concurrentie strijd te zijn. Het is een keus hoe je met verliefdheid omgaat, dat is nooit de schuld van de bedrogen partij. Wij waren gelukkig samen, althans dat dacht ik. Er is nooit een gesprek geweest van zijn kant, over onvrede. We waren pas 2 maand getrouwd!

Mijn man heeft niet eens geprobeerd voor onze relatie te vechten, daarmee heeft hij het recht niet om te zeggen: vanwege jouw gedrag…

De gedachtes die worden genoemd, herken ik. Het zijn afschuwelijke gedachtes.

Bernou

07-07-2022

Reageer:

Hoi,

Ik zit in een erg vergelijkbare situatie, alleen betreft het mijn vrouw die mij bedrogen heeft met de buurman (hij is, of was moet ik denk ik zeggen, vrijgezel).
Ik heb 2 jonge kinderen, een dochter van 7 en een zoontje van 3, voor wie ik echt alles over heb.
Ik vertrouwde die buurman en dat had ik dus niet moeten doen...
Nadat ik hem geconfronteerd had zei hij letterlijk dat ik mijn vrouw dan maar vaker mee uit had moeten nemen (dat lijkt mij iets wat mijn vrouw tegen mij had moeten zeggen)...
Ik heb mij beheerst omwille van m'n kinderen.
Momenteel heb ik het ontzettend zwaar (emotioneel zit ik zowat aan de grond)...
We zijn, zie ik, al enige tijd verder toen dit jou is overkomen.
Hoe heb jij dit verwerkt?

Dank je wel voor je tips!

Jasper

14-10-2022

Reageer:

Ik heb het eerste bericht meer dan twee jaar geleden geschreven.
Ik had graag contact gehad met enkele van jullie maar weet niet hoe.

Een update: op het moment dat ik bereid was om los te laten, te gaan scheiden, alles financieel af te handelen, kwam hij terug. Met gruwelijk veel spijt en berouw.

Wat mij heeft geholpen bij de verwerking (ik denk er nog wel steeds vaak aan):
Is ontspanning (veel sporten), veel afleiding (werk studie wandelen) en veel contact met familie en vrienden.
Als ik terugkijk heb ik het meest gehad aan de lieve vrienden die er voor mij waren, dat deed me oprecht goed gedaan en enkele vriendschappen zijn er door verdiept.
Omdat het ook een stuk pijn van vroeger triggerde ben ik ook in therapie gegaan.
Het neemt nog steeds een plek in in mijn leven maar ik ben er sterker door geworden. Ik ben ook niet het vertrouwen verloren in mijn mede mens. Mijn man en ik zijn overigens ook in therapie gegaan.

Ik wens een ieder die dit ook overkomt. Beloof jezelf dat je er beter uit komt … ❤️

Gwen

03-11-2022

Reageer:

Wat fijn om te horen Gwen, dat jouw man toch spijt gekregen heeft.

Mijn verhaal komt erg overeen met dat van jou, alleen helaas de afloop niet..

Ik kwam er na een relatie van 16 jaar en 3 kids van 14, 12 en 8 jaar achter dat mijn man verliefd is geworden op een collega (ruim 16 jaar jonger..mijn man is 43).
Hij zei direct dat het over was tussen ons.

We hadden de maand er voor nog een superleuke gezinsvakantie gehad..maar hij zei al langer twijfels te hebben en signalen gegeven te hebben. Achteraf gezien waren die er ook, maar heb ik die niet serieus genoeg opgevat.
Hij heeft nooit gezegd 'dit of dit moet je veranderen anders wil ik scheiden' of 'ik wil relatietherapie' of wat dan ook.
Ook was er veel intimiteit, ook in de vorm van knuffels en aandacht. Elke dag knuffelend in slaap vallen en ik hou van jou zeggen.

Inmiddels ruim 5 maanden verder. Hij heeft een huurwoning. Zij is veel daar. De kids zijn dol op haar en willen liefst dat zij ook komt als ze bij papa zijn.
Ook is er nog een kinderwens.

Ondertussen ga ik emotioneel helemaal kapot aan de situatie. Zit depressief thuis, ben ziek gemeld van het werk.
Ben heel bang voor de toekomst. En eerlijk gezegd ook heel boos dat ik een soort toeschouwer geworden ben van wat ooit mijn leven was.
Ik ben veranderd in dat wat ik niet wilde zijn: een ex die vol wrok zit en daardoor haar leven niet meer oppakt.
Zelfs vaak niet goed meer kan zorgen voor haar kinderen. Alles is me te veel en ik kan nauwelijks nog verantwoordelijkheden aan.

Voor mijn reactie kan ik uiteraard niet boos zijn op mijn ex..maar de situatie heeft er wel toe bijgedragen dat mijn leven volledig onderuit gehaald is.
Ik hoop dat ik ergens op een betere manier leer omgaan met alles wat 9ns gezin overkomen is..

12-12-2022

Reageer:

KC,
Zo herkenbaar.
Mijn situatie is weer heel anders.
Hier heb ik ook heel veel wrok.

Mijn man was compleet de weg kwijt, door ziekte en tevens overwerkt. Hij kon niks meer.
Ik heb een psycholoog voor hem geregeld.
En ik nam hem zo veel mogelijk werk uit handen.
Samen eenEigen bedrijf en 4 zeer jonge kinderen.
Het lag allemaal aan mij, en binnen een maand woonde hij ergens anders. Omdat het ‘gezin’ te druk was.
ondertussen had mijnheer een andere meid , een bekende , waar vroeg ook al mot mee was geweest. Hij blijft tot op de dag van vandaag er over liegen.
Hij kwam terug,
En hij heeft half wat erover gezegd heel veel jaren later.

Weigert afstand te nemen van haar.
Zij inmiddels getrouwd en een kind.

Maar omdat hij niet eerlijk is tot nu, en ik veel meer weet, staat dit tussen ons in.
Waar zij te pas en onpas misbruik van maakt.
Omdat mijn man bij mij wilt blijven.

Ik ben zo verbitterd en ik was dit zeker niet.
En doet nu tof tegen de kinderen.
Terwijl hij de eerst 9 jaar er totaal niet was voor de kinderen.

Ik probeer het elke keer weer , en lukt ook soms, maar ik blijf terug vallen.

Nu na een heftige confrontatie .
Wilde hij het over hebben.
Alleen na 5 min. Zat hij weer te liegen.
En uit zelfverdediging, ben ik uit gesprek gelopen. Ik wil die leugens niet horen.

Hij komt uit een familie met een gigantische groot vloerkleed en daar gaat alles onder.
Problemen of (halve) leugens hup eronder.

Ik weet dat het zijn copingsmechanisme is.
En dat hij met mij verder wilt.
Hij geeft haar veel macht over onze relatie.
En ik doe doe eigenlijk aan mee, omdat ik ook tussen ons in laat staan.
Ik heb jaren nergens op gereageerd, omdat ze hier op uit. Meerderen keren heeft ze via diverse kanalen mij lastig gevallen.
Dit ligt zelfs bij de politie.

Het blijft pijn en doen en tussen ons in staan.
Ik heb al van alles geprobeerd. Het enige wat ik kan doen is bij hem weggaan.
En dat wil ik niet en dat gun ik haar niet.

Hij ziet wel dat ik pijn hebt. En doet op zijn manier zijn best. Maar weigert afstand van haar te nemen. Hij zegt dat hij haar niet ziet en spreekt. Waarom blijft ze mij en mijn kinderen lastig vallen ?
Als hij dit stopt dan is het klaar.

Pegasus

22-01-2023